Τα Προβλήματα της Ανθρωπότητας σε Λίγο θα Τελειώσουν!

«Η ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ δράση έχει περιορισμένη αξία αν δεν αποτελεί μέρος ευρύτερης στρατηγικής και πολιτικού σχεδιασμού με στόχο την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών των συγκρούσεων. Η πείρα έχει δείξει επανειλημμένα ότι η ανθρωπιστική δράση δεν μπορεί να λύσει από μόνη της προβλήματα που στην ουσία είναι πολιτικής φύσης».​—Η Κατάσταση των Προσφύγων του Κόσμου​—2000 (The State of the World’s Refugees 2000).

Παρά την έντονη ανθρωπιστική δράση, τα προβλήματα της ανθρωπότητας αυξάνονται αδυσώπητα. Υπάρχει άραγε περίπτωση να βρεθεί κάποια μόνιμη πολιτική λύση; Στην πραγματικότητα, οι πιθανότητες είναι ελάχιστες. Πού αλλού, όμως, μπορούμε να στραφούμε; Ο απόστολος Παύλος, σε μια γεμάτη νόημα περικοπή στην αρχή της επιστολής του προς τους Χριστιανούς της Εφέσου, εξηγεί πώς ο Θεός θα φέρει τέλος σε όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Υποδεικνύει ακόμη και το μέσο που θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να το κάνει αυτό​—ένα μέσο το οποίο θα αντιμετωπίσει τις βασικές αιτίες όλων των προβλημάτων που μας πλήττουν σήμερα. Γιατί να μην εξετάσετε τα λόγια του Παύλου; Η περικοπή βρίσκεται στα εδάφια Εφεσίους 1:3-10.

«Να Ξανασυγκεντρώσει Όλα τα Πράγματα στον Χριστό»

Ο σκοπός του Θεού, λέει ο απόστολος, αφορά αυτό που εκείνος αποκαλεί «διαχείριση [δηλαδή, το χειρισμό διαφόρων ζητημάτων] στο πλήρωμα των προσδιορισμένων καιρών». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Θεός έχει έναν καθορισμένο καιρό κατά τον οποίο θα ενεργήσει με τέτοιον τρόπο ώστε «να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό, τα πράγματα που είναι στους ουρανούς και τα πράγματα που είναι στη γη». (Εφεσίους 1:10) Ναι, ο Θεός έχει θέσει σε λειτουργία μια διευθέτηση για να επαναφέρει τα πάντα στον ουρανό και στη γη σε μια αρμονική κατάσταση υπό τον άμεσο έλεγχό του. Είναι ενδιαφέρον ότι, σχετικά με τον όρο που αποδίδεται εδώ «να ξανασυγκεντρώσει», ο Βιβλικός λόγιος Τζ. Χ. Θάγιερ σχολιάζει: «Να επαναφέρει για τον εαυτό του . . . όλα μαζί τα πράγματα και τα όντα (που μέχρι τώρα είναι διαιρεμένα εξαιτίας της αμαρτίας) σε μια κατάσταση αλληλένδετης ενότητας σε σχέση με τον Χριστό».

Τα παραπάνω μας δείχνουν γιατί χρειάζεται να ενεργήσει έτσι ο Θεός, αν λάβουμε υπόψη το πώς προκλήθηκε ευθύς εξαρχής η διαίρεση. Στο ξεκίνημα της ιστορίας του ανθρώπου, οι πρώτοι μας γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, ακολούθησαν τον Σατανά τον Διάβολο στασιάζοντας εναντίον του Θεού. Ήθελαν ανεξαρτησία ώστε να έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι σχετικά με το τι ήταν καλό και τι κακό. (Γένεση 3:1-5) Σε αρμονία με τη θεϊκή δικαιοσύνη, αποβλήθηκαν από την οικογένεια του Θεού και έχασαν τη σχέση που είχαν μαζί του. Βύθισαν την ανθρωπότητα στην ατέλεια με όλες τις τρομερές συνέπειες που αντιμετωπίζουμε σήμερα.​—Ρωμαίους 5:12.

Προσωρινή Ανοχή του Κακού

“Γιατί τους άφησε ο Θεός να το κάνουν αυτό;” ίσως ρωτήσουν μερικοί. “Γιατί δεν χρησιμοποίησε απλώς την υπέρτατη δύναμή του ώστε να επιβάλει το θέλημά του, αποτρέποντας έτσι όλο τον πόνο και τα παθήματα που αντιμετωπίζουμε τώρα;” Ίσως τείνουμε εύκολα να σκεφτούμε κάτι τέτοιο. Αλλά τι θα αποδείκνυε στην πραγματικότητα η χρήση τέτοιας καταιγιστικής δύναμης; Μήπως θαυμάζετε ή επιδοκιμάζετε κάποιον που με την πρώτη ένδειξη διαφωνίας απλώς καταστέλλει κάθε αντίδραση επειδή έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό; Και βέβαια όχι.

Εκείνοι οι στασιαστές δεν προκάλεσαν στην πραγματικότητα την παντοδυναμία του Θεού. Προκάλεσαν κυρίως το κατά πόσο είναι δικαιωματικός και ορθός ο τρόπος διακυβέρνησής του. Προκειμένου να τακτοποιηθούν μια για πάντα τα θεμελιώδη ζητήματα που εγέρθηκαν, ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει στα πλάσματά του να χειρίζονται τις δικές τους υποθέσεις χωρίς τον άμεσο έλεγχό του για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα. (Εκκλησιαστής 3:1· Λουκάς 21:24) Όταν λήξει αυτή η περίοδος, θα παρέμβει για να αναλάβει και πάλι τον πλήρη έλεγχο της γης. Μέχρι τότε θα έχει γίνει απόλυτα σαφές ότι ο δικός του τρόπος διακυβέρνησης είναι ο μόνος που εγγυάται διαρκή ειρήνη, ευτυχία και ευημερία για τους κατοίκους της γης. Τότε όλοι όσοι καταδυναστεύουν τον υπόλοιπο κόσμο θα εξαλειφθούν για πάντα.​—Ψαλμός 72:12-14· Δανιήλ 2:44.

«Πριν από τη Θεμελίωση του Κόσμου»

Ο Ιεχωβά έχει θέσει ως σκοπό του να το επιτελέσει αυτό εδώ και πολύ καιρό. Ο Παύλος λέει «πριν από τη θεμελίωση του κόσμου». (Εφεσίους 1:4) Αυτό δεν αναφέρεται στον καιρό πριν από τη δημιουργία της γης ή του Αδάμ και της Εύας. Εκείνος ο κόσμος ήταν “πολύ καλός” και δεν είχε ξεσπάσει ο στασιασμός. (Γένεση 1:31) Τότε, ποιον “κόσμο” εννοούσε ο απόστολος Παύλος; Τον κόσμο των παιδιών του Αδάμ και της Εύας​—τον αμαρτωλό, ατελή κόσμο της ανθρωπότητας ο οποίος είχε την προοπτική να απολυτρωθεί. Προτού γεννηθούν παιδιά, ο Ιεχωβά ήδη γνώριζε πώς θα χειριζόταν τα ζητήματα για να προσφέρει ανακούφιση σε όσους απογόνους του Αδάμ επιδέχονταν απολύτρωση.​—Ρωμαίους 8:20.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Κυρίαρχος του σύμπαντος είναι αναγκασμένος να χειρίζεται τα ζητήματα όπως τα χειρίζονται οι άνθρωποι. Αντιλαμβανόμενοι ότι μπορεί να προκύψει κάποια απρόβλεπτη κατάσταση, οι άνθρωποι κάνουν διάφορα λεπτομερή σχέδια για την αντιμετώπισή της. Απεναντίας, ο παντοδύναμος Θεός απλώς εξαγγέλλει το σκοπό του και τον επιτελεί. Παρ’ όλα αυτά, ο Παύλος εξηγεί πώς αποφάσισε ο Ιεχωβά να τακτοποιήσει τα ζητήματα ώστε να φέρει μόνιμη ανακούφιση στην ανθρωπότητα. Ποια ήταν τα μέτρα που πήρε ο Ιεχωβά;

Ποιος θα Φέρει Ανακούφιση;

Ο Παύλος εξηγεί ότι οι χρισμένοι με το πνεύμα μαθητές του Χριστού έχουν να παίξουν έναν σπουδαίο ρόλο στην αντιστροφή της βλάβης που προξένησε η Αδαμιαία αμαρτία. Ο Ιεχωβά «μάς εξέλεξε σε ενότητα με [τον Χριστό]», λέει ο Παύλος, με σκοπό να κυβερνήσουν με τον Ιησού στην ουράνια Βασιλεία του. Εξηγώντας το περαιτέρω αυτό, ο Παύλος λέει ότι ο Ιεχωβά «μάς προόρισε για υιοθεσία διαμέσου του Ιησού Χριστού για τον εαυτό του». (Εφεσίους 1:4, 5) Βέβαια, ο Ιεχωβά δεν τους εξέλεξε, ή προόρισε, ως άτομα. Ωστόσο, προόρισε μια τάξη πιστών και αφοσιωμένων ανθρώπων οι οποίοι θα συμμετείχαν με τον Χριστό για να αντιστρέψουν τη βλάβη που επέφερε στην ανθρώπινη οικογένεια ο Σατανάς ο Διάβολος μαζί με τον Αδάμ και την Εύα.​—Λουκάς 12:32· Εβραίους 2:14-18.

Πόσο εντυπωσιακό είναι αυτό! Στην αρχική του πρόκληση κατά της κυριαρχίας του Θεού, ο Σατανάς υπαινίχθηκε ότι τα ανθρώπινα πλάσματα του Θεού ήταν ελαττωματικά​—ότι με αρκετή πίεση ή υποκίνηση, όλοι τους θα στασίαζαν κατά της διακυβέρνησης του Θεού. (Ιώβ 1:7-12· 2:2-5) Σε μια συγκλονιστική εκδήλωση της «ένδοξης παρ’ αξία καλοσύνης του», ο Ιεχωβά Θεός έδειξε σταδιακά εμπιστοσύνη στην επίγεια δημιουργία του υιοθετώντας μερικά μέλη της αμαρτωλής οικογένειας του Αδάμ για να γίνουν πνευματικά παιδιά του. Όσοι ανήκουν σε αυτή τη μικρή ομάδα θα παρθούν για να υπηρετούν στον ουρανό. Για ποιο σκοπό;​—Εφεσίους 1:3-6· Ιωάννης 14:2, 3· 1 Θεσσαλονικείς 4:15-17· 1 Πέτρου 1:3, 4.

Αυτοί οι υιοθετημένοι γιοι του Θεού, λέει ο απόστολος Παύλος, γίνονται “συγκληρονόμοι με τον Χριστό” στην ουράνια Βασιλεία του. (Ρωμαίους 8:14-17) Ως βασιλιάδες και ιερείς, θα συμμετάσχουν στην απελευθέρωση της ανθρώπινης οικογένειας από τον πόνο και τα παθήματα που υφίσταται τώρα. (Αποκάλυψη 5:10) Είναι αλήθεια ότι «όλη μαζί η δημιουργία στενάζει και πονάει μέχρι τώρα». Σε λίγο, όμως, αυτοί οι ειδικά εκλεγμένοι γιοι του Θεού θα αναλάβουν δράση ακολουθώντας τον Ιησού Χριστό και όλοι οι υπάκουοι άνθρωποι “θα ελευθερωθούν από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχουν την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού” και πάλι.​—Ρωμαίους 8:18-22.

«Απελευθέρωση με Λύτρο»

Όλα αυτά έχουν γίνει εφικτά χάρη σε κάτι που πρέπει να αποτελεί την πιο εντυπωσιακή και μεγαλειώδη έκφραση της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού προς αυτόν τον κόσμο της ανθρωπότητας που επιδέχεται απολύτρωση​—τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Ο Παύλος γράφει: «Μέσω [του Ιησού Χριστού] έχουμε την απελευθέρωση με λύτρο διαμέσου του αίματός του, ναι, τη συγχώρηση των παραπτωμάτων μας, σύμφωνα με τον πλούτο της παρ’ αξία καλοσύνης του».​—Εφεσίους 1:7.

Ο Ιησούς Χριστός είναι το κύριο πρόσωπο στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού. (Εβραίους 2:10) Η λυτρωτική του θυσία παρέχει τη νομική βάση για να υιοθετήσει ο Ιεχωβά στην ουράνια οικογένειά του μερικούς απογόνους του Αδάμ, καθώς και για να ανακουφίσει την ανθρωπότητα από τις συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας, χωρίς να υποσκάπτει την εμπιστοσύνη στους νόμους και στις αρχές Του. (Ματθαίος 20:28· 1 Τιμόθεο 2:6) Ο Ιεχωβά έχει ενεργήσει με τρόπο που υποστηρίζει τη δικαιοσύνη του και ικανοποιεί τις απαιτήσεις της τέλειας κρίσης.​—Ρωμαίους 3:22-26.

Το «Ιερό Μυστικό» του Θεού

Επί χιλιετίες, ο Θεός δεν αποκάλυψε ακριβώς πώς θα επιτελούσε το σκοπό του για τη γη. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., “γνωστοποίησε [στους Χριστιανούς] το ιερό μυστικό του θελήματός του”. (Εφεσίους 1:9) Ο Παύλος και οι χρισμένοι συγχριστιανοί του κατανόησαν ξεκάθαρα το μεγαλειώδη ρόλο που ανατέθηκε στον Ιησού Χριστό σε σχέση με την επεξεργασία του σκοπού του Θεού. Άρχισαν επίσης να εκτιμούν το δικό τους ειδικό ρόλο ως συγκληρονόμων του Χριστού στην ουράνια Βασιλεία του. (Εφεσίους 3:5, 6, 8-11) Ναι, η κυβέρνηση της Βασιλείας στα χέρια του Ιησού Χριστού και των συγκυβερνητών του είναι το μέσο που θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να φέρει διαρκή ειρήνη, όχι μόνο στους ουρανούς, αλλά και στη γη. (Ματθαίος 6:9, 10) Μέσω της Βασιλείας, ο Ιεχωβά θα επαναφέρει τη γη στην κατάσταση που είχε αρχικά υπόψη του για αυτήν.​—Ησαΐας 45:18· 65:21-23· Πράξεις 3:21.

Ο προσδιορισμένος καιρός του για να αναλάβει άμεση δράση ώστε να απαλλάξει τη γη από κάθε καταδυνάστευση και αδικία βρίσκεται στο εγγύς μέλλον. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Ιεχωβά ξεκίνησε τη διαδικασία αποκατάστασης την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. Πώς; Αρχίζοντας τότε να συγκεντρώνει «τα πράγματα που είναι στους ουρανούς», εκείνους που θα κυβερνήσουν μαζί με τον Χριστό στους ουρανούς. Μεταξύ αυτών ήταν και οι Εφέσιοι Χριστιανοί. (Εφεσίους 2:4-7) Πιο πρόσφατα, στη δική μας εποχή, ο Ιεχωβά συγκεντρώνει «τα πράγματα που είναι στη γη». (Εφεσίους 1:10) Μέσω μιας παγκόσμιας εκστρατείας κηρύγματος, γνωστοποιεί σε όλα τα έθνη τα καλά νέα σχετικά με την κυβέρνηση της Βασιλείας του στα χέρια του Ιησού Χριστού. Όσοι ανταποκρίνονται συγκεντρώνονται ακόμη και τώρα σε ένα μέρος πνευματικής προστασίας και θεραπείας. (Ιωάννης 10:16) Σε λίγο, σε μια καθαρισμένη παραδεισιακή γη, θα απολαμβάνουν πλήρη ελευθερία από όλες τις αδικίες και τα παθήματα.​—2 Πέτρου 3:13· Αποκάλυψη 11:18.

Έχουν γίνει «πολλά εντυπωσιακά βήματα προόδου» στον τομέα των ανθρωπιστικών προσπαθειών για την παροχή βοήθειας στην καταπιεσμένη ανθρωπότητα. (Η Κατάσταση των Παιδιών του Κόσμου​—2000 [The State of the World’s Children 2000]) Εντούτοις, το πιο εντυπωσιακό βήμα θα είναι η επικείμενη επέμβαση του Χριστού Ιησού και εκείνων που θα συμμετάσχουν μαζί του στην ουράνια κυβέρνηση της Βασιλείας. Αυτοί θα αντιμετωπίσουν πλήρως όλες τις βασικές αιτίες των συγκρούσεων και όλα τα άλλα δεινά που μας πλήττουν. Θα φέρουν τέλος σε όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας.​—Αποκάλυψη 21:1-4.

[Εικόνες στη σελίδα 4]

Οι ανθρωπιστικές ενέργειες δεν έχουν λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Η λυτρωτική θυσία του Χριστού πρόσφερε στην ανθρωπότητα ανακούφιση από την Αδαμιαία αμαρτία

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Σήμερα είναι δυνατόν να βρεθεί πνευματική προστασία και θεραπεία

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Σε λίγο, μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας, θα έρθει πλήρης ανακούφιση από τα προβλήματα