ΕΠΑΦΡΑΣ

(Επαφράς) [συντετμημένη μορφή του Επαφρόδιτος].

Πιστός διάκονος του Χριστού ο οποίος, μέσω του κηρύγματος των καλών νέων, γνωστοποίησε στους Κολοσσαείς την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού, και επομένως είναι πολύ πιθανό να συντέλεσε στην ίδρυση της εκκλησίας των Κολοσσών. Τον καιρό της πρώτης φυλάκισης του Παύλου, ο Επαφράς ήρθε στη Ρώμη φέρνοντας μια ενθαρρυντική έκθεση για την αγάπη και τη σταθερότητα της εκκλησίας των Κολοσσών. (Κολ 1:4-8) Προφανώς παρέμεινε στη Ρώμη τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, εφόσον ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Κολοσσαείς περιλαμβάνει τους χαιρετισμούς του Επαφρά, διαβεβαιώνοντάς τους ότι αυτός ο δούλος του Ιησού Χριστού “αγωνιζόταν πάντοτε για εκείνους στις προσευχές του, για να σταθούν τελικά πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού”. Όπως πιστοποιεί ο Παύλος, αυτός ο αγαπητός σύνδουλος κατέβαλλε επίσης μεγάλη προσπάθεια για χάρη των αδελφών της Λαοδίκειας και της Ιεράπολης. (Κολ 4:12, 13) Αργότερα, όταν ο Παύλος έγραψε στον Φιλήμονα, μεταβίβασε και σε αυτόν τους χαιρετισμούς του Επαφρά, τον οποίο χαρακτήρισε “συνδεσμώτη του σε ενότητα με τον Χριστό”. (Φλμ 23) Ο Επαφράς δεν πρέπει να συγχέεται με τον Επαφρόδιτο από τους Φιλίππους.