Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Μπροστά στο Σάνχεδριν, Μετά στον Πιλάτο

Η ΝΥΧΤΑ φτάνει στο τέλος της. Ο Πέτρος έχει αρνηθεί τον Ιησού για τρίτη φορά, και τα μέλη του Σάνχεδριν έχουν τελειώσει την παρωδία δίκης και έχουν διαλυθεί. Ωστόσο, συνεδριάζουν ξανά τα ξημερώματα της Παρασκευής, αυτή τη φορά στην αίθουσα του Σάνχεδριν. Σκοπός τους είναι πιθανώς να δώσουν κάποια εντύπωση νομιμότητας στη νυχτερινή δίκη. Όταν φέρνουν τον Ιησού μπροστά τους, λένε, όπως έλεγαν και στη διάρκεια της νύχτας: ‘Αν εσύ είσαι ο Χριστός, πες το μας’.

‘Ακόμα και αν σας το έλεγα, δεν θα το πιστεύατε’, απαντάει ο Ιησούς. ‘Άλλωστε αν σας ανέκρινα εγώ, δεν θα απαντούσατε’. Ωστόσο, ο Ιησούς θαρραλέα δείχνει ποιος είναι λέγοντας: ‘Απ’ εδώ και στο εξής ο Γιος του ανθρώπου θα κάθεται στην ισχυρή δεξιά του Θεού’.

‘Εσύ, λοιπόν, είσαι ο Γιος του Θεού;’ θέλουν να μάθουν όλοι.

‘Εσείς οι ίδιοι λέτε ότι εγώ είμαι’, απαντάει ο Ιησούς.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να διαπράξουν φόνο, αυτή η απάντηση είναι αρκετή. Τη θεωρούν βλασφημία. ‘Γιατί χρειαζόμαστε κι άλλη μαρτυρία;’ ρωτούν. ‘Αφού εμείς οι ίδιοι το ακούσαμε από το στόμα του’. Έτσι, δένουν τον Ιησού, τον απομακρύνουν και τον παραδίδουν στον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο.

Ο Ιούδας, αυτός που πρόδωσε τον Ιησού, παρατηρεί τα συμβάντα. Όταν βλέπει ότι ο Ιησούς καταδικάστηκε, νιώθει μεταμέλεια. Πηγαίνει στους αρχιερείς και στους πρεσβυτέρους για να επιστρέψει τα 30 ασημένια νομίσματα, και τους εξηγεί: ‘Αμάρτησα όταν πρόδωσα δίκαιο αίμα’.

‘Τι μας ενδιαφέρει εμάς; Δικό σου θέμα αυτό!’ απαντούν εκείνοι άκαρδα. Γι’ αυτό, ο Ιούδας πετάει τα ασημένια νομίσματα μέσα στο ναό, φεύγει και προσπαθεί να κρεμαστεί. Όμως, το κλαδί στο οποίο δένει το σκοινί προφανώς σπάει και το σώμα του πέφτει στα βράχια που είναι από κάτω, όπου και ξεσχίζεται.

Οι αρχιερείς δεν ξέρουν τι να κάνουν με τα ασημένια νομίσματα. ‘Δεν επιτρέπεται να τα ρίξουμε στο ιερό θησαυροφυλάκιο’, συμπεραίνουν, ‘επειδή είναι τιμή αίματος’. Γι’ αυτό συσκέφτονται και αγοράζουν με τα χρήματα τον αγρό του κεραμέα για να θάβουν τους ξένους. Έτσι, ο αγρός παίρνει τελικά την ονομασία ‘Αγρός Αίματος’.

Είναι ακόμα νωρίς το πρωί όταν ο Ιησούς οδηγείται στο παλάτι του κυβερνήτη. Αλλά οι Ιουδαίοι που τον έχουν συνοδεύσει αρνούνται να μπουν μέσα επειδή πιστεύουν ότι μια τέτοια σχέση με τους Εθνικούς θα τους μίαινε. Έτσι, για να τους διευκολύνει ο Πιλάτος βγαίνει έξω. ‘Τι κατηγορία φέρνετε εναντίον αυτού του ανθρώπου;’ ρωτάει.

‘Αν αυτός ο άνθρωπος δεν είχε αδικοπραγήσει, δεν θα τον παραδίδαμε σ’ εσένα’, απαντούν.

Επειδή δεν ήθελε να αναμειχθεί, ο Πιλάτος απαντάει: ‘Πάρτε τον εσείς, και δικάστε τον σύμφωνα με το νόμο σας’.

Αποκαλύπτοντας τη δολοφονική τους πρόθεση, οι Ιουδαίοι ισχυρίζονται: ‘Εμείς δεν έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να θανατώσουμε κανέναν’. Μάλιστα, αν θανάτωναν τον Ιησού στη διάρκεια της Γιορτής του Πάσχα, πιθανώς αυτό να προκαλούσε αναβρασμό, εφόσον πολλοί έχουν μεγάλη εκτίμηση για τον Ιησού. Αλλά αν μπορέσουν να κάνουν τους Ρωμαίους να τον εκτελέσουν με πολιτική κατηγορία, αυτό θα συντελέσει στο να τους απαλλάξει από την ευθύνη ενώπιον των ανθρώπων.

Έτσι, οι θρησκευτικοί ηγέτες, χωρίς να αναφέρουν την προηγούμενη δίκη τους, στη διάρκεια της οποίας καταδίκασαν τον Ιησού για βλασφημία, μηχανεύονται τώρα διάφορες κατηγορίες. Απαγγέλλουν την εξής τριπλή κατηγορία: ‘Βρήκαμε αυτόν τον άνθρωπο [1] να υπονομεύει το έθνος μας και [2] να εμποδίζει την πληρωμή φόρων στον Καίσαρα και [3] να λέει ότι αυτός ο ίδιος είναι ο Χριστός ο βασιλιάς’.

Η κατηγορία που ανησυχεί τον Πιλάτο είναι ότι ο Ιησούς ισχυρίζεται πως είναι βασιλιάς. Γι’ αυτό, μπαίνει ξανά στο παλάτι, καλεί τον Ιησού να παρουσιαστεί μπροστά του, και τον ρωτάει: ‘Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;’ Με άλλα λόγια, παραβίασες το νόμο ανακηρύττοντας τον εαυτό σου βασιλιά σε αντίθεση με τον Καίσαρα;

Ο Ιησούς θέλει να μάθει πόσα πράγματα έχει ήδη ακούσει ο Πιλάτος γι’ αυτόν, έτσι ρωτάει: ‘Από μόνος σου τα λες αυτά ή άλλοι σου έχουν μιλήσει για εμένα;’

Ο Πιλάτος ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα σχετικά μ’ αυτόν, και εκδηλώνει την επιθυμία να μάθει τα γεγονότα. ‘Δεν είμαι Ιουδαίος, έτσι δεν είναι;’ αποκρίνεται. ‘Το δικό σου έθνος και οι αρχιερείς σε παρέδωσαν σ’ εμένα. Τι έκανες;’

Ο Ιησούς με κανέναν τρόπο δεν προσπαθεί να αποφύγει το ζήτημα που έχει σχέση με τη βασιλική ιδιότητα. Η απάντηση που δίνει στη συνέχεια ο Ιησούς χωρίς αμφιβολία εκπλήσσει τον Πιλάτο. Λουκάς 22:66–23:3· Ματθαίος 27:1-11· Μάρκος 15:1· Ιωάννης 18:28-35· Πράξεις 1:16-20.

◆ Για ποιο λόγο συνεδριάζει το Σάνχεδριν ξανά το πρωί;

◆ Πώς πεθαίνει ο Ιούδας, και τι γίνεται με τα 30 ασημένια νομίσματα;

◆ Αντίθετα μ’ εκείνο που είχαν προσπαθήσει να κάνουν σε προηγούμενες περιπτώσεις, γιατί οι Ιουδαίοι θέλουν να μην είναι οι ίδιοι αλλά οι Ρωμαίοι εκείνοι που θα θανατώσουν τον Ιησού;

◆ Τι κατηγορίες απαγγέλλουν οι Ιουδαίοι εναντίον του Ιησού;