Γιατί Πρέπει να Επιδιώκουμε Δικαιοσύνη;

ΣΤΟ βίαιο κόσμο πριν από τον Κατακλυσμό, ένας άντρας ξεχώριζε επειδή ήταν διαφορετικός. Εκείνος ο άντρας ήταν ο Νώε. Αυτός και η οικογένειά του περπατούσαν με τον Θεό, ενώ όλοι οι άλλοι άνθρωποι Τον αγνοούσαν. Ως αποτέλεσμα, «ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος», σ’ εκείνους τους κακούς καιρούς, και έγινε ‘κήρυκας δικαιοσύνης’ στους αδιάφορους κοσμικούς.—Γένεσις 6:9· 2 Πέτρου 2:5.

Περίπου το έτος 56 της Κοινής μας Χρονολογίας, ο απόστολος Παύλος βρισκόταν στη φυλακή στην Καισάρεια. Όταν κλήθηκε, από τη φυλακή που ήταν, να παρουσιαστεί στον κυβερνήτη Φήλικα, ο Παύλος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να κηρύξει σ’ αυτόν τον ανώτερο Ρωμαίο αξιωματικό. Ποια ήταν η ουσία των λόγων του; «Αυτός ωμίλει περί δικαιοσύνης και εγκρατείας και περί της μελλούσης κρίσεως». (Πράξεις 24:25) Ναι, ο Παύλος, επίσης, ήταν κήρυκας δικαιοσύνης.

Το ενδιαφέρον που έδειξαν αυτοί οι δύο πιστοί δούλοι του Θεού για τη δικαιοσύνη ήταν ασφαλώς κατάλληλο. Ο Ιεχωβά είναι «Θεός δίκαιος και Σωτήρ». (Ησαΐας 45:21) Γι’ αυτό, η θεόπνευστη παροιμία μάς λέει: ‘Βδέλυγμα είναι εις τον Ιεχωβά η οδός του ασεβούς· αγαπά δε τον θηρεύοντα [αυτόν που επιδιώκει, ΜΝΚ] την δικαιοσύνην’. (Παροιμίαι 15:9) Όλοι οι δούλοι του Θεού πρέπει να επιδιώκουν δικαιοσύνη.

Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι σήμερα παίρνουν αυτή την ιδιότητα στα ελαφρά. Λένε: ‘Δεν κάνω κακό στον πλησίον μου, έτσι είμαι σίγουρος ότι ο Θεός είναι ευχαριστημένος μαζί μου’. Ή ίσως ισχυρίζονται: ‘Υπάρχουν πολλά μονοπάτια που οδηγούν στη δικαιοσύνη. Όλα θα πάνε καλά εφόσον είμαι ειλικρινής σ’ ό,τι αφορά τη θρησκεία μου’. Πιστεύετε ότι ο Θεός δέχεται μια τέτοια χαλαρή στάση;

Άλλοι ίσως εγείρουν ένα διαφορετικό θέμα. Μπορεί να γνωρίζουν τη δήλωση του Παύλου: «Δικαιωθέντες λοιπόν [έχουμε ανακηρυχτεί δίκαιοι, ΜΝΚ] εκ πίστεως». (Ρωμαίους 5:1) Έχοντας αυτό υπόψη ίσως αναρωτηθούν. ‘Γιατί είναι υποχρεωμένοι οι Χριστιανοί, που έχουν ήδη ανακηρυχτεί δίκαιοι, να συνεχίσουν να επιδιώκουν δικαιοσύνη;’ Πώς θα απαντούσατε εσείς σ’ αυτό το ερώτημα;

Ένας Θεός Δικαιοσύνης

Σύμφωνα μ’ ένα λεξικό, δικαιοσύνη είναι η ηθική ορθότητα, η κρίση, η αρμονία με το θεϊκό ή τον ηθικό νόμο. Εφόσον ο Ιεχωβά είναι Θεός δικαιοσύνης, όποιοι θέλουν να τον ευαρεστούν πρέπει να ενδιαφέρονται γι’ αυτή τη ζωτική ιδιότητα. ‘Ο Ιεχωβά είναι δίκαιος’, είπε ο ψαλμωδός. ‘Αγαπά τα δίκαια έργα. Οι ευθείς είναι αυτοί που θα δουν το πρόσωπό του’. (Ψαλμός 11:7, ΜΝΚ· Δευτερονόμιον 32:4, ΜΝΚ) Ο απόστολος Πέτρος είπε: ‘Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών’.—1 Πέτρου 3:12.

Επομένως, δεν μπορούμε να παίρνουμε αυτό το θέμα στα ελαφρά, όπως έκαναν πολλοί Ιουδαίοι. Πολλοί απ’ αυτούς ήταν χωρίς αμφιβολία σωστοί άνθρωποι που δεν έκαναν κακό στους γείτονές τους. Επίσης ήταν ειλικρινείς—ακόμα και ζηλωτές—σχετικά με τη θρησκεία τους. Αλλά τον πρώτο αιώνα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήταν δίκαιοι ενώπιον του Θεού. Ο Παύλος είπε: «Μαρτυρώ περί αυτών ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ’ ουχί κατ’ επίγνωσιν [ακριβή γνώση, ΜΝΚ]. Επειδή μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού».—Ρωμαίους 10:2, 3.

Σε τι έσφαλλαν οι Ιουδαίοι; Ο Παύλος λέει ότι δεν επιδίωκαν δικαιοσύνη σύμφωνα με την ακριβή γνώση. Το παράδειγμά τους, που χρησιμεύει σαν προειδοποίηση, μας λέει ότι δεν αρκεί να έχει κάποιος απλώς μια ευχάριστη προσωπικότητα και να μην κάνει κακό. Δείχνει, επίσης, ότι δεν υπάρχουν πολλά διαφορετικά μονοπάτια που οδηγούν στη δικαιοσύνη. Είναι φανερό ότι υπήρχε κάτι το εσφαλμένο με το μονοπάτι που είχαν διαλέξει οι περισσότεροι Ιουδαίοι στις μέρες των αποστόλων. Μπορούμε να επιδιώκουμε δικαιοσύνη με επιτυχία μόνο αν προσέχουμε αυτά που λέει ο Θεός. Το βιβλίο των Παροιμιών λέει: «Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ . . . τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν».—Παροιμίαι 2:1, 9.

Η Οδός της Δικαιοσύνης

Από τον Μωυσή μέχρι τον Ιησού, η δικαιοσύνη ήταν συνδεδεμένη με την υπακοή στις εντολές του Θεού οι οποίες αναφέρονται στο Μωσαϊκό Νόμο. Αφού οι ατελείς Ισραηλίτες δεν ήταν δυνατόν να μην παραβιάζουν αυτές τις εντολές, έπρεπε να προσφέρουν θυσίες και προσφορές για αμαρτίες, που ορίζονταν από το Νόμο, ώστε να καλύπτουν την ενοχή τους. Ο Μωυσής είπε στους Ισραηλίτες: ‘Θέλει είσθαι δικαιοσύνη εις ημάς, εάν προσέχωμεν να πράττωμεν πάσας τας εντολάς ταύτας ενώπιον Ιεχωβά του Θεού ημών, καθώς προσέταξεν εις ημάς’.—Δευτερονόμιον 6:25.

Για πολλούς αιώνες κανένας δεν εκπλήρωσε το Νόμο τέλεια. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί προσπάθησαν ειλικρινά να επιδιώξουν δικαιοσύνη μέσω του Νόμου, και η Αγία Γραφή αναφέρεται σε μερικούς απ’ αυτούς ως δίκαια άτομα. Για παράδειγμα, οι γονείς του Ιωάννη του Βαφτιστή περιγράφονται ως ‘δίκαιοι ενώπιον του Θεού, διότι εζούσαν άμεμπτον βίον σύμφωνα προς όλας τας εντολάς και τας διατάξεις του Ιεχωβά’.—Λουκάς 1:6, ΚΔΤΚ.

Ο Ιησούς, όμως, άνοιξε μια καινούρια οδό για την επιδίωξη δικαιοσύνης. Τήρησε το Μωσαϊκό Νόμο τέλεια—ήταν ο μόνος άνθρωπος που το έκανε ποτέ αυτό. Ο Ιησούς πέθανε στο ξύλο του μαρτυρίου, και ο Ιεχωβά δέχτηκε την αξία της τέλειας ζωής του ως λύτρο για το ανθρώπινο γένος. Από τότε και ύστερα, δεν χρειάζονταν πια οι θυσίες που γίνονταν σύμφωνα με τη διαθήκη του Νόμου. Η τέλεια θυσία του Ιησού κάλυψε τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων που είχαν ειλικρινή καρδιά.—Εβραίους 10:4, 12.

Οι Αληθινοί Χριστιανοί Ανακηρύσσονται Δίκαιοι

Από το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, λοιπόν, η δικαιοσύνη έχει συνδεθεί με την άσκηση πίστης σ’ αυτόν τον δίκαιο Γιο του Θεού. (Ιωάννης 3:16) Ενώ οι ορθόδοξοι Ιουδαίοι των ημερών του Παύλου δεν απέκτησαν δικαιοσύνη επειδή απέρριψαν την ακριβή γνώση σχετικά με τον Ιησού, για τους πιστούς Χριστιανούς διαβάζουμε: «Δικαιούνται δε δωρεάν [ανακηρύσσονται δίκαιοι, ΜΝΚ] με την χάριν αυτού δια της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού».—Ρωμαίους 3:24.

Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα, αυτά τα λόγια εφαρμόζονται απευθείας στους χρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι, λόγω της πίστης τους στη θυσία του Ιησού, ανακηρύσσονται δίκαιοι με σκοπό να γίνουν συγκληρονόμοι με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία. Σήμερα, όμως, όπως προέβλεψε ο απόστολος Ιωάννης, ένας ‘πολύς όχλος’ Χριστιανών με επίγεια ελπίδα ήρθε στο προσκήνιο. Αυτοί επίσης ασκούν πίστη στο αντίλυτρο. ‘Πλένουν τις στολές τους και τις λευκαίνουν στο αίμα του Αρνιού’ και έτσι ανακηρύσσονται δίκαιοι ως φίλοι του Θεού με σκοπό να επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη.—Αποκάλυψις 7:9, 14· παράβαλε Ιακώβου 2:21-26.

Συνεχίστε να Επιδιώκετε Δικαιοσύνη

Προσέξτε, όμως, ότι η επιδίωξη δικαιοσύνης δεν τελειώνει με το να πιστεύουμε στον Ιησού. Ο Τιμόθεος ήταν αφιερωμένος, χρισμένος Χριστιανός για πολλά χρόνια, όταν ο Παύλος τού έγραψε τα εξής λόγια: «Ζήτει [να επιδιώκεις, ΜΝΚ] δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα. Αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως». (1 Τιμόθεον 6:11, 12· 2 Τιμόθεον 2:22) Γιατί έπρεπε ο Τιμόθεος να ‘επιδιώκει δικαιοσύνη’ αν ο Θεός τον είχε ήδη ανακηρύξει δίκαιο;

Επειδή η λέξη «δίκαιος» χρησιμοποιείται επίσης στην Αγία Γραφή με μια πιο γενική έννοια, για να αναφερθεί σε κάποιον που ζει μια τίμια, ηθική ζωή, και κάνει το καλύτερο που μπορεί ώστε να υπακούει στις εντολές του Θεού. Μ’ αυτή την έννοια ήταν δίκαιοι οι γονείς του Ιωάννη του Βαφτιστή. (Λουκάς 1:6) Ο θετός πατέρας του Ιησού, ο Ιωσήφ, και ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία ήταν επίσης δίκαιοι απ’ αυτή την άποψη. (Ματθαίος 1:19· Λουκάς 23:50) Το γεγονός ότι οι Χριστιανοί έχουν ανακηρυχτεί δίκαιοι δεν τους απαλλάσσει από την ευθύνη να επιδιώκουν δικαιοσύνη μ’ αυτή την έννοια. Πράγματι, κάθε Χριστιανός που παύει να ζει μια έντιμη, ηθική ζωή ή που δεν υπακούει στις εντολές του Θεού θα χάσει τη δίκαιη υπόσταση που έχει ενώπιον του Ιεχωβά.

Η Επιδίωξη Δικαιοσύνης—Μια Πρόκληση

Η επιδίωξη δικαιοσύνης είναι πρόκληση. Γιατί; Επειδή όλοι είμαστε ατελείς και έχουμε την ισχυρή τάση να κλίνουμε προς την αδικία. (Γένεσις 8:21· Ρωμαίους 7:21-23) Επιπλέον, ζούμε σ’ έναν κόσμο που ενθαρρύνει τις άδικες σκέψεις και πράξεις, και είναι κάτω από την εξουσία του Σατανά του Διαβόλου, «του πονηρού». (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ· 2 Κορινθίους 4:4) Δεν είναι άξιο απορίας, λοιπόν, που όταν έγραψε στον Τιμόθεο, ο Παύλος συνέδεσε την επιδίωξη δικαιοσύνης με το γεγονός ότι έπρεπε ‘να αγωνίζεται τον καλό αγώνα της πίστης’!—1 Τιμόθεον 6:11, 12.

Μπορούμε να αγωνιστούμε με επιτυχία σ’ αυτόν τον ‘καλό αγώνα’; Ναι, αλλά μόνο αν καλλιεργήσουμε αγάπη από καρδιάς για τους κανόνες του Ιεχωβά και μίσος για ό,τι είναι κακό. Η Αγία Γραφή λέει για τον Ιησού: «Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας ανομίαν». (Εβραίους 1:9) Και εμείς πρέπει να έχουμε την ίδια στάση: μια έντονη επιθυμία να καλλιεργούμε αγάπη για ό,τι ευαρεστεί τον Θεό και αποστροφή για οτιδήποτε τον δυσαρεστεί.

Παράλληλα, πρέπει να θυμόμαστε ότι στην επιδίωξη δικαιοσύνης δεν γίνεται συναγωνισμός. Αν νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι από μερικούς άλλους, ή αν νιώθουμε υπερηφάνεια για τη δική μας δικαιοσύνη, τότε είμαστε σαν τους Ιουδαίους Φαρισαίους. (Ματθαίος 6:1-4) Αυτοί που επιδιώκουν δικαιοσύνη με επιτυχία έχουν μια γνήσια ταπεινή άποψη για τον εαυτό τους, «θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών».—Φιλιππησίους 2:3.

Ο Παύλος τόνισε πόσο σπουδαίο ρόλο παίζει η μελέτη της Αγίας Γραφής στην επιδίωξη δικαιοσύνης όταν έγραψε: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης». (2 Τιμόθεον 3:16) Αν μελετάμε την Αγία Γραφή και παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις, όπου εξετάζεται η Αγία Γραφή, θα εκπαιδευτούμε στη δικαιοσύνη. Η Αγία Γραφή μπορεί να μας διαμορφώσει ώστε να φορέσουμε ‘τη νέα προσωπικότητα, η οποία δημιουργείται με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα’.—Εφεσίους 4:24, ΜΝΚ.

Όταν η δικαιοσύνη γίνει αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας, πραγματικά θα μισούμε την ανομία. Δεν θα μπαίνουμε στον πειρασμό να επιζητούμε τις κακές συναναστροφές αυτού του κόσμου. (1 Κορινθίους 15:33) Δεν θα επηρεαζόμαστε ώστε να αγαπούμε τα πράγματα αυτού του κόσμου ή να συμμορφωνόμαστε σύμφωνα με τις υλιστικές αξίες αυτού του κόσμου. (Παροιμίαι 16:8· 1 Τιμόθεον 6:9, 10· 1 Ιωάννου 2:15-17) Ασφαλώς, δεν θα επηρεαζόμαστε από την ανήθικη και βίαιη ψυχαγωγία που είναι τόσο διαδεδομένη σήμερα.—Εφεσίους 5:3, 4.

Οι Ευλογίες που Φέρνει η Δικαιοσύνη

Ναι, το να επιδιώκουμε δικαιοσύνη με τον τρόπο του Ιεχωβά είναι πρόκληση, αλλά ο αγώνας αξίζει τον κόπο. Γιατί; Επειδή μας βοηθάει να απολαμβάνουμε μια προσωπική σχέση με τον ίδιο τον Ιεχωβά. Τι θαυμαστό προνόμιο είναι αυτό! Η Αγία Γραφή μάς λέει: «Ευλογεί δε [ο Ιεχωβά] την κατοικίαν των δικαίων». ‘Ο Ιεχωβά είναι μακράν από των ασεβών· εισακούει δε της δεήσεως των δικαίων’. (Παροιμίαι 3:33· 15:29) Επιπρόσθετα, αποκτούμε άφθονη κατανόηση σχετικά με τους σκοπούς του Ιεχωβά. «Η οδός . . . των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα».—Παροιμίαι 4:18.

Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι οι εκζητητές της δικαιοσύνης θα προστατευτούν, όταν αυτό το άδικο σύστημα πραγμάτων έρθει στο τέλος του. ‘Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού· ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά’. (Σοφονίας 2:3) Μετά απ’ αυτό, γι’ αυτούς που έχουν επίγεια ελπίδα, η Αγία Γραφή προσφέρει μια πραγματικά υπέροχη προσδοκία: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα».—Ψαλμός 37:29.

Τι θαυμάσιοι λόγοι για να επιδιώκουμε δικαιοσύνη! Όπως λέει ο ίδιος ο Θεός: «Ο θηρεύων [αυτός που επιδιώκει, ΜΝΚ] δικαιοσύνην και έλεος θέλει ευρεί ζωήν, δικαιοσύνην και δόξαν».—Παροιμίαι 21:21.