Η Μεταμόρφωση της Ανθρώπινης Φύσης

«ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ δεν ζουν μόνο με το να καταπολεμούν το κακό», είπε ο φιλόσοφος Σερ Αϊζάια Μπέρλιν. «Ζουν βάζοντας θετικούς στόχους, ατομικούς και συλλογικούς». Αλλά πόσοι μπορούν να βρουν τέτοιους «θετικούς στόχους»; Πάρα πολύ συχνά η ανθρώπινη φύση ρέπει προς ό,τι είναι αρνητικό και καταστροφικό.

Στη Βρετανία, για παράδειγμα, τα βίαια εγκλήματα αυξήθηκαν πρόσφατα κατά 11 τοις εκατό. «Η δουλειά μας», λέει η πρωθυπουργός της Βρετανίας, «είναι να προσπαθούμε να βρούμε ανασταλτικά μέτρα ώστε να συνεχιστεί αυτός ο μεγάλος πολιτισμός». Αλλά μπορούν οι νόμοι και η πολιτική πίεση, όσο καλοπροαίρετοι κι αν είναι, να αλλάξουν πραγματικά την τάση που έχουν οι άνθρωποι να κάνουν το κακό; Το γεγονός ότι υπάρχει ανομία και αυξάνει παρά τη θέσπιση νόμων, ακόμη και παρά την αυστηρή εφαρμογή τους, μιλάει από μόνο του. Απαιτείται κάτι περισσότερο από κάποιο νομικό περιορισμό. Η ίδια η φύση του ανθρώπου πρέπει να αλλάξει.

Η Αγία Γραφή, έχοντας μια ειλικρινή και προσγειωμένη άποψη για τη ζωή, περιγράφει τις κακές τάσεις του ανθρώπου. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος έγραψε στους συγχριστιανούς του στη Γαλατία για «ανήθικες, βρόμικες, και ανάρμοστες πράξεις . . . Οι άνθρωποι γίνονται εχθροί και μαλώνουν· ζηλεύουν, θυμώνουν, και . . . είναι φθονεροί, μεθάνε, συμμετέχουν σε όργια, και κάνουν κι άλλα παρόμοια πράγματα». Σύμφωνα με τη Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version), που αναφέρεται εδώ, όλες αυτές οι εξαχρειωτικές πράξεις είναι «αυτά που κάνει η ανθρώπινη φύση».—Γαλάτας 5:19-21.

Η Ρίζα του Προβλήματος

Όμως, η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση είναι μια ελεύθερη μετάφραση, και η έκφραση «αυτά που κάνει η ανθρώπινη φύση» είναι απλώς παράφραση του τι πραγματικά είπε ο Παύλος. Η λέξη σαρξ που χρησιμοποίησε ο Παύλος δεν σημαίνει «ανθρώπινη φύση». Γι’ αυτόν το λόγο, οι κατά γράμμα μεταφράσεις μιλάνε εδώ για «τα έργα της σαρκός», για να αποδώσουν ακριβώς την έκφραση του Παύλου στη σύγχρονη γλώσσα.a

Η αφήγηση της Αγίας Γραφής για την είσοδο της αμαρτίας στην ανθρώπινη σκηνή είναι σαφής και απλή—μάλιστα, είναι τόσο απλή που οι περισσότεροι προτιμούν να μην την πιστέψουν. Να πώς την περιέγραψε ο Παύλος: «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». (Ρωμαίους 5:12) Ο Παύλος εδώ αναφέρεται στο βιβλίο της Γένεσης, το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, και στη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, και της γυναίκας του, της Εύας. Η ηθελημένη παρακοή τους είναι πολύ γνωστή. Εξαιτίας της παρακοής αυτής καταδικάστηκαν σε θάνατο. Οι απόγονοί τους κληρονόμησαν τις ατέλειές τους και πέθαναν κι αυτοί. Έτσι λοιπόν, «πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού». Γι’ αυτόν το βασικό λόγο, η ανθρώπινη φύση σήμερα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια θολή αντανάκλαση αυτού που ήταν όταν ο Θεός δημιούργησε αρχικά τον άνθρωπο τέλειο.—Ρωμαίους 3:23· Γένεσις, κεφάλαια 2 και 3.

Η Ανθρώπινη Φύση Μεταμορφώνεται!

Εντούτοις, πολλές από τις χειρότερες τάσεις της ανθρώπινης φύσης είναι δυνατόν να υπερνικηθούν. Μάλιστα, η Αγία Γραφή λέει ότι μπορούμε να αλλάξουμε τη φύση μας, με την έννοια ότι θα αλλάξουμε την προσωπικότητά μας. Πώς; Με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος του Θεού.—Ρωμαίους 8:9.

Ο Παύλος, στην επιστολή του προς τους συγχριστιανούς του στις Κολοσσές, το έθεσε ως εξής: ‘Βγάλτε από πάνω σας την παλιά προσωπικότητα με τις συνήθειές της και φορέστε τη νέα προσωπικότητα, η οποία ανανεώνεται μέσω ακριβούς γνώσης σύμφωνα με την εικόνα Εκείνου που τη δημιούργησε’. Ανάμεσα στις συνήθειες της παλιάς προσωπικότητας, καταγράφει και μερικές από τις τάσεις που υποκινούν τους ανθρώπους να ρέπουν προς ό,τι είναι καταστροφικό: τη βλαβερή επιθυμία, την οργή, το θυμό και την κακία.—Κολοσσαείς 3:5-10, ΜΝΚ.

Παρόμοια, γράφοντας στους Χριστιανούς στην Έφεσο, ο Παύλος ξανά αναφέρει την ανάγκη που υπάρχει για τον «νέον άνθρωπον [νέα προσωπικότητα, ΜΝΚ]», που όπως τους λέει είναι ‘κτισμένος κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας’. Συνεχίζει τη συζήτησή του λέγοντας: «Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας· γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι».—Εφεσίους 4:24, 31, 32.

Ήταν τα λόγια του Παύλου ρεαλιστικά; Μπορεί η προσωπικότητα να αλλάξει πραγματικά; Η απόδειξη είναι ότι εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί έκαναν πράγματι ριζικές αλλαγές στη ζωή τους. Ως ομάδα ατόμων ξεχώριζαν από τον κόσμο γύρω τους. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, ένας ιστορικός που έζησε στους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους, έγραψε: «Εμείς που μισούσαμε και καταστρέφαμε ο ένας τον άλλον, και λόγω των διαφορετικών συνηθειών αρνούμασταν να ζήσουμε με ανθρώπους που ανήκαν σε άλλες φυλές, τώρα, μετά την εμφάνιση του Χριστού, ζούμε έχοντας φιλικές σχέσεις μαζί τους, και προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας, και προσπαθούμε να πείσουμε αυτούς που μας μισούν χωρίς λόγο, να ζήσουν σύμφωνα με τα τέλεια διδάγματα του Χριστού».

Τι θα πούμε για τις μέρες μας; Είναι ακόμα δυνατόν να γίνουν τέτοιες ριζικές αλλαγές στη φύση ενός ανθρώπου; Ναι, είναι! Δεκάδες χιλιάδες παραδείγματα δείχνουν ότι εντυπωσιακές αλλαγές συμβαίνουν ακόμα. Το επόμενο παράδειγμα είναι απλώς ένα απ’ αυτά.

Ο Στίβεν μεγάλωσε σ’ ένα από τα βιομηχανικά κέντρα της Αγγλίας. Ο πατέρας του ήταν αθεϊστής. Όταν ήταν 12 χρονών, ο Στίβεν καταδικάστηκε σε τρία χρόνια εγκλεισμό σε αναμορφωτήριο. Είχε ομολογήσει 64 διαρρήξεις! Γρήγορα έχασε το σεβασμό για κάθε αρχή και, καθώς μεγάλωνε, οι εγκληματικές του πράξεις γίνονταν όλο και πιο σοβαρές. Περιελάμβαναν απάτη, μέθη, διατάραξη της κοινής ησυχίας και επίθεση κατά της αστυνομίας· γι’ αυτή την τελευταία παράβαση ο Στίβεν φυλακίστηκε. Ο χαρακτήρας του έγινε πολύ βίαιος. «Δεν υπάρχει καμιά εγκληματική πράξη που δεν θα διαπράξει ένας άθεος άνθρωπος αν οι ανάγκες του είναι πολύ μεγάλες», είπε.

Τι μπορεί να αλλάξει έναν τέτοιο πωρωμένο εγκληματία; Ο Στίβεν τελικά δέχτηκε να τον βοηθήσει ο αδελφός του, που είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αφού μελέτησε την Αγία Γραφή για ένα μικρό χρονικό διάστημα, ο Στίβεν άρχισε να φοράει μια ‘νέα προσωπικότητα’. Οι αλλαγές που έκανε ήταν πραγματικά εντυπωσιακές. Τώρα, πέντε χρόνια αργότερα, έχει έναν ευτυχισμένο γάμο και είναι υπεύθυνο μέλος μιας εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, στην οποία υπηρετεί ως διακονικός υπηρέτης.

Έτσι, η ανθρώπινη φύση μπορεί να αλλάξει σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Αλλά είναι οι ανθρώπινες αδυναμίες ο μόνος λόγος για την ‘υπονόμευση του πολιτισμού’ σήμερα;

«Ο Διάβολος στην Αγία Γραφή»

Ο απόστολος Παύλος έγραψε μια αξιοσημείωτη προφητεία σχετικά με αυτές τις ‘έσχατες ημέρες’. Τα λόγια του επαναλαμβάνονται στο παραπάνω πλαίσιο. Προσέξτε ότι το αποκορύφωμα της βίας και του κακού φέρνει ‘κακούς καιρούς [κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους, ΜΝΚ]’. Είναι η ανθρώπινη φύση η μόνη υπεύθυνη για όλα αυτά;—2 Τιμόθεον 3:1.

Όχι, υπάρχει και κάτι άλλο, μια καταχθόνια δύναμη που οδηγεί στο κακό, η οποία εκμεταλλεύεται τις ανθρώπινες αδυναμίες. Όπως ακριβώς οι άνθρωποι το βρίσκουν δύσκολο να πιστέψουν ότι ο άνθρωπος έχει κληρονομήσει την αμαρτία, κατά τον ίδιο τρόπο δυσκολεύονται να δεχτούν ότι υπάρχει κάποια δύναμη ανώτερη από τον άνθρωπο, η οποία επιδιώκει να τον εκμεταλλευτεί. Αλλά η Αγία Γραφή λέει ότι υπάρχει πραγματικά μια τέτοια δύναμη: ο Σατανάς ο Διάβολος.

Η λέξη «Διάβολος» (σημαίνει «συκοφάντης») εμφανίζεται 33 φορές στην Αγία Γραφή και η λέξη «Σατανάς» (σημαίνει «ανθιστάμενος») 52 φορές. Οι περισσότερες απ’ αυτές τις παραπομπές αναφέρονται στο ίδιο πονηρό πνευματικό πρόσωπο. Μερικοί, όμως, αρνούνται την ύπαρξη του Σατανά ως προσώπου και προτιμούν να λένε: «Η ανθρώπινη φύση με τη ροπή που έχει προς την αμαρτία είναι ο διάβολος στην Αγία Γραφή».b Εντούτοις, είναι ενδιαφέρον ότι στην αφήγηση για τον πιστό δούλο του Ιεχωβά, τον Ιώβ, στο εβραϊκό κείμενο χρησιμοποιείται η έκφραση ας Σατάν, ο Σατανάς, και στο εδάφιο Λουκάς 4:2 διαβάζουμε ότι ήταν ο Διάβολος που πείραξε τον Ιησού. (Ιώβ 1:6) Και στις δυο περιπτώσεις γραμματικά προσδιορίζεται ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Η ανθρώπινη φύση δεν εμφανίζεται.

Ο απόστολος Παύλος μάς βοηθάει ακόμα περισσότερο να καταλάβουμε πόσο ισχυρός είναι ο Σατανάς, όταν, γράφοντας στους Εφεσίους, μιλάει για «τους κοσμοκράτορας του σκότους . . . τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις». (Εφεσίους 6:12) Αυτοί οι ‘κοσμοκράτορες’, και μαζί μ’ αυτούς και ο Σατανάς ο Διάβολος, είναι δαίμονες, αόρατα πονηρά πνευματικά πλάσματα. Αυτοί ‘πλανούν την οικουμένη όλη’ με το να εκμεταλλεύονται την ξεπεσμένη κατάσταση του ανθρώπου στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. (Αποκάλυψις 12:9) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Παύλος προτρέπει σθεναρά κάθε Χριστιανό να ‘στέκεται σταθερός ενάντια στις μηχανορραφίες του Διαβόλου’. Αυτός αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες για τον εκφυλισμό της ανθρωπότητας που βλέπουμε γύρω μας.—Εφεσίους 6:11, ΜΝΚ.

Αποκατάσταση

Ο Πέτρος, που ήταν σύγχρονος του Παύλου, μας διαβεβαιώνει ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του δεν θα λυμαίνονται για πάντα την ανθρωπότητα. Λέει: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί». (2 Πέτρου 3:13) Μάλιστα, πολύ σύντομα, το κακό σε όλες του τις μορφές δεν θα είναι πια μέρος της ανθρώπινης σκηνής. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα καταστραφούν. (Ρωμαίους 16:20· Αποκάλυψις 20:1-3) Μετά, πραγματικά, η ανθρώπινη φύση θα αντανακλά ‘τη δόξα του Θεού’, με την αιώνια ζωή ως σίγουρη προοπτική για την ανθρώπινη οικογένεια.—Ρωμαίους 3:23.

«Πάντα το έλεγα, και πάντα θα το λέω», βεβαίωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον, «ότι η επιμελής μελέτη των Ιερών Τόμων θα κάνει καλύτερους πολίτες . . . Η Αγία Γραφή κάνει τους καλύτερους ανθρώπους στον κόσμο». Όπως είδαμε, η φύση μας μπορεί να μεταμορφωθεί αν δώσουμε στο δυναμικό μήνυμα της Αγίας Γραφής την ευκαιρία να επηρεάσει τη ζωή μας. (Ρωμαίους 12:2) Η εκλογή για το αν θα αποδεχτούμε ό,τι είναι ευγενές και θεοσεβές είναι δική μας. Και, για να ενισχυθούμε στην προσπάθειά μας να βελτιωθούμε, μπορούμε να διαλέξουμε να συναναστρεφόμαστε μ’ αυτούς που ειλικρινά θέλουν να κάνουν το ίδιο. (Εβραίους 10:24, 25) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν με κάθε δυνατό τρόπο. Γιατί να μην έρθετε σε επαφή μαζί τους τώρα!

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

‘ΟΙ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ’—Η Περιγραφή της Αγίας Γραφής

«Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε».—2 Τιμόθεον 3:1-5.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Σύντομα, η ανθρώπινη φύση θα αντανακλά πλήρως τη δόξα του Θεού