Η Εγκράτειά σας ας Υπάρχει και ας Ξεχειλίζει

‘Εφοδιάστε την πίστη σας με . . . εγκράτεια’.—2 ΠΕΤΡΟΥ 1:5, 6, ΜΝΚ.

 1. Στα πλαίσια ποιας ασυνήθιστης κατάστασης θα μπορούσε ένας Χριστιανός να δώσει μαρτυρία;

Ο ΙΗΣΟΥΣ είπε: «Ενώπιον ηγεμόνων και βασιλέων θέλετε φερθή ένεκεν εμού προς μαρτυρίαν εις αυτούς». (Ματθαίος 10:18) Αν σας καλούσαν μπροστά σε κάποιον κυβερνήτη, δικαστή ή πρόεδρο, σχετικά με τι θα μιλούσατε; Αρχικά ίσως να μιλούσατε σχετικά με τους λόγους για τους οποίους βρίσκεστε εκεί, αναφορικά με τις κατηγορίες που σας βαρύνουν. Το πνεύμα του Θεού θα σας βοηθούσε να το κάνετε αυτό. (Λουκάς 12:11, 12) Όμως, μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να μιλάει σχετικά με την εγκράτεια; Το θεωρείτε αυτό σημαντικό μέρος του Χριστιανικού μας αγγέλματος;

 2, 3. (α) Πώς συνέβη και μπόρεσε ο Παύλος να δώσει μαρτυρία στον Φήλικα και στη Δρουσίλλα; (β) Γιατί ήταν κατάλληλο να μιλήσει ο Παύλος σχετικά με την εγκράτεια σε εκείνη την περίπτωση;

² Αναλογιστείτε ένα πραγματικό παράδειγμα. Κάποιος μάρτυρας του Ιεχωβά συνελήφθη και φέρθηκε σε δίκη. Όταν του δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσει, θέλησε να εξηγήσει τις πεποιθήσεις που είχε ως Χριστιανός, ως μάρτυρας. Μπορείτε να εξετάσετε την αφήγηση και θα διαπιστώσετε ότι εκείνος έδωσε μαρτυρία μέσα στο δικαστήριο ‘για δικαιοσύνη και εγκράτεια και τη μέλλουσα κρίση’. Αναφερόμαστε σε κάποια εμπειρία που είχε ο απόστολος Παύλος στην Καισάρεια. Αρχικά έλαβε χώρα προανάκριση. «Μετά δε ημέρας τινάς ελθών ο Φήλιξ μετά της Δρουσίλλης της γυναικός αυτού, ήτις ήτο Ιουδαία, μετεκάλεσε τον Παύλον και ήκουσε παρ’ αυτού περί της εις Χριστόν πίστεως». (Πράξεις 24:24) Η ιστορία αναφέρει ότι ο Φήλιξ «διέπραττε κάθε είδους ωμότητα και ακολασία, ασκώντας την εξουσία του βασιλιά με όλα τα ένστικτα του σκλάβου». Είχε ήδη παντρευτεί δυο φορές όταν παρακίνησε τη Δρουσίλλα να διαζευχτεί το σύζυγό της (παραβιάζοντας το νόμο του Θεού) και να γίνει η τρίτη σύζυγός του. Ίσως εκείνη να ήταν που ήθελε να ακούσει για την καινούρια θρησκεία, τη Χριστιανοσύνη.

³ Ο Παύλος εν συνεχεία μίλησε ‘για δικαιοσύνη και εγκράτεια και τη μέλλουσα κρίση’. (Πράξεις 24:25) Αυτό θα πρέπει να έκανε φανερή την αντίθεση που υπήρχε ανάμεσα στους κανόνες ευθύτητας που έχει ο Θεός και στην ωμότητα και την αδικία στην οποία ήταν αναμειγμένος ο Φήλιξ και η Δρουσίλλα. Ο Παύλος μπορεί να έλπιζε ότι θα υποκινούσε τον Φήλικα να εκδηλώσει δικαιοσύνη στη συγκεκριμένη υπόθεση. Όμως, γιατί να αναφέρει το ζήτημα της ‘εγκράτειας και της μέλλουσας κρίσης’; Εκείνο το ανήθικο ζευγάρι είχε ρωτήσει τι συνεπαγόταν η ‘πίστη στον Χριστό’. Επομένως, χρειαζόταν να γνωρίζουν ότι το να τον ακολουθεί κανείς απαιτεί να συγκρατεί τις σκέψεις, την ομιλία και τις πράξεις του, πράγμα που σημαίνει εγκράτεια. Όλοι οι άνθρωποι είναι υπόλογοι στον Θεό για τον τρόπο σκέψης, τα λόγια και τις πράξεις τους. Έτσι, πιο σημαντική από οποιαδήποτε κρίση που θα μπορούσε να εκφέρει ο Φήλιξ στην υπόθεση του Παύλου ήταν η κρίση την οποία ο κυβερνήτης και η σύζυγός του αντιμετώπιζαν ενώπιον του Θεού. (Πράξεις 17:30, 31· Ρωμαίους 14:10-12, ΜΝΚ) Δικαιολογημένα ‘ο Φήλιξ φοβήθηκε’ ακούγοντας το άγγελμα του Παύλου.

Είναι Σημαντική Αλλά Όχι Εύκολη

 4. Γιατί είναι η εγκράτεια σημαντικό μέρος της αληθινής Χριστιανοσύνης;

⁴ Ο απόστολος Παύλος αναγνώριζε ότι η εγκράτεια είναι ζωτικό μέρος της Χριστιανοσύνης. Ο απόστολος Πέτρος, ένας από τους στενούς συντρόφους του Ιησού, το επιβεβαίωσε αυτό. Όταν έγραφε σε εκείνους που θα ‘γίνονταν συμμέτοχοι σε θεϊκή φύση’ στον ουρανό, ο Πέτρος έδωσε παρότρυνση να εκδηλώνουν συγκεκριμένες ιδιότητες οι οποίες ήταν απαραίτητες, όπως η πίστη, η αγάπη και η εγκράτεια. Επομένως, η εγκράτεια περιλαμβανόταν σε αυτή τη διαβεβαίωση: ‘Αν αυτά τα πράγματα υπάρχουν σε εσάς και ξεχειλίζουν, θα σας εμποδίσουν να είστε είτε αδρανείς είτε άκαρποι σε ό,τι αφορά την ακριβή γνώση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού’.—2 Πέτρου 1:1, 4-8, ΜΝΚ.

 5. Γιατί θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για την εγκράτεια;

⁵ Ωστόσο, γνωρίζετε πως είναι ευκολότερο να λέμε ότι πρέπει να εκδηλώνουμε εγκράτεια παρά να την ασκούμε πραγματικά στην καθημερινή μας ζωή. Ένας λόγος είναι ότι η εγκράτεια είναι σχετικά σπάνια. Στα εδάφια 2 Τιμόθεον 3:1-5 ο Παύλος περιέγραψε είδη συμπεριφοράς που θα επικρατούσαν στον καιρό μας, στις ‘έσχατες ημέρες’. Ένα από τα γνωρίσματα που θα χαρακτήριζαν την περίοδο στην οποία ζούμε είναι ότι πολλοί άνθρωποι θα ήταν «ακρατείς [χωρίς εγκράτεια, ΜΝΚ]». Το βλέπουμε αυτό να επαληθεύεται ολόγυρά μας, έτσι δεν είναι;

 6. Πώς εκδηλώνεται σήμερα η έλλειψη εγκράτειας;

⁶ Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι βασικά είναι υγιές το να «ξεσπάει» κανείς ή να «ξεθυμαίνει». Η άποψή τους ενισχύεται από τη στάση δημόσιων προσώπων που θεωρούνται πρότυπα, ατόμων που δείχνουν να αδιαφορούν για κάθε μορφή εγκράτειας, και απλώς ενδίδουν στις παρορμήσεις τους. Ένα παράδειγμα: Πολλά άτομα στα οποία αρέσει ο επαγγελματικός αθλητισμός έχουν συνηθίσει στις άγριες εκδηλώσεις των συναισθημάτων, ακόμη και στη βίαιη οργή. Μήπως δεν θυμάστε, τουλάχιστον από τον τύπο, περιπτώσεις στις οποίες ξέσπασαν θηριώδεις συγκρούσεις ή οχλαγωγίες σε αθλητικά γεγονότα; Όμως, το σημείο που θέλουμε να θίξουμε δεν απαιτεί να αφιερώσουμε πολύ χρόνο για να ανασκοπήσουμε παραδείγματα έλλειψης εγκράτειας. Θα μπορούσατε να απαριθμήσετε πολλούς τομείς στους οποίους χρειάζεται να δείχνουμε εγκράτεια—το φαγητό και το ποτό που καταναλώνουμε, η διαγωγή μας με το αντίθετο φύλο και ο χρόνος και τα χρήματα που δαπανάμε σε χόμπι. Ωστόσο, αντί να ξύσουμε απλώς την επιφάνεια πολλών από αυτούς τους τομείς, ας εξετάσουμε ένα βασικό τομέα στον οποίο πρέπει να εκδηλώνουμε εγκράτεια.

Η Εγκράτεια σε Σχέση με τα Συναισθήματά Μας

 7. Ποια πλευρά της εγκράτειας αξίζει ιδιαίτερη προσοχή;

⁷ Πολλοί από εμάς έχουμε καταφέρει σε λογικό βαθμό να ελέγχουμε ή να συγκρατούμε τις πράξεις μας. Δεν κλέβουμε, δεν ενδίδουμε στην ανηθικότητα, δεν διαπράττουμε φόνους· γνωρίζουμε τι δηλώνει ο νόμος του Θεού για τέτοια αδικήματα. Όμως, με πόση επιτυχία ελέγχουμε τα συναισθήματά μας; Με τον καιρό, εκείνοι που δεν καλλιεργούν εγκράτεια όσον αφορά τα συναισθήματα συχνά χάνουν την εγκράτεια σε σχέση με τις πράξεις τους. Γι’ αυτό, ας επικεντρώσουμε την προσοχή μας στα συναισθήματά μας.

 8. Τι αναμένει ο Ιεχωβά από εμάς όσον αφορά τα συναισθήματά μας;

⁸ Ο Ιεχωβά Θεός δεν αναμένει από εμάς να ενεργούμε σαν ρομπότ, ώστε ούτε να έχουμε ούτε να εκδηλώνουμε οποιαδήποτε συναισθήματα. Ο Ιησούς «εστέναξεν εν τη ψυχή αυτού και εταράχθη» στον τάφο του Λαζάρου. Κατόπιν, «εδάκρυσεν ο Ιησούς». (Ιωάννης 11:32-38) Αποκάλυψε εντελώς διαφορετικά συναισθήματα όταν, έχοντας πλήρη έλεγχο των πράξεών του, έδιωξε από το ναό τούς αργυραμοιβούς. (Ματθαίος 21:12, 13· Ιωάννης 2:14-17) Οι όσιοι μαθητές του επίσης εκδήλωναν βαθιά συναισθήματα. (Λουκάς 10:17· 24:41· Ιωάννης 16:20-22· Πράξεις 11:23· 12:12-14· 20:36-38· 3 Ιωάννου 4) Εντούτοις, συνειδητοποιούσαν την ανάγκη που υπήρχε για εκδήλωση εγκράτειας ώστε τα συναισθήματά τους να μην οδηγήσουν σε αμαρτία. Το εδάφιο Εφεσίους 4:26, ΜΝΚ, το διασαφηνίζει αυτό πλήρως: ‘Να οργίζεστε και εντούτοις να μην αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύει βρίσκοντάς σας σε κατάσταση θυμού’.

 9. Γιατί είναι τόσο σημαντικό να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας;

⁹ Υπάρχει ο κίνδυνος να φαίνεται ότι ένας Χριστιανός εκδηλώνει εγκράτεια, ενώ, στην πραγματικότητα, τα συναισθήματά του έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο. Θυμηθείτε ποια ήταν η αντίδραση όταν ο Θεός επιδοκίμασε τη θυσία του Άβελ: ‘Ηγανάκτησεν ο Κάιν σφόδρα, και εκατηφίασε το πρόσωπον αυτού. Και είπε Ιεχωβά προς τον Κάιν, Δια τι ηγανάκτησας; και δια τι εκατηφίασε το πρόσωπόν σου; αν συ πράττης καλώς, δεν θέλεις είσθαι ευπρόσδεκτος; και εάν δεν πράττης καλώς, εις την θύραν κείται η αμαρτία. Αλλ’ εις σε θέλει είσθαι η επιθυμία αυτού [εκεί είναι η αμαρτία συσπειρωμένη μπροστά στην πόρτα, και λαχταράει εσένα, ΜΝΚ]’. (Γένεσις 4:5-7) Ο Κάιν απέτυχε να ελέγξει τα συναισθήματά του, πράγμα που τον οδήγησε στο να δολοφονήσει τον Άβελ. Τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα οδήγησαν σε ανεξέλεγκτη πράξη.

10. Τι μαθαίνετε από το παράδειγμα του Αμάν;

¹⁰ Εξετάστε επίσης ένα παράδειγμα από τις μέρες του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ. Ο αξιωματούχος που ονομαζόταν Αμάν θύμωσε επειδή ο Μαροδοχαίος δεν υποκλινόταν μπροστά του. Αργότερα, ο Αμάν νόμισε εσφαλμένα ότι θα του δειχνόταν εύνοια. ‘Εξήλθεν ο Αμάν την ημέραν εκείνην περιχαρής και εύθυμος την καρδίαν· αλλ’ ότε ο Αμάν είδε τον Μαροδοχαίον εν τη πύλη του βασιλέως, ότι δεν εσηκώθη ουδέ εκινήθη δι’ αυτόν, ενεπλήσθη ο Αμάν θυμού κατά του Μαροδοχαίου. Αλλ’ ο Αμάν εκράτησεν εαυτόν [κράτησε τον έλεγχο του εαυτού του, ΜΝΚ]· και εισήλθεν εις τον οίκον αυτού’. (Εσθήρ 5:9, 10) Γρήγορα ένιωσε το συναίσθημα της χαράς. Όμως, επίσης γρήγορα ένιωσε θυμό απλώς και μόνο στη θέα κάποιου εναντίον του οποίου έτρεφε μνησικακία. Μήπως νομίζετε πως όταν η Αγία Γραφή λέει ότι ο Αμάν ‘κράτησε τον έλεγχο του εαυτού του’ αυτό σημαίνει ότι εκείνος ήταν υποδειγματικός στον τομέα της εγκράτειας; Δύσκολα θα μπορούσε να το πει κανείς αυτό. Εκείνη την ώρα, ο Αμάν έλεγξε τις πράξεις του και κάθε εξωτερίκευση των συναισθημάτων του, αλλά απέτυχε να ελέγξει το ζηλόφθονο θυμό του. Τα συναισθήματά του τον οδήγησαν στο να καταστρώσει μια δολοφονία.

11. Ποιο πρόβλημα υπήρχε στην εκκλησία των Φιλίππων, και τι μπορεί να είχε οδηγήσει σε αυτό;

¹¹ Παρόμοια, η έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων σήμερα μπορεί να βλάψει πάρα πολύ τους Χριστιανούς. ‘Αυτό δεν θα αποτελέσει πρόβλημα για την εκκλησία’, μπορεί να πιστεύουν μερικοί. Όμως, έχει συμβεί αυτό. Δυο χρισμένες Χριστιανές που ζούσαν στους Φιλίππους είχαν μια σοβαρή διαφορά την οποία η Αγία Γραφή δεν περιγράφει. Φανταστείτε αυτή την εκδοχή: Η Ευωδία προσκάλεσε μερικούς αδελφούς και αδελφές σε κάποιο γεύμα ή σε μια ευχάριστη συγκέντρωση. Η Συντύχη δεν προσκλήθηκε και ένιωσε πληγωμένη. Ίσως να αντέδρασε με το να μην καλέσει την Ευωδία σε κάποια άλλη περίπτωση αργότερα. Κατόπιν, και οι δυο άρχισαν να ψάχνουν η μια για τα λάθη της άλλης· με τον καιρό, σχεδόν δεν μιλούσαν μεταξύ τους. Σε ένα σενάριο σαν αυτό, μήπως το βασικό πρόβλημα ήταν η παράλειψη πρόσκλησης σε κάποιο γεύμα; Όχι. Αυτό θα ήταν απλώς η σπίθα. Όταν αυτές οι δυο χρισμένες αδελφές απέτυχαν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους, η σπίθα έγινε πυρκαγιά σε δάσος. Το πρόβλημα επέμεινε και οξύνθηκε μέχρις ότου χρειάστηκε να επέμβει ένας απόστολος.—Φιλιππησίους 4:2, 3.

Τα Συναισθήματά σας και οι Αδελφοί Σας

12. Γιατί μας δίνει ο Θεός τη συμβουλή που βρίσκεται στο εδάφιο Εκκλησιαστής 7:9;

¹² Ομολογουμένως δεν είναι εύκολο να ελέγξει κάποιος τα συναισθήματά του όταν νιώθει προσβλημένος, πληγωμένος ή θύμα προκατάληψης. Ο Ιεχωβά το γνωρίζει αυτό εφόσον παρατηρεί τις ανθρώπινες σχέσεις από την αρχή της ύπαρξης του ανθρώπου. Ο Θεός μάς συμβουλεύει: «Μη σπεύδε εν τω πνεύματί σου να θυμόνης [να προσβάλλεσαι, ΜΝΚ]· διότι ο θυμός [το να προσβάλλεται κάποιος είναι κάτι που, ΜΝΚ] αναπαύεται εν τω κόλπω των αφρόνων». (Εκκλησιαστής 7:9) Παρατηρήστε ότι ο Θεός δίνει προσοχή πρώτα στα συναισθήματα, όχι στις πράξεις. (Παροιμίαι 14:17, ΜΝΚ· 16:32· Ιακώβου 1:19) Ρωτήστε τον εαυτό σας: ‘Μήπως πρέπει να δίνω περισσότερη προσοχή στον έλεγχο των συναισθημάτων μου;’

13, 14. (α) Τι αναπτύσσεται συνήθως στον κόσμο εξαιτίας της αποτυχίας των ανθρώπων να ελέγξουν τα συναισθήματά τους; (β) Ποια πράγματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους Χριστιανούς στο να τρέφουν αισθήματα μνησικακίας;

¹³ Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο οι οποίοι αποτυγχάνουν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους ξεκινούν βεντέτες—γεμάτες πικρία, ακόμη και βίαιες, μακροχρόνιες έχθρες εξαιτίας μιας πραγματικής ή φανταστικής αδικίας που έγινε εναντίον των ιδίων ή κάποιου συγγενή τους. Από τη στιγμή που τα συναισθήματα θα ξεφύγουν από τον έλεγχο, μπορούν να ασκούν την επιβλαβή επιρροή τους επί μακρό χρονικό διάστημα. (Παράβαλε Γένεσις 34:1-7, 25-27· 49:5-7· 2 Σαμουήλ 2:17-23· 3:23-30· Παροιμίαι 26:24-26). Σίγουρα, οι Χριστιανοί, ανεξάρτητα από το εθνικό ή το πολιτιστικό τους παρελθόν, θα πρέπει να θεωρούν τέτοιες πικρές εχθρότητες ή αισθήματα μνησικακίας ως κάτι εσφαλμένο, κακό, κάτι που πρέπει να αποφεύγουν. (Λευιτικόν 19:17) Θεωρείτε εσείς ότι το να αποφεύγετε τα αισθήματα μνησικακίας αποτελεί μέρος της εγκράτειας που πρέπει να εκδηλώνετε όσον αφορά τα συναισθήματα;

¹⁴ Ακριβώς όπως συνέβη στην περίπτωση της Ευωδίας και της Συντύχης, η αποτυχία κάποιου να ελέγξει τα συναισθήματά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε προβλήματα τώρα. Μια αδελφή μπορεί να νιώθει προσβλημένη επειδή δεν προσκλήθηκε σε κάποιο γαμήλιο γεύμα. Ή ίσως το παιδί της ή ο εξάδελφός της να ήταν εκείνοι που δεν συμπεριλήφτηκαν στο γεύμα. Ή ίσως κάποιος αδελφός να αγόρασε ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο από κάποιο συγχριστιανό του και, προτού περάσει πολύς καιρός, το αυτοκίνητο να χάλασε. Όποιος και αν ήταν ο λόγος, αυτό προκάλεσε πληγωμένα αισθήματα, τα συναισθήματα δεν ελέγχτηκαν, και εκείνοι που περιλαμβάνονταν αναστατώθηκαν. Τι θα μπορούσε να συμβεί κατόπιν;

15. (α) Ποια θλιβερά αποτελέσματα έχουν προκύψει από αισθήματα μνησικακίας ανάμεσα σε Χριστιανούς; (β) Ποια συμβουλή της Αγίας Γραφής αναφέρεται στην τάση τού να τρέφει κάποιος αισθήματα μνησικακίας;

¹⁵ Αν ένα αναστατωμένο άτομο δεν εργαστεί για να ελέγξει τα συναισθήματά του και να κάνει ειρήνη με τον αδελφό του, θα μπορούσε να αναπτυχτεί μνησικακία. Υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες ένας Μάρτυρας ζήτησε να μη διοριστεί σε μια συγκεκριμένη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας επειδή «δεν του άρεσε» κάποιος Χριστιανός ή κάποια οικογένεια που παρακολουθούσε τη συνάθροιση εκεί. Πόσο θλιβερό είναι αυτό! Η Αγία Γραφή λέει ότι θα αποτελούσε ήττα για τους Χριστιανούς το να πηγαίνουν ο ένας τον άλλον στα κοσμικά δικαστήρια, αλλά δεν θα ήταν ανάλογη ήττα το να αποφεύγουμε έναν αδελφό εξαιτίας κάποιας περασμένης προσβολής που έγινε σε εμάς ή σε κάποιο συγγενή μας; Μήπως τα συναισθήματά μας αποκαλύπτουν ότι τοποθετούμε τις σχέσεις αίματος πιο πάνω από την ειρήνη με τους αδελφούς και τις αδελφές μας; Μήπως λέμε ότι είμαστε πρόθυμοι να πεθάνουμε για την αδελφή μας, αλλά τα συναισθήματά μας μάς επηρεάζουν σε τέτοιο βαθμό ώστε τώρα σχεδόν δεν της μιλάμε; (Παράβαλε Ιωάννης 15:13). Ο Θεός μάς λέει εύστοχα: «Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού· . . . ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων. Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή».—Ρωμαίους 12:17-19· 1 Κορινθίους 6:7, ΜΝΚ.

16. Ποιο καλό παράδειγμα έθεσε ο Αβραάμ όσον αφορά την αντιμετώπιση των συναισθημάτων;

¹⁶ Ένα βήμα προς την επανάκτηση του ελέγχου των συναισθημάτων μας είναι το να κάνουμε ειρήνη ή να δίνουμε λύση στην αιτία του παραπόνου, αντί να επιτρέπουμε στις έχθρες να επιμένουν. Θυμηθείτε τι συνέβη όταν η γη δεν μπορούσε να συντηρήσει τα μεγάλα κοπάδια του Αβραάμ καθώς και εκείνα του Λωτ, και ως αποτέλεσμα οι μισθωτοί εργάτες τους άρχισαν να τσακώνονται. Μήπως ο Αβραάμ άφησε τα συναισθήματά του να τον κυριέψουν; Ή εκδήλωσε εγκράτεια; Προς έπαινό του, αυτός πρότεινε μια ειρηνική λύση σε αυτή τη διένεξη που αφορούσε την επαγγελματική ενασχόληση αυτών των δυο ανθρώπων· ο καθένας να έχει μια ξεχωριστή περιοχή. Μάλιστα, έδωσε στον Λωτ τη δυνατότητα να διαλέξει πρώτος. Ο Αβραάμ, αποδεικνύοντας ότι δεν είχε αισθήματα πικρίας και ότι δεν έτρεφε μνησικακία, πήγε αργότερα να πολεμήσει για χάρη του Λωτ.—Γένεσις 13:5-12· 14:13-16.

17. Πώς απέτυχε ο Παύλος και ο Βαρνάβας σε κάποια περίπτωση, αλλά τι ακολούθησε κατόπιν;

¹⁷ Μπορούμε επίσης να μάθουμε για την εγκράτεια από ένα περιστατικό το οποίο περιλάμβανε τον Παύλο και τον Βαρνάβα. Έπειτα από χρόνια συνεργασίας, διαφώνησαν για το αν θα έπαιρναν μαζί τους τον Μάρκο σε κάποιο ταξίδι. «Συνέβη . . . ερεθισμός [έντονο ξέσπασμα θυμού, ΜΝΚ], ώστε απεχωρίσθησαν απ’ αλλήλων, και ο . . . Βαρνάβας, παραλαβών τον Μάρκον, εξέπλευσεν εις Κύπρον». (Πράξεις 15:39) Το γεγονός ότι αυτοί οι ώριμοι άντρες απέτυχαν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να παρέχει μια προειδοποίηση σε εμάς. Αν αυτό μπόρεσε να συμβεί σε εκείνους, μπορεί να συμβεί και σε εμάς. Ωστόσο, εκείνοι δεν επέτρεψαν να αναπτυχτεί διαρκής ρήξη ή να δημιουργηθεί βεντέτα. Η αφήγηση αποδεικνύει ότι οι αδελφοί που περιλαμβάνονταν ανέκτησαν τον έλεγχο των συναισθημάτων τους και αργότερα συνεργάστηκαν με ειρήνη.—Κολοσσαείς 4:10, ΜΝΚ· 2 Τιμόθεον 4:11.

18. Αν τα αισθήματα είναι πληγωμένα, τι μπορεί να κάνει ο ώριμος Χριστιανός;

¹⁸ Μπορούμε να αναμένουμε ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν πληγωμένα αισθήματα, ακόμη και αισθήματα μνησικακίας, μέσα στο λαό του Θεού. Αυτά υπήρχαν στον καιρό των Εβραίων και στις μέρες των αποστόλων. Έχουν επίσης εμφανιστεί ανάμεσα στους δούλους του Ιεχωβά στον καιρό μας, επειδή όλοι είμαστε ατελείς. (Ιακώβου 3:2) Ο Ιησούς παρότρυνε τους ακολούθους του να ενεργούν γρήγορα για να επιλύουν τέτοια προβλήματα μεταξύ αδελφών. (Ματθαίος 5:23-25) Όμως, είναι ακόμη καλύτερο να τα αποτρέπουμε εξαρχής με το να βελτιώνουμε την εγκράτειά μας. Αν νιώθετε ότι έχετε προσβληθεί ή θιχτεί από κάτι, σχετικά μικρό, που είπε ή έκανε ο αδελφός ή η αδελφή σας, γιατί να μην ελέγξετε τα συναισθήματά σας και απλούστατα να το ξεχάσετε; Είναι πραγματικά αναγκαίο να έρθετε σε αντιπαράθεση με το άλλο άτομο, δείχνοντας ότι δεν θα ικανοποιηθείτε μέχρις ότου εκείνο παραδεχτεί ότι έκανε λάθος; Πόσο έλεγχο λοιπόν ασκείτε στα δικά σας συναισθήματα;

Είναι Δυνατόν!

19. Γιατί είναι κατάλληλο που η εξέτασή μας επικεντρώθηκε στον έλεγχο των συναισθημάτων μας;

¹⁹ Ασχοληθήκαμε κυρίως με μια πλευρά της εγκράτειας, τον έλεγχο των συναισθημάτων μας. Αυτός είναι ένας βασικός τομέας επειδή η αποτυχία να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας μπορεί να οδηγήσει στο να χάσουμε τον έλεγχο της γλώσσας μας, των σεξουαλικών παρορμήσεών μας, των συνηθειών μας στο φαγητό και πολλών άλλων πλευρών της ζωής στις οποίες πρέπει να εκδηλώνουμε εγκράτεια. (1 Κορινθίους 7:8, 9· Ιακώβου 3:5-10) Ωστόσο, πάρτε θάρρος, επειδή μπορείτε να βελτιωθείτε στο να διατηρείτε εγκράτεια.

20. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η βελτίωση είναι δυνατή;

²⁰ Ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι για αυτό; Η εγκράτεια είναι ένας από τους καρπούς του πνεύματός του. (Γαλάτας 5:22, 23) Επομένως, στο βαθμό που εργαζόμαστε για να έχουμε τα προσόντα να αποκτήσουμε άγιο πνεύμα από τον Ιεχωβά και για να το λάβουμε, καθώς και για να εκδηλώνουμε την καρποφορία του, σε αυτόν το βαθμό μπορούμε να αναμένουμε ότι θα είμαστε περισσότερο εγκρατείς. Ποτέ μην ξεχνάτε τη διαβεβαίωση του Ιησού: «Ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού».—Λουκάς 11:13· 1 Ιωάννου 5:14, 15.

21. Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε στο μέλλον σε σχέση με την εγκράτεια και τα συναισθήματά σας;

²¹ Μη φαντάζεστε ότι θα είναι εύκολο. Μάλιστα, μπορεί να είναι δυσκολότερο για μερικούς οι οποίοι μεγάλωσαν ανάμεσα σε ανθρώπους που άφηναν αχαλίνωτα τα συναισθήματά τους, για μερικούς που έχουν πιο ευέξαπτη ιδιοσυγκρασία ή για μερικούς που απλώς ποτέ δεν προσπάθησαν να δείξουν εγκράτεια. Για έναν τέτοιο Χριστιανό, το να έχει εγκράτεια και να την αφήνει να ξεχειλίζει μπορεί να αποτελεί πραγματική πρόκληση. Εντούτοις, αυτό είναι δυνατόν. (1 Κορινθίους 9:24-27) Καθώς πλησιάζουμε ολοένα και περισσότερο στο τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων, η ένταση και οι πιέσεις θα αυξηθούν. Θα χρειαστούμε όχι λιγότερη εγκράτεια, αλλά περισσότερη, πολύ περισσότερη! Εξετάστε τον εαυτό σας σε σχέση με την εγκράτειά σας. Αν δείτε τομείς στους οποίους χρειάζεται να βελτιωθείτε, εργαστείτε σε αυτό. (Ψαλμός 139:23, 24) Ζητήστε από τον Θεό περισσότερο από το πνεύμα του. Εκείνος θα σας ακούσει και θα σας βοηθήσει ώστε η εγκράτειά σας να υπάρχει και να ξεχειλίζει.—2 Πέτρου 1:5-8, ΜΝΚ.

Σημεία για Σκέψη

◻ Γιατί είναι τόσο σημαντικός ο έλεγχος των συναισθημάτων σας;

◻ Τι μάθατε από τα παραδείγματα του Αμάν και της Ευωδίας και της Συντύχης;

◻ Τι θα προσπαθήσετε ειλικρινά να κάνετε αν ανακύψει κάποια αιτία λόγω της οποίας μπορεί να προσβληθείτε;

◻ Πώς μπορεί να σας βοηθήσει η εγκράτεια να αποφύγετε να τρέφετε οποιαδήποτε μνησικακία;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Όταν ο Παύλος βρέθηκε ενώπιον του Φήλικα και της Δρουσίλλας μίλησε για δικαιοσύνη και εγκράτεια