Φυσικά, είναι ζωτικό να έχουν πίστη στη θυσία του Ιησού όλοι όσοι θέλουν να κερδίσουν τη συγχώρηση του Θεού και αιώνια ζωή, είτε ζωή στον ουρανό είτε ζωή σε μια παραδεισένια γη. Ο Χριστός το έδειξε αυτό στα εδάφια Ιωάννης 6:51-54: «Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του ουρανού. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε, τον οποίον εγώ θέλω δώσει, είναι η σαρξ μου, την οποίαν εγώ θέλω δώσει υπέρ της ζωής του κόσμου [του λυτρώσιμου ανθρώπινου γένους]. . . . Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, έχει ζωήν αιώνιον».

Είναι αξιοσημείωτο εξάλλου, το ότι ο Ιησούς δεν απεύθυνε αυτά τα λόγια στους μαθητές του και μόνο. Όταν ο Ιησούς έθρεψε θαυματουργικά χιλιάδες ανθρώπους, την επομένη ο κόσμος πήγε και τον βρήκε στην περιοχή της Καπερναούμ. Ο Ιησούς άρχισε μια συζήτηση μαζί τους, και σ’ αυτήν είπε και τα λόγια που αναφέρονται στα εδάφια Ιωάννης 6:51-54. Έτσι, ο Ιησούς δεν μιλούσε κυρίως σε μαθητές όταν έλεγε ότι αυτός ήταν ο συμβολικός ‘άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού’, ο οποίος μπορεί να χορηγήσει προοπτική για ζωή που θα διαρκέσει περισσότερο απ’ ό,τι η ζωή που χορηγούσε το μάννα το οποίο είχε δοθεί ως τροφή στην έρημο.—Ιωάννης 6:24-34.

Ας εξετάσουμε εκείνο το αρχαίο περιστατικό στην έρημο και ας θυμηθούμε ποιοι είχαν βγει από την Αίγυπτο και είχαν φτάσει στην έρημο: ‘Οι υιοί Ισραήλ, εξακόσιες χιλιάδες άνδρες πεζοί, χωρίς τα παιδιά, και ένα μεγάλο σύμμικτο πλήθος’. (Έξοδος 12:37, 38· 16:13-18) ‘Το σύμμικτο πλήθος’ περιλάμβανε άτομα αιγυπτιακής καταγωγής που είχαν παντρευτεί με άτομα ισραηλιτικής καταγωγής και άλλους Αιγύπτιους που είχαν ενωθεί με το Ισραήλ. Τόσο οι Ισραηλίτες όσο και ‘το σύμμικτο πλήθος’ είχαν ανάγκη από το μάννα για να διατηρηθούν στη ζωή. Είχε όμως ‘το σύμμικτο πλήθος’ τις προοπτικές που είχαν οι Ισραηλίτες; Όχι. Αν και μπορούσαν να αποδίδουν λατρεία ανάμεσα στους Ισραηλίτες και μπορούσαν να ελπίζουν να μπουν στην Υποσχεμένη Γη, δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν βασιλιάδες ή ιερείς κάτω από τη διαθήκη του Νόμου. Έτσι, το ότι έτρωγαν όλοι από το κατά γράμμα μάννα στην έρημο δεν τους άνοιγε τις ίδιες προοπτικές.

Φυσικά, όλοι οι σημερινοί αληθινοί Χριστιανοί, που αποβλέπουν να ζήσουν για πάντα στη γη κάτω από τη διακυβέρνηση της Βασιλείας, ξέρουν ότι αυτό γίνεται δυνατό μέσω άσκησης πίστης στη θυσία του Ιησού. Όπως είπε ο Ιησούς στον κόσμο, αυτός είναι «ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του ουρανού». (Ιωάννης 6:51) Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι έχουν επίγεια ελπίδα πρέπει να μετέχουν από τα κατά γράμμα εμβλήματα της Ανάμνησης, γιατί αυτοί δεν βρίσκονται ‘στη νέα διαθήκη’ ούτε βρίσκονται σε διαθήκη, με τον Ιησού για να είναι ‘στη βασιλεία του, καθισμένοι σε θρόνους’.