ΘΕΜΕΛΙΟ

Η βάση ή η υποδομή πάνω στην οποία ανεγείρεται ένα κτίριο και η οποία εξυπηρετεί στο να κατανέμεται εξίσου το βάρος της ανωδομής στο έδαφος. Εφόσον η αντοχή και η μονιμότητα ενός κτιρίου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αντοχή του θεμελίου του, η θεμελίωση πρέπει να γίνεται με πολλή προσοχή. Τα καλά θεμέλια ήταν ζωτικής σημασίας στην Παλαιστίνη για να αντέχουν, όχι μόνο στις δυνατές βροχές, στους ανέμους και στις πλημμύρες, αλλά και στους σεισμούς, δεδομένου ότι πρόκειται για σεισμογενή περιοχή. Αρκετές εβραϊκές λέξεις που αποδίδονται «θεμέλιο» προέρχονται από τη ρίζα γιασάδ, που σημαίνει «θεμελιώνω, θέτω το θεμέλιο». (Ησ 23:13· 51:13· Ψλ 24:2) Η λέξη θεμέλια του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου χρησιμοποιείται με την κυριολεκτική της έννοια στο εδάφιο Πράξεις 16:26.

Ο Αρχιτέκτων Ιεχωβά, απαντώντας στον Ιώβ μέσα από την ανεμοθύελλα, παρέβαλε την κατά γράμμα γη με ένα κτίριο. (Ιωβ 38:4-7) Αν και η γη κρέμεται στο τίποτα, μπορούμε να πούμε ότι έχει γερά, ακλόνητα θεμέλια, διότι οι αναλλοίωτοι νόμοι που διέπουν το σύμπαν την κρατούν στερεά στη θέση της, και ο σκοπός του Θεού για τη γη έχει παραμείνει αναλλοίωτος. (Ιωβ 26:7· 38:33· Ψλ 104:5· Μαλ 3:6) Από την άλλη μεριά, η αδικία και η ανυπακοή στο νόμο του Θεού στην ουσία γκρεμίζουν τα σταθεροποιητικά θεμέλια μιας χώρας, με αποτέλεσμα να κλονίζονται τα θεμέλια της συμβολικής γης (των ανθρώπων και των καθιερωμένων δομών τους).—Ψλ 82· 11:3· Παρ 29:4.

Η θεμελίωση της γης δεν πρέπει να συγχέεται με τη «θεμελίωση [καταβολή, Κείμενο] του κόσμου». Από τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Λουκάς 11:48-51 καταδεικνύεται ότι ο Άβελ έζησε κατά τη θεμελίωση του κόσμου, λέξη που εδώ αναφέρεται στην ανθρωπότητα. Τα θεμέλια του πλανήτη Γη είχαν τεθεί προ πολλού.—Βλέπε ΑΒΕΛ Αρ. 1· ΚΟΣΜΟΣ.

Η θεμελίωση γενικά ήταν προφανώς καιρός χαράς. Κατά τη “θεμελίωση της γης” οι άγγελοι αλάλαζαν επευφημώντας. Επίσης, μεγάλη χαρά επικράτησε κατά τη θεμελίωση του ναού του Ζοροβάβελ, αν και όσοι είχαν δει τη δόξα του προηγούμενου ναού ξέσπασαν σε κλάματα.—Ιωβ 38:4, 6, 7· Εσδ 3:10-13.

Όπως για το θεμέλιο του ναού ο Σολομών χρησιμοποίησε μεγάλες, πελεκημένες πέτρες πολύ υψηλής αξίας, έτσι και για τον “πνευματικό οίκο”, στον οποίο «ζωντανές πέτρες» είναι οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού, έχει τεθεί ένα θεμέλιο που είναι πολύτιμο ενώπιον του Θεού. Ο ίδιος ο Ιησούς είναι αυτή η θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα. Πάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των Χριστιανών προφητών οικοδομούνται οι υπόλοιποι από τους αγίους, και γίνονται «τόπος για να κατοικεί ο Θεός μέσω πνεύματος». Όλες οι «πέτρες» που αποτελούν αυτόν τον πνευματικό οίκο εκλέγονται από τον Ιεχωβά.—1Πε 2:4-6· Εφ 2:19-22· βλέπε ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΑ ΠΕΤΡΑ.

Εύλογα, οι 12 συμβολικές θεμέλιες πέτρες της Νέας Ιερουσαλήμ που φέρουν τα ονόματα των 12 αποστόλων του Αρνιού είναι πολύτιμες πέτρες. (Απ 21:14, 19, 20) Η Νέα Ιερουσαλήμ η οποία περιγράφεται στην Αποκάλυψη αποτελείται από τους 144.000 που είναι μνηστευμένοι με το γαμπρό. Η «ουράνια Ιερουσαλήμ» που αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 12:22 αποτελείται από 144.000 και έναν—ο οποίος είναι ο γαμπρός, ο Βασιλιάς. Αυτή είναι η πόλη με τα πραγματικά θεμέλια που περίμενε ο Αβραάμ. (Εβρ 11:10) Συνεπώς, η επιστολή προς τους Εβραίους και το βιβλίο Αποκάλυψη δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλη ομοιότητα ανάμεσα στην «ουράνια Ιερουσαλήμ» και στη Νέα Ιερουσαλήμ.

Ο Ιησούς, ο οποίος στην προανθρώπινη ύπαρξή του εργάστηκε κατά τη θεμελίωση της γης ως Δεξιοτέχνης Εργάτης δίπλα στον Πατέρα του, γνώριζε καλά πόσο σημαντικό είναι ένα σταθερό θεμέλιο, όπως φαίνεται από την παραβολή του για το φρόνιμο άντρα που έσκαψε σε βάθος και θεμελίωσε το σπίτι του σε βράχο, σε αντίθεση με τον ανόητο που έχτισε το σπίτι του στην άμμο με αποτέλεσμα σοβαρή απώλεια. (Παρ 8:29, 30· Ματ 7:24-27· Λου 6:47-49) Αντίστοιχα ο Παύλος, παραβάλλοντας το έργο της Χριστιανικής μαθήτευσης με ένα έργο οικοδόμησης, τόνισε τη σπουδαιότητα του να οικοδομούμε με πυρίμαχα υλικά πάνω στον Ιησού Χριστό ως το θεμέλιο, έτσι ώστε να μην υποστούμε απώλεια.—1Κο 3:10-15.

Ο Παύλος παρέβαλε επίσης με θεμέλιο κάποιες αρχικές διδασκαλίες της Αγίας Γραφής και παρότρυνε τους Εβραίους να μη μένουν στάσιμοι στα αρχικά δόγματα που έμαθαν για τον Χριστό, αλλά να προχωρούν εντατικά προς την ωριμότητα.—Εβρ 6:1, 2· βλέπε ΓΗ· ΣΠΙΤΙ, ΟΙΚΟΣ.