Ο Θησαυρός μας, μια Σύγχρονη Διακονία Δόξας

‘Έχουμε αυτόν το θησαυρό σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η δύναμη που είναι πέρα από τη φυσιολογική να είναι από τον Θεό και όχι από τον εαυτό μας’.—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:7, ΜΝΚ.

 1. (α) Ποιον ένδοξο θησαυρό μπορούμε να έχουμε, και γιατί; (β) Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή την επίδοση του Μωσαϊκού Νόμου;

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ του κηρύγματος ‘τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας’ στη διάρκεια της συντέλειας του συστήματος πραγμάτων είναι πράγματι ένας θησαυρός, ένα απόκτημα εξαιρετικά πολύτιμο. Επειδή ο Ιεχωβά είναι Θεός δόξας, η υπηρεσία στον Θεό είναι μια διακονία δόξας, και κατά συνέπεια θησαυρός. (Ματθαίος 24:14· 2 Κορινθίους 3:18–4:1) Σχετικά με την ένδοξη επίδοση του Μωσαϊκού Νόμου, τα εδάφια Έξοδος 34:29, 30 λένε: «Ότε κατέβαινεν ο Μωυσής από του όρους Σινά, και αι δύο πλάκες του μαρτυρίου ήσαν εις την χείρα του Μωυσέως, ότε κατέβαινεν από του όρους, ο Μωυσής δεν ήξευρεν ότι το δέρμα του προσώπου αυτού έγεινε λαμπρόν [ακτινοβολούσε, ΜΝΚ] ενώ ελάλει [με τον Ιεχωβά]. Και είδεν ο Ααρών και πάντες οι υιοί Ισραήλ τον Μωυσήν, και ιδού, το δέρμα του προσώπου αυτού έλαμπε [ακτινοβολούσε, ΜΝΚ]· και εφοβήθησαν να πλησιάσωσιν εις αυτόν».

 2. Τι προσκιάστηκε από την υπηρεσία του Μωσαϊκού Νόμου, και γιατί η μετέπειτα διακονία είναι πιο ένδοξη;

² Τα εδάφια 32 ως 34 προσθέτουν: ‘Μετά ταύτα πάντες οι υιοί Ισραήλ προσήλθον· και προσέταξεν εις αυτούς πάντα όσα ελάλησεν ο Ιεχωβά προς αυτόν επί του όρους Σινά. Και ετελείωσεν ο Μωυσής λαλών προς αυτούς· είχε δε κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού. Και ότε εισήρχετο ο Μωυσής ενώπιον του Ιεχωβά δια να λαλήση μετ’ αυτού, εσήκονε το κάλυμμα, εωσού εξέλθη’. Η υπηρεσία του Μωσαϊκού Νόμου προσκίαζε τη διακονία της νέας διαθήκης, με Μεσίτη τον Ιησού Χριστό. Συνεπώς, αν η προηγούμενη διακονία ήταν ένδοξη, πόσο πιο ένδοξη πρέπει να ήταν η μετέπειτα, ‘η χορήγηση του πνεύματος’! (2 Κορινθίους 3:7-11) Είναι πιο ένδοξη επειδή έχει μια δόξα που παραμένει, και οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού συμμετέχουν σ’ αυτή.—Ρωμαίους 12:11.

 3. (α) Τι πρέπει να αληθεύει σχετικά με τη διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά γιατί αυτό δεν είναι εμφανές σε πολλούς; (β) Τι απέδειξε ότι ο Μωυσής είχε βρεθεί στην ένδοξη παρουσία του Ιεχωβά;

³ Επομένως, λοιπόν, η διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι ένδοξη. Ωστόσο, αυτό δεν είναι εμφανές στους πολλούς, οι οποίοι έχουν τυφλωθεί από την ψεύτικη θρησκεία. Μολονότι πολλοί έχουν την Αγία Γραφή και μπορεί να τη διαβάζουν, δεν έχουν μάτια ‘που βλέπουν’. (2 Πέτρου 1:5-9) Για να φύγει το κάλυμμα από τα μάτια τους, πρέπει να στραφούν με πίστη στον Ιεχωβά Θεό, γιατί, όταν ο Μωυσής πήγαινε στην παρουσία του Ιεχωβά, αφαιρούσε το κάλυμμα που έκρυβε το πρόσωπό του από τους Ιουδαίους. (2 Κορινθίους 3:16) Οι Ισραηλίτες φοβήθηκαν όταν είδαν τη δόξα του Θεού στο πρόσωπο του μεσίτη τους και του ζήτησαν να βάλει κάλυμμα για να μην τη βλέπουν. Ακριβώς όπως μια φωσφορική ουσία που έχει εκτεθεί στο φως ακτινοβολεί κατόπιν στο σκοτάδι, έτσι και ο Μωυσής, ο μεσάζων τους, αντανακλούσε τη δόξα του Ιεχωβά, αποδεικνύοντας ότι είχε βρεθεί μπροστά στον Ιεχωβά.

 4. Πώς μιμούνται οι άπιστοι άνθρωποι σήμερα τους αρχαίους Ιουδαίους, αλλά τι δεν φοβούνται οι ακόλουθοι του Μεγαλύτερου Μωυσή;

⁴ Ο Μωυσής προσκίαζε τον μεγάλο Προφήτη του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Όπως κι εκείνος από τον οποίο προεικονίστηκε, ο Μεγαλύτερος Μωυσής δεν φοβάται να βλέπει απευθείας τη δόξα του Ιεχωβά. Αλλά μέχρι σήμερα, οι άπιστοι άνθρωποι που είναι τυφλωμένοι από τον Διάβολο και τη Βαβυλωνιακή του θρησκεία μιμούνται εκείνους τους αρχαίους Ιουδαίους και αρνούνται να δουν, ή αλλιώς να διακρίνουν, τη δόξα του Μεγαλύτερου Μωυσή, του Ιησού Χριστού. (2 Κορινθίους 3:12-15) Εντούτοις, οι αληθινοί ακόλουθοί του δεν φοβούνται να δουν την αντανάκλαση της δόξας του Ιεχωβά, όπως τη μεταδίδει το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αφού έχουν απελευθερωθεί από τη Βαβυλωνιακή επιρροή, παίρνουν θάρρος για να αντανακλούν τη δόξα του Θεού. «Έχοντες λοιπόν τοιαύτην ελπίδα», έγραψε ο Παύλος, «πολλήν παρρησίαν μεταχειριζόμεθα».—2 Κορινθίους 3:12.

Άτομα που Αντανακλούν τη Δόξα του Θεού

 5. Πώς μπορούμε να αντανακλούμε τη δόξα του Θεού και να είμαστε όπως κι ο Μωυσής πάνω στην κορυφή του βουνού, στην παρουσία του Ιεχωβά;

⁵ Ο Ιησούς Χριστός έχει αφαιρέσει το κάλυμμα, αποκαλύπτοντας και διακηρύττοντας σ’ εμάς τον Ιεχωβά Θεό. (Ιωάννης 1:14, 17, 18) Γι’ αυτό πρέπει να λάμπουμε, και μ’ αυτόν τον τρόπο λάμπει η δόξα του Θεού μέσω «του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού», το οποίο πρέπει να διακηρύττουμε. Η ακτινοβολία του αποτελεί ‘την γνώσιν της δόξης του Θεού δια του προσώπου του Ιησού Χριστού’. Εμείς πρέπει να αντανακλούμε αυτή τη δόξα μιλώντας για τη δόξα του Ιεχωβά και τη δόξα της Βασιλείας του υπό τον Γιο του. (2 Κορινθίους 4:4-6) Όπως κι ο Μωυσής πάνω στην κορυφή του βουνού, στην παρουσία του Ιεχωβά, οι Μάρτυρές Του στη γη δεν καλύπτουν την καρδιά τους από τη δόξα του Ιεχωβά. Θαυμάζουν τη δόξα που αντανακλάται στο πρόσωπο του Γιου και Βασιλιά του Ιεχωβά, του Ιησού Χριστού. Έτσι, πρέπει να μεταδίδουν σε άλλους το φως που σχετίζεται με τη δόξα του Θεού.

 6. Πώς περιγράφει ο Παύλος την ένδοξη διακονία μας στα εδάφια 2 Κορινθίους 3:18, και με ποιους τρόπους ‘μεταμορφωνόμαστε’;

⁶ Για όλους τους συμμάρτυρες της δόξας του Ιεχωβά, ο απόστολος Παύλος την περιγράφει με τα εξής λόγια: ‘Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Ιεχωβά με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου [ακριβώς όπως γίνεται από τον Ιεχωβά που είναι Πνεύμα, ΜΝΚ]’. (2 Κορινθίους 3:18) Όσο περισσότερη δόξα αυτού του φωτός λαβαίνουμε τόσο περισσότερη πρέπει να ακτινοβολούμε, κι έτσι τόσο περισσότερο μεταμορφωνόμαστε. Ο νους ανανεώνεται και ανακαινίζεται, μολονότι μπορεί να μη διακρίνουμε αλλαγές στο σώμα ή στο πρόσωπο. Το φως του ένδοξου αγγέλματος που μεταδίδουμε είναι εκείνο που φέρνει την αλλαγή μέσα μας. Η ζωή μας μεταμορφώνεται για να γίνει σαν του Χριστού, καθώς αρχίζουμε να εκτελούμε την προνομιακή υπηρεσία της διάδοσης αυτού του ένδοξου φωτός σε άλλους.—Εβραίους 13:15.

 7. Από ποια πηγή έρχεται η γνήσια δόξα, και πώς μπορούμε να εκφράζουμε μια τέτοια δόξα;

⁷ Όλη αυτή η μεταμόρφωση οφείλεται στο πνεύμα, δηλαδή στην ενεργό δύναμη, του Θεού. Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου δεν αντανακλούν τη δόξα του Ιεχωβά Θεού, αλλά χρειάζεται να προσποιούνται για να δημιουργούν εντύπωση. Η δόξα δεν είναι δική μας δόξα, και δεν χρειάζεται να στολιζόμαστε με πανέμορφα άμφια από μετάξι, χρυσάφι και αστραφτερά κοσμήματα. Η γνήσια δόξα έρχεται από το πνεύμα του Θεού και εκφράζεται με τη μετάδοση της ένδοξης μαρτυρίας σχετικά με τον Ιεχωβά που είναι Πνεύμα.

Εξαιρετικά Προνομιούχοι Φορείς Φωτός

 8, 9. Τι ενθάρρυνση μας δίνει ο Παύλος στα εδάφια 2 Κορινθίους 4:1, 2, και τι αποφασιστικότητα απαιτεί αυτό από εμάς;

⁸ Στα εδάφια 2 Κορινθίους 4:1, 2 διαβάζουμε: «Δια τούτο, έχοντες την διακονίαν ταύτην, καθώς ηλεήθημεν, δεν αποκάμνομεν, αλλ’ απηρνήθημεν τα κρυπτά της αισχύνης, μη περιπατούντες εν πανουργία μηδέ δολόνοντες τον λόγον του Θεού, αλλά με την φανέρωσιν της αληθείας συνιστώντες εαυτούς προς πάσαν συνείδησιν ανθρώπων ενώπιον του Θεού». Ο Θεός μάς έδειξε έλεος, αναθέτοντάς μας αυτή τη διακονία. Αυτή είναι μια παρότρυνση που σκοπό έχει να μας ενθαρρύνει για να συνεχίσουμε θαρραλέα, και αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνουμε! Αφού έχουμε ευνοηθεί με το φως από το Λόγο του Θεού, είμαστε υποχρεωμένοι να το εκπέμπουμε σε άλλους.—Παράβαλε Ματθαίος 5:14-16.

⁹ Τα πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι ντρέπονται, όπως η απάτη, τα κρύβουν με δόλο και πανουργία. Αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να ντρεπόμαστε, γιατί το άγγελμα και το έργο μας δεν είναι απατηλά, αλλά είναι δίκαια και αληθινά. Συνεπώς, μπορούμε να εκπέμπουμε την πλήρη δόξα του φωτός. Δεν χειριζόμαστε το Λόγο του Θεού απατηλά. Αν το κάναμε αυτό, τότε θα τον χειριζόμασταν ιδιοτελώς για προσωπικό κέρδος, δόξα, όφελος και κοσμική ισχύ, και για να αποφύγουμε την εναντίωση και το διωγμό από τον κόσμο. Εκείνοι που δεν φοβούνται να πάνε στον Ιεχωβά με ακάλυπτο πρόσωπο και να αντικρίσουν το ένδοξο φως της αλήθειας, με παρόμοιο τρόπο δεν θα φοβούνται να αντιμετωπίσουν την ευθύνη τους. Θα αφήσουν το φως να αντανακλάται από τους ίδιους.

10. Γιατί δεν φταίνε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αν τα καλά νέα της Βασιλείας είναι καλυμμένα και δεν τα βλέπουν μερικοί άνθρωποι;

¹⁰ Αν τα καλά νέα της Βασιλείας είναι καλυμμένα και δεν τα βλέπουν μερικοί, δεν φταίνε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά οι ίδιοι. Τα καλά νέα της Βασιλείας δεν είναι κρυμμένα. Το παγκόσμιο έργο κηρύγματος που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πασίγνωστο. Έτσι, αυτοί μπορούν να πουν, όπως είπε και ο απόστολος Παύλος: «Τούτο δεν είναι πεπραγμένον εν γωνία». Πράγματι, όπως έγραψε ο ίδιος, τα καλά νέα έχουν ‘κηρυχθεί εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν’.—Πράξεις 26:26· Κολοσσαείς 1:23.

11. Γιατί είναι καλυμμένα τα ένδοξα καλά νέα για τόσο πολλούς ανθρώπους;

¹¹ Εκείνοι για τους οποίους είναι κρυμμένα τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού είναι εναντιούμενοι, τυφλωμένοι από τον Διάβολο. (Παράβαλε Ματθαίος 12:30.) Αν δεν ελευθερωθούν από την ψεύτικη θρησκεία και τις παγίδες του Διαβόλου, πρόκειται να καταστραφούν. Με δαιμονική επιρροή, τέτοια άτομα βάζουν κάλυμμα στα ίδια τους τα μάτια, γιατί ο απόστολος Παύλος λέει στα εδάφια 2 Κορινθίους 4:3-5: «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους [σ’ αυτούς που αφανίζονται, ΜΝΚ] είναι κεκαλυμμένον, των οποίων απίστων όντων ο θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού. Διότι ημείς δεν κηρύττομεν εαυτούς, αλλά τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εαυτούς δε δούλους υμών δια τον Ιησούν».

12. Σε αντίθεση με τα άτομα που είναι διανοητικά τυφλωμένα, πώς ανταποκρίνεται ο λαός του Ιεχωβά στα λόγια του εδαφίου 2 Κορινθίους 4:6;

¹² Τα άτομα που είναι διανοητικά τυφλωμένα δεν θέλουν να πιστέψουν. Η απιστία τους κάνει το νου τους προσιτό για να εισβάλουν οι δαίμονες. (1 Τιμόθεον 4:1) Αυτοί δεν μπορούν να δουν τη δόξα του Ιεχωβά ούτε την αντανάκλασή της από την όψη του Ιησού, του Μεγαλύτερου Μωυσή. Ο λαός του Ιεχωβά συλλαμβάνει το ένδοξο φως από την Αγία Γραφή και το ακτινοβολεί σε άλλους. Άρα, όλοι οι δούλοι του Ιεχωβά είναι φορείς φωτός, και ο Θεός προστάζει να λάμπει το φως. Το φως πρέπει να αντανακλάται από το λαό του Θεού και να πέφτει σε άλλους που βρίσκονται στο σκοτάδι και κινδυνεύουν να καταστραφούν. Ακριβώς όπως το θέτει το εδάφιο 2 Κορινθίους 4:6: «Διότι ο Θεός ο ειπών να λάμψη φως εκ του σκότους, είναι όστις έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού δια του προσώπου του Ιησού Χριστού». Επειδή το έχουν αυτό υπόψη τους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπακούνε στη θεϊκή εντολή και αφήνουν το φως τους να λάμπει σε άλλους, για τη δόξα του Θεού.

Ένδοξος Θησαυρός σε Εύθραυστα Σκεύη

13. Ποιο είναι το αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δόθηκε σε ανθρώπους αυτή η ευλογητή υπηρεσία να είναι φορείς φωτός;

¹³ Σ’ αυτό το ανείπωτα μεγαλειώδες προνόμιο υπηρεσίας, αποτελεί ζήτημα πρώτιστης σπουδαιότητας το να αποδείξουν οι φορείς του φωτός ότι τους αξίζει να κατέχουν το φως, κρατώντας την ακεραιότητά τους στον Θεό. Για να επιτελέσει αυτό το θαυμαστό προνόμιο υπηρεσίας, ο Θεός δεν χρησιμοποίησε τους άγιους αγγέλους, που επιθυμούν να ‘παρακύψουν’ σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά έχει χαρίσει αυτό το ευλογητό προνόμιο στα σάρκινα πλάσματά του. (1 Πέτρου 1:12) Αυτό έχει γίνει για να μεγαλυνθεί η δική του δύναμη μπροστά στην ανθρώπινη αδυναμία. Όπως δηλώνει το εδάφιο 2 Κορινθίους 4:7, ΜΝΚ: ‘Ωστόσο, έχουμε αυτόν το θησαυρό σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η δύναμη που είναι πέρα από τη φυσιολογική να είναι από τον Θεό και όχι από τον εαυτό μας’.

14. (α) Ποιος είναι ‘αυτός ο θησαυρός σε χωμάτινα σκεύη’; (β) Γιατί ο Μωυσής και ο Ιησούς Χριστός αποτελούν σοφά παραδείγματα για εμάς, σχετικά με το θησαυρό;

¹⁴ Στην αρχαιότητα, τα σκεύη χρησιμοποιούνταν συχνά ως θήκες για πολύτιμα αντικείμενα. Ποιος είναι αυτός ο ένδοξος θησαυρός που έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε εύθραυστα, χωμάτινα σκεύη—στον εαυτό τους, αφού είναι αδύναμα πλάσματα από χώμα της γης; Αυτός ο θησαυρός δεν είναι απλώς το φως που έχει λάμψει στην καρδιά τους. Είναι η διακονία αυτού του φωτός, την οποία διακονία, ή υπηρεσία, πρέπει να επιτελέσουν με τα γήινα σώματά τους. Η διακονία είναι η μετάδοση του φωτός, το οποίο έχει κάνει ο Θεός να λάμψει στην καρδιά τους. Αυτή η διακονία αποτελεί καλό θησαυρό, εφόσον είναι ένα πολύτιμο προνόμιο υπηρεσίας στο οποίο συμμετέχει σήμερα, όχι μόνο το χρισμένο υπόλοιπο του ‘μικρού ποιμνίου’, αλλά και ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων’ του Καλού Ποιμένα, του Ιησού Χριστού. (Λουκάς 12:32· Ιωάννης 10:14-16· Αποκάλυψις 7:9) Ο Μωυσής και το αντίτυπό του, ο Ιησούς Χριστός, αποτελούν σοφά παραδείγματα για εμάς, προκειμένου να προσηλώσουμε την καρδιά μας σ’ αυτόν το θησαυρό της θεϊκής υπηρεσίας, «επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας».—Ματθαίος 6:19-21· Εβραίους 11:26.

15, 16. (α) Πώς φαίνεται ότι η δύναμη που είναι πέρα από τη φυσιολογική προέρχεται από τον Θεό και όχι από τον εαυτό μας; (β) Γιατί δεν θα μπορέσει ο κόσμος να σπάσει τα χωμάτινα σκεύη του Θεού, όση εναντίωση κι αν προβάλλει;

¹⁵ Πώς φαίνεται, λοιπόν, ότι η δύναμη που είναι πέρα από τη φυσιολογική προέρχεται από τον Θεό και όχι από τον εαυτό μας; Με τον εξής τρόπο: Εμείς που έχουμε αυτή την πολύτιμη υπηρεσία και αποστολή είμαστε εύθραυστα, χωμάτινα σκεύη, και γι’ αυτό είμαστε ανάξιοι και ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φέρουμε τέτοια τιμή από μόνοι μας. Επιπλέον, εμείς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, δεχόμαστε κάθε είδους πίεση από τους εχθρούς, που προσπαθούν να μας συντρίψουν, να μας σπάσουν, για να μας καταστήσουν ακατάλληλους να εκτελούμε την αποστολή που έχει δώσει ο Θεός. Συνεπώς, πρέπει να είναι η δύναμη του Μεγάλου Εντολοδότη εκείνη που μας βοηθάει να αντισταθούμε στη μεγάλη κακομεταχείριση την οποία δεχόμαστε απ’ αυτόν τον κόσμο, να κρατήσουμε γερά την αποστολή μας και να αποδειχτούμε άξιοι να παραμείνουμε στην υπηρεσία του. Έτσι, όση εναντίωση κι αν προβάλλει ο κόσμος, δεν θα μπορέσει να σπάσει τα χωμάτινα σκεύη του Θεού και να τους αφαιρέσει τον πολύτιμο θησαυρό τους, γιατί στα εδάφια 2 Κορινθίους 4:8-12 είναι γραμμένο:

¹⁶ «Κατά πάντα θλιβόμενοι αλλ’ ουχί στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ’ ουχί απελπιζόμενοι, διωκόμενοι αλλ’ ουχί εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ’ ουχί απολλύμενοι, πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού περιφέροντες εν τω σώματι [πάντοτε υπομένουμε παντού στο σώμα μας τη θανατηφόρα μεταχείριση που υπέστη ο Ιησούς, ΜΝΚ], δια να φανερωθή εν τω σώματι ημών και η ζωή του Ιησού. Διότι ημείς οι ζώντες παραδιδόμεθα πάντοτε εις τον θάνατον δια τον Ιησούν, δια να φανερωθή και η ζωή του Ιησού εν τη θνητή ημών σαρκί. Ώστε ο μεν θάνατος ενεργείται εν ημίν, η δε ζωή [μέσω του κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας] εν υμίν».

Ο Πολύς Όχλος Θεωρεί Εξαιρετικά Πολύτιμο ‘Αυτόν το Θησαυρό’

17. Πώς αξιολογεί ο πολύς όχλος ‘αυτόν το θησαυρό’ της διακονίας της δόξας;

¹⁷ «Ο μεν θάνατος ενεργείται εν ημίν, η δε ζωή εν υμίν». Αυτή η δήλωση εφαρμόζεται στους χρισμένους από το πνεύμα Χριστιανούς. Ωστόσο, μπορεί κάλλιστα να μας κάνει να σκεφτούμε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο χρισμένο υπόλοιπο του Θεού και στον πολύ όχλο των άλλων προβάτων. Οι χρισμένοι ξέρουν ότι πρέπει τελικά να τερματίσουν την επίγεια πορεία τους με το θάνατο όπως κι ο Ιησούς, αλλά έχουν συντρόφους με τους οποίους να μοιραστούν τον ένδοξο θησαυρό της υπηρεσίας και οι οποίοι θα τους βοηθήσουν να εκτελέσουν τον κύριο όγκο του έργου κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας. Όπως και το χρισμένο υπόλοιπο, ο πολύς όχλος των άλλων προβάτων σήμερα εκτιμά το γεγονός ότι ο μοναδικός θησαυρός που θα επιζήσει από την πύρινη μάχη του Αρμαγεδδώνα και θα εξακολουθήσει να υπάρχει άθικτος και άφθαρτος στο νέο κόσμο είναι αυτός ο θησαυρός της ευλογητής διακονίας, της υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά Θεό και τον ένδοξο Βασιλιά του, τον Ιησού Χριστό. Ο πολύς όχλος θα κρατήσει γερά αυτόν το θησαυρό, ‘αποδίδοντας [στον Θεό] ιερή υπηρεσία μέρα και νύχτα στο ναό του’.—Αποκάλυψις 7:15, ΜΝΚ.

18. (α) Τι θα συμβεί σύντομα στην ψεύτικη δόξα αυτού του κόσμου; (β) Ποια ‘δόξα’ αρνήθηκε να δεχτεί ο Ιησούς, και κάνοντας τι κέρδισε μια ανώτερη δόξα;

¹⁸ Σύντομα, ο Θεός θα βάλει τέλος στην ψεύτικη δόξα αυτού του τωρινού πονηρού συστήματος πραγμάτων—μια ‘δόξα’ που εξακολουθεί να υπάρχει αφότου ο Σατανάς ο Διάβολος ανέβασε τον Ιησού στο ψηλό βουνό και του έδειξε όλα τα βασίλεια του κόσμου και «την δόξαν αυτών». (Λουκάς 4:5, 6) Ο Ιησούς αρνήθηκε να δεχτεί την προσφορά δόξας από μια τέτοια πηγή και συνέχισε να ακολουθεί στη γη την πορεία ενέργειας που επιδοκίμαζε ο Θεός. Επειδή το έκανε αυτό, θα στεφανωνόταν με μια δόξα ανώτερη ακόμη κι από τη δόξα που απολάμβανε στον ουρανό, ως ο μονογενής Γιος του Θεού, προτού αναλάβει τον επίγειο διορισμό του, που του εξέθεσε ο Ιεχωβά.—Ιωάννης 5:36· 17:5· Φιλιππησίους 2:9-11.

19. Ποιου τιμητικού προνομίου υπηρεσίας πλησιάζει η πλήρης ολοκλήρωση, και ποια είναι η απόφασή μας σχετικά μ’ αυτό;

¹⁹ Το προειπωμένο τέλος αυτού του διαβολικού συστήματος πραγμάτων δεν θα έρθει προτού δοθεί η μαρτυρία για τη Βασιλεία σε όλη τη γη, πράγμα που θα σημειώσει το μεγαλειώδες αποκορύφωμα του έργου που κάνουν οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ματθαίος 24:14) Η μαρτυρία για τη Βασιλεία δίνεται εδώ και τρία τέταρτα του αιώνα και, όπως δείχνουν οι παγκόσμιες εξελίξεις των καιρών μας, αυτό το προειπωμένο τέλος πρέπει να είναι κοντά. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να πλησιάζει η πλήρης ολοκλήρωση του τιμητικού προνομίου της συμμετοχής στη διακονία της βασιλικής, άγιας κυβέρνησης. (Ματθαίος, κεφάλαια 24, 25· Μάρκος, κεφάλαιο 13· Λουκάς, κεφάλαιο 21) Το προνόμιο που έχουμε να συμμετέχουμε στην παγγήινη επίδοση μαρτυρίας για την εγκαθιδρυμένη Βασιλεία αποτελεί πράγματι έναν ένδοξο θησαυρό τον οποίο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ως ακόλουθοι του ενθρονισμένου Γιου του, του Ιησού Χριστού, θεωρούν εξαιρετικά πολύτιμο. Αυτοί επιθυμούν διακαώς να κρατήσουν αυτόν το θησαυρό μέχρι τότε που η μαρτυρία για τη Βασιλεία θα ολοκληρωθεί και ο Παντοδύναμος Θεός Ιεχωβά θα στεφανώσει την παγκόσμια κατάσταση με τη δική του προσωπική μαρτυρία για την παγκόσμια κυριαρχία του.—Σοφονίας 3:8.

Ποιες Είναι οι Απαντήσεις σας;

◻ Γιατί είναι ένδοξη η διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

◻ Γιατί είναι καλυμμένα τα καλά νέα για τόσο πολλούς ανθρώπους σήμερα;

◻ Ποιος είναι ‘αυτός ο θησαυρός σε χωμάτινα σκεύη’;

◻ Γιατί έχει χρησιμοποιήσει ο Θεός εύθραυστα, χωμάτινα σκεύη, για την πολύτιμη υπηρεσία του;

◻ Πώς αξιολογεί ο λαός του Ιεχωβά ‘αυτόν το θησαυρό’, και γιατί;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Η δόξα του Θεού αντανακλάται από την όψη του Ιησού Χριστού, του Μεγαλύτερου Μωυσή. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν το προνόμιο να συλλαμβάνουν το ένδοξο φως του Θεού από την Αγία Γραφή και να το ακτινοβολούν σε άλλους