-
Πλατύτερη Αγάπη για το Ανθρώπινο ΓένοςΗ Σκοπιά—1974 | 15 Μαΐου
-
-
14. Γιατί η παροχή πνευματικής βοηθείας είναι ιδιαίτερα επείγουσα σήμερα;
14 Μεγαλυτέρας σπουδαιότητας από τις υλικές δωρεές είναι η βοήθεια που μπορούν να παρέχουν οι Χριστιανοί μ’ ένα πνευματικό τρόπο. Ιδιαίτερα τώρα είναι επείγον αυτό το ζήτημα—είναι ζήτημα που σημαίνει ζωή και θάνατο. Πώς; Οι προφητείες της Γραφής και τα πραγματικά γεγονότα που αποτελούν την εκπλήρωσί των αποδεικνύουν ότι από το 1914 μ.Χ. η γενεά που ζη τώρα είναι στον ‘έσχατο καιρό.’ (Ματθ. 24:3-14, 32-34· Λουκ. 21:25, 26· 2 Τιμ. 3:1-5· Αποκάλ. 6:2-8)a Αυτό σημαίνει ότι όλοι όσοι δεν είναι δούλοι του Ιεχωβά Θεού ως αφοσιωμένοι μαθηταί του Υιού του κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους.
15. Με ποια έννοια διαφέρει σήμερα η θέσις των ανθρώπων από τη θέσι εκείνων που αντιμετώπισαν εκτέλεσι στη διάρκεια ωρισμένων προγενεστέρων θείων κρίσεων;
15 Οι άνθρωποι παντού είναι ανάγκη να πληροφορηθούν γι’ αυτόν τον κίνδυνο. Η θέσις των είναι διαφορετική από εκείνη των ανθρώπων οι οποίοι αντιμετώπισαν εκτέλεσι στη διάρκεια ωρισμένων προγενεστέρων θείων κρίσεων. Λόγου χάριν, οι χιλιάδες που απωλέσθησαν όταν ο Ιεχωβά Θεός εχρησιμοποίησε τους Βαβυλώνιους για να εκτελέση κρίσιν κατά του άπιστου Ιούδα και της Ιερουσαλήμ θα πέθαιναν τελικά οπωσδήποτε. Ο θάνατός των δεν εσήμαινε ολοτελή εξόντωσι. Αλλά η κρίσις που εκδηλώνεται εναντίον εκείνων οι οποίοι αρνούνται να γνωρίσουν το Θεό και να υπακούσουν στο ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σ’ αυτή τη γενεά είναι τελειωτική. Η Αγία Γραφή μάς λέγει: «Θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού.» (2 Θεσσ. 1:9) «Και θέλουσιν απέλθει ούτοι μεν εις κόλασιν αιώνιον.» (Ματθ. 25:46) Και όσοι θα επιζήσουν από την καταστροφή δεν θα ζήσουν μόνον λίγα χρόνια ακόμη κι έπειτα να πεθάνουν. Όχι, ενώπιόν των είναι η προοπτική της αιωνίου ζωής, απηλλαγμένης από ασθένειες, θλίψεις και πόνους.—Αποκάλ. 7:14-17· 21:3-5.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1974 | 1 Ιουλίου
-
-
Είναι φανερό ότι όλος ο κόσμος των Εθνικών δεν θέλησε να συμφιλιωθή με τον Θεό και ούτε θα το κάμη αυτό ποτέ. Αλλιώς, δεν θα υπήρχε λόγος ν’ αναλάβουν δράσιν κατά των ασεβών ο Κύριος Ιησούς Χριστός και οι άγγελοί του. Αλλ’ αυτή η δράσις θ’ αναληφθή. Διαβάζομε: «Επειδή είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ’ ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν, και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού· οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού.» (2 Θεσσ. 1:6-9) Είναι αξιοσημείωτον ότι οι Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης υπέστησαν θλίψεις από τα χέρια Ιουδαίων και μη Ιουδαίων. (Πράξ. 17:5-9) Επομένως, δεν υπάρχει βάσις για να ισχυρισθούμε ότι όλοι οι Ιουδαίοι θα μεταστραφούν και ότι συνεπώς μόνον οι μη Ιουδαίοι θα υποστούν κατάκρισι από τα χέρια του Ιησού Χριστού.
-