Να Γίνεστε Προοδευτικοί και Ευπροσάρμοστοι Διάκονοι
«Έγινα τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 9:22.
1, 2. (α) Από ποιες απόψεις ήταν ο απόστολος Παύλος αποτελεσματικός διάκονος; (β) Πώς περιέγραψε ο Παύλος τη δική του στάση απέναντι στο διορισμό του;
ΕΝΙΩΘΕ άνετα με εκλεπτυσμένους διανοουμένους και με ταπεινούς σκηνοποιούς. Έπειθε Ρωμαίους αξιωματούχους και Φρύγες χωρικούς. Τα συγγράμματά του υποκινούσαν τόσο τους φιλελεύθερους Έλληνες όσο και τους συντηρητικούς Ιουδαίους. Όσο ακαταμάχητη ήταν η λογική του, τόσο ισχυρή ήταν και η συναισθηματική του επιρροή. Προσπαθούσε να βρει κοινή βάση με όλους ώστε να μπορέσει να φέρει μερικούς στον Χριστό.—Πράξεις 20:21.
2 Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο απόστολος Παύλος, ένας αναμφίβολα αποτελεσματικός και προοδευτικός διάκονος. (1 Τιμόθεο 1:12) Έλαβε από τον Ιησού την αποστολή να «φέρει το όνομα [του Χριστού] στα έθνη καθώς και σε βασιλιάδες και στους γιους του Ισραήλ». (Πράξεις 9:15) Ποια ήταν η στάση του απέναντι σε αυτόν το διορισμό; Ο ίδιος δήλωσε: «Έγινα τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. Κάνω δε τα πάντα για χάρη των καλών νέων, για να γίνω συμμέτοχος σε αυτά μαζί με άλλους». (1 Κορινθίους 9:19-23) Ποια διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε εμείς από το παράδειγμα του Παύλου τα οποία μπορούν να μας βοηθήσουν να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στο κήρυγμα και στη διδασκαλία μας;
Ένας Αλλαγμένος Άνθρωπος Επιτέλεσε ένα Δύσκολο Έργο
3. Πώς ένιωθε ο Παύλος για τους Χριστιανούς προτού μεταστραφεί;
3 Ήταν ο Παύλος ανέκαθεν μακρόθυμος, στοχαστικός άνθρωπος, κατάλληλος για το διορισμό που έλαβε; Κάθε άλλο! Ο θρησκευτικός φανατισμός είχε κάνει τον Σαύλο (όπως ήταν προηγουμένως γνωστός ο Παύλος) βίαιο διώκτη των ακολούθων του Χριστού. Όταν ήταν νεαρός, επιδοκίμασε το φόνο του Στεφάνου. Ακολούθως, άρχισε να κυνηγάει ανελέητα τους Χριστιανούς. (Πράξεις 7:58· 8:1, 3· 1 Τιμόθεο 1:13) Συνέχισε να πνέει «απειλή και φόνο εναντίον των μαθητών του Κυρίου». Μάλιστα δεν του αρκούσε να διώκει τους πιστούς μόνο στην Ιερουσαλήμ, και γι’ αυτό άρχισε να επεκτείνει την εκστρατεία μίσους που διεξήγε προς τα βόρεια, μέχρι και τη Δαμασκό.—Πράξεις 9:1, 2.
4. Ποια προσαρμογή χρειαζόταν να κάνει ο Παύλος προκειμένου να επιτελέσει το διορισμό του;
4 Το έντονο μίσος που έτρεφε ο Παύλος για τη Χριστιανοσύνη μπορεί κάλλιστα να πήγαζε από την πεποίθηση ότι η νέα πίστη θα έφθειρε τον Ιουδαϊσμό αναμειγνύοντάς τον με ξένες, ανεπιθύμητες ιδέες. Εξάλλου, ο Παύλος ήταν «Φαρισαίος», ονομασία που αυτή καθαυτή σημαίνει «ξεχωρισμένος». (Πράξεις 23:6) Φανταστείτε πόσο θα συγκλονίστηκε ο Παύλος όταν έμαθε ότι ο Θεός τον είχε επιλέξει για να κηρύξει τον Χριστό ειδικά στους Εθνικούς! (Πράξεις 22:14, 15· 26:16-18) Οι Φαρισαίοι αρνούνταν ακόμα και να τρώνε με ανθρώπους που θεωρούσαν αμαρτωλούς! (Λουκάς 7:36-39) Αναμφίβολα απαιτούνταν μεγάλη προσπάθεια για να αναθεωρήσει ο Παύλος την άποψή του και να την εναρμονίσει με το θέλημα του Θεού, που είναι να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι.—Γαλάτες 1:13-17.
5. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Παύλο στη διακονία μας;
5 Ίσως χρειαστεί να κάνουμε και εμείς το ίδιο. Καθώς συναντούμε ολοένα και μεγαλύτερη ποικιλία ανθρώπων στο διεθνή, πολυγλωσσικό αγρό μας, χρειάζεται να καταβάλλουμε συνειδητή προσπάθεια ώστε να εξετάζουμε τη νοοτροπία μας και να αποβάλλουμε οποιαδήποτε προκατάληψη. (Εφεσίους 4:22-24) Είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, η κοινωνική μας ανατροφή και η αγωγή μας μάς διαπλάθουν. Ως αποτέλεσμα μπορούν να αναπτυχθούν μέσα μας απόψεις και νοοτροπίες οι οποίες είναι μεροληπτικές, προκατειλημμένες και άκαμπτες. Πρέπει να ξεπεράσουμε τέτοιου είδους αισθήματα προκειμένου να έχουμε επιτυχία στην ανεύρεση και στην υποβοήθηση προβατοειδών ανθρώπων. (Ρωμαίους 15:7) Αυτό έκανε ο Παύλος. Δέχτηκε να αναλάβει ένα δύσκολο έργο διευρύνοντας τη διακονία του. Υποκινούμενος από αγάπη, ανέπτυξε διδακτικές ικανότητες οι οποίες είναι άξιες μίμησης. Πράγματι, η μελέτη της διακονίας του “αποστόλου των εθνών” δείχνει ότι ήταν προσεκτικός, ευέλικτος και ευρηματικός καθώς κήρυττε και δίδασκε.a—Ρωμαίους 11:13.
Ένας Προοδευτικός Διάκονος σε Δράση
6. Πώς έδινε ο Παύλος προσοχή στο υπόβαθρο των ακροατών του, και με ποιο αποτέλεσμα;
6 Ο Παύλος έδινε προσοχή στις πεποιθήσεις και στο υπόβαθρο των ακροατών του. Όταν απευθύνθηκε στον Βασιλιά Αγρίππα Β΄, αναγνώρισε ότι ο βασιλιάς ήταν «ειδικός σε όλα τα έθιμα καθώς και στις διαφωνίες μεταξύ των Ιουδαίων». Κατόπιν χρησιμοποίησε επιδέξια τη γνώση που είχε για τις πεποιθήσεις του Αγρίππα και συζήτησε μαζί του θέματα που κατείχε πολύ καλά ο βασιλιάς. Οι συλλογισμοί του Παύλου ήταν τόσο σαφείς και πειστικοί ώστε ο Αγρίππας είπε: «Ακόμη λίγο και θα με πείσεις να γίνω Χριστιανός».—Πράξεις 26:2, 3, 27, 28.
7. Πώς έδειξε ο Παύλος ευελιξία όταν κήρυξε σε ένα πλήθος στα Λύστρα;
7 Ο Παύλος ήταν επίσης ευέλικτος. Προσέξτε πόσο διαφορετική ήταν η προσέγγιση που χρησιμοποίησε όταν προσπάθησε να αποτρέψει ένα πλήθος στην πόλη των Λύστρων από το να λατρέψουν τον ίδιο και τον Βαρνάβα ως θεούς. Λέγεται ότι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι μιλούσαν τη λυκαονική γλώσσα, ήταν από τους πιο αμόρφωτους και δεισιδαίμονες κατοίκους της περιοχής. Σύμφωνα με τα εδάφια Πράξεις 14:14-18, ο Παύλος επικαλέστηκε τη δημιουργία και τα άφθονα φυσικά δώρα της ως αποδείξεις της ανωτερότητας του αληθινού Θεού. Το επιχείρημα ήταν ευκολονόητο και προφανώς “συγκράτησε τα πλήθη από το να θυσιάσουν” στον Παύλο και στον Βαρνάβα.
8. Με ποιους τρόπους έδειξε ευελιξία ο Παύλος παρότι μερικές φορές είχε ισχυρά αισθήματα;
8 Βέβαια, ο Παύλος δεν ήταν τέλειος και μερικές φορές είχε ισχυρά αισθήματα για ορισμένα πράγματα. Παραδείγματος χάρη, όταν σε μια περίπτωση του επιτέθηκαν με ταπεινωτικό και άδικο τρόπο, εξαπέλυσε φραστική επίθεση εναντίον ενός Ιουδαίου ονόματι Ανανία. Αλλά όταν του είπαν ότι χωρίς να το ξέρει είχε προσβάλει τον αρχιερέα, ζήτησε αμέσως συγνώμη. (Πράξεις 23:1-5) Στην Αθήνα, αρχικά «παροξυνόταν βλέποντας την πόλη γεμάτη είδωλα». Εντούτοις, στην ομιλία του στον Άρειο Πάγο, ο Παύλος δεν έδειξε ίχνος παροξυσμού. Απεναντίας, μίλησε στους Αθηναίους στο δικαστήριό τους και έθεσε κοινή βάση, αναφερόμενος στο βωμό που είχαν αφιερώσει «Στον Άγνωστο Θεό» και παραθέτοντας τα λόγια ενός δικού τους ποιητή.—Πράξεις 17:16-28.
9. Πώς έδειχνε ο Παύλος ευρηματικότητα όταν απευθυνόταν σε διαφορετικά ακροατήρια;
9 Καθώς απευθυνόταν σε διαφορετικά ακροατήρια, ο Παύλος έδειχνε αξιοσημείωτη ευρηματικότητα. Λάβαινε υπόψη τον πολιτισμό και το περιβάλλον που διαμόρφωνε τη νοοτροπία του ακροατηρίου του. Όταν έγραψε στους Χριστιανούς της Ρώμης, γνώριζε καλά ότι ζούσαν στην πρωτεύουσα της μεγαλύτερης δύναμης εκείνης της εποχής. Ένα βασικό σημείο της επιστολής που έγραψε ο Παύλος στους Χριστιανούς της Ρώμης ήταν ότι η δύναμη που έχει η αμαρτία του Αδάμ να φθείρει νικιέται από τη δύναμη που έχει ο Χριστός να απολυτρώνει. Ο Παύλος μίλησε στους Ρωμαίους Χριστιανούς και σε εκείνους που τους περιέβαλλαν σε γλώσσα που θα άγγιζε την καρδιά τους.—Ρωμαίους 1:4· 5:14, 15.
10, 11. Πώς προσάρμοζε ο Παύλος τα παραδείγματά του ανάλογα με τους ακροατές του; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)
10 Τι έκανε ο Παύλος όταν ήθελε να εξηγήσει βαθιές Γραφικές αλήθειες στους ακροατές του; Ο απόστολος χρησιμοποιούσε με επιδεξιότητα κοινά, ευκολονόητα παραδείγματα για να διευκρινίσει περίπλοκες, πνευματικές έννοιες. Λόγου χάρη, ο Παύλος γνώριζε ότι οι κάτοικοι της Ρώμης ήταν εξοικειωμένοι με το σύστημα της δουλείας που ίσχυε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μάλιστα, πολλοί από τους ανθρώπους στους οποίους έγραφε ήταν πιθανότατα δούλοι. Γι’ αυτό, χρησιμοποίησε τη δουλεία ως παράδειγμα προκειμένου να υποστηρίξει το δυναμικό του επιχείρημα ότι ο άνθρωπος επιλέγει να υποταχθεί είτε στην αμαρτία είτε στη δικαιοσύνη.—Ρωμαίους 6:16-20.
11 «Μεταξύ των Ρωμαίων», αναφέρει κάποιο σύγγραμμα, «ο δουλοκτήτης μπορούσε να απελευθερώσει έναν δούλο άνευ όρων ή ο δούλος μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία του καταβάλλοντας ένα τίμημα στον κύριό του. Η χορήγηση ελευθερίας ήταν επίσης δυνατή αν η κυριότητα μεταβιβαζόταν σε κάποιον θεό». Ο απελεύθερος δούλος μπορούσε να συνεχίσει να εργάζεται για τον κύριό του με μισθό. Ο Παύλος προφανώς αναφερόταν έμμεσα σε αυτή τη συνήθεια όταν έγραψε ότι ένα άτομο μπορεί να επιλέξει σε ποιον κύριο θα υπακούει—στην αμαρτία ή στη δικαιοσύνη. Οι Χριστιανοί στη Ρώμη είχαν απελευθερωθεί από την αμαρτία και κύριός τους ήταν τώρα ο Θεός. Ήταν ελεύθεροι να υπηρετούν τον Θεό, αλλά μπορούσαν παρ’ όλα αυτά να επιλέξουν να υπηρετούν την αμαρτία—τον προηγούμενο κύριό τους—αν το επιθυμούσαν. Αυτό το απλό αλλά οικείο παράδειγμα θα υποκινούσε εκείνους τους Χριστιανούς στη Ρώμη να αναρωτηθούν: “Ποιον κύριο υπηρετώ εγώ;”b
Διδαχτείτε από το Παράδειγμα του Παύλου
12, 13. (α) Ποια προσπάθεια χρειάζεται σήμερα για να αγγίζουμε την καρδιά του πολυποίκιλου ακροατηρίου μας; (β) Τι έχετε βρει εσείς αποτελεσματικό καθώς κηρύττετε σε άτομα με διαφορετικό υπόβαθρο;
12 Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, ευέλικτοι και ευρηματικοί, ώστε να αγγίζουμε την καρδιά του πολυποίκιλου ακροατηρίου μας. Για να βοηθήσουμε τους ακροατές μας να συλλάβουν το νόημα των καλών νέων, επιθυμούμε να επιτυγχάνουμε κάτι περισσότερο από το να κάνουμε μια επιπόλαιη επίσκεψη, να μεταδίδουμε ένα προκατασκευασμένο άγγελμα ή να αφήνουμε μερικά Γραφικά έντυπα. Πασχίζουμε να διακρίνουμε τις ανάγκες και τις έγνοιες τους, τις αρέσκειες και τις απαρέσκειές τους, καθώς και τους φόβους και τις προκαταλήψεις τους. Μολονότι κάτι τέτοιο απαιτεί πολλή σκέψη και προσπάθεια, οι ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας σε όλο τον κόσμο το κάνουν αυτό πρόθυμα. Για παράδειγμα, το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ουγγαρία αναφέρει: «Οι αδελφοί δείχνουν σεβασμό για τα έθιμα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων άλλων εθνικοτήτων, και δεν αναμένουν από αυτούς να προσαρμόζονται στα τοπικά έθιμα». Οι Μάρτυρες σε άλλα μέρη προσπαθούν να κάνουν το ίδιο.
13 Σε μια χώρα της Άπω Ανατολής, οι περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την υγεία, την ανατροφή των παιδιών και την εκπαίδευση. Οι ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας εκεί προσπαθούν να δίνουν έμφαση σε αυτά τα θέματα αντί να συζητούν για πράγματα όπως η επιδείνωση των παγκόσμιων συνθηκών ή περίπλοκα κοινωνικά ζητήματα. Παρόμοια, οι ευαγγελιζόμενοι σε κάποια μεγάλη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών παρατήρησαν ότι οι άνθρωποι σε μια συγκεκριμένη γειτονιά του τομέα τους ανησυχούν για πράγματα όπως η διαφθορά, η κυκλοφοριακή συμφόρηση και το έγκλημα. Οι Μάρτυρες χρησιμοποιούν επιτυχώς αυτά τα θέματα για να αρχίζουν Γραφικές συζητήσεις. Οι αποτελεσματικοί δάσκαλοι της Γραφής φροντίζουν, ανεξάρτητα από το θέμα που επιλέγουν, να παραμένουν θετικοί και ενθαρρυντικοί, τονίζοντας την πρακτική αξία της εφαρμογής των Γραφικών αρχών τώρα και τις λαμπρές προοπτικές που προσφέρει ο Θεός για το μέλλον.—Ησαΐας 48:17, 18· 52:7.
14. Περιγράψτε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να προσαρμοζόμαστε στις διαφορετικές ανάγκες και περιστάσεις των ανθρώπων.
14 Είναι επίσης χρήσιμο να έχουμε ποικιλία σε ό,τι αφορά την προσέγγισή μας στη διακονία, εφόσον οι άνθρωποι έχουν πολύ διαφορετικό πολιτιστικό, μορφωτικό και θρησκευτικό υπόβαθρο. Ο τρόπος με τον οποίο θα προσεγγίσουμε ανθρώπους που πιστεύουν στον Δημιουργό αλλά όχι στη Γραφή θα διαφέρει από τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουμε εκείνους που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει Θεός. Αν κάποιος νομίζει ότι όλα τα θρησκευτικά έντυπα είναι υλικό κατήχησης, θα χρησιμοποιήσουμε διαφορετική παρουσίαση από ό,τι σε κάποιον που αποδέχεται όσα διδάσκει η Γραφή. Χρειάζεται επίσης ευελιξία για να αντεπεξερχόμαστε στην ευρεία ποικιλία μορφωτικού επιπέδου των ανθρώπων στους οποίους μιλάμε. Οι επιδέξιοι δάσκαλοι χρησιμοποιούν συλλογισμούς και παραδείγματα που ταιριάζουν στη συγκεκριμένη κατάσταση.—1 Ιωάννη 5:20.
Βοήθεια για τους Καινούριους Διακόνους
15, 16. Γιατί είναι ανάγκη να εκπαιδεύονται οι καινούριοι διάκονοι;
15 Ο Παύλος δεν ενδιαφερόταν μόνο για τη βελτίωση των δικών του μεθόδων διδασκαλίας. Έβλεπε ότι ήταν ανάγκη να εκπαιδεύσει και να προετοιμάσει άτομα της νεότερης γενιάς, όπως ήταν ο Τιμόθεος και ο Τίτος, ώστε να γίνουν αποτελεσματικοί διάκονοι. (2 Τιμόθεο 2:2· 3:10, 14· Τίτο 1:4) Παρόμοια, υπάρχει και σήμερα επιτακτική ανάγκη να εκπαιδεύουμε και να εκπαιδευόμαστε.
16 Το 1914, υπήρχαν περίπου 5.000 ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας σε όλη τη γη. Σήμερα, βαφτίζονται σχεδόν 5.000 καινούρια άτομα κάθε εβδομάδα! (Ησαΐας 54:2, 3· Πράξεις 11:21) Όταν οι καινούριοι αρχίζουν να συναναστρέφονται με τη Χριστιανική εκκλησία και επιθυμούν να συμμετέχουν στη διακονία, χρειάζονται εκπαίδευση και κατεύθυνση. (Γαλάτες 6:6) Είναι ζωτικό να χρησιμοποιούμε τις μεθόδους του Κυρίου, του Ιησού, καθώς διδάσκουμε και εκπαιδεύουμε μαθητές.c
17, 18. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα καινούρια άτομα να έχουν πεποίθηση στη διακονία;
17 Ο Ιησούς δεν περιορίστηκε στο να βρει ένα πλήθος και να πει στους αποστόλους του να αρχίσουν να μιλούν. Τόνισε πρώτα πόσο αναγκαίο είναι το έργο κηρύγματος και τους παρότρυνε να προσεύχονται σχετικά με αυτό. Κατόπιν τους προμήθευσε τρία βασικά πράγματα: συνεργάτη, τομέα και άγγελμα. (Ματθαίος 9:35-38· 10:5-7· Μάρκος 6:7· Λουκάς 9:2, 6) Μπορούμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο. Είτε βοηθάμε το παιδί μας είτε έναν καινούριο σπουδαστή είτε κάποιον που δεν συμμετείχε στο έργο κηρύγματος για κάποιο διάστημα, είναι κατάλληλο να προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε το άτομο με αυτόν τον τρόπο.
18 Τα καινούρια άτομα χρειάζονται αρκετή βοήθεια για να έχουν πεποίθηση όταν παρουσιάζουν το άγγελμα της Βασιλείας. Μπορείτε να τους βοηθάτε να προετοιμάζουν μια απλή, ελκυστική παρουσίαση και να κάνουν πρόβες σε αυτήν; Στον αγρό, αφήστε τους να διδάσκονται από το παράδειγμά σας καθώς κάνετε τις πρώτες λίγες παρουσιάσεις. Μπορείτε να ακολουθείτε το πρότυπο που έθεσε ο Γεδεών, ο οποίος είπε στους συμπολεμιστές του: «Να βλέπετε από εμένα, και έτσι να κάνετε». (Κριτές 7:17) Κατόπιν να δίνετε στο καινούριο άτομο την ευκαιρία να συμμετέχει. Να επαινείτε θερμά τα καινούρια άτομα για τις προσπάθειές τους και, όταν είναι κατάλληλο, να κάνετε σύντομες εισηγήσεις για βελτίωση.
19. Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε καθώς αγωνίζεστε να “επιτελέσετε τη διακονία σας στο πλήρες”;
19 Για να “επιτελέσουμε τη διακονία μας στο πλήρες”, είμαστε αποφασισμένοι να γίνουμε πιο ευέλικτοι ως προς την προσέγγισή μας και θέλουμε να εκπαιδεύσουμε τους καινούριους διακόνους να κάνουν το ίδιο. Όταν αναλογιζόμαστε τη σπουδαιότητα του στόχου μας—ο οποίος είναι να μεταδώσουμε τη γνώση του Θεού που οδηγεί στη σωτηρία—είμαστε πεπεισμένοι ότι αξίζουν τον κόπο όλες οι προσπάθειες που απαιτούνται προκειμένου να γίνουμε “τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους, για να σώσουμε με κάθε τρόπο μερικούς”.—2 Τιμόθεο 4:5· 1 Κορινθίους 9:22.
[Υποσημειώσεις]
a Για παραδείγματα εκδήλωσης τέτοιων ιδιοτήτων στη διακονία του Παύλου, εξετάστε τα εδάφια Πράξεις 13:9, 16-42· 17:2-4· 18:1-4· 19:11-20· 20:34· Ρωμαίους 10:11-15· 2 Κορινθίους 6:11-13.
b Παρόμοια, εξηγώντας τη νέα σχέση που υπάρχει μεταξύ του Θεού και των χρισμένων με το πνεύμα “γιων” του, ο Παύλος χρησιμοποίησε μια νομική έννοια η οποία ήταν πολύ οικεία στους αναγνώστες του στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. (Ρωμαίους 8:14-17) «Η υιοθεσία ήταν ουσιαστικά ρωμαϊκή συνήθεια, και συνδεόταν στενά με τις ρωμαϊκές αντιλήψεις περί οικογένειας», λέει το βιβλίο Ο Άγιος Παύλος στη Ρώμη (St. Paul at Rome).
c Το πρόγραμμα Οι Σκαπανείς Βοηθούν Άλλους εφαρμόζεται τώρα σε όλες τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Το πρόγραμμα αξιοποιεί την πείρα και την εκπαίδευση των ολοχρόνιων διακόνων για την υποβοήθηση λιγότερο έμπειρων ευαγγελιζομένων.
Θυμάστε;
• Με ποιους τρόπους μπορούμε να μιμούμαστε τον Παύλο στη διακονία μας;
• Ποιες αλλαγές στον τρόπο σκέψης μας είναι πιθανότατα απαραίτητες;
• Πώς μπορούμε να διατηρούμε θετικό το άγγελμά μας;
• Τι χρειάζονται οι καινούριοι διάκονοι για να αναπτύξουν πεποίθηση;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]
Ο απόστολος Παύλος ήταν προσεκτικός, ευέλικτος και ευρηματικός καθώς κήρυττε και δίδασκε
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 31]
Ο Ιησούς προμήθευσε τρία βασικά πράγματα στους μαθητές του: συνεργάτη, τομέα και άγγελμα
[Εικόνες στη σελίδα 28]
Ο Παύλος κατάφερνε να προσεγγίζει διαφορετικά ακροατήρια με το να είναι ευπροσάρμοστος
[Εικόνα στη σελίδα 30]
Οι αποτελεσματικοί διάκονοι λαβαίνουν υπόψη το πολιτιστικό υπόβαθρο των ακροατών τους
[Εικόνα στη σελίδα 31]
Οι προοδευτικοί διάκονοι βοηθούν τους καινούριους να προετοιμάζονται για τη διακονία