Το Χριστιανικό Ιωβηλαίο Αποκορυφώνεται στη Χιλιετία

 1. Τι δεν προσπάθησαν καθόλου να ξαναθεσπίσουν οι Εβραίοι της Δημοκρατίας του Ισραήλ, και γιατί;

ΑΚΟΜΑ και στη Δημοκρατία του Ισραήλ (που ιδρύθηκε το 1948), πολλοί Εβραίοι οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους ότι είναι κάτω από το Μωσαϊκό Νόμο δεν θέσπισαν ξανά τον εορτασμό του Ιωβηλαίου έτους. Και θα υπήρχαν πολλές περιπλοκές αν το έκαναν αυτό. Θα κατέληγε σε τεράστια οικονομικά προβλήματα, επειδή περιλαμβάνονται δικαιώματα ιδιοκτησίας. Η Δημοκρατία του Ισραήλ δεν κατέχει όλη τη γη που κατοικούσαν οι 12 αρχαίες φυλές. Δεν υπάρχει επίσης ούτε ναός με αρχιερέα από τη φυλή του Λευί, αφού έχει χαθεί η φυλετική ταυτότητα αυτών των ανθρώπων.

 2. Πώς άρχισαν ήδη μερικοί Χριστιανοί να γιορτάζουν το Ιωβηλαίο που προσκιάστηκε από εκείνο του αρχαίου Ισραήλ;

² Πού μας αφήνει όμως αυτό, όσον αφορά τις ευλογίες της γιορτής του Ιωβηλαίου; Θυμούμαστε ότι το αρχαίο Ιωβηλαίο ήταν το εορταστικό έτος της ελευθερίας​—Ισραηλίτες οι οποίοι είχαν πουλήσει τους εαυτούς τους σε δουλεία απελευθερώνονταν και η κληρονομική γη επιστρεφόταν. (Λευιτικόν 25:8-54) Στο προηγούμενο άρθρο, είδαμε ότι αυτή η διευθέτηση τελείωσε μαζί με τη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου το 33 μ.Χ. (Ρωμαίους 7:4, 6· 10:4) Τότε άρχισε να ισχύει μια νέα διαθήκη μέσω της οποίας ο Θεός μπορούσε να συγχωρεί τις αμαρτίες των πιστών, να τους χρίει με άγιο πνεύμα, και να τους υιοθετεί ως γιους για να παρθούν στους ουρανούς. (Εβραίους 10:15-18) Όμως εκείνοι οι οποίοι ωφελούνται μ’ αυτόν τον τρόπο από τη διευθέτηση αυτής της νέας διαθήκης είναι ένα «μικρόν ποίμνιον» από 144.000 άτομα ‘που έχουν αγοραστεί από τη γη’. Έτσι πώς μπορούν τα εκατομμύρια των άλλων όσιων Χριστιανών να αποκτήσουν την απελευθέρωση που προσκιάστηκε από το Ιωβηλαίο;​—Λουκάς 12:32· Αποκάλυψις 14:1-4.

Μια Θυσία για Όλους!

 3. Πόσο αποτελεσματική και διαρκής είναι η θυσία του Ιησού;

³ Στην προχριστιανική εποχή, τα οφέλη της ετήσιας Μέρας του Εξιλασμού διαρκούσαν μόνο ένα έτος. Τα οφέλη της λυτρωτικής θυσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι διαρκή, αιώνια. Γι’ αυτό ο αντιτυπικός Αρχιερέας, ο Ιησούς, δεν χρειάζεται να γίνεται πάλι άνθρωπος, να θυσιάζεται, και μετά να επιστρέφει στον ουρανό για να παρουσιάζει την αξία αυτής της θυσίας κάθε έτος στα Άγια των Αγίων του Ιεχωβά Θεού. Όπως δηλώνει η Γραφή: «Ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών δεν αποθνήσκει πλέον, θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον».​—Ρωμαίους 6:9· Εβραίους 9:28.

 4, 5. (α) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα από την εφαρμογή της θυσίας του Ιησού από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ.; (β) Ποια ένδειξη έχουμε ότι η θυσία του πρόκειται να εφαρμοστεί πιο πλατιά;

⁴ Γι’ αυτό, στα έτη από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., καθώς οι πιστοί γίνονται αναγεννημένοι από το πνεύμα μαθητές του δοξασμένου Κυρίου Ιησού, αρχίζουν να γιορτάζουν το Χριστιανικό Ιωβηλαίο. Αφού ‘απελευθερώνονται από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου’, απολαμβάνουν αναζωογονητική ελευθερία. (Ρωμαίους 8:1, 2) Αυτοί έχουν κηρύξει επίσης το Χριστιανικό άγγελμα έτσι ώστε και άλλοι να μπορούν να λάβουν συγχώρεση των αμαρτιών τους, να χριστούν, και να γίνουν πνευματικοί γιοι του Θεού. Ωστόσο μήπως αυτό σημαίνει ότι αν ένας δεν είναι από εκείνον τον όμιλο που περιορίζεται σε 144.000, δεν μπορεί να δοκιμάσει τη χαρούμενη απελευθέρωση τώρα;

⁵ Σχετικά με αυτό είναι σπουδαία τα λόγια του αποστόλου Παύλου στα εδάφια Ρωμαίους 8:19-21: «Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα [αφού ήταν αμαρτωλή και ανίκανη να εξαλείψει την αμαρτία]». Ο Παύλος έπειτα τόνισε ότι υπάρχει ελπίδα «ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς, και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού». Αυτή η ελευθερία, λοιπόν, δεν περιορίζεται σε εκείνους οι οποίοι γίνονται ‘τέκνα του Θεού’ στον ουρανό. Τα γνωστά λόγια του εδαφίου Ιωάννης 3:16 το διαβεβαιώνουν αυτό. Και όπως αναφέρθηκε, ο χρισμένος απόστολος Ιωάννης είπε ότι ο Χριστός πέθανε «περί των αμαρτιών ημών, και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου».​—1 Ιωάννου 2:2.

1919​—Μια Αρχική Απελευθέρωση

 6, 7. Από το 1919, τι είδους απελευθέρωση έχει κηρυχτεί, και γιατί ειδικά από τότε;

⁶ Στους σύγχρονους καιρούς οι χρισμένοι οι οποίοι γιορτάζουν το Χριστιανικό Ιωβηλαίο κηρύττουν καλά νέα απελευθέρωσης, ειδικά από το 1919. ‘Γιατί από εκείνη την εποχή;’ ίσως αναρωτιέστε αν γεννηθήκατε πιο πρόσφατα. Ας δούμε, έχοντας υπόψη ότι περιλαμβάνεται η δική σας απόλαυση της απελευθέρωσης.

⁷ Για δεκαετίες πριν από αυτήν τη χρονολογία, οι χρισμένοι του Ιεχωβά δημοσίευσαν Βιβλικές αλήθειες, όπως αυτές που βρίσκονταν στην περίφημη σειρά εντύπων Γραφικές Μελέτες (1886-1917). Μοίρασαν επίσης πολλά πληροφοριακά βιβλιάρια και φυλλάδια. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ήρθε εναντίωση, δοκιμασία και κοσκίνισμα, και μια χαλάρωση στις δραστηριότητές τους. Αλλά το 1919 το χρισμένο υπόλοιπο προχώρησε με ανανεωμένο ζήλο για να κηρύξει τις Βιβλικές αλήθειες. Όπως ο Ιησούς το 30 μ.Χ. μπορούσε να πει ότι αυτός ήταν χρισμένος να κηρύξει «προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν», το ίδιο μπορούσαν να πουν και αυτοί οι σύγχρονοι χρισμένοι. Μετά από μια συναρπαστική συνέλευση στις 1-7 Σεπτεμβρίου 1919,a δραστήρια ξεχύθηκαν παντού κηρύττοντας αλήθειες οι οποίες απελευθέρωσαν αναρίθμητους ανθρώπους.​—Λουκάς 4:18.

 8, 9. Με ποια έννοια απελευθερώθηκαν πολλοί, και ποια βοηθήματα χρησιμοποιήθηκαν για να κηρυχτεί αυτή η απελευθέρωση;

⁸ Για παράδειγμα, εξετάστε, το βοήθημα μελέτης της Αγίας Γραφής Η Κιθάρα του Θεού (1921), το οποίο παρουσίασε ζωτικές αλήθειες σαν αυτές να ήταν δέκα χορδές μιας κιθάρας. Το βιβλίο αναγνώριζε ότι ‘πολλοί από φόβο αποφεύγουν να μελετούν την Αγία Γραφή’ εξαιτίας της δοξασίας ότι ‘η τιμωρία για τους ασεβείς . . . είναι αιώνια βάσανα ή βασανιστήρια σ’ έναν πύρινο άδη με άσβεστη φωτιά και θείο’. Οι αναγνώστες των 6.000.000 σχεδόν αντιτύπων αυτού του βιβλίου έμαθαν ότι αυτή η δοξασία δεν μπορούσε ‘να είναι αληθινή για τέσσερις τουλάχιστον ξεχωριστούς και ιδιαίτερους λόγους: (1) γιατί είναι παράλογη· (2) γιατί είναι αντίθετη με τη δικαιοσύνη· (3) γιατί έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της αγάπης, και (4) γιατί είναι εντελώς αντιγραφική’. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο απελευθερωτικό ήταν αυτό για τους ανθρώπους οι οποίοι είχαν μεγαλώσει με το φόβο των αιώνιων βασάνων στον άδη ή με την αγωνία του καθαρτηρίου!

⁹ Ναι, το γεμάτο ζήλο κήρυγμα της Γραφικής αλήθειας από αυτούς τους χρισμένους απελευθέρωσε ανθρώπους από όλο τον κόσμο οι οποίοι είχαν υποδουλωθεί σε εσφαλμένες διδασκαλίες, δεισιδαιμονίες, και αντιγραφικές συνήθειες (τέτοιες όπως η λατρεία των προγόνων, ο φόβος για τα φαντάσματα ή για τα πονηρά πνεύματα και η οικονομική εκμετάλλευση από τους κληρικούς). Οι ίδιοι οι τίτλοι μερικών βοηθημάτων μελέτης της Αγίας Γραφής αντανακλούν την απελευθερωτική επίδραση που αυτά είχαν σε εκατομμύρια άτομα.b Έτσι αποδείχτηκαν αληθινά τα λόγια του Ιησού που είπε ότι οι μαθητές του ‘θα έκαναν μεγαλύτερα έργα’ από αυτά που έκανε εκείνος. (Ιωάννης 14:12) Αν τα συγκρίνουμε με το προκαταρκτικό έργο της πνευματικής απελευθέρωσης που έκανε ο Ιησούς κηρύττοντας «προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν», οι σύγχρονοι δούλοι του Θεού έχουν κάνει πολύ περισσότερα, φέρνοντας το άγγελμα σε πολλά εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο.

10. Γιατί μπορούμε να περιμένουμε ότι θα γίνει μια επιπρόσθετη και μεγαλύτερη απελευθέρωση;

¹⁰ Εντούτοις, θυμηθείτε ότι τον πρώτο αιώνα μια επιπρόσθετη απελευθέρωση άρχισε την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. Τότε άρχισε το Χριστιανικό Ιωβηλαίο για το «μικρόν ποίμνιον» των οποίων οι αμαρτίες θα συγχωρούνταν, και αυτό θα οδηγούσε στο να γίνουν «υιοί του Θεού» στον ουρανό. Τι θα πούμε όμως για τον καιρό μας; Θα μπορούσαν τα εκατομμύρια των άλλων αφιερωμένων Χριστιανών να απελευθερωθούν από τη δουλεία στην αμαρτία και έτσι να γιορτάσουν ένα μεγάλο Ιωβηλαίο; Ναι, και ο απόστολος Πέτρος το έδειξε αυτό όταν μίλησε για τους καιρούς «της αποκαταστάσεως πάντων, όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών».​—Πράξεις 3:21.

Ένα Ιωβηλαίο για Εκατομμύρια Άτομα

11. Πώς το βιβλίο του Λευιτικού κεφάλαιο 25: υπονοεί ότι μπορούμε να περιμένουμε μια απελευθέρωση η οποία εκτείνεται πέρα από τον πνευματικό Ισραήλ;

¹¹ Είναι αξιοσημείωτο ότι στο βιβλίο του Λευιτικού κεφάλαιο 25: δυο φορές γίνεται η υπενθύμιση στους Ισραηλίτες ότι από την άποψη του Ιεχωβά αυτοί ήταν «δούλοι» του τους οποίους αυτός είχε απελευθερώσει από την Αίγυπτο. (Εδάφια 42, 55) Αυτό το κεφάλαιο για το Ιωβηλαίο αναφέρει επίσης τους ‘πάροικους’ και τους ‘ξένους τους παροικούντας μετ’ αυτών’. Αυτοί παρομοιάζονται με τον «πολύ όχλο» σήμερα οι οποίοι συμμετέχουν μαζί με τους πνευματικούς Ισραηλίτες στο κήρυγμα των Χριστιανικών καλών νέων.

12. Ποια ευχάριστη εξέλιξη βρίσκεται σε πρόοδο από το 1935;

¹² Από το 1935 ‘ο καλός ποιμήν’ ο Ιησούς Χριστός οδήγησε σε ενεργή συναναστροφή με το χρισμένο υπόλοιπο εκείνους τους οποίους αποκάλεσε «άλλα πρόβατα». Αυτούς έπρεπε να τους ‘συνάξει’, και αυτοί έπρεπε να αποτελέσουν «μία ποίμνη» κάτω από ‘ένα ποιμένα’. (Ιωάννης 10:16) Τα «άλλα πρόβατα» αριθμούν εκατομμύρια άτομα τώρα. Αν είστε από εκείνο το χαρούμενο πλήθος, υπολογίζεστε ήδη δίκαιος ως ένας φίλος του Θεού, και ως μέρος της ανθρώπινης κτίσης, αποβλέπετε να ‘ελευθερωθείτε από της δουλείας της φθοράς’ στη διάρκεια των ερχόμενων «καιρών της αποκαταστάσεως πάντων» εδώ στη γη. Αυτή η ελπίδα δεν είναι καθόλου αβάσιμη.​—Ρωμαίους 8:19-21· Πράξεις 3:20, 21.

13. Ποια ευλογία ειδικά πρέπει να σημειώσουμε ότι θα έρθει μετά τη ‘μεγάλη θλίψη’;

¹³ Αφού ο απόστολος Ιωάννης είδε τους 144.000 οι οποίοι απολαμβάνουν το Χριστιανικό Ιωβηλαίο έχοντας ουράνιο προορισμό, περιέγραψε έναν «πολύ όχλο», λέγοντας: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου. Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού».​—Αποκάλυψις 7:14, 15.

14, 15. Γιατί τα άτομα που ανήκουν στον ‘πολύ όχλο’ έχουν ειδικό λόγο να αισθάνονται μεγάλη χαρά τώρα;

¹⁴ Ακόμη και τώρα, πριν τη μεγάλη θλίψη, αυτοί ασκούν πίστη στο χυμένο αίμα του Χριστού και έτσι ωφελούνται από τον θυσιαστικό του θάνατο. Αισθάνονται επίσης μεγάλη χαρά που απελευθερώθηκαν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, που έχουν καλή συνείδηση ενώπιον του Ιεχωβά Θεού, και το προνόμιο να συμμετέχουν στην εκπλήρωση του εδαφίου Ματθαίος 24:14 και να κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας πριν έλθει το τέλος.

¹⁵ Όμως, τι θα πούμε για την προοπτική που έχει ο πολύς όχλος να απελευθερωθεί από την έμφυτη αμαρτία και την ατέλεια; Είναι αυτός ο καιρός κοντά; Έχουμε σοβαρούς λόγους για να υποστηρίξουμε ότι υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας μερικοί από τη γενιά του ανθρώπινου γένους που ο Ιησούς Χριστός προείπε ότι δεν θα ‘παρερχόταν’ μέχρι που να εκπληρώνονταν όλα όσα είχαν προφητευτεί. (Ματθαίος 24:34) Γι’ αυτό, το μεγαλειώδες τέλος της «συντελείας του αιώνος [συστήματος πραγμάτων (ΜΝΚ)]» πρέπει να είναι πολύ κοντά.​—Ματθαίος 24:3.

Χαρακτηριστικά που Αποκορυφώνουν το Χριστιανικό Ιωβηλαίο

16. Πού βρισκόμαστε στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού, και τι βρίσκεται μπροστά;

¹⁶ ‘Ο πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ πλησιάζει γρήγορα, και το υπόλοιπο του ‘μικρού ποιμνίου’, καθώς επίσης και ο ‘πολύς όχλος’ των πιστών, όσιων συντρόφων τους θα κρατούν ακεραιότητα ενώπιον του Ιεχωβά Θεού και θα αποβλέπουν στη θεία προστασία. Αυτοί περιμένουν με ανυπομονησία να επιφέρει ο Ιεχωβά τη συντριπτική ήττα όλων των εχθρικών δυνάμεων, και να δικαιωθεί ως Παγκόσμιος Κυρίαρχος. Πώς θα αποκορυφώσει αυτό το χαρακτηριστικό την απόλαυση της Χριστιανικής τους ελευθερίας!​—Αποκάλυψις 16:14· 19:19-21· Αββακούμ 2:3.

17. Πώς θα λάβουν εκατομμύρια άλλα άτομα απελευθέρωση σε ένα μεγάλο Ιωβηλαίο;

¹⁷ Η βασιλεία του νικητή Βασιλιά Ιησού Χριστού θα ακολουθήσει πάνω στην καθαρισμένη γη, με την παγκόσμια εξουσία του Ιεχωβά επιβεβαιωμένη, και με τον Ιησού Χριστό να έχει τον πλήρη έλεγχο της γης σαν Βασιλιάς των βασιλιάδων και Κύριος των κυρίων. Τότε αυτός θα εφαρμόσει άμεσα την αξία της θυσίας του στα εκατομμύρια των ανθρώπων, περιλαμβανομένων και των αναστημένων νεκρών, οι οποίοι ασκούν πίστη και οι οποίοι δέχονται πρόθυμα τη συγχώρηση των αμαρτιών που θα προμηθεύσει ο Θεός μέσω του Χριστού. Αυτό θα γίνει φανερό όταν «εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον». (Αποκάλυψις 21:3, 4) Αν αυτή δεν είναι αληθινή απελευθέρωση, τότε ποια μπορεί να είναι;

18. Ανάλογα με ένα χαρακτηριστικό του αρχαίου Ιωβηλαίου, τι θα γίνει με τη γη στο νέο σύστημα;

¹⁸ Και ακόμη, η γη δεν θα ελέγχεται ούτε θα μολύνεται και θα καταστρέφεται πλέον από άπληστα άτομα, εταιρίες, και ανθρώπινες κυβερνήσεις. (Αποκάλυψις 11:18) Μάλλον, αυτή θα επιστραφεί στους αληθινούς λάτρεις. Σ’ αυτούς θα ανατεθεί το θαυμάσιο έργο της συμμετοχής στην κατά γράμμα εκπλήρωση της προφητείας του Ησαΐα: «Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών. Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί και άλλος να φάγη . . . Δεν θέλουσι κοπιάζει εις μάτην ουδέ θέλουσι τεκνοποιεί δια καταστροφήν· διότι είναι σπέρμα των ευλογημένων του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]». (Ησαΐας 65:21-25) Μέχρι το τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας, όλα τα ίχνη της κληρονομημένης αμαρτίας και της ατέλειας θα έχουν εξαλειφτεί και οι όσιοι του Θεού στη γη θα γιορτάζουν το πλήρες αποκορύφωμα με το οποίο τελειώνει το Ιωβηλαίο. Έτσι θα ολοκληρωθεί η απελευθέρωση που προσκιάστηκε από το Ιωβηλαίο.​—Εφεσίους 1:10.

Μετά το Χιλιετές Αποκορύφωμα του Ιωβηλαίου

19, 20. Πώς θα προσπαθήσουν ο Σατανάς και οι δαίμονες να επηρεάσουν τις ευλογίες που θα προκύψουν από το Χιλιετές Ιωβηλαίο, αλλά με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁹ Τα εδάφια Αποκάλυψις 20:1-3 προλέγουν ότι ο Σατανάς ο Διάβολος, ο άρχοντας των δαιμονικών δυνάμεων, θα βγει από τη σκηνή τα χίλια χρόνια που ο Χριστός θα βασιλεύει πάνω στο ανθρώπινο γένος. Όταν, στο τέλος της Χιλιετίας, θα επιτραπεί στον Διάβολο και στους δαίμονές του να επιστρέψουν για λίγο καιρό, αυτά τα πονηρά πνεύματα θα δουν τη γη, όχι στην κατάσταση που την άφησαν, αλλά ως έναν απερίγραπτα όμορφο, παγκόσμιο παράδεισο. Θα δουν τη γη να κατοικείται από τον πιστό ‘πολύ όχλο’ και από τα δισεκατομμύρια των αναστημένων νεκρών ανθρώπων για τους οποίους ο Ιησούς Χριστός πέθανε ως μια λυτρωτική θυσία. Μέχρι το τέλος της Χιλιετίας, το Χριστιανικό Ιωβηλαίο θα έχει επιτύχει το σκοπό του και θα έχει απελευθερώσει πλήρως το ανθρώπινο γένος από τα αποτελέσματα της αμαρτίας. (Ρωμαίους 8:21) Πόσο διαβολικά ατιμωτικό θα ήταν να προσπαθήσει κάποιος να καταστρέψει αυτή τη θαυμάσια κατάσταση! Αλλά με την άδεια του παντοδύναμου Θεού, ο Διάβολος θα κάνει μια τελική προσπάθεια να το πετύχει αυτό, και θα κτυπήσει με απεγνωσμένη δριμύτητα. Σχετικά με αυτό τα εδάφια Αποκάλυψις 20:7-10, 14 αναφέρουν:

²⁰ «Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, δια να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, δια να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης. Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και περιεκύκλωσαν το στρατόπεδον των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού και κατέφαγεν αυτούς· και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου».

21. Αφού το Χριστιανικό Ιωβηλαίο τελειώσει με τη Χιλιετία, ποια ανταπόκριση των ουράνιων γιων του Θεού θα μοιάζει με εκείνη που βρίσκεται στο εδάφιο Ιώβ 38:7;

²¹ Την αληθινή ελευθερία, που έφερε η διευθέτηση του Ιωβηλαίου, θα συνεχίσουν να την απολαμβάνουν παντού· όλα τα πλάσματα θα είναι ελεύθερα και θα τιμούν Εκείνον που είναι ο μόνος ο οποίος φέρει το όνομα Ιεχωβά. (Ψαλμός 83:18, ΜΝΚ) Αυτό θα αληθεύει καθώς ο Ιεχωβά συνεχίζει να εκπληρώνει τους σκοπούς του σ’ όλο το σύμπαν. Όταν δημιουργήθηκε η γη, και πριν τοποθετηθεί το ανθρώπινο γένος πάνω σ’ αυτή, «τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον» για το υπέροχο θέαμα. (Ιώβ 38:7) Πόσο περισσότερο θα το κάνουν αυτό όταν θα δουν τη γη να κατοικείται από άντρες και γυναίκες οι οποίοι εκδήλωσαν και απέδειξαν την ολοκληρωτική αφιέρωση και ακεραιότητά τους στον παντοδύναμο Θεό.

22. Ποια πρέπει να είναι η στάση μας, σε αρμονία με την προτροπή που βρίσκεται στο βιβλίο των Ψαλμών 150:1-6;

²² Εξετάζοντας όλα τα πράγματα στο φως της εκτυφλωτικής λαμπρότητας που πέφτει πάνω στην Αγία Γραφή, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά με αγαλλίαση να ‘αλαλάξουμε’ αυθόρμητα μαζί με τους ουρανούς και να πούμε, Αλληλούια! Αυτή είναι η προτροπή για μας με την οποία κλίνει το βιβλίο των Ψαλμών: «Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε τον Θεόν εν τω αγιαστηρίω αυτού· αινείτε αυτόν εν τω στερεώματι της δυνάμεως αυτού. Αινείτε αυτόν δια τα μεγαλεία αυτού· αινείτε αυτόν κατά το πλήθος της μεγαλωσύνης αυτού. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος· αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω και κιθάρα. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω και χοροστασία· αινείτε αυτόν εν χορδαίς και οργάνω. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις· αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού. Πάσα πνοή ας αινή τον Κύριον. Αλληλούια».​—Ψαλμός 150:1-6.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Από τι απελευθερώθηκαν οι μαθητές του Ιησού την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., που σημείωνε την αρχή ποιου πράγματος γι’ αυτούς;

◻ Γιατί υπάρχει λόγος να περιμένουμε μεγαλύτερη απελευθέρωση από αυτή που έγινε τον πρώτο αιώνα;

◻ Ποιο είδος απελευθέρωσης συνεχίζεται από το 1919;

◻ Πώς και πότε θα ωφεληθούν τα «άλλα πρόβατα» από ένα μεγάλο Ιωβηλαίο;

◻ Μετά το αποκορύφωμα του Ιωβηλαίου, με τι θα μοιάζει η γη;

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Κήρυξη ελευθερίας στον Σήνταρ Πόιντ, το 1919

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Τα «άλλα πρόβατα» συμμετέχουν στο Χιλιετές Ιωβηλαίο