-
Επίσκοποι για να Ποιμαίνουν το ΠοίμνιοΟργανωμένοι για να Κάνουμε το Θέλημα του Ιεχωβά
-
-
9 Εκείνοι που έχουν τα προσόντα να διοριστούν επίσκοποι εκδηλώνουν πρακτική σοφία στη ζωή τους. Αν ένας επίσκοπος είναι παντρεμένος, πρέπει να είναι προσκολλημένος στον Χριστιανικό κανόνα για τον γάμο, δηλαδή να είναι σύζυγος μίας γυναίκας και να προΐσταται στο σπιτικό του με καλό τρόπο. Αν ο επίσκοπος έχει παιδιά πιστά που είναι σε υποταγή με κάθε σοβαρότητα και δεν κατηγορούνται για ασωτία ή στασιαστικότητα, τότε οι άλλοι στην εκκλησία θα τον πλησιάζουν με εμπιστοσύνη ζητώντας συμβουλές και υποδείξεις για την οικογενειακή ζωή και τον Χριστιανικό τρόπο ζωής. Ο επίσκοπος είναι επίσης ακατάκριτος και ακατηγόρητος, και έχει καλή μαρτυρία ακόμη και από τους έξω. Δεν μπορεί να διατυπωθεί εναντίον του καμιά βάσιμη κατηγορία για ακατάλληλη διαγωγή η οποία θα σπιλώσει τη φήμη της εκκλησίας. Δεν έχει ελεγχθεί πρόσφατα για σοβαρή αδικοπραγία. Οι άλλοι στην εκκλησία υποκινούνται να μιμηθούν το καλό του παράδειγμα και να εμπιστευτούν χωρίς δισταγμό την πνευματική τους ζωή στη φροντίδα του.—1 Κορ. 11:1· 16:15, 16.
10 Τέτοιοι άντρες με τα κατάλληλα προσόντα μπορούν να υπηρετούν τη Χριστιανική εκκλησία έχοντας ρόλο παρόμοιο με εκείνον των πρεσβυτέρων του Ισραήλ οι οποίοι περιγράφτηκαν ως “σοφοί, συνετοί και έμπειροι”. (Δευτ. 1:13) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι δεν είναι αναμάρτητοι, αλλά είναι γνωστοί στην εκκλησία και στην περιοχή όπου ζουν ως ευθείς και θεοφοβούμενοι άντρες οι οποίοι έχουν δείξει επί αρκετό καιρό ότι ζουν σε αρμονία με τις θεϊκές αρχές. Το γεγονός ότι είναι άμεμπτοι τους δίνει παρρησία ενώπιον της εκκλησίας.—Ρωμ. 3:23.
-
-
Επίσκοποι για να Ποιμαίνουν το ΠοίμνιοΟργανωμένοι για να Κάνουμε το Θέλημα του Ιεχωβά
-
-
11 Οι άντρες που έχουν τα προσόντα να διοριστούν επίσκοποι δείχνουν μετριοπάθεια στις προσωπικές τους συνήθειες και στις σχέσεις τους με τους άλλους. Δεν είναι φανατικοί. Απεναντίας, ο τρόπος ζωής τους χαρακτηρίζεται από ισορροπία και εγκράτεια. Εκδηλώνουν μετριοπάθεια σε πράγματα όπως το φαγητό, το ποτό, η αναψυχή, τα χόμπι και η διασκέδαση. Δείχνουν επίσης μετριοπάθεια στη χρήση οινοπνευματωδών ποτών ώστε να μην είναι εκτεθειμένοι σε κατηγορίες για μεμονωμένα περιστατικά μέθης ή για το ότι είναι μέθυσοι. Ένα άτομο του οποίου οι αισθήσεις έχουν γίνει νωθρές από μεθυστικά ποτά χάνει εύκολα την εγκράτειά του και δεν είναι σε θέση να φροντίζει άγρυπνα τα πνευματικά συμφέροντα της εκκλησίας.
12 Η επίβλεψη της εκκλησίας απαιτεί από έναν άντρα να διαθέτει κάποια ευταξία. Οι καλές του συνήθειες αντανακλώνται στην προσωπική του εμφάνιση, στο σπίτι του και στις καθημερινές του δραστηριότητες. Δεν είναι αναβλητικός. Διακρίνει τι πρέπει να γίνει και κάνει τον ανάλογο προγραμματισμό. Είναι προσκολλημένος στις θεϊκές αρχές.
-
-
Επίσκοποι για να Ποιμαίνουν το ΠοίμνιοΟργανωμένοι για να Κάνουμε το Θέλημα του Ιεχωβά
-
-
14 Επιπλέον, ένας που έχει τα προσόντα να υπηρετεί ως επίσκοπος στην εκκλησία είναι σώφρων. Αυτό σημαίνει ότι είναι συνετός, όχι βιαστικός στην κρίση. Κατανοεί καλά τις αρχές του Ιεχωβά καθώς και πώς αυτές εφαρμόζονται. Κάποιος που είναι σώφρων δέχεται συμβουλή και κατεύθυνση. Δεν είναι υποκριτής.
-
-
Επίσκοποι για να Ποιμαίνουν το ΠοίμνιοΟργανωμένοι για να Κάνουμε το Θέλημα του Ιεχωβά
-
-
15 Ο Παύλος υπενθύμισε στον Τίτο ότι ο επίσκοπος είναι άτομο που αγαπάει την αγαθότητα. Πρέπει να είναι δίκαιος και όσιος. Αυτές οι ιδιότητες αντανακλώνται στις σχέσεις του με τους άλλους και στη σταθερή του στάση υπέρ του ορθού και του καλού. Έχει ακλόνητη αφοσίωση στον Ιεχωβά και υποστηρίζει με συνέπεια τις δίκαιες αρχές. Είναι εχέμυθος. Επίσης, είναι γνήσια φιλόξενος, δίνοντας πρόθυμα από τον εαυτό του και από τα υπάρχοντά του προς όφελος των άλλων.—Πράξ. 20:33-35.
16 Για να υπηρετεί ένας επίσκοπος αποτελεσματικά, χρειάζεται να έχει τα προσόντα να διδάσκει. Σύμφωνα με τα λόγια του Παύλου προς τον Τίτο, ο επίσκοπος πρέπει να είναι «προσηλωμένος στον πιστό λόγο όσον αφορά την τέχνη της διδασκαλίας του, ώστε να μπορεί αφενός να ενθαρρύνει με τη διδασκαλία που είναι υγιής και αφετέρου να ελέγχει εκείνους που αντιλέγουν». (Τίτο 1:9) Είναι σε θέση να χρησιμοποιεί λογικούς συλλογισμούς, να παρουσιάζει αποδείξεις, να υπερνικάει αντιρρήσεις και να εφαρμόζει τις Γραφές με τρόπο που πείθει τους άλλους και ενισχύει την πίστη τους. Ο επίσκοπος χρησιμοποιεί αυτή την ικανότητα διδασκαλίας σε ευνοϊκούς καθώς και σε δύσκολους καιρούς. (2 Τιμ. 4:2) Έχει την αναγκαία υπομονή να ελέγξει με πραότητα κάποιον που έσφαλε ή να πείσει κάποιον που αμφιβάλλει και να τον υποκινήσει να κάνει καλά έργα με βάση την πίστη. Το ότι έχει τα προσόντα να διδάσκει, είτε μπροστά σε ακροατήριο είτε σε προσωπική βάση, αποδεικνύει ότι ο επίσκοπος ανταποκρίνεται σε αυτή τη σπουδαία απαίτηση.
-