Κεφάλαιο 22

Μέρος 5ο—Μάρτυρες ως το Πιο Απομακρυσμένο Μέρος της Γης

Το 1975 βγήκαν σημαντικές αποφάσεις όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα γινόταν η επίβλεψη του έργου των Μαρτύρων του Ιεχωβά από τα παγκόσμια κεντρικά γραφεία τους. Δεν ήξεραν τότε ποιοι αγροί μπορεί να άνοιγαν αργότερα για εκτεταμένη μαρτυρία πριν από το τέλος του παρόντος παγκόσμιου συστήματος ούτε πόσο επιπλέον κήρυγμα θα γινόταν σε χώρες όπου είχαν κηρύξει φανερά επί πολλά χρόνια. Ήθελαν, όμως, να χρησιμοποιήσουν κάθε ευκαιρία όσο καλύτερα μπορούσαν. Οι σελίδες 502 ως 520 αφηγούνται μερικές από τις συναρπαστικές εξελίξεις.

ΕΧΟΥΝ γίνει μεγάλες αλλαγές στη Νότια Αμερική. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον Ισημερινό αντιμετώπιζαν όχλους Καθολικών, από τότε που οι Καθολικοί ιερείς στο Μεξικό κυβερνούσαν κυριολεκτικά σαν βασιλιάδες σε πολλά χωριά και από τότε που είχαν επιβληθεί κυβερνητικές απαγορεύσεις στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αργεντινή και στη Βραζιλία. Αλλά οι καταστάσεις έχουν αλλάξει σημαντικά. Τώρα πολλοί από αυτούς που διδάχτηκαν να φοβούνται ή να μισούν τους Μάρτυρες είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά οι ίδιοι. Άλλοι ακούν ευχαρίστως όταν οι Μάρτυρες τους επισκέπτονται για να τους μεταδώσουν το άγγελμα ειρήνης που περιέχει η Αγία Γραφή. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πασίγνωστοι και ευρέως σεβαστοί.

Το μέγεθος των συνελεύσεων περιφερείας που διεξάγουν και η Χριστιανική διαγωγή όσων τις παρακολουθούν έχουν ελκύσει την προσοχή. Δυο τέτοιες συνελεύσεις που έγιναν ταυτόχρονα στο Σάο Πάολο και στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, το 1985, είχαν ανώτατο αριθμό παρόντων 249.351 άτομα. Αργότερα, 23 επιπλέον συνελεύσεις, που έγιναν για να εξυπηρετηθούν οι ενδιαφερόμενοι στην υπόλοιπη Βραζιλία, ανέβασαν το συνολικό αριθμό των παρόντων στις 389.387. Τα αποτελέσματα του έργου που είχαν κάνει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Βραζιλία, ως δάσκαλοι του Λόγου του Θεού, καταδείχτηκαν ξεκάθαρα όταν, σε εκείνον τον κύκλο των συνελεύσεων, 4.825 άτομα συμβόλισαν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά με βάφτισμα στο νερό. Μόλις πέντε χρόνια αργότερα, το 1990, χρειάστηκε να γίνουν 110 συνελεύσεις περιφερείας σε όλη τη Βραζιλία για να εξυπηρετηθούν τα 548.517 άτομα που τις παρακολούθησαν. Αυτή τη φορά 13.448 άτομα παρουσιάστηκαν για να βαφτιστούν στο νερό. Σε όλη τη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες άτομα και οικογένειες δέχονταν με χαρά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά για να διδαχτούν από αυτούς το Λόγο του Θεού.

Πώς πήγαιναν τα πράγματα στην Αργεντινή; Έπειτα από ολόκληρες δεκαετίες κυβερνητικών περιορισμών, οι εκεί Μάρτυρες του Ιεχωβά μπόρεσαν να συγκεντρωθούν και πάλι ελεύθερα το 1985. Πόσο χάρηκαν οι 97.167 που παρευρέθηκαν στην πρώτη για αυτούς σειρά συνελεύσεων περιφερείας! Με τον τίτλο «Μια Βασιλεία που Αυξάνει—Η Βασιλεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά», η τοπική εφημερίδα Αόρα (Ahora) μιλούσε με θαυμασμό για την ευταξία του πλήθους της συνέλευσης στο Μπουένος Άιρες, την από μέρους τους παντελή έλλειψη φυλετικής και κοινωνικής προκατάληψης, την ειρηνικότητά τους και την αγάπη που εκδήλωναν. Στη συνέχεια κατέληγε ως εξής: «Είτε συμμεριζόμαστε τις απόψεις τους και τις διδασκαλίες τους είτε όχι, ολόκληρο αυτό το πλήθος αξίζει το μεγαλύτερο σεβασμό μας». Αλλά πολλοί Αργεντινοί δεν σταμάτησαν εκεί. Άρχισαν να μελετούν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και παρακολούθησαν συναθροίσεις στις Αίθουσες Βασιλείας για να παρατηρήσουν πώς εφαρμόζουν οι Μάρτυρες τις Γραφικές αρχές στη ζωή τους. Κατόπιν, εκείνοι οι παρατηρητές πήραν μια απόφαση. Τα επόμενα εφτά χρόνια, δεκάδες χιλιάδες από αυτούς αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Ιεχωβά, και ο αριθμός των Μαρτύρων στην Αργεντινή αυξήθηκε κατά 71 τοις εκατό!

Η ανταπόκριση στα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή στο Μεξικό. Στο παρελθόν, όχλοι εξωθούμενοι από ιερείς είχαν επιτεθεί αρκετές φορές στους εκεί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά το γεγονός ότι οι Μάρτυρες δεν ανταπέδιδαν ούτε ζητούσαν εκδίκηση εντυπωσίασε πολύ τους ανθρώπους που είχαν ειλικρινή καρδιά. (Ρωμ. 12:17-19) Αυτοί παρατήρησαν επίσης ότι οι Μάρτυρες βάσιζαν όλες τους τις πεποιθήσεις στην Αγία Γραφή, τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, και όχι σε ανθρώπινες παραδόσεις. (Ματθ. 15:7-9· 2 Τιμ. 3:16, 17) Μπόρεσαν να δουν ότι οι Μάρτυρες είχαν πίστη που πραγματικά τους στήριζε όταν αντιμετώπιζαν αντιξοότητες. Ολοένα και περισσότερες οικογένειες δέχονταν ευχαρίστως τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όταν εκείνοι προσφέρονταν να διεξάγουν δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη με αυτούς. Μάλιστα, στη διάρκεια του 1992, το 12 τοις εκατό των Γραφικών μελετών που διεξήγαν οι Μάρτυρες παγκόσμια γινόταν στο Μεξικό, και αρκετές από αυτές τις μελέτες ήταν με μεγάλες οικογένειες. Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μεξικό—όχι απλώς εκείνων που παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις τους, αλλά εκείνων που ήταν ενεργοί δημόσιοι διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού—ανήλθε κατακόρυφα από 80.481 το 1975 σε 354.023 το 1992!

Και στην Ευρώπη επίσης, ασυνήθιστα γεγονότα συνέβαλαν στη διάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας.

Εκπληκτικές Εξελίξεις στην Πολωνία

Μολονότι το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά είχε απαγορευτεί στην Πολωνία από το 1939 ως το 1945 (κατά την περίοδο της ναζιστικής και της σοβιετικής κυριαρχίας) και ξανά από τον Ιούλιο του 1950 (υπό το σοβιετικό έλεγχο), οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είχαν πάψει να κηρύττουν εκεί. Αν και αριθμούσαν μόνο 1.039 άτομα το 1939, το 1950 υπήρχαν 18.116 διαγγελείς της Βασιλείας, και αυτοί συνέχισαν να είναι ζηλωτές (αλλά και προσεκτικοί) ευαγγελιστές. (Ματθ. 10:16) Όσο για τις συνελεύσεις, όμως, αυτές γίνονταν μακριά από τα μάτια του κόσμου—στην εξοχή, σε σιταποθήκες, σε δάση. Αλλά από το 1982, η πολωνική κυβέρνηση τους επέτρεψε να διεξάγουν μονοήμερες συνελεύσεις μέτριου μεγέθους σε νοικιασμένες εγκαταστάσεις.

Έπειτα, το 1985 διατέθηκαν στους Μάρτυρες του Ιεχωβά τα μεγαλύτερα στάδια της Πολωνίας για να διεξαγάγουν τέσσερις μεγάλες συνελεύσεις περιφερείας το μήνα Αύγουστο. Όταν έφτασε αεροπορικώς ένας εκπρόσωπος από την Αυστρία, έμεινε έκπληκτος που άκουσε μια αναγγελία από το μεγάφωνο η οποία καλωσόριζε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που έρχονταν στην Πολωνία για τη συνέλευσή τους. Βλέποντας την αλλαγή στην κυβερνητική στάση, την οποία καταδείκνυε αυτό το περιστατικό, ένας ηλικιωμένος Πολωνός Μάρτυρας, ο οποίος είχε πάει εκεί για να υποδεχτεί τον επισκέπτη, δεν μπόρεσε να κρατήσει τα δάκρυα χαράς που ανέβηκαν στα μάτια του. Παρόντες σε αυτές τις συνελεύσεις ήταν 94.134 εκπρόσωποι, περιλαμβανομένων και ομάδων από 16 χώρες. Έμαθε το πλατύ κοινό τι λάβαινε χώρα; Και βέβαια! Στη διάρκεια εκείνων των συνελεύσεων και μετά από αυτές, οι άνθρωποι διάβασαν ρεπορτάζ στις μεγαλύτερες εφημερίδες τους, είδαν στην τηλεόραση τα πλήθη που παρακολούθησαν τις συνελεύσεις και άκουσαν αποσπάσματα του προγράμματος από το κρατικό ραδιόφωνο. Σε πολλούς άρεσαν τα όσα είδαν και άκουσαν.

Γίνονταν σχέδια για ακόμα μεγαλύτερες συνελεύσεις στην Πολωνία όταν, στις 12 Μαΐου 1989, η κυβέρνηση χορήγησε νομική αναγνώριση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως θρησκευτικό σωματείο. Μέσα σε τρεις μήνες, διεξάχτηκαν τρεις διεθνείς συνελεύσεις—στη Βαρσοβία, στο Πόζναν, και στο Τσορζούφ—με παρόντες συνολικά 166.518 άτομα. Το εκπληκτικό ήταν ότι χιλιάδες Μάρτυρες από την τότε Σοβιετική Ένωση (Ε.Σ.Σ.Δ.) και την τότε Τσεχοσλοβακία κατάφεραν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη άδεια για το ταξίδι και ήταν και αυτοί παρόντες. Είχε αποτελέσματα το έργο μαθήτευσης που έκαναν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτές τις χώρες όπου ο αθεϊσμός προωθούνταν έντονα από το κράτος επί ολόκληρες δεκαετίες; Η απάντηση έγινε έκδηλη όταν 6.093 άτομα, περιλαμβανομένων και πολλών νεαρών, παρουσιάστηκαν για βάφτισμα στο νερό σε εκείνες τις συνελεύσεις.

Ήταν δύσκολο να μη διακρίνει το κοινό ότι οι Μάρτυρες είναι διαφορετικοί—με έναν πολύ θετικό τρόπο. Στον Τύπο, διάβαζε δηλώσεις όπως η ακόλουθη: «Εκείνοι που λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό—όπως λένε οι ίδιοι—εκτιμούν πολύ τις συγκεντρώσεις τους, οι οποίες σίγουρα αποτελούν εκδήλωση της ενότητας που υπάρχει μεταξύ τους. . . . Όσον αφορά την ευταξία, την ειρήνη και την καθαριότητα, οι μετέχοντες στη συνέλευση αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση». (Ζίτσι Βαρσάβα [Życie Warszawy]) Μερικοί Πολωνοί αποφάσισαν να κάνουν περισσότερα από το να παρατηρούν απλώς τους εκπροσώπους που ήρθαν στις συνελεύσεις. Θέλησαν να μελετήσουν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το αποτέλεσμα αυτής της διδασκαλίας του Λόγου του Θεού ήταν να αυξηθεί ο αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά της Πολωνίας από 72.887 το 1985 σε 107.876 το 1992· και το τελευταίο αυτό έτος, αφιέρωσαν πάνω από 16.800.000 ώρες για να μιλήσουν και σε άλλους σχετικά με τη θαυμαστή ελπίδα που εκτίθεται στις Γραφές.

Εντούτοις, συγκλονιστικές αλλαγές δεν λάβαιναν χώρα μόνο στην Πολωνία.

Και Άλλα Μέρη της Ανατολικής Ευρώπης Ανοίγουν τις Πόρτες Τους

Η Ουγγαρία χορήγησε νομική υπόσταση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1989. Η τότε Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας κατήργησε, το 1990, την 40ετή απαγόρευση που είχε επιβάλει στους Μάρτυρες, ακριβώς τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της κατεδάφισης του Τείχους του Βερολίνου. Τον επόμενο μήνα η καινούρια ρουμανική κυβέρνηση αναγνώρισε επισήμως το Χριστιανικό Σωματείο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ρουμανία. Το 1991, το Υπουργείο Δικαιοσύνης στη Μόσχα ανακοίνωσε ότι καταχωρήθηκε επισήμως το Καταστατικό της «Θρησκευτικής Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ε.Σ.Σ.Δ.». Το ίδιο εκείνο έτος δόθηκε νομική αναγνώριση στο έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Βουλγαρία. Το 1992, χορηγήθηκε νομική υπόσταση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αλβανία.

Πώς χρησιμοποίησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά την ελευθερία που τους δόθηκε; Ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Χέλμουτ Μάρτιν, συντονιστή του έργου των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας: «Θα αναμειχτείτε στην πολιτική;» Στο κάτω-κάτω, αυτό έκαναν πολλοί κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου. «Όχι», απάντησε ο αδελφός Μάρτιν, «ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του ένα Γραφικό διορισμό, και εμείς πιστεύουμε ότι αυτό είναι το κύριο έργο που έχουμε να κάνουμε».—Ματθ. 24:14· 28:19, 20.

Ασφαλώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν άρχισαν να εκπληρώνουν μόλις τότε αυτή την ευθύνη σε εκείνο το μέρος του κόσμου. Μολονότι ήταν αναγκαίο να διεξάγουν το έργο τους μέσα σε πολύ δύσκολες καταστάσεις επί πολλά χρόνια, στις περισσότερες από αυτές τις χώρες λειτουργούσαν εκκλησίες (που συναθροίζονταν ανά μικρές ομάδες) και δινόταν μαρτυρία. Αλλά τώρα προέκυπτε μια καινούρια ευκαιρία. Θα μπορούσαν να διεξάγουν συναθροίσεις στις οποίες να καλούν ελεύθερα το κοινό. Θα μπορούσαν να κηρύττουν φανερά από σπίτι σε σπίτι, χωρίς να φοβούνται μήπως φυλακιστούν. Επρόκειτο για χώρες με συνολικό πληθυσμό πάνω από 390.000.000 άτομα, στις οποίες υπήρχε πολύ έργο να γίνει. Έχοντας έντονη τη συναίσθηση του γεγονότος ότι ζούμε στις τελευταίες μέρες του παρόντος παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ανέλαβαν γρήγορα δράση.

Ακόμα και πριν χορηγηθεί η νομική αναγνώριση, μέλη του Κυβερνώντος Σώματος είχαν επισκεφτεί αρκετές χώρες για να δουν τι μπορούσε να γίνει ώστε να βοηθηθούν οι Χριστιανοί αδελφοί τους. Μετά την άρση των απαγορεύσεων, πήγαν σε ακόμα περισσότερες από αυτές τις περιοχές για να βοηθήσουν στην οργάνωση του έργου. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια, είχαν συναντήσει και μιλήσει προσωπικά με Μάρτυρες στην Πολωνία, στην Ουγγαρία, στη Ρουμανία, στην Τσεχοσλοβακία, στη Ρωσία, στην Ουκρανία, στην Εσθονία και στη Λευκορωσία.

Διευθετήθηκε να γίνουν συνελεύσεις για να ενδυναμωθούν οι Μάρτυρες που κατοικούσαν σε αυτές τις χώρες και να προβληθεί έντονα στο κοινό το άγγελμα της Βασιλείας του Θεού. Πριν περάσουν πέντε μήνες από την άρση της απαγόρευσης στην τότε Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, έγινε μια τέτοια συνέλευση περιφερείας στο Στάδιο Ολύμπια του Βερολίνου. Μάρτυρες από 64 άλλες χώρες δέχτηκαν πρόθυμα την πρόσκληση να παρευρεθούν εκεί. Το θεωρούσαν προνόμιο να χαρούν αυτό το γεγονός μαζί με Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές που εκδήλωναν επί δεκαετίες οσιότητα στον Ιεχωβά παρά το σφοδρό διωγμό.

Τόσο το 1990 όσο και το 1991, έγιναν και άλλες συνελεύσεις σε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Αφού διεξάχτηκαν τέσσερις τοπικές συνελεύσεις στην Ουγγαρία το 1990, έγιναν διευθετήσεις για μια διεθνή συγκέντρωση στο Νεπστάντιον της Βουδαπέστης το 1991. Την παρακολούθησαν 40.601 άτομα από 35 χώρες. Πρώτη φορά έπειτα από 40 και πλέον χρόνια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπόρεσαν να διεξαγάγουν δημόσιες συνελεύσεις στη Ρουμανία το 1990. Εκείνο το έτος έγινε μια σειρά συνελεύσεων περιοχής σε όλη τη χώρα και αργότερα, μέσα στο ίδιο έτος, δυο μεγαλύτερες συνελεύσεις περιφερείας. Υπήρξαν οχτώ ακόμα συνελεύσεις περιφερείας το 1991 με 34.808 παρόντες. Το 1990, στην τότε Γιουγκοσλαβία, έγιναν συνελεύσεις περιφερείας σε κάθε μία από τις δημοκρατίες πού αποτελούσαν τη χώρα. Το επόμενο έτος, παρ’ όλο που τη χώρα την απειλούσε ο εμφύλιος πόλεμος, 14.684 Μάρτυρες του Ιεχωβά απόλαυσαν μια διεθνή συνέλευση στο Ζάγκρεμπ, την πρωτεύουσα της Κροατίας. Η αστυνομία έμεινε έκπληκτη όταν είδε Κροάτες, Μαυροβούνιους, Σέρβους, Σλοβένους και άλλους να συνάγονται ειρηνικά για να ακούσουν το πρόγραμμα.

Εξάλλου, και στην τότε Τσεχοσλοβακία έγιναν γρήγορα διευθετήσεις για συνελεύσεις. Μια πανεθνική συνέλευση στην Πράγα το 1990 την παρακολούθησαν 23.876 άτομα. Οι υπεύθυνοι του σταδίου έμειναν τόσο ευχαριστημένοι με τα όσα είδαν, ώστε έδωσαν στους Μάρτυρες τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις της χώρας για την επόμενη συνέλευση περιφερείας που θα έκαναν. Σε εκείνη την ιστορική περίσταση, το 1991, υπήρχαν 74.587 ενθουσιώδεις εκπρόσωποι που γέμισαν το Στάδιο Στράχοφ στην Πράγα. Οι Τσέχοι και οι Σλοβάκοι εκπρόσωποι καταχάρηκαν και χειροκρότησαν ενθουσιασμένοι όταν ανακοινώθηκε ότι κυκλοφόρησε στη γλώσσα τους ολόκληρη η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών, για να τη χρησιμοποιούν στη δημόσια διακονία, καθώς και στην προσωπική και εκκλησιαστική μελέτη.

Στη διάρκεια του 1991 επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπόρεσαν να διεξαγάγουν φανερά συνελεύσεις περιφερείας σε μέρη που τότε ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση. Έπειτα από μια τέτοια συνέλευση στο Ταλίν της Εσθονίας, έγινε άλλη μια στη Σιβηρία. Τέσσερις έγιναν σε μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας και μια στο Καζαχστάν. Το σύνολο των παρόντων ήταν 74.252 άτομα. Επιπλέον, ως πρόσφατη καρποφορία του έργου μαθήτευσης που επιτελούσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτές τις περιοχές, 7.820 άτομα παρουσιάστηκαν για βάφτισμα στο νερό. Δεν επρόκειτο για μια συναισθηματική απόφαση που πήραν επειδή ένιωσαν ενθουσιασμένοι με τη συνέλευση. Οι υποψήφιοι για βάφτισμα προετοιμάζονταν προσεκτικά επί μήνες—και σε μερικές περιπτώσεις, επί χρόνια.

Πού βρέθηκαν όλα αυτά τα άτομα; Ήταν ολοφάνερο ότι το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν άρχιζε μόλις τότε σε εκείνο το μέρος της γης. Έντυπα της Σκοπιάς πήγαιναν ταχυδρομικώς σε κάποιον ενδιαφερόμενο στη Ρωσία από το 1887. Ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά είχε επισκεφτεί ο ίδιος το Κισινιόφ (που σήμερα ανήκει στη Μολδαβία) το 1891. Μερικοί Σπουδαστές της Γραφής είχαν πάει να κηρύξουν στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920· αλλά υπήρξε έντονη αντίδραση από τους επισήμους, και οι ελάχιστοι όμιλοι που έδειχναν ενδιαφέρον για το άγγελμα της Αγίας Γραφής ήταν μικροί. Εντούτοις, η κατάσταση άλλαξε στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και μετά από αυτόν. Αναδιαμορφώθηκαν τα εθνικά σύνορα και άλλαξαν χώρα μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Ως αποτέλεσμα, χίλιοι και πλέον ουκρανόφωνοι Μάρτυρες από την ως τότε ανατολική Πολωνία βρέθηκαν μέσα στη Σοβιετική Ένωση. Άλλοι Μάρτυρες που ζούσαν στη Ρουμανία και στην Τσεχοσλοβακία ανακάλυψαν ότι τα μέρη όπου έμεναν είχαν γίνει τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης. Επιπρόσθετα, διάφοροι Ρώσοι που είχαν γίνει Μάρτυρες του Ιεχωβά ενόσω βρίσκονταν σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης γύρισαν στην πατρίδα τους και έφεραν μαζί τους τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού. Το 1946, υπήρχαν 4.797 ενεργοί Μάρτυρες στη Σοβιετική Ένωση. Πολλούς από αυτούς η κυβέρνηση τους μετέφερε από τον έναν τόπο στον άλλον στο πέρασμα των ετών. Μερικούς τους έβαλε σε στρατόπεδα κράτησης. Όπου και αν πήγαιναν αυτοί, έδιναν μαρτυρία. Οι αριθμοί τους μεγάλωναν. Ακόμα και πριν τους χορηγήσει η κυβέρνηση νομική αναγνώριση, υπήρχαν ενεργοί όμιλοί τους από τη Λβιφ στη δύση ως το Βλαδιβοστόκ στο ανατολικό σύνορο της Σοβιετικής Ένωσης, απέναντι από την Ιαπωνία.

Πολλοί Είναι Τώρα Πρόθυμοι να Ακούσουν

Όταν οι Μάρτυρες διεξήγαν συνελεύσεις στην τότε Ε.Σ.Σ.Δ. το 1991, το κοινό είχε την ευκαιρία να τους δει από πιο κοντά. Πώς αντέδρασαν; Στη Λβιφ της Ουκρανίας κάποιος αξιωματικός της αστυνομίας είπε σε έναν από τους παρόντες στη συνέλευση: «Τα καταφέρνετε θαυμάσια στο να διδάσκετε σε άλλους το καλό, μιλάτε για τον Θεό και δεν συμμετέχετε σε βίαιες ενέργειες. Συζητούσαμε μεταξύ μας προσπαθώντας να βρούμε γιατί σας διώκαμε παλιότερα και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν σας είχαμε ακούσει και δεν γνωρίζαμε τίποτα για εσάς». Όμως τώρα πολλοί άκουγαν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήθελαν να τους βοηθήσουν.

Για να διεξάγουν το έργο τους με πιο αποτελεσματικό τρόπο σε αυτές τις χώρες, χρειάζονταν Γραφικά έντυπα. Καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια για να παρασχεθούν αυτά γρήγορα. Στο Ζέλτερς/Τάουνους της Γερμανίας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διπλασίασαν σχεδόν τις τυπογραφικές τους εγκαταστάσεις. Μολονότι αυτή η επέκταση δεν είχε ολοκληρωθεί ακόμα, περίπου δυο εβδομάδες μετά την άρση της απαγόρευσης στην τότε Ανατολική Γερμανία, στάλθηκαν 21 τόνοι έντυπα σε αυτή την περιοχή από το τυπογραφείο που βρισκόταν στο Ζέλτερς. Από τον καιρό της άρσης των απαγορεύσεων σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μέχρι το 1992, στάλθηκαν στις διάφορες αυτές χώρες πάνω από 9.000 τόνοι έντυπα σε 14 κύριες γλώσσες από τη Γερμανία, άλλοι 633 τόνοι από την Ιταλία και αρκετοί ακόμα τόνοι από τη Φινλανδία.

Επειδή είχαν μείνει πολύ απομονωμένοι επί πολλά χρόνια, οι Μάρτυρες σε μερικές χώρες χρειάζονταν επίσης βοήθεια σε θέματα εκκλησιαστικής επίβλεψης και διαχείρισης οργανωτικών ζητημάτων. Για να καλυφτεί αυτή η επιτακτική ανάγκη, πραγματοποιήθηκαν επαφές με έμπειρους πρεσβυτέρους—όπου ήταν δυνατόν, με άτομα που ήξεραν τη γλώσσα κάποιας από αυτές τις χώρες—στη Γερμανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά και σε άλλα μέρη. Θα ήταν διατεθειμένοι να μεταβούν σε μια από αυτές τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης προκειμένου να βοηθήσουν στην κάλυψη αυτής της ανάγκης; Η ανταπόκριση ήταν πράγματι ικανοποιητική! Όπου θεωρήθηκε επωφελές, στάλθηκαν επίσης πρεσβύτεροι που είχαν εκπαιδευτεί στη Σχολή Γαλαάδ ή στη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης.

Κατόπιν, το 1992 έγινε μια αξιοσημείωτη διεθνής συνέλευση στην Αγία Πετρούπολη, τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Ρωσίας. Περίπου 17.000 από τους εκπροσώπους προέρχονταν από 27 χώρες εκτός της Ρωσίας. Έγινε εκτεταμένη διαφήμιση της συνέλευσης. Σε αυτούς που πήγαν να την παρακολουθήσουν συγκαταλέγονταν και άτομα που δεν είχαν ακούσει ποτέ προηγουμένως για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο ανώτατος αριθμός των παρόντων έφτασε τους 46.214. Υπήρχαν εκπρόσωποι από όλα τα μέρη της Ρωσίας, μερικοί μάλιστα από τη μακρινή ανατολή, από μέρη όπως το νησί Σαχαλίνη κοντά στην Ιαπωνία. Μεγάλες ομάδες ήρθαν από την Ουκρανία, τη Μολδαβία και από άλλες χώρες που αποτελούσαν προγενέστερα μέρος της Ε.Σ.Σ.Δ. Τα νέα που έφεραν αυτοί ήταν καλά. Οι εκθέσεις έδειχναν ότι σε ορισμένες εκκλησίες σε διάφορες πόλεις, λόγου χάρη στην Αγία Πετρούπολη, στο Κίεβο και στη Μόσχα, ο μέσος όρος των παρόντων στις συναθροίσεις τους ήταν διπλάσιος ή υπερδιπλάσιος του αριθμού των Μαρτύρων. Πολλοί που ήθελαν να μελετήσουν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά χρειάστηκε να μπουν σε λίστα αναμονής. Περίπου 600 εκπρόσωποι είχαν έρθει από τη Λετονία και ακόμα περισσότεροι από την Εσθονία. Από κάποια εκκλησία της Αγίας Πετρούπολης εκατό και πλέον άτομα ήταν έτοιμα για να βαφτιστούν στη συνέλευση. Πολλοί από εκείνους που δείχνουν ενδιαφέρον είναι νεαροί ή πολύ μορφωμένα άτομα. Αληθινά, γίνεται ένα μεγάλο έργο πνευματικού θερισμού σε αυτόν τον αχανή τομέα που επί μακρόν ο κόσμος τον θεωρούσε προπύργιο του αθεϊσμού!

Αγροί Λευκοί για Θερισμό

Καθώς άλλαζε το πνεύμα απέναντι στη θρησκευτική ελευθερία, και άλλες χώρες επίσης άρχισαν να αίρουν τους περιορισμούς που είχαν επιβάλει στους Μάρτυρες του Ιεχωβά ή να τους χορηγούν τη νομική αναγνώριση την οποία επί πολύ καιρό δεν τους έδιναν. Σε πολλά τέτοια μέρη, ήταν έτοιμη να συναχτεί άφθονη πνευματική σοδειά. Οι συνθήκες ήταν σαν εκείνες που περιέγραψε ο Ιησούς στους μαθητές του όταν είπε: «Σηκώστε τα μάτια σας και δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό». (Ιωάν. 4:35) Πάρτε για παράδειγμα λίγα μόνο μέρη της Αφρικής όπου έγινε αυτό.

Είχε επιβληθεί απαγόρευση στην από σπίτι σε σπίτι διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ζάμπια το 1969. Συνεπώς, οι Μάρτυρες εκεί αφιέρωναν περισσότερο χρόνο στη διεξαγωγή οικιακών Γραφικών μελετών με ενδιαφερόμενα άτομα. Άλλα άτομα, επίσης, άρχισαν να ψάχνουν να βρουν τους Μάρτυρες για να μπορέσουν να λάβουν διδασκαλία. Σταδιακά χαλάρωσαν οι κυβερνητικοί περιορισμοί και αυξήθηκαν οι παρόντες στις συναθροίσεις. Το 1992, 365.828 άτομα παρευρέθηκαν στο Δείπνο του Κυρίου στη Ζάμπια, 1 στους 23 κατοίκους!

Βόρεια της Ζάμπιας, στο Ζαΐρ, χιλιάδες άλλα άτομα ήθελαν να μάθουν τι διδάσκουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά όσον αφορά το Χριστιανικό τρόπο ζωής και το σκοπό που έχει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Το 1990, όταν οι καταστάσεις επέτρεψαν στους Μάρτυρες να ανοίξουν ξανά τις Αίθουσες Βασιλείας τους, σε μερικές περιοχές ως και 500 άτομα συνέρρεαν στις συναθροίσεις τους. Μέσα σε δυο χρόνια οι 67.917 Μάρτυρες στο Ζαΐρ διεξήγαν 141.859 οικιακές Γραφικές μελέτες με τέτοια άτομα.

Ο αριθμός των χωρών που άνοιγαν τις πόρτες τους ήταν εκπληκτικός. Το 1990, δόθηκε επισήμως η ευκαιρία να επιστρέψουν στο Μπενίν ιεραπόστολοι της Σκοπιάς οι οποίοι είχαν απελαθεί πριν από 14 χρόνια, και άνοιξε η πόρτα για να πάνε και άλλοι. Το ίδιο εκείνο έτος ο υπουργός δικαιοσύνης στη Δημοκρατία του Πράσινου Ακρωτηρίου υπέγραψε διάταγμα με το οποίο ενέκρινε το καταστατικό του τοπικού Σωματείου των Μαρτύρων του Ιεχωβά, παρέχοντάς τους έτσι νομική αναγνώριση. Κατόπιν, το 1991 άρθηκε η απαγόρευση που είχαν επιβάλει οι αρχές στους Μάρτυρες του Ιεχωβά της Μοζαμβίκης (όπου προηγούμενοι κυβερνήτες τούς είχαν διώξει ανήλεα), της Γκάνας (όπου το έργο τους βρισκόταν υπό προσωρινή απαγόρευση) και της Αιθιοπίας (όπου επί 34 χρόνια δεν ήταν δυνατόν να γίνει φανερό κήρυγμα ή να διεξαχτούν συνελεύσεις). Πριν από το τέλος εκείνου του έτους, ο Νίγηρας και το Κονγκό τούς είχαν επίσης χορηγήσει νομική αναγνώριση. Στις αρχές του 1992, άρθηκαν απαγορεύσεις ή χορηγήθηκε νομική αναγνώριση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Τσαντ, στην Κένυα, στη Ρουάντα, στο Τόγκο και στην Ανγκόλα.

Αυτοί ήταν αγροί έτοιμοι για πνευματικό θερισμό. Στην Ανγκόλα, για παράδειγμα, οι Μάρτυρες είδαν σύντομα αύξηση 31 τοις εκατό· επιπλέον, οι σχεδόν 19.000 διαγγελείς της Βασιλείας που υπήρχαν εκεί διεξήγαν γύρω στις 53.000 οικιακές Γραφικές μελέτες. Προκειμένου να δοθεί η αναγκαία βοήθεια σε θέματα διαχείρισης που αφορούν αυτό το τεράστιο πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης στην Ανγκόλα, καθώς και στη Μοζαμβίκη (όπου πολλοί μιλούν την πορτογαλική), κλήθηκαν πρεσβύτεροι με τα κατάλληλα προσόντα από την Πορτογαλία και τη Βραζιλία να εγκατασταθούν και να συνεχίσουν τη διακονία τους στην Αφρική. Διορίστηκαν πορτογαλόφωνοι ιεραπόστολοι στον τομέα της Γουινέα-Μπισάου που είχε ανοίξει πρόσφατα. Εξάλλου, κλήθηκαν ικανοί Μάρτυρες από τη Γαλλία και από άλλες χώρες για να βοηθήσουν στην επιτέλεση του επιτακτικού έργου κηρύγματος και μαθήτευσης στο Μπενίν, στο Τσαντ και στο Τόγκο, όπου πολλοί μιλούν τη γαλλική γλώσσα.

Στις περιοχές που απέφεραν ιδιαίτερα άφθονες σοδειές υμνητών του Ιεχωβά συγκαταλέγονται εκείνες που αποτελούσαν προηγουμένως προπύργια του Ρωμαιοκαθολικισμού. Εκτός από τη Λατινική Αμερική, αυτό αποδείχτηκε αληθινό στη Γαλλία (όπου η έκθεση για το 1992 έδειξε 119.674 ευαγγελιστές Μάρτυρες), στην Ισπανία (όπου υπήρχαν 92.282), στις Φιλιππίνες (που είχε 114.335), στην Ιρλανδία (όπου κάθε χρόνο οι Μάρτυρες αυξάνονται κατά 8 ως 10 τοις εκατό) και στην Πορτογαλία.

Όταν 37.567 άτομα παρακολούθησαν μια συνέλευση Μαρτύρων στη Λισαβώνα, το 1978, το ειδησεογραφικό περιοδικό Οουψάου (Opção) δήλωσε: «Για όποιον έχει πάει στη Φατίμα σε καιρό προσκυνήματος, αυτό είναι κάτι πραγματικά πολύ διαφορετικό. . . . Εδώ [στη συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά] εξαφανίζεται ο μυστικισμός, δίνοντας τη θέση του στη διεξαγωγή μιας συγκέντρωσης όπου οι πιστοί από κοινού συζητούν τα προβλήματά τους, την πίστη τους και τις πνευματικές τους προοπτικές. Η συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον φέρει την ευδιάκριτη σφραγίδα μιας σχέσης γεμάτης αμοιβαίο ενδιαφέρον». Την ακόλουθη δεκαετία, ο αριθμός των Μαρτύρων στην Πορτογαλία αυξήθηκε σχεδόν κατά 70 τοις εκατό.

Και στην Ιταλία; Η έντονη έλλειψη υποψηφίων για το Καθολικό ιερατείο ανάγκασε ορισμένες θεολογικές σχολές να κλείσουν. Πάμπολλοι ναοί δεν έχουν πια ενοριακό ιερέα. Σε πολλές περιπτώσεις πρώην ναοί στεγάζουν τώρα καταστήματα ή γραφεία. Παρ’ όλα αυτά, η εκκλησία έχει κάνει σκληρούς αγώνες για να σταματήσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Στο παρελθόν πίεσαν επισήμους να απελάσουν Μάρτυρες ιεραποστόλους και απαίτησαν να μην τους επιτρέπει η αστυνομία να διεξάγουν συναθροίσεις. Σε μερικές περιοχές στη δεκαετία του 1980, οι ενοριακοί ιερείς κανόνισαν να τοποθετηθούν αυτοκόλλητα στις πόρτες όλων (περιλαμβανομένων και μερικών οι οποίοι τύχαινε να είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά) τα οποία έλεγαν: «Μη Χτυπήσετε Αυτή την Πόρτα. Είμαστε Καθολικοί». Σε εφημερίδες εμφανίστηκαν οι τίτλοι: «Κραυγή της Εκκλησίας από Ανησυχία Ενόψει των Μαρτύρων του Ιεχωβά» και «‘Ιερός Πόλεμος’ Εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά».

Όταν το Ιουδαϊκό ιερατείο του πρώτου αιώνα προσπάθησε να κάνει τους αποστόλους να σωπάσουν, ο νομοδιδάσκαλος Γαμαλιήλ συμβούλεψε σοφά: «Αν αυτό το σχέδιο ή αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα ανατραπεί· αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να τους ανατρέψετε». (Πράξ. 5:38, 39) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όταν προσπάθησε το Ρωμαιοκαθολικό ιερατείο του 20ού αιώνα να κάνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να σωπάσουν; Το έργο των 120 Μαρτύρων της Ιταλίας του 1946 δεν ματαιώθηκε. Απεναντίας, το 1992 υπήρχαν 194.013 ενεργοί Μάρτυρες συνταυτισμένοι με 2.462 εκκλησίες σε όλη τη χώρα. Αυτοί έχουν στην κυριολεξία γεμίσει την Ιταλία με την από μέρους τους διδασκαλία του Λόγου του Θεού. Από το 1946 και μετά, αφιέρωσαν πάνω από 550 εκατομμύρια ώρες για να μιλήσουν στους συμπατριώτες τους σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Καθώς το έκαναν αυτό, τους έδωσαν εκατομμύρια αντίτυπα της ίδιας της Αγίας Γραφής, καθώς και πάνω από 400 εκατομμύρια βιβλία, βιβλιάρια και περιοδικά που εξηγούν τις Γραφές. Θέλουν να είναι σίγουροι ότι στο λαό της Ιταλίας προσφέρεται πλήρως η ευκαιρία να λάβει τη στάση του στο πλευρό του Ιεχωβά πριν έρθει ο Αρμαγεδδών. Καθώς το κάνουν αυτό, έχουν κατά νου τα όσα έγραψε ο απόστολος Παύλος στα εδάφια 2 Κορινθίους 10:4, 5, δηλαδή τα εξής: «Τα όπλα του πολέμου μας δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά από τον Θεό για ανατροπή ισχυρά οχυρωμένων πραγμάτων. Διότι ανατρέπουμε διαλογισμούς και κάθε υψηλό πράγμα που υψώνεται εναντίον της γνώσης του Θεού».

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν στρέφουν την προσοχή τους μόνο σε πρώην προπύργια του Καθολικισμού. Γνωρίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός είπε: «Σε όλα τα έθνη πρέπει . . . να κηρυχτούν τα καλά νέα». (Μάρκ. 13:10) Και αυτό είναι το έργο που επιτελούν οι Μάρτυρες. Το 1992, υπήρχαν 12.168 Μάρτυρες που μιλούσαν δραστήρια στο λαό της Ινδίας για τη Βασιλεία του Θεού. Άλλοι 71.428 κήρυτταν στην Κορέα. Στην Ιαπωνία υπήρχαν 171.438 και ο αριθμός τους αυξανόταν κάθε μήνα. Επίσης, εξακολουθούσαν να καταβάλλουν προσπάθειες για να φτάσουν τα καλά νέα σε χώρες όπου είχε γίνει ως τότε λίγο ή καθόλου κήρυγμα.

Έτσι, κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, κατάφεραν να μεταδώσουν πρώτη φορά το άγγελμα της Βασιλείας στους κατοίκους των Νησιών Μαρκέσας και στην Κόσρα—που βρίσκονται και τα δυο στον Ειρηνικό Ωκεανό. Επίσης, τα καλά νέα έφτασαν στο Μπουτάν, το οποίο βρίσκεται στο νότιο σύνορο της Κίνας, και στις Κομόρες, στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Αφρικής. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 αναφέρθηκε πρώτη φορά έργο κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά από τα Νησιά Γουόλις και Φουτούνα, καθώς επίσης από τα νησιά Ναούρου και Ρότα, που όλα βρίσκονται στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό. Μερικά από αυτά είναι σχετικά μικρά μέρη· αλλά ζουν εκεί άνθρωποι, και οι ζωές είναι πολύτιμες. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γνωρίζουν πολύ καλά την προφητεία του Ιησού που λέει ότι, πριν έρθει το τέλος, θα κηρυχτεί το άγγελμα της Βασιλείας «σε όλη την κατοικημένη γη».—Ματθ. 24:14.

Ερχόμενοι σε Επαφή με Ανθρώπους Όπου και Όποτε Είναι Δυνατόν

Ενώ το κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι εξακολουθεί να είναι η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για να μεταδώσουν τα καλά νέα στους ανθρώπους, αντιλαμβάνονται ότι ούτε με αυτή τη συστηματική μέθοδο έρχονται σε επαφή με όλους τους ανθρώπους. Έχοντας το αίσθημα του επείγοντος, συνεχίζουν να αναζητούν ανθρώπους όπου μπορούν να τους βρουν.—Παράβαλε Ιωάννης 4:5-42· Πράξεις 16:13, 14.

Όταν αγκυροβολούν πλοία στα λιμάνια της Γερμανίας και της Ολλανδίας, έστω και για μια μικρή στάση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να τα επισκεφτούν, και δίνουν μαρτυρία πρώτα στον καπετάνιο και κατόπιν στο πλήρωμα. Έχουν μαζί τους Γραφικά έντυπα σε πολλές γλώσσες για αυτούς τους ανθρώπους. Στις αγορές των ντόπιων του Τσαντ στην κεντρική Αφρική, δεν είναι ασυνήθιστο να δει κανείς μια ομάδα 15 ή 20 ατόμων μαζεμένη γύρω από ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά που τους μιλάει για την ελπίδα της Βασιλείας του Θεού. Κάνοντας έργο κατά εναλλασσόμενες ομάδες, οι Μάρτυρες μιλούν στους μικροπωλητές και στους χιλιάδες αγοραστές το Σάββατο το πρωί στην υπαίθρια αγορά του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία. Τους ανθρώπους που περνούν από τους κεντρικούς σταθμούς λεωφορείων της Γκουαγιακίλ στον Ισημερινό—πολλοί από τους οποίους είναι από απόμακρα μέρη της χώρας—τους πλησιάζουν Μάρτυρες και τους προσφέρουν ένα επίκαιρο ειδικό βιβλιάριο ή τα περιοδικά Λα Αταλάγια (Η Σκοπιά) και Ντεσπερτάδ! (Ξύπνα!). Στην Πόλη της Νέας Υόρκης, ορισμένοι Μάρτυρες πηγαίνουν σε καταστήματα τροφίμων που μένουν ανοιχτά όλο το εικοσιτετράωρο και μιλούν σε εκείνους οι οποίοι δουλεύουν νυχτερινή βάρδια, ώστε να έχουν και αυτοί την ευκαιρία να ακούσουν τα καλά νέα.

Όταν ταξιδεύουν με αεροπλάνο, τρένο, λεωφορείο και με τον υπόγειο σιδηρόδρομο, πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά μεταδίδουν πολύτιμες Βιβλικές αλήθειες σε συνταξιδιώτες τους. Στη διάρκεια της μεσημεριανής διακοπής στην κοσμική τους εργασία και στο σχολείο, αλλά και όταν έρχονται κάποιοι στην πόρτα τους για επαγγελματικούς λόγους, επωφελούνται τέτοιων ευκαιριών για να δώσουν μαρτυρία. Γνωρίζουν ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να μη βρίσκονται στο σπίτι τους όταν κάνουν οι Μάρτυρες τις τακτικές επισκέψεις τους.

Ενώ δίνουν μαρτυρία στους άλλους, δεν ξεχνούν τα μέλη του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος και τους άλλους συγγενείς τους. Όταν, όμως, η Μαρία Καμάνο, μια Μάρτυρας στην Αργεντινή, επιχείρησε να πει στην οικογένειά της πόσο βαθιά την είχαν συγκινήσει τα όσα έμαθε από την Αγία Γραφή, άλλοι την κορόιδεψαν και άλλοι έδειξαν αδιαφορία. Αυτή δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειες, αλλά έκανε ένα ταξίδι 1.900 χιλιομέτρων για να δώσει μαρτυρία σε άλλους συγγενείς της. Μερικοί ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά. Σιγά-σιγά, άκουσαν και άλλοι. Ως αποτέλεσμα, τώρα υπάρχουν από τους συγγενείς της πάνω από 80 ενήλικοι και 40 και πλέον παιδιά που έχουν ασπαστεί τις αλήθειες της Αγίας Γραφής και τις μεταδίδουν σε άλλους.

Για να βοηθήσει τους συγγενείς του, ο Μάικλ Ρίγκαν ξαναγύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Μπόιλ της κομητείας Ροσκόμον στην Ιρλανδία. Έδωσε μαρτυρία σε όλους τους συγγενείς του. Την ανιψιά του την εντυπωσίασε το χαρούμενο πνεύμα και ο σωστός τρόπος ζωής των παιδιών του Μάικλ. Σύντομα αυτή και ο σύζυγός της συμφώνησαν να κάνουν Γραφική μελέτη. Όταν βαφτίστηκαν, ο πατέρας της τής απαγόρευσε να πηγαίνει στο πατρικό της σπίτι. Σιγά-σιγά, όμως, η στάση του μαλάκωσε και δέχτηκε κάποια έντυπα—έχοντας σκοπό να ξεσκεπάσει την «πλάνη» των Μαρτύρων. Αλλά συνειδητοποίησε σύντομα ότι τα όσα διάβαζε ήταν η αλήθεια και αργότερα βαφτίστηκε. Περισσότερα από 20 μέλη της οικογένειας είναι τώρα συνταυτισμένα με την εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν βαφτιστεί ήδη.

Τι γίνεται με αυτούς που βρίσκονται στη φυλακή; Θα μπορούσαν άραγε να ωφεληθούν από το άγγελμα της Βασιλείας του Θεού; Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν τους αγνοούν. Σε μια φυλακή της Βόρειας Αμερικής, οι Γραφικές μελέτες που γίνονταν σε ατομική βάση με κρατουμένους, και οι οποίες συμπληρώνονταν με παρακολούθηση των τακτικών συναθροίσεων που διεξάγονταν στη φυλακή από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, έφεραν τόσο καλά αποτελέσματα ώστε η διοίκηση της φυλακής κατέστησε δυνατόν να γίνονται εκεί συνελεύσεις. Αυτές τις παρακολουθούσαν όχι μόνο φυλακισμένοι αλλά και χιλιάδες Μάρτυρες από έξω. Και σε άλλες χώρες επίσης γίνονται φιλόπονες προσπάθειες για να δοθεί μαρτυρία σε άντρες και σε γυναίκες που βρίσκονται στη φυλακή.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν ότι η Γραφική μελέτη θα αναμορφώσει όλους τους εγκλείστους στις φυλακές. Αλλά ξέρουν εκ πείρας ότι μερικοί μπορούν να βοηθηθούν και θέλουν να τους δώσουν την ευκαιρία να ενστερνιστούν την ελπίδα της Βασιλείας του Θεού.

Κάνουν Επανειλημμένες Προσπάθειες για να Αγγίξουν Καρδιές

Ξανά και ξανά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέπτονται τους ανθρώπους. Όπως έκαναν οι πρώτοι μαθητές του Ιησού, έτσι και αυτοί ‘πηγαίνουν συνεχώς’ στους ανθρώπους του καθορισμένου τομέα τους προσπαθώντας να τους κινήσουν το ενδιαφέρον για τη Βασιλεία του Θεού. (Ματθ. 10:6, 7) Σε μερικούς τόπους είναι σε θέση να επισκέπτονται όλα τα σπιτικά της περιοχής τους μόνο μια φορά το χρόνο· αλλού τα επισκέπτονται κάθε λίγους μήνες. Στην Πορτογαλία, στην ευρύτερη περιοχή της Λισαβώνας, όπου η αναλογία των Μαρτύρων είναι 1 στους 160 κατοίκους, οι Μάρτυρες επισκέπτονται τους ανθρώπους κάθε εβδομάδα περίπου. Στη Βενεζουέλα υπάρχουν πόλεις όπου οι τομείς καλύπτονται τακτικά πάνω από μια φορά την εβδομάδα.

Όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν επανειλημμένες επισκέψεις, δεν προσπαθούν να επιβάλουν το άγγελμα της Αγίας Γραφής στους ανθρώπους. Απλώς προσπαθούν να τους δώσουν την ευκαιρία να πάρουν μια απόφαση βασισμένη σε γνώση. Σήμερα, μερικοί μπορεί να λένε ότι δεν ενδιαφέρονται· αλλά κάποιες δραστικές αλλαγές στη ζωή τους ή στις παγκόσμιες συνθήκες μπορεί να τους κάνουν πιο δεκτικούς μια άλλη φορά. Εξαιτίας της προκατάληψης ή απλώς εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι τόσο απασχολημένοι ώστε δεν δίνουν προσοχή, πολλοί μπορεί να μην έχουν ποτέ ακούσει στην πραγματικότητα τι διδάσκουν οι Μάρτυρες. Ωστόσο, οι επανειλημμένες φιλικές επισκέψεις μπορεί να τους κάνουν να δώσουν προσοχή. Συχνά τους ανθρώπους τούς εντυπωσιάζει η εντιμότητα και η ηθική ακεραιότητα των Μαρτύρων που μένουν στη γειτονιά τους ή που είναι συνάδελφοί τους. Ως αποτέλεσμα, με τον καιρό μερικοί αναπτύσσουν το ενδιαφέρον που χρειάζεται για να εξακριβώσουν ποιο είναι ακριβώς το άγγελμα των Μαρτύρων. Να τι είπε μια γυναίκα που ανήκε σε αυτή την κατηγορία στη Βενεζουέλα, όταν δέχτηκε ευχαρίστως έντυπα και την προσφορά για μια δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη: «Ποτέ προηγουμένως δεν μου είχε εξηγήσει κανείς αυτά τα πράγματα».

Με ευγενικό τρόπο, οι Μάρτυρες προσπαθούν να αγγίξουν την καρδιά εκείνων στους οποίους μιλούν. Στη Γουαδελούπη, όπου το 1992 υπήρχε 1 Μάρτυρας σε κάθε 57 κατοίκους, δεν είναι ασυνήθιστο να λένε οι οικοδεσπότες: «Δεν ενδιαφέρομαι». Τότε ο Έρικ Ντοντότε απαντάει: «Σας καταλαβαίνω, και μπορώ να μπω στη θέση σας». Κατόπιν προσθέτει: «Αλλά θέλω να σας ρωτήσω: Θα θέλατε να ζείτε σε καλύτερες συνθήκες από αυτές που υπάρχουν σήμερα;» Αφού ακούσει τι λέει ο οικοδεσπότης, χρησιμοποιεί την Αγία Γραφή για να δείξει πώς θα φέρει ο Θεός τέτοιες συνθήκες στο νέο Του κόσμο.

Πληρέστερη Κάλυψη του Τομέα

Τα πρόσφατα χρόνια γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο σε μερικές χώρες να βρεις τους ανθρώπους στο σπίτι τους. Συνήθως, έχουν κοσμική εργασία και οι δυο σύζυγοι, και τα σαββατοκύριακα μπορεί να φεύγουν από το σπίτι για να πάνε να ψυχαγωγηθούν. Προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση, σε πολλές χώρες οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν περισσότερο έργο μαρτυρίας από πόρτα σε πόρτα νωρίς το βράδυ. Στη Βρετανία, εκτός από το ότι μερικοί Μάρτυρες ξαναπηγαίνουν από τις έξι ως τις οχτώ το βράδυ στα σπίτια στα οποία δεν είχαν βρει κάποιον, άλλοι, προσπαθώντας να έρθουν σε επαφή με τους ανθρώπους προτού αυτοί φύγουν για τη δουλειά τους, κάνουν τέτοιες επισκέψεις πριν από τις οχτώ το πρωί.

Ακόμα και όταν βρίσκονται στο σπίτι τους οι άνθρωποι, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να τους μιλήσει κανείς αν δεν τον έχουν προσκαλέσει προηγουμένως, λόγω των αυστηρών μέτρων ασφάλειας που λαβαίνονται ενόψει της αύξησης του εγκλήματος. Στη Βραζιλία, όμως, όταν μερικοί με τους οποίους είναι δύσκολο να έρθει κανείς σε επαφή πηγαίνουν νωρίς το πρωί να κάνουν βόλτα στον παραλιακό δρόμο της Κοπακαμπάνα, μπορεί να τους πλησιάσει κάποιος ζηλωτής Μάρτυρας που έχει πάει εκεί την ίδια πρωινή ώρα προκειμένου να ανοίξει συζητήσεις με άλλους για το πώς η Βασιλεία του Θεού θα λύσει τα προβλήματα του ανθρώπινου γένους. Στο Παρίσι της Γαλλίας, όταν οι άνθρωποι γυρίζουν στο διαμέρισμά τους αργά το απόγευμα, μπορεί να βρουν κοντά στην είσοδο του κτιρίου ένα φιλικό ζευγάρι Μαρτύρων που περιμένει να μιλήσει ξεχωριστά με τον κάθε ένοικο ο οποίος έχει τη διάθεση να αφιερώσει λίγα λεπτά για να ακούσει τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει ο Θεός προκειμένου να φέρει αληθινή ασφάλεια. Επίσης, στη Χονολουλού, στην Πόλη της Νέας Υόρκης και σε πολλά άλλα μέρη, καταβάλλονται προσπάθειες ώστε τα καλά νέα να φτάσουν μέσω του τηλεφώνου σε ενοίκους κτιρίων που έχουν αυστηρά μέτρα ασφάλειας.

Όταν καταφέρουν να έρθουν σε επαφή με κάποιον σε κάθε σπίτι, οι Μάρτυρες και πάλι δεν νιώθουν ότι επιτέλεσαν το καθήκον τους. Η επιθυμία τους είναι να φτάσουν τα καλά νέα σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα σε κάθε σπίτι. Μερικές φορές αυτό γίνεται με επισκέψεις σε διαφορετικές μέρες ή σε διάφορες ώρες. Στο Πόρτο Ρίκο, όταν μια οικοδέσποινα είπε ότι δεν ενδιαφερόταν, η Μάρτυρας ρώτησε αν υπήρχε κάποιος άλλος στο σπίτι με τον οποίο θα μπορούσε να μιλήσει. Αυτό οδήγησε σε μια συζήτηση με τον άντρα του σπιτιού, ο οποίος ήταν άρρωστος επί 14 χρόνια και ήταν σχεδόν συνέχεια κατάκοιτος. Η καρδιά του αγάλλιασε όταν άκουσε την ελπίδα που εκτίθεται στο Λόγο του Θεού. Έχοντας αποκτήσει ανανεωμένο ενδιαφέρον για τη ζωή, σε σύντομο διάστημα σηκώθηκε από το κρεβάτι και άρχισε να παρακολουθεί συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και να μεταδίδει την καινούρια του ελπίδα σε άλλους.

Εντατικότερη Μαρτυρία Ενόσω Πλησιάζει το Τέλος

Υπάρχει άλλος ένας παράγοντας που έχει συμβάλει πολύ στην επίδοση εντατικότερης μαρτυρίας τα πρόσφατα χρόνια. Πρόκειται για τη θεαματική αύξηση του αριθμού των Μαρτύρων που υπηρετούν ως σκαπανείς. Επιθυμώντας διακαώς να αφιερώνουν στην υπηρεσία του Θεού όσο περισσότερο χρόνο μπορούν και νιώθοντας στοργικό ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους τους, διευθετούν έτσι τις υποθέσεις τους ώστε να διαθέτουν 60, 90, 140 ή και περισσότερες ώρες το μήνα στη διακονία αγρού. Όπως έγινε και στην περίπτωση του αποστόλου Παύλου όταν κήρυττε στην Κόρινθο της Ελλάδας, όσοι αναλαμβάνουν υπηρεσία σκαπανέα αρχίζουν ‘να ασχολούνται εντατικά με το λόγο’, επιδιώκοντας να δώσουν μαρτυρία για τη Μεσσιανική Βασιλεία σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.—Πράξ. 18:5.

Το 1975 υπήρχαν 130.225 σκαπανείς σε όλο τον κόσμο. Το 1992 υπήρχαν 605.610 κατά μέσο όρο κάθε μήνα (αριθμός που περιλαμβάνει τους τακτικούς, τους βοηθητικούς και τους ειδικούς σκαπανείς). Άρα, στην περίοδο κατά την οποία ο αριθμός των Μαρτύρων παγκόσμια αυξήθηκε κατά 105 τοις εκατό, εκείνοι που έκαναν προσαρμογές για να συμμετάσχουν στην ολοχρόνια διακονία αυξήθηκαν κατά 365 τοις εκατό! Ως αποτέλεσμα, η ποσότητα του χρόνου που αφιέρωσαν σε αυτή καθαυτήν την επίδοση μαρτυρίας αυξήθηκε κατακόρυφα από τις 382 εκατομμύρια ώρες περίπου στις ένα δισεκατομμύριο και πλέον ώρες το χρόνο!

‘Το Ελάχιστο Έχει Γίνει Χίλια’

Ο Ιησούς Χριστός έδωσε στους ακολούθους του την αποστολή να είναι μάρτυρές του ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης. (Πράξ. 1:8) Μέσω του προφήτη Ησαΐα, ο Ιεχωβά είχε προείπει: ‘Το ελάχιστον θέλει γείνει χίλια· και το ολιγοστόν ισχυρόν έθνος· εγώ ο Ιεχωβά θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού’. (Ησ. 60:22) Τα στοιχεία δείχνουν καθαρά ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιτελούν το έργο που προείπε ο Ιησούς, και αυτοί έχουν δει το είδος της αύξησης που υποσχέθηκε ο ίδιος ο Θεός.

Στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, Μάρτυρες του Ιεχωβά υπήρχαν κυρίως στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη· υπήρχαν μερικοί στην Αφρική· και άλλοι, σε μικρότερες ομάδες, ήταν διασκορπισμένοι σε όλη την υδρόγειο. Σίγουρα το άγγελμα της Βασιλείας δεν είχε φτάσει σε όλες τις χώρες ούτε είχε φτάσει σε κάθε μέρος στις χώρες όπου κήρυτταν. Όμως, εκείνη η εικόνα έχει αλλάξει με καταπληκτική ταχύτητα.

Πάρτε για παράδειγμα τη Βόρεια Αμερική. Η ηπειρωτική περιοχή εκτείνεται από τον Καναδά στο βορρά ως τον Παναμά, και περιλαμβάνει εννιά χώρες. Το 1945 υπήρχαν 81.410 Μάρτυρες σε αυτή την αχανή περιοχή. Τέσσερις από τις χώρες ανέφεραν λιγότερους από 20 Μάρτυρες η καθεμιά, και μια χώρα δεν είχε καθόλου οργανωμένο έργο κηρύγματος. Έκτοτε, έχει δοθεί εντατική και συνεχής μαρτυρία σε όλες αυτές τις χώρες. Το 1992 υπήρχαν 1.440.165 Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτό το κομμάτι της γης. Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες, κάθε Μάρτυρας τώρα έχει να δώσει μαρτυρία σε μερικές μόνο εκατοντάδες ανθρώπους κατά μέσο όρο. Ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού το επισκέπτονται οι Μάρτυρες κάθε λίγους μήνες· πολλούς τους επισκέπτονται κάθε εβδομάδα. Πάνω από 1.240.000 οικιακές Γραφικές μελέτες διεξάγονται τακτικά με ενδιαφερόμενα άτομα ή ομάδες ατόμων.

Πώς έχει εξελιχτεί η κατάσταση στην Ευρώπη; Αυτό το τμήμα της υδρογείου εκτείνεται από τη Σκανδιναβία ως νότια στη Μεσόγειο. Εκτός από το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής που προηγουμένως ήταν γνωστή ως Σοβιετική Ένωση, είχε ήδη δοθεί εκτεταμένη μαρτυρία στην Ευρώπη πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τότε, μεγάλωσαν καινούριες γενιές, και πληροφορούνται και αυτοί μέσα από τις Γραφές ότι σύντομα η Βασιλεία του Θεού θα αντικαταστήσει κάθε ανθρώπινη κυβέρνηση. (Δαν. 2:44) Από τους λίγες χιλιάδες Μάρτυρες που διεξήγαν το έργο τους κηρύγματος υπό αυστηρούς περιορισμούς κατά τον πόλεμο, ο αριθμός των διαγγελέων της Βασιλείας στις 47 χώρες για τις οποίες δημοσιεύτηκαν εκθέσεις το 1992 έχει ανέλθει στους 1.176.259, περιλαμβανομένων και εκείνων σε τοποθεσίες που προγενέστερα αποτελούσαν μέρος της Ε.Σ.Σ.Δ., τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία. Σε καθεμιά από πέντε χώρες—Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Πολωνία—υπήρχαν περισσότεροι από 100.000 ζηλωτές Μάρτυρες. Και τι έκαναν όλοι αυτοί οι Μάρτυρες; Η έκθεσή τους για το 1992 δείχνει ότι, εκείνο το έτος, αφιέρωσαν πάνω από 230.000.000 ώρες στο δημόσιο κήρυγμα, κάνοντας επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι και διεξάγοντας οικιακές Γραφικές μελέτες. Καθώς εκτελούσαν το ευαγγελιστικό τους έργο, αυτοί οι Μάρτυρες δεν παρέβλεψαν ούτε τη μικρή δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου, ούτε πριγκιπάτα όπως η Ανδόρα, το Λιχτενστάιν ή το Γιβραλτάρ. Πράγματι, έδιναν την προειπωμένη μαρτυρία.

Εξάλλου, και η Αφρική λαβαίνει εκτεταμένη μαρτυρία. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, ως το 1945, τα καλά νέα είχαν φτάσει σε 28 χώρες εκείνης της ηπείρου, αλλά ήταν ελάχιστη αυτή καθαυτήν η μαρτυρία που είχε δοθεί στις περισσότερες από αυτές. Από τότε, όμως, έχουν γίνει πολλά πράγματα εκεί. Το 1992 υπήρχαν 545.044 ζηλωτές Μάρτυρες στην αφρικανική ήπειρο, οι οποίοι κήρυτταν τα καλά νέα σε 45 χώρες. Στον εορτασμό της επετείου του Δείπνου του Κυρίου εκείνο το έτος, παρευρέθηκαν 1.834.863 άτομα. Συνεπώς, και η αύξηση υπήρξε θεαματική και η προοπτική για περαιτέρω επέκταση είναι εντυπωσιακή!

Η έκθεση για τη Νότια Αμερική δεν είναι λιγότερο αξιοσημείωτη. Μολονότι μόνο σε μια από τις 13 χώρες δεν είχε φτάσει το άγγελμα της Αγίας Γραφής πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκείνον τον καιρό υπήρχαν μόνο 29 εκκλησίες σε όλη την ήπειρο και δεν γινόταν ακόμα οργανωμένο έργο κηρύγματος σε μερικές από τις χώρες. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου κηρύγματος της Βασιλείας θα πραγματοποιούνταν στο μέλλον. Έκτοτε, οι εκεί Μάρτυρες έχουν εργαστεί σθεναρά. Όσοι αναζωογονούνταν από το νερό της ζωής προσκαλούσαν χαρούμενα τους άλλους, λέγοντας: ‘Ελάτε και πάρτε νερό ζωής δωρεάν’. (Αποκ. 22:17) Το 1992 υπήρχαν 683.782 δούλοι του Ιεχωβά σε 10.399 εκκλησίες της Νότιας Αμερικής, οι οποίοι συμμετείχαν με χαρά σε αυτό το έργο. Μερικοί από αυτούς πήγαιναν σε περιοχές όπου δεν είχε δοθεί επισταμένη μαρτυρία. Άλλοι έκαναν επανειλημμένες επισκέψεις εκεί που είχε ήδη δοθεί μαρτυρία, για να παρακινήσουν τους ανθρώπους να ‘γευτούν και να δουν ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός’. (Ψαλμ. 34:8) Διεξήγαν τακτικά 905.132 οικιακές Γραφικές μελέτες για να βοηθήσουν τα ενδιαφερόμενα άτομα να κάνουν τις οδούς του Ιεχωβά δικό τους τρόπο ζωής.

Σκεφτείτε, επίσης, την Ασία και τα πολλά νησιά και νησιωτικά συμπλέγματα που υπάρχουν ανά την υφήλιο. Τι έχει επιτελεστεί εκεί; Ως τη μεταπολεμική εποχή, σε πολλούς από αυτούς τους τόπους είχε γίνει ελάχιστη διακήρυξη για τη Βασιλεία. Αλλά ο Ιησούς Χριστός προείπε ότι αυτά τα καλά νέα για τη Βασιλεία θα κηρύττονταν «σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη». (Ματθ. 24:14) Σε αρμονία με αυτό, στις δεκαετίες που πέρασαν μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το κήρυγμα των καλών νέων, το οποίο είχε φτάσει προηγουμένως σε 76 από αυτές τις χώρες, τα νησιά και τα νησιωτικά συμπλέγματα, διαδόθηκε σε 40 επιπρόσθετες χώρες και έγινε πιο εντατικά σε μέρη όπου είχε ήδη φτάσει ως τότε. Σε αυτόν τον πελώριο τομέα, το 1992 υπήρχαν 627.537 αφοσιωμένοι Μάρτυρες, για τους οποίους ήταν μεγάλη χαρά το να κάνουν γνωστά ‘τα μεγαλεία και τη δόξα της μεγαλοπρέπειας της βασιλείας’ του Ιεχωβά. (Ψαλμ. 145:11, 12) Η διακονία τους δεν ήταν εύκολη. Σε μερικά μέρη χρειάστηκε να ταξιδεύουν επί ώρες με πλοίο ή με αεροπλάνο για να μεταδώσουν το άγγελμα στα απομονωμένα νησιά του τομέα τους. Αλλά στη διάρκεια του 1992, αφιέρωσαν πάνω από 200.000.000 ώρες στο ευαγγελιστικό έργο και διεξήγαγαν 685.211 τακτικές οικιακές Γραφικές μελέτες.

Σίγουρα, η εκπλήρωση της υπόσχεσης ότι ‘το ελάχιστο θα γίνει χίλια’ έχει πραγματοποιηθεί και μάλιστα πλούσια! Σε καθεμιά από τις 50 και πλέον χώρες όπου δεν υπήρχε ούτε καν ‘το ελάχιστο’—όπου δεν υπήρχε κανένας Μάρτυρας του Ιεχωβά το 1919, όπου δεν είχε γίνει καθόλου κήρυγμα—υπάρχουν σήμερα περισσότεροι από χίλιοι υμνητές του Ιεχωβά. Σε μερικές από αυτές τις χώρες, υπάρχουν τώρα δεκάδες χιλιάδες, ναι, ακόμα και πάνω από εκατό χιλιάδες, Μάρτυρες του Ιεχωβά που είναι ζηλωτές διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού! Παγκόσμια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν γίνει ‘ισχυρό έθνος’—ξεπερνούν σε αριθμό, ως ενωμένη παγγήινη εκκλησία, τον πληθυσμό που έχει καθένα από τουλάχιστον 80 ανεξάρτητα κράτη του κόσμου.

Σε Ποιο Βαθμό Έχει Δοθεί Μαρτυρία στις «Άλλες Χώρες»;

Σε όλα τα παραπάνω περιλαμβάνονταν, μιλώντας για το 1992, και 24 «άλλες χώρες»—εκείνες στις οποίες οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπόκειντο σε αυστηρούς κυβερνητικούς περιορισμούς και για τις οποίες δεν δημοσιεύονται λεπτομερείς εκθέσεις. Σε μερικές από αυτές τις χώρες έχει γίνει μαρτυρία σε μεγάλο βαθμό. Εντούτοις, σε ορισμένες χώρες ο αριθμός των Μαρτύρων είναι αρκετά περιορισμένος. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν έχουν ακούσει το άγγελμα της Βασιλείας. Αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πεπεισμένοι ότι θα δοθεί η απαραίτητη μαρτυρία. Γιατί;

Επειδή οι Γραφές δείχνουν ότι το έργο το επιβλέπει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός από τον ουράνιο θρόνο του. (Ματθ. 25:31-33) Με τη δική του κατεύθυνση, έχει ανατεθεί σε έναν ‘άγγελο που πετάει στο μεσουράνημα’ η ευθύνη να διακηρύξει αιώνια καλά νέα και να παροτρύνει «κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό» να ‘φοβηθούν τον Θεό και να του δώσουν δόξα’. (Αποκ. 14:6, 7) Δεν υπάρχει δύναμη σε ουρανό και γη που να μπορεί να εμποδίσει τον Ιεχωβά να ελκύσει κοντά του όσους έχουν «τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή».—Πράξ. 13:48· Ιωάν. 6:44.

Κανένα κομμάτι της γης δεν είναι τόσο απομονωμένο ώστε να μην μπορεί να φτάσει εκεί το άγγελμα της Βασιλείας. Οι συγγενείς κάνουν επισκέψεις. Τα τηλέφωνα και τα ταχυδρομεία μεταφέρουν ειδήσεις. Επιχειρηματίες, εργάτες, φοιτητές και τουρίστες έρχονται σε επαφή με το λαό άλλων χωρών. Όπως γινόταν στο παρελθόν έτσι και τώρα, με αυτά τα μέσα εξακολουθούν να γίνονται γνωστά τα ζωτικά νέα που λένε ότι ο Ιεχωβά έχει ενθρονίσει τον ουράνιο Βασιλιά του με εξουσία επί των εθνών. Οι άγγελοι μπορούν να φροντίσουν να φτάσουν τα καλά νέα σε εκείνους οι οποίοι πεινούν και διψούν για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Αν είναι θέλημα του Κυρίου να γίνει περισσότερο άμεσο κήρυγμα του αγγέλματος της Βασιλείας σε μερικές περιοχές όπου ως τώρα αυτό παρακωλύεται από κυβερνήσεις, ο Θεός μπορεί να φέρει συνθήκες που θα κάνουν αυτές τις κυβερνήσεις να αλλάξουν την τακτική τους. (Παρ. 21:1) Και όπου ανοίξουν στο μέλλον οι πόρτες για αυτή την ευκαιρία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα δώσουν με χαρά από τον εαυτό τους φροντίζοντας να λάβουν οι λαοί εκείνων των χωρών όση βοήθεια είναι δυνατόν, για να μάθουν σχετικά με το στοργικό σκοπό του Ιεχωβά. Είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να προσφέρουν αμείωτη υπηρεσία ώσπου να πει ο Ιεχωβά, μέσω του Ιησού Χριστού, ότι το έργο τελείωσε!

Το 1992, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κήρυτταν δραστήρια σε 229 χώρες. Μέχρι εκείνο το έτος τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού είχαν φτάσει, με διάφορους τρόπους, σε 235 χώρες. Σε δέκα από εκείνες τις χώρες αυτά έφτασαν για πρώτη φορά μετά το 1975.

Πόσο εντατική μαρτυρία δόθηκε; Κατά τη διάρκεια των πρώτων 30 ετών που ακολούθησαν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αφιέρωσαν 4.635.265.939 ώρες στο κήρυγμα και στη διδασκαλία για το όνομα και τη Βασιλεία του Ιεχωβά. Εντούτοις, εφόσον υπήρχαν περισσότεροι Μάρτυρες και ένα μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς βρίσκονταν στην ολοχρόνια υπηρεσία, τα επόμενα 15 χρόνια (ακριβώς τα μισά χρόνια), διατέθηκαν 7.858.677.940 ώρες στην επίδοση μαρτυρίας δημόσια και από σπίτι σε σπίτι, καθώς και στη διεξαγωγή οικιακών Γραφικών μελετών. Η ένταση του έργου συνέχισε να αυξάνεται, εφόσον αυτοί ανέφεραν ότι αφιέρωσαν άλλες 951.870.021 ώρες σε αυτή τη δραστηριότητα κατά το έτος 1990-1991, και πάνω από ένα δισεκατομμύριο ώρες το επόμενο έτος.

Η ποσότητα των Γραφικών εντύπων που διέθεσαν οι Μάρτυρες για να δοθεί δημοσιότητα στη Βασιλεία, και παράλληλα η ποικιλία των γλωσσών στις οποίες έχουν γίνει διαθέσιμα αυτά τα έντυπα, δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν τομέα ανθρώπινης προσπάθειας. Τα στοιχεία είναι ελλιπή, αλλά οι εκθέσεις που ωστόσο είναι διαθέσιμες δείχνουν ότι, από το έτος 1920 ως το 1992, δόθηκαν σε ενδιαφερόμενα άτομα 10.107.565.269 βιβλία, βιβλιάρια, ειδικά βιβλιάρια και περιοδικά, καθώς και αναρίθμητα δισεκατομμύρια φυλλάδια, και όλα αυτά σε 294 γλώσσες.

Τώρα που γράφεται αυτό το βιβλίο, η παγγήινη μαρτυρία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Αλλά το έργο που έχει επιτελεστεί και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έχει γίνει αυτό αποτελούν πειστική απόδειξη της λειτουργίας του πνεύματος του Θεού.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 502]

Οι μεγάλες συνελεύσεις περιφερείας και η Χριστιανική διαγωγή των εκπροσώπων ήλκυσαν την προσοχή

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 505]

«Όσον αφορά την ευταξία, την ειρήνη και την καθαριότητα, οι μετέχοντες στη συνέλευση αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 507]

Ιστορικές συνελεύσεις περιφερείας έγιναν σε μέρη όπου οι Μάρτυρες ήταν επί δεκαετίες υπό απαγόρευση

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 508]

Χιλιάδες τόνοι Γραφικά έντυπα στάλθηκαν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 509]

Πρεσβύτεροι που είχαν τα κατάλληλα προσόντα προσφέρθηκαν να μεταβούν σε χώρες όπου υπήρχε ειδική ανάγκη

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 516]

Η επιθυμία τους είναι να φτάσουν τα καλά νέα σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα σε κάθε σπίτι

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 518]

Θεαματική αύξηση και προοπτική για περαιτέρω επέκταση

[Γραφήματα/Εικόνες στη σελίδα 513]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Αύξηση των Διαγγελέων της Βασιλείας στην Άπω Ανατολή

Ινδία

10.000

5.000

1950 1960 1970 1980 1992

Κορέα

60.000

30.000

1950 1960 1970 1980 1992

Ιαπωνία

150.000

100.000

50.000

1950 1960 1970 1980 1992

[Εικόνα στη σελίδα 503]

Το Στάδιο Μορούμπι, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας (εικονιζόμενο κάτω), και το Στάδιο Μαρακανά, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, χρειάστηκαν ταυτόχρονα το 1985, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα πλήθη για τη συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά

[Εικόνες στη σελίδα 504]

Μερικοί από τους υποψηφίους για βάφτισμα στο Τσορζούφ της Πολωνίας, το 1989

[Εικόνες στη σελίδα 506]

Μερικές Ιστορικές Συνελεύσεις Περιφερείας το 1991

Πράγα, Τσεχοσλοβακία

Ταλίν, Εσθονία (δεξιά)

Ζάγκρεμπ, Κροατία (δεξιά)

Βουδαπέστη, Ουγγαρία (επάνω)

Μπάια Μάρε, Ρουμανία (δεξιά)

Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε, Ρωσία (κάτω)

Αλμά Ατά, Καζαχστάν (επάνω)

Κίεβο, Ουκρανία (αριστερά)

[Εικόνες στη σελίδα 511]

Διεθνής συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, το 1992

Ένα θερμό διεθνές πνεύμα

Από τη Ρωσία

Από τη Μολδαβία

Από την Ουκρανία

Πολλοί νεαροί ήταν παρόντες

Ο Μ. Τζ. Χένσελ (αριστερά) συζητάει για το πρόγραμμα με τον Στεφάν Κοσέμπα (κέντρο) με τη βοήθεια διερμηνέα

Ξένοι εκπρόσωποι έφεραν ρωσικές Γραφές για να τις χρησιμοποιήσουν οι Μάρτυρες σε όλη τη Ρωσία

[Εικόνα στη σελίδα 512]

Στη δεκαετία του 1980, η Καθολική Εκκλησία κήρυξε τον πόλεμο στους Μάρτυρες, σύμφωνα με αυτά τα αποκόμματα από ιταλικές εφημερίδες

[Εικόνα στη σελίδα 514]

Όταν αγκυροβολούν πλοία στο λιμάνι του Ρότερνταμ στην Ολλανδία, οι Μάρτυρες βρίσκονται εκεί για να μιλήσουν σε αυτούς τους ανθρώπους σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού

[Εικόνα στη σελίδα 515]

Ακόμα και εκεί που ο τομέας καλύπτεται συχνά, όπως εδώ στη Γουαδελούπη, οι Μάρτυρες συνεχίζουν τις προσπάθειες ώστε τα καλά νέα να αγγίξουν την καρδιά των πλησίον τους