-
Ποιοι Θα Αναστηθούν—Γιατί;Η Σκοπιά—1965 | 1 Ιουλίου
-
-
47 Μέσω του Αδάμ η αμαρτία και η ποινή της ο θάνατος εισήλθε στον κόσμο του ανθρωπίνου γένους. Έτσι ο Αδάμ κατέστη υπεύθυνος για την αμαρτωλότητα και τον θάνατο όλων των απογόνων του, με όλη τη μομφή που επέφερε αυτό επάνω στο άγιον όνομα του Πλάστου του, Ιεχωβά Θεού. Αυτό δεν ήταν ακούσιο από μέρους του Αδάμ· «Ο Αδάμ δεν ηπατήθη.» (1 Τιμ. 2:14) Εγνώριζε ότι παρέβαινε τον νόμο του Θεού περί βρώσεως από τον καρπό του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού. Εγνώριζε ότι ελάμβανε την πορεία που ωδηγούσε σε θάνατό του στα χέρια του Θεού, και μπορούσε ν’ αναμένη ότι ο θάνατός του δι’ εκτελέσεως θα ελάμβανε χώραν σ’ αυτή την ίδια εικοσιτετράωρη ημέρα προτού να έχη την ευκαιρία να γίνη πατέρας. Θα μπορούσε έτσι να έχη φονεύσει κάθε ευκαιρία ζωής, ή ακόμη και ενάρξεως ζωής, για όλους τους απογόνους του. Όταν, με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Θεού, ο Αδάμ άρχισε την οικογένειά του, τους εισήγαγε όλους σε αμαρτία και κάτω από την καταδίκη του θανάτου και με κανένα δικαίωμα ζωής.
48. (α) Τι μπορεί να λεχθή για την άρνησι του Θεού να δεχθή οποιοδήποτε αντίλυτρο υπέρ του Αδάμ; (β) Τι μπορεί να λεχθή γι’ αυτό σχετικά με τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας;
48 Επειδή ο Αδάμ, παρά τη σαφή προειδοποίησι του Θεού, εκουσίως επέφερε θάνατο επάνω σε όλους τους απογόνους του, ήταν ένας εκούσιος φονεύς, και η Εύα συμμετέσχε μαζί του στην εκούσια παράβασι. Έτσι ο Ιεχωβά, ενεργώντας σε αρμονία με τον μεταγενέστερο νόμο του σχετικά με τις Ισραηλιτικές «πόλεις καταφυγίου», αρνήθηκε να δεχθή οποιοδήποτε αντίλυτρο υπέρ του Αδάμ και υπέρ της Εύας και δεν επέτρεψε να έλθουν κάτω από τη διακονία του Αρχιερέως του Ιησού Χριστού. Όσον αφορά, όμως, την ανθρώπινη οικογένεια που προήλθε από αυτούς, ο Θεός μπορούσε δικαίως να δεχθή υπέρ αυτών την απολυτρωτική θυσία του Αρχιερέως του Ιησού Χριστού, διότι η αμαρτωλότης των, η οποία ήταν αξία θανάτου, ήταν μόνον τυχαία, χωρίς να την έχουν θελήσει οι ίδιοι, αλλά οφειλομένη μόνο στο ότι ήσαν απόγονοι του Αδάμ.
49. Τι μπορεί να λεχθή σχετικά με τα οφέλη του αντιλύτρου και τον Κάιν τον γυιό του Αδάμ;
49 Στην περίπτωσι του Κάιν, του πρώτου γυιού του Αδάμ, ο Θεός δικαίως αρνείται τα οφέλη του αντιλύτρου τού Χριστού για τον Κάιν διότι ο Ιεχωβά Θεός απ’ ευθείας ειδοποίησε τον Κάιν κι εν τούτοις αυτός από κακία εδολοφόνησε τον ευσεβή αδελφό του Άβελ. Για τον Κάιν καθώς και για τους γονείς του Αδάμ και Εύα λογικώς δεν αναμένομε ανάστασι εκ νεκρών.
-
-
Η Γενεά Μας του Εικοστού Αιώνος και η ΑνάστασιςΗ Σκοπιά—1965 | 1 Ιουλίου
-
-
Η Γενεά Μας του Εικοστού Αιώνος και η Ανάστασις
1, 2. (α) Πρόκειται όλοι οι άνθρωποι της γενεάς μας του εικοστού αιώνος να έλθουν κάτω από την προμήθεια του Θεού για ανάστασι; (β) Τι δείχνει η παραβολή του Ιησού για κείνους που παρωμοίασε με «ερίφια»;
ΠΟΛΛΑ άτομα από τη γενεά μας του εικοστού αιώνος που πεθαίνουν, έρχονται κάτω από την προμήθεια που έκαμε ο Ιεχωβά Θεός για ανάστασι κάτω από τη βασιλεία του Υιού του Ιησού Χριστού.
2 Εν τούτοις, μεταξύ της γενεάς μας υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι θα έχουν την ίδια τελική τύχη με τον Σατανά ή Διάβολο και τους δαίμονές του. Αυτοί θα είναι εκείνοι, τους οποίους ο Ιησούς Χριστός παρωμοίασε με ερίφια. Έδωσε μια προφητεία για τη συντέλεια αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων και ετερμάτισε αυτή την προφητεία με την παραβολή του περί προβάτων και εριφίων. Αυτή η παραβολή ή εξεικόνισις βρίσκεται στο κατά Ματθαίον 25:31-46. Στη γενεά μας αυτά τα συμβολικά «ερίφια» είναι άνθρωποι από όλα τα σύγχρονα έθνη και αποχωρίζονται από τη δικαία τάξι ανθρώπων που ο Ιησούς παρωμοίασε με πρόβατα. Τόσο τα «πρόβατα» αυτά όσο και τα «ερίφια» είναι επίγειες τάξεις ανθρώπων· δηλαδή, δεν έχουν κλήσι από τον Ιεχωβά Θεό για την ουράνια κληρονομία με τον Υιό του Ιησού Χριστό, αλλά είναι επιγείου φρονήματος.—Ματθ. 25:31-33.
-