Τεκνοποίηση με Συναίσθηση της Ευθύνης σ’ Αυτόν τον Καιρό του Τέλους

«Κυβερνώντες καλώς τα τέκνα αυτών».—1 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 3:12.

 1. Ποια φυσιολογική επιθυμία έχουν οι περισσότερες γυναίκες και πώς αυτή τους η επιθυμία γίνεται φανερή από την παιδική τους ηλικία;

ΕΙΝΑΙ αναμφισβήτητα χαρούμενη η περίσταση όταν γίνεται κάποιος γονέας. Το μητρικό ένστικτο είναι φυσιολογικό, μολονότι σε μερικές γυναίκες είναι πιο ισχυρό από ό,τι σε άλλες. Σε πολλές Δυτικές χώρες στα αγοράκια αρέσει περισσότερο να παίζουν με μηχανικά παιχνίδια, ενώ τα κοριτσάκια γενικά προτιμούν τις κούκλες, τις οποίες οι κατασκευαστές παιχνιδιών προσπαθούν να τις κάνουν να φαίνονται όσο πιο αληθινές γίνεται. Πολλά κορίτσια περιμένουν με ανυπομονησία τη μέρα που θα μπορέσουν να σφίξουν στην αγκαλιά τους, όχι μια κούκλα, αλλά το δικό τους αληθινό, ζεστό μωρό με τη χαριτωμένη φωνούλα.

Χαρές και Ευθύνες

 2. Πώς πρέπει να θεωρούν οι γονείς το νεογέννητο μωρό τους και τι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αναλάβουν;

² Η τεκνοποίηση με συναίσθηση της ευθύνης απαιτεί από τους γονείς να μη θεωρούν το νεογέννητο μωρό απλώς σαν παιχνίδι, αλλά να το βλέπουν ως πλάσμα για του οποίου τη ζωή και το μέλλον είναι υπόλογοι στον Δημιουργό. Όταν φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο, οι γονείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αναλάβουν μια μεγάλη ευθύνη και να κάνουν τις ανάλογες προσαρμογές. Ξεκινούν ένα εικοσαετές πρόγραμμα διατροφής, ένδυσης, ιατρικής περίθαλψης και εκπαίδευσης, με απρόβλεπτο το τελικό αποτέλεσμα.

 3. Γιατί τα εδάφια Παροιμίαι 23:24, 25 μπορούν να εφαρμοστούν σε πολλούς Χριστιανούς γονείς;

³ Είναι ευχάριστο που πάρα πολλοί Χριστιανοί γονείς έχουν αναθρέψει παιδιά που έγιναν πιστοί, αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά. Μερικοί είδαν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν και να αναλαμβάνουν την ολοχρόνια υπηρεσία ως σκαπανείς, ιεραπόστολοι ή ως μέλη της οικογένειας Μπέθελ. Γι’ αυτούς τους γονείς μπορεί αληθινά να λεχθεί: «Ο πατήρ του δικαίου θέλει χαρή σφόδρα· και όστις γεννά σοφόν υιόν, θέλει ευφραίνεσθαι εις αυτόν. Ο πατήρ σου και η μήτηρ σου θέλουσιν ευφραίνεσθαι· μάλιστα εκείνη, ήτις σε εγέννησε, θέλει χαίρει».—Παροιμίαι 23:24, 25.

Πίκρες των Γονέων

 4, 5. (α) Ποια είναι η Γραφική απαίτηση για τους πρεσβυτέρους και τους διακονικούς υπηρέτες που έχουν παιδιά; (β) Πώς μερικά παιδιά ήταν «όλεθρος» για τον πατέρα τους;

⁴ Αλλά δεν συμβαίνει αυτό πάντοτε, ακόμη και σε περιπτώσεις πρεσβυτέρων που έχουν παιδιά. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να ήναι άμεμπτος, μιας γυναικός ανήρ, . . . κυβερνών καλώς τον εαυτού οίκον, έχων τα τέκνα αυτού εις υποταγήν μετά πάσης σεμνότητος· διότι εάν τις δεν εξεύρη να κυβερνά τον εαυτού οίκον, πώς θέλει επιμεληθή την εκκλησίαν του Θεού;» Ο Παύλος πρόσθεσε: «Οι διάκονοι ας ήναι μιας γυναικός άνδρες, κυβερνώντες καλώς τα τέκνα αυτών και τους οίκους αυτών».—1 Τιμόθεον 3:2-5, 12.

⁵ Φυσικά, δεν μπορεί να καταλογιστεί ευθύνη στους Χριστιανούς πρεσβυτέρους και στους διακονικούς υπηρέτες αν τα παιδιά τους, αφού ενηλικιωθούν, αρνηθούν να συνεχίσουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά. Αλλά είναι υπεύθυνοι για τα ανήλικα παιδιά τους και για τα μεγαλύτερα που ζουν ακόμη κάτω από τη στέγη τους. Πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες έχουν χάσει πολύτιμα προνόμια υπηρεσίας επειδή αμέλησαν ή απότυχαν σε σοβαρό βαθμό να ανταποκριθούν στην απαίτηση της Αγίας Γραφής ‘να κυβερνούν καλώς τα τέκνα τους και τους οίκους τους’. Σ’ αυτούς, και σε πολλούς άλλους, τα παιδιά έφεραν περισσότερη θλίψη παρά χαρά. Πόσο συχνά αποδεικνύεται αληθινή η παροιμία: «Ο άφρων υιός είναι όλεθρος εις τον πατέρα αυτού»!—Παροιμίαι 19:13.

Πατρότητα με Συναίσθηση Ευθύνης

 6. Ποιο ερώτημα πρέπει να κάνουν στον εαυτό τους οι Χριστιανοί σύζυγοι;

⁶ Όλοι οι Χριστιανοί σύζυγοι, είτε έχουν εκκλησιαστικές ευθύνες είτε όχι, θα πρέπει να εξετάζουν την επίδραση που θα μπορούσε να έχει η φροντίδα των μικρών παιδιών στην πνευματικότητα της συζύγου τους. Αν η σύζυγος δεν είναι πνευματικά ισχυρή, πώς θα επηρεαστεί η προσωπική της μελέτη και οι ευκαιρίες που θα έχει για να συμμετάσχει στο έργο κηρύγματος από το μωρό ή τα μωρά;

 7. Τι έχει συμβεί σε μερικές Χριστιανές συζύγους και ποια είναι συχνά η αιτία γι’ αυτή την κατάσταση;

⁷ Καταλαβαίνουν πάντοτε οι σύζυγοι ότι η φροντίδα του μωρού ή του μικρού παιδιού συχνά εμποδίζει τις συζύγους τους από το να ωφελούνται πλήρως από τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας, τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και τις συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας; Μια τέτοια κατάσταση μπορεί να διαρκέσει μήνες, ακόμη και χρόνια, όταν το ένα μωρό έρχεται μετά το άλλο. Σ’ αυτό το ζήτημα, είναι στη φύση των πραγμάτων να πέφτει το φορτίο κυρίως στη μητέρα, αντί στον πατέρα. Μερικές φορές έχει παρατηρηθεί ότι ενώ ορισμένοι Χριστιανοί άντρες προοδεύουν πνευματικά, ακόμη και μέχρι του σημείου να τους δοθούν προνόμια μέσα στην εκκλησία, οι γυναίκες τους γίνονται πνευματικά αδύναμες. Γιατί; Συχνά ο λόγος είναι ότι τα μικρά τους τις εμποδίζουν να συγκεντρώνονται στις συναθροίσεις, να κάνουν βαθιά μελέτη της Αγίας Γραφής ή να έχουν μεγάλη συμμετοχή στο έργο μαρτυρίας. Είναι δυνατόν να ονομαστεί αυτό πατρότητα με συναίσθηση της ευθύνης, αν αφήνει να δημιουργηθούν τέτοιες καταστάσεις;

 8. Πώς πολλοί πατέρες μοιράζονται το φορτίο της φροντίδας των παιδιών και με ποια οφέλη για τις συζύγους τους;

⁸ Ευτυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πολλοί Χριστιανοί πατέρες κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να μοιραστούν το φορτίο της φροντίδας των παιδιών. Κάνουν στο πλήρες το μέρος τους στο να προσέχουν να παραμένουν ήσυχα τα παιδιά τους στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Αν το μωρό τους βάλει τα κλάματα ή το παιδί τους αρχίσει να κάνει φασαρία, το παίρνουν κι αυτοί με τη σειρά τους έξω για να του δώσουν κατάλληλη διαπαιδαγώγηση. Γιατί θα πρέπει να είναι πάντα η μητέρα αυτή που χάνει μέρη από τη συνάθροιση; Στο σπίτι, οι στοχαστικοί σύζυγοι βοηθούν τις συζύγους τους στο νοικοκυριό και στο να βάζουν τα παιδιά για ύπνο ώστε να μπορέσουν και οι δυο σύζυγοι να καθήσουν και με ησυχία να συγκεντρωθούν στα πνευματικά ζητήματα.

 9. Πώς αποδεικνύεται το ότι τα παιδιά δεν είναι πάντα εμπόδιο;

⁹ Όταν τα πράγματα οργανώνονται με κατάλληλο τρόπο στην εκκλησία, νεαρές μητέρες που έχουν μωρά παιδιά έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στην υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέα. Μερικές είναι μάλιστα τακτικές σκαπάνισσες. Έτσι λοιπόν, τα παιδιά δεν είναι πάντα εμπόδιο. Πολλοί Χριστιανοί γονείς εκδηλώνουν θαυμάσιο σκαπανικό πνεύμα.

Άτεκνοι, Αλλά Ευτυχισμένοι

10. Τι έχουν αποφασίσει ορισμένα αντρόγυνα και πώς έχουν ευλογηθεί;

¹⁰ Ορισμένα νεαρά αντρόγυνα αποφάσισαν να μην κάνουν παιδιά. Μολονότι τα μητρικά ένστικτα των γυναικών συζύγων ήταν τόσο ισχυρά όσο είναι και σε άλλες γυναίκες, εκείνες αποφάσισαν, κατόπιν συμφωνίας με τους άντρες τους, να μην κάνουν παιδιά, προκειμένου να αφιερώσουν τον εαυτό τους στην ολοχρόνια υπηρεσία του Ιεχωβά. Πολλά απ’ αυτά τα αντρόγυνα έχουν υπηρετήσει ως σκαπανείς ή ως ιεραπόστολοι. Μπορούν τώρα με ευγνωμοσύνη να αναπολήσουν τα χρόνια που πέρασαν. Δεν έκαναν βέβαια, κατά γράμμα παιδιά. Αλλά έχουν κάνει νέους μαθητές, οι οποίοι εξακολουθούν να λατρεύουν πιστά τον Ιεχωβά. Αυτά ‘τα γνήσια τέκνα στην πίστη’ δεν θα ξεχάσουν ποτέ ποιοι συντέλεσαν στο να ακούσουν οι ίδιοι «τον λόγον της αληθείας».—1 Τιμόθεον 1:2· Εφεσίους 1:13· παράβαλε 1 Κορινθίους 4:14, 17· 1 Ιωάννου 2:1.

11. (α) Πού υπηρετούν τον Ιεχωβά πολλά αντρόγυνα που δεν έχουν παιδιά και γιατί δεν το έχουν μετανιώσει καθόλου; (β) Ποιο εδάφιο μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα αντρόγυνα που δεν έχουν αποκτήσει παιδιά «για χάρη της βασιλείας των ουρανών»;

¹¹ Πολλά άλλα αντρόγυνα σε ολόκληρο τον κόσμο, που έχουν απαρνηθεί τις χαρές του γονέα, είναι σε θέση να υπηρετούν τον Ιεχωβά ολοχρόνια στο έργο περιοχής, στο έργο περιφερείας ή στο Μπέθελ. Και αυτοί επίσης, αναπολούν με ικανοποίηση τη ζωή που διέθεσαν υπηρετώντας τον Ιεχωβά και τους αδελφούς τους σ’ αυτά τα ειδικά προνόμια. Δεν το έχουν μετανιώσει καθόλου. Μολονότι δεν ένιωσαν τη χαρά τού να φέρουν παιδιά στον κόσμο, έπαιξαν ζωτικό ρόλο στην προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας στους διάφορους τομείς της υπηρεσίας τους. Σε όλα αυτά τα αντρόγυνα, που δεν έχουν αποκτήσει παιδιά «για χάρη της βασιλείας», εφαρμόζεται σίγουρα το εδάφιο που λέει: «Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες».—Ματθαίος 19:12, ΝΔΜ· Εβραίους 6:10.

Προσωπικό Ζήτημα

12. (α) Γιατί η τεκνοποίηση είναι μοναδικό προνόμιο; (β) Σε ποιες περιόδους η τεκνοποίηση ήταν θεόδοτος διορισμός;

¹² Όπως είδαμε στην αρχή αυτής της εξέτασης, η τεκνοποίηση είναι δώρο από τον Θεό. (Ψαλμός 127:3) Είναι ένα μοναδικό προνόμιο που δεν το έχουν τα πνευματικά πλάσματα του Ιεχωβά. (Ματθαίος 22:30) Υπήρξαν εποχές που η τεκνοποίηση αποτελούσε μέρος του έργου που είχε αναθέσει ο Ιεχωβά στους δούλους του εδώ στη γη. Έτσι είχαν τα πράγματα με τον Αδάμ και την Εύα. (Γένεσις 1:28) Το ίδιο ίσχυε και για τα άτομα που επέζησαν από τον Κατακλυσμό. (Γένεσις 9:1) Ο Ιεχωβά ήθελε να γίνουν οι γιοι του Ισραήλ πολυάριθμοι μέσω τεκνοποίησης.—Γένεσις 46:1-3· Έξοδος 1:7, 20· Δευτερονόμιον 1:10.

13, 14. (α) Τι μπορεί να λεχθεί για την τεκνοποίηση σήμερα, και ποια επίκριση θα ήταν ακατάλληλη; (β) Αν και η τεκνοποίηση σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους είναι προσωπικό ζήτημα, ποια συμβουλή δίνεται;

¹³ Σήμερα, η τεκνοποίηση δεν αποτελεί συγκεκριμένα μέρος του έργου που έχει αναθέσει ο Ιεχωβά στο λαό του. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι προνόμιο που αυτός χαρίζει στα αντρόγυνα, αν το επιθυμούν. Επομένως, τα αντρόγυνα των Χριστιανών που αποφασίζουν να δημιουργήσουν οικογένεια, δεν θα πρέπει να επικρίνονται· ούτε θα πρέπει να επικρίνονται τα αντρόγυνα που αποφεύγουν να αποκτήσουν παιδιά.

¹⁴ Άρα λοιπόν το ζήτημα της τεκνοποίησης σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους είναι προσωπικό ζήτημα, και το κάθε αντρόγυνο θα πρέπει να αποφασίσει από μόνο του τι θα κάνει σ’ αυτό το ζήτημα. Ωστόσο, επειδή «ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος», τα αντρόγυνα καλά θα κάνουν να ζυγίσουν με προσοχή και με προσευχή τα υπέρ και τα κατά που έχει η τεκνοποίηση σ’ αυτούς τους καιρούς. (1 Κορινθίους 7:29) Όσοι αποφασίσουν να αποκτήσουν παιδιά θα πρέπει να είναι πλήρως ενήμεροι, όχι μόνο για τις χαρές που φέρνει η τεκνοποίηση, αλλά και για τις ευθύνες που περιλαμβάνονται και για τα προβλήματα που μπορεί να ανακύψουν για τους ίδιους και για τα παιδιά που φέρνουν στον κόσμο.

Όταν δεν Είναι στο Πρόγραμμα

15, 16. (α) Όταν η εγκυμοσύνη είναι απροσδόκητη, ποια στάση πρέπει να αποφεύγεται και γιατί; (β) Πώς πρέπει να θεωρείται το κάθε παιδί, πράγμα που εμπερικλείει ποιες ευθύνες;

¹⁵ Ίσως μερικοί να πουν: ‘Πολύ καλά όλα αυτά, αλλά τι γίνεται όταν το παιδί έρχεται χωρίς να το περιμένεις;’ Αυτό έχει συμβεί σε πολλά αντρόγυνα, που αντιλαμβάνονταν πλήρως το γεγονός ότι αυτός δεν είναι ιδανικός καιρός για να φέρει κανείς παιδιά στον κόσμο. Μερικοί απ’ αυτούς ήταν για χρόνια στην ολοχρόνια υπηρεσία. Πώς θα πρέπει να θεωρούν τον ερχομό αυτού του νεοφερμένου που δεν τον περίμεναν;

¹⁶ Εδώ επεισέρχεται το ζήτημα του να παίρνει κανείς την ιδιότητα του γονέα υπεύθυνα. Είναι αλήθεια ότι η εγκυμοσύνη μπορεί να είναι απροσδόκητη, αλλά οι Χριστιανοί γονείς δεν μπορούν να βλέπουν σαν ανεπιθύμητο το μωρό που έρχεται. Ό,τι αλλαγές κι αν φέρει ο ερχομός του στη ζωή τους, σίγουρα δεν θα πρέπει να τρέφουν αισθήματα εχθρότητας απέναντί του. Στο κάτω-κάτω την ευθύνη για τη σύλληψή του την έχουν οι ίδιοι. Τώρα που έγινε, πρέπει να δεχτούν την αλλαγμένη τους κατάσταση, γνωρίζοντας ότι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, «καιρός και [απρόβλεπτη (ΜΝΚ)] περίστασις συναντά» όλους τους ανθρώπους. (Εκκλησιαστής 9:11) Εσκεμμένα ή όχι, έχουν πάρει μέρος σε μια δημιουργική πράξη της οποίας Πρωτουργός είναι ο Ιεχωβά Θεός. Θα πρέπει να δεχτούν το παιδί τους ως ιερό κληροδότημα και να αναλάβουν με αγάπη τις ευθύνες που έχουν ως ‘γονείς εν Κυρίω’.—Εφεσίους 6:1.

‘Τα Πάντα εν τω Ονόματι του Κυρίου Πράττετε’

17. Ποια συμβουλή έδωσε ο απόστολος Παύλος στους Κολοσσαείς και πώς είναι δυνατόν να εφαρμοστεί αυτή η συμβουλή σήμερα;

¹⁷ Ακριβώς πριν δώσει ο απόστολος Παύλος συμβουλές για τα οικογενειακά ζητήματα, έγραψε: «Παν ό,τι αν πράττητε εν λόγω ή εν έργω, πάντα εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού πράττετε, ευχαριστούντες δι’ αυτού τον Θεόν και Πατέρα». (Κολοσσαείς 3:17-21) Σε όποια κατάσταση κι αν βρεθεί ο Χριστιανός, πρέπει να είναι ευγνώμων στον Ιεχωβά και να επωφεληθεί από τις περιστάσεις του για ‘να κάνει τα πάντα εν ονόματι του Κυρίου’.

18, 19. (α) Πώς μπορούν οι ανύπαντροι Χριστιανοί και τα αντρόγυνα που δεν έχουν παιδιά ‘να κάνουν τα πάντα εν ονόματι του Κυρίου’; (β) Πώς πρέπει να βλέπουν τα παιδιά τους οι Χριστιανοί γονείς και ποιο προσωπικό στόχο πρέπει να θέσουν οι ίδιοι;

¹⁸ Ο Χριστιανός ή η Χριστιανή που έχει προτιμήσει να μην παντρευτεί θα χρησιμοποιήσει την ελευθερία που έχει, όχι για την ικανοποίηση ιδιοτελών επιθυμιών, αλλά για ‘να εργάζεται εκ ψυχής ως εις τον Ιεχωβά’ και αν είναι δυνατόν θα το κάνει αυτό σε κάποια μορφή ολοχρόνιας υπηρεσίας. (Κολοσσαείς 3:23· 1 Κορινθίους 7:32) Έτσι και τα αντρόγυνα που έχουν αποφασίσει να μην αποκτήσουν παιδιά δεν ‘θα χρησιμοποιούν τον κόσμο στο πλήρες’ με ιδιοτελή τρόπο, αλλά θα αφιερώνουν το μεγαλύτερο δυνατό μέρος της ζωής τους στην υπηρεσία της Βασιλείας.—1 Κορινθίους 7:29-31, ΜΝΚ.

¹⁹ Όσο για τους Χριστιανούς που έχουν παιδιά, αυτοί θα πρέπει να δεχτούν την ιδιότητα των γονέων με υπεύθυνο τρόπο. Αντί να βλέπουν τα παιδιά τους σαν εμπόδιο στην υπηρεσία προς τον Ιεχωβά, θα πρέπει να τα θεωρούν ως ειδικό διορισμό. Τι συνεπάγεται αυτό; Όταν ένας αφιερωμένος Χριστιανός βρίσκει κάποιον που δείχνει ενδιαφέρον για την αλήθεια, αρχίζει τακτική οικιακή Γραφική μελέτη μαζί του. Αφού αρχίσει τη μελέτη, ο Μάρτυρας δείχνει μεγάλη επιμέλεια πηγαίνοντας κάθε βδομάδα προκειμένου να βοηθήσει τον ενδιαφερόμενο να προοδεύσει πνευματικά. Ακριβώς τα ίδια χρειάζονται και στην περίπτωση των παιδιών του Χριστιανού. Χρειάζεται τακτική, καλά προετοιμασμένη Γραφική μελέτη, μελέτη που θα αρχίσει όσο το δυνατόν πιο νωρίς και θα γίνεται τακτικά, για να βοηθηθεί το παιδί να αναπτυχθεί πνευματικά και να μάθει να αγαπάει τον Δημιουργό του. (2 Τιμόθεον 3:14, 15) Επιπρόσθετα, οι γονείς θα προσέχουν να δίνουν στα παιδιά τους καλό παράδειγμα Χριστιανικής διαγωγής στο σπίτι, όπως το δίνουν και στην Αίθουσα Βασιλείας. Και όπου είναι δυνατόν θα αναλάβουν την ευθύνη να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στην υπηρεσία αγρού. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι γονείς, εκτός από το ότι θα κηρύττουν σε άλλους ενήλικους, θα φροντίζουν, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, ‘να μαθητεύουν’ τα ίδια τους τα παιδιά.—Ματθαίος 28:19.

Τα Παιδιά στη Διάρκεια ‘της Μεγάλης Θλίψης’

20. (α) Τι βρίσκεται μπροστά μας και για ποιες δυσκολίες προειδοποίησε ο Ιησούς; (β) Σχετικά με την ανατροφή παιδιών στον καιρό του τέλους τι υποδηλώνουν τα λόγια του Ιησού;

²⁰ Μπροστά μας βρίσκεται «θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει». (Ματθαίος 24:21) Θα είναι δύσκολος καιρός για μικρούς και μεγάλους. Στην προφητεία του για τη συντέλεια του παρόντος συστήματος πραγμάτων, ο Ιησούς προείπε ότι η Χριστιανική αλήθεια θα διαιρούσε οικογένειες. Ανάφερε: «Θέλει δε παραδώσει αδελφός αδελφόν εις θάνατον και πατήρ τέκνον, και θέλουσιν επαναστή τέκνα επί γονείς και θέλουσι θανατώσει αυτούς». (Μάρκος 13:12) Προφανώς, η ανατροφή παιδιών στον καιρό του τέλους δεν θα έφερνε πάντοτε μόνο χαρά. Θα προξενούσε πίκρα, απογοήτευση, ακόμη και κίνδυνο, όπως φαίνεται από τα παραπάνω λόγια του Ιησού.

21. (α) Ενώ βέβαια κάνουμε ρεαλιστικές σκέψεις για το μέλλον, γιατί δεν θα πρέπει να ανησυχούν υπερβολικά οι γονείς; (β) Ποια ελπίδα μπορούν να έχουν, για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους;

²¹ Αλλά, ενώ είμαστε ρεαλιστικοί όσον αφορά τις δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά μας, αυτοί που έχουν μικρά παιδιά δεν θα πρέπει να ανησυχούν υπερβολικά για το μέλλον. Αν οι ίδιοι παραμείνουν πιστοί και κάνουν το καλύτερο για να αναθρέψουν τα παιδιά τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]», μπορούν να είναι πεπεισμένοι ότι θα επιδειχθεί εύνοια στα υπάκουα παιδιά τους. (Εφεσίους 6:4· παράβαλε 1 Κορινθίους 7:14.) Ως μέρος ‘του πολλού όχλου’, αυτοί και τα μικρά παιδιά τους μπορούν να ελπίζουν να επιζήσουν από ‘τη μεγάλη θλίψη’. Αν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν και γίνουν πιστοί δούλοι του Ιεχωβά, θα τον ευγνωμονούν αιώνια που οι γονείς τους ήταν γονείς με συναίσθηση της ευθύνης τους.—Αποκάλυψις 7:9, 14· Παροιμίαι 4:1, 3, 10.

Ερωτήσεις Ανασκόπησης

◻ Ποιο μακροχρόνιο πρόγραμμα είναι συνυφασμένο με τη γέννηση ενός παιδιού;

◻ Γιατί έχασαν τα προνόμιά τους μερικοί πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες;

◻ Ποιους παράγοντες πρέπει να εξετάσει ο Χριστιανός σύζυγος αναφορικά με το αν αυτός και η σύζυγός του θα αποκτήσουν παιδιά;

◻ Τι αποδεικνύει ότι ένα αντρόγυνο Χριστιανών μπορούν να μην έχουν παιδιά και να είναι ευτυχισμένοι;

◻ Πώς πρέπει να θεωρούν οι γονείς τη γέννηση του παιδιού, και γιατί δεν χρειάζεται να ανησυχούν υπερβολικά για το μέλλον;

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Και οι πατέρες είναι υπεύθυνοι να φροντίζουν να κάθονται ήσυχα τα παιδιά στις συναθροίσεις