Πώς Μπορούμε να Ανταποκρινόμαστε Ανιδιοτελώς στην Αγάπη του Θεού;
«Επειδή ούτως ηγάπησεν ημάς ο Θεός, και ημείς χρεωστούμεν να αγαπώμεν αλλήλους».—1 ΙΩΑΝΝΟΥ 4:11.
1, 2. Τι απαιτείται από εμάς για να ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού;
Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι η ίδια η προσωποποίηση της αγάπης. Μάλιστα, στο προηγούμενο άρθρο, είδαμε πόσο άφθονες είναι πραγματικά οι εκδηλώσεις της αγάπης του. Επίσης, σημειώσαμε πώς ο Μωυσής, ο Δαβίδ και ο Ιησούς Χριστός ανταποκρίθηκαν ανιδιοτελώς σ’ αυτές τις εκδηλώσεις αγάπης. Δεν θα έπρεπε ο κάθε Μάρτυρας του Ιεχωβά να θέλει να κάνει το ίδιο; Και βέβαια!
2 Τι απαιτείται από εμάς αν θέλουμε να ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να του δώσουμε την πρώτη θέση στη ζωή μας, αγαπώντας τον με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη. (Μάρκος 12:29, 30) Αυτό σημαίνει να έχουμε διαρκώς κατά νου τον Θεό, να έχουμε μια θερμή, προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά. Επιθυμούμε να μιλάμε στον ουράνιο Πατέρα μας με προσευχή; Προσευχόμαστε αδιαλείπτως και προσκαρτερούμε στην προσευχή; Ή μήπως βιαζόμαστε να τελειώσουμε τις προσευχές μας, και μερικές φορές ίσως είμαστε πολύ απασχολημένοι για να προσευχηθούμε; (Ρωμαίους 12:12· 1 Θεσσαλονικείς 5:17) Κατευθύνουμε την προσοχή στον Ιεχωβά, δίνοντας σ’ αυτόν και στην οργάνωσή του τιμή για όσα μπορεί να έχουμε επιτελέσει; (1 Κορινθίους 3:7· 4:7) Αισθανόμαστε πράγματι όπως ο ψαλμωδός; Σχετικά με τον Θεό, εκείνος είπε: «Επτάκις της ημέρας σε αινώ».—Ψαλμός 119:164.
3. Όταν συγκεντρωνόμαστε για κοινωνική συναναστροφή πώς μπορούμε να δείξουμε ότι ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού;
3 Το αν ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού ή όχι, μπορεί κάλλιστα να αποκαλυφτεί όταν συγκεντρωνόμαστε για κοινωνική συναναστροφή. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, περιστρέφεται η συζήτησή μας γύρω από κοσμικά ζητήματα ή γύρω από πνευματικά πράγματα; Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που συναντιόμαστε με συγχριστιανούς μας πρέπει να κάνουμε κάποια σοβαρή μελέτη της Αγίας Γραφής. Αλλά σίγουρα μπορούμε να βρούμε μερικά σημαντικά πράγματα πνευματικής φύσης να συμπεριλάβουμε στη συζήτησή μας. Μήπως θα μπορούσαμε να αφηγηθούμε εμπειρίες από τον αγρό, να συζητήσουμε το αγαπημένο μας εδάφιο από την Αγία Γραφή, να πούμε πώς μάθαμε την αλήθεια ή να αναφέρουμε αποδείξεις της στοργικής φροντίδας και ευλογίας του Θεού;
4. Πώς πρέπει να βλέπουμε τα ζητήματα αν είμαστε δυσαρεστημένοι όσον αφορά κάποιο προνόμιο υπηρεσίας;
4 Μια άλλη περίπτωση που μπορεί να αποκαλύψει το βαθμό της εκτίμησης που δείχνουμε για την αγάπη του Θεού είναι όταν μας παραβλέπουν σε σχέση με κάποιο προνόμιο υπηρεσίας στην οργάνωση του Ιεχωβά. Πώς ενεργούμε; Αν, πάνω απ’ όλα, μας ενδιαφέρει να τιμούμε τον Ιεχωβά, θα συμφωνήσουμε ότι το πιο πιθανό είναι πως ο Θεός θα τιμηθεί το ίδιο καλά από οποιονδήποτε έχει το συγκεκριμένο προνόμιο υπηρεσίας. (Παράβαλε Λουκάς 9:48.) Αλλά αν ανησυχούμε υπερβολικά για το δικό μας συμφέρον ή όνομα, θα στενοχωρηθούμε που μας παρέβλεψαν, όπως μπορεί να νομίζουμε. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά μάς αγαπάει και πιθανόν γνωρίζει ότι προς το παρόν δεν μπορούμε να σηκώσουμε το βάρος κάποιας συγκεκριμένης θεοκρατικής ευθύνης. Μπορεί να μας ευλογεί πλούσια με άλλους τρόπους, και αυτές οι εκδηλώσεις της αγάπης του πρέπει να μας βοηθάνε να κρατάμε την πνευματική μας ισορροπία.—Παροιμίαι 10:22.
Να Αγαπάμε τη Δικαιοσύνη, Να Μισούμε την Ανομία
5. Πώς πρέπει να επηρεάζουν τη διαγωγή μας οι εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού;
5 Οι εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού σ’ εμάς πρέπει να μας υποκινούν να μιμούμαστε τον Χριστό στο να αγαπάμε τη δικαιοσύνη και να μισούμε την ανομία. (Εβραίους 1:9) Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό τέλεια όπως το έκανε ο Ιησούς. Όμως, μπορούμε να θέσουμε ως στόχο μας να είμαστε όσο άγιοι, έντιμοι και νομοταγείς γίνεται στην ατελή κατάσταση που βρισκόμαστε. Για να το κάνουμε αυτό, δεν πρέπει μόνο να αναπτύσσουμε αγάπη για τα δίκαια και καλά πράγματα, αλλά και να καλλιεργούμε μίσος, αποστροφή, απέχθεια, για οτιδήποτε είναι πονηρό. Όπως το εξέφρασε ο απόστολος Παύλος: «Αποστρέφεσθε το πονηρόν, προσκολλάσθε εις το αγαθόν». (Ρωμαίους 12:9) Το ‘αποστρέφομαι’ είναι μια πολύ δυνατή λέξη, που σημαίνει «βλέπω με υπερβολική απέχθεια».—Νέο Κολεγιακό Λεξικό του Ουέμπστερ (Webster’s New Collegiate Dictionary).
6. Τι θα μας βοηθήσει να φυλαγόμαστε από τους πειρασμούς που βάζει στο δρόμο μας ο κόσμος, η αμαρτωλή μας σάρκα και ο Διάβολος;
6 Τι θα μας βοηθήσει να φυλαγόμαστε από τους πειρασμούς που βάζει στο δρόμο μας ο κόσμος, η αμαρτωλή μας σάρκα και ο Διάβολος; Η οσιότητα στον Ιεχωβά Θεό. Αυτός κάνει σ’ εμάς την έκκληση: «Υιέ μου, γίνου σοφός και εύφραινε την καρδίαν μου, δια να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με». (Παροιμίαι 27:11) Ναι, η οσιότητα στον Ιεχωβά θα μας υποκινεί να ακολουθούμε τη σοφή πορεία τού να μισούμε ό,τι μισεί αυτός. Επιπλέον, άσχετα με το πόσο ευχάριστη ή πόσο συναρπαστική μπορεί να φαίνεται η παραβίαση ενός από τους νόμους του Θεού, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να λέμε στον εαυτό μας ότι το να κάνουμε κάτι τέτοιο απλώς δεν αξίζει τον κόπο. (Γαλάτας 6:7, 8) Η ανθρώπινη καρδιά είναι απατηλή, πονηρή, παραπλανητική, όπως ακριβώς μας υπενθυμίζει το εδάφιο Ιερεμίας 17:9. Η Χριστιανική καρδιά αρέσκεται στα καλά, όμορφα, αγνά πράγματα. Αλλά, κατά καιρούς, οι αμαρτωλές τάσεις την κάνουν επίσης να επιθυμεί αυτό που είναι κακό. Σαν τις καρδιές των Ισραηλιτών, που λάτρευαν τον Ιεχωβά και όμως διατηρούσαν τους ειδωλολατρικούς ‘υψηλούς τόπους’ τους, έτσι και η δική μας καρδιά μπορεί να είναι ιδιοτελής και απατηλή. (1 Βασιλέων 22:43· Δευτερονόμιον 12:2) Η ατελής καρδιά μας μπορεί να προσπαθεί να βρει δικαιολογίες για να μας βάλει στο δρόμο του πειρασμού. Ίσως προσπαθήσει να ελαχιστοποιήσει τη σοβαρότητα της αδικοπραγίας με την οποία πειραζόμαστε. Ή ίσως η καρδιά μας προσπαθήσει να μας πείσει ότι οποιαδήποτε τιμωρία θα είναι απλώς προσωρινή.
7. Γιατί πρέπει να φυλαγόμαστε από το να ποθούμε ό,τι είναι κακό;
7 Από εκτίμηση για την αγάπη του Θεού, θα πρέπει να φυλαγόμαστε από το να ποθούμε ό,τι είναι κακό, όπως το να κλίνουμε προς τη σεξουαλική ανηθικότητα, είτε είμαστε ανύπαντροι είτε παντρεμένοι. Επανειλημμένα, ό,τι άρχισε σαν ένα φαινομενικά αβλαβές φλερτάρισμα μεταξύ δυο Χριστιανών, κατέληξε στο να συνδεθούν συναισθηματικά αυτά τα άτομα τόσο πολύ ώστε διέπραξαν αμαρτία και αποκόπηκαν. Ακόμα και πρεσβύτεροι, που θα έπρεπε να είναι άμεμπτα παραδείγματα για το ποίμνιο, έχουν αποτύχει σ’ αυτά τα ζητήματα!—Παράβαλε 1 Βασιλέων 15:4, 5.
8. Ποιο προειδοποιητικό παράδειγμα μας δίνει ο απόστολος Παύλος, και πώς μπορεί να παρομοιαστεί αυτό το πρόβλημα;
8 Σκεφτείτε τον απόστολο Παύλο που είχε ευλογηθεί με υπερφυσικά οράματα και δυνάμεις και με το δώρο της θεοπνευστίας. Για να πετύχει στον αγώνα του εναντίον των αμαρτωλών τάσεων, έπρεπε να ‘δαμάζει’—ναι, να χτυπάει βίαια—το σώμα του. Τολμάμε εμείς να επαναπαυθούμε κάνοντας κάτι λιγότερο; (Ρωμαίους 7:15-25· 1 Κορινθίους 9:27) Είναι σαν να είμαστε μέσα σε μια μικρή βάρκα σε έναν ποταμό που τα νερά κυλούν γρήγορα και μας τραβούν προς τους καταρράκτες του. Για να αποτρέψουμε την καταστροφή, πρέπει να κωπηλατήσουμε σθεναρά αντίθετα στο ισχυρό ρεύμα. Μπορεί να φαίνεται ότι δεν σημειώνουμε μεγάλη πρόοδο, αλλά όσο συνεχίζουμε να καταβάλλουμε σθεναρές προσπάθειες, δεν θα πέσουμε στους καταρράκτες, πράγμα που θα σήμαινε την καταστροφή μας. Σίγουρα, οι εκδηλώσεις της αγάπης του Ιεχωβά Θεού σ’ εμάς θα πρέπει να μας κάνουν να καταβάλλουμε σθεναρές προσπάθειες για να μείνουμε όσιοι σ’ αυτόν με το να μισούμε την ανομία και να αγαπάμε τη δικαιοσύνη.
Εκδηλώστε Αδελφική Αγάπη
9. Τι συμβουλή δίνει ο απόστολος Ιωάννης σχετικά με την αγάπη για τους αδελφούς μας;
9 Οι εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού θα πρέπει επίσης να μας υποκινούν να αγαπάμε τους αδελφούς μας, όπως ο Ιησούς Χριστός αγαπάει τους μαθητές του. (Ιωάννης 13:1) Πολύ κατάλληλα, ο απόστολος Ιωάννης δηλώνει: «Εν τούτω είναι η αγάπη, ουχί ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ’ ότι αυτός ηγάπησεν ημάς και απέστειλε τον Υιόν αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών. Αγαπητοί, επειδή ούτως ηγάπησεν ημάς ο Θεός, και ημείς χρεωστούμεν να αγαπώμεν αλλήλους». (1 Ιωάννου 4:10, 11) Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς είπε ότι ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να αναγνωριστούν οι αληθινοί ακόλουθοί του είναι από την αγάπη που έχουν μεταξύ τους.—Ιωάννης 13:34, 35.
10, 11. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εκδηλώνουμε αδελφική αγάπη;
10 Γνωρίζουμε ότι οι Χριστιανοί πρέπει να δείχνουν αδελφική αγάπη. Αλλά δεν είναι άσκοπο να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας τους διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να δείχνουμε αυτή τη Χριστοειδή αγάπη ο ένας για τον άλλον. Τέτοια αγάπη θα μας βοηθάει να αγνοούμε διαφορές όσον αφορά τη φυλή, την εθνικότητα, τη μόρφωση, το πολιτιστικό και το οικονομικό επίπεδο. Επιπλέον, η αδελφική αγάπη θα μας υποκινεί να συναθροιζόμαστε. Αν πραγματικά αγαπάμε τους αδελφούς μας, δεν θα επιτρέπουμε στον άσχημο καιρό ή σε κάποια ελαφριά σωματική αδιαθεσία να μας στερεί τη χαρά που προέρχεται από τη συναναστροφή μαζί τους και από την αμοιβαία ανταλλαγή ενθάρρυνσης. (Ρωμαίους 1:11, 12) Επιπλέον, η αδελφική αγάπη θα μας κάνει να προετοιμαζόμαστε καλά για τις συναθροίσεις μας και να συμμετέχουμε ενεργά σ’ αυτές, ώστε να παρακινούμε ο ένας τον άλλον σε αγάπη και καλά έργα.—Εβραίους 10:23-25.
11 Τι θα πούμε σχετικά με την υποβοήθηση των αδελφών μας στη διακονία του αγρού; Έχει παρατηρηθεί ότι πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες συχνά ενασχολούνται στη διακονία από σπίτι σε σπίτι ο ένας με τον άλλον ή μόνοι τους, ενώ θα μπορούσαν, με κάποιον προγραμματισμό, να προσκαλούν διάφορους ευαγγελιζομένους της Βασιλείας που χρειάζονται βοήθεια να τους συνοδεύσουν στη διακονία. Η εκδήλωση αγάπης, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα κάνει την υπηρεσία αγρού των πρεσβυτέρων και των διακονικών υπηρετών διπλά ανταμειφτική. Και γιατί να μην πάρετε έναν καινούριο ευαγγελιζόμενο μαζί σας σε μια οικιακή Γραφική μελέτη;—Ρωμαίους 15:1, 2.
12. Πώς πρέπει να κατανοήσουμε τα εδάφια 1 Ιωάννου 3:16-18;
12 Η αγάπη θα μας κάνει, επίσης, να σπεύδουμε να βοηθήσουμε τους αδελφούς μας που μπορεί πραγματικά να έχουν υλική ανάγκη. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Εκ τούτου γνωρίζομεν την αγάπην, ότι εκείνος υπέρ ημών την ψυχήν αυτού έβαλε· και ημείς χρεωστούμεν υπέρ των αδελφών να βάλλωμεν τας ψυχάς ημών. Όστις όμως έχη τον βίον του κόσμου και θεωρή τον αδελφόν αυτού ότι έχει χρείαν και κλείση τα σπλάγχνα αυτού απ’ αυτού, πώς η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ; Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν». (1 Ιωάννου 3:16-18) Μπορεί να μη μας ζητηθεί τώρα να δώσουμε την ψυχή μας για χάρη τους, αλλά κατά καιρούς έχουμε ευκαιρίες να εκφράσουμε την αγάπη μας γι’ αυτούς με άλλους τρόπους, όχι απλώς με λόγια, αλλά και με έργα επίσης. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να λέμε ότι αγαπάμε τους αδελφούς μας, αλλά δεν θέλουμε να περιορίσουμε την αγάπη μας σ’ αυτό όταν εκείνοι χρειάζονται υλικά πράγματα. Η δήλωση του Ιησού ότι ‘είναι μακάριον να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη’ εφαρμόζεται επίσης στην προμήθεια υλικής βοήθειας.—Πράξεις 20:35.
13. (α) Ποιες είναι μερικές από τις βασικές αλήθειες που μάθαμε με τη βοήθεια της ορατής οργάνωσης του Ιεχωβά; (β) Ποιο βάσιμο σημείο τόνισε ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ;
13 Έχουμε την ευκαιρία να δείχνουμε αγάπη για τους αδελφούς μας που αναλαμβάνουν την ηγεσία στην εκκλησία ή σε σχέση με την ορατή οργάνωση του Ιεχωβά παγκόσμια. Αυτό περιλαμβάνει το να είμαστε όσιοι στον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’. (Ματθαίος 24:45-47) Ας αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι άσχετα με το πόσο πολύ μπορεί να έχουμε διαβάσει την Αγία Γραφή, δεν θα μαθαίναμε ποτέ την αλήθεια μόνοι μας. Δεν θα είχαμε ανακαλύψει την αλήθεια σχετικά με τον Ιεχωβά, τους σκοπούς του και τις ιδιότητές του, τη σημασία και τη σπουδαιότητα του ονόματός του, τη Βασιλεία, το λύτρο που προμήθευσε ο Ιησούς, τη διαφορά ανάμεσα στην οργάνωση του Θεού και στην οργάνωση του Σατανά, ούτε το γιατί ο Θεός έχει επιτρέψει την πονηρία. Είναι ακριβώς όπως έγραψε το 1914 ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ: «Δεν είμαστε ένας ευλογημένος, ευτυχισμένος λαός; Δεν είναι ο Θεός μας πιστός; Αν κάποιος γνωρίζει κάτι καλύτερο, ας το δεχτεί. Αν κάποιος από εσάς βρει ποτέ κάτι καλύτερο, ελπίζουμε ότι θα μας το πει. Δεν γνωρίζουμε τίποτα καλύτερο, ούτε κατά το ήμισυ, των όσων έχουμε βρει στο Λόγο του Θεού. . . . Καμιά γλώσσα και καμιά πένα δεν μπορεί να διηγηθεί την ειρήνη, τη χαρά και τις ευλογίες που η καθαρή γνώση του αληθινού Θεού έχει φέρει στην καρδιά και στη ζωή μας. Η Ιστορία της Σοφίας, της Δικαιοσύνης, της Δύναμης και της Αγάπης του Θεού, ικανοποιεί πλήρως τους πόθους τόσο του νου όσο και της καρδιάς μας. Δεν επιζητούμε τίποτα περισσότερο. Δεν υπάρχει τίποτα που να επιθυμούμε πιο πολύ από το να έχουμε αυτή τη θαυμάσια Ιστορία πιο καθαρά στο νου μας». (Η Σκοπιά 15 Δεκεμβρίου 1914, σελίδες 377, 378, στην αγγλική) Πόσο αληθινά είναι αυτά τα καλά διατυπωμένα λόγια!
Πώς να Υπηρετούμε τους Έξω
14. Πώς θα πρέπει οι εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού να μας υποκινούν να ενεργούμε προς τους έξω;
14 Οι εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού που έχουμε απολαύσει θα πρέπει να μας υποκινούν να δείχνουμε αυτή την αγάπη προς τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται έξω από την εκκλησία. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Οι περιστάσεις πιθανόν να δείχνουν ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας μ’ έναν υλικό τρόπο. Αλλά, αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό είναι ότι μπορούμε να δείξουμε αγάπη για τους συνανθρώπους μας μεταδίδοντάς τους τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού, και βοηθώντας αυτούς που αγαπούν τη δικαιοσύνη να γίνουν μαθητές του Ιησού Χριστού. Συμμετέχουμε τακτικά σ’ αυτή τη δημόσια διακονία ή μήπως την παραμελούμε; Μήπως η υπηρεσία μας έχει γίνει ρουτίνα ή απλώς αποτελεί δείγμα υπηρεσίας; Ή υποκινούμαστε πράγματι από την αγάπη για τους συνανθρώπους μας; Εκδηλώνουμε συμπόνια; Είμαστε υπομονετικοί, περιμένοντας από τους ανθρώπους να ανταποκριθούν; Ενθαρρύνουμε τους οικοδεσπότες να εκφράζονται; Ναι, αντί να μιλάμε συνέχεια εμείς, ας επιτρέπουμε στην αγάπη για τους συνανθρώπους μας να μας υποκινεί να ακούμε και να έχουμε ανταμειφτικές συζητήσεις μέσα από την Αγία Γραφή με τους ανθρώπους που συναντάμε στη διακονία μας.
15. (α) Γιατί ο όρος «ανεπίσημη μαρτυρία» είναι καλύτερος από τον όρο «συμπτωματική μαρτυρία»; (β) Γιατί πρέπει να επωφελούμαστε από τις ευκαιρίες για να δίνουμε ανεπίσημη μαρτυρία;
15 Είμαστε τόσο άγρυπνοι όσο θα μπορούσαμε να είμαστε για να επωφεληθούμε από τις ευκαιρίες για ανεπίσημη μαρτυρία; Πρέπει να τονιστεί ότι αυτή δεν είναι απλώς συμπτωματική μαρτυρία, πράγμα που υποδηλώνει δραστηριότητα η οποία δεν έχει προγραμματιστεί ή είναι μικρής σημασίας. Η ανεπίσημη μαρτυρία είναι πολύ σημαντική, και η αγάπη για τους συνανθρώπους μας θα μας ωθήσει να δημιουργούμε ευκαιρίες για να συμμετέχουμε σ’ αυτήν. Πόσο καρποφόρα είναι συχνά αυτή η μαρτυρία! Για παράδειγμα, ενώ παραβρισκόταν σε μια συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη βόρεια Ιταλία, ένας αδελφός πήγε σε κάποιο συνεργείο για να αντικαταστήσει το φανάρι του αυτοκινήτου του. Ενώ περίμενε, έδωσε μαρτυρία στους γύρω του και τους μοίρασε διαφημιστικά φυλλάδια για να τους προσκαλέσει στη δημόσια Βιβλική ομιλία της Κυριακής. Σε μια διεθνή συνέλευση στη Ρώμη, ένα χρόνο αργότερα, ένας αδελφός που αυτός δεν τον αναγνώρισε τον χαιρέτησε θερμά. Ποιος ήταν αυτός ο αδελφός; Ήταν ένας απ’ αυτούς τους ανθρώπους στους οποίους είχε δώσει διαφημιστικά φυλλάδια στο συνεργείο τον περασμένο χρόνο! Ο άνθρωπος είχε πάει να ακούσει τη δημόσια ομιλία και είχε δώσει το όνομά του για να αρχίσει Γραφική μελέτη. Τώρα και αυτός και η σύζυγός του είναι αφιερωμένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ανεπίσημη μαρτυρία μπορεί να είναι πολύ ανταμειφτική!
Συνεχίστε να Ανταποκρίνεστε στην Αγάπη του Θεού
16. Ποιες ερωτήσεις θα ήταν καλό να κάνουμε στον εαυτό μας;
16 Ο Ιεχωβά έχει πραγματικά αποδειχτεί γενναιόδωρος στην εκδήλωση αγάπης για τα πλάσματά του. Όπως σημειώσαμε, οι Γραφές μάς δίνουν θαυμάσια παραδείγματα ατόμων που έχουν ανταποκριθεί ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού. Πολύ κατάλληλα, ο θεόπνευστος ψαλμωδός αναφώνησε: ‘Ας υμνολογώσιν εις τον Ιεχωβά τα ελέη αυτού και τα θαυμάσια αυτού τα προς τους υιούς των ανθρώπων’. (Ψαλμός 107:8, 15, 21, 31) Τολμάμε να δεχτούμε την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού και να μας διαφύγει ο σκοπός της; Είθε αυτό να μη συμβεί ποτέ! (2 Κορινθίους 6:1, ΜΝΚ) Έτσι, ας ρωτήσει ο καθένας μας τον εαυτό του: ‘Εκτιμώ εγώ πραγματικά τις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού που έχω ήδη απολαύσει, και ελπίζω με πεποίθηση να απολαύσω και άλλες στο μέλλον; Με υποκινούν αυτές να αγαπώ τον Ιεχωβά με όλη μου την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη; Έχω πράγματι κατά νου διαρκώς τον Θεό; Αγαπώ τη δικαιοσύνη και μισώ την ανομία; Δείχνω αδελφική αγάπη; Και πόσο προσεκτικά προσπαθώ να περπατάω στα βήματα του Ιησού σε σχέση με τη διακονία μου;’
17. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Ιεχωβά Θεού;
17 Αληθινά, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείξουμε την ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη για όλες τις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού που έχουμε δοκιμάσει. Επωφελούμενοι πλήρως από ευκαιρίες για εκδήλωση τέτοιας εκτίμησης, θα κάνουμε την καρδιά του ουράνιου Πατέρα μας να χαίρεται, θα αποτελούμε ευλογία για τους άλλους, κι εμείς οι ίδιοι θα λαβαίνουμε χαρά, ειρήνη και ικανοποίηση. Ας συνεχίσουμε λοιπόν να ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Τι απαιτείται για να ανταποκρινόμαστε ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού;
◻ Πώς μπορούμε να φυλαγόμαστε από τους πειρασμούς;
◻ Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείχνουμε αδελφική αγάπη;
◻ Πώς θα πρέπει οι εκδηλώσεις της αγάπης του Ιεχωβά να μας υποκινούν να ενεργούμε προς τους συνανθρώπους μας;
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Πρέπει να αγωνιζόμαστε ενάντια στις αμαρτωλές τάσεις για να αποφύγουμε την καταστροφή
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Οι πρεσβύτεροι δείχνουν αδελφική αγάπη με το να συνοδεύουν άλλους στη διακονία της Βασιλείας
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, έστρεψε την προσοχή στην ειρήνη, τη χαρά και τις ευλογίες που μόνο ο Θεός μπορεί να προμηθεύσει