-
Ποιος Κατέχει το Δικαίωμα της Παγκοσμίου Κυβερνήσεως;Η Σκοπιά—1964 | 15 Νοεμβρίου
-
-
«Και μετά ταύτα . . . έδωκεν εις αυτούς κριτάς έως Σαμουήλ του προφήτου. Και έπειτα εζήτησαν βασιλέα, και έδωκεν εις αυτούς ο Θεός τον Σαούλ υιόν του Κις, άνδρα εκ της φυλής Βενιαμίν, τεσσαράκοντα έτη. Και μεταστήσας αυτόν, ανέστησεν εις αυτούς βασιλέα τον Δαβίδ . . . Από του σπέρματος τούτου ο Θεός κατά την επαγγελίαν αυτού ανέστησεν εις τον Ισραήλ σωτήρα τον Ιησούν.»—Πράξ. 13:16-23. ΜΝΚ.
Ο βασιλεύς Δαβίδ ήταν ο υιός του Ιεσσαί, και η προφητεία του Ησαΐα 11:1, 2, 10 (ΜΝΚ) εξεπληρώθη στον Ιησούν ως τον απόγονο του Δαβίδ: «Και θέλει εξέλθει ράβδος εκ του κορμού του Ιεσσαί, και κλάδος θέλει αναβή εκ των ριζών αυτού· και το πνεύμα του Ιεχωβά θέλει αναπαυθή επ’ αυτόν, . . . Και εν εκείνη τη ημέρα, προς την ρίζαν του Ιεσσαί, ήτις θέλει ίστασθαι σημείον των λαών, προς αυτόν θέλουσι προστρέξει τα έθνη, και η ανάπαυσις αυτού θέλει είσθαι δόξα.» Ο Ιησούς αυτός, ο απόγονος του Ιεσσαί μέσω του Δαβίδ, έγινε, επίσης, η «ρίζα του Ιεσσαί» από τρεις απόψεις: (1) Ο Ιησούς Χριστός διετήρησε ζωντανή τη γενεαλογική γραμμή του Ιεσσαί με το να γίνη ο διαρκής κληρονόμος του Ιεσσαί. (2) Γίνεται Κύριος του Δαβίδ και τοιουτοτρόπως του πατρός του Δαβίδ Ιεσσαί, καθώς εξήγησε ο απόστολος Πέτρος στην Ιερουσαλήμ την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ.:
«Διότι ο Δαβίδ δεν ανέβη εις τους ουρανούς· λέγει όμως αυτός, “Είπεν ο Ιεχωβά προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου.” Βεβαίως λοιπόν ας εξεύρη πας ο οίκος του Ισραήλ, ότι ο Θεός Κύριον [του Βασιλέως Δαβίδ] και Χριστόν έκαμεν αυτόν τούτον τον Ιησούν, τον οποίον σεις εσταυρώσατε.»—Πράξ. 2:14, 34-36, ΜΝΚ· Ψαλμ. 110:1· Ματθ. 22:41-45.
(3) Ο Χριστός είναι τώρα Σωτήρ, και στη διάρκεια της 1.000-ετούς βασιλείας του πάνω στο ανθρώπινο γένος, θ’ αναστήση τον Ιεσσαί ως επίσης και τον υιό του Δαβίδ.—Ησ. 9:6· Ιωάν. 5:26-29.
Δεν μπορεί να γεννηθή ερώτημα περί αυτού. Ο Δημιουργός και Κυρίαρχος του σύμπαντος έχει κάμει αυτόν τον Ιησούν Χριστόν ‘Εκείνον στον Οποίον Ανήκει.’ Όχι μόνον το έδειξε αυτό με την πολιτεία του προς το έθνος Ισραήλ και τις διαθήκες του με αυτό, αλλ’ επίσης εδοκίμασε και απέδειξε Αυτόν ως τον Μόνον τέλειον, του οποίου η ακεραιότης προς τον Ιεχωβά είναι αδιάρρηκτη, και ο οποίος θα φέρη σε πέρας όλες τις κρίσεις Του με τελεία ευθύτητα και δικαιοσύνη, θέτοντας σ’ εφαρμογή τις δίκαιες αρχές και τους νόμους του Θεού σε όλη τη γη. Είναι για πάντα βασιλεύς-ιερεύς όπως ο Μελχισεδέκ, και συνεπώς είναι τόσον ο πρώτιστος στην κυβέρνησι του Θεού όσο και ο Αρχιερεύς της αληθινής λατρείας του Θεού. Πρέπει να γίνη μια εκλογή λατρείας και κυβερνήσεως. Εμείς, δεν μπορούμε να εγκαθιδρύσωμε την κυβέρνησι του Σηλώ επί της γης, αλλά η εκλογή που κάνομε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας και τις προσδοκίες μας για ζωή κάτω από την ειρηνική βασιλεία του μεγάλου Σηλώ, ‘Εκείνου στον Οποίον Ανήκει.’ Τούτο θ’ αποδειχθή με περισσότερη ζωντάνια καθώς μεταγενέστερες εκδόσεις της Σκοπιάς θα εξετάσουν το θέμα.
-
-
Νόθοι ΑπόγονοιΗ Σκοπιά—1964 | 1 Νοεμβρίου
-
-
Νόθοι Απόγονοι
◆ Μια πρόσφατη δικαστική απόφασις στις Ηνωμένες Πολιτείες απεφάνθη ότι η συναίνεσις ενός συζύγου για τεχνητή γονιμοποίησι της συζύγου του με σπέρμα άλλου ανδρός δεν καθιστά το τέκνο νόμιμο στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Σχολιάζοντας την απόφασι, Η Νομική Εβδομάς των Ηνωμένων Πολιτειών της 13ης Αυγούστου 1963, έγραψε: «Η αντίληψις, η οποία ιστορικώς έχει βαθιά στερεωθή μέσα στο νόμο, είναι ότι το τέκνο, που γεννάται μέσω πατρός, που δεν είναι σύζυγος της μητρός, κρίνεται ως νόθον. Εκτός αν άλλη διάταξις μεταβάλη το δόγμα αυτό, ‘πρέπει να εικάζεται ότι η ιστορική αντίληψις περί μη νομιμότητος σχετικά με ένα τέτοιο τέκνο, εξακολουθεί να είναι δεσμευτική και να ισχύη’. Δεν υπάρχει [τέτοια] διάταξις.» Η γνώμη του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Νέας Υόρκης, Κομητείας Κινγκς, (Γκόρσκυ κατά Γκόρσκυ, 2 Αυγούστου 1963), έλεγε: «Όταν το ιδιαίτερο ζήτημα της νομιμότητος ετέθη τετραγωνικά προς καθορισμόν, διεκρατήθη η γνώμη ότι η ετερόλογος τεχνητή γονιμοποίησις από τρίτο πρόσωπο ως δωρητήν, μετά ή άνευ συγκαταθέσεως του συζύγου, αποτελεί μοιχείαν εκ μέρους του πατρός, και ότι ένα τέκνο που συνελήφθη μ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι τέκνο που εγεννήθη μέσα στα πλαίσια του γάμου και συνεπώς είναι νόθο.»
Γραφικώς, μια γυναίκα που συγκατατίθεται σε τεχνητή γονιμοποίησι διαπράττει κατ’ ουσίαν μοιχεία, και αν ο σύζυγος της συγκατετέθη σ’ αυτή την πράξι, θα επεδοκίμαζε, επίσης, μια μοιχευτική πορεία. Η τεχνητή γονιμοποίησις δεν είναι σε αρμονία με τον νόμο του Θεού.—Ματθ. 7:17-20· 1 Κορ. 6:9-11.
-