Ποιμένες που Είναι «Παραδείγματα για το Ποίμνιο»
«Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας . . . με τη θέλησή σας . . . , πρόθυμα . . . , με το να γίνεστε παραδείγματα για το ποίμνιο».—1 ΠΕΤΡΟΥ 5:2, 3.
1, 2. (α) Ποιο προνόμιο εμπιστεύτηκε ο Ιησούς στον απόστολο Πέτρο, και γιατί δεν ήταν άτοπη η εμπιστοσύνη του; (β) Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για τους διορισμένους ποιμένες;
ΛΙΓΟ πριν από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., ο Πέτρος και άλλοι έξι μαθητές έτρωγαν το πρωινό που είχε ετοιμάσει ο Ιησούς στην ακρογιαλιά της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Πέτρος έβλεπε τον αναστημένο Ιησού, και αναμφίβολα ένιωθε ενθουσιασμό καθώς γνώριζε ότι ο Ιησούς ήταν ζωντανός. Αλλά ο Πέτρος ίσως ανησυχούσε κιόλας. Εξάλλου, λίγες μέρες νωρίτερα είχε αρνηθεί δημόσια ακόμα και το ότι γνώριζε τον Ιησού. (Λουκάς 22:55-60· 24:34· Ιωάννης 18:25-27· 21:1-14) Μήπως επέπληξε ο Ιησούς τον μετανοημένο Πέτρο για την έλλειψη πίστης που έδειξε; Όχι. Αντί για αυτό, εμπιστεύτηκε στον Πέτρο το προνόμιο να τρέφει και να ποιμαίνει τα «προβατάκια» του Ιησού. (Ιωάννης 21:15-17) Όπως δείχνει η Γραφική αφήγηση για την ιστορία της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα, η εμπιστοσύνη του Ιησού στον Πέτρο δεν ήταν άτοπη. Μαζί με τους άλλους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους της Ιερουσαλήμ, ο Πέτρος όντως ποίμανε τη Χριστιανική εκκλησία σε μια περίοδο έντονων δοκιμασιών και γοργής επέκτασης.—Πράξεις 1:15-26· 2:14· 15:6-9.
2 Σήμερα, ο Ιεχωβά μέσω του Ιησού Χριστού έχει διορίσει άντρες με τα κατάλληλα προσόντα να υπηρετούν ως πνευματικοί ποιμένες ώστε να οδηγούν τα πρόβατά Του καθώς διέρχονται τους πιο κρίσιμους καιρούς της ανθρώπινης ιστορίας. (Εφεσίους 4:11, 12· 2 Τιμόθεο 3:1) Μήπως είναι άτοπη αυτή η εμπιστοσύνη; Η ειρηνική Χριστιανική αδελφότητα που υπάρχει παγκόσμια αποδεικνύει το αντίθετο. Είναι αλήθεια ότι αυτοί οι ποιμένες είναι άνθρωποι που κάνουν λάθη, όπως έκανε και ο Πέτρος. (Γαλάτες 2:11-14· Ιακώβου 3:2) Εντούτοις, ο Ιεχωβά τούς εμπιστεύεται για να φροντίζουν τα πρόβατα που «αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του». (Πράξεις 20:28) Ο Ιεχωβά νιώθει βαθιά στοργή για αυτούς τους άντρες και τους θεωρεί “άξιους διπλής τιμής”.—1 Τιμόθεο 5:17.
3. Πώς διατηρούν οι πνευματικοί ποιμένες πρόθυμο και ενθουσιώδες πνεύμα;
3 Πώς διατηρούν οι πνευματικοί ποιμένες πρόθυμο και ενθουσιώδες πνεύμα ώστε να γίνονται παραδείγματα για το ποίμνιο; Όπως ο Πέτρος και οι άλλοι ποιμένες του πρώτου αιώνα, στηρίζονται στο άγιο πνεύμα του Θεού, το οποίο τους δίνει τη δύναμη που χρειάζονται για να βαστάζουν το φορτίο της ευθύνης τους. (2 Κορινθίους 4:7) Επίσης, το άγιο πνεύμα παράγει σε αυτά τα άτομα τους καρπούς του—αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα και εγκράτεια. (Γαλάτες 5:22, 23) Ας εξετάσουμε συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους οι ποιμένες μπορούν να δίνουν το παράδειγμα εκδηλώνοντας αυτούς τους καρπούς καθώς ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα τους.
Να Αγαπάτε Τόσο το Ποίμνιο Όσο και το Κάθε Πρόβατο Ατομικά
4, 5. (α) Πώς δείχνουν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς αγάπη για το ποίμνιο; (β) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους οι πνευματικοί ποιμένες δείχνουν αγάπη για το ποίμνιο;
4 Η πρώτιστη ιδιότητα που παράγει το πνεύμα του Θεού είναι η αγάπη. Ο Ιεχωβά εκδηλώνει την αγάπη του για το ποίμνιο ως σύνολο όταν του παρέχει αφθονία πνευματικής τροφής. (Ησαΐας 65:13, 14· Ματθαίος 24:45-47) Ωστόσο, κάνει περισσότερα από το να τρέφει απλώς το ποίμνιο. Έχει προσωπικό δεσμό με κάθε πρόβατο ξεχωριστά. (1 Πέτρου 5:6, 7) Και ο Ιησούς επίσης αγαπάει το ποίμνιο. Παρέδωσε την ψυχή του για χάρη του ποιμνίου και γνωρίζει κάθε πρόβατο προσωπικά, “με το όνομά του”.—Ιωάννης 10:3, 14-16.
5 Οι πνευματικοί ποιμένες μιμούνται τον Ιεχωβά και τον Ιησού. Δείχνουν αγάπη για το ποίμνιο του Θεού ως σύνολο “επιδιδόμενοι στη διδασκαλία” της εκκλησίας. Οι Γραφικές ομιλίες τους συμβάλλουν στο να τρέφεται και να προστατεύεται το ποίμνιο, και η σκληρή τους εργασία σε αυτόν τον τομέα είναι φανερή σε όλους. (1 Τιμόθεο 4:13, 16) Λιγότερο φανερός είναι ο χρόνος που δαπανούν στην τήρηση αρχείων, στη διεκπεραίωση της αλληλογραφίας, στην κατάρτιση προγραμμάτων και στη φροντίδα για πολλές άλλες λεπτομέρειες προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι συναθροίσεις και άλλες δραστηριότητες γίνονται «με ευπρέπεια και με διευθέτηση». (1 Κορινθίους 14:40) Μεγάλο μέρος αυτής της εργασίας επιτελείται χωρίς να το βλέπουν οι άλλοι και ενδεχομένως τυγχάνει μικρής αναγνώρισης. Οι κόποι τους είναι αληθινά κόποι αγάπης.—Γαλάτες 5:13.
6, 7. (α) Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι ποιμένες εξοικειώνονται καλύτερα με τα πρόβατα; (β) Γιατί είναι μερικές φορές ωφέλιμο να μοιραζόμαστε τα αισθήματά μας με έναν πρεσβύτερο;
6 Οι στοργικοί Χριστιανοί ποιμένες προσπαθούν να δείχνουν προσωπικό ενδιαφέρον για κάθε πρόβατο στην εκκλησία. (Φιλιππησίους 2:4) Ένας τρόπος με τον οποίο οι ποιμένες εξοικειώνονται καλύτερα με καθένα από τα πρόβατα είναι η συνεργασία με αυτά στο δημόσιο έργο κηρύγματος. Ο Ιησούς έπαιρνε πολλές φορές τους ακολούθους του μαζί του στο έργο κηρύγματος και επωφελούνταν αυτών των ευκαιριών για να τους ενθαρρύνει. (Λουκάς 8:1) Κάποιος έμπειρος Χριστιανός ποιμένας λέει: «Πιστεύω ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να γνωρίσουμε και να ενθαρρύνουμε έναν αδελφό ή μια αδελφή είναι να συνεργαστούμε με αυτούς στη διακονία αγρού». Αν δεν είχατε πρόσφατα την ευκαιρία να συνεργαστείτε με κάποιον από τους πρεσβυτέρους στη διακονία αγρού, γιατί να μην το διευθετήσετε σύντομα;
7 Η αγάπη υποκινούσε τον Ιησού να συμμερίζεται τις χαρές και τις λύπες των ακολούθων του. Για παράδειγμα, όταν 70 μαθητές του επέστρεψαν με χαρά από το έργο κηρύγματος, ο Ιησούς «ένιωσε αγαλλίαση». (Λουκάς 10:17-21) Όταν, όμως, είδε πώς επέδρασε ο θάνατος του Λαζάρου στη Μαρία, καθώς και στους συγγενείς και στους φίλους της, «ο Ιησούς δάκρυσε». (Ιωάννης 11:33-35) Παρόμοια, οι στοργικοί ποιμένες σήμερα δεν αποστασιοποιούνται συναισθηματικά από τα πρόβατα. Η αγάπη τούς υποκινεί να “χαίρονται με όσους χαίρονται” και να “κλαίνε με όσους κλαίνε”. (Ρωμαίους 12:15) Αν νιώσετε είτε χαρά είτε θλίψη στη ζωή σας, μη διστάσετε να εκφράσετε τα αισθήματά σας στους Χριστιανούς ποιμένες. Αν ακούσουν για τη χαρά σας θα ενθαρρυνθούν. (Ρωμαίους 1:11, 12) Αν μάθουν για τις δοκιμασίες σας θα μπορέσουν να σας ενισχύσουν και να σας παρηγορήσουν.—1 Θεσσαλονικείς 1:6· 3:1-3.
8, 9. (α) Πώς έδειχνε ένας πρεσβύτερος αγάπη για τη σύζυγό του; (β) Πόσο σημαντικό είναι να εκδηλώνει ένας ποιμένας αγάπη για την οικογένειά του;
8 Η αγάπη που έχει ένας ποιμένας για το ποίμνιο φαίνεται ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο φέρεται στη δική του οικογένεια. (1 Τιμόθεο 3:1, 4) Αν είναι παντρεμένος, η αγάπη και η τιμή που αποδίδει στη σύζυγό του αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για άλλους συζύγους. (Εφεσίους 5:25· 1 Πέτρου 3:7) Εξετάστε τα σχόλια μιας Χριστιανής ονόματι Λίντα. Ο σύζυγός της υπηρέτησε ως επίσκοπος επί 20 και πλέον χρόνια μέχρι το θάνατό του. Η Λίντα λέει: «Ο σύζυγός μου ήταν πάντα πολύ απασχολημένος με τη φροντίδα της εκκλησίας. Αλλά με έκανε να νιώθω ότι αποτελούσαμε μια ομάδα. Πολλές φορές εξέφραζε εκτίμηση για την υποστήριξή μου, και περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του μαζί μου. Ως αποτέλεσμα, ένιωθα ότι με αγαπούσε και δεν ζήλευα για το χρόνο που διέθετε υπηρετώντας την εκκλησία».
9 Αν ένας Χριστιανός ποιμένας έχει παιδιά, ο τρόπος με τον οποίο τα διαπαιδαγωγεί στοργικά και τα επαινεί συχνά αποτελεί πρότυπο για άλλους γονείς. (Εφεσίους 6:4) Μάλιστα, η αγάπη που δείχνει για την οικογένειά του αποδεικνύει διαρκώς ότι ζει σε αρμονία με την παρακαταθήκη που του έχει ανατεθεί λόγω του διορισμού του από το άγιο πνεύμα.—1 Τιμόθεο 3:4, 5.
Να Προάγετε τη Χαρά και την Ειρήνη Μέσω Επικοινωνίας
10. (α) Τι μπορεί να επιδράσει αρνητικά στη χαρά και στην ειρήνη της εκκλησίας; (β) Ποιο ζήτημα απείλησε την ειρήνη της εκκλησίας του πρώτου αιώνα, και πώς λύθηκε εκείνο το ζήτημα;
10 Το άγιο πνεύμα μπορεί να παραγάγει χαρά και ειρήνη στην καρδιά κάθε Χριστιανού, στο πρεσβυτέριο, καθώς και στην εκκλησία ως σύνολο. Ωστόσο, η έλλειψη ανοιχτής επικοινωνίας μπορεί να επιδράσει αρνητικά σε αυτή τη χαρά και την ειρήνη. Ο Σολομών παρατήρησε: «Τα σχέδια ανατρέπονται όπου δεν υπάρχει εμπιστευτική συζήτηση». (Παροιμίες 15:22) Από την άλλη πλευρά, η ειλικρινής επικοινωνία που χαρακτηρίζεται από σεβασμό προάγει τη χαρά και την ειρήνη. Για παράδειγμα, όταν το ζήτημα της περιτομής απειλούσε να διαταράξει την ειρήνη της εκκλησίας του πρώτου αιώνα, το κυβερνών σώμα στην Ιερουσαλήμ ζήτησε την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος. Εξέφρασαν επίσης τις διαφορετικές απόψεις τους επί του θέματος. Κατόπιν αρκετής και ζωηρής συζήτησης κατέληξαν σε μια απόφαση. Όταν ανακοίνωσαν την ομόφωνη απόφασή τους στις εκκλησίες, οι αδελφοί «χάρηκαν με την ενθάρρυνση». (Πράξεις 15:6-23, 25, 31· 16:4, 5) Αυτό προήγαγε τη χαρά και την ειρήνη.
11. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να προάγουν τη χαρά και την ειρήνη στην εκκλησία;
11 Παρόμοια σήμερα, οι ποιμένες προάγουν τη χαρά και την ειρήνη στην εκκλησία όταν επικοινωνούν αποτελεσματικά. Όποτε κάποια προβλήματα απειλούν την ειρήνη της εκκλησίας, οι πρεσβύτεροι συναθροίζονται και εκφράζουν ανοιχτά τα αισθήματά τους. Ακούν με σεβασμό τα σχόλια των άλλων ποιμένων. (Παροιμίες 13:10· 18:13) Αφού πρώτα προσεύχονται για άγιο πνεύμα, βασίζουν τις αποφάσεις τους στις Γραφικές αρχές και στις οδηγίες που έχει δημοσιεύσει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». (Ματθαίος 24:45-47· 1 Κορινθίους 4:6) Από τη στιγμή που το πρεσβυτέριο πάρει μια απόφαση με βάση τη Γραφή, κάθε πρεσβύτερος υποτάσσεται στην κατεύθυνση του αγίου πνεύματος υποστηρίζοντας αυτή την απόφαση ακόμα και αν η πλειονότητα δεν υιοθέτησε την προσωπική του άποψη. Τέτοιου είδους μετριοφροσύνη προάγει τη χαρά και την ειρήνη και δίνει στα πρόβατα θαυμάσιο παράδειγμα όσον αφορά το πώς να περπατούν με τον Θεό. (Μιχαίας 6:8) Συνεργάζεστε εσείς, εκδηλώνοντας μετριοφροσύνη, με τις βασισμένες στη Γραφή αποφάσεις που παίρνουν οι ποιμένες στην εκκλησία;
Να Είστε Μακρόθυμοι και Καλοσυνάτοι
12. Γιατί χρειαζόταν να συμπεριφέρεται ο Ιησούς με μακροθυμία και καλοσύνη στους αποστόλους;
12 Ο Ιησούς συμπεριφερόταν στους αποστόλους με μακροθυμία και καλοσύνη, παρά τα επανειλημμένα σφάλματά τους. Για παράδειγμα, ο Ιησούς προσπάθησε αρκετές φορές να τους εντυπώσει την ανάγκη να είναι ταπεινοί. (Ματθαίος 18:1-4· 20:25-27) Εντούτοις, την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του, όταν τους είχε μόλις δώσει ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης πλένοντας τα πόδια τους, «έγινε μεταξύ τους . . . έντονη λογομαχία για το ποιος από αυτούς φαινόταν να είναι ο μεγαλύτερος». (Λουκάς 22:24· Ιωάννης 13:1-5) Επέπληξε ο Ιησούς τους αποστόλους; Όχι, τους λογίκεψε με καλοσύνη, λέγοντας: «Ποιος είναι μεγαλύτερος, αυτός που πλαγιάζει μπροστά στο τραπέζι ή αυτός που διακονεί; Δεν είναι αυτός που πλαγιάζει μπροστά στο τραπέζι; Εγώ, όμως, είμαι ανάμεσά σας ως αυτός που διακονεί». (Λουκάς 22:27) Η μακροθυμία και η καλοσύνη του Ιησού—σε συνδυασμό με το καλό του παράδειγμα—άγγιξαν τελικά τις καρδιές των αποστόλων.
13, 14. Πότε ιδιαίτερα πρέπει να είναι καλοσυνάτοι οι ποιμένες;
13 Παρόμοια, ένας πνευματικός ποιμένας ίσως χρειάζεται να δώσει επανειλημμένα συμβουλή σε ένα άτομο για κάποια αδυναμία του. Ο ποιμένας θα μπορούσε να εξοργιστεί με το άτομο. Ωστόσο, αν θυμάται τις δικές του αδυναμίες καθώς “νουθετεί τους ατάκτους”, μπορεί να εκδηλώνει μακροθυμία και καλοσύνη στον αδελφό του. Με αυτόν τον τρόπο μιμείται τον Ιησού και τον Ιεχωβά, οι οποίοι εκδηλώνουν αυτές τις ιδιότητες προς όλους τους Χριστιανούς—περιλαμβανομένων και των ποιμένων.—1 Θεσσαλονικείς 5:14· Ιακώβου 2:13.
14 Μερικές φορές, οι ποιμένες ίσως χρειάζεται να δώσουν ισχυρή συμβουλή σε κάποιον που έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία. Αν το άτομο είναι αμετανόητο, οι ποιμένες πρέπει να απομακρύνουν από την εκκλησία αυτόν που σφάλλει. (1 Κορινθίους 5:11-13) Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, ο τρόπος με τον οποίο φέρονται στο άτομο δείχνει ότι μισούν την αμαρτία, όχι τον αμαρτωλό. (Ιούδα 23) Ο καλοσυνάτος τρόπος των ποιμένων μπορεί να διευκολύνει ένα παραστρατημένο πρόβατο να επιστρέψει τελικά στη μάντρα.—Λουκάς 15:11-24.
Οι Καλές Πράξεις Υποκινούνται από Πίστη
15. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι ποιμένες μιμούνται την αγαθότητα του Ιεχωβά, και τι τους υποκινεί να το κάνουν αυτό;
15 «Ο Ιεχωβά είναι αγαθός απέναντι σε όλους», ακόμα και σε εκείνους που δεν εκτιμούν τα όσα κάνει για αυτούς. (Ψαλμός 145:9· Ματθαίος 5:45) Η αγαθότητα του Ιεχωβά φαίνεται ιδιαίτερα από το ότι στέλνει το λαό του να κηρύξει τα «καλά νέα της βασιλείας». (Ματθαίος 24:14) Οι ποιμένες αντανακλούν την αγαθότητα του Θεού αναλαμβάνοντας την ηγεσία σε αυτό το έργο κηρύγματος. Τι τους υποκινεί να καταβάλλουν άοκνες προσπάθειες; Η ισχυρή πίστη στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις του.—Ρωμαίους 10:10, 13, 14.
16. Πώς μπορούν οι ποιμένες να “εργάζονται το καλό” προς τα πρόβατα;
16 Εκτός του ότι εργάζονται «το καλό προς όλους» κηρύττοντας, οι ποιμένες έχουν την ευθύνη να εργάζονται το καλό «κυρίως προς εκείνους με τους οποίους [είναι] συγγενείς στην πίστη». (Γαλάτες 6:10) Ένας τρόπος με τον οποίο το κάνουν αυτό είναι οι ενθαρρυντικές ποιμαντικές επισκέψεις. «Μου αρέσει να κάνω ποιμαντικές επισκέψεις», λέει ένας πρεσβύτερος. «Μου δίνουν την ευκαιρία να επαινώ τους αδελφούς και τις αδελφές για τις προσπάθειές τους και να τους βοηθώ να συνειδητοποιούν ότι η σκληρή τους εργασία εκτιμάται». Μερικές φορές, οι ποιμένες ίσως εισηγούνται τρόπους με τους οποίους μπορεί κάποιος να βελτιώσει την υπηρεσία του προς τον Ιεχωβά. Καθώς το κάνουν αυτό, οι σοφοί ποιμένες μιμούνται τον απόστολο Παύλο. Αναλογιστείτε με ποιον τρόπο απευθύνθηκε εκείνος στους αδελφούς της Θεσσαλονίκης: «Έχουμε . . . εμπιστοσύνη στον Κύριο σχετικά με εσάς, ότι κάνετε και θα συνεχίσετε να κάνετε αυτά που παραγγέλλουμε». (2 Θεσσαλονικείς 3:4) Τέτοιες εκφράσεις εμπιστοσύνης κάνουν έκκληση στις καλές τάσεις των προβάτων και τα διευκολύνουν να “είναι υπάκουα σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία”. (Εβραίους 13:17) Όταν δέχεστε μια ενθαρρυντική ποιμαντική επίσκεψη, γιατί να μην εκφράσετε εκτίμηση για αυτήν;
Η Πραότητα Απαιτεί Εγκράτεια
17. Ποιο μάθημα πήρε ο Πέτρος από τον Ιησού;
17 Ο Ιησούς ήταν πράος, ακόμα και όταν τον προκαλούσαν. (Ματθαίος 11:29) Όταν προδόθηκε και συνελήφθη, εκδήλωσε πραότητα και μεγάλη εγκράτεια. Ο Πέτρος, ενεργώντας παρορμητικά, τράβηξε σπαθί και ανταπέδωσε. Αλλά ο Ιησούς τού υπενθύμισε: «Νομίζεις ότι δεν μπορώ να επικαλεστώ τον Πατέρα μου για να μου χορηγήσει αυτή τη στιγμή περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων;» (Ματθαίος 26:51-53· Ιωάννης 18:10) Ο Πέτρος έμαθε καλά αυτό το μάθημα και αργότερα υπενθύμισε στους Χριστιανούς: «Ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά. . . . Όταν τον εξύβριζαν, δεν ανταπέδιδε εξυβρίζοντας. Όταν υπέφερε, δεν απειλούσε».—1 Πέτρου 2:21-23.
18, 19. (α) Πότε χρειάζεται ιδιαίτερα να εκδηλώνουν οι ποιμένες πραότητα και εγκράτεια; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε στη συνέχεια;
18 Παρόμοια, οι αποτελεσματικοί ποιμένες είναι πράοι ακόμα και όταν υφίστανται άδικη μεταχείριση. Λόγου χάρη, μερικοί τους οποίους προσπαθούν να βοηθήσουν μέσα στην εκκλησία ίσως δεν ανταποκρίνονται ευνοϊκά. Αν το άτομο που χρειάζεται βοήθεια είναι τραυματισμένο ή άρρωστο από πνευματική άποψη, μπορεί να αντιδράσει στη συμβουλή “μιλώντας αστόχαστα σαν να δίνει χτυπήματα με σπαθί”. (Παροιμίες 12:18) Ωστόσο, όπως ο Ιησούς, έτσι και οι ποιμένες δεν ανταποδίδουν με δηκτικά λόγια ούτε αντεκδικούνται. Αντίθετα, ασκούν αυτοσυγκράτηση και εξακολουθούν να δείχνουν κατανόηση, πράγμα που μπορεί να αποδειχτεί ευλογία για το άτομο που χρειάζεται βοήθεια. (1 Πέτρου 3:8, 9) Διδάσκεστε εσείς από το παράδειγμα των πρεσβυτέρων και εκδηλώνετε πραότητα και εγκράτεια όταν λαβαίνετε συμβουλή;
19 Χωρίς αμφιβολία, ο Ιεχωβά και ο Ιησούς εκτιμούν τη σκληρή εργασία των χιλιάδων ποιμένων οι οποίοι φροντίζουν με τη θέλησή τους το παγκόσμιο ποίμνιο. Ο Ιεχωβά και ο Γιος του τρέφουν επίσης βαθιά στοργή για τους χιλιάδες διακονικούς υπηρέτες οι οποίοι υποστηρίζουν τους πρεσβυτέρους καθώς “διακονούν τους αγίους”. (Εβραίους 6:10) Γιατί, λοιπόν, μερικοί βαφτισμένοι αδελφοί διστάζουν να επιδιώξουν αυτό το «καλό έργο»; (1 Τιμόθεο 3:1) Επίσης, πώς εκπαιδεύει ο Ιεχωβά εκείνους που διορίζει ποιμένες; Θα εξετάσουμε αυτά τα ερωτήματα στο επόμενο άρθρο.
Θυμάστε;
• Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους δείχνουν οι ποιμένες αγάπη για το ποίμνιο;
• Πώς μπορούν όλοι στην εκκλησία να προάγουν τη χαρά και την ειρήνη;
• Γιατί είναι οι ποιμένες μακρόθυμοι και καλοσυνάτοι όταν δίνουν συμβουλή;
• Πώς εκδηλώνουν οι πρεσβύτεροι αγαθότητα και πίστη;
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Οι πρεσβύτεροι υποκινούνται να υπηρετούν την εκκλησία από αγάπη
[Εικόνες στη σελίδα 18]
Δαπανούν επίσης χρόνο με τις οικογένειές τους τόσο στην αναψυχή . . .
. . . όσο και στη διακονία
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Η καλή επικοινωνία μεταξύ των πρεσβυτέρων προάγει τη χαρά και την ειρήνη στην εκκλησία