ΣΤΟΡΓΗ

Ισχυρό, θερμό αίσθημα προσωπικής προσκόλλησης, όπως αυτό που εκδηλώνεται ανάμεσα σε γνήσιους φίλους.

Η λέξη χασάκ του πρωτότυπου εβραϊκού κειμένου, που στο εδάφιο Δευτερονόμιο 7:7 αποδίδεται “δείχνω στοργή”, προέρχεται από μια ρίζα που σημαίνει «προσκολλώμαι». (Γε 34:8) Το ρήμα φιλέω του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μεταφράζεται «νιώθω στοργή», «μου αρέσει», «τρέφω συμπάθεια» και «φιλώ». (Ματ 10:37· 23:6· Ιωα 12:25· Μαρ 14:44) Η έκφραση «νιώθω στοργή» περιγράφει έναν πολύ στενό δεσμό, όπως αυτόν που υπάρχει σε δεμένες οικογένειες ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά. Ο Ιησούς ένιωθε τόσο βαθιά στοργή για το φίλο του τον Λάζαρο ώστε «δάκρυσε» για το θάνατό του. (Ιωα 11:35, 36) Η ίδια έκφραση χρησιμοποιείται για να δείξει την ισχυρή, ένθερμη, προσωπική προσκόλληση του Ιεχωβά στον Γιο του και στους ακολούθους του Γιου του, καθώς επίσης τα θερμά αισθήματα των μαθητών για τον Γιο του Θεού.—Ιωα 5:20· 16:27· παράβαλε 1Κο 16:22.

Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει διάκριση μεταξύ των ρημάτων φιλέω και ἀγαπάω, αν και πολλοί μεταφραστές δεν διαφοροποιούν αυτές τις λέξεις. (Βλέπε ΑΓΑΠΗ.) Αναφορικά με τη διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα ρήματα, ο Φ. Θορέλ (Ελληνικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης [Lexicon Graecum Novi Testamenti], Παρίσι, 1961, στ. 1402) λέει: «[Το ρήμα ἀγαπάω] υποδηλώνει μια αγάπη για κάποιον ή κάτι η οποία εμφανίζεται ανεπιφύλακτα και με τη θέλησή μας επειδή συντρέχουν απόλυτα σαφείς λόγοι· [το ρήμα φιλέω] διαφέρει ως προς το ότι υποδεικνύει ένα τρυφερό και στοργικό είδος αγάπης σαν αυτό που αναπτύσσεται αυθόρμητα στην ψυχή μας για συγγενείς ή φίλους, καθώς και για πράγματα τα οποία θεωρούμε πολύ ευχάριστα».

Η χρήση αυτών των δύο ρημάτων στο 21ο κεφάλαιο του Ιωάννη είναι αξιοσημείωτη. Δύο φορές ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο αν τον αγαπούσε, χρησιμοποιώντας το ρήμα ἀγαπάω. Και τις δύο φορές ο Πέτρος επιβεβαίωσε με θέρμη ότι έτρεφε στοργή για τον Ιησού, χρησιμοποιώντας το ρήμα φιλέω το οποίο εκφράζει μεγαλύτερη οικειότητα. (Ιωα 21:15, 16) Τελικά, ο Ιησούς ρώτησε: «Νιώθεις στοργή για εμένα;» Και πάλι ο Πέτρος δήλωσε κατηγορηματικά ότι ένιωθε στοργή. (Ιωα 21:17) Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαίωσε την ένθερμη, προσωπική του προσκόλληση στον Ιησού.

Η αδελφική αγάπη (φιλαδελφία, Κείμενο· κατά κυριολεξία, «στοργή για αδελφό») πρέπει να υπάρχει ανάμεσα σε όλα τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ρω 12:10· Εβρ 13:1· βλέπε επίσης 1Πε 3:8.) Επομένως, οι σχέσεις μέσα στην εκκλησία πρέπει να είναι τόσο στενές, ισχυρές και ένθερμες όπως σε μια φυσική οικογένεια. Μολονότι τα μέλη της εκκλησίας ήδη εκδηλώνουν αδελφική αγάπη, παροτρύνονται να το κάνουν αυτό σε πληρέστερο βαθμό.—1Θε 4:9, 10.

Η λέξη φιλόστοργος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία σημαίνει «αυτός που νιώθει τρυφερή στοργή», χρησιμοποιείται για ένα άτομο το οποίο συνδέεται με κάποιο άλλο με ένθερμη, στενή σχέση. Το ρήμα στέργω, από το οποίο παράγεται το ένα από τα δύο συνθετικά αυτής της λέξης, χρησιμοποιούνταν συχνά για να δηλώσει φυσική στοργή, όπως αυτή που υπάρχει ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας. Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς να καλλιεργούν αυτή την ιδιότητα. (Ρω 12:10) Ο Παύλος έδειξε επίσης ότι οι τελευταίες ημέρες θα χαρακτηρίζονταν από “άστοργους” ανθρώπους και ότι τέτοιου είδους άτομα είναι άξια θανάτου.—2Τι 3:3· Ρω 1:31, 32.

Το ουσιαστικό φιλία εμφανίζεται μόνο μία φορά στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, στην προειδοποίηση του Ιακώβου ότι «η φιλία με τον κόσμο είναι έχθρα με τον Θεό . . . Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι φίλος του κόσμου καθιστά τον εαυτό του εχθρό του Θεού».—Ιακ 4:4.

Φιλαργυρία. Κάποιος μπορεί να αναπτύξει φιλαργυρία (κατά κυριολεξία, «αγάπη για το ασήμι») και να προξενήσει μεγάλη ζημιά στον εαυτό του. (1Τι 6:10) Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. οι Φαρισαίοι ήταν φιλάργυροι, και αυτό επρόκειτο να αποτελέσει χαρακτηριστικό των ανθρώπων στη διάρκεια των τελευταίων ημερών. (Λου 16:14· 2Τι 3:2) Αντίθετα, ο τρόπος της ζωής του Χριστιανού πρέπει να είναι «απαλλαγμένος από τη φιλαργυρία» (ἀφιλάργυρος, Κείμενο). (Εβρ 13:5) Στα προσόντα στα οποία πρέπει να ανταποκρίνεται κάποιος για να αποκτήσει θέση επισκόπου στη Χριστιανική εκκλησία συγκαταλέγεται το να μην είναι «φιλάργυρος».—1Τι 3:3.

Αισθήματα Τρυφερής Στοργής (Τρυφερή Συμπόνια). Τα δυνατά συναισθήματα πολλές φορές επιδρούν στο σώμα. Γι’ αυτό, η λέξη σπλάγχνα του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου χρησιμοποιείται συχνά για να δηλώσει «αισθήματα τρυφερής στοργής» ή “τρυφερή συμπόνια”.—Βλέπε 2Κο 6:12· 7:15· Φλπ 2:1· Κολ 3:12· Φλμ 7, 12, 20· 1Ιω 3:17· βλέπε ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ.