Ελευθερωθήκατε Μέσω Παρ’ Αξία Καλοσύνης

1, 2. Γιατί παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το εδάφιο Ρωμαίους 5:12;

ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι θέλετε να φτιάξετε έναν κατάλογο με εδάφια τα οποία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γνωρίζουν καλά και χρησιμοποιούν συχνά. Θα βρισκόταν το εδάφιο Ρωμαίους 5:12 ψηλά στον κατάλογό σας; Σκεφτείτε πόσο συχνά αναφέρεστε στη δήλωση: «Όπως μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει».

² Αυτό το εδάφιο χρησιμοποιείται επανειλημμένα στο βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; Καθώς μελετάτε αυτό το βιβλίο με τα παιδιά σας ή άλλους, πιθανότατα θα διαβάσετε το εδάφιο Ρωμαίους 5:12 όταν εξετάζετε τον σκοπό του Θεού για τη γη, το λύτρο και την κατάσταση των νεκρών—κεφάλαια 3, 5 και 6. Αλλά πόσο συχνά σκέφτεστε αυτό το εδάφιο σε σχέση με τη δική σας υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά, τις πράξεις σας και τις μελλοντικές σας προοπτικές;

 3. Ποια πραγματικότητα σε σχέση με την αμαρτία πρέπει να αντικρίσουμε;

³ Φυσικά, όλοι μας πρέπει να αντικρίσουμε την πραγματικότητα​—είμαστε ατελείς. Καθημερινά κάνουμε λάθη. Ωστόσο, μας δίνεται η διαβεβαίωση ότι ο Θεός θυμάται πως είμαστε πλασμένοι από χώμα, και είναι πρόθυμος να μας δείχνει έλεος. (Ψαλμ. 103:13, 14) Ο Ιησούς συμπεριέλαβε στην υποδειγματική προσευχή το εξής αίτημα προς τον Θεό: «Συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας». (Λουκ. 11:2-4) Συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος να βασανίζουμε το μυαλό μας με λάθη που έχει συγχωρήσει ο Θεός. Μπορούμε να ωφεληθούμε όμως σκεφτόμενοι πώς έγινε εφικτό να μας συγχωρήσει και πώς το έκανε τελικά αυτό.

4, 5. (α) Τι ρίχνει φως στην έννοια του εδαφίου Ρωμαίους 5:12; (β) Τι είναι η «παρ’ αξία καλοσύνη» που αναφέρεται στο εδάφιο Ρωμαίους 3:24;

⁴ Βρίσκουμε σημαντικές πληροφορίες στα κεφάλαια που περιστοιχίζουν τα λόγια του αποστόλου Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 5:12, και ιδιαίτερα στο κεφάλαιο 6. Αυτό θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς είναι εφικτό να μας συγχωρεί ο Ιεχωβά. Στο κεφάλαιο 3, διαβάζουμε: «Όλοι έχουν αμαρτήσει . . . , και είναι δωρεά το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι με την παρ’ αξία καλοσύνη του μέσω της απελευθέρωσης με το λύτρο που πλήρωσε ο Χριστός Ιησούς». (Ρωμ. 3:23, 24) Τι εννοούσε ο Παύλος με τη φράση «παρ’ αξία καλοσύνη»; Εκείνος χρησιμοποίησε έναν τύπο της λέξης χάρις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου η οποία, σύμφωνα με κάποιο σύγγραμμα, έχει την έννοια μιας “ευεργεσίας που παρέχεται ανεπιφύλακτα, χωρίς αξιώσεις ή προσδοκία ανταλλάγματος”. Ούτε την έχει κερδίσει κάποιος ούτε την αξίζει.

⁵ Ο λόγιος Τζον Πάρκχερστ επισήμανε: «Όταν αναφέρεται στον Θεό ή στον Χριστό, αυτή [η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου] πολύ συχνά παραπέμπει συγκεκριμένα στην ανεπιφύλακτη και παρ’ αξία ευεργεσία ή καλοσύνη τους σε σχέση με την απολύτρωση και τη σωτηρία του ανθρώπου». Επομένως, είναι κατάλληλη η απόδοση «παρ’ αξία καλοσύνη» στη Μετάφραση Νέου Κόσμου. Αλλά πώς εκδήλωσε ο Θεός αυτή την παρ’ αξία καλοσύνη; Και πώς συνδέεται αυτό με την ελπίδα σας και τη σχέση σας μαζί του; Ας δούμε.

 6. Σε ποιον βαθμό μπορούν να ωφεληθούν οι άνθρωποι από την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού;

⁶ Ο Αδάμ ήταν ο “ένας άνθρωπος” μέσω του οποίου “μπήκαν στον κόσμο” η αμαρτία και ο θάνατος. Άρα, «με το παράπτωμα του ενός βασίλεψε ο θάνατος». Ο Παύλος πρόσθεσε ότι “η αφθονία της παρ’ αξία καλοσύνης [του Θεού]” υπήρξε «μέσω του ενός, του Ιησού Χριστού». (Ρωμ. 5:12, 15, 17) Και αυτή η παρ’ αξία καλοσύνη έχει φέρει καλά αποτελέσματα για όλη την ανθρωπότητα. «Μέσω της υπακοής του ενός [του Ιησού] πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι». Στην πραγματικότητα, η παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού μπορεί να οδηγήσει σε «αιώνια ζωή μέσω του Ιησού Χριστού».—Ρωμ. 5:19, 21.

 7. Γιατί ήταν η θεϊκή προμήθεια του λύτρου εκδήλωση καλοσύνης καθώς και κάτι που δεν το αξίζουμε;

⁷ Ο Ιεχωβά δεν ήταν υποχρεωμένος να στείλει τον Γιο του στη γη για να προμηθεύσει το λύτρο. Επιπλέον, οι ατελείς, αμαρτωλοί άνθρωποι δεν άξιζαν ούτε δικαιούνταν από μόνοι τους αυτό που έκαναν ο Θεός και ο Ιησούς προμηθεύοντας ένα λύτρο μέσω του οποίου ήταν δυνατή η συγχώρηση. Έτσι λοιπόν, το γεγονός ότι εμείς λαβαίνουμε συγχώρηση και μας προσφέρεται η προοπτική της αιώνιας ζωής αποτελεί στ’ αλήθεια καλοσύνη που δεν την αξίζουμε. Πρέπει να θεωρούμε εξαιρετικά πολύτιμο το δώρο της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού και να το αφήνουμε να επηρεάζει τη ζωή μας κάθε μέρα.

 8. Ποια εσφαλμένη άποψη μπορεί να έχουν κάποιοι για τις αμαρτίες τους;

⁸ Ως ατελείς απόγονοι του Αδάμ, έχουμε την τάση να σφάλλουμε, να κάνουμε το κακό, να αμαρτάνουμε. Εντούτοις, θα ήταν σοβαρό λάθος να θεωρούμε δεδομένη την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού, σκεφτόμενοι λόγου χάρη: “Ακόμα και αν κάνω κάτι εσφαλμένο—κάτι που ο Θεός θεωρεί αμαρτία—δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Ο Ιεχωβά θα με συγχωρήσει”. Δυστυχώς, κάποιοι Χριστιανοί είχαν αυτή τη στάση ακόμα και ενόσω ζούσαν μερικοί απόστολοι. (Διαβάστε Ιούδα 4) Εμείς οι ίδιοι μπορεί να μην εκφράσουμε ποτέ με λόγια μια τέτοια σκέψη. Αλλά οι σπόροι αυτής της εσφαλμένης άποψης μπορεί να βρίσκονται μέσα μας ή θα μπορούσαν να εμφυτευτούν μέσα μας και να αρχίσουν να μεγαλώνουν.

9, 10. Πώς ελευθερώθηκαν ο Παύλος και άλλα άτομα από την αμαρτία και τον θάνατο;

⁹ Ο Παύλος τόνισε ότι πρέπει να απορρίπτουμε κατηγορηματικά την άποψη: “Ο Θεός καταλαβαίνει. Θα παραβλέψει τις εσφαλμένες πράξεις μου”. Γιατί; Επειδή, όπως γράφει, οι Χριστιανοί έχουν “πεθάνει σε σχέση με την αμαρτία”. (Διαβάστε Ρωμαίους 6:1, 2) Ενώ εξακολουθούσαν να είναι ζωντανοί στη γη, πώς ήταν δυνατόν να ειπωθεί για αυτούς ότι είχαν “πεθάνει σε σχέση με την αμαρτία”;

¹⁰ Ο Θεός εφάρμοσε το λύτρο στον Παύλο και σε άλλα άτομα των ημερών του. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιεχωβά συγχώρησε τις αμαρτίες τους, τους έχρισε με άγιο πνεύμα και τους κάλεσε να είναι πνευματικοί γιοι του. Έκτοτε είχαν την ουράνια ελπίδα. Αν αποδεικνύονταν πιστοί, θα ζούσαν και θα κυβερνούσαν με τον Χριστό στον ουρανό. Αλλά ενώ ήταν ακόμα ζωντανοί και υπηρετούσαν τον Θεό στη γη, ο Παύλος μπορούσε να πει για αυτούς ότι είχαν “πεθάνει σε σχέση με την αμαρτία”. Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος πέθανε ως άνθρωπος και κατόπιν εγέρθηκε ως αθάνατο πνεύμα στον ουρανό. Ο θάνατος δεν εξουσίαζε πια τον Ιησού. Κάτι παρόμοιο συνέβη με τους χρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι μπορούσαν να θεωρούν τους εαυτούς τους “νεκρούς σε σχέση με την αμαρτία, αλλά ζωντανούς σε σχέση με τον Θεό μέσω του Χριστού Ιησού”. (Ρωμ. 6:9, 11) Πλέον, είχαν αλλάξει τρόπο ζωής. Δεν υπάκουαν πια στις επιταγές ή στις παρορμήσεις των αμαρτωλών τους επιθυμιών. Είχαν πεθάνει ως προς εκείνον τον προηγούμενο τρόπο ζωής.

11. Με ποια έννοια έχουμε “πεθάνει σε σχέση με την αμαρτία” εμείς που ελπίζουμε να ζήσουμε για πάντα στον Παράδεισο;

¹¹ Τι θα πούμε για εμάς; Προτού γίνουμε Χριστιανοί, αμαρτάναμε συχνά, ίσως χωρίς να συνειδητοποιούμε πόσο εσφαλμένες ή κακές ήταν οι πράξεις μας στα μάτια του Θεού. Ήμασταν σαν “υπόδουλοι στην ακαθαρσία και στην ανομία”. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι “ήμασταν δούλοι της αμαρτίας”. (Ρωμ. 6:19, 20) Κατόπιν, γνωρίσαμε τη Γραφική αλήθεια, κάναμε αλλαγές στη ζωή μας, αφιερωθήκαμε στον Θεό και βαφτιστήκαμε. Έκτοτε, η επιθυμία μας είναι να είμαστε «υπάκουοι από καρδιάς» στις διδασκαλίες και στους κανόνες του Θεού. Αν και ίσως να μην το έχουμε εκφράσει με αυτούς τους όρους, “ελευθερωθήκαμε από την αμαρτία” και “γίναμε δούλοι της δικαιοσύνης”. (Ρωμ. 6:17, 18) Έτσι λοιπόν, θα μπορούσε να ειπωθεί και για εμάς ότι έχουμε “πεθάνει σε σχέση με την αμαρτία”.

12. Ποια επιλογή βρίσκεται μπροστά στον καθέναν μας;

¹² Κάντε τώρα κάποιες σκέψεις για εσάς προσωπικά με βάση τα λόγια του Παύλου: «Μην αφήνετε . . . την αμαρτία να βασιλεύει στα θνητά σας σώματα ώστε να υπακούτε στις επιθυμίες τους». (Ρωμ. 6:12) Θα μπορούσαμε να “αφήνουμε την αμαρτία να βασιλεύει” κάνοντας οτιδήποτε μας ωθεί να κάνουμε το ατελές μας σώμα. Εφόσον μπορούμε είτε να “αφήνουμε” την αμαρτία να βασιλεύει είτε να αρνούμαστε να την αφήνουμε να βασιλεύει, το ερώτημα είναι: Τι θέλουμε πραγματικά μέσα στην καρδιά μας; Αναρωτηθείτε: “Μήπως κάποιες φορές αφήνω το ατελές μου σώμα ή μυαλό να με στρέφει προς μια κακή κατεύθυνση και στη συνέχεια την ακολουθώ; Ή είμαι νεκρός σε σχέση με την αμαρτία; Είμαι ζωντανός σε σχέση με τον Θεό μέσω του Χριστού Ιησού;” Στην ουσία, οι απαντήσεις σχετίζονται με το πόσο εκτιμούμε την παρ’ αξία καλοσύνη που έχει δείξει ο Θεός συγχωρώντας μας.

13. Ποιες αποδείξεις μάς διαβεβαιώνουν ότι είναι εφικτό να στρέψουμε τα νώτα μας στην αμαρτία;

¹³ Οι υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν στρέψει τα νώτα τους “στον καρπό” που παρήγαν προτού γνωρίσουν, αγαπήσουν και αρχίσουν να υπηρετούν τον Θεό. Ο προηγούμενος τρόπος ζωής τους ίσως περιλάμβανε “πράγματα για τα οποία ντρέπονται τώρα” και τα οποία θα επέσυραν τον θάνατο. (Ρωμ. 6:21) Κατόπιν άλλαξαν. Αυτό ίσχυε για πολλούς στην Κόρινθο στους οποίους έγραψε ο Παύλος. Μερικοί ήταν κάποτε ειδωλολάτρες, μοιχοί, ομοφυλόφιλοι, κλέφτες, μέθυσοι και τα παρόμοια. Αλλά “καθαρίστηκαν” και “αγιάστηκαν”. (1 Κορ. 6:9-11) Πιθανότατα αυτό ίσχυε και για μερικούς στην εκκλησία της Ρώμης. Ο Παύλος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση σε εκείνα τα άτομα: «Ούτε να παρουσιάζετε τα μέλη σας στην αμαρτία ως όπλα αδικίας, αλλά παρουσιάστε τους εαυτούς σας στον Θεό ως ζωντανούς από τους νεκρούς, καθώς και τα μέλη σας στον Θεό ως όπλα δικαιοσύνης». (Ρωμ. 6:13) Ο Παύλος ήταν βέβαιος ότι μπορούσαν να παραμείνουν πνευματικά καθαροί και ως εκ τούτου να συνεχίσουν να ωφελούνται από την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού.

14, 15. Τι πρέπει να αναρωτηθούμε όσον αφορά το να είμαστε «υπάκουοι από καρδιάς»;

¹⁴ Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σήμερα. Μερικοί αδελφοί και αδελφές ίσως κάποτε να ήταν σαν εκείνα τα άτομα στην Κόρινθο. Και αυτοί όμως άλλαξαν. Άφησαν πίσω το αμαρτωλό παρελθόν τους και “καθαρίστηκαν”. Σε όποιον βαθμό και αν ισχύει αυτό στη δική σας περίπτωση, ποια είναι η υπόστασή σας ενώπιον του Θεού σήμερα; Τώρα που η παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού και η επακόλουθη συγχώρηση είναι διαθέσιμες, είστε εσείς αποφασισμένοι να μην «παρουσιάζετε [πλέον] τα μέλη σας στην αμαρτία»; Αντ’ αυτού, θα “παρουσιάσετε τον εαυτό σας στον Θεό ως ζωντανό από τους νεκρούς”;

¹⁵ Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει οπωσδήποτε να μην επιλέγουμε να διαπράττουμε τις σοβαρές αμαρτίες για τις οποίες ήταν ένοχοι κάποιοι στην Κόρινθο. Κάτι τέτοιο είναι ζωτικό προκειμένου να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε δεχτεί την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού και ότι “η αμαρτία δεν μας εξουσιάζει”. Ωστόσο, έχουμε άραγε πάρει και την απόφαση να είμαστε «υπάκουοι από καρδιάς» κάνοντας το καλύτερο που μπορούμε για να αποφεύγουμε αμαρτίες τις οποίες κάποιοι θα θεωρούσαν λιγότερο σημαντικές;—Ρωμ. 6:14, 17.

16. Πώς γνωρίζουμε ότι το να είναι κάποιος Χριστιανός περιλαμβάνει περισσότερα από το να εγκαταλείψει τη συνήθεια της διάπραξης σοβαρών αμαρτιών;

¹⁶ Σκεφτείτε τον απόστολο Παύλο. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι εκείνος δεν συμμετείχε στις χονδροειδείς παραβάσεις που αναφέρονται στα εδάφια 1 Κορινθίους 6:9-11. Εντούτοις, παραδέχτηκε ότι εξακολουθούσε να είναι ένοχος αμαρτίας. Όπως έγραψε ο ίδιος: «Εγώ είμαι σαρκικός, πουλημένος κάτω από την αμαρτία. Διότι αυτό που απεργάζομαι δεν το γνωρίζω. Διότι αυτό που θέλω δεν το πράττω· αλλά αυτό που μισώ, αυτό κάνω». (Ρωμ. 7:14, 15) Κάτι τέτοιο δείχνει ότι υπήρχαν κάποια άλλα πράγματα τα οποία ο Παύλος θεωρούσε αμαρτίες, και αγωνιζόταν ενάντια και σε αυτές τις παραβάσεις. (Διαβάστε Ρωμαίους 7:21-23) Είθε να ισχύει το ίδιο και για εμάς καθώς πασχίζουμε να είμαστε «υπάκουοι από καρδιάς».

17. Γιατί θέλετε να είστε έντιμοι;

¹⁷ Εξετάστε, για παράδειγμα, το ζήτημα της εντιμότητας. Η εντιμότητα είναι ουσιώδης για τη Χριστιανοσύνη. (Διαβάστε Παροιμίες 14:5· Εφεσίους 4:25) Ο Σατανάς είναι «ο πατέρας του ψέματος». Ο δε Ανανίας και η σύζυγός του έχασαν τη ζωή τους επειδή είπαν ψέματα. Εμείς δεν θέλουμε να τους μιμούμαστε—δεν λέμε ψέματα. (Ιωάν. 8:44· Πράξ. 5:1-11) Μήπως όμως η εντιμότητά μας φτάνει μόνο μέχρι εκεί; Στην πραγματικότητα, η εντιμότητά μας πρέπει να αντανακλά τη βαθιά μας εκτίμηση για την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού.

18, 19. Πώς το να είναι κάποιος έντιμος σημαίνει περισσότερα από το να μη λέει κατάφωρα ψέματα;

¹⁸ Το ψέμα περιλαμβάνει το να λέει κάποιος κάτι αναληθές. Αλλά ο Ιεχωβά θέλει από τον λαό του περισσότερα από το να μη λέει κατάφωρα ψέματα. Πρότρεψε τους αρχαίους Ισραηλίτες: «Πρέπει να αποδεικνύεστε άγιοι, επειδή εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σας, είμαι άγιος». Κατόπιν, έδωσε παραδείγματα του τι σημαίνει να είναι κάποιος άγιος. Εν μέρει, ο Θεός είπε: «Δεν πρέπει να κλέβετε και δεν πρέπει να εξαπατάτε και κανείς σας δεν πρέπει να αποδεικνύεται ψευδής προς τον πλησίον του». (Λευιτ. 19:2, 11) Δυστυχώς, κάποιος που φροντίζει να μη λέει ποτέ κατάφωρα ψέματα μπορεί ωστόσο να καταφεύγει στο να εξαπατά τους άλλους, να αποδεικνύεται ψευδής προς αυτούς.

¹⁹ Λόγου χάρη, κάποιος λέει στο αφεντικό του ή στους συνεργάτες του ότι δεν θα μπορέσει να έρθει στη δουλειά την επόμενη μέρα ή ότι πρέπει να φύγει νωρίς επειδή έχει ένα «ιατρικό» ραντεβού. Στην πραγματικότητα, το «ιατρικό» ραντεβού του είναι απλώς μια σύντομη στάση στο φαρμακείο ή μια γρήγορη επίσκεψη στον γιατρό για να πληρώσει κάτι που του οφείλει. Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο δεν θα βρίσκεται στη δουλειά είναι ότι θέλει να φύγει νωρίτερα για κάποιο ταξίδι ή ότι θέλει να πάει την οικογένειά του στη θάλασσα. Ίσως υπάρχει κάποιο ψήγμα αλήθειας στα λεγόμενά του περί «ιατρικού» ραντεβού, αλλά θα τον χαρακτηρίζατε έντιμο; Ή μήπως εξαπάτησε τους γύρω του; Μπορεί να έχετε υπόψη σας παρόμοια περιστατικά εσκεμμένης εξαπάτησης. Ίσως αυτό γίνεται για να αποφύγει κάποιος την τιμωρία ή για να ωφεληθεί σε βάρος άλλων. Ακόμα και αν δεν περιλαμβάνεται κάποιο κατάφωρο ψέμα, τι θα πούμε για την οδηγία του Θεού: «Δεν πρέπει να εξαπατάτε»; Σκεφτείτε επίσης το εδάφιο Ρωμαίους 6:19, το οποίο λέει: «Παρουσιάστε . . . τα μέλη σας ως υπόδουλα στη δικαιοσύνη με προοπτική την αγιότητα».

20, 21. Μέχρι ποιου σημείου πρέπει να μας υποκινεί η παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού;

²⁰ Το σημείο είναι ότι η εκτίμησή μας για την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού περιλαμβάνει περισσότερα από το να αποφεύγουμε τη μοιχεία, τη μέθη ή άλλες αμαρτίες για τις οποίες ήταν ένοχοι μερικοί στην Κόρινθο. Το να δεχτούμε την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού σημαίνει, όχι μόνο να αποφεύγουμε τη σεξουαλική ανηθικότητα, αλλά επίσης να αγωνιζόμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε τάση να απολαμβάνουμε αισχρή ψυχαγωγία. Παρουσιάζοντας τα μέλη μας ως υπόδουλα στη δικαιοσύνη, όχι μόνο θα απέχουμε από τη μέθη, αλλά επίσης θα υποκινούμαστε να μην πίνουμε μέχρι του σημείου να είμαστε σχεδόν μεθυσμένοι. Ίσως απαιτείται μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να αγωνιζόμαστε ενάντια σε τέτοιες εσφαλμένες συνήθειες. Αλλά είναι ένας αγώνας τον οποίο μπορούμε να κερδίσουμε.

²¹ Στόχος μας πρέπει να είναι να αποφεύγουμε τις χονδροειδείς αμαρτίες αλλά και τις παραβάσεις που δεν είναι τόσο κραυγαλέες. Δεν θα τα καταφέρνουμε τέλεια. Πρέπει όμως να αγωνιζόμαστε να το κάνουμε αυτό, όπως ο Παύλος. Εκείνος πρότρεψε τους αδελφούς του: «Μην αφήνετε . . . την αμαρτία να βασιλεύει στα θνητά σας σώματα ώστε να υπακούτε στις επιθυμίες τους». (Ρωμ. 6:12· 7:18-20) Καθώς αγωνιζόμαστε ενάντια στην αμαρτία σε όλες τις μορφές της, δείχνουμε αληθινή εκτίμηση για την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού μέσω του Χριστού.

22. Τι περιμένει εκείνους που αποδεικνύουν την εκτίμησή τους για την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού;

²² Μέσω της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού, οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρηθεί και μπορούν να εξακολουθήσουν να συγχωρούνται. Γεμάτοι εκτίμηση, ας εργαζόμαστε ώστε να υπερνικούμε οποιαδήποτε τάση να ενδώσουμε σε πράγματα που οι άλλοι μπορεί να θεωρούν μικρές αμαρτίες. Ο Παύλος τόνισε την ανταμοιβή που μας περιμένει αν το κάνουμε αυτό: «Τώρα δε, επειδή ελευθερωθήκατε από την αμαρτία και γίνατε δούλοι του Θεού, έχετε τον καρπό σας σε σχέση με αγιότητα, και το τέλος αιώνια ζωή».—Ρωμ. 6:22.