‘Προσκαλέστε τους Πρεσβυτέρους’

«Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας».—ΙΑΚΩΒΟΥ 5:14.

 1, 2. (α) Σε ποια επικίνδυνη κατάσταση διαπιστώνουν ότι βρίσκονται τώρα οι δούλοι του Ιεχωβά, και πώς μπορεί να αισθάνονται; (β) Ποιες ερωτήσεις ζητούν τώρα απαντήσεις;

ΤΩΡΑ ζούμε σε ‘κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους’. Σε αυτές τις ‘τελευταίες ημέρες’, οι άνθρωποι ενεργούν με τρόπο ιδιοτελή, υλιστικό, υπερήφανο, πράγμα που συχνά προκαλεί αναταραχή. (2 Τιμόθεον 3:1-5, ΜΝΚ) Ως Χριστιανοί οι οποίοι ζούμε στο παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων, διαπιστώνουμε ότι απειλούμαστε από τρεις μεγάλους κινδύνους: τον Σατανά τον Διάβολο, τον κόσμο της ασεβούς ανθρωπότητας και τις δικές μας κληρονομημένες αμαρτωλές τάσεις.—Ρωμαίους 5:12· 1 Πέτρου 5:8· 1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ.

² Επειδή απειλούμαστε από αυτούς τους κινδύνους, μπορεί κατά καιρούς να αισθανόμαστε καταβαρημένοι. Πού μπορούμε, λοιπόν, να βρούμε υποστήριξη η οποία θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε πιστά; Σε ποιον μπορούμε να στραφούμε για καθοδήγηση όταν αντιμετωπίζουμε αποφάσεις σε σχέση με τις Χριστιανικές μας δραστηριότητες και τη λατρεία μας;

Διαθέσιμη Βοήθεια

 3. Από ποιον μπορούμε να παίρνουμε παρηγοριά που μας καθησυχάζει, και πώς;

³ Το ότι γνωρίζουμε πως ο Ιεχωβά είναι η Πηγή της δύναμής μας μάς δίνει παρηγοριά που μας καθησυχάζει. (2 Κορινθίους 1:3, 4· Φιλιππησίους 4:13, ΝΔΜ) Ο ψαλμωδός Δαβίδ, ο οποίος δοκίμασε τη θεϊκή βοήθεια, διακήρυξε: ‘Ανάθες εις τον Ιεχωβά την οδόν σου και έλπιζε επ’ αυτόν [στηρίξου σε αυτόν, ΜΝΚ], και αυτός θέλει ενεργήσει’. ‘Επίρριψον επί τον Ιεχωβά το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει· δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος’. (Ψαλμός 37:5· 55:22) Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε για αυτή την υποστήριξη!

 4. Πώς προσφέρουν παρηγοριά τόσο ο Πέτρος όσο και ο Παύλος;

⁴ Μπορούμε επίσης να αντλούμε παρηγοριά από τη γνώση του γεγονότος ότι δεν είμαστε μόνοι μας στην αντιμετώπιση δοκιμασιών και κινδύνων. Ο απόστολος Πέτρος παρότρυνε τους συγχριστιανούς του: «Αντιστάθητε [στον Σατανά τον Διάβολο] μένοντες στερεοί εις την πίστιν, εξεύροντες ότι τα αυτά παθήματα γίνονται εις τους αδελφούς σας τους εν τω κόσμω». (1 Πέτρου 5:9) Σίγουρα, όλοι οι Χριστιανοί επιθυμούν να στέκονται στερεοί στην πίστη. Είναι αλήθεια ότι συχνά μπορεί να νιώθουμε ότι ‘πιεζόμαστε με κάθε τρόπο’, όπως συνέβη με τον απόστολο Παύλο. Ωστόσο, αυτός δεν ήταν ‘στριμωγμένος σε βαθμό που να μην κινείται’. Όπως εκείνος, έτσι και εμείς μπορεί να βρισκόμαστε σε αμηχανία, ‘αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς καμιά απολύτως διέξοδο’. Ακόμη και αν διωκόμαστε, ‘δεν μένουμε αβοήθητοι’. Αν ‘μας ρίχνουν κάτω, . . . δεν καταστρεφόμαστε’. Συνεπώς, ‘δεν παραιτούμαστε’. Αγωνιζόμαστε να ‘προσηλώνουμε τα μάτια μας, όχι σε αυτά που βλέπονται, αλλά σε αυτά που δεν βλέπονται’. (2 Κορινθίους 4:8, 9, 16, 18, ΜΝΚ) Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

 5. Ποια τριπλή βοήθεια προμηθεύει ο Ιεχωβά;

⁵ Ο Ιεχωβά, ο «ακούων προσευχήν», προμηθεύει τριπλή βοήθεια. (Ψαλμός 65:2· 1 Ιωάννου 5:14) Πρώτον, προσφέρει κατεύθυνση μέσω του θεόπνευστου Λόγου του, της Αγίας Γραφής. (Ψαλμός 119:105· 2 Τιμόθεον 3:16) Δεύτερον, το άγιο πνεύμα Του μας δίνει τη δύναμη να κάνουμε το θέλημά Του. (Παράβαλε Πράξεις 4:29-31). Τρίτον, η επίγεια οργάνωση του Ιεχωβά είναι έτοιμη να μας βοηθήσει. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να λάβουμε βοήθεια;

‘Δώρα σε Μορφή Ανθρώπων’

 6. Ποια βοήθεια προμήθευσε ο Ιεχωβά στην Ταβερά, και πώς;

⁶ Ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στις μέρες του προφήτη Μωυσή μάς βοηθάει να εκτιμήσουμε το στοργικό ενδιαφέρον που δείχνει ο Ιεχωβά καθώς παρέχει βοήθεια στους δούλους Του. Αυτό συνέβη στην Ταβερά, όνομα που σημαίνει «κάψιμο· πυρκαγιά· ανάφλεξη». Σε αυτή την τοποθεσία στην έρημο του Σινά, ο Θεός έκανε να ανάψει φωτιά εναντίον των παραπονούμενων Ισραηλιτών. «Το σύμμικτον πλήθος», που είχε συνοδεύσει το λαό Ισραήλ έξω από την Αίγυπτο, ενώθηκε μαζί με το λαό στην εκδήλωση δυσαρέσκειας για τη διατροφή τους η οποία αποτελούσε θεϊκή προμήθεια. Αντιλαμβανόμενος το θυμό του Θεού και νιώθοντας καταβαρημένος από την ευθύνη που είχε για το λαό και τις ανάγκες του, ο Μωυσής αναφώνησε: «Δεν δύναμαι εγώ μόνος να βαστάσω όλον τον λαόν τούτον, διότι είναι πολύ βαρύ εις εμέ· και αν κάμνης ούτως εις εμέ, θανάτωσόν με ευθύς, δέομαι, εάν εύρηκα χάριν ενώπιόν σου, δια να μη βλέπω την δυστυχίαν μου». (Αριθμοί 11:1-15) Πώς ανταποκρίθηκε ο Ιεχωβά; Διόρισε «εβδομήκοντα άνδρας εκ των πρεσβυτέρων του Ισραήλ» και έθεσε το πνεύμα του πάνω τους ώστε να μπορούν με κατάλληλο τρόπο να συμμετέχουν με τον Μωυσή στο έργο διαχείρισης. (Αριθμοί 11:16, 17, 24, 25) Με το διορισμό τέτοιων αντρών που είχαν τα κατάλληλα προσόντα, η βοήθεια έγινε πιο εύκολα διαθέσιμη στους Ισραηλίτες και στο ‘μέγα σύμμικτον πλήθος’.—Έξοδος 12:38.

 7, 8. (α) Πώς προμήθευσε ο Ιεχωβά ‘δώρα σε μορφή ανθρώπων’ στον αρχαίο Ισραήλ; (β) Πώς εφάρμοσε ο Παύλος το εδάφιο Ψαλμός 68:18, ΜΝΚ, τον πρώτο αιώνα;

⁷ Όταν οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στη Γη της Επαγγελίας επί πολλά χρόνια, ο Ιεχωβά με συμβολικό τρόπο ανέβηκε στο όρος Σιών και έκανε την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα μιας τυπικής βασιλείας με τον Δαβίδ ως βασιλιά της. Αινώντας τον Θεό, ‘τον Παντοδύναμο’, ο Δαβίδ ύψωσε τη φωνή του ψέλνοντας: ‘Ανέβηκες στα ύψη· πήρες αιχμαλώτους· έλαβες δώρα σε μορφή ανθρώπων’. (Ψαλμός 68:14, 18, ΜΝΚ) Πραγματικά, άνθρωποι που πιάστηκαν αιχμάλωτοι στη διάρκεια της κατάκτησης της Γης της Επαγγελίας χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν τους Λευίτες στα καθήκοντά τους.—Έσδρας 8:20.

⁸ Στον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έστρεψε την προσοχή σε μια προφητική εκπλήρωση των λόγων του ψαλμωδού. Ο Παύλος έγραψε: ‘Στον καθένα μας δόθηκε παρ’ αξία καλοσύνη ανάλογα με το μέτρο με το οποίο ο Χριστός χορήγησε τη δωρεά. Γι’ αυτό και λέει: «Όταν ανέβηκε στα ύψη, πήρε αιχμαλώτους· έδωσε δώρα σε μορφή ανθρώπων». Η έκφραση «ανέβηκε», λοιπόν, τι σημαίνει παρά το ότι και κατέβηκε στα χαμηλότερα μέρη, δηλαδή, στη γη; Αυτός ακριβώς που κατέβηκε είναι επίσης εκείνος που ανέβηκε πολύ πιο πάνω από όλους τους ουρανούς, για να δώσει πληρότητα σε όλα τα πράγματα’. (Εφεσίους 4:7-10, ΜΝΚ) Σε ποιον αναφέρεται η λέξη ‘αυτός’; Δεν αναφέρεται σε κανέναν άλλον από τον εκπρόσωπο του Ιεχωβά, τον Μεγαλύτερο Δαβίδ και Μεσσιανικό Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό. Αυτός είναι εκείνος τον οποίο ο Θεός ανέστησε και εξύψωσε σε ‘ανώτερη θέση’.—Φιλιππησίους 2:5-11, ΜΝΚ.

 9. (α) Τον πρώτο αιώνα, ποιοι ήταν τα δώρα σε μορφή ανθρώπων; (β) Ποιοι είναι τα σύγχρονα δώρα σε μορφή ανθρώπων;

⁹ Ποιοι, λοιπόν, είναι αυτά τα ‘δώρα σε μορφή ανθρώπων’ (ή, ‘τα οποία αποτελούνται από ανθρώπους’); Ο Παύλος εξηγεί ότι ο Πρώτιστος Εκπρόσωπος του Θεού «έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν [διόρθωση, ΜΝΚ] των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού». (Εφεσίους 4:11, 12) Όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού οι οποίοι υπηρέτησαν ως απόστολοι, προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες και δάσκαλοι το έκαναν αυτό κάτω από θεοκρατική κατεύθυνση. (Λουκάς 6:12-16· Πράξεις 8:12· 11:27, 28· 15:22· 1 Πέτρου 5:1-3) Στην εποχή μας, πρεσβύτεροι οι οποίοι έχουν τα πνευματικά προσόντα και είναι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα υπηρετούν ως επίσκοποι στις περίπου 70.000 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά παγκόσμια. Αυτοί είναι τα δώρα που έχουμε σε μορφή ανθρώπων. (Πράξεις 20:28, ΜΝΚ) Καθώς η παγκόσμια επέκταση του έργου κηρύγματος της Βασιλείας συνεχίζει να προχωράει γοργά, όλο και περισσότεροι αδελφοί ‘επιδιώκουν’ και επωμίζονται τις ευθύνες που σχετίζονται με τη ‘θέση επισκόπου’. (1 Τιμόθεον 3:1, ΜΝΚ) Όταν διορίζονται, και αυτοί επίσης γίνονται δώρα σε μορφή ανθρώπων.

10. Πώς ταιριάζει η περιγραφή του Ησαΐα για τους «άρχοντες» με το ρόλο που παίζουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι σήμερα;

¹⁰ Αυτοί οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι, ή τα δώρα σε μορφή ανθρώπων, ταιριάζουν με την περιγραφή που έδωσε ο προφήτης Ησαΐας όταν προείπε το ρόλο που θα έπαιζαν οι «άρχοντες», οι διαχειριστές υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας. Ο καθένας από αυτούς πρέπει να είναι «ως σκέπη από του ανέμου και ως καταφύγιον από της τρικυμίας· ως ποταμοί ύδατος εν ξηρά γη, ως σκιά μεγάλου βράχου εν γη διψώση». (Ησαΐας 32:1, 2) Αυτό αποκαλύπτει πόσο ενισχυτική θα πρέπει να είναι η στοργική επισκόπηση αυτών των διορισμένων αντρών. Πώς μπορείτε εσείς να ωφεληθείτε από αυτήν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό;

Ανάληψη Πρωτοβουλίας

11. Όταν είμαστε πνευματικά αδύναμοι, πώς μπορούμε να λάβουμε βοήθεια;

¹¹ Κάποιος που πνίγεται φωνάζει ενστικτωδώς για βοήθεια. Δεν έχει κανένα δισταγμό. Όταν η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο, κανείς δεν χρειάζεται παρακίνηση για να ζητήσει βοήθεια. Δεν ζήτησε ο Βασιλιάς Δαβίδ επανειλημμένα βοήθεια από τον Ιεχωβά; (Ψαλμός 3:4· 4:1· 5:1-3· 17:1, 6· 34:6, 17-19· 39:12) Παρόμοια, όταν είμαστε πνευματικά αδύναμοι και ίσως βυθιζόμαστε σε απόγνωση, στρεφόμαστε στον Ιεχωβά με προσευχή και τον εκλιπαρούμε να μας καθοδηγήσει με το άγιο πνεύμα του. (Ψαλμός 55:22· Φιλιππησίους 4:6, 7) Επιζητούμε παρηγοριά από τις Γραφές. (Ρωμαίους 15:4) Συμβουλευόμαστε τις Χριστιανικές εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά για να πάρουμε πρακτικές συμβουλές. Αυτό συνήθως μας καθιστά ικανούς να λύνουμε τα προβλήματά μας. Ωστόσο, όταν φαίνεται ότι καταβαρυνόμαστε από δυσκολίες, μπορούμε επίσης να επιζητούμε τη συμβουλή των διορισμένων πρεσβυτέρων της εκκλησίας. Στην πραγματικότητα, μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις στις οποίες χρειάζεται αληθινά να ‘προσκαλέσουμε τους πρεσβυτέρους’. Γιατί να προσκαλέσουμε τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους; Πώς μπορούν αυτοί να βοηθήσουν εκείνους που έχουν ανάγκη πνευματικής βοήθειας;

12-14. (α) Ποια είναι η σοφή πορεία που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος όταν είναι άρρωστος; (β) Σύμφωνα με το εδάφιο Ιακώβου 5:14, τι συμβουλεύονται να κάνουν οι ‘ασθενείς’ Χριστιανοί; (γ) Σε τι είδους ασθένεια αναφέρεται το εδάφιο Ιακώβου 5:14, και γιατί απαντάτε έτσι;

¹² Όταν αρρωσταίνουμε, ξεκουραζόμαστε ώστε να δώσουμε την ευκαιρία στις αναρρωτικές δυνάμεις του σώματος να δράσουν. Αν όμως η ασθένειά μας επιμένει, ενεργώντας σοφά ζητάμε βοήθεια από ειδικευμένους γιατρούς. Δεν θα πρέπει, επίσης, να κάνουμε το ίδιο αν γίνουμε πνευματικά αδύναμοι;

¹³ Παρατηρήστε τι μας συμβουλεύει σχετικά με αυτό ο μαθητής Ιάκωβος. Λέει: ‘Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Ιεχωβά’. (Ιακώβου 5:14) Σε τι είδους ασθένεια αναφέρεται εδώ ο Ιάκωβος; Μερικοί Βιβλικοί σχολιαστές συμπεραίνουν ότι πρόκειται για σωματική ασθένεια, με το σκεπτικό ότι η επάλειψη με λάδι αποτελούσε κοινή ιατρική μέθοδο εκείνη την εποχή. (Λουκάς 10:34) Πιστεύουν επίσης ότι ο Ιάκωβος είχε υπόψη του μια θαυματουργική γιατρειά μέσω του χαρίσματος της θεραπείας. Ωστόσο, τι δείχνουν τα συμφραζόμενα;

¹⁴ Το να νιώθει κάποιος ‘ευθυμία’ αντιπαραβάλλεται με το να «κακοπαθεί». Αυτό υποδηλώνει ότι ο Ιάκωβος συζητούσε το ζήτημα της πνευματικής ασθένειας. (Ιακώβου 5:13) Έπρεπε να προσκληθούν οι ‘πρεσβύτεροι της εκκλησίας’, όχι γιατροί ούτε ακόμη και εκείνοι που είχαν το θαυματουργικό χάρισμα της θεραπείας. Τι έπρεπε να κάνουν αυτοί; Ο Ιάκωβος είπε: «Ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν. . . . Και η μετά πίστεως ευχή [προσευχή της πίστης, ΜΝΚ] θέλει σώσει τον πάσχοντα». (Ιακώβου 5:14, 15· παράβαλε Ψαλμός 119:9-16). Αυτό που αποδεικνύει αδιαμφισβήτητα ότι ο Ιάκωβος αναφέρεται σε πνευματική ασθένεια είναι το γεγονός ότι ενθαρρύνει την εξομολόγηση των αμαρτιών σε σχέση με την αναμενόμενη θεραπεία. Γράφει: «Εξομολογείσθε εις αλλήλους τα πταίσματά σας και εύχεσθε [να προσεύχεστε, ΜΝΚ] υπέρ αλλήλων, δια να ιατρευθήτε». Αν κάποιο σοβαρό αμάρτημα αποτελεί την αιτία της πνευματικής ασθένειας, μπορεί να αναμένει κανείς ότι το άρρωστο άτομο θα αναρρώσει μόνο αν ανταποκριθεί ευνοϊκά στην προτροπή που βασίζεται στο Λόγο του Θεού, μετανοήσει και απομακρυνθεί από την αμαρτωλή πορεία του.—Ιακώβου 5:16· Πράξεις 3:19.

15. Ποιο είδος δράσης συστήνεται στα εδάφια Ιακώβου 5:13, 14;

¹⁵ Υπάρχει και κάτι άλλο που μπορούμε να παρατηρήσουμε στη συμβουλή που δίνει ο Ιάκωβος. Όταν ένας Χριστιανός κακοπαθεί, πρέπει να ‘προσεύχεται’ συνεχώς. Αν νιώθει ευθυμία, ‘ας ψάλλει’. Κάθε κατάσταση—είτε κάποιος κακοπαθεί είτε νιώθει ευθυμία—απαιτεί δράση. Στη μια περίπτωση χρειάζεται προσευχή, στην άλλη χαρωπές φωνές. Έτσι, λοιπόν, τι πρέπει να αναμένουμε όταν ο Ιάκωβος ρωτάει: «Ασθενεί τις μεταξύ σας;» Και πάλι συστήνει τη θετική δράση, ναι, την ανάληψη πρωτοβουλίας. «Ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας».—Ψαλμός 50:15· Εφεσίους 5:19· Κολοσσαείς 3:16.

Πώς Βοηθούν ‘οι Πρεσβύτεροι’

16, 17. Πώς μας βοηθούν οι πρεσβύτεροι να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές;

¹⁶ Μερικές φορές είναι δύσκολο για εμάς να γνωρίζουμε πώς να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές στις προσωπικές μας περιστάσεις. Εδώ, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπορούν να αποδειχτούν ανεκτίμητη πηγή βοήθειας. Για παράδειγμα, αυτοί προσεύχονται για τον πνευματικά ασθενή και ‘τον αλείφουν με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά’ με το να εφαρμόζουν με επιδέξιο τρόπο καταπραϋντική εκπαίδευση από το Λόγο του Θεού. Οι πρεσβύτεροι μπορούν έτσι να συμβάλλουν πολύ στην πνευματική μας ανάρρωση. (Ψαλμός 141:5, ΜΝΚ) Συνήθως, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η επιβεβαίωση ότι ακολουθούμε το σωστό τρόπο σκέψης. Το να συζητάμε τα ζητήματα με κάποιον έμπειρο Χριστιανό πρεσβύτερο θα ενισχύσει την απόφασή μας να κάνουμε ό,τι είναι σωστό.—Παροιμίαι 27:17.

¹⁷ Όταν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι προσκαλούνται να επισκεφτούν κάποιον, χρειάζεται να ‘μιλούν παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές’. Επίσης αυτοί θα ‘υποστηρίζουν τους αδυνάμους [και] θα είναι μακρόθυμοι προς όλους’. (1 Θεσσαλονικείς 5:14, ΜΝΚ) Μια τέτοια στενή σχέση η οποία χαρακτηρίζεται από κατανόηση ανάμεσα στους «πρεσβυτέρους» και ‘στους αδυνάμους’ αυξάνει τις πιθανότητες για πλήρη αποκατάσταση της πνευματικής υγείας.

Προσωπική Ευθύνη και Προσευχή

18, 19. Ποιο ρόλο παίζουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι σε σχέση με τα εδάφια Γαλάτας 6:2, 5;

¹⁸ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι πρέπει να επωμίζονται την ευθύνη που έχουν απέναντι στο ποίμνιο του Θεού. Πρέπει να είναι υποβοηθητικοί. Για παράδειγμα, ο Παύλος είπε: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού». Ο απόστολος έγραψε επίσης: «Έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει».—Γαλάτας 6:1, 2, 5.

¹⁹ Πώς μπορούμε να βαστάζουμε ο ένας τα βάρη του άλλου και ωστόσο να συνεχίζουμε να βαστάζουμε το δικό μας φορτίο; Η διαφορά στη σημασία των λέξεων του κειμένου βάρη και φορτίον είναι το κλειδί για την κατανόηση. Αν ένας Χριστιανός αντιμετωπίζει κάποια πνευματική δυσκολία η οποία είναι πολύ δυσβάστακτη για αυτόν, οι πρεσβύτεροι και άλλοι ομόπιστοι θα του προσφέρουν υποστήριξη, βοηθώντας τον έτσι να βαστάξει τα «βάρη» του. Ωστόσο, το ίδιο το άτομο αναμένεται να βαστάξει το δικό του «φορτίον» ευθύνης απέναντι στον Θεό.a Οι πρεσβύτεροι με χαρά βαστάζουν «τα βάρη» των αδελφών τους μέσω ενθάρρυνσης, Γραφικής συμβουλής και προσευχής. Εντούτοις, οι πρεσβύτεροι δεν αφαιρούν το προσωπικό μας «φορτίον» πνευματικής ευθύνης.—Ρωμαίους 15:1.

20. Γιατί δεν θα πρέπει να παραμελείται η προσευχή;

²⁰ Η προσευχή είναι ουσιώδης και δεν θα πρέπει να παραμελείται. Όμως πολλοί πνευματικά ασθενείς Χριστιανοί το βρίσκουν δύσκολο να προσευχηθούν. Όταν οι πρεσβύτεροι κάνουν προσευχές πίστης για χάρη κάποιου που πάσχει πνευματικά, ποιος είναι ο σκοπός; ‘Ο Ιεχωβά θέλει εγείρει αυτόν’, όπως, για παράδειγμα, από την αποθάρρυνση, και θα τον ενισχύσει για να επιδιώκει μια πορεία αλήθειας και δικαιοσύνης. Ένας πνευματικά ασθενής Χριστιανός μπορεί να έχει εσφαλμένη στάση αλλά μπορεί να μην έχει κατ’ ανάγκη διαπράξει κάποιο σοβαρό αμάρτημα, επειδή ο Ιάκωβος λέει: «Και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν». Η Γραφική συμβουλή των πρεσβυτέρων σε συνδυασμό με τη θερμή προσευχή μερικές φορές παρακινεί το πνευματικά αδύναμο άτομο να εξομολογηθεί σοβαρά αμαρτήματα που μπορεί να έχει διαπράξει και να εκδηλώσει πνεύμα μετάνοιας. Αυτό, με τη σειρά του, φέρνει τη συγχώρηση από μέρους του Θεού.—Ιακώβου 5:15, 16.

21. (α) Γιατί μερικοί Χριστιανοί διστάζουν να προσκαλέσουν τους πρεσβυτέρους; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με την πρόκληση τού να φροντίζουν για τα πλήθη των καινούριων ατόμων που έρχονται στη Χριστιανική εκκλησία, οι ευσυνείδητοι πρεσβύτεροι έχουν πολλά να κάνουν σε σχέση με την παροχή επαρκούς επισκόπησης. Πραγματικά, αυτά τα δώρα σε μορφή ανθρώπων αποτελούν μια θαυμάσια προμήθεια που έχει κάνει ο Ιεχωβά για να μας βοηθήσει να υπομείνουμε σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς. Παρ’ όλα αυτά, μερικοί Χριστιανοί διστάζουν να ζητήσουν τη βοήθειά τους, επειδή πιστεύουν ότι αυτοί οι αδελφοί είναι πολύ απασχολημένοι ή υπερβολικά φορτωμένοι με προβλήματα. Το επόμενο άρθρο θα μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι αυτοί οι άντρες χαίρονται να βοηθούν, επειδή υπηρετούν με τη θέλησή τους ως υποποιμένες στη Χριστιανική εκκλησία.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Όταν χρειαζόμαστε βοήθεια, ποια τριπλή υποβοήθηση προμηθεύει ο Ιεχωβά;

◻ Ποιοι είναι τα σύγχρονα δώρα σε μορφή ανθρώπων;

◻ Πότε θα πρέπει να προσκαλούμε τους πρεσβυτέρους;

◻ Ποια βοήθεια πρέπει να αναμένουμε από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Εσείς απολαμβάνετε τα πνευματικά οφέλη της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής και της βοήθειας που παρέχεται από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους;