Να Τρέχετε τον Αγώνα με Υπομονή
«Ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας».—ΕΒΡ. 12:1.
1, 2. Με τι παρομοίασε ο απόστολος Παύλος το Χριστιανικό τρόπο ζωής;
ΚΑΘΕ χρόνο, διεξάγονται σε πολλά μέρη μαραθώνιοι. Οι δρομείς που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό συμμετέχουν στον αγώνα έχοντας έναν και μόνο σκοπό—τη νίκη. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους δρομείς στοχεύουν κάπως χαμηλότερα. Αυτοί θα νιώθουν περήφανοι απλώς και μόνο αν τερματίσουν.
2 Στην Αγία Γραφή, ο Χριστιανικός τρόπος ζωής παρομοιάζεται με αγώνα δρόμου. Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησε αυτόν τον παραλληλισμό στην πρώτη του επιστολή προς τους συγχριστιανούς του που ζούσαν στην αρχαία Κόρινθο. Έγραψε: «Δεν γνωρίζετε ότι οι δρομείς σε έναν αγώνα τρέχουν όλοι, αλλά μόνο ένας λαβαίνει το βραβείο; Να τρέχετε με τέτοιον τρόπο ώστε να το κερδίσετε».—1 Κορ. 9:24.
3. Τι εννοούσε ο Παύλος όταν είπε ότι μόνο ένας δρομέας βγαίνει νικητής;
3 Μήπως ο Παύλος εννοούσε ότι μόνο ένας από εκείνους τους Χριστιανούς θα κέρδιζε το βραβείο της ζωής ενώ όλοι οι άλλοι θα έτρεχαν μάταια; Ασφαλώς όχι! Οι δρομείς που συμμετείχαν στους αγώνες γυμνάζονταν και κατέβαλλαν σθεναρές προσπάθειες με στόχο να βγουν νικητές. Ο Παύλος ήθελε να καταβάλλουν και οι συγχριστιανοί του παρόμοιες προσπάθειες καθώς επιδίωκαν την αιώνια ζωή. Ενεργώντας έτσι, μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα κέρδιζαν το βραβείο της ζωής. Ναι, στο Χριστιανικό αγώνα, κερδίζουν αυτό το βραβείο όλοι όσοι τερματίζουν.
4. Τι χρειάζεται να εξετάσουμε σχετικά με τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας;
4 Αυτά τα λόγια είναι ενθαρρυντικά, αλλά και αφυπνιστικά, για όλους όσους συμμετέχουν στον αγώνα για ζωή σήμερα. Γιατί; Επειδή το βραβείο—είτε ζωή στον ουρανό είτε ζωή στην παραδεισιακή γη—είναι απαράμιλλης αξίας. Βέβαια, ο αγώνας είναι μακρύς και επίπονος, με πολλά εμπόδια, περισπασμούς και κινδύνους. (Ματθ. 7:13, 14) Δυστυχώς, μερικοί έχουν επιβραδύνει, έχουν παραιτηθεί ή έχουν πέσει καθ’ οδόν. Ποιες παγίδες και ποιοι κίνδυνοι παραμονεύουν στον αγώνα για ζωή; Πώς μπορείτε να τα αποφύγετε όλα αυτά; Τι μπορείτε να κάνετε για να τερματίσετε και έτσι να βγείτε νικητές σε αυτόν τον αγώνα;
Η Υπομονή Είναι Απαραίτητη για τη Νίκη
5. Όπως φαίνεται στο εδάφιο Εβραίους 12:1, τι ανέφερε ο Παύλος για κάποιον αγώνα;
5 Ο Παύλος, στην επιστολή του προς τους Εβραίους Χριστιανούς της Ιερουσαλήμ και της Ιουδαίας, αναφέρθηκε ξανά σε διάφορα χαρακτηριστικά των αθλητικών αγώνων. (Διαβάστε Εβραίους 12:1) Επισήμανε, όχι μόνο το λόγο για τον οποίο πρέπει να συμμετέχει κανείς στον αγώνα, αλλά και τι πρέπει να κάνει για να νικήσει. Προτού όμως αναλύσουμε τη θεόπνευστη συμβουλή του Παύλου προς τους Εβραίους Χριστιανούς για να δούμε ποια μαθήματα μπορούμε να αντλήσουμε, ας εξετάσουμε τι τον υποκίνησε να γράψει αυτή την επιστολή και τι προσπαθούσε να παροτρύνει τους αναγνώστες του να κάνουν.
6. Ποια πίεση δέχονταν οι Χριστιανοί από τους θρησκευτικούς ηγέτες;
6 Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, ιδίως εκείνοι που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία, αντιμετώπιζαν πολλές δοκιμασίες και αντιξοότητες. Δέχονταν μεγάλη πίεση από τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες, οι οποίοι εξακολουθούσαν να ασκούν ισχυρή επιρροή στο λαό. Παλαιότερα, αυτοί οι ηγέτες είχαν πετύχει την καταδίκη του Ιησού Χριστού ως στασιαστή και την εκτέλεσή του ως εγκληματία. Και δεν σκόπευαν να σταματήσουν την εναντίωσή τους. Στο βιβλίο των Πράξεων, διαβάζουμε για τις αλλεπάλληλες απειλές και επιθέσεις τους εναντίον των Χριστιανών, τις οποίες άρχισαν να εξαπολύουν σχεδόν αμέσως μετά τα θαυματουργικά γεγονότα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ. Αυτό ασφαλώς έκανε δύσκολη τη ζωή των πιστών.—Πράξ. 4:1-3· 5:17, 18· 6:8-12· 7:59· 8:1, 3.
7. Σε ποιους κρίσιμους καιρούς ζούσαν οι Χριστιανοί στους οποίους έγραψε ο Παύλος;
7 Επίσης, η περίοδος στην οποία ζούσαν εκείνοι οι Χριστιανοί ήταν λίγο πριν από το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. Ο Ιησούς τούς είχε μιλήσει για την καταστροφή που θα ερχόταν στο άπιστο Ιουδαϊκό έθνος. Είχε μιλήσει επίσης στους ακολούθους του για διάφορα γεγονότα που θα λάβαιναν χώρα ακριβώς πριν από το τέλος και τους είχε δώσει συγκεκριμένες οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνουν ώστε να επιζήσουν. (Διαβάστε Λουκάς 21:20-22) Πώς έπρεπε, λοιπόν, να ενεργήσουν; Ο Ιησούς προειδοποίησε: «Να προσέχετε τον εαυτό σας ώστε να μην καταβαρυνθούν ποτέ οι καρδιές σας από υπερβολικό φαγητό και υπερβολικό ποτό και ανησυχίες της ζωής, και η ημέρα εκείνη έρθει ξαφνικά πάνω σας».—Λουκ. 21:34.
8. Τι μπορεί να είχε κάνει κάποιους Χριστιανούς να επιβραδύνουν ή να παραιτηθούν;
8 Όταν έγραψε ο Παύλος την επιστολή του προς τους Εβραίους, είχαν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από τότε που ο Ιησούς έδωσε αυτή την προειδοποίηση. Πώς είχε επηρεάσει εκείνους τους Χριστιανούς η πάροδος του χρόνου; Μερικοί ενέδωσαν στις πιέσεις και στους περισπασμούς της καθημερινής ζωής και δεν σημείωσαν την πνευματική πρόοδο που θα τους είχε δώσει την απαραίτητη ενίσχυση. (Εβρ. 5:11-14) Άλλοι προφανώς πίστευαν ότι η ζωή θα ήταν πολύ πιο εύκολη αν απλώς ακολουθούσαν την πλειονότητα των Ιουδαίων που τους περιέβαλλαν. Εξάλλου, εκείνοι οι Ιουδαίοι δεν είχαν εγκαταλείψει τελείως τον Θεό και εξακολουθούσαν να τηρούν σε κάποιον βαθμό το Νόμο. Άλλοι Χριστιανοί είχαν πειστεί ή είχαν πτοηθεί από κάποιους μέσα στην εκκλησία οι οποίοι απαιτούσαν την προσκόλληση στο Μωσαϊκό Νόμο και στην παράδοση. Τι θα μπορούσε να πει ο Παύλος για να βοηθήσει τους Χριστιανούς αδελφούς του να παραμείνουν πνευματικά άγρυπνοι και να υπομείνουν στον αγώνα;
9, 10. (α) Ποια παρότρυνση του Παύλου διαβάζουμε προς το τέλος του 10ου κεφαλαίου της Επιστολής Προς τους Εβραίους; (β) Γιατί έγραψε ο Παύλος για τις πιστές πράξεις των αρχαίων μαρτύρων;
9 Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησε ο Παύλος, υπό θεϊκή έμπνευση, να ενδυναμώσει τους Εβραίους Χριστιανούς. Στο 10ο κεφάλαιο της επιστολής του, επισήμανε ότι ο Νόμος δεν ήταν παρά «σκιά των καλών μελλοντικών πραγμάτων» και κατέδειξε την αξία της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού. Προς το τέλος αυτού του κεφαλαίου, ο Παύλος έδωσε στους αναγνώστες του την εξής νουθεσία: «Έχετε ανάγκη από υπομονή, ώστε, αφού κάνετε το θέλημα του Θεού, να λάβετε την εκπλήρωση της υπόσχεσης. Διότι ακόμη “πολύ λίγο”, και “αυτός που έρχεται θα φτάσει και δεν θα καθυστερήσει”».—Εβρ. 10:1, 36, 37.
10 Στο 11ο κεφάλαιο της Επιστολής Προς τους Εβραίους, ο Παύλος εξηγεί με αριστοτεχνικό τρόπο τι σημαίνει αληθινή πίστη στον Θεό. Το καταδεικνύει δε αυτό παραθέτοντας παραδείγματα αντρών και γυναικών πίστης παλαιότερων εποχών. Μήπως επρόκειτο για άσκοπη παρέκκλιση από το θέμα; Κάθε άλλο. Ο απόστολος ήξερε ότι οι συλλάτρεις του έπρεπε να συνειδητοποιήσουν πως η πίστη προϋπέθετε θαρραλέα δράση και υπομονή. Το εξαίρετο παράδειγμα εκείνων των αρχαίων πιστών υπηρετών του Ιεχωβά θα ενδυνάμωνε τους Εβραίους ώστε να αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες και στις αντιξοότητες που αντιμετώπιζαν. Έτσι λοιπόν, αφού απαρίθμησε τις πράξεις πίστης εκείνων των όσιων υπηρετών του παρελθόντος, ο Παύλος μπορούσε να πει: «Επειδή έχουμε ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει, ας αποβάλουμε και εμείς κάθε βάρος και την αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας».—Εβρ. 12:1.
«Σύννεφο Μαρτύρων»
11. Ποια επίδραση μπορεί να έχει πάνω μας ο στοχασμός γύρω από το «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων»;
11 Το «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων» δεν ήταν απλοί θεατές ή παρατηρητές, σαν να λέγαμε, οι οποίοι βρίσκονταν εκεί απλώς και μόνο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα ή να δουν τον αγαπημένο τους αθλητή ή ομάδα να κερδίζει τη νίκη. Αντιθέτως, είχαν συμμετάσχει και αυτοί σαν δρομείς στον αγώνα. Μάλιστα, είχαν τρέξει με επιτυχία και είχαν τερματίσει. Αν και δεν ήταν πλέον ζωντανοί, μπορούσαν να θεωρηθούν έμπειροι δρομείς οι οποίοι ήταν σε θέση να ενθαρρύνουν τους μεταγενέστερους δρομείς στον αγώνα. Φανταστείτε πώς θα ένιωθε ένας αθλητής αν ήξερε ότι κάποιοι από τους πλέον διακεκριμένους δρομείς ήταν κοντά του και τον παρατηρούσαν. Δεν θα υποκινούνταν να κάνει το καλύτερο που μπορεί ή ακόμη και να ξεπεράσει τον εαυτό του; Εκείνοι οι μάρτυρες της αρχαιότητας ήταν σε θέση να πιστοποιήσουν ότι, όσο εξαντλητικός και αν ήταν ένας τέτοιος συμβολικός αγώνας, μπορούσε να είναι νικηφόρος. Ως εκ τούτου, αν οι Εβραίοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα είχαν διαρκώς στο νου τους το παράδειγμα εκείνου του “σύννεφου μαρτύρων”, θα μπορούσαν να αντλούν θάρρος και να “τρέχουν τον αγώνα με υπομονή”—όπως άλλωστε μπορούμε και εμείς σήμερα.
12. Γιατί μας ενδιαφέρουν τα παραδείγματα που ανέφερε ο Παύλος;
12 Πολλά από τα πιστά άτομα στα οποία αναφέρθηκε ο Παύλος είχαν περιστάσεις παρόμοιες με τις δικές μας. Ο Νώε, λόγου χάρη, ζούσε όταν ο προκατακλυσμιαίος κόσμος πλησίαζε στο τέλος του. Εμείς ζούμε κοντά στο τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων. Ο Αβραάμ και η Σάρρα κλήθηκαν να αφήσουν τον τόπο τους για χάρη της αληθινής λατρείας και να περιμένουν την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιεχωβά. Εμείς προτρεπόμαστε να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και να κερδίσουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά καθώς και τις ευλογίες που μας επιφυλάσσει. Ο Μωυσής πέρασε μέσα από μια φοβερή έρημο καθώς κατευθυνόταν προς την Υποσχεμένη Γη. Εμείς πορευόμαστε μέσα σε αυτό το ετοιμοθάνατο σύστημα πραγμάτων καθώς κατευθυνόμαστε προς τον υποσχεμένο νέο κόσμο. Τα όσα βίωσαν αυτοί οι άνθρωποι, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες τους, καθώς και τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους, αξίζουν όντως την προσοχή μας.—Ρωμ. 15:4· 1 Κορ. 10:11.
Πώς τα Κατάφεραν;
13. Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε ο Νώε, και τι τον βοήθησε να τις υπερνικήσει;
13 Τι βοήθησε αυτούς τους υπηρέτες του Ιεχωβά να υπομείνουν και να ολοκληρώσουν με επιτυχία τον αγώνα; Προσέξτε τι έγραψε ο Παύλος για τον Νώε. (Διαβάστε Εβραίους 11:7) “Ο κατακλυσμός των νερών πάνω στη γη ο οποίος θα κατέστρεφε κάθε σάρκα” ήταν κάτι που ο Νώε “δεν είχε δει ακόμη”. (Γέν. 6:17) Ήταν κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο. Ωστόσο, ο Νώε δεν το θεώρησε αδύνατο ή έστω απίθανο. Γιατί; Επειδή πίστευε πως οτιδήποτε έλεγε ο Ιεχωβά επρόκειτο και να το εκπληρώσει. Ο Νώε δεν είχε την άποψη πως αυτό που του ζητήθηκε ήταν υπερβολικά δύσκολο. Αντιθέτως, «ενήργησε έτσι ακριβώς». (Γέν. 6:22) Αν σκεφτούμε όλα όσα είχε να κάνει—να φτιάξει την κιβωτό, να συγκεντρώσει τα ζώα, να αποθηκεύσει τροφή στην κιβωτό για τους ανθρώπους και τα ζώα, να κηρύξει ένα προειδοποιητικό άγγελμα και να διατηρήσει την οικογένειά του πνευματικά ισχυρή—το ότι «ενήργησε έτσι ακριβώς» δεν ήταν μικρό πράγμα. Εντούτοις, η πίστη και η υπομονή του Νώε οδήγησαν σε ζωή και ευλογίες τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του.
14. Ποιες δοκιμασίες υπέμειναν ο Αβραάμ και η Σάρρα, και ποιο μάθημα διδασκόμαστε εμείς;
14 Ο Αβραάμ και η Σάρρα είναι οι επόμενοι από αυτούς που συμπεριλαμβάνει ο Παύλος στο «σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει». Αυτοί εγκατέλειψαν τη φυσιολογική ζωή που είχαν στην Ουρ, και το μέλλον τους φαινόταν αβέβαιο. Αποδείχτηκαν παραδείγματα ακλόνητης πίστης και υπακοής σε δύσκολους καιρούς. Δεδομένων όλων των θυσιών που ήταν διατεθειμένος να κάνει ο Αβραάμ χάριν της αληθινής λατρείας, αποκλήθηκε κατάλληλα «ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστη». (Ρωμ. 4:11) Ο Παύλος αναφέρθηκε στις κυριότερες μόνο από τις πράξεις πίστης του Αβραάμ, εφόσον οι αναγνώστες του γνώριζαν καλά τις λεπτομέρειες της ζωής του. Εντούτοις, το μάθημα που τόνισε είναι ισχυρό: «Έχοντας πίστη πέθαναν όλοι αυτοί [περιλαμβανομένου του Αβραάμ και της οικογένειάς του], αν και δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων, αλλά τις είδαν από μακριά και τις καλοδέχτηκαν και διακήρυξαν δημόσια ότι ήταν ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη χώρα». (Εβρ. 11:13) Είναι ολοφάνερο ότι η πίστη τους στον Θεό και η προσωπική τους σχέση μαζί του τους βοήθησαν να τρέξουν με υπομονή τον αγώνα.
15. Τι υποκίνησε τον Μωυσή να ζήσει με τον τρόπο που έζησε;
15 Ο Μωυσής είναι άλλος ένας υποδειγματικός υπηρέτης του Ιεχωβά που συγκαταλέγεται στο «σύννεφο μαρτύρων». Αυτός άφησε πίσω του μια πλούσια, προνομιούχα ζωή, «επιλέγοντας να υφίσταται κακομεταχείριση με το λαό του Θεού». Τι τον υποκίνησε να το κάνει αυτό; Ο Παύλος έδωσε την απάντηση: «Είχε το βλέμμα του προσηλωμένο στην απόδοση της ανταμοιβής. . . . Παρέμεινε σταθερός σαν να έβλεπε τον Αόρατο». (Διαβάστε Εβραίους 11:24-27) Ο Μωυσής δεν παρασύρθηκε από «την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας». Επειδή θεωρούσε τόσο πραγματικό τον Θεό και τις υποσχέσεις του, εκδήλωσε ασυνήθιστο θάρρος και υπομονή. Κατέβαλλε ακούραστες προσπάθειες καθώς ηγούνταν των Ισραηλιτών κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο και στην πορεία τους προς την Υποσχεμένη Γη.
16. Γιατί δεν αποκαρδιώθηκε ο Μωυσής όταν δεν του επιτράπηκε να μπει στην Υποσχεμένη Γη;
16 Όπως ο Αβραάμ, έτσι και ο Μωυσής δεν είδε την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού στη διάρκεια της ζωής του. Όταν οι Ισραηλίτες ήταν έτοιμοι να μπουν στην Υποσχεμένη Γη, του ειπώθηκαν τα εξής: «Από απόσταση θα δεις τη γη, αλλά δεν θα μπεις εκεί, στη γη που δίνω στους γιους του Ισραήλ». Αυτό συνέβη επειδή πρωτύτερα ο ίδιος και ο Ααρών, αγανακτισμένοι από το στασιαστικό πνεύμα του λαού, “απείθησαν [προς τον Θεό] στο μέσο των γιων του Ισραήλ, στα νερά της Μεριβά”. (Δευτ. 32:51, 52) Μήπως ο Μωυσής αποκαρδιώθηκε ή κυριεύτηκε από πικρία; Όχι. Ευλόγησε το λαό και ολοκλήρωσε με τα ακόλουθα λόγια: «Ευτυχισμένος είσαι, Ισραήλ! Ποιος είναι σαν εσένα, λαός που απολαμβάνει σωτηρία από τον Ιεχωβά, την ασπίδα της βοήθειάς σου και Εκείνον που είναι για εσένα σπαθί γεμάτο εξοχότητα;»—Δευτ. 33:29.
Μαθήματα για Εμάς
17, 18. (α) Τι μπορούμε να μάθουμε από το «σύννεφο μαρτύρων» όσον αφορά τον αγώνα για ζωή; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;
17 Η εξέταση της ζωής μερικών από αυτούς οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στο «σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει» δείχνει καθαρά ότι, για να τρέξουμε τον αγώνα μέχρι το τέρμα, χρειάζεται να έχουμε ανεπιφύλακτη πίστη στον Θεό και στις υποσχέσεις του. (Εβρ. 11:6) Η πίστη δεν πρέπει να βρίσκεται στο περιθώριο της ζωής μας—πρέπει να είναι στο επίκεντρο. Σε αντίθεση με όσους στερούνται πίστης, οι υπηρέτες του Ιεχωβά μπορούν να βλέπουν πέρα από το σήμερα. Μπορούμε να βλέπουμε «τον Αόρατο» και, ως αποτέλεσμα, να τρέχουμε τον αγώνα με υπομονή.—2 Κορ. 5:7.
18 Ο Χριστιανικός αγώνας δεν είναι εύκολος. Εντούτοις, μπορούμε να τερματίσουμε τον αγώνα με επιτυχία. Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε ποια περαιτέρω βοήθεια έχουμε στη διάθεσή μας.
Μπορείτε να Εξηγήσετε;
• Γιατί έκανε ο Παύλος εκτενή αναφορά στους αρχαίους πιστούς μάρτυρες;
• Πώς μας ενθαρρύνει να τρέχουμε με υπομονή το να οραματιζόμαστε το «σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει»;
• Τι έχετε μάθει από το παράδειγμα πιστών μαρτύρων όπως ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα και ο Μωυσής;
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Ο Αβραάμ και η Σάρρα ήταν διατεθειμένοι να αφήσουν τις ανέσεις της Ουρ