Γονείς και Παιδιά: Να Βάζετε τον Θεό στην Πρώτη Θέση!

‘Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του’.—ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 12:13, ΜΝΚ.

 1. Ποιο φόβο χρειάζεται να καλλιεργούν οι γονείς και τα παιδιά, και τι θα τους φέρει αυτός;

ΜΙΑ προφητεία σχετικά με τον Ιησού Χριστό ανέφερε ότι θα ‘υπήρχε απόλαυση από μέρους του στο φόβο του Ιεχωβά’. (Ησαΐας 11:3, ΜΝΚ) Ο φόβος του στην ουσία ήταν βαθύς ευλαβικός σεβασμός και δέος για τον Θεό, φόβος μην τυχόν δυσαρεστήσει τον Θεό, επειδή τον αγαπούσε. Οι γονείς και τα παιδιά χρειάζεται να καλλιεργούν αυτόν το χριστοειδή φόβο για τον Θεό, ένα φόβο που θα τους φέρνει απόλαυση όπως έφερνε και στον Ιησού. Χρειάζεται να βάζουν τον Θεό στην πρώτη θέση στη ζωή τους υπακούοντας στις εντολές του. Σύμφωνα με ένα συγγραφέα της Αγίας Γραφής, ‘αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου’.—Εκκλησιαστής 12:13, ΜΝΚ.

 2. Ποια ήταν η πιο σπουδαία εντολή του Νόμου, και σε ποιους δόθηκε πρωταρχικά;

² Η πιο σπουδαία εντολή του Νόμου, δηλαδή, το ότι πρέπει ‘να αγαπάμε τον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά, την ψυχή και τη δύναμη’, δόθηκε πρωταρχικά στους γονείς. Αυτό φαίνεται από τα επόμενα λόγια του Νόμου: «Θέλεις διδάσκει [αυτά τα λόγια όσον αφορά την αγάπη για τον Ιεχωβά] επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος». (Δευτερονόμιον 6:4-7· Μάρκος 12:28-30) Έτσι οι γονείς έλαβαν την εντολή να βάζουν τον Θεό στην πρώτη θέση με το να τον αγαπούν οι ίδιοι και με το να διδάσκουν τα παιδιά τους να κάνουν το ίδιο.

Μια Χριστιανική Ευθύνη

 3. Πώς έδειξε ο Ιησούς πόσο σημαντικό είναι να δίνεται προσοχή στα παιδιά;

³ Ο Ιησούς έδειξε πόσο σπουδαίο είναι να δίνεται προσοχή ακόμη και στα παιδάκια. Σε κάποια περίπτωση, προς το τέλος της επίγειας διακονίας του Ιησού, οι άνθρωποι άρχισαν να του φέρνουν τα βρέφη τους. Οι μαθητές, προφανώς πιστεύοντας ότι ο Ιησούς ήταν τόσο απασχολημένος ώστε δεν έπρεπε να ενοχλείται, προσπάθησαν να σταματήσουν τους ανθρώπους. Αλλά ο Ιησούς επιτίμησε τους μαθητές του: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα και μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε». Ο Ιησούς μάλιστα «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του», δείχνοντας έτσι με συγκινητικό τρόπο πόσο σημαντικό είναι να δίνεται προσοχή στα νεαρά άτομα.—Λουκάς 18:15-17· Μάρκος 10:13-16.

 4. Σε ποιους δόθηκε η εντολή να ‘κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη’, και τι θα απαιτούσε αυτό από εκείνους;

⁴ Ο Ιησούς κατέστησε επίσης σαφές ότι οι ακόλουθοί του είχαν την ευθύνη να διδάσκουν και άλλους εκτός από τα δικά τους παιδιά. Μετά το θάνατο και την ανάστασή του, ο Ιησούς «εμφανίστηκε σε περισσότερους από πεντακόσιους αδελφούς σε μία περίπτωση»—περιλαμβανομένων και μερικών γονέων. (1 Κορινθίους 15:6) Προφανώς αυτό συνέβη σε κάποιο βουνό στη Γαλιλαία όπου συγκεντρώθηκαν και οι 11 απόστολοί του. Εκεί ο Ιησούς τούς παρότρυνε όλους: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, . . . διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθαίος 28:16-20) Κανένας Χριστιανός δεν μπορεί να παραμελήσει δικαιολογημένα αυτή την εντολή! Για να την εκτελέσουν οι πατέρες και οι μητέρες, απαιτείται να φροντίζουν τα παιδιά τους και επίσης να συμμετέχουν στο έργο δημόσιου κηρύγματος και διδασκαλίας.

 5. (α) Τι δείχνει ότι οι περισσότεροι απόστολοι, αν όχι όλοι, ήταν παντρεμένοι και επομένως μπορεί να είχαν παιδιά; (β) Ποια συμβουλή χρειαζόταν να παίρνουν στα σοβαρά οι κεφαλές οικογενειών;

⁵ Είναι σημαντικό ότι ακόμη και οι απόστολοι έπρεπε να εξισορροπούν τις οικογενειακές τους ευθύνες με την υποχρέωση που είχαν να κηρύττουν καθώς και να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού. (Ιωάννης 21:1-3, 15-17· Πράξεις 1:8) Αυτό συνέβαινε επειδή οι περισσότεροι, αν όχι όλοι τους, ήταν παντρεμένοι. Έτσι, ο απόστολος Παύλος εξήγησε: «Μήπως δεν έχουμε εξουσία να φέρνουμε μαζί μας μια αδελφή ως σύζυγο, όπως μάλιστα οι υπόλοιποι απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και ο Κηφάς;» (1 Κορινθίους 9:5· Ματθαίος 8:14) Μερικοί απόστολοι ίσως να είχαν και παιδιά. Ιστορικοί των πρώτων αιώνων της Κοινής μας Χρονολογίας, όπως ο Ευσέβιος, λένε ότι ο Πέτρος είχε παιδιά. Όλοι οι πρώτοι Χριστιανοί που ήταν γονείς χρειαζόταν να προσέχουν τη Γραφική συμβουλή: «Σίγουρα, αν κάποιος δεν προμηθεύει για τους δικούς του, και ειδικά για εκείνους που είναι μέλη του σπιτικού του, έχει απαρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από ένα άτομο χωρίς πίστη».—1 Τιμόθεο 5:8.

Η Πρώτιστη Ευθύνη

 6. (α) Ποια δυσκολία αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι που έχουν οικογένεια; (β) Ποια είναι η πρώτιστη ευθύνη του πρεσβυτέρου;

⁶ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι που έχουν οικογένεια σήμερα βρίσκονται σε κατάσταση παρόμοια με εκείνη των αποστόλων. Πρέπει να εξισορροπούν την ευθύνη που τους έχει δοθεί να φροντίζουν για τις πνευματικές και τις φυσικές ανάγκες της οικογένειάς τους με την υποχρέωση που έχουν να κηρύττουν δημόσια και να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού. Ποια δραστηριότητα πρέπει να έχει προτεραιότητα; Η Σκοπιά 1 Ιουλίου 1964 επισήμανε: «Η πρώτη . . . υποχρέωσις [του πατέρα] είναι στην οικογένειά του, και δεν θα μπορούσε, πράγματι, να υπηρετήση κατάλληλα αν δεν ελάμβανε φροντίδα γι’ αυτή την υποχρέωσι».

 7. Πώς βάζουν οι Χριστιανοί πατέρες τον Θεό στην πρώτη θέση;

⁷ Επομένως, οι πατέρες πρέπει να βάζουν τον Θεό στην πρώτη θέση με το να προσέχουν την εντολή ‘να ανατρέφουν τα παιδιά τους με τη διαπαιδαγώγηση και τη διανοητική καθοδήγηση του Ιεχωβά’. (Εφεσίους 6:4) Αυτή η ευθύνη δεν μπορεί να μεταβιβαστεί σε κάποιον άλλον, ακόμη και αν ο πατέρας ίσως έχει διοριστεί να επιβλέπει επίσης διάφορες δραστηριότητες στη Χριστιανική εκκλησία. Πώς μπορούν αυτοί οι πατέρες να φροντίζουν για τις ευθύνες τους—καλύπτοντας τις ανάγκες των μελών της οικογένειάς τους από φυσική, πνευματική και συναισθηματική άποψη—και ταυτόχρονα να προΐστανται και να παρέχουν επίβλεψη στην εκκλησία;

Παροχή της Αναγκαίας Υποστήριξης

 8. Πώς μπορεί η σύζυγος ενός πρεσβυτέρου να τον υποστηρίζει;

⁸ Σαφώς, οι πρεσβύτεροι που έχουν οικογενειακές ευθύνες μπορούν να ωφεληθούν όταν τους παρέχεται υποστήριξη. Η Σκοπιά που αναφέρθηκε παραπάνω επισήμανε ότι η Χριστιανή σύζυγος μπορεί να προσφέρει υποστήριξη στο σύζυγό της. Το άρθρο έλεγε: ‘Μπορεί να κάνει όσο το δυνατόν πιο βολικό για αυτόν το να προετοιμάζει τους διάφορους διορισμούς του, και να βοηθάει στην εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου για εκείνον και για την ίδια με το να έχει καλό πρόγραμμα στο σπίτι, να έχει τα γεύματα στην ώρα τους και να είναι έτοιμη να αναχωρήσει για τις συναθροίσεις της εκκλησίας εγκαίρως. . . . Υπό την κατεύθυνση του συζύγου της, η Χριστιανή σύζυγος μπορεί να κάνει πολλά για να εκπαιδεύσει τα παιδιά στην οδό που πρέπει να ακολουθούν ώστε να ευαρεστούν τον Ιεχωβά’. (Παροιμίαι 22:6, ΜΝΚ) Ναι, η σύζυγος δημιουργήθηκε για να είναι ‘βοηθός’, και ο σύζυγός της με σοφία θα καλοδέχεται τη βοήθειά της. (Γένεσις 2:18) Η υποστήριξή της είναι δυνατόν να τον καθιστά ικανό να φροντίζει αποτελεσματικότερα και την οικογένειά του και τις εκκλησιαστικές του ευθύνες.

 9. Ποια άτομα στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης έλαβαν την ενθάρρυνση να βοηθούν τα άλλα μέλη της εκκλησίας;

⁹ Ωστόσο, οι σύζυγοι των Χριστιανών πρεσβυτέρων δεν είναι τα μόνα άτομα τα οποία μπορούν να συμμετέχουν σε δραστηριότητα που υποστηρίζει έναν επίσκοπο ο οποίος πρέπει και ‘να ποιμαίνει το ποίμνιο του Θεού’ και να φροντίζει το δικό του σπιτικό. (1 Πέτρου 5:2) Ποιοι άλλοι μπορούν να προσφέρουν υποστήριξη; Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους αδελφούς στη Θεσσαλονίκη να έχουν εκτίμηση για εκείνους ‘που προΐσταντο’ σε αυτούς. Αλλά στη συνέχεια, απευθυνόμενος σε αυτούς τους ίδιους αδελφούς—ιδιαίτερα σε εκείνους που δεν προΐσταντο—ο Παύλος έγραψε: «Σας προτρέπουμε, αδελφοί, να νουθετείτε τους ατάκτους, να μιλάτε παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές, να υποστηρίζετε τους αδυνάμους, να είστε μακρόθυμοι προς όλους».—1 Θεσσαλονικείς 5:12-14.

10. Ποιο θαυμάσιο αποτέλεσμα έχει στην εκκλησία η στοργική βοήθεια που παρέχουν όλοι οι αδελφοί;

¹⁰ Πόσο θαυμάσιο είναι όταν οι αδελφοί σε μια εκκλησία έχουν την αγάπη που τους υποκινεί να παρηγορούν τους καταθλιμμένους, να υποστηρίζουν τους αδυνάμους, να νουθετούν τους ατάκτους και να είναι μακρόθυμοι προς όλους! Οι αδελφοί στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι είχαν δεχτεί πρόσφατα την αλήθεια της Αγίας Γραφής παρότι υπέφεραν έντονη θλίψη, εφάρμοσαν τη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος να το κάνουν αυτό. (Πράξεις 17:1-9· 1 Θεσσαλονικείς 1:6· 2:14· 5:11) Σκεφτείτε το θαυμάσιο αποτέλεσμα που είχε η στοργική τους συνεργασία, δηλαδή, την ενίσχυση και την ενοποίηση ολόκληρης της εκκλησίας! Παρόμοια, όταν οι αδελφοί σήμερα παρηγορούν, υποστηρίζουν και νουθετούν ο ένας τον άλλον, οι ποιμαντικές ευθύνες των πρεσβυτέρων, οι οποίοι συχνά έχουν να φροντίσουν οικογένεια, καθίστανται πολύ πιο εύκολες στο χειρισμό τους.

11. (α) Γιατί είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι περιλαμβάνονταν και γυναίκες στον όρο «αδελφοί»; (β) Ποια βοήθεια μπορεί να δώσει μια ώριμη Χριστιανή γυναίκα σε νεότερες γυναίκες σήμερα;

¹¹ Περιλαμβάνονταν και γυναίκες ανάμεσα στους ‘αδελφούς’ στους οποίους απευθυνόταν ο απόστολος Παύλος; Ναι, περιλαμβάνονταν, εφόσον πολλές γυναίκες έγιναν πιστές. (Πράξεις 17:1, 4· 1 Πέτρου 2:17· 5:9) Τι είδους βοήθεια θα μπορούσαν να δώσουν αυτές οι γυναίκες; Υπήρχαν νεότερες γυναίκες μέσα στις εκκλησίες, οι οποίες δυσκολεύονταν να ελέγξουν τις «σεξουαλικές τους ορμές» ή είχαν γίνει «καταθλιμμένες ψυχές». (1 Τιμόθεο 5:11-13) Μερικές γυναίκες σήμερα έχουν παρόμοια προβλήματα. Αυτό που ίσως χρειάζονται περισσότερο είναι απλώς κάποιον να τις ακούσει ή κάποιον να του πουν τον πόνο τους. Πολλές φορές, μια ώριμη Χριστιανή γυναίκα είναι το καλύτερο πρόσωπο για να δώσει τέτοια βοήθεια. Αυτή μπορεί, λόγου χάρη, να συζητήσει προσωπικά προβλήματα με μια άλλη γυναίκα, τα οποία ένας Χριστιανός άντρας από μόνος του δεν θα ήταν κατάλληλο να τα χειριστεί. Τονίζοντας την αξία της παροχής τέτοιας βοήθειας, ο Παύλος έγραψε: «Οι ηλικιωμένες γυναίκες ας είναι . . . άτομα που διδάσκουν το καλό· για να συνετίζουν τις νεαρές γυναίκες ώστε αυτές να αγαπούν τους συζύγους τους, να αγαπούν τα παιδιά τους, να είναι σώφρονες, αγνές, εργατικές στο σπίτι, καλές, να υποτάσσονται στους δικούς τους συζύγους, για να μην ακούγονται υβριστικά λόγια για το λόγο του Θεού».—Τίτο 2:3-5.

12. Ποιων την κατεύθυνση είναι ζωτικό να ακολουθούν όλοι στην εκκλησία;

¹² Τι ευλογία είναι οι ταπεινές αδελφές σε μια εκκλησία όταν υποστηρίζουν με συνεργατικό τρόπο και το σύζυγό τους και τους πρεσβυτέρους! (1 Τιμόθεο 2:11, 12· Εβραίους 13:17) Ιδιαίτερα οι πρεσβύτεροι που έχουν οικογενειακές ευθύνες ωφελούνται όταν όλοι συνεργάζονται για να βοηθούν ο ένας τον άλλον με πνεύμα αγάπης, και όταν όλοι είναι υποτακτικοί στην κατεύθυνση των διορισμένων ποιμένων.—1 Πέτρου 5:1, 2.

Γονείς, Τι Βάζετε στην Πρώτη Θέση;

13. Πώς αποτυγχάνουν πολλοί πατέρες σε σχέση με την οικογένειά τους;

¹³ Πριν από χρόνια ένα άτομο με εξέχουσα θέση στον κόσμο του θεάματος παρατήρησε: ‘Γνωρίζω επιτυχημένους ανθρώπους που διευθύνουν επιχειρήσεις με εκατοντάδες υπαλλήλους· γνωρίζουν πώς να χειρίζονται κάθε κατάσταση, πώς να τιμωρούν και πώς να ανταμείβουν στον κόσμο των επιχειρήσεων. Η μεγαλύτερη όμως επιχείρηση που διευθύνουν είναι η οικογένειά τους και εκεί είναι που αποτυγχάνουν’. Γιατί; Μήπως δεν οφείλεται αυτό στο ότι βάζουν τις επιχειρήσεις και τα άλλα ενδιαφέροντα στην πρώτη θέση και παραμελούν τις συμβουλές του Θεού; Ο Λόγος του λέει: «[Τούτους τους λόγους], τους οποίους εγώ σε προστάζω . . . , θέλεις διδάσκει . . . επιμελώς εις τα τέκνα σου». Και αυτό έπρεπε να γίνεται καθημερινά. Οι γονείς χρειαζόταν να δίνουν απλόχερα από το χρόνο τους—και ιδιαίτερα από την αγάπη και το βαθύ ενδιαφέρον τους.—Δευτερονόμιον 6:6-9.

14. (α) Πώς πρέπει να φροντίζουν οι γονείς τα παιδιά τους; (β) Τι περιλαμβάνει η κατάλληλη εκπαίδευση των παιδιών;

¹⁴ Η Αγία Γραφή μάς υπενθυμίζει ότι τα παιδιά είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά. (Ψαλμός 127:3) Φροντίζετε εσείς τα παιδιά σας ως περιουσία του Θεού, ένα δώρο το οποίο σας έχει εμπιστευτεί εκείνος; Το παιδί σας πιθανότατα θα ανταποκρίνεται αν το παίρνετε στην αγκαλιά σας, δείχνοντας έτσι το στοργικό ενδιαφέρον και την προσοχή σας. (Μάρκος 10:16) Αλλά προκειμένου να ‘εκπαιδευτεί το παιδί σύμφωνα με τον τρόπο που είναι κατάλληλος για αυτό’ δεν φτάνουν μόνο οι αγκαλιές και τα φιλιά. Για να είναι ένα παιδί εξαρτισμένο με σοφία ώστε να αποφεύγει τις παγίδες της ζωής, χρειάζεται και στοργική διαπαιδαγώγηση. Ο γονέας δείχνει γνήσια αγάπη με το να ‘φροντίζει το παιδί του με διαπαιδαγώγηση’.—Παροιμίαι 13:1, 24, ΜΝΚ· 22:6, ΜΝΚ.

15. Τι δείχνει την αναγκαιότητα της γονικής διαπαιδαγώγησης;

¹⁵ Η αναγκαιότητα της γονικής διαπαιδαγώγησης μπορεί να φανεί από την περιγραφή που έκανε μια σχολική σύμβουλος σχετικά με παιδιά που έρχονται στο γραφείο της: «Είναι αξιολύπητα, πονεμένα, και νιώθουν χαμένα. Κλαίνε καθώς μιλούν για το πώς είναι στ’ αλήθεια τα πράγματα. Πολλά από αυτά—πολύ περισσότερα από όσα θα νόμιζε κανείς—έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν, και όχι επειδή δεν μπορούν να αντέξουν την ευτυχία τους· αυτό συμβαίνει διότι νιώθουν πολύ δυστυχισμένα, παραμελημένα και αγχωμένα επειδή σε τόσο νεαρή ηλικία έχουν επωμιστεί ευθύνες ενηλίκων, και αυτό ξεπερνάει τις δυνατότητές τους». Η ίδια πρόσθεσε: «Είναι τρομακτικό για ένα νεαρό άτομο να νιώθει ότι έχει την ευθύνη της διαχείρισης διαφόρων πραγμάτων». Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά μπορεί να αντιδρούν στη διαπαιδαγώγηση, αλλά στην πραγματικότητα εκτιμούν τις κατευθυντήριες γραμμές και τους περιορισμούς που τους θέτουν οι γονείς τους. Είναι ευτυχισμένα που οι γονείς τους ενδιαφέρονται τόσο ώστε να τους βάζουν όρια. «Με έχει απαλλάξει από ένα τρομακτικό βάρος», είπε μια έφηβη της οποίας οι γονείς το έκαναν αυτό.

16. (α) Τι συμβαίνει σε μερικά παιδιά που έχουν ανατραφεί σε Χριστιανικά σπίτια; (β) Γιατί η πορεία ενός παραστρατημένου παιδιού δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι η εκπαίδευση που του έδωσαν οι γονείς του δεν ήταν καλή;

¹⁶ Εντούτοις, μολονότι έχουν γονείς που τους αγαπούν και παρέχουν θαυμάσια εκπαίδευση, μερικοί νεαροί, όπως ο άσωτος γιος της παραβολής του Ιησού, απορρίπτουν τη γονική καθοδήγηση και παραστρατούν. (Λουκάς 15:11-16) Αυτό από μόνο του, όμως, ίσως να μη σημαίνει ότι οι γονείς δεν εκπλήρωσαν την ευθύνη που είχαν να εκπαιδεύσουν το παιδί τους κατάλληλα, όπως κατευθύνει το εδάφιο Παροιμίαι 22:6, ΜΝΚ. Η δήλωση ότι το παιδί πρέπει ‘να εκπαιδεύεται σύμφωνα με τον τρόπο που είναι κατάλληλος για αυτό και ότι δεν θα απομακρυνθεί από αυτόν’ διατυπώθηκε ως γενικός κανόνας. Δυστυχώς, όπως ο άσωτος γιος, μερικά παιδιά θα ‘καταφρονήσουν την υπακοή στο γονέα τους’.—Παροιμίαι 30:17.

17. Από τι μπορούν να αντλήσουν παρηγοριά οι γονείς παραστρατημένων παιδιών;

¹⁷ Ο πατέρας ενός παραστρατημένου γιου είπε με λύπη: ‘Προσπάθησα κατ’ επανάληψη να φτάσω στην καρδιά του. Δεν ξέρω τι να κάνω αφού δοκίμασα τόσα πράγματα. Τίποτα δεν ωφέλησε’. Ελπίζουμε ότι τέτοια παραστρατημένα παιδιά τελικά θα θυμηθούν τη στοργική εκπαίδευση που έλαβαν και θα επιστρέψουν όπως έκανε ο άσωτος γιος. Παραμένει, όμως, το γεγονός ότι μερικά παιδιά στασιάζουν και κάνουν ανήθικα πράγματα που πληγώνουν πολύ τους γονείς τους. Οι γονείς μπορούν να αντλήσουν παρηγοριά γνωρίζοντας ότι ακόμη και ο μεγαλύτερος δάσκαλος που έζησε στη γη είδε κάποιον ο οποίος ήταν μαθητής του επί πολύ καιρό, τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, να τον προδίδει. Επίσης, ο ίδιος ο Ιεχωβά αναμφίβολα λυπήθηκε όταν πολλοί από τους πνευματικούς του γιους απέρριψαν τις συμβουλές του και αποδείχτηκαν στασιαστικοί αν και Εκείνος δεν έκανε κανένα σφάλμα.—Λουκάς 22:47, 48· Αποκάλυψη 12:9.

Παιδιά—Ποιον θα Ευαρεστήσετε;

18. Πώς μπορούν να δείξουν τα παιδιά ότι βάζουν τον Θεό στην πρώτη θέση;

¹⁸ Ο Ιεχωβά παροτρύνει εσάς νεαρά άτομα: «Να είστε υπάκουα στους γονείς σας σε ενότητα με τον Κύριο». (Εφεσίους 6:1) Νεαροί, να βάζετε τον Θεό στην πρώτη θέση κάνοντάς το αυτό. Μη δείχνετε αφροσύνη! «Ο άφρων καταφρονεί την διδασκαλίαν [διαπαιδαγώγηση, ΜΝΚ] του πατρός αυτού», λέει ο Λόγος του Θεού. Ούτε πρέπει αλαζονικά να νομίζετε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε χωρίς διαπαιδαγώγηση. Το γεγονός είναι ότι «υπάρχει γενεά καθαρά εις τους οφθαλμούς αυτής, αλλά δεν είναι πεπλυμένη από της ακαθαρσίας αυτής». (Παροιμίαι 15:5· 30:12) Γι’ αυτό να προσέχετε τη θεϊκή κατεύθυνση—‘να ακούτε’, ‘να θησαυρίζετε’, ‘να μην ξεχνάτε’, ‘να δίνετε προσοχή’, ‘να τηρείτε’ και ‘να μην εγκαταλείπετε’ τις εντολές και τη διαπαιδαγώγηση των γονέων.—Παροιμίαι 1:8· 2:1· 3:1· 4:1· 6:20· ΜΝΚ.

19. (α) Ποιους ισχυρούς λόγους έχουν τα παιδιά να υπακούν στον Ιεχωβά; (β) Πώς μπορούν οι νεαροί να δείχνουν ότι είναι ευγνώμονες στον Θεό;

¹⁹ Έχετε ισχυρούς λόγους να υπακούτε στον Ιεχωβά. Εκείνος σας αγαπάει και έδωσε τους νόμους του, περιλαμβανομένου και του νόμου που λέει ότι τα παιδιά πρέπει να υπακούν στους γονείς τους, για να σας προστατεύουν και να σας βοηθούν να απολαμβάνετε ευτυχισμένη ζωή. (Ησαΐας 48:17) Επίσης έδωσε τον Γιο του να πεθάνει για εσάς ώστε να μπορείτε να σωθείτε από την αμαρτία και το θάνατο, και να απολαύσετε αιώνια ζωή. (Ιωάννης 3:16) Είστε ευγνώμονες; Ο Θεός παρακολουθεί από τους ουρανούς, εξετάζοντας την καρδιά σας για να δει αν τον αγαπάτε αληθινά και αν εκτιμάτε τις προμήθειές του. (Ψαλμός 14:2) Ο Σατανάς παρακολουθεί και αυτός, και ονειδίζει τον Θεό, ισχυριζόμενος ότι δεν θα Τον υπακούσετε. Κάνετε τον Σατανά να χαίρεται και τον Ιεχωβά ‘να πληγώνεται’ όταν παρακούτε τον Θεό. (Ψαλμός 78:40, 41, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά κάνει έκκληση σε εσάς: «Υιέ μου, γίνου σοφός και εύφραινε την καρδίαν μου [με το να είσαι υπάκουος σε εμένα], δια να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με». (Παροιμίαι 27:11) Ναι, το ερώτημα είναι: Ποιον θα ευαρεστήσετε, τον Σατανά ή τον Ιεχωβά;

20. Πώς διατηρεί μια νεαρή το θάρρος να υπηρετεί τον Ιεχωβά ακόμη και όταν νιώθει φοβισμένη;

²⁰ Δεν είναι εύκολο να κάνετε το θέλημα του Θεού καθώς αντιμετωπίζετε τις πιέσεις που ασκεί πάνω σας ο Σατανάς και ο κόσμος του. Αυτό μπορεί να σας φοβίζει. Μια νεαρή παρατήρησε: «Το να φοβάσαι είναι σαν να κρυώνεις. Μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό». Η ίδια εξήγησε: «Όταν κρυώνεις, φοράς ένα πουλόβερ. Αν εξακολουθείς να κρυώνεις, φοράς άλλο ένα. Συνεχίζεις δε να φοράς κάτι μέχρι να πάψεις να κρυώνεις και να αρχίσεις να νιώθεις ζεστά. Έτσι, το να προσεύχεσαι στον Ιεχωβά όταν φοβάσαι είναι σαν να φοράς ένα πουλόβερ όταν κρυώνεις. Αν ύστερα από μια προσευχή εξακολουθώ να φοβάμαι, προσεύχομαι ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να μη νιώθω πια φοβισμένη. Και αυτό αποδίδει. Με γλιτώνει από προβλήματα!»

21. Πώς θα μας υποστηρίζει ο Ιεχωβά αν προσπαθούμε πραγματικά να τον βάζουμε στην πρώτη θέση στη ζωή μας;

²¹ Αν προσπαθούμε πραγματικά να βάζουμε τον Θεό στην πρώτη θέση στη ζωή μας, ο Ιεχωβά θα μας υποστηρίζει. Θα μας ενισχύει, παρέχοντας αγγελική βοήθεια όταν είναι αναγκαίο, ακριβώς όπως έκανε για τον Γιο του. (Ματθαίος 18:10· Λουκάς 22:43) Να είστε θαρραλέοι όλοι εσείς γονείς και παιδιά. Να έχετε χριστοειδή φόβο, και αυτός θα σας φέρνει απόλαυση. (Ησαΐας 11:3, ΜΝΚ) Ναι, ‘να φοβάστε τον αληθινό Θεό και να τηρείτε τις εντολές του, επειδή αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου’.—Εκκλησιαστής 12:13, ΜΝΚ.

Μπορείτε να Απαντήσετε;

◻ Ποιες ευθύνες χρειαζόταν να εξισορροπούν οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού;

◻ Ποια ευθύνη πρέπει να εκπληρώνουν οι Χριστιανοί γονείς;

◻ Ποια βοήθεια είναι διαθέσιμη για τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους που έχουν οικογένεια;

◻ Ποια πολύτιμη υπηρεσία μπορούν να επιτελούν οι αδελφές μέσα στην εκκλησία;

◻ Ποια συμβουλή και κατεύθυνση είναι ζωτικό να προσέχουν τα παιδιά;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Πολλές φορές, μια ώριμη Χριστιανή γυναίκα μπορεί να δώσει σε κάποια νεότερη γυναίκα την αναγκαία βοήθεια

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ποια παρηγοριά μπορούν να αντλήσουν από τις Γραφές οι γονείς παραστρατημένων παιδιών;