Εξακολουθείτε να Περπατάτε στο Θείο Φως
«Ο Θεός είναι φως».—1 ΙΩΑΝΝΟΥ 1:5.
Όταν θα γίνεται εκκλησιαστική μελέτη αυτού του άρθρου και των δύο άρθρων που το ακολουθούν, ο οδηγός θα πρέπει να φροντίσει να διαβαστούν τα αναφερόμενα τμήματα από την Πρώτη Ιωάννου σύμφωνα με το διαθέσιμο χρόνο
1, 2. Πότε και πού γράφτηκε η Πρώτη Ιωάννου, και σε ποιους εφαρμόζεται;
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ είναι ευγνώμονες για το θείο φως και έχουν σκοπό να εξακολουθήσουν να περπατούν σ’ αυτό. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να γίνει αυτό, γιατί ακόμη και οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού αντιμετώπισαν αποστασία. Αλλά οι όσιοι απόστολοι του Ιησού εμπόδισαν τη διάδοσή της, και ένας που ‘έγινε εμπόδιο’ ήταν και ο απόστολος Ιωάννης. (2 Θεσσαλονικείς 2:1-12) Περίπου το 98 μ.Χ., όταν ήταν πολύ γέρος και ζούσε μέσα ή κοντά στην Έφεσο, έγραψε την πρώτη του θεόπνευστη επιστολή. Η συμβουλή που περιείχε βοήθησε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα να εξακολουθήσουν να περπατούν στο θείο φως. Αλλά τι θα πούμε για μας;
2 Τα λόγια του Ιωάννη είναι το ίδιο υποβοηθητικά για τους Χριστιανούς του 20ού αιώνα. Έτσι στη διάρκεια της προσωπικής μελέτης αυτού του άρθρου και των δύο άρθρων που ακολουθούν, φροντίστε να διαβάσετε όλα τα τμήματα που αναφέρονται από την πρώτη του θεόπνευστη επιστολή καθώς αυτά θα εξετάζονται. Στην επιστολή του αποστόλου και στα σχόλιά μας που βασίζονται σ’ αυτήν, αντωνυμίες όπως το «ημείς» και το «ημάς» αναφέρονται κυρίως στους χρισμένους ακολούθους του Ιησού. Αλλά οι βασικές αρχές σχετικά με τη δικαιοσύνη, την αγάπη, την πίστη, και τα παρόμοια, εφαρμόζονται επίσης σε Χριστιανούς που έχουν επίγειες ελπίδες.
Η Συμμετοχή που Φέρνει Χαρά
3. Ποια απόδειξη υπάρχει ότι ο Γιος του Θεού έζησε, υπέφερε, και πέθανε ως άνθρωπος, και γιατί ονομάζεται ‘ο λόγος της ζωής’;
3 Ο Ιωάννης μιλάει πρώτα για μια χαρωπή «κοινωνίαν [συμμετοχή, ΜΝΚ]». (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 1:1-4.) Ο Ιησούς, ‘ο λόγος της ζωής’, ήταν με τον Ιεχωβά «απ’ αρχής» ως πρώτο δημιούργημα του Θεού, μέσω του οποίου «εκτίσθησαν τα πάντα [όλα τα άλλα πράγματα, ΜΝΚ]». (Κολοσσαείς 1:15, 16) Ορισμένοι αποστάτες του πρώτου αιώνα ισχυρίζονταν ότι ήταν αναμάρτητοι και αρνούνταν τη δικαιωματική θέση του Χριστού στη θεία διευθέτηση. Αλλά οι απόστολοι του Ιησού τον είχαν ακούσει να μιλάει, τον είχαν παρακολουθήσει με προσοχή, τον είχαν αγγίξει. Ήξεραν ότι η δύναμη του Θεού λειτουργούσε διαμέσου αυτού. Έτσι υπήρχε μαρτυρία από αυτόπτες μάρτυρες ότι αυτός ήταν ο Γιος του Θεού που έζησε, υπέφερε, και πέθανε ως άνθρωπος. Αυτός είναι ‘ο λόγος της ζωής’ επειδή «η [αιώνια] ζωή εφανερώθη» διαμέσου του Ιησού, μέσω του οποίου ο Θεός προμήθευσε το αντίλυτρο.—Ρωμαίους 6:23· 2 Τιμόθεον 1:9, 10.
4. Τι σημαίνει η ‘συμμετοχή’ που έχουν οι χρισμένοι;
4 Με όσα είπαν και έγραψαν οι απόστολοι, ‘μαρτυρούσαν [έδιναν μαρτυρία, ΜΝΚ]’ για τον αναμάρτητο άνθρωπο Ιησού Χριστό. Ο Ιωάννης ‘απήγγειλε [ανέφερε, ΜΝΚ]’ τέτοια ζητήματα για να μπορούν οι χρισμένοι να έχουν «κοινωνίαν [συμμετοχή, ΜΝΚ]», ή επικοινωνία, με άλλους κληρονόμους της Βασιλείας, με τον Πατέρα, και με τον Γιο Του. Αυτή η ‘συμμετοχή’ σημαίνει ενότητα και προξενεί μεγάλη χαρά. (Ψαλμός 133:1-3· Ιωάννης 17:20, 21) Οι αποστάτες που μισούν τους πρώην συντρόφους τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά δεν έχουν πια τέτοια επικοινωνία με τον Θεό και τον Χριστό.
«Ο Θεός Είναι Φως»
5. Ποια «επαγγελία» έλαβαν οι απόστολοι από τον Ιησού, και πώς αυτή επηρεάζει τη διαγωγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά;
5 Εκείνο που αναφέρεται μετά, είναι μια «επαγγελία [άγγελμα, ΜΝΚ]» που οι απόστολοι έλαβαν από τον Ιησού. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 1:5-7.) Είναι αυτή: «Ο Θεός είναι φως και σκοτία [τίποτα ακάθαρτο, ανήθικο, ψεύτικο, ή ασεβές] εν αυτώ δεν υπάρχει ουδεμία». Έτσι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποφεύγουν όλες τις αμαρτωλές πράξεις που συνδέονται με το σκοτάδι. (Ιώβ 24:14-16· Ιωάννης 3:19-21· Ρωμαίους 13:11-14· 2 Κορινθίους 6:14· 1 Θεσσαλονικείς 5:6-9) Επειδή ορισμένοι αποστάτες δεν πίστευαν ότι υπάρχουν αμαρτωλά έργα, βρίσκονταν σε πνευματικό σκοτάδι. Ισχυρίζονταν ότι είχαν μυστική γνώση, αλλά ο Θεός είναι φως, όχι σκοτεινή μυστικότητα. Αυτός δίνει πνευματικό φως μόνο στους πιστούς του μάρτυρες.—Ματθαίος 5:14-16· 1 Πέτρου 2:9.
6. Πώς ευλογούμαστε αν ‘πράττουμε την αλήθεια’;
6 Αν λέμε ότι έχουμε «κοινωνίαν» με τον Θεό αλλά «περιπατώμεν εν τω σκότει», ζώντας μια αμαρτωλή ζωή, «ψευδόμεθα και δεν πράττομεν την αλήθειαν», δηλαδή δεν ζούμε σε αρμονία μ’ αυτήν. Αλλά αν επιδιώκουμε μια πορεία που εναρμονίζεται με την αλήθεια, βρισκόμαστε στο φως, ακριβώς όπως είναι και ο Θεός. Έχουμε «κοινωνίαν» με συγχριστιανούς, που όλοι είναι ενοποιημένοι στις δογματικές διδασκαλίες, στις πνευματικές απόψεις, στο έργο μαθήτευσης, και σε άλλα χαρακτηριστικά της καθαρής λατρείας.
7. Γιατί το αίμα του Χριστού μπορεί να ‘καθαρίσει ημάς από πάσης αμαρτίας’;
7 Σε αντίθεση με ορισμένους αποστάτες της τότε εποχής, εμείς που «περιπατώμεν εν τω φωτί» αναγνωρίζουμε ότι η αμαρτία είναι ακάθαρτη. Το αίμα του Ιησού «καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας» επειδή δεν είμαστε εκούσιοι αμαρτωλοί. (Ματθαίος 12:31, 32) Είμαστε πραγματικά ευγνώμονες, που ο Θεός δείχνει έλεος ακόμη και σε Χριστιανούς που σφάλλουν αλλά μετανοούν.—Ψαλμός 103:8-14· Μιχαίας 7:18, 19.
Βάση για Εξιλέωση
8, 9. (α) Ποια είναι η βάση που θα χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά για να μας συγχωρήσει; (β) Τι έλεγαν μερικοί αποστάτες σχετικά με την αμαρτία, και γιατί έκαναν λάθος;
8 Ο Ιωάννης αναφέρει έπειτα τη βάση για τον καθαρισμό από την αμαρτία. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 1:8–2:2.) Αν πούμε, «Αμαρτίαν δεν έχομεν», αρνιόμαστε το γεγονός ότι όλοι οι ατελείς άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, και «η αλήθεια δεν είναι εν ημίν». (Ρωμαίους 5:12) Αλλά ο Θεός είναι «πιστός» και μας συγχωρεί «εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών» σ’ αυτόν με μια στάση μετάνοιας που μας υποκινεί να εγκαταλείψουμε την αδικοπραγία. (Παροιμίαι 28:13) Ο Θεός είπε για εκείνους που είναι στη νέα διαθήκη: «Την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον». (Ιερεμίας 31:31-34· Εβραίους 8:7-12) Συγχωρώντας τους, παραμένει πιστός σ’ εκείνη την υπόσχεση.
9 Επιπρόσθετα, ο Θεός είναι «δίκαιος», και προσκολλάται πάντα στους δικούς του κανόνες δικαιοσύνης. Έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης μέσω του αντιλύτρου και μπορεί «να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας» αν εξομολογούμαστε την αμαρτωλότητά μας με πίστη στη θυσία του Ιησού. (Εβραίους 9:11-15) Με το θάνατό του ο Μεσσίας απομάκρυνε τις αμαρτίες, όπως ο φορτωμένος με τις αμαρτίες τράγος αποστελλόταν στην έρημο τη Μέρα του Εξιλασμού. (Λευιτικόν 16:20-22· Ησαΐας 53:5, 8, 11, 12· 1 Πέτρου 2:24) Μερικοί αποστάτες έλεγαν, «Δεν ημαρτήσαμεν», και έτσι ‘έβγαζαν τον Ιεχωβά ψεύτη’. Αλλά ‘ο Θεός είναι αψευδής’, και ο Λόγος του δείχνει ότι όλοι οι ατελείς άνθρωποι είναι αμαρτωλοί. (Τίτον 1:2· Εκκλησιαστής 7:20· Ρωμαίους 3:23) Αν λέγαμε ότι «δεν ημαρτήσαμεν», αυτό θα σήμαινε ότι ο λόγος του Θεού δεν είναι «εν ημίν», δεν είναι στην καρδιά μας!—Παραβάλετε Εβραίους 8:10.
10. Με ποιο τρόπο είναι ο Ιησούς «ιλασμός»;
10 Ο Ιωάννης γράφει «ταύτα [αυτά τα πράγματα, ΜΝΚ]» για την αμαρτία, τη συγχώρεση και τον καθαρισμό, για να μην κάνουμε την αμαρτία συνήθειά μας. Τα λόγια του θα πρέπει να μας υποκινήσουν να κάνουμε σκληρό αγώνα για να μην αμαρτάνουμε. (1 Κορινθίους 15:34) Αλλά αν ‘αμαρτήσωμεν’ και δείξουμε μετάνοια έχουμε «παράκλητον [βοηθό, ΜΝΚ] προς τον Πατέρα»—«τον Ιησούν Χριστόν, τον δίκαιον», που μεσολαβεί για μας στον Θεό. (Εβραίους 7:26· παραβάλετε Ιωάννης 17:9, 15, 20.) Ο Ιησούς είναι «ιλασμός [εξιλεωτική θυσία, ΜΝΚ]». Ο θάνατός του ικανοποίησε τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης και έκανε δυνατό να δείξει έλεος ο Θεός και να αφαιρέσει την κατηγορία για αμαρτία από τους πνευματικούς Ισραηλίτες και απ’ ‘όλο τον κόσμο’ που περιλαμβάνει και το ‘μεγάλο πλήθος’. (Ρωμαίους 6:23· Γαλάτας 6:16· Αποκάλυψις 7:4-14) Πώς εκτιμούμε αυτή τη θυσία!
Υπακούτε στον Θεό και Δείχνετε Αγάπη
11. Τι απόδειξη έχουμε για να γνωρίζουμε ότι ‘είμαστε σε ενότητα’ με τον Θεό;
11 Για να εξακολουθούμε να περπατούμε στο θείο φως, χρειάζεται να υπακούμε στον Ιεχωβά. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:3-6.) Αντιλαμβανόμαστε ότι «εγνωρίσαμεν» τον Θεό, δηλαδή αποκτήσαμε κατανόηση γι’ αυτόν και για τις ιδιότητές του, «εάν τας εντολάς αυτού φυλάττωμεν». Οποιοσδήποτε ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τον Ιεχωβά αλλά δεν τον υπακούει «ψεύστης είναι». Αντιστρόφως, «η αγάπη του Θεού είναι τετελειωμένη [έχει γίνει τέλεια, ΜΝΚ]» ή πλήρης, αν τηρούμε το λόγο του. ‘Μέσω αυτής’ της απόδειξης ότι υπακούμε και αγαπούμε τον Θεό, γνωρίζουμε ότι «είμεθα εν αυτώ [είμαστε σε ενότητα μ’ αυτόν, ΜΝΚ]». Και είμαστε υποχρεωμένοι να περπατούμε όπως περπατούσε κι ο Γιος του, στο έργο της μαθήτευσης, στις σχέσεις με τους άλλους, και ούτω καθεξής.
12. Ποια ‘παλαιά εντολή’ έχουν οι Χριστιανοί, και πώς είναι αυτή επίσης ‘νέα’;
12 Η αδελφική αγάπη επίσης είναι ζωτική. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:7, 8.) Ο Ιωάννης γράφει μια «εντολήν παλαιάν» που οι πιστοί είχαν «απ’ αρχής» της Χριστιανικής τους ζωής. Είναι ‘παλαιά’ επειδή ο Ιησούς την είχε δώσει πριν από χρόνια όταν είπε στους ακολούθους του ‘να αγαπούν αλλήλους καθώς αυτός τους ηγάπησε’. (Ιωάννης 13:34) Ωστόσο είναι επίσης ‘νέα’ γιατί προχωρεί πιο πέρα από την αγάπη για τον πλησίον που απαιτούσε ο Νόμος και απαιτεί να είναι κάποιος πρόθυμος να δώσει τη ζωή του για τους ομοπίστους του. (Λευιτικόν 19:18· Ιωάννης 15:12, 13) Επειδή η αυτοθυσιαστική μας αγάπη αποδεικνύει ότι η συμμόρφωση με αυτή τη ‘νέα εντολή’ είναι ‘αληθής εις αυτόν και εις ημάς [και στην περίπτωσή του Χριστού και στη δική μας, ΜΝΚ], το σκότος παρέρχεται και το φως το αληθινόν ήδη φέγγει’ ανάμεσά μας.
13. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:9-11, ποιος είναι «εν τω φωτί» και ποιος δεν είναι;
13 Ωστόσο, ποιος είναι πραγματικά «εν τω φωτί»; (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:9-11.) «Όστις λέγει ότι είναι εν τω φωτί και μισεί τον αδελφόν αυτού» βρίσκεται σε πνευματικό σκοτάδι «έως τώρα». Αλλά «όστις αγαπά τον αδελφόν αυτού εν τω φωτί μένει», και στην περίπτωσή του δεν υπάρχει «σκάνδαλον [αιτία για πρόσκομμα, ΜΝΚ]». Εδώ η Ελληνική λέξη αναφέρεται σε μια παγίδα με δόλωμα για ζώα και σημαίνει κάτι που μπορεί να φέρει την πτώση στην αμαρτία. Στην πραγματικότητα, κάποιος που ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανός αλλά μισεί τον αδελφό του «δεν εξεύρει πού υπάγει, διότι το σκότος ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού». (Ματθαίος 13:13-15) Θα σας υποκινήσει αυτή η προειδοποίηση να αποφύγετε το πνευματικό σκοτάδι με το να αρνηθείτε να επιτρέψετε στις προσωπικές διαφορές, τα ψέματα των αποστατών, ή οτιδήποτε άλλο να καταστρέψει την αδελφική σας αγάπη;
Βάση για Εμπιστοσύνη
14. Ποια είναι τα «τεκνία» και ποιοι οι «πατέρες» στους οποίους απευθύνεται ο Ιωάννης;
14 Ο Ιωάννης μετά εκφράζει εμπιστοσύνη στα «τεκνία (μικρά [νεαρά] παιδιά, ΜΝΚ)», εννοώντας προφανώς ολόκληρη την εκκλησία. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:12-14.) Οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρηθεί ‘για το όνομα [για χάρη του ονόματος, ΜΝΚ] του Χριστού’, γιατί μόνο μέσω αυτού έχει κάνει ο Θεός τη σωτηρία δυνατή. (Πράξεις 4:12) Οι χρισμένοι ‘γνωρίζουν τον Πατέρα’ επειδή αυτός τους έχει αναγεννήσει με το πνεύμα του. Μερικοί είναι «πατέρες»—πιθανόν πιο ηλικιωμένοι, πιο έμπειροι, και πνευματικά προοδευμένοι πιστοί. Γνωρίζουν τον Ιησού, που υπήρχε «απ’ αρχής» επειδή ο Θεός τον δημιούργησε πριν από όλα τα άλλα πράγματα.
15. (α) Ποιοι είναι οι «νεανίσκοι» στους οποίους απευθύνεται ο Ιωάννης, και πώς έχουν ‘νικήσει τον πονηρό’; (β) Δώστε ένα παράδειγμα για το πώς μπορούμε να ‘νικήσουμε’ τον Σατανά σήμερα.
15 «Οι νεανίσκοι [νεαροί άνδρες, ΜΝΚ]» στους οποίους απευθύνεται ο Ιωάννης ίσως είναι νεότεροι, λιγότεροι έμπειροι Χριστιανοί. Αυτοί ‘ενίκησαν τον πονηρόν’, τον Σατανά, με το να μην υποκύψουν στα «διανοήματά [σχέδια, ΜΝΚ]» του. (2 Κορινθίους 2:11) Για παράδειγμα, σήμερα αυτό θα περιελάμβανε το να αποφεύγουμε την ακάθαρτη ψυχαγωγία, την αισθησιακή μουσική και την πορνογραφία, που μπορούν να υποσκάψουν τις Χριστιανικές αρχές και να έχουν σαν αποτέλεσμα τη σεξουαλική ανηθικότητα. Οι «νεανίσκοι» έχουν νικήσει τον Σατανά επειδή είναι πνευματικά «ισχυροί» και «ο λόγος του Θεού» παραμένει μέσα τους. Είθε να είμαστε σαν κι αυτούς στο να δεχόμαστε τις πνευματικές προμήθειες του Θεού, να απορρίπτουμε την αποστασία, και να συνεχίζουμε να περπατούμε στο θείο φως.
Μια Αγάπη που Πρέπει να Μην Έχουμε
16. Ποια αγάπη πρέπει να μην έχουμε, αλλά τι θα αλήθευε για μας αν είχαμε κοσμικές απόψεις και βλέψεις;
16 Είτε είμαστε πιο νέοι είτε πιο ηλικιωμένοι Χριστιανοί, υπάρχει μια αγάπη που πρέπει να μην έχουμε. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:15-17.) Πρέπει να μην ‘αγαπούμε τον κόσμο ή οτιδήποτε βρίσκεται σ’ αυτόν’. Μάλλον, χρειάζεται προφύλαξη για να μην κηλιδωθούμε από τη διαφθορά της ασεβούς ανθρώπινης κοινωνίας και να μην αναπνέουμε από το «πνεύμα» της, δηλαδή να μην μας ωθεί η αμαρτωλή κυριαρχούσα της στάση. (Εφεσίους 2:1, 2· Ιακώβου 1:27) Αν έχουμε κοσμικές απόψεις και βλέψεις, «η αγάπη του Πατρός» δεν θα είναι μέσα μας. (Ιακώβου 4:4) Αυτό πραγματικά μας παρέχει τροφή για σκέψη με προσευχή, έτσι δεν είναι;
17. Ποιες κοσμικές επιθυμίες πρέπει να μην ικανοποιούν οι Χριστιανοί;
17 «Παν το εν τω κόσμω» δεν προέρχεται από τον Θεό. Σ’ αυτό περιλαμβάνεται «η επιθυμία της σαρκός», που για να ικανοποιηθεί σημαίνει ότι πρέπει να ικανοποιηθούν αμαρτωλοί πόθοι όπως είναι οι ανήθικες σεξουαλικές επιθυμίες. (1 Κορινθίους 6:15-20· Γαλάτας 5:19-21) Χρειάζεται επίσης να αποφεύγουμε να ενδίδουμε στην «επιθυμία των οφθαλμών». Ο απαγορευμένος καρπός που ήταν επιθυμητός στα μάτια, δελέασε την Εύα, και το να παρακολουθεί ο Δαβίδ τη Βηθ-σαβεέ, ενώ αυτή λουζόταν, τον οδήγησε σε χονδροειδή αμαρτία. (Γένεσις 3:6· 2 Σαμουήλ 11:2-17) Για να εξακολουθούμε να περπατούμε στο θείο φως λοιπόν, πρέπει να αποφεύγουμε την ψυχαγωγία που φέρνει εξαχρείωση και τα άλλα πράγματα που διεγείρουν αμαρτωλές επιθυμίες και διαφθείρουν την καρδιά.—Παροιμίαι 2:10-22· 4:20-27.
18. Γιατί είναι μάταια η «αλαζονεία του βίου», και τι δεν φέρνει;
18 Κάτι που επίσης προέρχεται από τον κόσμο είναι «η αλαζονεία του βίου [η φανταχτερή επίδειξη των μέσων διαβίωσης, ΜΝΚ]». Ένα υπερήφανο άτομο μπορεί να καυχάται για τον πλούτο του, για το ρουχισμό του, και τα παρόμοια, που όλα μπορούν να χαθούν. Η ‘φανταχτερή επίδειξή’ του μπορεί να εντυπωσιάσει ορισμένα άτομα και να φέρει πρόσκαιρους επαίνους, αλλά όχι τη θεία ευλογία.—Ματθαίος 6:2, 5, 16, 19-21· Ιακώβου 4:16.
19. Τι θα συμβεί σ’ αυτόν τον κόσμο, και πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει αυτό το γεγονός;
19 Να θυμάστε ότι «ο κόσμος παρέρχεται» και θα καταστραφεί. (2 Πέτρου 3:6) Οι επιθυμίες και οι ελπίδες του θα αφανιστούν μαζί του, καθώς και τα άτομα που τον αγαπούν. «Όστις όμως», λέει ο Ιωάννης, «πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα». Έτσι ας κρατούμε την αιώνια ζωή μπροστά μας με το να «αρνηθώμεν . . . τας κοσμικάς επιθυμίας» και να συνεχίζουμε να περπατούμε στο θείο φως.—Τίτον 2:11-14.
Προφυλαχθείτε Από την Αποστασία
20. Πώς ονομάστηκαν εκείνοι που ήταν ‘εναντίον του Χριστού’ και η εμφάνισή τους απέδειξε ότι είχε φτάσει τι;
20 Ο Ιωάννης προειδοποιεί τώρα εναντίον των αντιχρίστων. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:18, 19.) Υπενθυμίζει στους ομοπίστους του ότι είχαν ακούσει από τους αποστόλους πως «ο αντίχριστος έρχεται». Η εμφάνιση ‘πολλών αντιχρίστων’ απέδειξε ότι αυτή ήταν η «εσχάτη ώρα», το τελικό μέρος της αποστολικής περιόδου. Αν και εκείνοι που ήταν ‘εναντίον του Χριστού’ αποτελούσαν ένα σύνθετο ‘αντίχριστο’, πολλοί αντίχριστοι ως άτομα, προσποιούνταν ότι λάτρευαν τον Θεό αλλά «δεν ήσαν εξ ημών» και εγκατέλειψαν την αληθινή Χριστιανοσύνη. Χαιρόμαστε που η αναχώρηση ή η αποβολή τέτοιων ατόμων σήμερα εμποδίζει τη διαφθορά της εκκλησίας.
21. Γιατί οι αναγεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί ‘γνωρίζουν’, και ποια «αλήθειαν» γνωρίζουν;
21 Οι αποστατικές απόψεις απορρίπτονται από τους όσιους Χριστιανούς που είναι αναγεννημένοι από το πνεύμα. Επειδή το «χρίσμα από του Αγίου», του Ιεχωβά, τους βοηθάει να κατανοήσουν το Λόγο του, ‘γνωρίζουν πάντα [όλοι τους έχουν γνώση, ΜΝΚ]’. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:20, 21.) Ασφαλώς γνωρίζουν «την αλήθειαν» όπως αυτή σχετίζεται με τον Ιησού Χριστό, ενώ οι αποστάτες έχουν εσφαλμένες ιδέες γι’ αυτόν. Επειδή «παν ψεύδος εκ της αληθείας δεν είναι», όλοι όσοι αγαπούν τον Ιεχωβά απορρίπτουν τέτοιες ψεύτικες απόψεις και εκείνους που τις υποστηρίζουν.
22. Τι έκανε ο Κ. Τ. Ρώσσελ όταν ένας από τους παλιούς συντρόφους του αρνήθηκε το αντίλυτρο;
22 Στο κάτω-κάτω, «τις είναι ο ψεύστης, ειμή ο αρνούμενος ότι ο Ιησούς δεν είναι ο Χριστός», εκείνος που είναι Χρισμένος από τον Θεό; (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:22-25.) «Ούτος είναι ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον Πατέρα και τον Υιόν»! Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν ένας παλιός σύντροφος του σπουδαστή των Γραφών Καρόλου Τ. Ρώσσελ αρνήθηκε το αντίλυτρο, ο Ρώσσελ σταμάτησε να τον συναναστρέφεται και άρχισε να εκδίδει αυτό το περιοδικό, που πάντοτε διακηρύσσει την αλήθεια για την προέλευση του Χριστού, το Μεσσιανικό του ρόλο, και τη στοργική υπηρεσία που προσέφερε σαν «ιλασμός».
23. Πώς επηρεάζει η ‘ομολογία για τον Υιόν’ τη σχέση μας με τον Θεό και τις προσδοκίες μας για το μέλλον;
23 Οι αποστάτες που αρνούνται τον Χριστό δεν έχουν Φίλο τους τον Ιεχωβά. (Ιωάννης 5:23) Αλλά εμείς που δημόσια ‘ομολογούμε τον Υιόν έχουμε και τον Πατέρα’, αφού έχουμε μια επιδοκιμασμένη σχέση με τον Θεό. (Ματθαίος 10:32, 33) Οι όσιοι αρχικοί ακόλουθοι του Ιησού προσκολλούνταν σε όσα είχαν ακούσει για τον Γιο του Θεού «απ’ αρχής» της Χριστιανικής τους ζωής. Και αν η ίδια αλήθεια είναι στην καρδιά μας, και εμείς θα ‘μένουμε [παραμένουμε σε ενότητα, ΜΝΚ]’ με τους δύο, τον Θεό και τον Χριστό, και θα λάβουμε ‘την υπόσχεση [το υποσχεμένο πράγμα, ΜΝΚ]’, την αιώνια ζωή.—Ιωάννης 17:3.
Λαβαίνοντας Διδασκαλία από τον Ιεχωβά Θεό
24. Ποιοι έχουν «χρίσμα» από το άγιο πνεύμα, και γιατί ‘δεν έχουν χρείαν να τους διδάσκει τις’;
24 Για να περπατούμε στο θείο φως και να μην μας παραπλανήσουν οι αποστάτες, χρειαζόμαστε κατάλληλη πνευματική διδασκαλία. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:26-29.) Εκείνοι που είναι αναγεννημένοι από το πνεύμα έχουν ένα «χρίσμα» από το άγιο πνεύμα, έχουν φτάσει να γνωρίζουν τον Θεό και τον Γιο του, και ‘δεν έχουν χρείαν να τους διδάσκει τις [κάποιος αποστάτης]’. Με το πνεύμα του χρίσματος, ο Θεός «διδάσκει» τους πνευματικούς Ισραηλίτες «περί πάντων» που χρειάζονται για να τον λατρεύουν με αποδεκτό τρόπο. (Ιωάννης 4:23, 24· 6:45) Εμείς αισθανόμαστε μεγάλη χαρά που ως Μάρτυρες του Ιεχωβά λαβαίνουμε τέτοια πνευματική διδασκαλία από τον Θεό μέσω ‘του πιστού και φρονίμου δούλου’.—Ματθαίος 24:45-47.
25, 26. (α) Γιατί μπορούν οι χρισμένοι να έχουν «παρρησίαν»; (β) Τι σημαίνει να ‘πράττουμε δικαιοσύνη’;
25 Ο Ιωάννης παροτρύνει τους χρισμένους που έχουν διδαχτεί καλά να ‘μένουν [παραμένουν σε ενότητα, ΜΝΚ]’ με τον Θεό. Εκείνοι που βρίσκονται ‘σε ενότητα’ με τον Ιεχωβά είναι με τον ίδιο τρόπο σε ενότητα και με τον Γιο του. (Ιωάννης 14:19-21) Δίνεται παρότρυνση για τέτοια ενότητα «ίνα όταν φανερωθή [ο Χριστός], έχωμεν παρρησίαν [ελευθερία λόγου, ΜΝΚ] και μη αισχυνθώμεν απ’ αυτού εν τη παρουσία αυτού», δηλαδή, στη διάρκεια της Παρουσίας του.
26 Αφού τώρα ζούμε στη διάρκεια της ‘παρουσίας’ του Ιησού, πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουμε τίποτα για το οποίο να ντραπούμε και ότι πραγματικά περπατούμε στο θείο φως; ‘Πράττοντας δικαιοσύνην’. ‘Αν εξεύρομεν ότι ο Θεός είναι δίκαιος’, αιτιολογεί ο Ιωάννης, γνωρίζουμε «ότι πας ο πράττων την δικαιοσύνην εξ αυτού εγεννήθη». Το να ‘πράττουμε δικαιοσύνη’ σημαίνει να υπακούμε στις εντολές του Θεού, να αποφεύγουμε την αδικία, και να είμαστε απασχολημένοι με τέτοια καλά έργα όπως είναι η μαθήτευση και η υποβοήθηση των ομοπίστων. (Μάρκος 13:10· Φιλιππησίους 4:14-19· 1 Τιμόθεον 6:17, 18) Το να ‘γεννηθούν’ άτομα από τον Θεό σημαίνει να ‘γεννηθούν άνωθεν [αναγεννηθούν, ΜΝΚ]’ σαν πνευματικά παιδιά του.—Ιωάννης 3:3-8.
27. Ποιο είναι το επόμενο πράγμα που θα μας δείξει ο απόστολος Ιωάννης;
27 Έτσι ο Ιωάννης έχει δείξει πώς να εξακολουθούμε να περπατούμε στο θείο φως. Μετά δείχνει πώς να ζούμε σαν παιδιά του Θεού. Τι απαιτεί αυτό;
Ποιες Είναι οι Απαντήσεις Σας;
◻ Ποια απόδειξη δίνει ο Ιωάννης ότι ο Γιος του Θεού έζησε, υπέφερε, και πέθανε ως άνθρωπος;
◻ Με ποιο τρόπο είναι ο Ιησούς Χριστός «ιλασμός»;
◻ Ποια εντολή έχουν οι Χριστιανοί που είναι και ‘παλαιά’ και ‘νέα’;
◻ Τι θα συμβεί σ’ αυτόν τον κόσμο, και πώς πρέπει αυτό το γεγονός να επηρεάζει εμάς ως Χριστιανούς;
◻ Πώς μπορούν οι χρισμένοι να είναι βέβαιοι ότι περπατούν στο θείο φως;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 12]
Δείχνετε εκτίμηση για τη θυσία του Ιησού;