Μπορεί η Θρησκεία να Ικανοποιήσει τις Ανάγκες Μας;
ΤΙ θα φάμε; Τι θα πιούμε; Τι θα φορέσουμε; Ερωτήσεις που απασχολούν επίμονα τους ανθρώπους, ειδικά αν δυσκολεύονται να αποκτήσουν τα αναγκαία της ζωής. Παρατηρήστε ωστόσο, τι είπε ο Ιησούς Χριστός: «Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας τι να φάγητε και τι να πίητε, μηδέ περί του σώματός σας τι να ενδυθήτε». (Ματθαίος 6:25) Μήπως αυτά τα λόγια σας φαίνονται παράξενα; Στο κάτω-κάτω, αν κάποιος δεν έχει τροφή, ρουχισμό και στέγη, αυτό που χρειάζεται είναι πρακτική βοήθεια, και όχι λόγια που ίσως σε μερικούς να φαίνονται σαν θρησκευτικές κοινοτοπίες.
Ο Ιησούς δεν χαρακτηριζόταν από έλλειψη κατανόησης ούτε προσπαθούσε να ξεφύγει από το θέμα με υπεκφυγές. Ήξερε καλά τις ανάγκες των ανθρώπων. Αλλά ταυτόχρονα γνώριζε ότι καραδοκεί ένας σοβαρός κίνδυνος. Είναι πολύ εύκολο, θέλοντας να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, να κάνουμε τα υλικά πράγματα το επίκεντρο της ζωής μας και να νομίζουμε ότι ο Θεός δεν έχει και μεγάλη σημασία. Γι’ αυτό λοιπόν, χρειάζεται στη ζωή μας να βάζουμε τα πράγματα στη θέση που τους αρμόζει.
Θα βάζουμε τα πράγματα στη θέση που τους αρμόζει, αν ακολουθούμε τη συμβουλή του Ιησού: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή». (Ματθαίος 6:33) Αν ακολουθούμε τη συμβουλή αυτή, η θρησκεία—η αληθινή θρησκεία που βασίζεται στις αλήθειες της Αγίας Γραφής—μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας.
Ωστόσο, του Ιησού δεν του έλειπε ο ρεαλισμός ώστε να υπονοεί ότι αρκεί να γίνουμε μαθητές του και να αρχίσουμε να ακολουθούμε τις θρησκευτικές του διδασκαλίες για να λυθούν στη στιγμή όλα μας τα προβλήματα· ούτε εννοούσε βέβαια ότι οι μαθητές του θα έπρεπε απλώς και μόνο να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουν να τους συντηρεί θαυματουργικά ο Θεός. Αν ήταν έτσι, τότε ο καθένας θα γινόταν Χριστιανός για να γλιτώσει αυτοστιγμής από όλες τις δυσκολίες της ζωής! Ο Ιησούς εννοούσε ότι ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά Θεός, προμηθεύει καθετί απαραίτητο για να ικανοποιηθούν όλες μας οι ανάγκες. Γι’ αυτό και ο Ιησούς είπε: «Εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων».—Ματθαίος 6:32.
Ο Ιεχωβά εξάλλου ικανοποιεί και τις πνευματικές μας ανάγκες, ανάγκες ζωτικής σπουδαιότητας. Μέσω της Αγίας Γραφής, μας έχει δώσει εμπνευσμένες συμβουλές για να καθοδηγεί τη ζωή μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. (Ησαΐας 48:17) Ο Θεός έχει οργανώσει ένα σώμα λάτρεων οι οποίοι προσφέρουν συμπαράσταση όποτε χρειάζεται. (Πράξεις 4:34) Σπεύδει επίσης να βοηθήσει τους δούλους του μέσω του αγίου πνεύματός του, δηλαδή της ενεργούς του δύναμης. (Λουκάς 11:13· Γαλάτας 5:22-25) Επιπλέον, ο Θεός έχει φροντίσει για την αποκατάσταση του Παραδείσου στη γη.—Λουκάς 23:43· Αποκάλυψις 21:1-4.
Ικανοποίηση των Υλικών μας Αναγκών
Εξετάστε μερικές Γραφικές αρχές που έχουν βοηθήσει πολλούς να ικανοποιήσουν τις υλικές τους ανάγκες. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε:
«Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος». (2 Κορινθίους 7:1)
Αναλογιστείτε πόσα προβλήματα γλιτώνουμε, αν δεν μολυνόμαστε με καπνό, ναρκωτικά και άλλα πράγματα που φθείρουν το σώμα. Και σε πόσο καλύτερη οικονομική κατάσταση θα βρισκόμαστε, αν δεν κατασπαταλούμε το χρήμα μας, το χρόνο μας και τις σκέψεις μας σε ανήθικα έντυπα και σε ανήθικη διασκέδαση, πράγματα που μπορούν να μολύνουν το πνεύμα μας!
Οι Γραφές λένε επίσης:
«Μη ευρεθής μεταξύ οινοποτών ή λαιμάργων κρεοφάγων· διότι ο οινοπότης και ο λαίμαργος θα περιέλθουν εις πτωχείαν και η μέθη θα ενδύση αυτούς με ράκη». (Παροιμίαι 23:20, 21, ΛΧ)
Σημειώστε ποια είναι η κατάληξη της μέθης και της λαιμαργίας: φτώχεια και ράκη. Πολλοί άνθρωποι σήμερα—ακόμη και μερικά πολύ θρησκευόμενα άτομα—ζουν συνέχεια στη φτώχεια γιατί κάνουν κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών ή γιατί έχουν εθιστεί σε πράγματα που μολύνουν το σώμα. Το να αποφεύγουμε τέτοιου είδους πράγματα προκειμένου να συμμορφωνόμαστε με τους Γραφικούς κανόνες θα συντελέσει πολύ στην ικανοποίηση των αναγκών μας για τροφή, ρουχισμό και στέγη.
Τα λόγια του απόστολου Παύλου δείχνουν και μια ακόμη αρχή, που έχει βοηθήσει τους Χριστιανούς να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους:
‘Είμαστε σίγουροι ότι έχουμε έντιμη συνείδηση, εφόσον θέλουμε να συμπεριφερόμαστε έντιμα στο καθετί’. (Εβραίους 13:18, ΜΝΚ)
Πολλοί Χριστιανοί είναι σε θέση να συντηρούν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους επειδή είναι έντιμοι σε όλες τους τις δοσοληψίες. Έτσι αποκτούν καλή φήμη, και γι’ αυτό οι άλλοι προτιμούν να συνεργάζονται μαζί τους. Ένας που είναι έντιμος μπορεί να μην έχει τα πάντα από υλική άποψη, αλλά συνήθως, έχει τα αναγκαία της ζωής και διατηρεί ακέραιο τον αυτοσεβασμό του.
Συναφής μ’ αυτό είναι η ακόλουθη συμβουλή:
«Ο κλέπτων ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού». (Εφεσίους 4:28)
Η εφαρμογή αυτής της αρχής έχει βοηθήσει πολλούς να βρουν και να κρατήσουν κάποια εργασία, επειδή είναι αξιόπιστοι. Κατά συνέπεια, είναι σε θέση να συντηρούν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους. Αντί να μολυνθούν από το πνεύμα αυτού του κόσμου, που κλείνει τα μάτια σε πολλές ανέντιμες ενέργειες, οι Χριστιανοί είναι έντιμοι, και αυτό έχει καλά αποτελέσματα.
Παραδείγματος χάρη, ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά στην Ιαπωνία ήθελε να εργάζεται λιγότερες ώρες τη βδομάδα για να έχει περισσότερο χρόνο για πνευματικές επιδιώξεις. Όταν όμως, το ζήτησε αυτό από τον εργοδότη του, εκείνος τον απόλυσε. Τότε, η μητέρα του εργοδότη τον ρώτησε: «Πήγες και απόλυσες τον πιο αξιόπιστο άνθρωπο;» Τα πράγματα πήραν ακόμη πιο άσχημη τροπή για τον Μάρτυρα όταν έπαθε ατύχημα στη μέση του κάνοντας κάποια άλλη δουλειά. Λίγο μετά απ’ αυτό, συνάντησε τον πρώην εργοδότη του, ο οποίος ήταν ανάστατος γιατί είχε μόλις μάθει ότι ένας υπάλληλός του έκλεβε χρυσό, πλατίνα και δαχτυλίδια από την επιχείρησή του, που είχε να κάνει με κοσμήματα. Αμέσως ο εργοδότης ζήτησε από τον Μάρτυρα να ξαναγυρίσει στη δουλειά, αυτή τη φορά με τους δικούς του όρους. Ήθελε να έχει έναν έντιμο εργάτη.
Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, ο Χριστιανός πρέπει να «κοπιάζη», όχι μόνο για να συντηρείται ο ίδιος, αλλά και για «να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα». (Εφεσίους 4:28) Σε ώρα ανάγκης, οι αληθινοί Χριστιανοί πάντοτε βοηθούν πρόθυμα τους άλλους. Κάποια οικογένεια στο Φίτζι το έζησε αυτό όταν το σπίτι τους έπαθε σοβαρές ζημιές από τους κυκλώνες, ενόσω αυτοί ήταν σε μια Χριστιανική συνέλευση. Όταν γύρισαν σπίτι τους, βρήκαν ερείπια. Βρήκαν όμως και ομοπίστους τους που διέθεσαν με χαρά τους πόρους τους για να προσφέρουν στην οικογένεια στέγη και βοήθεια για να ξαναχτίσει το σπίτι της. «Νιώθεις ανακούφιση ξέροντας πως υπάρχουν Χριστιανοί που νοιάζονται στ’ αλήθεια για σένα», είπε ο πατέρας.
Ο Ιησούς Χριστός συμμεριζόταν πλήρως τα αισθήματα αυτών που βρίσκονταν σε ανάγκη. Σε πολλές περιπτώσεις, βοήθησε ο ίδιος προσωπικά, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, άτομα που είχαν σοβαρά προβλήματα. Φυσικά, ο Ιησούς ήξερε ότι εφόσον θα επιτρεπόταν να υπάρχει αυτό το διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων, θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν η φτώχεια και τα διάφορα άλλα κοινωνικά προβλήματα. (Ιωάννης 12:8) Γι’ αυτό, παρ’ όλο που έκανε αρκετά πράγματα για να βοηθήσει τους ανθρώπους από υλικής πλευράς, με τη διακονία του επιδίωκε κυρίως να ικανοποιήσει τις πνευματικές τους ανάγκες.
Όταν ένα πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι είχαν φάει και είχαν χορτάσει, ακολούθησαν τον Ιησού στην Καπερναούμ, εκείνος έκανε την εξής σημαντική παρατήρηση: «Με ζητείτε, ουχί διότι είδετε θαύματα, αλλά διότι εφάγετε εκ των άρτων και εχορτάσθητε. Εργάζεσθε μη δια την τροφήν την φθειρομένην, αλλά δια την τροφήν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, την οποίαν ο Υιός του ανθρώπου θέλει σας δώσει». (Ιωάννης 6:26, 27) Τι εννοούσε ο Ιησούς;
Ο Ιησούς εννοούσε ότι υπήρχε κίνδυνος να συναναστρέφεται ο κόσμος αυτόν και τους μαθητές του απλώς και μόνο για να αποκομίζουν υλικά οφέλη. Αλλά εκείνος ήξερε πως κάτι τέτοιο δεν θα έφερνε διαρκή οφέλη. Γι’ αυτό και είπε: ‘Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, επειδή σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πεινάνε και διψάνε για δικαιοσύνη, επειδή αυτοί θα χορταστούν’.—Ματθαίος 5:3, 6, ΜΝΚ.
Εκτός από πείνα για υλική τροφή, υπάρχει πείνα για την αλήθεια και για πνευματική πληρότητα. Η αληθινή ευτυχία απορρέει από την ικανοποίηση αυτής της πνευματικής πείνας. Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος έχει παραγάγει μια υλιστική κοινωνία. Οι Ανατολικές θρησκείες έχουν αφήσει τον κόσμο σε πνευματικό σκοτάδι. Αλλά η αληθινή λατρεία—η θρησκεία του Ιησού Χριστού—έχει ικανοποιήσει τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων. Είναι σε θέση να κάνει το ίδιο και για σας. Για να λάβετε αυτές τις προμήθειες χρειάζεται μόνο να κάνετε τα απαραίτητα βήματα.
Για παράδειγμα, κάποιος νεαρός στη Μαυριτανία πήρε μερικά τεύχη της Σκοπιάς και του συνοδευτικού της περιοδικού Ξύπνα!, από έναν Χριστιανό που έκανε έργο δρόμου. Την επόμενη βδομάδα, πήγε και ξαναβρήκε εκείνον τον Χριστιανό και του ζήτησε και άλλα περιοδικά. Του εξήγησε ότι σκεφτόταν σοβαρά να αυτοκτονήσει, επειδή είχε οικονομικά προβλήματα, αλλά ότι τα περιοδικά τον βοήθησαν να αντιληφθεί ότι υπάρχει ένας Θεός που ενδιαφέρεται για μας. Η πνευματική πείνα αυτού του νεαρού είχε αρχίσει να ικανοποιείται.
Θα δούμε κάποτε τον καιρό που θα ικανοποιηθούν πλήρως όλες μας οι ανάγκες; Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι θα τον δούμε. Είναι γεγονός βέβαια, ότι οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί να ακούνε, τη μια μετά την άλλη, τις υποσχέσεις για τον ερχομό καλύτερων καιρών. Ξανά και ξανά απογοητεύονται. Εντούτοις, μπορούμε να πιστέψουμε τις υποσχέσεις της Αγίας Γραφής. Ο Συγγραφέας της, ο Ιεχωβά Θεός, εκπληρώνει κάθε υπόσχεση που δίνει. Ο Ιησούς του Ναυή το εξέφρασε ωραία αυτό όταν θύμισε στους Ισραηλίτες συμπατριώτες του: «Σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ είς εξ αυτών διέπεσε».—Ιησούς του Ναυή 23:14.
Η αληθινή λύση όλων μας των προβλημάτων βρίσκεται στην εκπλήρωση των θαυμάσιων υποσχέσεων που έχει δώσει ο Θεός, βεβαιώνοντας ότι θα καθαρίσει ολόκληρη τη γη. (Αποκάλυψις 11:18) Όλες μας οι ανάγκες θα ικανοποιηθούν όταν η Βασιλεία του αποκαταστήσει τον Παράδεισο στη γη, εκπληρώνοντας έτσι τον αρχικό σκοπό του για το ανθρώπινο γένος. (Ματθαίος 6:9, 10) Τότε δεν θα ακούμε ανθρώπους, των οποίων οι ανάγκες δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, να υψώνουν «φωνή κλαυθμού και φωνή κραυγής». Μέσω έντιμης εργασίας και εφαρμόζοντας τις θεϊκές αρχές, θα απολαμβάνουμε όλοι μας πλήρη, ικανοποιητική ζωή.—Ησαΐας 65:17-25.
Η Μαρία, η πρώην Καθολική καλόγρια που αναφέρθηκε προηγουμένως, απόκτησε αυτή την πίστη. Συνειδητοποίησε ότι είχε ζήσει χρόνια ολόκληρα σε πνευματικό σκοτάδι, γεμάτη φόβο για το μέλλον και μην μπορώντας να καταλάβει ποιο είναι το αληθινό νόημα της ζωής. Αλλά όταν έμαθε τη Βιβλική αλήθεια, όλα αυτά άλλαξαν. «Βγήκα από το σκοτάδι στο λαμπρό φως, ένα φως που φεγγοβολάει ολοένα και περισσότερο», είπε. (Ψαλμός 43:3· Παροιμίαι 4:18) Αυτό, όχι μόνο τη βοήθησε να καλύψει τις άμεσες υλικές της ανάγκες, αλλά και ικανοποίησε την πνευματική της πείνα και δίψα. Ναι, η θρησκεία—η αληθινή θρησκεία—μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Η αληθινή θρησκεία θα ικανοποιήσει όλες μας τις ανάγκες