Τα Χρόνια Διάπλασης—Τότε που Είναι Απαραίτητο να Κάνετε το Καλύτερο
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ αναφέρεται ότι είναι ‘κληρονομιά από τον Ιεχωβά’. Περιγράφονται σαν ‘βλαστάρια ελαιόδεντρων ολόγυρα στο τραπέζι σου’. (Ψαλμός 127:3· 128:3, ΜΝΚ) Στους γονείς δίνεται η οδηγία να ‘συνεχίσουν να τα ανατρέφουν με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά’.—Εφεσίους 6:4, ΜΝΚ.
Αν πρόκειται να διαμορφώσετε τα ελαιόδεντρα ώστε να αποφέρουν καλό καρπό, πρέπει να το κάνετε ενώ αυτά είναι ακόμη ‘σαν βλαστάρια ολόγυρα στο τραπέζι σας’. Όποιο σχήμα δώσεις στο τρυφερό βλαστάρι αυτό το σχήμα θα πάρει και το δέντρο. Αν πρόκειται να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας ώστε να συμμορφώνονται με τις οδούς του Θεού, ο καλύτερος καιρός για να το κάνετε αυτό ξεκινά από τη βρεφική ηλικία. ‘Εκπαίδευε το αγόρι σύμφωνα με τον τρόπο που είναι κατάλληλος για αυτό· ακόμη και όταν γεράσει, δεν θα απομακρυνθεί από αυτόν’. (Παροιμίαι 22:6, ΜΝΚ· 2 Τιμόθεον 3:15) Στη βρεφική ηλικία ο εγκέφαλος απορροφά πληροφορίες με μεγάλη ταχύτητα, γρηγορότερα από οποτεδήποτε στο μέλλον. Είναι ο κατάλληλος καιρός να κάνετε το καλύτερο για τα παιδιά σας.
Ο Μασάρου Ιμπούκα, ιδρυτής της Εταιρίας Σόνι, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Στο Νηπιαγωγείο Είναι Πολύ Αργά! (Kindergarten is Too Late!) Στο εξώφυλλό του υπήρχαν τα εξής λόγια: «Η δυνατότητα του παιδιού σας για μάθηση είναι μέγιστη στη διάρκεια των πρώτων δυο ή τριών χρόνων της ζωής. Γι’ αυτό, μην περιμένετε . . . Στο Νηπιαγωγείο Είναι Πολύ Αργά!»
Στον πρόλογο, ο Γκλεν Ντόμαν, διευθυντής των Ινστιτούτων για την Εκμετάλλευση των Ανθρώπινων Δυνατοτήτων, αναφέρει τα ακόλουθα: «Το θαυμάσιο και ευγενές βιβλίο του κυρίου Ιμπούκα δεν περιέχει κανενός είδους πομπώδη αποφθέγματα. Απλούστατα, αυτός δηλώνει ότι τα πολύ μικρά παιδιά έχουν μέσα τους την ικανότητα να μαθαίνουν ουσιαστικά τα πάντα ενόσω είναι πολύ μικρά. Δηλώνει πως ό,τι μαθαίνουν χωρίς να καταβάλλουν συνειδητή προσπάθεια στην ηλικία των δυο, των τριών ή των τεσσάρων χρονών μπορούν να το μάθουν μόνο με μεγάλη προσπάθεια, ή μπορεί να μην το μάθουν καθόλου στην κατοπινή ζωή τους. Δηλώνει πως ό,τι μαθαίνουν οι ενήλικοι με κόπο τα παιδιά το μαθαίνουν με χαρά. Δηλώνει πως ό,τι μαθαίνουν οι ενήλικοι σε ρυθμό χελώνας τα πολύ μικρά παιδιά το μαθαίνουν σε σχεδόν ταχύτατο ρυθμό. Δηλώνει ότι οι ενήλικοι μερικές φορές αποφεύγουν τη μάθηση, ενώ τα πολύ μικρά παιδιά θα προτιμούσαν να μάθουν κάτι παρά να φάνε».
Ο λόγος για τον οποίο ο Ιμπούκα λέει ότι στο νηπιαγωγείο είναι πολύ αργά, είναι το γεγονός ότι μέχρι τότε έχουν περάσει τα καλύτερα χρόνια για να μάθει το παιδί. Αλλά υπάρχει ένας ακόμη λόγος. Στις μέρες μας η ηθική κατάρρευση έχει φτάσει στο νηπιαγωγείο και, προτού πάει το παιδί εκεί, οι γονείς είναι ανάγκη να ενσταλάξουν στο παιδί έναν ισχυρό κώδικα ηθικών αρχών για να το προστατέψουν από τη μόλυνση.
Αυτή η ανάγκη φαίνεται από την έκθεση των γονέων ενός εξάχρονου αγοριού, το οποίο μόλις είχε πάει στο νηπιαγωγείο. «Στη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας στο νηπιαγωγείο, ο γιος μας δεχόταν σεξουαλικές παρενοχλήσεις από ένα άλλο αγόρι στη διάρκεια των 15 λεπτών της διαδρομής με το σχολικό λεωφορείο. Αυτό συνεχίστηκε αρκετές μέρες. Δεν επρόκειτο απλώς για παιδικό παιχνίδι ούτε ‘έπαιζαν το γιατρό’, αλλά επρόκειτο για αφύσικη και απροκάλυπτη συμπεριφορά.
»Πολλά παιδιά στην τάξη του γιου μας παρακολουθούν ακατάλληλες ταινίες με τους γονείς τους. Προφανώς, οι γονείς θεωρούν ότι είναι πιο ασφαλές να τα παίρνουν μαζί τους από το να τα αφήνουν στην αμφίβολη φροντίδα μιας μπέιμπι σίτερ. Μερικά από τα παιδιά παρακολουθούν ακατάλληλες και αυστηρώς ακατάλληλες ταινίες είτε μέσω της καλωδιακής τηλεόρασης είτε από αυτές που έχουν οι γονείς τους στο σπίτι.
»Η αξία τού να ενσταλάξουμε ηθικές αρχές στο γιο μας στη διάρκεια των χρόνων διάπλασής του, από τη βρεφική ηλικία και έπειτα, μας εντυπώθηκε από ένα συγκλονιστικό συμβάν μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Μαζί με μερικούς ενήλικους καλεσμένους μας ήταν και ένα τετράχρονο κοριτσάκι. Αυτή και ο γιος μας, τον οποίο είχαμε εκπαιδεύσει προσεκτικά λέγοντάς του ότι το σεξ ήταν μόνο για παντρεμένους ενηλίκους, βρίσκονταν στο δωμάτιό του με τα παιχνίδια. Το κορίτσι ήθελε να παίξουν ότι ‘είχαν ραντεβού’ και του εξήγησε ότι αυτός έπρεπε να ξαπλώσει. Όταν, με αθωότητα, ο γιος μας το έκανε αυτό, το κορίτσι ξάπλωσε πάνω του. Αυτός φοβήθηκε και φώναξε: ‘Αυτό είναι μόνο για παντρεμένους!’ Καθώς ξέφυγε και έτρεξε έξω από το δωμάτιο, αυτή φώναξε: ‘Μην το πεις σε κανέναν!’»—Παράβαλε Γένεσις 39:12.
Ακολουθούν μερικά πράγματα που συμβαίνουν τόσο στις υποβαθμισμένες κεντρικές περιοχές των πόλεων όσο και στα προάστια—πράγματα από τα οποία πρέπει να προστατέψετε τα μικρά παιδιά σας από τη βρεφική ηλικία και έπειτα.
Δυο εφτάχρονα αγόρια κατηγορήθηκαν για το βιασμό ενός εξάχρονου κοριτσιού μέσα στις τουαλέτες κάποιου δημόσιου σχολείου. Τρία αγόρια, ηλικίας έξι, εφτά και εννιά χρονών κακοποίησαν σεξουαλικά ένα εξάχρονο κοριτσάκι. Ένα οχτάχρονο αγόρι εξανάγκασε σε σοδομία ένα αγοράκι του νηπιαγωγείου. Ένα 11χρονο αγόρι κατηγορήθηκε για το βιασμό ενός 2χρονου κοριτσιού. Ορισμένοι θεραπευτές ισχυρίζονται ότι συχνά τα παιδιά που διαπράττουν τέτοια αδικήματα είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης όταν ήταν πολύ μικρά.
Αυτό επιβεβαιώθηκε στην περίπτωση ενός μικρού αγοριού. Όταν ήταν βρέφος, η 20χρονη θεία του τού έκανε στοματικό σεξ. Από 18 ως 30 μηνών υποβαλλόταν σε αυτή τη σεξουαλική κακοποίηση. Δυο ή τρία χρόνια αργότερα κακοποιούσε σεξουαλικά μικρά κοριτσάκια. Όταν πήγε στο σχολείο, συνέχισε αυτή τη δραστηριότητα και τον απέβαλαν στην πρώτη δημοτικού και ξανά στη δευτέρα δημοτικού.
Η Ανάγκη για Έγκαιρη Εκπαίδευση
Η αποτυχία των γονέων να δώσουν κατάλληλη εκπαίδευση στη διάρκεια των χρόνων διάπλασης προλειαίνει το έδαφος για τη νεανική εγκληματικότητα, η οποία ανοίγει το δρόμο σε πολύ σοβαρότερες εγκληματικές ενέργειες: βανδαλισμούς, ληστείες και φόνους. Ακολουθούν μερικά δείγματα τέτοιων πραγμάτων.
Τρία εξάχρονα αγόρια βανδάλισαν το σπίτι ενός φίλου τους, καταστρέφοντας στην κυριολεξία όλα τα δωμάτια. Ένας εννιάχρονος βάνδαλος κατηγορήθηκε για πρόκληση σοβαρών υλικών ζημιών, επίσης για ληστείες, για απειλή άλλου παιδιού με μαχαίρι και για πυρπόληση των μαλλιών ενός κοριτσιού. Δυο 11χρονα αγόρια έχωσαν ένα πιστόλι διαμετρήματος εννέα χιλιοστών στο στόμα ενός 10χρονου και του έκλεψαν το ρολόι. Ένα δεκάχρονο αγόρι πυροβόλησε και σκότωσε ένα εφτάχρονο κορίτσι για ένα βιντεοπαιχνίδι. Ένας άλλος δεκάχρονος πυροβόλησε το φίλο του και έκρυψε το πτώμα κάτω από το πάτωμα του σπιτιού. Ένας πεντάχρονος έστειλε ένα μικρό παιδάκι στο θάνατο σπρώχνοντάς το από τη σκάλα του πέμπτου ορόφου. Ένας 13χρονος μαζί με δυο άλλους νεαρούς απήγαγαν ένα 7χρονο αγόρι για να αποσπάσουν χρήματα από την οικογένειά του, αλλά προτού ακόμη τηλεφωνήσουν στην οικογένεια για να απαιτήσουν τα λύτρα, έθαψαν το αγόρι ζωντανό.
Έπειτα, σαν επίλογος στο θέμα, υπάρχει ο τρόμος που σκορπίζουν οι συμμορίες εφήβων, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με διάφορα είδη όπλων, περιφέρονται στους δρόμους σε αναζήτηση λείας, εξαπολύουν μάχες με χρήση όπλων και, ενώ οι σφαίρες πέφτουν σαν βροχή, σκοτώνουν όχι μόνο ο ένας τον άλλον, αλλά και αθώα παιδιά και ενηλίκους που τυχαίνει να βρεθούν στα διασταυρούμενα πυρά. Τρομοκρατούν πολλές γειτονιές μεγάλων πόλεων—στην κομητεία του Λος Άντζελες και μόνο, «υπάρχουν πάνω από 100.000 μέλη σε 800 και πλέον ξεχωριστές συμμορίες». (Σεβεντίν [Seventeen], Αύγουστος 1991) Πολλοί προέρχονται από διαλυμένα σπιτικά. Η συμμορία γίνεται η οικογένειά τους. Πολλοί καταλήγουν στη φυλακή. Πολλοί καταλήγουν στο θάνατο. Τα ακόλουθα αποσπάσματα από τρία γράμματα που γράφτηκαν στη φυλακή είναι αντιπροσωπευτικά.
Πρώτο: ‘Βρίσκομαι στις φυλακές ανηλίκων για απόπειρα ληστείας. Ήμασταν τέσσερις. Έπειτα έφτασαν οι αστυνομικοί. Δυο από τους φίλους μου έτρεξαν από τη μια μεριά, εγώ και ο άλλος φίλος μου τρέξαμε από την άλλη, αλλά όχι πιο γρήγορα από τα λυκόσκυλα που μας έπιασαν. Όταν βγω, ελπίζω μια μέρα να γίνω σπουδαίος. Το σχολείο και οι καλοί βαθμοί ήταν πάντα πολύ δύσκολα για εμένα. Αλλά, φίλε, δεν έχεις ιδέα πόσο πιο δύσκολο είναι να περνάς τον καιρό σου στη φυλακή!’
Δεύτερο: ‘Όταν πρωτοήρθα από το Μεξικό ήμουν μόλις οχτώ χρονών. Στα 12 χρόνια μου ήμουν σε μια συμμορία. Στα 15 μου είχα μπλέξει για τα καλά. Συνήθιζα να πυροβολώ ανθρώπους μέσα από το αυτοκίνητο. Είχα πάντοτε το όπλο μου μαζί μου. Όταν ήμουν 16 χρονών με πυροβόλησαν και κόντεψα να πεθάνω. Και ευχαριστώ τον Κύριο που δεν με ήθελε ακόμη επειδή δεν ήμουν έτοιμος να πάω μαζί του. Τούτη τη στιγμή έχω τρύπες από σφαίρες στα πόδια μου. Γι’ αυτό η συμβουλή μου είναι να μην μπλέξεις σε συμμορίες!!! Γιατί θα βρεθείς σαν εμένα, ολομόναχος και σακατεμένος στη φυλακή!’
Τρίτο: ‘Ήμουν γνωστό μέλος συμμορίας από τα 11 μου χρόνια. Με μαχαίρωσαν τέσσερις φορές, με πυροβόλησαν τρεις φορές, με έκλεισαν στη φυλακή και με χτύπησαν τόσο πολλές φορές που είναι δύσκολο να τις μετρήσω. Το μόνο που μου απέμεινε να κάνω είναι να πεθάνω, αλλά είμαι έτοιμος για αυτό κάθε μέρα από τότε που έκλεισα τα 13, και τώρα είμαι 16. Τώρα εκτίω ποινή οχτώ μηνών και σε ένα ή δυο χρόνια θα έχω πεθάνει, αλλά εσύ μπορείς να αποφύγεις όλη αυτή την κατάσταση αν από την αρχή δεν μπλεχτείς σε συμμορίες’.
Εκμεταλλευτείτε τον Κατάλληλο Καιρό
Τώρα, με όλα αυτά δεν θέλουμε να πούμε ότι αν δεν εκπαιδευτούν τα παιδιά στη διάρκεια των χρόνων διάπλασης το αναπόφευκτο αποτέλεσμα θα είναι αυτά τα τρομερά εγκλήματα. Ωστόσο, αν δεν γίνει αυτό, μπορεί να εκδηλωθεί καταστροφική συμπεριφορά, η οποία ίσως κλιμακωθεί και φτάσει στην παρανομία και, αν συνεχιστεί ανεξέλεγκτα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε εγκληματική συμπεριφορά, στη φυλακή και στο θάνατο.
Και ο έλεγχος τέτοιων τάσεων στα παιδιά σας γίνεται πολύ πιο εύκολα στα προεφηβικά χρόνια από το να περιμένετε μέχρι να φτάσουν στα εφηβικά τους χρόνια. Στην πραγματικότητα, η προνηπιακή ηλικία είναι ο καιρός να αρχίσετε, τότε που δαπανάτε περισσότερο χρόνο μαζί τους στη διάρκεια των χρόνων διάπλασης, προτού οι εξωτερικές επιρροές διεκδικήσουν την προσοχή τους. Αν δεν ήσασταν κοντά τους στη βρεφική τους ηλικία, μπορεί να μη σας αφήσουν να τα πλησιάσετε στη διάρκεια των εφηβικών τους χρόνων. Ίσως ανακαλύψετε ότι οι συνομήλικοί τους σας έχουν αντικαταστήσει. Επομένως, η συμβουλή προς τους γονείς είναι η εξής: Μην παραμελείτε τα παιδιά σας στη διάρκεια αυτών των χρόνων διάπλασης, όταν το να κάνετε το καλύτερο για αυτά θα αποφέρει τους καλύτερους καρπούς, για τη δική σας και τη δική τους ευλογία.—Παράβαλε Ματθαίος 7:16-20.