Ο Ιεχωβά Είναι ο Ποιμένας Μας

«Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα».​—Ψαλμός 23:1.

1-3. Γιατί δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Δαβίδ παρομοίασε τον Ιεχωβά με ποιμένα;

ΑΝ ΣΑΣ ζητούσαν να περιγράψετε τον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά φροντίζει το λαό του, τι θα λέγατε; Με τι θα παρομοιάζατε την τρυφερή φροντίδα που παρέχει στους πιστούς υπηρέτες του; Πριν από 3.000 και πλέον χρόνια, ο βασιλιάς και ψαλμωδός Δαβίδ αποτύπωσε σε έναν ψαλμό μια όμορφη περιγραφή του Ιεχωβά, χρησιμοποιώντας μια παρομοίωση βασισμένη στην εργασία που έκανε όταν ήταν νεαρός.

² Ο Δαβίδ στα νιάτα του ήταν ποιμένας, οπότε ήταν εξοικειωμένος με τη φροντίδα των προβάτων. Γνώριζε καλά ότι, αν τα πρόβατα αφεθούν μόνα τους, χάνονται εύκολα και γίνονται λεία ληστών ή άγριων θηρίων. (1 Σαμουήλ 17:34-36) Χωρίς στοργικό ποιμένα, μπορεί να μη βρουν βοσκότοπο και τροφή. Στα μετέπειτα χρόνια της ζωής του, ο Δαβίδ αναμφίβολα είχε όμορφες αναμνήσεις από τις πολλές ώρες που είχε δαπανήσει οδηγώντας, προστατεύοντας και τρέφοντας πρόβατα.

³ Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Δαβίδ σκέφτηκε την εργασία του ποιμένα όταν περιέγραψε με θεϊκή έμπνευση τη φροντίδα που παρέχει ο Ιεχωβά στο λαό του. Ο 23ος Ψαλμός, τον οποίο συνέθεσε ο Δαβίδ, αρχίζει με τα λόγια: «Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα». Ας εξετάσουμε γιατί είναι εύστοχη αυτή η δήλωση. Κατόπιν, με τη βοήθεια του 23ου Ψαλμού, θα δούμε με ποιους τρόπους φροντίζει ο Ιεχωβά τους λάτρεις του όπως ένας ποιμένας φροντίζει τα πρόβατά του.​—1 Πέτρου 2:25.

Εύστοχη Παρομοίωση

4, 5. Πώς περιγράφει η Γραφή τα χαρακτηριστικά των προβάτων;

⁴ Ο Ιεχωβά φέρει πολλούς τίτλους μέσα στις Γραφές, αλλά ο χαρακτηρισμός «Ποιμένας» είναι από τους πιο τρυφερούς. (Ψαλμός 80:1) Για να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί ο Ιεχωβά αποκαλείται εύστοχα Ποιμένας, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε δύο πράγματα: πρώτον, τη διάθεση των προβάτων και δεύτερον, τα καθήκοντα και τις ιδιότητες ενός καλού ποιμένα.

⁵ Η Αγία Γραφή αναφέρεται πολλές φορές στα χαρακτηριστικά των προβάτων, περιγράφοντάς τα ως ζώα που ανταποκρίνονται αμέσως στη στοργή του ποιμένα (2 Σαμουήλ 12:3), που δεν είναι επιθετικά (Ησαΐας 53:7) και είναι ανυπεράσπιστα. (Μιχαίας 5:8) Κάποιος συγγραφέας ο οποίος ασχολήθηκε επί αρκετά χρόνια με την εκτροφή προβάτων σχολίασε: «Τα πρόβατα δεν “τα καταφέρνουν μόνα τους” όπως νομίζουν ίσως μερικοί. Χρειάζονται, περισσότερο από κάθε άλλο είδος ζώου, διαρκή προσοχή και σχολαστική φροντίδα». Για να επιβιώσουν, αυτά τα αβοήθητα πλάσματα έχουν ανάγκη έναν στοργικό ποιμένα.​—Ιεζεκιήλ 34:5.

 6. Πώς περιγράφει κάποιο Βιβλικό λεξικό μια συνηθισμένη μέρα στη ζωή ενός ποιμένα στην αρχαιότητα;

⁶ Πώς ήταν μια συνηθισμένη μέρα ενός ποιμένα στην αρχαιότητα; Κάποιο Βιβλικό λεξικό εξηγεί: «Νωρίς το πρωί έβγαζε το ποίμνιο από τη μάντρα και προχωρώντας μπροστά το οδηγούσε στο βοσκότοπο. Εκεί παρακολουθούσε τα πρόβατα όλη μέρα, φροντίζοντας να μην ξεμακρύνει κανένα, ενώ αν κάποιο διέφευγε για λίγο της προσοχής του και περιπλανιόταν μακριά από τα υπόλοιπα, το αναζητούσε επιμελώς μέχρι να το βρει και να το φέρει πίσω. . . . Τη νύχτα έφερνε το ποίμνιο πίσω στη μάντρα και μετρούσε τα πρόβατα καθώς περνούσαν κάτω από το ραβδί του στην πόρτα για να βεβαιωθεί ότι δεν έλειπε κανένα. . . . Πολλές φορές έπρεπε να φυλάει όλη νύχτα τη μάντρα από τα άγρια θηρία ή από τις πανούργες απόπειρες των κλεφτών που παραμόνευαν».a

 7. Γιατί χρειαζόταν μερικές φορές ο ποιμένας να δείχνει επιπρόσθετη υπομονή και τρυφερότητα;

⁷ Μερικές φορές τα πρόβατα, ιδίως οι προβατίνες που κυοφορούσαν και τα αρνάκια, χρειάζονταν επιπρόσθετη υπομονή και τρυφερότητα. (Γένεση 33:13) Ένα Βιβλικό εγκυκλοπαιδικό σύγγραμμα δηλώνει: «Συχνά τα αρνάκια γεννιούνται όταν το ποίμνιο βρίσκεται μακριά στα βουνά. Ο ποιμένας προσέχει με μεγάλη επαγρύπνηση τη μητέρα όσο είναι αβοήθητη, ενώ παίρνει στα χέρια του το αρνάκι και το μεταφέρει στη μάντρα. Τις πρώτες λίγες μέρες μέχρι να περπατήσει το αρνάκι, ο ποιμένας μπορεί να το μεταφέρει στα χέρια του ή στις φαρδιές πτυχές του πανωφοριού του». (Ησαΐας 40:10, 11) Είναι σαφές ότι ο καλός ποιμένας χρειαζόταν έναν συνδυασμό από δυναμικές και τρυφερές ιδιότητες.

 8. Για ποιους λόγους αναφέρει ο Δαβίδ ότι έχει πεποίθηση στον Ιεχωβά;

⁸ «Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου»​—δεν αποτελεί αυτό εύστοχη περιγραφή του ουράνιου Πατέρα μας; Καθώς εξετάζουμε τον 23ο Ψαλμό, θα δούμε πώς φροντίζει ο Θεός για εμάς με τη δύναμη και την τρυφερότητα ενός ποιμένα. Στο εδάφιο 1, ο Δαβίδ εκφράζει την πεποίθησή του πως ο Θεός θα προμηθεύσει ό,τι είναι απαραίτητο στα πρόβατά Του, ώστε να μην τους «λείψει τίποτα». Στα εδάφια που ακολουθούν, ο Δαβίδ αναφέρει τρεις λόγους για τους οποίους έχει αυτή την πεποίθηση: ο Ιεχωβά οδηγεί, προστατεύει και τρέφει τα πρόβατά Του. Ας εξετάσουμε τον κάθε λόγο χωριστά.

«Με Οδηγεί»

 9. Ποια ειρηνική σκηνή περιγράφει ο Δαβίδ, και πώς θα μπορούσαν τα πρόβατα να βρεθούν σε τέτοιες συνθήκες;

⁹ Πρώτον, ο Ιεχωβά οδηγεί το λαό του. Ο Δαβίδ γράφει: «Σε χλοερά βοσκοτόπια με βάζει να ξαπλώσω· με φέρνει σε τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά. Αναζωογονεί την ψυχή μου. Με οδηγεί στα μονοπάτια της δικαιοσύνης για χάρη του ονόματός του». (Ψαλμός 23:2, 3) Ένα ποίμνιο που ξαπλώνει ειρηνικά εν μέσω αφθονίας​—ο Δαβίδ περιγράφει εδώ μια σκηνή ικανοποίησης, αναζωογόνησης και ασφάλειας. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «βοσκοτόπια» μπορεί επίσης να σημαίνει «ευχάριστος τόπος». Πιθανότατα, τα πρόβατα δεν θα έβρισκαν από μόνα τους αναζωογονητικό τόπο για να ξαπλώσουν με ειρήνη. Ο ποιμένας τους πρέπει να τα οδηγήσει σε τέτοιον «ευχάριστο τόπο».

10. Πώς δείχνει ο Θεός ότι μας έχει εμπιστοσύνη;

¹⁰ Πώς μας οδηγεί ο Ιεχωβά σήμερα; Ένας τρόπος είναι μέσω παραδείγματος. Ο Λόγος του μας παρακινεί “να γινόμαστε μιμητές του Θεού”. (Εφεσίους 5:1) Στα συμφραζόμενα αυτών των λόγων αναφέρεται η συμπόνια, η συγχωρητικότητα και η αγάπη. (Εφεσίους 4:32· 5:2) Ασφαλώς, ο Ιεχωβά θέτει το καλύτερο παράδειγμα στην εκδήλωση τέτοιων ελκυστικών ιδιοτήτων. Μήπως είναι εξωπραγματικό το ότι μας ζητάει να τον μιμούμαστε; Όχι. Αυτή η θεόπνευστη συμβουλή αποτελεί μάλιστα θαυμάσια έκφραση της εμπιστοσύνης που έχει σε εμάς. Με ποια έννοια; Εμείς έχουμε δημιουργηθεί κατά την εικόνα του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι είμαστε προικισμένοι με ηθικές ιδιότητες και την ικανότητα για πνευματικότητα. (Γένεση 1:26) Κατά συνέπεια, ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι, παρά τις ατέλειές μας, έχουμε μέσα μας τη δυνατότητα να καλλιεργούμε τις ίδιες ιδιότητες που εκδηλώνει με υποδειγματικό τρόπο ο ίδιος. Σκεφτείτε​—ο στοργικός μας Θεός έχει την πεποίθηση ότι μπορούμε να του μοιάσουμε. Αν ακολουθούμε το παράδειγμά του, εκείνος θα μας οδηγήσει, σαν να λέγαμε, σε ευχάριστο “τόπο ανάπαυσης”. Μέσα σε αυτόν το βίαιο κόσμο, θα “κατοικούμε με ασφάλεια” και θα γευόμαστε την ειρήνη που απολαμβάνουν όσοι γνωρίζουν ότι έχουν την επιδοκιμασία του Θεού.​—Ψαλμός 4:8· 29:11.

11. Καθώς οδηγεί τα πρόβατά του, τι λαβαίνει υπόψη του ο Ιεχωβά, και πώς αντανακλάται αυτό στα όσα ζητάει από εμάς;

¹¹ Καθώς μας οδηγεί, ο Ιεχωβά είναι τρυφερός και υπομονετικός. Ο ποιμένας λαβαίνει υπόψη τους περιορισμούς των προβάτων του, γι’ αυτό προχωρεί «σύμφωνα με το βάδισμα των ζώων». (Γένεση 33:14) Παρόμοια, ο Ιεχωβά οδηγεί «σύμφωνα με το βάδισμα» των προβάτων του. Λαβαίνει υπόψη τις ικανότητες και τις περιστάσεις μας. Στην ουσία, προσαρμόζει το βάδισμα, δίχως ποτέ να ζητάει περισσότερα από όσα μπορούμε να δώσουμε. Αυτό που ζητάει είναι να είμαστε ολόψυχοι. (Κολοσσαείς 3:23) Τι γίνεται όμως αν είστε ηλικιωμένοι και δεν μπορείτε να κάνετε όσα κάνατε στο παρελθόν; Ή τι θα πούμε αν έχετε κάποια σοβαρή ασθένεια η οποία σας περιορίζει; Ακριβώς εκεί φαίνεται η ομορφιά της απαίτησης για ολόψυχη υπηρεσία. Ούτε δύο ψυχές δεν είναι εντελώς ίδιες μεταξύ τους. Το να υπηρετείτε ολόψυχα σημαίνει να χρησιμοποιείτε όλη σας τη δύναμη και την ενέργεια όσο πληρέστερα μπορείτε εσείς στην υπηρεσία του Θεού. Παρά τις αδυναμίες που ίσως επηρεάζουν το βάδισμά μας, ο Ιεχωβά εκτιμάει την ολόκαρδη λατρεία μας.​—Μάρκος 12:29, 30.

12. Ποιο παράδειγμα από το Μωσαϊκό Νόμο δείχνει παραστατικά ότι ο Ιεχωβά οδηγεί «σύμφωνα με το βάδισμα» των προβάτων του;

¹² Για να δείξουμε παραστατικά ότι ο Ιεχωβά οδηγεί «σύμφωνα με το βάδισμα» των προβάτων του, ας εξετάσουμε τι αναφέρεται στο Μωσαϊκό Νόμο σχετικά με ορισμένες προσφορές για ενοχή. Ο Ιεχωβά ήθελε καλές προσφορές οι οποίες θα υποκινούνταν από καρδιές γεμάτες ευγνωμοσύνη. Ταυτόχρονα, οι προσφορές διαβαθμίζονταν ανάλογα με τις δυνατότητες του ατόμου που έκανε την προσφορά. Ο Νόμος έλεγε: «Αν . . . δεν μπορεί να διαθέσει αρκετά για ένα πρόβατο, τότε θα φέρει . . . δύο τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια». Και αν δεν είχε τη δυνατότητα να αγοράσει ούτε δύο περιστέρια; Τότε μπορούσε να φέρει λίγο «λεπτό αλεύρι». (Λευιτικό 5:7, 11) Αυτό δείχνει ότι ο Θεός δεν απαιτούσε πράγματα πέρα από τις δυνατότητες του ατόμου που έκανε την προσφορά. Εφόσον ο Θεός δεν αλλάζει, μπορούμε να βρούμε παρηγοριά γνωρίζοντας ότι δεν ζητάει ποτέ περισσότερα από όσα μπορούμε να δώσουμε. Απεναντίας, ευαρεστείται με ό,τι βρίσκεται εντός των δυνατοτήτων μας. (Μαλαχίας 3:6) Πόσο ευχάριστο είναι να μας οδηγεί ένας Ποιμένας με τόση κατανόηση!

«Δεν Φοβάμαι Κανένα Κακό, Γιατί Εσύ Είσαι Μαζί Μου»

13. Στο εδάφιο Ψαλμός 23:4, πώς μιλάει ο Δαβίδ με μεγαλύτερη οικειότητα, και γιατί δεν προκαλεί έκπληξη αυτό;

¹³ Ο Δαβίδ αναφέρει έναν δεύτερο λόγο για την πεποίθησή του: Ο Ιεχωβά προστατεύει τα πρόβατά του. Διαβάζουμε: «Αν και περπατώ σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς, δεν φοβάμαι κανένα κακό, γιατί εσύ είσαι μαζί μου· το ραβδί σου και το μπαστούνι σου, αυτά με παρηγορούν». (Ψαλμός 23:4) Ο Δαβίδ μιλάει τώρα με μεγαλύτερη οικειότητα, απευθυνόμενος στον Ιεχωβά με την αντωνυμία «εσύ». Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, διότι ο Δαβίδ μιλάει για το πώς τον βοήθησε ο Θεός να υπομείνει αντιξοότητες. Ο Δαβίδ είχε περάσει πολλές σκοτεινές κοιλάδες—περιόδους κατά τις οποίες κινδύνεψε η ίδια του η ζωή. Δεν επέτρεψε, όμως, στο φόβο να τον κυριεύσει, επειδή ένιωθε ότι ο Θεός​—έχοντας το «ραβδί» και το «μπαστούνι» Του σε ετοιμότητα—​ήταν μαζί του. Αυτή η συναίσθηση της προστασίας παρηγορούσε τον Δαβίδ και αναμφίβολα τον έφερνε πιο κοντά στον Ιεχωβά.b

14. Ποια διαβεβαίωση μας δίνει η Γραφή αναφορικά με την προστασία του Ιεχωβά, αλλά τι δεν σημαίνει αυτό;

¹⁴ Πώς προστατεύει ο Ιεχωβά τα πρόβατά του σήμερα; Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι κανένας εναντιούμενος​—δαίμονας ή άνθρωπος—​δεν θα καταφέρει ποτέ να εξαλείψει τα πρόβατά Του από τη γη. Ο Ιεχωβά δεν θα επέτρεπε ποτέ κάτι τέτοιο. (Ησαΐας 54:17· 2 Πέτρου 2:9) Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ποιμένας μας θα μας προφυλάσσει από κάθε συμφορά. Εμείς βιώνουμε τις κοινές ανθρώπινες δοκιμασίες και αντιμετωπίζουμε την εναντίωση που υφίστανται όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί. (2 Τιμόθεο 3:12· Ιακώβου 1:2) Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες μπορεί, σαν να λέγαμε, να “περπατάμε σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς”. Για παράδειγμα, ίσως φτάσουμε στα πρόθυρα του θανάτου ως αποτέλεσμα διωγμού ή κάποιου προβλήματος υγείας. Ή ίσως ένα αγαπημένο μας πρόσωπο έφτασε κοντά στο θάνατο ή υπέκυψε σε αυτόν. Όταν βρισκόμαστε σε φαινομενικά κατασκότεινες περιόδους, ο Ποιμένας μας είναι μαζί μας και θα μας προφυλάσσει. Πώς;

15, 16. (α) Με ποιους τρόπους μάς βοηθάει ο Ιεχωβά να αντεπεξέλθουμε στα εμπόδια που ίσως αντιμετωπίζουμε; (β) Αφηγηθείτε μια εμπειρία η οποία δείχνει πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά σε καιρούς δοκιμασίας.

¹⁵ Ο Ιεχωβά δεν υπόσχεται θαυματουργική παρέμβαση.c Αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το εξής: Ο Ιεχωβά θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε οποιαδήποτε εμπόδια ίσως αντιμετωπίσουμε. Είναι σε θέση να μας δώσει σοφία για να αντεπεξέλθουμε σε «διάφορες δοκιμασίες». (Ιακώβου 1:2-5) Ο ποιμένας χρησιμοποιεί το ραβδί ή το μπαστούνι του όχι μόνο για να απομακρύνει τα αρπακτικά αλλά και για να σκουντάει απαλά τα πρόβατά του προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο Ιεχωβά μπορεί να μας «σκουντήσει», ίσως μέσω κάποιου συλλάτρη μας, ώστε να εφαρμόσουμε Γραφικές συμβουλές οι οποίες ενδέχεται να αλλάξουν ριζικά την κατάστασή μας. Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά είναι σε θέση να μας δώσει τη δύναμη να υπομείνουμε. (Φιλιππησίους 4:13) Μέσω του αγίου του πνεύματος, μπορεί να μας εξοπλίσει με «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό». (2 Κορινθίους 4:7) Το πνεύμα του Θεού θα μας καταστήσει ικανούς να υπομείνουμε οποιαδήποτε δοκιμασία ίσως φέρει πάνω μας ο Σατανάς. (1 Κορινθίους 10:13) Δεν είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά είναι πάντοτε έτοιμος να μας βοηθήσει;

¹⁶ Ναι, σε όποια σκοτεινή κοιλάδα και αν βρεθούμε, δεν είμαστε αναγκασμένοι να τη διασχίσουμε μόνοι. Ο Ποιμένας μας είναι μαζί μας και μας βοηθάει με τρόπους τους οποίους μπορεί στην αρχή να μην κατανοούμε πλήρως. Αναλογιστείτε την εμπειρία ενός Χριστιανού πρεσβυτέρου ο οποίος διαπιστώθηκε ότι έπασχε από κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο. «Οφείλω να παραδεχτώ ότι στην αρχή αναρωτιόμουν αν ο Ιεχωβά είχε οργιστεί μαζί μου ή αν με αγαπούσε καν. Αλλά ήμουν αποφασισμένος να μην απομακρυνθώ από τον Ιεχωβά. Αντί για αυτό, εξέφραζα τις ανησυχίες μου σε εκείνον. Ο Ιεχωβά με βοήθησε, παρηγορώντας με συχνά μέσω των αδελφών μου. Πολλοί μου πρόσφεραν χρήσιμες εισηγήσεις βασισμένες στη δική τους πείρα από την αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών. Τα ισορροπημένα σχόλιά τους μου υπενθύμιζαν ότι αυτό που περνούσα δεν ήταν καθόλου ασυνήθιστο. Η πρακτική βοήθεια, περιλαμβανομένων μερικών συγκινητικών εκδηλώσεων καλοσύνης, με διαβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά δεν ήταν δυσαρεστημένος μαζί μου. Βέβαια, πρέπει να συνεχίσω να παλεύω με την ασθένειά μου, ενώ δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Είμαι, όμως, πεπεισμένος ότι ο Ιεχωβά είναι μαζί μου και ότι θα συνεχίσει να με βοηθάει καθώς περνάω αυτή τη δοκιμασία».

«Ετοιμάζεις Μπροστά μου Τραπέζι»

17. Πώς περιγράφει ο Δαβίδ τον Ιεχωβά στο εδάφιο Ψαλμός 23:5, και γιατί δεν συγκρούεται αυτό με το παράδειγμα του ποιμένα;

¹⁷ Ο Δαβίδ αναφέρει τώρα έναν τρίτο λόγο για τον οποίο έχει πεποίθηση στον Ποιμένα του: Ο Ιεχωβά τρέφει τα πρόβατά του και το κάνει αυτό με αφθονία. Ο Δαβίδ γράφει: «Ετοιμάζεις μπροστά μου τραπέζι, ενώπιον εκείνων που μου δείχνουν εχθρότητα. Με λάδι άλειψες το κεφάλι μου· το ποτήρι μου είναι καλογεμισμένο». (Ψαλμός 23:5) Σε αυτό το εδάφιο, ο Δαβίδ περιγράφει τον Ποιμένα του ως γενναιόδωρο οικοδεσπότη ο οποίος παρέχει τροφή και ποτό σε αφθονία. Τα δύο παραδείγματα​—ο στοργικός ποιμένας και ο γενναιόδωρος οικοδεσπότης—​δεν συγκρούονται μεταξύ τους. Εξάλλου, ο καλός ποιμένας πρέπει να γνωρίζει πού θα βρει πλούσια βοσκοτόπια και αρκετό πόσιμο νερό για να μη «λείψει τίποτα» από το ποίμνιό του.​—Ψαλμός 23:1, 2.

18. Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά είναι γενναιόδωρος οικοδεσπότης;

¹⁸ Είναι ο Ποιμένας μας και γενναιόδωρος οικοδεσπότης επίσης; Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό! Σκεφτείτε απλώς την ποιότητα, την ποσότητα και την ποικιλία πνευματικής τροφής που απολαμβάνουμε τώρα. Μέσω της τάξης του πιστού και φρόνιμου δούλου, ο Ιεχωβά μάς έχει προμηθεύσει ωφέλιμα έντυπα και πλούσια προγράμματα σε συναθροίσεις και συνελεύσεις—όλα αυτά καλύπτουν τις πνευματικές μας ανάγκες. (Ματθαίος 24:45-47) Ασφαλώς δεν υπάρχει έλλειψη πνευματικής τροφής. «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει παραγάγει εκατομμύρια Γραφές και βοηθήματα μελέτης της Γραφής, ενώ τέτοια έντυπα είναι τώρα διαθέσιμα σε 413 γλώσσες. Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει αυτή την πνευματική τροφή σε μεγάλη ποικιλία​—από «γάλα», δηλαδή βασικές Γραφικές διδασκαλίες, μέχρι «στερεή τροφή», βαθύτερες πνευματικές πληροφορίες. (Εβραίους 5:11-14) Ως αποτέλεσμα, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα ή πρέπει να πάρουμε αποφάσεις, συνήθως μπορούμε να βρούμε αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Πού θα βρισκόμασταν χωρίς τέτοια πνευματική τροφή; Ο Ποιμένας μας είναι αληθινά πολύ γενναιόδωρος προμηθευτής!​—Ησαΐας 25:6· 65:13.

«Θα Κατοικώ στον Οίκο του Ιεχωβά»

19, 20. (α) Ποια πεποίθηση εκφράζει ο Δαβίδ στο εδάφιο Ψαλμός 23:6, και πώς μπορούμε εμείς να συμμεριζόμαστε αυτή την πεποίθηση; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁹ Αφού συλλογίζεται τις οδούς του Ποιμένα και Προμηθευτή του, ο Δαβίδ καταλήγει: «Ασφαλώς, αγαθότητα και στοργική καλοσύνη θα με ακολουθούν όλες τις ημέρες της ζωής μου· και θα κατοικώ στον οίκο του Ιεχωβά σε μακρότητα ημερών». (Ψαλμός 23:6) Ο Δαβίδ μιλάει με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη και πίστη​—ευγνωμοσύνη καθώς αναπολεί το παρελθόν και πίστη καθώς αποβλέπει στο μέλλον. Αυτός ο πρώην ποιμένας είναι ασφαλής, γνωρίζοντας πως όσο παραμένει κοντά στον ουράνιο Ποιμένα του, σαν να κατοικεί στον οίκο Του, θα έχει πάντα τη στοργική φροντίδα του Ιεχωβά.

²⁰ Πόσο ευγνώμονες είμαστε για τα όμορφα λόγια που είναι γραμμένα στον 23ο Ψαλμό! Ο Δαβίδ δεν θα μπορούσε να βρει πιο εύστοχο τρόπο για να περιγράψει πώς ο Ιεχωβά οδηγεί, προστατεύει και τρέφει τα πρόβατά του. Οι θερμές εκφράσεις του Δαβίδ έχουν διατηρηθεί για να μας μεταδίδουν την πεποίθηση ότι μπορούμε και εμείς να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά ως Ποιμένα μας. Ναι, όσο παραμένουμε κοντά στον Ιεχωβά, εκείνος θα μας φροντίζει ως στοργικός Ποιμένας «σε μακρότητα ημερών», μάλιστα σε όλη την αιωνιότητα. Εντούτοις, ως πρόβατά του, έχουμε την ευθύνη να περπατάμε με τον μεγάλο Ποιμένα μας, τον Ιεχωβά. Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε τι περιλαμβάνει αυτό.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Γιατί είναι εύστοχο το ότι ο Δαβίδ παρομοίασε τον Ιεχωβά με ποιμένα;

• Πώς μας οδηγεί ο Ιεχωβά με κατανόηση;

• Με ποιους τρόπους μάς βοηθάει ο Ιεχωβά να υπομένουμε δοκιμασίες;

• Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά είναι γενναιόδωρος οικοδεσπότης;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Όπως ένας ποιμένας στον Ισραήλ, ο Ιεχωβά οδηγεί τα πρόβατά Του