Να Βρίσκετε Ευχαρίστηση στη Δικαιοσύνη του Ιεχωβά

«Όποιος επιδιώκει δικαιοσύνη και στοργική καλοσύνη, θα βρει ζωή, δικαιοσύνη και δόξα».​—ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 21:21.

 1. Ποιες οδοί των ανθρώπων σήμερα έχουν οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα;

«ΥΠΑΡΧΕΙ οδός που φαίνεται ορθή στον άνθρωπο, έπειτα όμως το τέλος της είναι οδοί θανάτου». (Παροιμίες 16:25) Με πόση ακρίβεια περιγράφει αυτή η Βιβλική παροιμία τις οδούς των περισσότερων ανθρώπων σήμερα! Γενικά, οι άνθρωποι ενδιαφέρονται να κάνουν μόνο ό,τι είναι ορθό στα δικά τους μάτια, αδιαφορώντας ακόμη και για τις πλέον στοιχειώδεις ανάγκες των άλλων. (Παροιμίες 21:2) Σέβονται τους νόμους και τους κανόνες της χώρας μόνο με τα λόγια, αλλά επιδιώκουν να τους παρακάμπτουν σε κάθε ευκαιρία. Το αποτέλεσμα είναι μια κατακερματισμένη κοινωνία σε κατάσταση αμηχανίας και σύγχυσης.​—2 Τιμόθεο 3:1-5.

 2. Ποια επιτακτική ανάγκη υπάρχει για το καλό της ίδιας της ανθρωπότητας;

² Για το δικό μας καλό—και για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της ανθρώπινης οικογένειας—έχουμε επιτακτική ανάγκη ενός νόμου ή κανόνα που να είναι ορθός και δίκαιος, τον οποίο όλοι οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να δέχονται και να τηρούν. Προφανώς, κανένας νόμος ή κανόνας που έχει προτείνει οποιοσδήποτε άνθρωπος, άσχετα με την ευφυΐα ή την ειλικρίνειά του, δεν μπορεί να καλύψει αυτή την ανάγκη. (Ιερεμίας 10:23· Ρωμαίους 3:10, 23) Αν υπάρχει τέτοιος κανόνας, πού θα μπορούσε να βρεθεί και με τι θα έμοιαζε; Το πιο σημαντικό ερώτημα ίσως είναι: Αν υπάρχει τέτοιος κανόνας, θα βρίσκατε εσείς ευχαρίστηση σε αυτόν και θα τον τηρούσατε;

Ανεύρεση του Δίκαιου Κανόνα

 3. Ποιος είναι ο πλέον κατάλληλος να παράσχει έναν κανόνα αποδεκτό και ωφέλιμο για όλους τους ανθρώπους, και γιατί;

³ Για να βρούμε έναν κανόνα αποδεκτό και ωφέλιμο για όλους, θα χρειαστεί να στραφούμε σε κάποιον που βρίσκεται πάνω από τα φυλετικά, πολιτισμικά και πολιτικά όρια και δεν εμποδίζεται από την κοντόφθαλμη στάση των ανθρώπων ούτε από τις ανθρώπινες αδυναμίες. Αναμφίβολα, ο μόνος κατάλληλος είναι ο παντοδύναμος Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος διακηρύττει: «Όπως οι ουρανοί είναι υψηλότεροι από τη γη, έτσι και οι οδοί μου είναι υψηλότερες από τις οδούς σας, και οι σκέψεις μου από τις σκέψεις σας». (Ησαΐας 55:9) Επιπλέον, η Γραφή περιγράφει τον Ιεχωβά ως “Θεό πιστότητας, στον οποίο δεν υπάρχει αδικία· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός”. (Δευτερονόμιο 32:4) Σε ολόκληρη τη Γραφή, βρίσκουμε την έκφραση «ο Ιεχωβά είναι δίκαιος». (Έξοδος 9:27· 2 Χρονικών 12:6· Ψαλμός 11:7· 129:4· Θρήνοι 1:18· Αποκάλυψη 19:2, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ναι, μπορούμε να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά για τον ύψιστο κανόνα επειδή εκείνος είναι πιστός και δίκαιος, και ασκεί κρίση.

 4. Τι σημαίνει το να είναι κάποιος δίκαιος;

⁴ Βεβαίως, η λέξη «δίκαιος» δεν είναι και πολύ δημοφιλής σήμερα. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι τη βλέπουν αρνητικά, ακόμη και με περιφρόνηση, εξομοιώνοντάς την με την ευσεβοφάνεια, δηλαδή την υποκριτική ευσέβεια και ευλάβεια. Ωστόσο, σύμφωνα με ένα λεξικό, το να είναι κάποιος δίκαιος σημαίνει να ασκεί κρίση, να είναι ευθύς, ενάρετος, αθώος, αναμάρτητος, να συμμορφώνεται με τις προσταγές του θεϊκού νόμου ή με τους αποδεκτούς κανόνες περί ηθικής, να ενεργεί ορθά ή δίκαια. Δεν θα βρίσκατε εσείς ευχαρίστηση σε έναν νόμο ή κανόνα που έχει τέτοια θαυμάσια χαρακτηριστικά;

 5. Περιγράψτε την ιδιότητα της δικαιοσύνης όπως εκφράζεται στη Γραφή.

⁵ Αναφορικά με την ιδιότητα της δικαιοσύνης, η Εγκυκλοπαίδεια Τζουντάικα (Encyclopaedia Judaica) παρατηρεί: «Η δικαιοσύνη δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά, απεναντίας, έγκειται στο να κάνει κάποιος αυτό που είναι ορθό και δίκαιο σε όλες τις σχέσεις». Η δικαιοσύνη του Θεού, λόγου χάρη, δεν είναι απλώς μια εσωτερική ή προσωπική ιδιότητα την οποία κατέχει εκείνος, όπως είναι η αγιότητα και η αγνότητα. Τουναντίον, αποτελεί έκφραση της φύσης του με τρόπους που είναι δίκαιοι και ορθοί. Μπορεί να λεχθεί πως, επειδή ο Ιεχωβά είναι άγιος και αγνός, ό,τι κάνει και ό,τι προέρχεται από εκείνον είναι δίκαιο. Όπως λέει η Γραφή, «ο Ιεχωβά είναι δίκαιος σε όλες τις οδούς του και όσιος σε όλα τα έργα του».​—Ψαλμός 145:17.

 6. Τι είπε ο Παύλος για ορισμένους άπιστους Ιουδαίους των ημερών του, και γιατί;

⁶ Ο απόστολος Παύλος τόνισε αυτό το σημείο στην επιστολή του προς τους Χριστιανούς στη Ρώμη. Σχετικά με ορισμένους άπιστους Ιουδαίους, έγραψε: «Επειδή δεν γνωρίζουν τη δικαιοσύνη του Θεού αλλά ζητούν να εδραιώσουν τη δική τους, δεν υποτάχθηκαν στη δικαιοσύνη του Θεού». (Ρωμαίους 10:3) Γιατί αναφέρθηκε ο Παύλος σε αυτούς ως άτομα που “δεν γνώριζαν τη δικαιοσύνη του Θεού”; Μήπως δεν είχαν εκπαιδευτεί στο Νόμο, στους δίκαιους κανόνες του Θεού; Και βέβαια είχαν εκπαιδευτεί. Εντούτοις, στην πλειονότητά τους έβλεπαν τη δικαιοσύνη μόνο ως προσωπική αρετή, την οποία αποκτούσε κανείς με σχολαστική, επιμελή τήρηση θρησκευτικών διατάξεων, και όχι ως κανόνα που θα τους κατηύθυνε στις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους. Όπως οι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του Ιησού, και αυτοί έχασαν εντελώς το σημείο σχετικά με την κρίση και τη δικαιοσύνη.​—Ματθαίος 23:23-28.

 7. Πώς εκφράζεται η δικαιοσύνη του Ιεχωβά;

⁷ Σε οξεία αντίθεση, η δικαιοσύνη του Ιεχωβά εκφράζεται και φαίνεται καθαρά σε όλη την πολιτεία του. Μολονότι η δικαιοσύνη του απαιτεί να μην παραβλέπει απλώς τα αμαρτήματα των εκούσιων παραβατών, αυτό δεν τον καθιστά ψυχρό και απαιτητικό Θεό, τον οποίο πρέπει κανείς να φοβάται και να κρατάει σε απόσταση. Απεναντίας, οι δίκαιες πράξεις του έχουν προμηθεύσει μια βάση με την οποία οι άνθρωποι μπορούν να τον πλησιάσουν και να σωθούν από τις τρομερές συνέπειες της αμαρτίας. Είναι εντελώς κατάλληλο, λοιπόν, το ότι ο Ιεχωβά περιγράφεται ως «Θεός δίκαιος και Σωτήρας».​—Ησαΐας 45:21.

Δικαιοσύνη και Σωτηρία

8, 9. Με ποιους τρόπους εξέφραζε ο Νόμος τη δικαιοσύνη του Θεού;

⁸ Για να κατανοήσετε τη σχέση ανάμεσα στη δικαιοσύνη του Θεού και στη στοργική πράξη του σωτηρίας, εξετάστε το Νόμο που έδωσε στο έθνος του Ισραήλ μέσω του Μωυσή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Νόμος ήταν δίκαιος. Στα αποχαιρετιστήρια λόγια του, ο Μωυσής υπενθύμισε στους Ισραηλίτες: «Ποιο μεγάλο έθνος έχει δίκαιες διατάξεις και δικαστικές αποφάσεις όπως όλος αυτός ο νόμος που θέτω μπροστά σας σήμερα;» (Δευτερονόμιο 4:8) Αιώνες αργότερα, ο Βασιλιάς Δαβίδ του Ισραήλ δήλωσε: «Οι δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά είναι αληθινές· έχουν αποδειχτεί απόλυτα δίκαιες».​—Ψαλμός 19:9.

⁹ Μέσω του Νόμου, ο Ιεχωβά κατέστησε σαφείς τους τέλειους κανόνες του σχετικά με το ορθό και το εσφαλμένο. Ο Νόμος περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια πώς έπρεπε να συμπεριφέρονται οι Ισραηλίτες, όχι μόνο όσον αφορά τα θρησκευτικά ζητήματα, αλλά και τις επαγγελματικές συναλλαγές, τις γαμήλιες σχέσεις, τις συνήθειες διατροφής και υγιεινής και, ασφαλώς, τις δικαστικές αποφάσεις. Ο Νόμος προέβλεπε επίσης αυστηρές ποινές για τους παραβάτες, ακόμη και την επιβολή της θανατικής ποινής σε μερικές περιπτώσεις.a Αλλά μήπως οι δίκαιες απαιτήσεις του Θεού, όπως εκφράζονταν στο Νόμο, ήταν σκληρό και κουραστικό φορτίο για τους ανθρώπους, στερώντας τους την ελευθερία και τη χαρά, όπως ισχυρίζονται πολλοί σήμερα;

10. Πώς ένιωθαν για τους νόμους του Ιεχωβά όσοι τον αγαπούσαν;

¹⁰ Όσοι αγαπούσαν τον Ιεχωβά έβρισκαν μεγάλη ευχαρίστηση στους δίκαιους νόμους και στα διατάγματά του. Ο Βασιλιάς Δαβίδ, λόγου χάρη, όχι μόνο αναγνώριζε ως αληθινές και δίκαιες τις δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά, όπως έχουμε δει, αλλά ένιωθε επίσης εγκάρδια αγάπη και εκτίμηση για αυτές. Σχετικά με τους νόμους και τις δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά, έγραψε: “Είναι πιο επιθυμητά από το χρυσάφι, ναι, από άφθονο καθαρό χρυσάφι· και γλυκύτερα από μέλι, ναι, από το μέλι που ρέει από τις κηρήθρες. Ο υπηρέτης σου, μάλιστα, έχει λάβει προειδοποίηση από αυτά· στην τήρησή τους υπάρχει μεγάλη ανταμοιβή”.​—Ψαλμός 19:7, 10, 11.

11. Πώς αποδείχτηκε ο Νόμος “παιδαγωγός που οδήγησε στον Χριστό”;

¹¹ Αιώνες αργότερα, ο Παύλος υπογράμμισε κάποια ακόμη μεγαλύτερη αξία του Νόμου. Στην επιστολή του προς τους Γαλάτες, έγραψε: «Ο Νόμος έγινε ο παιδαγωγός μας που οδήγησε στον Χριστό, για να ανακηρυχτούμε δίκαιοι λόγω πίστης». (Γαλάτες 3:24) Στις ημέρες του Παύλου, ο παιδαγωγός ήταν ένας υπηρέτης ή δούλος σε κάποιο μεγάλο σπιτικό. Είχε το καθήκον να προστατεύει τα παιδιά και να τα συνοδεύει στο σχολείο. Παρόμοια, ο Νόμος προστάτευε τους Ισραηλίτες από τις εξαχρειωτικές ηθικές και θρησκευτικές συνήθειες των γύρω εθνών. (Δευτερονόμιο 18:9-13· Γαλάτες 3:23) Επιπλέον, ο Νόμος έκανε τους Ισραηλίτες να αντιλαμβάνονται την αμαρτωλή τους κατάσταση και την ανάγκη που είχαν για συγχώρηση και σωτηρία. (Γαλάτες 3:19) Οι διευθετήσεις για θυσίες υποδείκνυαν την ανάγκη μιας λυτρωτικής θυσίας και παρείχαν ένα προφητικό υπόδειγμα με το οποίο θα ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί ο αληθινός Μεσσίας. (Εβραίους 10:1, 11, 12) Συνεπώς, μολονότι ο Ιεχωβά εξέφρασε τη δικαιοσύνη του μέσω του Νόμου, το έκανε αυτό έχοντας υπόψη την ευημερία και την αιώνια σωτηρία του λαού.

Εκείνοι που Υπολογίζονται Δίκαιοι από τον Θεό

12. Τι θα μπορούσαν να είχαν αποκτήσει οι Ισραηλίτες αν τηρούσαν προσεκτικά το Νόμο;

¹² Εφόσον ο Νόμος που δόθηκε από τον Ιεχωβά ήταν δίκαιος από κάθε άποψη, αν υπάκουαν σε αυτόν οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να είχαν αποκτήσει δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού. Ο Μωυσής υπενθύμισε στους Ισραηλίτες καθώς ήταν έτοιμοι να εισέλθουν στην Υποσχεμένη Γη: «Θα σημάνει δικαιοσύνη για εμάς το να φροντίζουμε να εκτελούμε όλη αυτή την εντολή ενώπιον του Ιεχωβά του Θεού μας, ακριβώς όπως μας πρόσταξε». (Δευτερονόμιο 6:25) Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί: «Πρέπει να τηρείτε τα νομοθετήματά μου και τις δικαστικές αποφάσεις μου, τα οποία αν εκτελεί ο άνθρωπος, θα ζήσει μέσω αυτών. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά».​—Λευιτικό 18:5· Ρωμαίους 10:5.

13. Μήπως ήταν άδικο από μέρους του Ιεχωβά να απαιτεί από το λαό του να τηρεί το δίκαιο Νόμο; Εξηγήστε.

¹³ Δυστυχώς, ως έθνος, οι Ισραηλίτες δεν “εκτέλεσαν όλη αυτή την εντολή ενώπιον του Ιεχωβά” και έτσι έχασαν τις υποσχεμένες ευλογίες. Δεν τήρησαν όλες τις εντολές του Θεού επειδή ο Νόμος του Θεού ήταν τέλειος ενώ εκείνοι δεν ήταν. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Θεός είναι άδικος; Και βέβαια όχι. Ο Παύλος έγραψε: «Τι θα πούμε λοιπόν; Μήπως υπάρχει αδικία στον Θεό; Ποτέ να μη συμβεί αυτό!» (Ρωμαίους 9:14) Το γεγονός είναι ότι διάφοροι άνθρωποι, τόσο πριν όσο και μετά τον καιρό κατά τον οποίο δόθηκε ο Νόμος, υπολογίστηκαν δίκαιοι από τον Θεό μολονότι ήταν ατελείς και αμαρτωλοί. Στον κατάλογο αυτών των θεοφοβούμενων ατόμων συγκαταλέγονται ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Ιώβ, η Ραάβ και ο Δανιήλ. (Γένεση 7:1· 15:6· Ιώβ 1:1· Ιεζεκιήλ 14:14· Ιακώβου 2:25) Το ερώτημα λοιπόν είναι: Με ποια βάση υπολογίστηκαν αυτά τα άτομα δίκαια από τον Θεό;

14. Τι εννοεί η Γραφή όταν αναφέρεται σε έναν άνθρωπο ως «δίκαιο»;

¹⁴ Όταν η Γραφή αναφέρεται σε έναν άνθρωπο ως «δίκαιο», αυτό δεν υποδηλώνει αναμάρτητη κατάσταση ή τελειότητα. Απεναντίας, σημαίνει ότι το άτομο ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του έναντι του Θεού και των ανθρώπων. Παραδείγματος χάρη, ο Νώε αποκλήθηκε «δίκαιος άνθρωπος» και «άψογος ανάμεσα στους συγχρόνους του» επειδή «ενήργησε σύμφωνα με όλα όσα τον είχε διατάξει ο Θεός. Ενήργησε έτσι ακριβώς». (Γένεση 6:9, 22· Μαλαχίας 3:18) Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ, οι γονείς του Ιωάννη του Βαφτιστή, «ήταν . . . δίκαιοι ενώπιον του Θεού, επειδή περπατούσαν άμεμπτα σύμφωνα με όλες τις εντολές και τις νομικές απαιτήσεις του Ιεχωβά». (Λουκάς 1:6) Επίσης, ένας μη Ισραηλίτης, κάποιος Ιταλός αξιωματικός ονόματι Κορνήλιος, περιγράφτηκε ως “άντρας δίκαιος ο οποίος φοβόταν τον Θεό”.​—Πράξεις 10:22.

15. Με τι συνδέεται στενά η δικαιοσύνη;

¹⁵ Επιπλέον, η δικαιοσύνη στους ανθρώπους συνδέεται πολύ στενά με αυτό που έχει κάποιος στην καρδιά του—την πίστη, την εκτίμηση και την αγάπη του για τον Ιεχωβά και τις υποσχέσεις του—και όχι μόνο με την εκτέλεση των όσων απαιτεί ο Θεός. Οι Γραφές λένε ότι ο Αβραάμ «έθεσε πίστη στον Ιεχωβά· και εκείνος του το υπολόγισε ως δικαιοσύνη». (Γένεση 15:6) Ο Αβραάμ είχε πίστη, όχι μόνο στην ύπαρξη του Θεού, αλλά και στην υπόσχεσή του σχετικά με το «σπέρμα». (Γένεση 3:15· 12:2· 15:5· 22:18) Με βάση αυτή την πίστη και έργα που εναρμονίζονταν με την πίστη, ο Ιεχωβά μπορούσε να πολιτεύεται με τον Αβραάμ και με άλλους πιστούς ανθρώπους και να τους ευλογεί, μολονότι ήταν ατελείς.​—Ψαλμός 36:10· Ρωμαίους 4:20-22.

16. Σε τι έχει οδηγήσει η πίστη στο λύτρο;

¹⁶ Τελικά, η δικαιοσύνη στους ανθρώπους εξαρτάται από την πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Σχετικά με τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, ο Παύλος έγραψε: «Είναι δωρεά το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι με την παρ’ αξία καλοσύνη του [Θεού] μέσω της απελευθέρωσης με το λύτρο που πλήρωσε ο Χριστός Ιησούς». (Ρωμαίους 3:24) Ο Παύλος αναφερόταν σε εκείνους που είχαν επιλεχθεί για να είναι συγκληρονόμοι με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία. Ωστόσο, η λυτρωτική θυσία του Ιησού έδωσε επίσης σε εκατομμύρια άλλα άτομα την ευκαιρία να αποκτήσουν δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού. Ο απόστολος Ιωάννης είδε σε όραμα «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, . . . [να στέκονται] μπροστά στο θρόνο και μπροστά στο Αρνί, ντυμένοι με λευκές στολές». Οι λευκές στολές συμβολίζουν ότι είναι καθαροί και δίκαιοι ενώπιον του Θεού επειδή «έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού».​—Αποκάλυψη 7:9, 14.

Ευχαρίστηση στη Δικαιοσύνη του Ιεχωβά

17. Ποια βήματα πρέπει να γίνονται όσον αφορά την επιδίωξη δικαιοσύνης;

¹⁷ Αν και ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει στοργικά τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, ως το μέσο για να αποκτήσουν οι άνθρωποι δίκαιη υπόσταση ενώπιόν του, το αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση δεν έρχεται αυτόματα. Πρέπει κάποιος να ασκήσει πίστη στο λύτρο, να εναρμονίσει τη ζωή του με το θέλημα του Θεού, να αφιερωθεί στον Ιεχωβά και να το συμβολίσει αυτό με το βάφτισμα. Κατόπιν, πρέπει να εξακολουθήσει να επιδιώκει δικαιοσύνη, καθώς και άλλες πνευματικές ιδιότητες. Ο Τιμόθεος, ένας βαφτισμένος Χριστιανός με ουράνια κλήση, έλαβε την εξής νουθεσία από τον Παύλο: «Να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα». (1 Τιμόθεο 6:11· 2 Τιμόθεο 2:22) Και ο Ιησούς επίσης τόνισε την ανάγκη για συνεχή προσπάθεια όταν είπε: «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του». Μπορεί να εργαζόμαστε πολύ σκληρά επιζητώντας τις ευλογίες της Βασιλείας του Θεού, αλλά εργαζόμαστε άραγε εξίσου σκληρά επιδιώκοντας τις δίκαιες οδούς του Ιεχωβά;​—Ματθαίος 6:33.

18. (α) Γιατί δεν είναι εύκολο να επιδιώκουμε δικαιοσύνη; (β) Τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα του Λωτ;

¹⁸ Βεβαίως, δεν είναι εύκολο να επιδιώκουμε δικαιοσύνη. Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι είμαστε ατελείς και ρέπουμε εκ φύσεως προς την αδικία. (Ησαΐας 64:6) Επιπλέον, περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται και πολύ για τις δίκαιες οδούς του Ιεχωβά. Οι περιστάσεις μας μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με εκείνες του Λωτ, ο οποίος ζούσε στη διαβόητη για την πονηρία της πόλη των Σοδόμων. Ο απόστολος Πέτρος εξήγησε γιατί θεώρησε κατάλληλο ο Ιεχωβά να ελευθερώσει τον Λωτ από την επικείμενη καταστροφή. Ο Πέτρος είπε: «Αυτός ο δίκαιος άνθρωπος με όσα έβλεπε και άκουγε ενώ κατοικούσε ανάμεσά τους κάθε ημέρα βασάνιζε τη δίκαιη ψυχή του εξαιτίας των άνομων πράξεών τους». (2 Πέτρου 2:7, 8) Επομένως, ο καθένας μας θα κάνει καλά να ρωτήσει: “Μήπως συναινώ σιωπηρά μέσα στην καρδιά μου στις ανήθικες πράξεις που βλέπουμε γύρω μας; Μήπως θεωρώ απλώς κακόγουστα τα δημοφιλή αλλά βίαια ψυχαγωγικά θεάματα ή αθλήματα; Ή νιώθω να βασανίζομαι όπως ο Λωτ από τέτοιες άδικες πράξεις;”

19. Ποιες ευλογίες μπορούμε να απολαμβάνουμε αν βρίσκουμε ευχαρίστηση στη δικαιοσύνη του Θεού;

¹⁹ Σε αυτές τις επικίνδυνες και αβέβαιες ημέρες, το να βρίσκουμε ευχαρίστηση στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά αποτελεί πηγή ασφάλειας και προστασίας. Απαντώντας στο ερώτημα: «Ιεχωβά, ποιος θα φιλοξενηθεί στη σκηνή σου; Ποιος θα κατοικήσει στο άγιο βουνό σου;» ο Βασιλιάς Δαβίδ είπε: «Αυτός που περπατάει άψογα και πράττει τη δικαιοσύνη». (Ψαλμός 15:1, 2) Επιδιώκοντας τη δικαιοσύνη του Θεού και βρίσκοντας ευχαρίστηση σε αυτήν, μπορούμε να διατηρούμε καλή σχέση μαζί του και να εξακολουθούμε να απολαμβάνουμε την εύνοια και την ευλογία του. Έτσι λοιπόν, η ζωή μας θα χαρακτηρίζεται από ικανοποίηση, αυτοσεβασμό και ειρήνη διάνοιας. «Όποιος επιδιώκει δικαιοσύνη και στοργική καλοσύνη, θα βρει ζωή, δικαιοσύνη και δόξα», λέει ο Λόγος του Θεού. (Παροιμίες 21:21) Επιπλέον, το να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε ώστε να πράττουμε το ορθό και το δίκαιο σε όλες μας τις προσπάθειες σημαίνει ευτυχείς προσωπικές σχέσεις και βελτιωμένη ποιότητα ζωής​—από ηθική και πνευματική άποψη. Ο ψαλμωδός διακήρυξε: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που εφαρμόζουν κρίση, που εκτελούν δικαιοσύνη όλο τον καιρό».​—Ψαλμός 106:3.

[Υποσημείωση]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Τι είναι δικαιοσύνη;

• Πώς συνδέεται η σωτηρία με τη δικαιοσύνη του Θεού;

• Με ποια βάση υπολογίζονται κάποιοι άνθρωποι δίκαιοι από τον Θεό;

• Πώς μπορούμε να βρίσκουμε ευχαρίστηση στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά;

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Ο Βασιλιάς Δαβίδ εξέφρασε εγκάρδια αγάπη για τους νόμους του Θεού

[Εικόνες στη σελίδα 16]

Ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ, καθώς και ο Κορνήλιος, υπολογίστηκαν δίκαιοι από τον Θεό. Γνωρίζετε γιατί;