7. (α) Ποιοι «δια της πίστεως κατεπολέμησαν βασιλείας»; (β) Ποιοι «ειργάσθησαν δικαιοσύνην» μέσω πίστης;

⁷ Με πίστη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία όλες τις δοκιμασίες της ακεραιότητας και να πετύχουμε οτιδήποτε είναι σε αρμονία με το θείο θέλημα. (Διαβάστε Εβραίους 11:33, 34.) Όταν ο Παύλος παρέθεσε περισσότερα έργα πίστης, είναι φανερό ότι είχε στο νου του τους Εβραίους κριτές, βασιλιάδες, και προφήτες, γιατί είχε μόλις αναφέρει τέτοιου είδους άντρες. «Δια πίστεως» αυτοί οι κριτές όπως ο Γεδεών και ο Ιεφθάε «κατεπολέμησαν βασιλείας». Το ίδιο έκανε και ο Βασιλιάς Δαβίδ, ο οποίος υπέταξε τους Φιλισταίους, τους Μωαβίτες, τους Σύριους, τους Εδωμίτες, και άλλους. (2 Σαμουήλ 8:1-14) Επίσης μέσω πίστης, δίκαιοι κριτές «ειργάσθησαν δικαιοσύνην», και η δίκαιη συμβουλή του Σαμουήλ και άλλων προφητών υποκίνησε τουλάχιστον μερικούς να αποφύγουν ή να εγκαταλείψουν την πορεία της αδικοπραγίας.—1 Σαμουήλ 12:20-25· Ησαΐας 1:10-20.

10. Ποιοι «έσβεσαν δύναμιν πυρός» μέσω πίστης, και ποια δυνατότητα μας δίνει μια ανάλογη πίστη;

¹⁰ Οι Εβραίοι φίλοι του Δανιήλ και τηρητές ακεραιότητας Σεδράχ, Μισάχ, και Αβδέ-νεγώ, στην πραγματικότητα «έσβεσαν δύναμιν πυρός». Όταν απειλήθηκαν με θάνατο σε ένα πολύ θερμασμένο καμίνι, είπαν στο Βασιλιά Ναβουχοδονόσορ ότι, είτε τους έσωζε ο Θεός τους είτε όχι, αυτοί δεν θα υπηρετούσαν τους θεούς του Βαβυλώνιου αυτοκράτορα ούτε θα λάτρευαν την εικόνα που είχε στήσει. Ο Ιεχωβά δεν έσβησε τη φωτιά σε εκείνο το καμίνι, αλλά φρόντισε να μη βλάψει τους τρεις Εβραίους. (Δανιήλ 3:1-30) Μια ανάλογη πίστη μάς δίνει τη δυνατότητα να διατηρούμε την ακεραιότητα στον Θεό μέχρι το σημείο πιθανού θανάτου στα χέρια των εχθρών.—Αποκάλυψις 2:10.

11. (α) Μέσω πίστης, ποιοι «έφυγον στόματα μαχαίρας»; (β) Ποιοι «ενεδυναμώθησαν» μέσω πίστης; (γ) Ποιοι «έγιναν ισχυροί εν πολέμω» και «έτρεψαν εις φυγήν στρατεύματα αλλοτρίων»;

¹¹ Ο Δαβίδ ‘έφυγε στόματα μαχαίρας’ των αντρών του Βασιλιά Σαούλ. (1 Σαμουήλ 19:9-17) Οι προφήτες Ηλίας και Ελισσαιέ ξέφυγαν επίσης το θάνατο από ‘μάχαιρα’. (1 Βασιλέων 19:1-3· 2 Βασιλέων 6:11-23) Αλλά ποιοι ‘ενεδυναμώθησαν από ασθενείας δια πίστεως’; Ναι, ο Γεδεών θεωρούσε τον εαυτό του και τους άντρες του πολύ αδύναμους για να σώσουν τον Ισραήλ από τους Μαδιανίτες. Αλλά όμως ‘ενεδυναμώθη’ από τον Θεό, ο οποίος του έδωσε τη νίκη, και μάλιστα μόνο με 300 άντρες! (Κριταί 6:14-16· 7:2-7, 22) «Από ασθενείας» όταν τα μαλλιά του ήταν κουρεμένα, ο Σαμψών ‘ενεδυναμώθη’ από τον Ιεχωβά και προκάλεσε το θάνατο πολλών Φιλισταίων. (Κριταί 16:19-21, 28-30· παράβαλε Κριταί 15:13-19.) Ο Παύλος ίσως σκέφτηκε επίσης το Βασιλιά Εζεκία ως κάποιον που ‘ενεδυναμώθη’ από μια αδύναμη στρατιωτική και ακόμη φυσική κατάσταση. (Ησαΐας 37:1–38:22) Ανάμεσα στους δούλους του Θεού οι οποίοι «έγειναν ισχυροί εν πολέμω» ήταν ο Κριτής Ιεφθάε και ο Βασιλιάς Δαβίδ. (Κριταί 11:32, 33· 2 Σαμουήλ 22:1, 2, 30-38) Και εκείνοι οι οποίοι «έτρεψαν εις φυγήν στρατεύματα αλλοτρίων» περιλαμβάνουν τον Κριτή Βαράκ. (Κριταί 4:14-16) Όλα αυτά τα κατορθώματα θα πρέπει να μας πείσουν ότι με πίστη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία οποιαδήποτε δοκιμασία της ακεραιότητάς μας και ότι μπορούμε να κατορθώσουμε καθετί που είναι σε συμφωνία με το θέλημα του Ιεχωβά.