Τι μας Ζητάει ο Ιεχωβά Σήμερα;
«Μια φωνή μέσα από το σύννεφο [είπε]: “Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει· να τον ακούτε”».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 17:5.
1. Πότε εκπλήρωσε ο Νόμος το σκοπό του;
Ο ΙΕΧΩΒΑ έδωσε στο έθνος του Ισραήλ το Νόμο, με τα πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά του. Αναφορικά με αυτά, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Αυτά ήταν νομικές απαιτήσεις που είχαν σχέση με τη σάρκα και επιβλήθηκαν μέχρι τον προσδιορισμένο καιρό που θα τακτοποιούνταν τα ζητήματα». (Εβραίους 9:10) Όταν ο Νόμος οδήγησε ένα υπόλοιπο Ισραηλιτών στο να δεχτεί τον Ιησού ως τον Μεσσία, ή αλλιώς Χριστό, είχε εκπληρώσει το σκοπό του. Γι’ αυτό, ο Παύλος δήλωσε: «Ο Χριστός είναι το τέλος του Νόμου».—Ρωμαίους 10:4· Γαλάτες 3:19-25· 4:4, 5.
2. Ποιοι υπόκειντο στο Νόμο, και πότε αποδεσμεύτηκαν από αυτόν;
2 Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Νόμος δεν είναι δεσμευτικός για εμάς σήμερα; Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειονότητα του ανθρωπίνου γένους ποτέ δεν υπόκειτο στο Νόμο, όπως εξήγησε ο ψαλμωδός: «[Ο Ιεχωβά] λέει το λόγο του στον Ιακώβ, τις διατάξεις του και τις δικαστικές του αποφάσεις στον Ισραήλ. Δεν ενήργησε έτσι για κανένα άλλο έθνος· ούτε γνώρισαν τις δικαστικές του αποφάσεις». (Ψαλμός 147:19, 20) Όταν ο Θεός θέσπισε τη νέα διαθήκη με βάση τη θυσία του Ιησού, ούτε το έθνος του Ισραήλ είχε πλέον την υποχρέωση να υπακούει στο Νόμο. (Γαλάτες 3:13· Εφεσίους 2:15· Κολοσσαείς 2:13, 14, 16) Αν, λοιπόν, ο Νόμος δεν είναι πλέον δεσμευτικός, τι ζητάει ο Ιεχωβά από όσους θέλουν να τον υπηρετούν σήμερα;
Τι Ζητάει ο Ιεχωβά
3, 4. (α) Βασικά, τι μας ζητάει ο Ιεχωβά σήμερα; (β) Γιατί πρέπει να ακολουθούμε πιστά τα ίχνη του Ιησού;
3 Στη διάρκεια του τελευταίου έτους της διακονίας του Ιησού, οι απόστολοί του Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης τον συνόδευσαν σε ένα ψηλό βουνό, πιθανώς σε κάποια ράχη του Όρους Αερμών. Εκεί είδαν σε ένα προφητικό όραμα τον Ιησού σε μεγαλοπρεπή δόξα και άκουσαν τη φωνή του ίδιου του Θεού να διακηρύττει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει· να τον ακούτε». (Ματθαίος 17:1-5) Βασικά, αυτό μας ζητάει ο Ιεχωβά—να ακούμε τον Γιο του και να ακολουθούμε το παράδειγμα και τις διδασκαλίες του. (Ματθαίος 16:24) Γι’ αυτό, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά».—1 Πέτρου 2:21.
4 Γιατί πρέπει να ακολουθούμε τα ίχνη του Ιησού πιστά; Επειδή μιμούμενοι εκείνον μιμούμαστε τον Ιεχωβά Θεό. Ο Ιησούς γνώριζε από πολύ κοντά τον Πατέρα, έχοντας περάσει μαζί του αμέτρητα δισεκατομμύρια χρόνια στον ουρανό προτού έρθει στη γη. (Παροιμίες 8:22-31· Ιωάννης 8:23· 17:5· Κολοσσαείς 1:15-17) Ενόσω βρισκόταν στη γη, ο Ιησούς εκπροσωπούσε όσια τον Πατέρα του. Ο ίδιος εξήγησε: «Όπως με δίδαξε ο Πατέρας λέω αυτά τα πράγματα». Μάλιστα, ο Ιησούς μιμήθηκε τον Ιεχωβά τόσο πιστά ώστε μπορούσε να πει: «Αυτός που έχει δει εμένα έχει δει και τον Πατέρα».—Ιωάννης 8:28· 14:9.
5. Κάτω από ποιο νόμο είναι οι Χριστιανοί, και πότε τέθηκε σε ισχύ αυτός ο νόμος;
5 Τι περιλαμβάνεται στο να ακούμε τον Ιησού και να τον μιμούμαστε; Μήπως αυτό σημαίνει να είμαστε κάτω από κάποιο νόμο; Ο Παύλος έγραψε: «Εγώ δεν είμαι κάτω από νόμο». Εδώ αναφερόταν “στην παλιά διαθήκη”, τη διαθήκη του Νόμου η οποία συνάφθηκε με τον Ισραήλ. Ο Παύλος αναγνώριζε όμως ότι ήταν «κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό». (1 Κορινθίους 9:20, 21· 2 Κορινθίους 3:14) Με τον τερματισμό της παλιάς διαθήκης του Νόμου, μια «νέα διαθήκη» τέθηκε σε ισχύ, με το νόμο της, «το νόμο του Χριστού», στον οποίο όλοι οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα είναι υποχρεωμένοι να υπακούν.—Λουκάς 22:20· Γαλάτες 6:2· Εβραίους 8:7-13.
6. Πώς θα μπορούσε να περιγραφεί “ο νόμος του Χριστού”, και πώς υπακούμε σε αυτόν το νόμο;
6 Ο Ιεχωβά δεν διατύπωσε «το νόμο του Χριστού» με τη μορφή ενός κώδικα, οργανώνοντάς τον σε διάφορες κατηγορίες, όπως είχε συμβεί με την παλιά διαθήκη του Νόμου. Αυτός ο νέος νόμος για τους ακολούθους του Χριστού δεν περιλαμβάνει έναν εκτενή κατάλογο πραγμάτων που πρέπει να γίνονται και άλλων που απαγορεύονται. Στο Λόγο του, όμως, ο Ιεχωβά διατήρησε τέσσερις συνοπτικές αφηγήσεις της ζωής και των διδασκαλιών του Γιου του. Επιπλέον, ο Θεός ενέπνευσε μερικούς από τους πρώτους ακολούθους του Ιησού να παράσχουν γραπτές οδηγίες σχετικά με την προσωπική συμπεριφορά, τις εκκλησιαστικές υποθέσεις, τη διαγωγή μέσα στην οικογένεια και άλλα ζητήματα. (1 Κορινθίους 6:18· 14:26-35· Εφεσίους 5:21-33· Εβραίους 10:24, 25) Όταν συμμορφώνουμε τη ζωή μας με το παράδειγμα και τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού και δίνουμε προσοχή στις συμβουλές των θεόπνευστων Βιβλικών συγγραφέων του πρώτου αιώνα, υπακούμε “στο νόμο του Χριστού”. Ο Ιεχωβά το ζητάει αυτό από τους υπηρέτες του σήμερα.
Η Σπουδαιότητα της Αγάπης
7. Πώς τόνισε ο Ιησούς την ουσία του νόμου του στη διάρκεια του τελευταίου Πάσχα που γιόρτασε με τους αποστόλους του;
7 Αν και η αγάπη ήταν σημαντική υπό το Νόμο, είναι το επίκεντρο, δηλαδή η ουσία, του νόμου του Χριστού. Αυτό το γεγονός το τόνισε ο Ιησούς όταν συναντήθηκε με τους αποστόλους του για να γιορτάσουν το Πάσχα του 33 Κ.Χ. Σύμφωνα με την περίληψη του αποστόλου Ιωάννη σχετικά με τα όσα έλαβαν χώρα εκείνο το βράδυ, τα εγκάρδια λόγια του Ιησού περιλάμβαναν 28 αναφορές στην αγάπη. Αυτό τόνισε στους αποστόλους του την ουσία, ή αλλιώς το πνεύμα, του νόμου του. Είναι σημαντικό το ότι ο Ιωάννης εισήγαγε την αφήγησή του σχετικά με τα γεγονότα εκείνης της μνημειώδους βραδιάς λέγοντας: «Πριν από τη γιορτή του πάσχα, επειδή γνώριζε ότι είχε έρθει η ώρα του να αποχωρήσει από αυτόν τον κόσμο και να πάει στον Πατέρα, ο Ιησούς, έχοντας αγαπήσει τους δικούς του που ήταν στον κόσμο, τους αγάπησε ως το τέλος».—Ιωάννης 13:1.
8. (α) Από τι φαίνεται ότι υπήρχε μια συνεχιζόμενη λογομαχία ανάμεσα στους αποστόλους; (β) Πώς δίδαξε ο Ιησούς ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης στους αποστόλους του;
8 Ο Ιησούς αγάπησε τους αποστόλους του, παρότι είχε προσπαθήσει χωρίς προφανή επιτυχία να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν την υπερβολική τους επιθυμία για δύναμη και θέσεις. Μερικούς μήνες πριν από την άφιξή τους στην Ιερουσαλήμ, “είχαν λογοφέρει μεταξύ τους για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος”. Και ακριβώς προτού έρθουν στην πόλη για το Πάσχα, η λογομαχία γύρω από τις θέσεις ξέσπασε και πάλι. (Μάρκος 9:33-37· 10:35-45) Το γεγονός ότι επρόκειτο για συνεχιζόμενο πρόβλημα φαίνεται από τα όσα συνέβησαν λίγη ώρα αφότου οι απόστολοι είχαν μπει στο ανώγειο για να γιορτάσουν το τελευταίο τους Πάσχα με τον Ιησού. Σε εκείνη την περίπτωση κανένας δεν άδραξε την ευκαιρία για να προσφέρει την καθιερωμένη υπηρεσία που επέβαλλε η φιλοξενία, δηλαδή να πλύνει τα πόδια των άλλων. Για να τους διδάξει ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης, ο ίδιος ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια τους.—Ιωάννης 13:2-15· 1 Τιμόθεο 5:9, 10.
9. Πώς χειρίστηκε ο Ιησούς την κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά το τελευταίο Πάσχα;
9 Παρά το μάθημα αυτό, αφού γιόρτασαν το Πάσχα και ο Ιησούς εγκαινίασε την Ανάμνηση του επικείμενου θανάτου του, προσέξτε τι συνέβη και πάλι. Η αφήγηση του Ευαγγελίου του Λουκά λέει: «Έγινε μεταξύ τους και έντονη λογομαχία για το ποιος από αυτούς φαινόταν να είναι ο μεγαλύτερος». Αντί να θυμώσει με τους αποστόλους του και να τους επιπλήξει, ο Ιησούς τους συμβούλεψε με καλοσύνη σχετικά με την ανάγκη να είναι διαφορετικοί από τους διψασμένους για εξουσία άρχοντες του κόσμου. (Λουκάς 22:24-27) Κατόπιν προμήθευσε αυτό που θα μπορούσε να αποκληθεί η ακρογωνιαία πέτρα του νόμου του Χριστού, λέγοντας: «Σας δίνω μια καινούρια εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· όπως εγώ σας αγάπησα, να αγαπάτε και εσείς ο ένας τον άλλον».—Ιωάννης 13:34.
10. Ποια εντολή έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του, και τι περιλάμβανε αυτή;
10 Αργότερα εκείνο το βράδυ, ο Ιησούς έδειξε μέχρι ποιου σημείου πρέπει να φτάνει η χριστοειδής αγάπη, λέγοντας: «Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως εγώ σας έχω αγαπήσει. Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν, από το να παραδώσει την ψυχή του για χάρη των φίλων του». (Ιωάννης 15:12, 13) Εννοούσε ο Ιησούς ότι οι ακόλουθοί του έπρεπε να είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν για χάρη των ομοπίστων τους αν το απαιτούσε η περίσταση; Αυτό κατανόησε ο Ιωάννης, ένας αυτόπτης μάρτυρας σε εκείνη την περίσταση, διότι αργότερα έγραψε: «Από αυτό έχουμε γνωρίσει την αγάπη, επειδή εκείνος [ο Ιησούς Χριστός] παρέδωσε την ψυχή του για εμάς· και εμείς έχουμε την υποχρέωση να παραδώσουμε τις ψυχές μας για τους αδελφούς μας».—1 Ιωάννη 3:16.
11. (α) Πώς εκπληρώνουμε το νόμο του Χριστού; (β) Τι παράδειγμα έδωσε ο Ιησούς;
11 Έτσι λοιπόν, δεν εκπληρώνουμε το νόμο του Χριστού απλώς διδάσκοντας άλλους για τον Ιησού. Πρέπει επίσης να ζούμε και να συμπεριφερόμαστε όπως εκείνος. Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε όμορφες, καλοδιαλεγμένες λέξεις στις ομιλίες του. Δίδασκε όμως και με το παράδειγμά του. Μολονότι ο Ιησούς ήταν κραταιό πνευματικό πλάσμα στον ουρανό, επωφελήθηκε από την ευκαιρία που του δόθηκε να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Πατέρα του στη γη και να δείξει πώς πρέπει να ζούμε. Ήταν ταπεινός, καλοσυνάτος και στοχαστικός, βοηθώντας τους καταβαρημένους και τους καταπιεσμένους. (Ματθαίος 11:28-30· 20:28· Φιλιππησίους 2:5-8· 1 Ιωάννη 3:8) Επίσης, ο Ιησούς παρότρυνε τους ακολούθους του να αγαπούν ο ένας τον άλλον, όπως τους αγάπησε εκείνος.
12. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο νόμος του Χριστού δεν μικροποιεί την ανάγκη να αγαπάμε τον Ιεχωβά;
12 Ποια θέση έχει η αγάπη για τον Ιεχωβά—η μεγαλύτερη εντολή του Νόμου—στο νόμο του Χριστού; (Ματθαίος 22:37, 38· Γαλάτες 6:2) Δεύτερη θέση; Οπωσδήποτε όχι! Η αγάπη για τον Ιεχωβά και η αγάπη για τους συγχριστιανούς μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Δεν μπορεί κάποιος να αγαπάει αληθινά τον Ιεχωβά χωρίς να αγαπάει και τον αδελφό του, διότι ο απόστολος Ιωάννης επισήμανε: «Αν κανείς πει: “Αγαπώ τον Θεό” και εντούτοις μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης. Διότι αυτός που δεν αγαπάει τον αδελφό του, τον οποίο έχει δει, δεν μπορεί να αγαπάει τον Θεό, τον οποίο δεν έχει δει».—1 Ιωάννη 4:20· παράβαλε 1 Ιωάννη 3:17, 18.
13. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της υπακοής των μαθητών στην καινούρια εντολή του Ιησού;
13 Όταν ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την καινούρια εντολή να αγαπούν ο ένας τον άλλον όπως τους αγάπησε εκείνος, περιέγραψε το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε. «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου», είπε, «αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35) Σύμφωνα με τον Τερτυλλιανό, ο οποίος έζησε εκατό και πλέον χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού, η αδελφική αγάπη των πρώτων Χριστιανών είχε αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα. Ο Τερτυλλιανός ανέφερε ότι άτομα που δεν ήταν Χριστιανοί έλεγαν για τους ακολούθους του Χριστού: “Κοιτάξτε πώς αγαπούν ο ένας τον άλλον και πώς είναι μάλιστα έτοιμοι να πεθάνουν ο ένας για τον άλλον”. Θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Δείχνω εγώ για τους συγχριστιανούς μου τέτοια αγάπη αποδεικνύοντας ότι είμαι μαθητής του Ιησού;”
Πώς Αποδεικνύουμε την Αγάπη Μας
14, 15. Τι μπορεί να καταστήσει δύσκολο το να υπακούμε στο νόμο του Χριστού, αλλά τι μπορεί να μας βοηθήσει να το κάνουμε αυτό;
14 Είναι ζωτικό να εκδηλώνουν οι υπηρέτες του Ιεχωβά χριστοειδή αγάπη. Μήπως όμως σας είναι δύσκολο να αγαπάτε συγχριστιανούς σας που δείχνουν ιδιοτελείς ιδιότητες; Όπως έχουμε δει, ακόμη και οι απόστολοι διαπληκτίζονταν και προσπαθούσαν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. (Ματθαίος 20:20-24) Και οι Γαλάτες επίσης λογομαχούσαν μεταξύ τους. Αφού τόνισε ότι η αγάπη για τον πλησίον εκπλήρωνε το Νόμο, ο Παύλος τούς προειδοποίησε: «Αν, όμως, δαγκώνετε και καταβροχθίζετε ο ένας τον άλλον, προσέχετε μήπως αφανιστείτε ο ένας από τον άλλον». Αφού αντιπαρέβαλε τα έργα της σάρκας με τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, ο Παύλος πρόσθεσε τη νουθεσία: «Ας μη γινόμαστε εγωιστές, προκαλώντας σε ανταγωνισμό ο ένας τον άλλον, φθονώντας ο ένας τον άλλον». Κατόπιν, ο απόστολος πρότρεψε: «Να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου, και έτσι εκπληρώστε το νόμο του Χριστού».—Γαλάτες 5:14–6:2.
15 Μήπως ο Ιεχωβά μάς ζητάει πάρα πολλά με το να απαιτεί υπακοή στο νόμο του Χριστού; Αν και μπορεί να είναι δύσκολο να δείχνουμε καλοσύνη σε εκείνους που στην πραγματικότητα μας μίλησαν απότομα και μας σύντριψαν συναισθηματικά, είμαστε υποχρεωμένοι να “γινόμαστε μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά, και να περπατάμε με αγάπη”. (Εφεσίους 5:1, 2) Χρειάζεται να συνεχίσουμε να παρατηρούμε το παράδειγμα του Θεού, ο οποίος «συστήνει τη δική του αγάπη σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς». (Ρωμαίους 5:8) Παίρνοντας την πρωτοβουλία να βοηθάμε τους άλλους, περιλαμβανομένων και εκείνων που μας έχουν φερθεί άσχημα, μπορούμε να απολαμβάνουμε ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι μιμούμαστε τον Θεό και είμαστε υπάκουοι στο νόμο του Χριστού.
16. Πώς αποδεικνύουμε την αγάπη μας για τον Θεό και τον Χριστό;
16 Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αποδεικνύουμε την αγάπη μας με τα όσα κάνουμε, όχι απλώς με τα όσα λέμε. Ακόμη και ο Ιησούς το βρήκε κάποτε δύσκολο να αποδεχτεί μια πτυχή του θελήματος του Θεού εξαιτίας όλων όσων περιλαμβάνονταν. «Πατέρα, αν θέλεις, απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα», προσευχήθηκε ο Ιησούς. Αλλά πρόσθεσε γρήγορα: «Ωστόσο, ας γίνει, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου». (Λουκάς 22:42) Παρ’ όλα όσα υπέφερε, ο Ιησούς έκανε το θέλημα του Θεού. (Εβραίους 5:7, 8) Η υπακοή αποτελεί απόδειξη της αγάπης μας και δείχνει ότι αναγνωρίζουμε πως η οδός του Θεού είναι η καλύτερη. «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού», λέει η Αγία Γραφή, «να τηρούμε τις εντολές του». (1 Ιωάννη 5:3) Επίσης, ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Αν με αγαπάτε, θα τηρείτε τις εντολές μου».—Ιωάννης 14:15.
17. Ποια ειδική εντολή έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του, και πώς γνωρίζουμε ότι εφαρμόζεται σε εμάς σήμερα;
17 Εκτός από το ότι παρήγγειλε στους ακολούθους του να αγαπούν ο ένας τον άλλον, ποια ειδική εντολή τούς έδωσε ο Χριστός; Τους παρήγγειλε να κάνουν το έργο κηρύγματος για το οποίο τους είχε εκπαιδεύσει. Ο Πέτρος είπε: «Μας πρόσταξε να κηρύξουμε στο λαό και να δώσουμε πλήρη μαρτυρία». (Πράξεις 10:42) Συγκεκριμένα, ο Ιησούς είχε παραγγείλει: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθαίος 28:19, 20· Πράξεις 1:8) Ο Ιησούς αποκάλυψε ότι τέτοιες οδηγίες θα εφαρμόζονταν επίσης στους ακολούθους του τώρα “στον καιρό του τέλους”, διότι είπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Δανιήλ 12:4· Ματθαίος 24:14) Ασφαλώς, είναι θέλημα του Θεού να κηρύξουμε. Εντούτοις, μερικοί ίσως νομίζουν ότι ο Θεός μάς ζητάει πάρα πολλά όταν απαιτεί να κάνουμε αυτό το έργο. Αλλά είναι πράγματι έτσι;
Γιατί Μπορεί να Φαίνεται Δύσκολο
18. Τι θα πρέπει να θυμόμαστε όταν υποφέρουμε επειδή κάνουμε αυτά που ζητάει ο Ιεχωβά;
18 Όπως είδαμε, ο Ιεχωβά ζητούσε από το λαό του να συμμορφώνεται με ποικίλες απαιτήσεις σε όλη την ιστορία. Και ακριβώς όπως ποίκιλλαν τα όσα τους ζητούσε να κάνουν, έτσι ποίκιλλε και η φύση των δοκιμασιών που αντιμετώπιζαν. Ο αγαπητός Γιος του Θεού υπέστη τις πιο δύσκολες δοκιμασίες, και τελικά θανατώθηκε με τον πλέον βάναυσο τρόπο λόγω του ότι έκανε αυτό που ζήτησε ο Θεός. Ωστόσο, όταν εμείς υποφέρουμε επειδή κάνουμε αυτά που μας ζητάει ο Ιεχωβά, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είναι εκείνος υπεύθυνος για τις δοκιμασίες μας. (Ιωάννης 15:18-20· Ιακώβου 1:13-15) Ο στασιασμός του Σατανά έφερε την αμαρτία, τα παθήματα και το θάνατο, και ο Σατανάς είναι εκείνος που δημιούργησε τις περιστάσεις οι οποίες συχνά καθιστούν πολύ δύσκολο το να κάνουμε αυτά που ζητάει ο Ιεχωβά από τους υπηρέτες του.—Ιώβ 1:6-19· 2:1-8.
19. Γιατί αποτελεί προνόμιο το να κάνουμε αυτά που μας έχει ζητήσει ο Θεός μέσω του Γιου του;
19 Μέσω του Γιου του ο Ιεχωβά έχει δώσει την οδηγία ότι, σε αυτόν τον καιρό του τέλους, οι υπηρέτες Του πρέπει να διακηρύξουν σε όλη τη γη πως η μοναδική θεραπεία για όλα τα ανθρώπινα παθήματα είναι η διακυβέρνηση της Βασιλείας. Αυτή η κυβέρνηση του Θεού θα εξαλείψει όλα τα προβλήματα από τη γη—τον πόλεμο, το έγκλημα, τη φτώχεια, τα γηρατειά, την αρρώστια, το θάνατο. Η Βασιλεία θα φέρει επίσης έναν ένδοξο επίγειο παράδεισο όπου ακόμη και οι νεκροί θα αναστηθούν. (Ματθαίος 6:9, 10· Λουκάς 23:43· Πράξεις 24:15· Αποκάλυψη 21:3, 4) Τι προνόμιο είναι να διακηρύττουμε τα καλά νέα για τέτοια πράγματα! Σαφώς, λοιπόν, δεν υπάρχει πρόβλημα με τα όσα μας ζητάει ο Ιεχωβά να κάνουμε. Αντιμετωπίζουμε εναντίωση, αλλά ο Σατανάς ο Διάβολος και ο κόσμος του είναι υπεύθυνοι για αυτό.
20. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση του Διαβόλου;
20 Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία οποιαδήποτε πρόκληση του Σατανά; Με το να θυμόμαστε τα εξής λόγια: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, για να έχω τι να απαντήσω σε εκείνον που με εμπαίζει». (Παροιμίες 27:11) Ο Ιησούς προμήθευσε στον Ιεχωβά απάντηση για τους εμπαιγμούς του Σατανά όταν άφησε την ασφάλεια της ουράνιας ζωής προκειμένου να κάνει το θέλημα του Πατέρα του στη γη. (Ησαΐας 53:12· Εβραίους 10:7) Ως άνθρωπος, ο Ιησούς υπέμεινε κάθε του δοκιμασία, ακόμη και το θάνατο σε ένα ξύλο βασανισμού. Αν τον ακολουθούμε ως το Υπόδειγμά μας, και εμείς επίσης μπορούμε να υπομείνουμε παθήματα και να κάνουμε αυτά που μας ζητάει ο Ιεχωβά.—Εβραίους 12:1-3.
21. Πώς νιώθετε για την αγάπη που έχει δείξει ο Ιεχωβά και ο Γιος του;
21 Τι αγάπη έχει δείξει για εμάς ο Θεός και ο Γιος του! Λόγω της θυσίας του Ιησού, η υπάκουη ανθρωπότητα έχει την προοπτική να ζήσει για πάντα στον Παράδεισο. Γι’ αυτό ας μην επιτρέψουμε σε τίποτε να εξασθενίσει την ελπίδα μας. Απεναντίας, ας πάρει ο καθένας μας προσωπικά στα σοβαρά αυτό που κατέστησε εφικτό ο Ιησούς, όπως έκανε και ο Παύλος, ο οποίος είπε: “Ο Γιος του Θεού . . . με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα”. (Γαλάτες 2:20) Είθε δε να δείχνουμε εγκάρδια ευγνωμοσύνη στον στοργικό μας Θεό, τον Ιεχωβά, ο οποίος ποτέ δεν ζητάει πάρα πολλά από εμάς.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Τι μας ζητάει ο Ιεχωβά σήμερα;
◻ Το τελευταίο βράδυ που πέρασε με τους αποστόλους του, πώς τόνισε ο Χριστός τη σπουδαιότητα της αγάπης;
◻ Πώς μπορούμε να αποδεικνύουμε ότι αγαπάμε τον Θεό;
◻ Γιατί αποτελεί προνόμιο το να κάνουμε αυτά που μας ζητάει ο Ιεχωβά;
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Ποιο μάθημα δίδαξε ο Ιησούς πλένοντας τα πόδια των αποστόλων του;
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Παρά την εναντίωση, το να μεταδίδουμε τα καλά νέα είναι απολαυστικό προνόμιο