Δείχνετε Ζήλο στο Κήρυγμα των Καλών Νέων
«Πρόθυμος είμαι το κατ’ εμέ [έχω ζήλο (ΜΝΚ)] να κηρύξω το ευαγγέλιον [τα καλά νέα (ΜΝΚ)] και προς εσάς».—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:15.
1, 2. Πώς αντιδρούν συχνά οι άνθρωποι σε μια κατάσταση επείγουσας ανάγκης;
«ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ έρχονταν . . . εκατοντάδες εθελοντές που ξεχύνονταν στην περιοχή των δυο επαρχιών, κατέφθαναν με φορτηγά γεμάτα τροφές και ρουχισμό, έστηναν καταφύγια γι’ αυτούς που είχαν εκκενώσει την επικίνδυνη περιοχή, μερικοί δούλευαν 18 ως 20 ώρες τη μέρα, μερικοί δεν κοιμόνταν καθόλου τις πρώτες μέρες μετά το τρομαχτικό ρήγμα του φράγματος».
2 Με αυτόν τον τρόπο αντέδρασε ο κόσμος όταν μια ξαφνική πλημμύρα έπληξε μια κοινότητα της κεντρικής Καλιφόρνιας την περασμένη άνοιξη, αναγκάζοντας περίπου 24.000 ανθρώπους να φύγουν μακριά για ασφάλεια. Ναι, όταν καταστροφές—από τοπικές πλημμύρες μέχρι σεισμούς και πυρηνικά ατυχήματα—χτυπούν, οι άνθρωποι συχνά ανταποκρίνονται εθελοντικά και τρέχουν να βοηθήσουν. Ανασκουμπώνονται, θα λέγαμε, αψηφούν πολλούς κινδύνους και δυσκολίες, και έρχονται με ζήλο να βοηθήσουν άλλους, ακόμα και εντελώς ξένους.
Ένας Καιρός Επείγουσας Ανάγκης
3. Ποια υπερβολικά επείγουσα ανάγκη αντιμετωπίζει το ανθρώπινο γένος σήμερα;
3 Σήμερα, το ανθρώπινο γένος αντιμετωπίζει την πιο μεγάλη καταστροφή στην ιστορία. Όχι εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο, της απειλής πυρηνικού πολέμου, ή της αύξησης του εγκλήματος και της βίας, όσο σοβαρά και αν είναι αυτά τα πράγματα. Μάλλον, το ανθρώπινο γένος αντιμετωπίζει αυτό που ο Ιησούς Χριστός ονόμασε ‘θλίψη μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει’. Για να δείξει ο Ιησούς πόσο καταστροφική θα είναι η ‘μεγάλη θλίψη’ συνέχισε για να πει: «Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ».—Ματθαίος 24:21, 22.
4. Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση επείγουσας ανάγκης, πώς θα πρέπει να αντιδράσουμε;
4 Πώς θα αντιδρούσατε αν γνωρίζατε ότι πολλοί άνθρωποι, περιλαμβανόμενων και μερικών οι οποίοι είναι πολύ κοντά σας, θα εξαφανίζονταν σύντομα σε αυτή τη θλίψη; Θα είχατε το ζήλο να βοηθήσετε; Θυμηθείτε την προφητική όραση του Ιεζεκιήλ για τον άνθρωπο με το καλαμάρι του γραμματέα. Του ειπώθηκε ότι μόνο εκείνοι οι οποίοι είχαν λάβει το συμβολικό σημείο στα μέτωπά τους θα επιζούσαν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, και αυτός ήταν εκείνος ο οποίος θα έκανε αυτό το ζωοσωτήριο σημείο. Πώς ανταποκρίθηκε; «Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ», ανέφερε.—Ιεζεκιήλ 9:1-11.
5. Ποιο έργο έχουμε εντολή να κάνουμε, και πόσο επείγον είναι;
5 Δείχνετε εσείς την ίδια προθυμία και ζήλο όπως ο άνθρωπος που ήταν ντυμένος με τα λινά, για να κάνετε αυτό ακριβώς που έχει προστάξει ο Ιεχωβά; Τι έχει προστάξει ο Ιεχωβά; Μέσω του Γιου του, του Ιησού Χριστού, έδωσε την εντολή: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, . . . διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς». (Ματθαίος 28:19, 20) Αυτό το έργο είναι τόσο ζωοσωτήριο όσο και το συμβολικό σημείωμα στα μέτωπα την εποχή του Ιεζεκιήλ. Οποιοσδήποτε δεν ανταποκριθεί και δεν γίνει μαθητής του Ιησού Χριστού θα καταστραφεί από το χέρι του Κύριου Εκτελεστή του Θεού. (2 Θεσσαλονικείς 1:6-8) Διαισθάνεστε την επείγουσα ανάγκη; Το δείχνετε αυτό με το να εκδηλώνετε ζήλο στο κήρυγμα των καλών νέων;
Ο Ζήλος—Πώς Εκδηλώνεται;
6. Τι σημαίνει ‘ζήλος’;
6 Γενικά ο λαός του Ιεχωβά, διαισθάνεται πραγματικά την επείγουσα ανάγκη αυτού του καιρού. Όλοι μας έχουμε το ζήλο να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να σώζονται από την ερχόμενη ‘μεγάλη θλίψη’. Ο ζήλος, σύμφωνα με ένα λεξικό, είναι «η μεγάλη προθυμία για την εκτέλεση κάποιου έργου, η αφοσίωση σ’ αυτό». Αυτός που έχει ζήλο για κάτι κατευθύνει και τη σκέψη του και τις πράξεις του προς αυτήν την κατεύθυνση για να το αποκτήσει. Θα κάνει οτιδήποτε μπορεί για να υπερπηδήσει κάθε εμπόδιο και κώλυμα, και θα επιμείνει για να το κάνει μέχρι να φτάσει στο στόχο του. Έτσι αισθανόταν ο απόστολος Παύλος για τη διακονία του, και εμείς θα κάνουμε καλά να τον μιμηθούμε.—1 Κορινθίους 4:16.
7. Γιατί ο Παύλος ήθελε να πάει στη Ρώμη;
7 Για παράδειγμα, εξετάστε τα λόγια του Παύλου στους Χριστιανούς της Ρώμης, στα εδάφια Ρωμαίους 1:13-16. «Πολλάκις εμελέτησα να έλθω προς εσάς», τους είπε. Γιατί; «Δια να απολαύσω καρπόν τινα και μεταξύ σας», εξήγησε. Μήπως ο Παύλος το είπε αυτό για να δείξει ότι σκόπευε απλώς να επισκεφτεί τους αδελφούς στη Ρώμη και ίσως να τους ενθαρρύνει να αναπτύξουν ακόμα περισσότερο ‘τους καρπούς του πνεύματος’, όπως ισχυρίζονται μερικοί σχολιολόγοι; (Γαλάτας 5:22, 23) Όχι, γιατί τα συμπληρωματικά λόγια του «καθώς και μεταξύ των λοιπών εθνών» διευκρινίζουν, ότι σκόπευε να ‘απολαύσει καρπό’ για τη Βασιλεία ανάμεσα στην κοινότητα των μη Χριστιανών εκεί στη Ρώμη. Ήθελε να φέρει τα καλά νέα στη Ρώμη και από εκεί ίσως σε άλλα μέρη που ήταν πιο μακριά.—Ρωμαίους 15:23, 24.
8. Πώς είχε ‘εμποδιστεί’ ο Παύλος να πάει στη Ρώμη;
8 «Εμποδίσθην όμως μέχρι τούδε», είπε ο Παύλος. Από τι εμποδίστηκε; Μήπως ήταν τόσο πολύ απασχολημένος με προσωπικά ζητήματα ώστε να μην πάει; Ναι, ο Παύλος ήταν πολυάσχολος άντρας αλλά όχι με προσωπικά ενδιαφέροντα. Μέχρι τότε που έγραψε στους Ρωμαίους (περίπου το 56 μ.Χ.), είχε ήδη τελειώσει δυο μεγάλα ιεραποστολικά ταξίδια και ήταν δραστήρια απασχολημένος με το τρίτο ταξίδι του. Συχνά, σε αυτά τα ταξίδια κατευθυνόταν από το άγιο πνεύμα σε ειδικούς διορισμούς. (Βλέπε Πράξεις 16:6-9.) Ακόμα όπως έγραψε στην επιστολή του, είχαν γίνει ήδη τα σχέδια να πάει στην Ιερουσαλήμ για ‘να εκπληρώσει την διακονίαν εις τους αγίους’ εκεί. (Ρωμαίους 15:25, 26) Και είχε περάσει επίσης πολλά άλλα ‘εμπόδια’ αυτού του είδους.—Βλέπε 2 Κορινθίους 11:23-28.
9. Πώς έδειξε ο Παύλος ζήλο στο κήρυγμα των καλών νέων;
9 Ακόμα και έτσι, ο Παύλος δεν αισθανόταν ότι είχε αρκετά να κάνει, ούτε σκεπτόταν ότι είχε το διορισμό του και ότι αυτό ήταν αρκετό. Ήθελε να κάνει περισσότερα. Στην πραγματικότητα, είπε: «Πρόθυμος είμαι το κατ’ εμέ [έχω ζήλο (ΜΝΚ)] να κηρύξω το ευαγγέλιον [τα καλά νέα (ΜΝΚ)] και προς εσάς τους εν Ρώμη». Να τι θα πει ζήλος! Κατάλληλα, ο Καθηγητής Φ. Φ. Μπρους στο βιβλίο του Η Επιστολή του Παύλου προς Ρωμαίους λέει για τον απόστολο: «Το κήρυγμα του ευαγγελίου είναι στο αίμα του, και δεν μπορεί να απέχει από αυτό· δεν είναι ποτέ ‘εκτός υπηρεσίας’ αλλά πρέπει διαρκώς να είναι σε αυτήν, βγάζοντας λίγο ακόμα από εκείνο το χρέος το οποίο χρωστά σε όλο το ανθρώπινο γένος—ένα χρέος το οποίο ποτέ δεν θα ξεπληρώσει πλήρως όσο και αν ζήσει». Βλέπετε τη διακονία με αυτόν τον τρόπο;
10. Ποια ‘εμπόδια’ μπορεί να βρεθούν στο δρόμο μας, αλλά πώς θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε;
10 Σήμερα, όλοι οι δούλοι του Ιεχωβά είναι απασχολημένοι με πολλές ευθύνες. Μερικοί έχουν να φροντίσουν οικογένειες. Μερικοί έχουν υποχρεώσεις σε άλλους τομείς. Άλλοι περιορίζουν αυτά που μπορούν να κάνουν λόγω ηλικίας ή κακής υγείας. Και ακόμα άλλοι έχουν βαριές ευθύνες μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Αλλά, κατανοούμε επίσης, ότι τελειώνει ο καιρός για το παρόν σύστημα πραγμάτων, και η μαρτυρία για τη Βασιλεία πρέπει να δοθεί. (Μάρκος 13:10) Έτσι, όπως ο Παύλος, θα πρέπει να δείχνουμε ζήλο να επεκταθούμε στο έργο κηρύγματος παρά τα ‘εμπόδια’ που μπορεί να βρεθούν στο δρόμο μας. Δεν θα πρέπει να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι, θεωρώντας ότι έχουμε αρκετά να κάνουμε έτσι όπως είμαστε.—1 Κορινθίους 15:58.
«Χρεώστης» σε Όλους
11. Τι σημαίνει «χρεώστης είμαι»;
11 Υπήρχε μια άλλη κινητήρια δύναμη πίσω από τις ακούραστες προσπάθειες του Παύλου στο κήρυγμα των καλών νέων. «Χρεώστης είμαι προς Έλληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους», είπε ο Παύλος. (Ρωμαίους 1:14) Με ποιο τρόπο ήταν «χρεώστης» ο Παύλος; Άλλες μεταφράσεις αποδίδουν αυτήν την έκφραση, ‘είμαι κάτω από υποχρέωση’ (Νέα Αγγλική Βίβλος), ‘έχω υποχρέωση’ (Σύγχρονη Αγγλική Μετάφραση), ή ‘έχω καθήκον’ (Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ). Μήπως λοιπόν έλεγε, ότι το έργο κηρύγματος ήταν ένα ενοχλητικό καθήκον ή υποχρέωση την οποία έπρεπε να εκπληρώσει ενώπιον του Θεού; Είναι εύκολο να αναπτύξουμε μια τέτοια στάση αν χάσουμε την όραση της επείγουσας ανάγκης ή αν αποσπαστεί η προσοχή μας από τα θέλγητρα του κόσμου. Αλλά δεν ήταν αυτό εκείνο που είχε ο Παύλος στο μυαλό του.
12. Σε ποιους ήταν «χρεώστης» ο Παύλος, και γιατί;
12 Ως «σκεύος εκλογής» του Θεού και ως «απόστολος των εθνών», ο Παύλος είχε πραγματικά μια πολύ βαριά ευθύνη ενώπιον του Θεού. (Πράξεις 9:15· Ρωμαίους 11:13) Όμως η αίσθηση της υποχρέωσης που είχε δεν ήταν μόνο προς τον Θεό. Είπε ότι ήταν «χρεώστης» στους ‘Έλληνες, βάρβαρους, σοφούς και άσοφους’. Για το έλεος και το προνόμιο που του δόθηκε, ένιωθε ότι ήταν καθήκον του να κηρύξει ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να ακούσουν τα καλά νέα. Κατανοούσε επίσης, ότι είναι θέλημα Θεού «να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας». (1 Τιμόθεον 1:12-16· 2:3, 4) Αυτός ήταν ο λόγος που δούλευε αδιάκοπα, όχι μόνο για να ανταποκριθεί στην ευθύνη του απέναντι στον Θεό αλλά και για να ξεπληρώσει επίσης το χρέος του στους συνανθρώπους του. Αισθάνεστε μια τέτοια προσωπική υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους του τομέα σας; Αισθάνεστε ότι τους οφείλετε να προσπαθήσετε να τους φέρετε τα καλά νέα;
«Δεν Αισχύνομαι το Ευαγγέλιον»
13. Πόσο εκτιμούσε ο Παύλος τα καλά νέα;
13 Ο Παύλος ήταν βέβαια ένα έξοχο παράδειγμα εκδήλωσης ζήλου στο κήρυγμα των καλών νέων. Εκτιμούσε βαθιά την παρ’ αξία καλοσύνη που του έδειξε ο Θεός, και δεν ήθελε να αποδειχτεί μάταιη. (1 Κορινθίους 15:9, 10) Αυτός είναι ο λόγος που προχώρησε για να πει: «Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον [δεν ντρέπομαι για τα καλά νέα (ΜΝΚ)]». (Ρωμαίους 1:16) Από ανθρώπινη άποψη, οι Χριστιανοί ήταν όχι μόνο αντιδημοτικοί αλλά και καταφρονημένοι επίσης. «Ως περικαθάρματα του κόσμου εγείναμεν, σκύβαλον πάντων», είπε ο Παύλος. (1 Κορινθίους 4:13) Όμως δεν ντρεπόταν να φέρει τα καλά νέα στη Ρώμη, το κέντρο του γνωστού κόσμου και έδρα της επιβλητικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όταν αντιμετωπίζουμε αδιαφορία, εξύβριση, ή ακόμα και εναντίωση στο έργο μας κηρύγματος, μπορούμε να θυμούμαστε το ενθαρρυντικό παράδειγμα του Παύλου.
14. Γιατί ‘δεν ντρεπόταν για τα καλά νέα’ ο Παύλος;
14 «Δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον» είναι αληθινά ένας άλλος τρόπος για να πούμε ‘είμαι υπερήφανος για τα καλά νέα’, και αυτό είναι εκείνο που θα πρέπει να είμαστε. Γιατί; Διότι «είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα», εξήγησε ο Παύλος. Είχε άφθονη προσωπική εμπειρία για να υποστηρίξει τη δήλωσή του. Με τα καλά νέα, είπε ο Παύλος, «καθαιρούμεν λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού». (2 Κορινθίους 10:5) Είτε ήταν εναντίον της Ιουδαϊκής παράδοσης, της Ελληνικής φιλοσοφίας ή της Ρωμαϊκής δύναμης, τα καλά νέα αποδείχτηκαν νικηφόρα.
15. Πώς ο ζήλος ήταν η κινητήρια δύναμη στη ζωή του Παύλου;
15 Πόσο θαυμάσιο είναι που ο Παύλος αντί να το αισθάνεται βάρος, είχε ‘ζήλο’ να εκπληρώσει τη θεόδοτη ευθύνη του! Όπως ο ίδιος το εξέφρασε: «Επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω»! (1 Κορινθίους 9:16) Αυτός ο ζήλος τον βοήθησε να συνεχίσει για πολλά χρόνια τη δραστήρια υπηρεσία, ώστε τελικά μπορούσε να πει: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα».—2 Τιμόθεον 4:7.
Η Αποτελεσματικότητα Φέρνει Μεγαλύτερη Αύξηση
16. Ποιες πιθανές προκλήσεις σκέφτεστε ότι αντιμετώπισε ο άντρας με το καλαμάρι του γραμματέα στην όραση του Ιεζεκιήλ;
16 Όπως και ο Παύλος, έτσι και ο άντρας με το καλαμάρι του γραμματέα στην όραση του Ιεζεκιήλ είχε χωρίς αμφιβολία ζήλο για το διορισμό του. Επέστρεψε με μια καλή αναφορά: Η αποστολή εκτελέστηκε! Η αφήγηση δεν μας λέει πώς κατάφερε να βρει όλους εκείνους που ‘στέναζαν και βοούσαν για όλα τα βδελύγματα που γίνονταν’. (Ιεζεκιήλ 9:4) Αν και δεν ειπώθηκε τίποτα για το πώς εκτελέστηκε όλο αυτό το σημείωμα, είναι φανερό ότι αυτό δεν ήταν εύκολο έργο.
17. (α) Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζετε στο έργο μαθήτευσης, και πώς τις χειρίζεστε; (β) Αξίζουν τον κόπο οι προσπάθειες που απαιτούνται;
17 Παρόμοια σήμερα, η αποστολή μας δεν είναι εύκολη. Η ερώτηση λοιπόν είναι: Πόσο αποτελεσματικοί είμαστε σε αυτό το ζωοσωτήριο έργο; Για να κάνουμε μαθητές όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, πρέπει να ασχολούμαστε σε αυτό το έργο τακτικά και συστηματικά, χωρίς να αφήνουμε να περνάει καμιά ευκαιρία ώστε να μη μοιραζόμαστε τα καλά νέα. Οι άνθρωποι στην κοινότητά μας είναι πολυάσχολοι όπως και εμείς· ίσως σπάνια είναι στα σπίτια τους όταν τους επισκεφτόμαστε, και αν ακόμα είναι, συχνά είναι απασχολημένοι. Τι μπορούμε να κάνουμε; Είναι ανάγκη να κρατάμε ακριβή αρχεία και να επιστρέφουμε σε διαφορετικές ώρες, ξανά και ξανά, ελπίζοντας ότι θα βρούμε κάποιον να του μιλήσουμε. Αξίζουν τον κόπο τέτοιες προσπάθειες; Ας αφήσουμε τα επόμενα σύντομα σημειώματα από δυο οικοδεσπότες να δώσουν την απάντηση:
«Θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου στους Μάρτυρες του Ιεχωβά για τις πολλές επισκέψεις τους στο σπίτι μου. Γνωρίζω ότι η αποστολή σας κατά καιρούς δεν εκτιμάται από εκείνους που δεν ανήκουν στην εκκλησία σας με τον ενθουσιασμό που της αξίζει πλούσια. Έτσι σκέφτηκα να μοιραστώ τις εμπειρίες μου μαζί σας και να σας ευχαριστήσω»!
«Υπάρχουν τόσοι πολλοί από μας που πεινούν για την αλήθεια, τόσοι πολλοί από μας που πιστεύουν ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη σωτηρία. Εσείς που τολμάτε να συνεχίζετε να ψάχνετε για να βρείτε κάποιον να τον βοηθήσετε, μη μας εγκαταλείπετε! Δεν είμαστε απαίσιοι άνθρωποι, αν και σας προσβάλλουμε, σας φέρνουμε σε αμηχανία, και σας απορρίπτουμε. Μη σταματάτε, γιατί έχουμε διδαχτεί πολλά ψέματα, έχουμε ακούσει πολλά φοβερά πράγματα, και έχουμε εκπαιδευτεί να σας μισούμε για να κρατούμε το άγγελμα της Βασιλείας του Ιεχωβά μακριά από μας».
18. (α) Πώς μπορείτε να βοηθήσετε άλλους να καταλάβουν το νόημα των καλών νέων; (β) Πώς υπερπήδησε μια ευαγγελιζόμενη φανερή αδιαφορία;
18 Για να φτάσουμε στην καρδιά των ατόμων και να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν το νόημα των καλών νέων, απαιτεί περισσότερα από μια επιφανειακή επαφή, τη μετάδοση ενός προετοιμασμένου αγγέλματος, ή την προμήθεια μερικών Βιβλικών εντύπων. Πρέπει να προσπαθούμε να διακρίνουμε τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους, τις συμπάθειες και τις αντιπάθειές τους, τους φόβους και τις προκαταλήψεις τους. Όλα αυτά απαιτούν πολλή σκέψη και προσπάθεια και ζήλο από μέρους μας. Εξετάστε την ακόλουθη πείρα:
Μια ευαγγελιζόμενη μίλησε σε μια γυναίκα στην πόρτα ενός διαμερίσματος αλλά αυτή δεν ανταποκρίθηκε αρκετά. Παρατηρώντας ότι υπήρχαν μερικά παιδιά τριγύρω, ρώτησε τη γυναίκα πόσα παιδιά είχε. Αυτή απάντησε ότι δεν ήταν δικά της παιδιά αλλά ανήκαν στο γαμπρό της, ο οποίος είχε μόλις μεταναστεύσει από μια άλλη χώρα. Η συζήτηση σύντομα έφτασε στο θέμα της ανεπαρκούς στέγασης. Η ευαγγελιζόμενη συμφώνησε ότι ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί κατάλληλη στέγαση στις μεγάλες πόλεις, καθώς είχε και αυτή συγγενείς οι οποίοι θα έρχονταν σύντομα, και προσφέρθηκε να βοηθήσει. Η κυρία είχε ενθουσιαστεί και φώναξε το γαμπρό της στην πόρτα. Η συζήτηση συνεχίστηκε, και αντάλλαξαν τηλέφωνα. Χωρίς να ξεχάσει το σκοπό της επίσκεψης, η ευαγγελιζόμενη με διακριτικότητα άνοιξε το βιβλίο Ζείτε για Πάντα στη σελίδα 157 και εξήγησε ότι στο υποσχεμένο νέο σύστημα, δεν θα υπάρχουν προβλήματα στέγασης και εργασίας. Ο άντρας εντυπωσιάστηκε πολύ και δέχτηκε αμέσως το βιβλίο. Αργότερα, η ευαγγελιζόμενη επέστρεψε με νέα για ένα ενοικιαζόμενο διαμέρισμα· και ανανέωσε επίσης τη Βιβλική τους συζήτηση.
19. Τώρα είναι για μας ο καιρός να κάνουμε τι; Και τι είναι ανάγκη να συζητήσουμε ακόμη;
19 Ο καιρός για το κήρυγμα των καλών νέων τελειώνει γρήγορα. Πόσο καιρό ακόμα οι ‘τέσσερις άγγελοι’ θα συνεχίσουν να ‘κρατούν τους τέσσερις ανέμους της γης’ δεν το γνωρίζουμε. (Αποκάλυψις 7:1) Όμως, η ‘μεγάλη θλίψη’ είναι ακόμα μπροστά, και άνθρωποι με ειλικρινή καρδιά συγκεντρώνονται. Στην πραγματικότητα, τα «χωράφια» είναι «λευκά προς θερισμόν». (Ματθαίος 24:21, 22· Ιωάννης 4:35) Τώρα είναι για μας ο καιρός να καταβάλλουμε επίπονες προσπάθειες σ’ αυτό το ανεπανάληπτο έργο. Πώς μπορούμε να κάνουμε την καλύτερη χρήση του χρόνου που μας απομένει; Τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε μια συμμετοχή σε αυτό το ζωοσωτήριο έργο; Και τι μπορεί να μας βοηθήσει ώστε να συνεχίζουμε να δείχνουμε ζήλο στο κήρυγμα των καλών νέων; Αυτές οι ερωτήσεις θα συζητηθούν στο επόμενο άρθρο.
Εξετάστε το Παράδειγμα του Παύλου Σύμφωνα με τα εδάφια Ρωμαίους 1:13-16—
◻ Γιατί είχε ζήλο να πάει στη Ρώμη;
◻ Τι τον εμπόδισε να πάει; Αλλά πώς αντέδρασε;
◻ Σε ποιους και γιατί ήταν «χρεώστης»;
◻ Πώς αισθανόταν για τα καλά νέα; Γιατί;
◻ Όπως και ο Παύλος, τι μπορούμε να κάνουμε για να είμαστε αποδοτικοί στο κήρυγμα των καλών νέων;