Μόλις πρόσφατα αποξηράνθηκε η γη με επιτυχία. Αλλά οι πηγές είναι ακόμα εκεί, και τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν. Σε κάποιο σημείο, ο παλιός ρωμαϊκός δρόμος συναντά το Γαγγίτη ποταμό. Αυτός ο ποταμός είχε σημασία για τον Παύλο, και θέλαμε να τον δούμε.

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ο Παύλος και οι σύντροφοί του ‘διέτριβαν εν τη πόλει ταύτη ημέρας τινάς’. (Πράξεις 16:12) Δεν αναφέρεται αν υπήρξαν συναρπαστικές συναντήσεις. Κάποια μέρα, ο Παύλος έμαθε για μια μικρή ομάδα ατόμων που δεν ακολουθούσαν ούτε τους παλιούς θεούς ούτε τους νέους και, παρ’ όλα αυτά, είχαν τη φήμη ότι ήταν ευσεβείς. Τους συνάντησε πέρα από την αποικιακή στοά, έξω από την πόλη, κοντά στο σημείο όπου ο δρόμος συναντούσε τον ποταμό.

«Και τη ημέρα του σαββάτου», γράφει ο Λουκάς, «εξήλθομεν έξω της πόλεως πλησίον του ποταμού, όπου εσυνειθίζετο να γίνηται προσευχή [όπου πιστεύαμε ότι υπήρχε ένας τόπος προσευχής, ΜΝΚ], και καθήσαντες ελαλούμεν προς τας εκεί συνελθούσας γυναίκας». Η συζήτηση περιλάμβανε την ελπίδα της σωτηρίας και της αιώνιας ζωής μέσω του Ιησού Χριστού. Ιδιαίτερα ‘γυνή τις Λυδία το όνομα, πωλήτρια πορφύρας . . . ήκουε, της οποίας ο Ιεχωβά διήνοιξε την καρδίαν δια να προσέχη εις τα λαλούμενα υπό του Παύλου’.—Πράξεις 16:13, 14· παράβαλε Φιλιππησίους 2:12, 16· 3:14.