Μην Παραιτείστε από το να Κάνετε το Καλό
«Ας μην παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό, γιατί αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή».—ΓΑΛΑΤΕΣ 6:9.
1, 2. (α) Γιατί είναι απαραίτητη η υπομονή προκειμένου να υπηρετούμε τον Θεό; (β) Πώς έδειξε υπομονή ο Αβραάμ, και τι τον βοήθησε σε αυτό;
ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ, χαιρόμαστε να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Επίσης, βρίσκουμε αναζωογόνηση επωμιζόμενοι το «ζυγό» του Χριστιανού μαθητή. (Ματθαίος 11:29) Ωστόσο, το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά και τον Χριστό δεν είναι πάντοτε εύκολο. Ο απόστολος Παύλος το κατέστησε σαφές αυτό όταν παρότρυνε τους συγχριστιανούς του: «Έχετε ανάγκη από υπομονή, ώστε, αφού κάνετε το θέλημα του Θεού, να λάβετε την εκπλήρωση της υπόσχεσης». (Εβραίους 10:36) Η υπομονή είναι απαραίτητη επειδή το να υπηρετούμε τον Θεό μπορεί να αποδειχτεί δύσκολο.
2 Η ζωή του Αβραάμ σίγουρα πιστοποιεί αυτό το γεγονός. Πολλές φορές, εκείνος αντιμετώπισε δύσκολες επιλογές και οδυνηρές καταστάσεις. Η εντολή που έλαβε να εγκαταλείψει μια άνετη ζωή στην Ουρ ήταν απλώς η αρχή. Προτού περάσει πολύς καιρός, χρειάστηκε να τα βγάλει πέρα με την πείνα και με την εχθρότητα των γειτόνων του, παραλίγο να χάσει τη σύζυγό του, και επίσης αντιμετώπισε την αντιπαλότητα μερικών συγγενών του καθώς και την κτηνωδία του πολέμου. Τον περίμεναν ακόμη μεγαλύτερες δοκιμασίες. Αλλά ο Αβραάμ ποτέ δεν παραιτήθηκε από το να κάνει το καλό. Αυτό είναι αξιοσημείωτο αν λάβετε υπόψη ότι δεν είχε ολόκληρο το Λόγο του Θεού, όπως εμείς σήμερα. Εντούτοις, αναμφίβολα γνώριζε την πρώτη προφητεία, στην οποία ο Θεός είχε δηλώσει: «Θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε εσένα και στη γυναίκα και ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της». (Γένεση 3:15) Εφόσον ήταν εκείνος μέσω του οποίου θα ερχόταν το Σπέρμα, ο Αβραάμ θα γινόταν, όπως ήταν φυσικό, ο στόχος της έχθρας του Σατανά. Το ότι αντιλαμβανόταν αυτό το γεγονός αναμφισβήτητα βοήθησε τον Αβραάμ να υπομείνει τις δοκιμασίες του με χαρά.
3. (α) Γιατί πρέπει να αναμένει θλίψεις ο λαός του Ιεχωβά σήμερα; (β) Ποια ενθάρρυνση μας παρέχει το εδάφιο Γαλάτες 6:9;
3 Ο λαός του Ιεχωβά σήμερα πρέπει επίσης να αναμένει θλίψεις. (1 Πέτρου 1:6, 7) Εξάλλου, το εδάφιο Αποκάλυψη 12:17 μας προειδοποιεί ότι ο Σατανάς “διεξάγει πόλεμο” με το χρισμένο υπόλοιπο. Λόγω της στενής τους συναναστροφής με τους χρισμένους, τα «άλλα πρόβατα» αποτελούν παρόμοια στόχο της οργής του Σατανά. (Ιωάννης 10:16) Εκτός από την εναντίωση που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουν οι Χριστιανοί στη δημόσια διακονία τους, μπορεί επίσης να συναντήσουν βασανιστικές πιέσεις και στην προσωπική τους ζωή. Ο Παύλος μάς παροτρύνει: «Ας μην παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό, γιατί αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή». (Γαλάτες 6:9) Ναι, μολονότι ο Σατανάς είναι αποφασισμένος να καταστρέψει την πίστη μας, εμείς πρέπει να ταχθούμε εναντίον του, στερεοί στην πίστη. (1 Πέτρου 5:8, 9) Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα από την πιστή μας πορεία; Τα εδάφια Ιακώβου 1:2, 3 εξηγούν: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες, καθόσον γνωρίζετε ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή».
Κατά Μέτωπο Επίθεση
4. Πώς έχει χρησιμοποιήσει κατά μέτωπο επιθέσεις ο Σατανάς προσπαθώντας να διασπάσει την ακεραιότητα του λαού του Θεού;
4 Η ζωή του Αβραάμ οπωσδήποτε σκιαγραφεί τις «διάφορες δοκιμασίες» που μπορεί να αντιμετωπίσει ο Χριστιανός σήμερα. Λόγου χάρη, ο Αβραάμ χρειάστηκε να αντιδράσει στην επίθεση των εισβολέων από τη Σεναάρ. (Γένεση 14:11-16) Δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Σατανάς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί κατά μέτωπο επιθέσεις επιφέροντας διωγμό. Από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δεκάδες χώρες έχουν επιβάλει κυβερνητικές απαγορεύσεις στο Χριστιανικό εκπαιδευτικό έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Το Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2001 μιλάει για τη βία που χρειάστηκε να υπομείνουν οι Χριστιανοί στην Ανγκόλα στα χέρια των εχθρών. Στηριζόμενοι στον Ιεχωβά, οι αδελφοί μας σε τέτοιες χώρες αρνήθηκαν με σταθερότητα να εγκαταλείψουν τον αγώνα! Αντέδρασαν, όχι καταφεύγοντας στη βία ή στην εξέγερση, αλλά εμμένοντας με διακριτικότητα στο έργο κηρύγματος.—Ματθαίος 24:14.
5. Πώς θα μπορούσαν οι Χριστιανοί νέοι να πέσουν θύματα διωγμού στο σχολείο;
5 Ωστόσο, ο διωγμός δεν περιλαμβάνει απαραίτητα βία. Ο Αβραάμ ευλογήθηκε τελικά με δύο γιους—τον Ισμαήλ και τον Ισαάκ. Τα εδάφια Γένεση 21:8-12 μας λένε για μια περίπτωση στην οποία ο Ισμαήλ «περιγελούσε» τον Ισαάκ. Στην επιστολή του προς τους Γαλάτες, ο Παύλος δείχνει ότι αυτό ήταν κάτι σοβαρότερο από ένα απλό παιδικό παιχνίδι διότι, σύμφωνα με την περιγραφή του, ο Ισμαήλ δίωκε τον Ισαάκ! (Γαλάτες 4:29) Επομένως, οι χλευασμοί από συμμαθητές και οι φραστικές επιθέσεις από εναντιουμένους μπορούν δικαιολογημένα να αποκληθούν διωγμός. Κάποιος νεαρός Χριστιανός ονόματι Ράιαν θυμάται τα βάσανα που υπέφερε στα χέρια των συμμαθητών του: «Η 15λεπτη διαδρομή με το λεωφορείο από και προς το σχολείο φαινόταν να διαρκεί ώρες καθώς αντιμετώπιζα φραστική κακομεταχείριση. Με έκαιγαν με συνδετήρες τους οποίους είχαν πυρώσει με αναπτήρες». Ποιος ήταν ο λόγος για αυτή τη βάναυση μεταχείριση; «Η θεοκρατική μου εκπαίδευση με έκανε να διαφέρω από τους άλλους νέους στο σχολείο». Παρ’ όλα αυτά, με την υποστήριξη των γονέων του, ο Ράιαν μπόρεσε να υπομείνει πιστά. Νεαροί, μήπως σας κάνουν να νιώθετε αποθαρρυμένοι οι εμπαιγμοί των συνομηλίκων σας; Μην παραιτείστε! Υπομένοντας πιστά, θα γευτείτε την εκπλήρωση των λόγων του Ιησού: «Ευτυχισμένοι είστε όταν οι άνθρωποι σας ονειδίσουν και σας επιφέρουν διωγμό και με ψέματα πουν κάθε είδους πονηρό πράγμα εναντίον σας εξαιτίας μου».—Ματθαίος 5:11.
Καθημερινές Ανησυχίες
6. Ποια πράγματα μπορούν να δημιουργήσουν τεταμένες σχέσεις ανάμεσα σε συγχριστιανούς σήμερα;
6 Οι περισσότερες δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε σήμερα σχετίζονται με συνηθισμένες καθημερινές ανησυχίες. Και ο ίδιος ο Αβραάμ χρειάστηκε να τα βγάλει πέρα με την ένταση που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στους βοσκούς του και στους βοσκούς του ανιψιού του τού Λωτ. (Γένεση 13:5-7) Με παρόμοιο τρόπο σήμερα, οι διαφορές προσωπικοτήτων και η μικροπρεπής ζήλια μπορούν να δημιουργήσουν τεταμένες σχέσεις, ακόμη και να απειλήσουν την ειρήνη της εκκλησίας. «Όπου υπάρχει ζήλια και φιλόνικη διάθεση, εκεί υπάρχει ακαταστασία και κάθε απαίσιο πράγμα». (Ιακώβου 3:16) Πόσο σημαντικό είναι να μην παραιτούμαστε αλλά να θέτουμε την ειρήνη πάνω από την υπερηφάνεια, όπως έκανε ο Αβραάμ, και να επιζητούμε τα συμφέροντα των άλλων!—1 Κορινθίους 13:5· Ιακώβου 3:17.
7. (α) Τι πρέπει να κάνει ένα άτομο αν έχει πληγωθεί από κάποιον συγχριστιανό του; (β) Πώς έθεσε ο Αβραάμ θαυμάσιο παράδειγμα όσον αφορά τη διατήρηση καλών σχέσεων με τους άλλους;
7 Μπορεί να είναι δύσκολο να είμαστε ειρηνικοί όταν πιστεύουμε ότι κάποιος ομόπιστός μας μάς έχει συμπεριφερθεί άδικα. Το εδάφιο Παροιμίες 12:18 λέει: «Υπάρχει εκείνος που μιλάει αστόχαστα σαν να δίνει χτυπήματα με σπαθί». Τα αστόχαστα λόγια, ακόμη και όταν λέγονται αθώα, μπορούν να προκαλέσουν βαθύ πόνο. Ο πόνος είναι ακόμη μεγαλύτερος αν πιστεύουμε ότι έχουμε πέσει θύμα συκοφαντίας ή άκαρδου κουτσομπολιού. (Ψαλμός 6:6, 7) Αλλά ο Χριστιανός δεν μπορεί να επιτρέψει στα πληγωμένα αισθήματα να τον κάνουν να παραιτηθεί! Αν βρίσκεστε σε τέτοια κατάσταση, πάρτε την πρωτοβουλία να διορθώσετε τα ζητήματα μιλώντας με καλοσύνη σε εκείνον που σας πρόσβαλε. (Ματθαίος 5:23, 24· Εφεσίους 4:26) Να είστε διατεθειμένοι να συγχωρήσετε το άτομο. (Κολοσσαείς 3:13) Εγκαταλείποντας τη μνησικακία, καθιστούμε εφικτό το να γιατρευτούν και τα δικά μας συναισθήματα και η σχέση μας με τον αδελφό μας. Ο Αβραάμ δεν κράτησε την πικρία που ίσως να ένιωσε απέναντι στον Λωτ. Μάλιστα ο Αβραάμ έσπευσε να υπερασπίσει τον Λωτ και την οικογένειά του!—Γένεση 14:12-16.
Δοκιμασίες που Επιφέρουμε οι Ίδιοι στον Εαυτό Μας
8. (α) Πώς ίσως κάποιοι Χριστιανοί “μαχαιρώνουν παντού τον εαυτό τους με πολλούς πόνους”; (β) Γιατί ήταν σε θέση ο Αβραάμ να έχει ισορροπημένη άποψη για τα υλικά πράγματα;
8 Ομολογουμένως, μερικές δοκιμασίες τις επιφέρουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Παραδείγματος χάρη, ο Ιησούς παρήγγειλε στους ακολούθους του: «Μη συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν». (Ματθαίος 6:19) Εντούτοις, μερικοί αδελφοί “μαχαιρώνουν παντού τον εαυτό τους με πολλούς πόνους” βάζοντας τα υλικά συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα της Βασιλείας. (1 Τιμόθεο 6:9, 10) Ο Αβραάμ ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει τις υλικές ανέσεις για να ευαρεστήσει τον Θεό. «Μέσω πίστης έμεινε ως πάροικος στη γη της υπόσχεσης σαν σε μια ξένη γη, και κατοίκησε σε σκηνές με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τους κληρονόμους της ίδιας ακριβώς υπόσχεσης μαζί με αυτόν. Διότι περίμενε την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια, της οποίας οικοδόμος και κατασκευαστής είναι ο Θεός». (Εβραίους 11:9, 10) Η πίστη του Αβραάμ σε μια μελλοντική «πόλη», δηλαδή θεϊκή κυβέρνηση, τον βοήθησε να μη στηρίζεται στα πλούτη. Δεν θα ήταν σοφό να κάνουμε και εμείς το ίδιο;
9, 10. (α) Πώς μπορεί να προξενήσει δοκιμασία η επιθυμία για εξοχότητα; (β) Πώς θα μπορούσε ένας αδελφός σήμερα να συμπεριφέρεται ως «μικρότερος»;
9 Αναλογιστείτε μια άλλη πτυχή. Η Γραφή παρέχει την εξής ισχυρή νουθεσία: «Αν κάποιος νομίζει ότι είναι κάτι ενώ δεν είναι τίποτα, απατάει τον ίδιο του το νου». (Γαλάτες 6:3) Επιπλέον, μας προτρέπει να “μην κάνουμε τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη”. (Φιλιππησίους 2:3) Μερικοί επιφέρουν δοκιμασίες στον εαυτό τους παραλείποντας να εφαρμόσουν αυτή τη συμβουλή. Ωθούμενοι από επιθυμία για εξοχότητα και όχι από την επιθυμία να κάνουν «καλό έργο», αποθαρρύνονται και δυσαρεστούνται όταν δεν λαβαίνουν προνόμια στην εκκλησία.—1 Τιμόθεο 3:1.
10 Ο Αβραάμ έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα ως άτομο που “δεν σκεφτόταν για τον εαυτό του κάτι παραπάνω από όσο ήταν απαραίτητο”. (Ρωμαίους 12:3) Όταν συνάντησε τον Μελχισεδέκ, ο Αβραάμ δεν ενήργησε σαν να ήταν ανώτερος λόγω της ευνοημένης θέσης που είχε ενώπιον του Θεού. Αντιθέτως, αναγνώρισε την ανώτερη θέση που είχε ο Μελχισεδέκ ως ιερέας δίνοντάς του ένα δέκατο από τα λάφυρα. (Εβραίους 7:4-7) Παρόμοια, οι Χριστιανοί σήμερα πρέπει να είναι πρόθυμοι να συμπεριφέρονται ως “μικρότεροι” και να μην απαιτούν να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. (Λουκάς 9:48) Αν εκείνοι που αναλαμβάνουν την ηγεσία στην εκκλησία φαίνεται ότι σας στερούν ορισμένα προνόμια, εξετάστε με ειλικρίνεια τον εαυτό σας για να διακρίνετε ποιες εκλεπτύνσεις μπορείτε να κάνετε στην προσωπικότητά σας ή στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεστε τα πράγματα. Αντί να δυσανασχετείτε για τα προνόμια που δεν έχετε, να επωφελείστε στο πλήρες από το προνόμιο που έχετε—το προνόμιο να βοηθάτε άλλους να γνωρίσουν τον Ιεχωβά. Ναι, «ταπεινωθείτε . . . κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού, ώστε αυτός να σας εξυψώσει στον ορισμένο καιρό».—1 Πέτρου 5:6.
Πίστη σε Αυτά που Δεν Βλέπονται
11, 12. (α) Γιατί μπορεί να χάσουν μερικοί στην εκκλησία το αίσθημα του επείγοντος; (β) Πώς έθεσε ο Αβραάμ θαυμάσιο παράδειγμα οικοδομώντας τη ζωή του πάνω στην πίστη του στις υποσχέσεις του Θεού;
11 Μια άλλη δοκιμασία μπορεί να σχετίζεται με τη φαινομενική καθυστέρηση του τέλους αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. Σύμφωνα με το εδάφιο 2 Πέτρου 3:12, οι Χριστιανοί πρέπει να “προσμένουν και να έχουν διαρκώς στο νου την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά”. Ωστόσο, πολλοί περιμένουν αυτή την “ημέρα” εδώ και χρόνια, μερικοί επί δεκαετίες. Ως αποτέλεσμα, κάποιοι μπορεί να αποθαρρυνθούν και να χάσουν το αίσθημα του επείγοντος.
12 Για άλλη μια φορά, εξετάστε το παράδειγμα του Αβραάμ. Αυτός οικοδόμησε ολόκληρη τη ζωή του πάνω στην πίστη του στις υποσχέσεις του Θεού, μολονότι δεν υπήρχε περίπτωση να εκπληρωθούν όλες στη διάρκεια της δικής του ζωής. Είναι αλήθεια ότι έζησε αρκετά για να δει το γιο του τον Ισαάκ να μεγαλώνει. Αλλά θα περνούσαν αιώνες προτού μπορέσουν οι απόγονοι του Αβραάμ να συγκριθούν με «τα άστρα των ουρανών» ή με «τους κόκκους της άμμου στην ακρογιαλιά». (Γένεση 22:17) Εντούτοις, ο Αβραάμ δεν δυσανασχέτησε ούτε αποθαρρύνθηκε. Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος είπε αναφορικά με τον Αβραάμ και άλλους πατριάρχες: «Έχοντας πίστη πέθαναν όλοι αυτοί, αν και δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων, αλλά τις είδαν από μακριά και τις καλοδέχτηκαν και διακήρυξαν δημόσια ότι ήταν ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη χώρα».—Εβραίους 11:13.
13. (α) Πώς μοιάζουν οι Χριστιανοί σήμερα με “προσωρινούς κατοίκους”; (β) Γιατί θα φέρει ο Ιεχωβά τέλος σε αυτό το σύστημα πραγμάτων;
13 Αν ο Αβραάμ μπόρεσε να διατηρήσει ως επίκεντρο της ζωής του κάποιες υποσχέσεις των οποίων η εκπλήρωση ήταν «μακριά», πόσο περισσότερο πρέπει εμείς σήμερα να κάνουμε κάτι τέτοιο, καθώς η εκπλήρωση αυτών των πραγμάτων είναι τόσο κοντά! Σαν τον Αβραάμ, πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας “προσωρινό κάτοικο” στο σύστημα του Σατανά, αρνούμενοι να “κατασταλάξουμε” σε έναν φιλήδονο τρόπο ζωής. Όπως είναι φυσικό, θα προτιμούσαμε να έχει έρθει αυτό το “τέλος όλων των πραγμάτων”, και όχι να είναι απλώς κοντά. (1 Πέτρου 4:7) Ίσως υποφέρουμε από σοβαρά προβλήματα υγείας. Ή μπορεί να μας καταβαρύνουν οικονομικές πιέσεις. Πρέπει να θυμόμαστε, όμως, ότι ο Ιεχωβά θα φέρει το τέλος όχι απλώς και μόνο για να σώσει εμάς από οδυνηρές καταστάσεις αλλά για να αγιάσει το δικό του όνομα. (Ιεζεκιήλ 36:23· Ματθαίος 6:9, 10) Το τέλος θα έρθει, όχι απαραίτητα σε έναν καιρό που βολεύει εμάς, αλλά σε έναν καιρό που εξυπηρετεί καλύτερα τους σκοπούς του Ιεχωβά.
14. Πώς ωφελεί η υπομονή του Θεού τούς Χριστιανούς σήμερα;
14 Να θυμάστε, επίσης, ότι «ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί όσον αφορά την υπόσχεσή του, όπως μερικοί θεωρούν την αργοπορία, αλλά είναι υπομονετικός μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρου 3:9) Προσέξτε ότι ο Θεός είναι «υπομονετικός μαζί σας»—με μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. Όπως φαίνεται, μερικοί από εμάς χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κάνουν αλλαγές και προσαρμογές ώστε να “βρεθούν τελικά από αυτόν ακηλίδωτοι και άψογοι και με ειρήνη”. (2 Πέτρου 3:14) Δεν πρέπει λοιπόν να είμαστε ευγνώμονες για το ότι ο Θεός έχει δείξει τόση υπομονή;
Βρίσκουμε Χαρά Παρά τα Εμπόδια
15. Πώς μπόρεσε ο Ιησούς να διατηρήσει τη χαρά του παρά τις δοκιμασίες, και πώς ωφελούνται οι Χριστιανοί σήμερα με το να τον μιμούνται;
15 Η ζωή του Αβραάμ διδάσκει πολλά μαθήματα στους Χριστιανούς σήμερα. Εκείνος δεν έδειξε μόνο πίστη αλλά και υπομονή, οξυδέρκεια, θάρρος και ανιδιοτελή αγάπη. Έθετε πρώτη τη λατρεία του Ιεχωβά στη ζωή του. Χρειάζεται να θυμόμαστε, όμως, ότι το υπέρτατο παράδειγμα που πρέπει να μιμούμαστε το έθεσε ο Ιησούς Χριστός. Και εκείνος επίσης αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες και δοκιμασίες, αλλά παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν έχασε τη χαρά του. Γιατί; Επειδή κρατούσε το μυαλό του συγκεντρωμένο στην ελπίδα που βρισκόταν μπροστά του. (Εβραίους 12:2, 3) Γι’ αυτό, ο Παύλος προσευχήθηκε: «Είθε ο Θεός, που χορηγεί υπομονή και παρηγοριά, να σας αξιώσει να έχετε ανάμεσά σας την ίδια διανοητική στάση που είχε ο Χριστός Ιησούς». (Ρωμαίους 15:5) Αν έχουμε τη σωστή διανοητική στάση, μπορούμε να βρίσκουμε χαρά παρά τα εμπόδια που είναι δυνατόν να παρεμβάλλει ο Σατανάς στο δρόμο μας.
16. Τι μπορούμε να κάνουμε όταν τα προβλήματά μας φαίνονται ανυπέρβλητα;
16 Όταν τα προβλήματα φαίνονται ανυπέρβλητα, να θυμάστε ότι όπως ο Ιεχωβά αγαπούσε τον Αβραάμ, αγαπάει και εσάς. Εκείνος θέλει να πετύχετε. (Φιλιππησίους 1:6) Να θέτετε την πλήρη εμπιστοσύνη σας στον Ιεχωβά, πεπεισμένοι ότι «δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε». (1 Κορινθίους 10:13) Αναπτύξτε τη συνήθεια να διαβάζετε το Λόγο του Θεού καθημερινά. (Ψαλμός 1:2) Να εγκαρτερείτε στην προσευχή, ζητώντας από τον Ιεχωβά να σας βοηθάει να υπομένετε. (Φιλιππησίους 4:6) Ο Θεός θα «δώσει άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν». (Λουκάς 11:13) Να επωφελείστε από τις προμήθειες που έχει κάνει ο Ιεχωβά για να σας στηρίζει πνευματικά, προμήθειες όπως είναι τα βασισμένα στη Γραφή έντυπά μας. Επίσης, να επιζητείτε την υποστήριξη της αδελφότητας. (1 Πέτρου 2:17) Να παρακολουθείτε πιστά τις Χριστιανικές συναθροίσεις, διότι εκεί θα λαβαίνετε την απαραίτητη ενθάρρυνση για να υπομένετε. (Εβραίους 10:24, 25) Να χαίρεστε με την πεποίθηση ότι η υπομονή σας οδηγεί σε επιδοκιμασμένη κατάσταση ενώπιον του Θεού και ότι η πιστότητά σας κάνει την καρδιά του να χαίρεται!—Παροιμίες 27:11· Ρωμαίους 5:3-5.
17. Γιατί δεν ενδίδουν οι Χριστιανοί στην απόγνωση;
17 Ο Θεός αγαπούσε τον Αβραάμ ως “φίλο” του. (Ιακώβου 2:23) Ωστόσο, η ζωή του Αβραάμ ήταν μια σειρά από οδυνηρές δοκιμασίες και θλίψεις. Επομένως, οι Χριστιανοί δεν μπορούν να αναμένουν κάτι λιγότερο στη διάρκεια αυτών των κακών “τελευταίων ημερών”. Μάλιστα η Γραφή μάς προειδοποιεί ότι «πονηροί άνθρωποι και απατεώνες θα προχωρούν από το κακό στο χειρότερο». (2 Τιμόθεο 3:1, 13) Αντί να ενδίδουμε στην απόγνωση, ας αντιλαμβανόμαστε ότι οι πιέσεις που αντιμετωπίζουμε καταδεικνύουν πως το τέλος του πονηρού συστήματος του Σατανά πλησιάζει. Ο Ιησούς, όμως, μας υπενθυμίζει ότι «εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». (Ματθαίος 24:13) Έτσι λοιπόν, “μην παραιτείστε από το να κάνετε το καλό”! Να μιμείστε τον Αβραάμ και να είστε ανάμεσα σε εκείνους οι οποίοι «μέσω πίστης και υπομονής κληρονομούν τις υποσχέσεις».—Εβραίους 6:12.
Παρατηρήσατε;
• Γιατί πρέπει να αναμένει δοκιμασίες και θλίψεις ο λαός του Ιεχωβά σήμερα;
• Με ποιους τρόπους μπορεί ο Σατανάς να χρησιμοποιεί κατά μέτωπο επιθέσεις;
• Πώς μπορούν να τακτοποιούνται οι προσωπικές συγκρούσεις ανάμεσα σε Χριστιανούς;
• Πώς μπορεί η υπερηφάνεια και ο εγωισμός να προξενήσουν δοκιμασίες;
• Με ποιον τρόπο έθεσε ο Αβραάμ καλό παράδειγμα προσμένοντας την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού;
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Πολλοί Χριστιανοί νέοι υπομένουν διωγμό, καθώς τους εμπαίζουν οι συνομήλικοί τους
[Εικόνα στη σελίδα 29]
Στις ημέρες του Αβραάμ, η εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού ήταν «μακριά», αλλά εκείνος οικοδόμησε τη ζωή του γύρω από αυτές