Δεν Είναι Προσωπολήπτης ο Θεός
«Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν».—ΠΡΑΞΕΙΣ 10:34, 35.
1. Ποια σπουδαία δήλωση έκανε ο Παύλος στην αρχαία Αθήνα, αναφορικά με τις φυλές;
«Ο ΘΕΟΣ, ο οποίος έπλασε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτόν, αφού είναι Κύριος τόσο του Ουρανού όσο και της γης, δεν ζει σε ανθρωποποίητους ναούς . . . Από έναν πρόγονο δημιούργησε κάθε ανθρώπινη φυλή για να ζει στο πρόσωπο ολόκληρης της γης». (Πράξεις 17:24-26, Phillips [Φίλλιπς]) Ποιος είπε αυτά τα λόγια; Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, στη φημισμένη ομιλία του στον Άρειο Πάγο, που βρίσκεται στην Αθήνα.
2. Τι δίνει χρώμα και ενδιαφέρον στη ζωή και από τι εντυπωσιάστηκε ένας Ιάπωνας, όταν επισκέφτηκε τη Νότια Αφρική;
2 Η δήλωση του Παύλου μπορεί κάλλιστα να μας κάνει να σκεφτούμε τη θαυμάσια ποικιλία που υπάρχει στη δημιουργία. Ο Ιεχωβά Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, τα ζώα, τα πτηνά, τα έντομα και τα φυτά σε πάρα πολλά και διάφορα είδη. Πόσο πληκτική θα ήταν η ζωή αν αυτά ήταν όλα ολόιδια! Η ποικιλία που υπάρχει δίνει χρώμα και ενδιαφέρον στη ζωή. Για παράδειγμα, ένας Ιάπωνας, που επισκέφτηκε τη Νότια Αφρική και παρακολούθησε εκεί μια συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, εντυπωσιάστηκε που είδε τόσες πολλές και διάφορες φυλές και τέτοια ποικιλία στο χρώμα δέρματος. Είπε πόσο διαφορετικά είναι στην Ιαπωνία, όπου η συντριπτική πλειονότητα έχει τα ίδια φυλετικά χαρακτηριστικά.
3. Πώς θεωρούν μερικοί το διαφορετικό χρώμα δέρματος, πράγμα που προκαλεί τι;
3 Ωστόσο, συχνά προξενούνται σοβαρά προβλήματα λόγω του ότι δεν έχουν όλες οι φυλές το ίδιο χρώμα. Πολλοί νομίζουν ότι αυτοί που έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος είναι κατώτεροι. Αυτό προκαλεί εχθρότητες, ακόμη και μίσος, και τη μάστιγα των φυλετικών προκαταλήψεων. Αυτό ήθελε ο Δημιουργός μας; Είναι κάποιες φυλές ανώτερες στα δικά του μάτια; Είναι προσωπολήπτης ο Ιεχωβά;
Ο Δημιουργός Μας—Προσωπολήπτης;
4-6. (α) Τι είπε ο Βασιλιάς Ιωσαφάτ για την προσωποληψία; (β) Πώς τόσο ο Μωυσής όσο και ο Παύλος επιβεβαίωσαν τη δήλωση του Ιωσαφάτ; (γ) Ποιες ερωτήσεις μπορεί να κάνουν μερικοί;
4 Μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα για το πώς βλέπει ο Δημιουργός μας όλη την ανθρωπότητα, αν κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία. Ο Βασιλιάς Ιωσαφάτ, ο οποίος κυβέρνησε τον Ιούδα από το 936 ως το 911 π.Χ., έφερε πολλές βελτιώσεις και διευθέτησε να λειτουργεί με το σωστό τρόπο το δικαστικό σύστημα, που βασιζόταν στο θείο νόμο. Ο ίδιος έδωσε την εξής θαυμάσια συμβουλή στους κριτές: «Ιδέτε τι κάμνετε σεις· διότι δεν κρίνετε κρίσιν ανθρώπου, αλλά του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)], . . . προσέχετε εις τας πράξεις σας· διότι δεν είναι αδικία παρά Κυρίω τω Θεώ ημών ουδέ προσωποληψία».—2 Χρονικών 19:6, 7.
5 Εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα, ο προφήτης Μωυσής είχε πει στις φυλές του Ισραήλ: ‘Ο Ιεχωβά ο Θεός σας δεν φέρεται σε κανέναν με προσωποληψία’. (Δευτερονόμιον 10:17, ΜΝΚ) Και ο Παύλος έδωσε την εξής νουθεσία στην επιστολή που έγραψε προς τους Ρωμαίους: «[Θα επέλθει] θλίψις και στενοχωρία δια κάθε κακοποιόν, δια τον Ιουδαίον πρώτα και επίσης δια τον Έλληνα, . . . διότι ο Θεός δεν μεροληπτεί».—Ρωμαίους 2:9-11, ΚΔΤΚ.
6 Αλλά κάποιοι ίσως ρωτήσουν: ‘Και οι Ισραηλίτες; Δεν ήταν αυτοί ο εκλεκτός λαός του Θεού; Δεν έδειξε προσωποληψία ο Θεός υπέρ αυτών; Δεν είπε ο Μωυσής σε όλο τον Ισραήλ: «Σε εξέλεξε Κύριος ο Θεός σου δια να ήσαι εις αυτόν λαός εκλεκτός [ειδική ιδιοκτησία (ΜΝΚ)], παρά πάντας τους λαούς»;’—Δευτερονόμιον 7:6.
7. (α) Σε τι κατέληξε η εκ μέρους των Ιουδαίων απόρριψη του Μεσσία; (β) Σήμερα, ποιοι μπορούν να γευτούν θαυμαστές ευλογίες από τον Θεό και πώς;
7 Όχι, ο Θεός δεν έδειξε προσωποληψία με το να χρησιμοποιήσει τους Ισραηλίτες για έναν ειδικό σκοπό. Ο Ιεχωβά, όταν αποφάσιζε μέσω ποιου λαού θα ερχόταν ο Μεσσίας, διάλεξε τους απογόνους των πιστών Εβραίων πατριαρχών. Αλλά όταν οι Ιουδαίοι απέρριψαν τον Μεσσία, τον Ιησού Χριστό, και τον θανάτωσαν, έχασαν την εύνοια του Θεού. Σήμερα όμως, από όποια φυλή ή έθνος κι αν είναι κάποιος μπορεί να γευτεί θαυμαστές ευλογίες και να έχει την προοπτική να ζήσει αιώνια, αν ασκήσει πίστη στον Ιησού. (Ιωάννης 3:16· 17:3) Οπωσδήποτε, αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει προσωποληψία εκ μέρους του Θεού. Ο Ιεχωβά εξάλλου, πρόσταξε τους Ισραηλίτες ‘να αγαπούν τον ξένο’ όποιας φυλής ή εθνικότητας κι αν ήταν, και ‘να μην τον κακομεταχειρίζονται’. (Δευτερονόμιον 10:19· Λευιτικόν 19:33, 34, ΛΧ) Αληθινά λοιπόν, ο στοργικός μας Πατέρας, που βρίσκεται στον ουρανό, δεν είναι προσωπολήπτης.
8. (α) Τι αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά δεν έδειξε μεροληψία υπέρ του Ισραήλ; (β) Πώς χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά τον Ισραήλ;
8 Είναι αλήθεια βέβαια ότι οι Ισραηλίτες απολάμβαναν ειδικά προνόμια. Αλλά είχαν και μια βαριά ευθύνη. Είχαν την υποχρέωση να τηρούν τους νόμους του Ιεχωβά και όποιοι δεν υπάκουαν σ’ αυτούς τους νόμους γίνονταν επικατάρατοι. (Δευτερονόμιον 27:26) Μάλιστα, οι Ισραηλίτες τιμωρήθηκαν επανειλημμένα επειδή παράκουσαν στους νόμους του Θεού. Επομένως, ο Ιεχωβά δεν τους μεταχειριζόταν μεροληπτικά. Αντίθετα, τους χρησιμοποιούσε για να παρέχει προφητικά πρότυπα και για να δίνει προειδοποιητικά παραδείγματα. Ήταν ευχής έργο που μέσω του Ισραήλ ο Θεός προμήθευσε τον Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό, για να ευλογηθεί ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.—Γαλάτας 3:14· παράβαλε Γένεσις 22:15-18.
Ήταν Προσωπολήπτης ο Ιησούς;
9. (α) Με ποιο τρόπο μοιάζουν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς; (β) Ποιες ερωτήσεις εγείρονται όσον αφορά τον Ιησού;
9 Αφού ο Ιεχωβά δεν είναι καθόλου προσωπολήπτης, θα μπορούσε να είναι προσωπολήπτης ο Ιησούς; Ας σκεφτούμε το εξής: Κάποια φορά ο Ιησούς είπε: «Δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με». (Ιωάννης 5:30) Υπάρχει τέλεια ενότητα μεταξύ του Ιεχωβά και του αγαπημένου του Γιου, και ο Ιησούς σε κάθε ζήτημα εκτελεί το θέλημα του Πατέρα του. Στην ουσία, οι απόψεις τους και οι σκοποί τους ταυτίζονται τόσο που ο Ιησούς μπορούσε να λέει: «Όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα». (Ιωάννης 14:9) Για 33 και πλέον χρόνια, ο Ιησούς έζησε εδώ στη γη ως άνθρωπος και η Αγία Γραφή αποκαλύπτει πώς φερόταν στους συνανθρώπους του. Ποια ήταν η στάση του απέναντι στις άλλες φυλές; Μήπως ήταν προκατειλημμένος ή προσωπολήπτης; Ήταν ρατσιστής ο Ιησούς;
10. (α) Πώς απάντησε ο Ιησούς σε μια γυναίκα από τη Φοινίκη που τον παρακάλεσε να τη βοηθήσει; (β) Έδειχνε προκατάληψη ο Ιησούς αποκαλώντας τους Εθνικούς ‘σκυλάκια’; (γ) Τι έκανε η γυναίκα για να μην της σταθεί εμπόδιο αυτή η παρατήρηση και με ποιο αποτέλεσμα;
10 Ο Ιησούς πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επίγειας ζωής του με Ιουδαίους. Αλλά κάποια μέρα, τον πλησίασε μια γυναίκα από τη Φοινίκη, μια Εθνική, και τον ικέτευσε να θεραπεύσει την κόρη της. Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Δεν απεστάλην ειμή εις τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ». Η γυναίκα όμως τον εκλιπαρούσε: «Κύριε, βοήθει μοι». Τότε, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Δεν είναι καλόν να λάβη τις τον άρτον των τέκνων και να ρίψη εις τα κυνάρια [σκυλάκια (ΜΝΚ)]». Για τους Ιουδαίους τα σκυλιά ήταν ακάθαρτα ζώα. Μήπως λοιπόν έδειχνε προκατάληψη ο Ιησούς αποκαλώντας τους Εθνικούς ‘σκυλάκια’; Όχι, γιατί είχε μόλις αναφέρει την ειδική αποστολή που του είχε δώσει ο Θεός, να φροντίσει δηλαδή, ‘για τα απολωλότα πρόβατα του Ισραήλ’. Επιπλέον, ο Ιησούς απάλυνε τη σύγκριση, παρομοιάζοντας τους μη Ιουδαίους με ‘σκυλάκια’, και όχι με άγρια σκυλιά. Φυσικά, αυτά τα είπε για να δοκιμάσει τη γυναίκα. Εκείνη, ταπεινά, αλλά και αποφασισμένη να μην αφήσει αυτή την παρατήρηση να της σταθεί εμπόδιο, του απάντησε με λεπτότητα: «Ναι, Κύριε· αλλά και τα κυνάρια τρώγουσιν από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης των κυρίων αυτών». Ο Ιησούς εντυπωσιάστηκε από την πίστη της γυναίκας και έκανε αμέσως καλά την κόρη της.—Ματθαίος 15:22-28.
11. Όπως φαίνεται από ένα περιστατικό που περιλάμβανε τον Ιησού, ποια στάση είχαν Ιουδαίοι και Σαμαρείτες, ο ένας για τον άλλον;
11 Σκεφτείτε επίσης τις περιπτώσεις που ο Ιησούς ήρθε σε επαφή με Σαμαρείτες. Υπήρχε βαθιά εχθρότητα μεταξύ Ιουδαίων και Σαμαρειτών. Μια φορά, ο Ιησούς έστειλε μηνυτές να κάνουν ετοιμασίες γι’ αυτόν, σε κάποιο χωριό Σαμαρειτών. Αλλά εκείνοι οι Σαμαρείτες «δεν εδέχθησαν αυτόν, διότι εφαίνετο ότι επορεύετο εις Ιερουσαλήμ». Εξαιτίας αυτού ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης αναστατώθηκαν τόσο πολύ που ήθελαν να ζητήσουν να πέσει φωτιά από τον ουρανό και να τους αφανίσει. Ο Ιησούς όμως, επέπληξε τους δυο μαθητές, και όλοι τους πήγαν σε κάποιο άλλο χωριό.—Λουκάς 9:51-56.
12. Γιατί μια Σαμαρείτισσα έμεινε έκπληκτη όταν της ζήτησε κάτι ο Ιησούς;
12 Συμμεριζόταν ο Ιησούς τα αισθήματα εχθρότητας που υπήρχαν μεταξύ Ιουδαίων και Σαμαρειτών; Παρατηρήστε τι έγινε κάποια άλλη φορά. Ο Ιησούς και οι μαθητές του πήγαιναν από την Ιουδαία στη Γαλιλαία και έπρεπε να περάσουν μέσα από τη Σαμάρεια. Ο Ιησούς κουράστηκε από την οδοιπορία και κάθησε δίπλα στο πηγάδι του Ιακώβ για να ξεκουραστεί· στο μεταξύ οι μαθητές του πήγαν στην πόλη Σιχάρ για να αγοράσουν τρόφιμα. Εκείνη την ώρα έρχεται να βγάλει νερό μια Σαμαρείτισσα. Ο ίδιος ο Ιησούς είχε χαρακτηρίσει σε κάποια άλλη περίπτωση τους Σαμαρείτες ‘αλλογενείς’. (Λουκάς 17:16-18) Είπε όμως στη γυναίκα εκείνη: «Δος μοι να πίω». Εφόσον οι Ιουδαίοι δεν είχαν καθόλου επαφές με τους Σαμαρείτες, έκπληκτη η γυναίκα αποκρίθηκε: «Πώς συ, Ιουδαίος ων, ζητείς να πίης παρ’ εμού, ήτις είμαι γυνή Σαμαρείτις;»—Ιωάννης 4:1-9.
13. (α) Πώς αντέδρασε ο Ιησούς στην αντίρρηση της Σαμαρείτισσας και ποια ήταν η δική της αντίδραση; (β) Τελικά, ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
13 Ο Ιησούς όμως αγνόησε την αντίρρηση της γυναίκας. Αντίθετα, βρήκε την ευκαιρία να της δώσει μαρτυρία, αναγνωρίζοντας μάλιστα ότι αυτός ήταν ο Μεσσίας! (Ιωάννης 4:10-26) Η κατάπληκτη γυναίκα παράτησε τη στάμνα της στο πηγάδι, έτρεξε στην πόλη και άρχισε να λέει στους άλλους τι είχε συμβεί. Αν και είχε ζήσει ανήθικη ζωή, έδειξε ότι ενδιαφερόταν για τα πνευματικά ζητήματα λέγοντας: «Μήπως ούτος είναι ο Χριστός;» Ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα; Πολλοί ντόπιοι πίστεψαν στον Ιησού, λόγω της υπέροχης μαρτυρίας που τους έδωσε η γυναίκα εκείνη. (Ιωάννης 4:27-42) Είναι ενδιαφέρον ότι ο Κογκρεγκασιοναλιστής θεολόγος Τόμας Ο. Φίγκαρτ, στο βιβλίο του A Biblical Perspective on the Race Problem (Βιβλική Άποψη του Φυλετικού Προβλήματος), έκανε το εξής σχόλιο: «Αν ο Κύριός μας θεώρησε σπουδαίο να παραμερίσει, με μια φιλική χειρονομία, την εσφαλμένη παράδοση του φυλετισμού, τότε πρέπει κι εμείς να προσέξουμε να μη μας καταπιεί το κύμα του σημερινού ρατσισμού».
14. Στη διάρκεια της διακονίας του ευαγγελιστή Φίλιππου από ποιο περιστατικό καταδείχτηκε ότι ο Ιεχωβά δεν είναι προσωπολήπτης;
14 Ο Ιεχωβά Θεός, χωρίς καμιά προσωποληψία, επέτρεψε σε ανθρώπους από διάφορες φυλές να γίνουν Ιουδαίοι προσήλυτοι. Σκεφτείτε επίσης, τι συνέβη πριν από 19 αιώνες στον ερημικό δρόμο που πήγαινε από την Ιερουσαλήμ στη Γάζα. Ένας μαύρος, που ήταν στην υπηρεσία της βασίλισσας της Αιθιοπίας, ταξίδευε με την άμαξά του και διάβαζε την προφητεία του Ησαΐα. Αυτός ο αξιωματούχος ήταν περιτμημένος προσήλυτος, γιατί ‘είχε πάει να προσκυνήσει στην Ιερουσαλήμ’. Ένας άγγελος του Ιεχωβά παρουσιάστηκε στον Ιουδαίο ευαγγελιστή Φίλιππο και του είπε: «Πλησίασον και προσκολλήθητι εις την άμαξαν ταύτην». Μήπως ο Φίλιππος είπε: «Α, όχι! Αυτός είναι αλλογενής»; Κάθε άλλο! Μόλις ο Αιθίοπας τού το ζήτησε, ο Φίλιππος δέχτηκε με χαρά να ανεβεί στην άμαξά του, να καθήσει δίπλα του και να του εξηγήσει την προφητεία του Ησαΐα, που αφορούσε τον Ιησού Χριστό! Όταν έφτασαν σε ένα μέρος που είχε νερό, ο Αιθίοπας τον ρώτησε: «Τι με εμποδίζει να βαπτισθώ;» Αφού δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο, ο Φίλιππος με μεγάλη του χαρά βάφτισε τον Αιθίοπα και ο Ιεχωβά δέχτηκε αυτόν τον ευτυχισμένο άνθρωπο ως χρισμένο ακόλουθο του Γιου Του, του Ιησού Χριστού, που δεν είναι προσωπολήπτης. (Πράξεις 8:26-39) Αλλά σύντομα κι άλλα πράγματα κατέδειξαν ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης.
Μια Μεγάλη Αλλαγή
15. Τι αλλαγή έλαβε χώρα μετά το θάνατο του Ιησού και πώς το εξηγεί αυτό ο Παύλος;
15 Ο θάνατος του Χριστού δεν απάλειψε τις φυλετικές προκαταλήψεις του κόσμου. Αλλά μέσω αυτού του θυσιαστικού θανάτου, ο Θεός άλλαξε τη σχέση που είχαν οι Ιουδαίοι μαθητές του Ιησού με τους Εθνικούς ακολούθους του. Ο απόστολος Παύλος το κατέδειξε αυτό όταν έγραψε στους Εθνικούς Χριστιανούς της Εφέσου τα εξής: «Ενθυμείσθε ότι σεις οι ποτέ εθνικοί κατά σάρκα . . . ήσθε εν τω καιρώ εκείνω χωρίς Χριστού, απηλλοτριωμένοι από της πολιτείας του Ισραήλ και ξένοι των διαθηκών της επαγγελίας, ελπίδα μη έχοντες και όντες εν τω κόσμω χωρίς Θεού. Τώρα όμως δια του Ιησού Χριστού σεις οι ποτέ όντες μακράν εγείνετε πλησίον δια του αίματος του Χριστού. Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τα δύο εν και έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού». Αυτός ‘ο μεσότοιχος’, δηλαδή το σύμβολο διαχωρισμού, ήταν η διευθέτηση της διαθήκης του Νόμου, η οποία λειτουργούσε ως χώρισμα μεταξύ Ιουδαίων και Εθνικών. Αυτή καταργήθηκε βάσει του θανάτου του Χριστού, προκειμένου μέσω του Ιησού να μπορέσουν να έχουν «είσοδον προς τον Πατέρα δι’ ενός Πνεύματος», τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί.—Εφεσίους 2:11-18.
16. (α) Για ποιο λόγο δόθηκαν στον Πέτρο τα κλειδιά της Βασιλείας; (β) Πόσα ήταν τα κλειδιά και τι προέκυψε όταν χρησιμοποιήθηκαν;
16 Επιπλέον, δόθηκαν στον απόστολο Πέτρο «τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών» ώστε άνθρωποι κάθε φυλής να μπορέσουν να μάθουν για τους σκοπούς του Θεού, ‘να αναγεννηθούν’ από το άγιο πνεύμα και να γίνουν πνευματικοί κληρονόμοι μαζί με τον Χριστό. (Ματθαίος 16:19· Ιωάννης 3:1-8, ΜΝΚ) Ο Πέτρος χρησιμοποίησε τρία συμβολικά κλειδιά. Το πρώτο ήταν για τους Ιουδαίους, το δεύτερο για τους Σαμαρείτες και το τρίτο για τους Εθνικούς. (Πράξεις 2:14-42· 8:14-17· 10:24-28, 42-48) Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός που δεν δείχνει προσωποληψία, ο Ιεχωβά, έκανε προσιτό, σε εκλεκτούς από όλες τις φυλές, το προνόμιο να γίνουν πνευματικοί αδελφοί του Ιησού και συγκληρονόμοι της Βασιλείας.—Ρωμαίους 8:16, 17· 1 Πέτρου 2:9, 10.
17. (α) Τι ασυνήθιστο όραμα δόθηκε στον Πέτρο και γιατί; (β) Σε ποιου το σπίτι τον πήγαν κάποιοι τον Πέτρο και ποιοι τον περίμεναν εκεί; (γ) Τι θύμισε ο Πέτρος σ’ αυτούς τους Εθνικούς, αλλά όμως τι τον είχε διδάξει με σαφή τρόπο ο Θεός;
17 Στον Πέτρο δόθηκε ένα ασυνήθιστο όραμα με ακάθαρτα ζώα, προκειμένου να προετοιμαστεί να χρησιμοποιήσει το τρίτο κλειδί—για τους Εθνικούς—και του ειπώθηκε: «Σηκωθείς, Πέτρε, σφάξον και φάγε». Το δίδαγμα ήταν το εξής: «Όσα ο Θεός εκαθάρισε, συ μη λέγε βέβηλα». (Πράξεις 10:9-16) Ο Πέτρος σάστισε γιατί δεν καταλάβαινε τι νόημα είχε το όραμα. Σε λίγο όμως, ήρθαν τρεις άντρες για να τον πάνε στο σπίτι του Κορνήλιου, ο οποίος ήταν Ρωμαίος αξιωματικός στρατού που στάθμευε στην Καισάρεια. Εφόσον σε εκείνη την πόλη βρισκόταν το αρχηγείο των ρωμαϊκών στρατευμάτων που υπήρχαν στην Ιουδαία, ήταν φυσικό να έχει εκεί ο Κορνήλιος το σπίτι του. Σ’ αυτό το εντελώς Εθνικό περιβάλλον περίμενε τον Πέτρο ο Κορνήλιος, μαζί με συγγενείς του και στενούς του φίλους. Ο απόστολος τούς θύμισε: «Σεις εξεύρετε ότι είναι ασυγχώρητον εις άνθρωπον Ιουδαίον να συναναστρέφηται ή να πλησιάζη εις αλλόφυλον· ο Θεός όμως έδειξεν εις εμέ να μη λέγω μηδένα άνθρωπον βέβηλον ή ακάθαρτον· όθεν και προσκληθείς ήλθον χωρίς αντιλογίας».—Πράξεις 10:17-29.
18. (α) Ποια βαρυσήμαντη δήλωση έκανε ο Πέτρος στον Κορνήλιο και στους καλεσμένους του; (β) Αφού ο Πέτρος έδωσε μαρτυρία σχετικά με τον Ιησού, ποιο συνταρακτικό γεγονός έλαβε χώρα; (γ) Ποιο ήταν το επόμενο βήμα για τους Εθνικούς που πίστεψαν;
18 Αφού ο Κορνήλιος εξήγησε πώς ο Θεός είχε κατευθύνει τα πράγματα, ο Πέτρος είπε: «Επ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν». (Πράξεις 10:30-35) Και τότε, την ώρα που ο απόστολος τούς έδινε μαρτυρία σχετικά με τον Ιησού Χριστό, συνέβη κάτι συνταρακτικό! «Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον λόγον». Οι Ιουδαίοι που ήταν μαζί με τον Πέτρο «εξεπλάγησαν . . . ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη· διότι ήκουον αυτούς λαλούντας γλώσσας και μεγαλύνοντας τον Θεόν». Ο Πέτρος είπε τότε: «Μήπως δύναταί τις να εμποδίση το ύδωρ, ώστε να μη βαπτισθώσιν ούτοι, οίτινες έλαβον το Πνεύμα το Άγιον καθώς και ημείς;» Ποιος θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση, αφού το άγιο πνεύμα του αμερόληπτου Θεού του ουρανού είχε εκχυθεί στους Εθνικούς που πίστεψαν; Ο Πέτρος λοιπόν, πρόσταξε ‘να βαφτιστούν στο όνομα του Ιησού Χριστού’.—Πράξεις 10:36-48.
«Εκ Παντός Έθνους»
19. Γιατί αυξάνονται οι φυλετικές εχθρότητες και σε ποιο βαθμό έχουν φτάσει;
19 Σήμερα βρισκόμαστε ‘στις έσχατες ημέρες’, και την πραγματικότητα τη συνθέτουν ‘οι κρίσιμοι, δύσκολοι στο χειρισμό τους καιροί’. Μεταξύ άλλων, οι άνθρωποι είναι φίλαυτοι, αλαζόνες, υπερόπτες, άσπλαχνοι, αδιάλλακτοι, χωρίς αυτοκυριαρχία, βίαιοι, ισχυρογνώμονες και φουσκωμένοι από υπερηφάνια. (2 Τιμόθεον 3:1-5, ΜΝΚ) Μέσα σε ένα τέτοιο κοινωνικό κλίμα, δεν είναι παράξενο που σε ολόκληρο τον κόσμο αυξάνονται οι φυλετικές εχθρότητες και διαμάχες. Σε πολλές χώρες, άνθρωποι από διαφορετικές φυλές ή με διαφορετικό χρώμα δέρματος περιφρονούν ή και μισούν ο ένας τον άλλον. Αυτό έχει οδηγήσει σε κατά γράμμα μάχες, ακόμη και σε φοβερές ωμότητες σε μερικές χώρες. Μέχρι και στις λεγόμενες πολιτισμένες κοινωνίες, πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να εξαλείψουν τις φυλετικές τους προκαταλήψεις. Και φαίνεται ότι αυτή η «ασθένεια» εξαπλώνεται ακόμη και σε περιοχές που ούτε θα το περίμενε κανείς, όπως λόγου χάρη σε νησιά της θάλασσας που κάποτε ήταν σχεδόν ειδυλλιακά στη γαλήνη τους.
20. (α) Ποιο όραμα εμπνεύστηκε να δει ο Ιωάννης; (β) Σε ποια έκταση εκπληρώνεται αυτό το προφητικό όραμα; (γ) Τι δυσκολεύονται μερικοί να εξαλείψουν πλήρως και πού θα πρέπει να ψάξουν για να βρουν λύση;
20 Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει φυλετική αρμονία σε διάφορα μέρη του κόσμου, ο Θεός που δεν είναι προσωπολήπτης, ο Ιεχωβά, προείπε ότι άνθρωποι με ειλικρινή καρδιά, άνθρωποι από όλες τις φυλές και τα έθνη, θα συνυπήρχαν με αξιοσημείωτη διεθνή ενότητα. Κάτω από θεία έμπνευση, ο απόστολος Ιωάννης είδε ‘όχλο πολύ, τον οποίον κανένας δεν μπορούσε να τον αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες, να στέκονται ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνιού’ και να υμνούν τον Ιεχωβά. (Αποκάλυψις 7:9) Αυτή η προφητεία εκπληρώνεται ήδη. Σήμερα, σε 210 χώρες πάνω από 3.300.000 μάρτυρες του Ιεχωβά, από όλα τα έθνη και τις φυλές, απολαμβάνουν ενότητα και φυλετική ομόνοια. Δεν παύουν όμως να είναι ατελείς. Ακόμα και μερικοί απ’ αυτούς δυσκολεύονται να εξαλείψουν πλήρως τις φυλετικές τους προκαταλήψεις, μολονότι μπορεί να μην το έχουν καταλάβει καν. Πώς μπορεί να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα; Θα εξετάσουμε αυτό το θέμα στο επόμενο άρθρο, το οποίο βασίζεται στις υποβοηθητικές συμβουλές που περιέχει ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού που δεν είναι προσωπολήπτης, του Ιεχωβά.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Γιατί θα λέγατε ότι ο Ιεχωβά δεν έδειξε προσωποληψία με το να χρησιμοποιήσει τους Ισραηλίτες;
◻ Ποια απόδειξη υπάρχει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είχε φυλετικές προκαταλήψεις ούτε ήταν προσωπολήπτης;
◻ Πώς βοηθήθηκε ο Πέτρος να δει ότι «δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός»;
◻ Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει φυλετική αρμονία σ’ αυτόν τον κόσμο, ποια προφητεία, που υποδηλώνει ότι θα υπήρχε ενότητα, εκπληρώνεται τώρα;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Ο απόστολος Παύλος είπε στους Αθηναίους ότι ο Θεός «δημιούργησε κάθε ανθρώπινη φυλή για να ζει στο πρόσωπο ολόκληρης της γης»
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Ο Ιησούς έδωσε μαρτυρία στη Σαμαρείτισσα, στο πηγάδι του Ιακώβ κοντά στη Σιχάρ, επειδή δεν ήταν προσωπολήπτης