Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού
Παραδίδεται και Οδηγείται στην Εκτέλεση
ΟΤΑΝ ο Πιλάτος, υποκινημένος από την ήρεμη αξιοπρέπεια του βασανισμένου Ιησού, προσπαθεί ξανά να τον ελευθερώσει, οι αρχιερείς θυμώνουν ακόμα περισσότερο. Είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα να εμποδίσει τον πονηρό τους σκοπό. Έτσι, ξαναρχίζουν να κραυγάζουν: ‘Κρέμασέ τον! Κρέμασέ τον!’
‘Πάρτε τον εσείς οι ίδιοι και κρεμάστε τον’, αποκρίνεται ο Πιλάτος αηδιασμένος. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους ισχυρισμούς τους, οι Ιουδαίοι ίσως έχουν την εξουσία να θανατώνουν εγκληματίες για θρησκευτικά αδικήματα που είναι αρκετά σοβαρά. Έπειτα, για πέμπτη φορά το λιγότερο, ο Πιλάτος διακηρύττει ότι ο Ιησούς είναι αθώος, λέγοντας: ‘Δεν βρίσκω κανένα σφάλμα σ’ αυτόν’.
Οι Ιουδαίοι, επειδή βλέπουν ότι οι πολιτικές τους κατηγορίες δεν έφεραν αποτελέσματα, καταφεύγουν πάλι στη θρησκευτική κατηγορία της βλασφημίας που είχαν χρησιμοποιήσει πριν από ώρες στη δίκη του Ιησού μπροστά στο Σάνχεδριν. ‘Έχουμε ένα νόμο’, λένε, ‘και σύμφωνα μ’ αυτόν το νόμο πρέπει να πεθάνει, επειδή έκανε τον εαυτό του γιο του Θεού’.
Αυτή η κατηγορία είναι καινούρια για τον Πιλάτο και τον φοβίζει ακόμα περισσότερο. Μέχρι τώρα έχει συνειδητοποιήσει ότι ο Ιησούς δεν είναι συνηθισμένος άνθρωπος, όπως μάλιστα δείχνει το όνειρο της γυναίκας του και η αξιοσημείωτα ισχυρή προσωπικότητα του Ιησού. Αλλά ‘γιος του Θεού’; Ο Πιλάτος γνωρίζει ότι ο Ιησούς είναι από τη Γαλιλαία. Ωστόσο, είναι δυνατόν να έχει ξαναζήσει στο παρελθόν; Αφού τον παίρνει ξανά πίσω στο παλάτι, ο Πιλάτος ρωτάει: ‘Από πού είσαι;’
Ο Ιησούς παραμένει σιωπηλός. Πρωτύτερα είχε πει στον Πιλάτο ότι είναι βασιλιάς, αλλά η Βασιλεία του δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου. Τώρα, οποιαδήποτε περαιτέρω εξήγηση δεν θα ωφελούσε σε τίποτα. Όμως, η περηφάνια του Πιλάτου πληγώνεται επειδή ο Ιησούς αρνείται να απαντήσει και ξεσπάει πάνω του λέγοντας: ‘Δεν μου μιλάς; Δεν ξέρεις πως έχω εξουσία να σε ελευθερώσω και έχω εξουσία να σε κρεμάσω;’
‘Δεν θα είχες καμιά εξουσία επάνω μου αν δεν σου είχε δοθεί από πάνω’, αποκρίνεται ο Ιησούς με σεβασμό. Αναφέρεται στο γεγονός ότι ο Θεός χορηγεί εξουσία στους ανθρώπινους ηγέτες να χειρίζονται τις γήινες υποθέσεις. Ο Ιησούς προσθέτει: ‘Γι’ αυτό, ο άνθρωπος που με παρέδωσε σ’ εσένα έχει μεγαλύτερη αμαρτία’. Πραγματικά, ο αρχιερέας Καϊάφας και οι συνεργοί του, καθώς και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, όλοι φέρουν μεγαλύτερη ευθύνη από τον Πιλάτο για την άδικη μεταχείριση του Ιησού.
Αφού εντυπωσιάζεται ακόμα περισσότερο από τον Ιησού, και επειδή φοβάται ότι Αυτός ίσως έχει θεϊκή καταγωγή, ο Πιλάτος επαναλαμβάνει τις προσπάθειές του να Τον ελευθερώσει. Οι Ιουδαίοι, όμως, αντικρούουν τον Πιλάτο. Επαναλαμβάνουν την πολιτική τους κατηγορία, απειλώντας τον με πανουργία: ‘Αν ελευθερώσεις αυτόν τον άνθρωπο, δεν είσαι φίλος του Καίσαρα. Όποιος κάνει τον εαυτό του βασιλιά μιλάει εναντίον του Καίσαρα’.
Παρά τα τρομερά υπονοούμενα, ο Πιλάτος φέρνει τον Ιησού έξω ακόμα μια φορά. ‘Δείτε! Ο βασιλιάς σας!’ κάνει άλλη μια έκκληση.
‘Πάρ’ τον! Πάρ’ τον! Κρέμασέ τον!’ έρχεται η απάντηση.
‘Το βασιλιά σας να κρεμάσω;’ ρωτάει ο Πιλάτος απεγνωσμένα.
Οι Ιουδαίοι έχουν δεινοπαθήσει με τη διακυβέρνηση των Ρωμαίων. Πραγματικά, απεχθάνονται την κυριαρχία της Ρώμης! Παρ’ όλα αυτά, οι αρχιερείς λένε υποκριτικά: ‘Δεν έχουμε άλλο βασιλιά από τον Καίσαρα’.
Επειδή φοβάται για την πολιτική του θέση και τη φήμη του, ο Πιλάτος υποκύπτει τελικά στις ανηλεείς και απειλητικές απαιτήσεις των Ιουδαίων. Παραδίδει τον Ιησού. Οι στρατιώτες βγάζουν από τον Ιησού τον πορφυρό μανδύα και τον ντύνουν με τα δικά του εξωτερικά ρούχα. Καθώς οδηγούν τον Ιησού έξω για να κρεμαστεί, τον αναγκάζουν να μεταφέρει το δικό του πάσσαλο βασανισμού.
Τώρα είναι αργά το πρωί της Παρασκευής, 14 Νισάν· ίσως πλησιάζει μεσημέρι. Ο Ιησούς είναι άυπνος από νωρίς το πρωί της Πέμπτης, και έχει υποφέρει τη μια οδυνηρή εμπειρία μετά την άλλη. Δικαιολογημένα, η δύναμή του γρήγορα εξαντλείται κάτω από το βάρος του πασσάλου. Έτσι, αναγκάζουν έναν περαστικό, κάποιον Σίμωνα από την Κυρήνη της Αφρικής, να μεταφέρει τον πάσσαλο αντί να τον μεταφέρει ο Ιησούς. Καθώς προχωρούν, πολλοί άνθρωποι ακολουθούν, συμπεριλαμβανομένων και πολλών γυναικών που χτυπιούνται από τη λύπη και θρηνούν τον Ιησού.
Γυρίζοντας προς τις γυναίκες, ο Ιησούς λέει: ‘Κόρες της Ιερουσαλήμ, σταματήστε να θρηνείτε για εμένα. Αντίθετα, θρηνήστε για τον εαυτό σας και για τα παιδιά σας· επειδή, δείτε! έρχονται μέρες στις οποίες οι άνθρωποι θα λένε, «Ευτυχισμένες είναι οι στείρες γυναίκες και οι κοιλιές που δεν γέννησαν και τα στήθη που δεν θήλασαν!» Μετά θα αρχίσουν να λένε στα βουνά, «Πέστε πάνω μας!» και στους λόφους, «Σκεπάστε μας!» Γιατί, αν κάνουν αυτά τα πράγματα όταν το δέντρο είναι χλωρό, τι θα συμβεί όταν αυτό ξεραθεί;’
Ο Ιησούς αναφέρεται στο δέντρο του Ιουδαϊκού έθνους, που ακόμα έχει κάποια χλωρότητα ζωής λόγω της παρουσίας του Ιησού και της ύπαρξης ενός υπολοίπου που πιστεύει σ’ αυτόν. Αλλά, όταν αυτά αφαιρεθούν από το έθνος, θα παραμείνει μόνο ένα πνευματικά νεκρό δέντρο, ναι, μια ξερή εθνική οργάνωση. Τι αιτία θα υπάρχει για θρήνο όταν τα ρωμαϊκά στρατεύματα, που θα υπηρετούν ως εκτελεστές του Θεού, ερημώσουν το ιουδαϊκό έθνος! Ιωάννης 19:6-17· 18:31· Λουκάς 23:24-31· Ματθαίος 27:31, 32· Μάρκος 15:20, 21.
◆ Ποια κατηγορία προβάλλουν οι θρησκευτικοί ηγέτες εναντίον του Ιησού όταν οι πολιτικές τους κατηγορίες δεν φέρνουν αποτελέσματα;
◆ Γιατί ίσως ο Πιλάτος φοβάται ακόμα περισσότερο;
◆ Ποιοι φέρουν τη μεγαλύτερη αμαρτία γι’ αυτό που συμβαίνει στον Ιησού;
◆ Πώς αναγκάζουν οι ιερείς τον Πιλάτο να παραδώσει τον Ιησού για να εκτελεστεί;
◆ Τι λέει ο Ιησούς στις γυναίκες που θρηνούν γι’ αυτόν, και τι εννοεί όταν αναφέρεται στο δέντρο λέγοντας ότι είναι ‘χλωρό’ και μετά θα ‘ξεραθεί’;