7, 8. Πώς οδήγησε η πορεία των δύο τέλειων ανθρώπων σε διαφορετικά αποτελέσματα;

⁷ Ενεργώντας από αγάπη, ο Ιεχωβά έκανε μια προμήθεια για να απαλλαχτούν οι άνθρωποι από την κληρονομημένη αμαρτωλότητα. Ο Παύλος εξήγησε ότι αυτό κατέστη δυνατόν μέσω ενός άλλου ανθρώπου, ενός τέλειου ανθρώπου που εμφανίστηκε μετέπειτα​—στην ουσία, ενός δεύτερου Αδάμ. (1 Κορ. 15:45) Η πορεία όμως του καθενός από αυτούς τους δύο τέλειους ανθρώπους έχει οδηγήσει σε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Με ποιον τρόπο;​—Διαβάστε Ρωμαίους 5:15, 16.

⁸ «Δεν συμβαίνει με το δώρο ό,τι συνέβη με το παράπτωμα», έγραψε ο Παύλος. Ο Αδάμ ήταν ένοχος για εκείνο το παράπτωμα και η καταδίκη του ήταν δίκαιη​—πέθανε. Ωστόσο, δεν ήταν ο μόνος που πέθανε. Διαβάζουμε: «Με το παράπτωμα [του] ενός πέθαναν πολλοί». Η δίκαιη καταδίκη που επιβλήθηκε στον Αδάμ απαιτούσε την ίδια ποινή και για όλους τους ατελείς απογόνους του, μεταξύ των οποίων είμαστε και εμείς. Εντούτοις, μας παρηγορεί η σκέψη ότι ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς μπορούσε να φέρει αντίθετο αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό; Τα λόγια του Παύλου μάς δίνουν την απάντηση: “Άνθρωποι κάθε είδους ανακηρύσσονται δίκαιοι για ζωή”.​—Ρωμ. 5:18.

 9. Τι έκανε στην ουσία ο Θεός όταν ανακήρυσσε δίκαιους κάποιους ανθρώπους, όπως αναφέρεται στα εδάφια Ρωμαίους 5:16, 18;

⁹ Τι υπονοείται από τις λέξεις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που αποδίδονται «ανακήρυξη δικαιοσύνης» και «ανακηρύσσονται δίκαιοι»; Ένας Βιβλικός μεταφραστής έγραψε: «Πρόκειται για μια μεταφορά νομικής φύσης με προεκτάσεις που δεν είναι αμιγώς νομικές. Υποδηλώνει αλλαγή στην υπόσταση ενός ατόμου ενώπιον του Θεού, όχι εσωτερική αλλαγή στο ίδιο το άτομο . . . Η μεταφορά αυτή απεικονίζει τον Θεό ως τον κριτή που εκδίδει απόφαση υπέρ του κατηγορουμένου, ο οποίος έχει προσαχθεί ενώπιον του θεϊκού δικαστηρίου, σαν να λέγαμε, με την κατηγορία της αδικίας. Αλλά ο Θεός αθωώνει τον κατηγορούμενο».

14, 15. Ποια ανταμοιβή τέθηκε ενώπιον εκείνων τους οποίους ανακήρυξε δίκαιους ο Θεός, αλλά τι έπρεπε να συνεχίσουν να κάνουν;

¹⁴ Σκεφτείτε τι δώρο είναι αυτό που κάνει ο Παντοδύναμος, να συγχωρεί την αμαρτία που έχει κληρονομήσει κάποιος καθώς και τα σφάλματα που έχει κάνει! Οι αμαρτίες που έχουν διαπράξει τα άτομα προτού γίνουν Χριστιανοί είναι αδύνατον να μετρηθούν. Αλλά με βάση το λύτρο, ο Θεός μπορεί να τις συγχωρεί. Ο Παύλος έγραψε: «Το δώρο είχε ως αποτέλεσμα, από πολλά παραπτώματα, ανακήρυξη δικαιοσύνης». (Ρωμ. 5:16) Οι απόστολοι καθώς και άλλοι που έλαβαν αυτό το στοργικό δώρο (έχοντας ανακηρυχτεί δίκαιοι) χρειαζόταν να συνεχίσουν να λατρεύουν τον αληθινό Θεό με πίστη. Με ποια μελλοντική ανταμοιβή; «Εκείνοι που λαβαίνουν την αφθονία της παρ’ αξία καλοσύνης και της δωρεάς της δικαιοσύνης θα βασιλέψουν με ζωή μέσω του ενός, του Ιησού Χριστού». Πράγματι, το δώρο της δικαιοσύνης λειτουργεί αντίστροφα​—οδηγεί στη ζωή.​—Ρωμ. 5:17· διαβάστε Λουκάς 22:28-30.