Οι Υπενθυμίσεις του Ιεχωβά Είναι Αξιόπιστες

 1. Ποια θέματα εξετάζει τακτικά ο λαός του Θεού, και πώς μας ωφελεί αυτό;

ΚΑΘΩΣ προετοιμαζόσασταν για κάποιο άρθρο μελέτης της Σκοπιάς, σκεφτήκατε ποτέ: “Μα δεν εξετάσαμε αυτό το θέμα και παλιότερα;” Αν είστε συνταυτισμένοι με τη Χριστιανική εκκλησία αρκετό καιρό, πιθανότατα έχετε παρατηρήσει ότι ορισμένα θέματα εξετάζονται συχνά. Η πνευματική μας διατροφή περιλαμβάνει σε τακτική βάση άρθρα για τη Βασιλεία του Θεού, το λύτρο, το έργο μαθήτευσης, καθώς και για ιδιότητες όπως η αγάπη και η πίστη. Η ανασκόπηση αυτών των θεμάτων μάς βοηθάει να παραμένουμε υγιείς στην πίστη και να γινόμαστε «εκτελεστές του λόγου και όχι μόνο ακροατές».​—Ιακ. 1:22.

 2. (α) Σε τι αναφέρονται πολλές φορές οι υπενθυμίσεις του Θεού; (β) Πώς διαφέρουν οι θεϊκές υπενθυμίσεις από τις ανθρώπινες;

² Το εβραϊκό ουσιαστικό που αποδίδεται «υπενθύμιση» αναφέρεται πολλές φορές σε νόμους, εντολές και διατάξεις που δίνει ο Θεός στο λαό του. Ανόμοια με τους ανθρώπινους νόμους, οι οποίοι συχνά χρειάζονται τροποποίηση ή αναθεώρηση, οι νόμοι και οι διατάξεις του Ιεχωβά χαρακτηρίζονται πάντα από αξιοπιστία. Αν και κάποιοι από αυτούς αφορούν συγκεκριμένες εποχές ή καταστάσεις, ποτέ δεν αποδεικνύονται λανθασμένοι ή ανεπαρκείς. Ο ψαλμωδός είπε: «Η δικαιοσύνη των υπενθυμίσεών σου παραμένει στον αιώνα».​—Ψαλμ. 119:144.

3, 4. (α) Τι μπορεί να εμπεριέχουν οι υπενθυμίσεις του Ιεχωβά; (β) Πώς θα ωφελούνταν οι Ισραηλίτες αν έδιναν προσοχή σε αυτές;

³ Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι οι υπενθυμίσεις του Ιεχωβά εμπεριέχουν κατά καιρούς προειδοποιητικά αγγέλματα. Το έθνος του Ισραήλ λάβαινε τακτικά προειδοποιήσεις μέσω των προφητών του Θεού. Λόγου χάρη, λίγο πριν μπουν οι Ισραηλίτες στην Υποσχεμένη Γη, ο Μωυσής τούς προειδοποίησε: «Προσέξτε να μη δελεαστεί η καρδιά σας και παρεκκλίνετε και λατρέψετε άλλους θεούς και τους προσκυνήσετε, και ανάψει εναντίον σας ο θυμός του Ιεχωβά». (Δευτ. 11:16, 17) Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει ότι ο Θεός έδωσε στο λαό του πλήθος τέτοιων χρήσιμων υπενθυμίσεων.

⁴ Σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ο Ιεχωβά πρότρεψε τους Ισραηλίτες να τον φοβούνται, να ακούν τη φωνή του και να αγιάζουν το όνομά του. (Δευτ. 4:29-31· 5:28, 29) Αν έδιναν προσοχή σε αυτές τις υπενθυμίσεις, ήταν βέβαιο ότι θα λάβαιναν πολλές ευλογίες.​—Λευιτ. 26:3-6· Δευτ. 28:1-4.

 5. Γιατί πολέμησε ο Ιεχωβά υπέρ του Βασιλιά Εζεκία;

⁵ Σε όλη την πολυτάραχη ιστορία του Ισραήλ, ο Θεός έμεινε πιστός στην υπόσχεσή του. Λόγου χάρη, όταν ο Ασσύριος Βασιλιάς Σενναχειρείμ εισέβαλε στον Ιούδα και απειλούσε να εκθρονίσει τον Βασιλιά Εζεκία, ο Ιεχωβά παρενέβη στέλνοντας έναν άγγελο. Σε μία και μόνο νύχτα, ο άγγελος του Θεού θανάτωσε «κάθε γενναίο και κραταιό άντρα» στον ασσυριακό στρατό, και έτσι ο Σενναχειρείμ αναγκάστηκε να γυρίσει στην πατρίδα του ταπεινωμένος. (2 Χρον. 32:21· 2 Βασ. 19:35) Γιατί πολέμησε ο Θεός υπέρ του Βασιλιά Εζεκία; Επειδή εκείνος «έμεινε προσκολλημένος στον Ιεχωβά. Δεν έπαψε να τον ακολουθεί, αλλά τηρούσε τις εντολές του».​—2 Βασ. 18:1, 5, 6.

 6. Πώς έθεσε ο Βασιλιάς Ιωσίας την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά;

⁶ Κάποιος άλλος που υπάκουσε στις εντολές του Ιεχωβά ήταν ο Βασιλιάς Ιωσίας. Από την τρυφερή ηλικία των οχτώ ετών, «έπραξε το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά και . . . δεν εκτράπηκε δεξιά ή αριστερά». (2 Χρον. 34:1, 2) Ο Ιωσίας εκδήλωσε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά καθαρίζοντας τη χώρα από τα είδωλα και αποκαθιστώντας την αληθινή λατρεία. Ενεργώντας έτσι, έφερε ευλογίες όχι μόνο στον εαυτό του αλλά και σε ολόκληρο το έθνος.​—Διαβάστε 2 Χρονικών 34:31-33.

 7. Όταν ο Ισραήλ αψηφούσε τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά, ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

⁷ Δυστυχώς, όμως, ο λαός του Θεού δεν έδειχνε πάντα ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά. Στο διάβα των αιώνων, ταλαντεύονταν μεταξύ υπακοής και ανυπακοής. Όταν η πίστη τους εξασθενούσε, εκείνοι συχνά “μεταφέρονταν εδώ και εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας”, για να χρησιμοποιήσουμε τη φρασεολογία του Παύλου. (Εφεσ. 4:13, 14) Και όπως προειπώθηκε, όταν δεν έθεταν την εμπιστοσύνη τους στις υπενθυμίσεις του Θεού, θέριζαν πικρούς καρπούς.​—Λευιτ. 26:23-25· Ιερ. 5:23-25.

 8. Πώς μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμα του Ισραήλ;

⁸ Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από το παράδειγμα του Ισραήλ; Όπως τότε, έτσι και σήμερα οι υπηρέτες του Θεού λαβαίνουν συμβουλές και διαπαιδαγώγηση. (2 Πέτρ. 1:12) Ο Λόγος του Θεού μπορεί να λειτουργεί ως υπενθύμιση για εμάς κάθε φορά που τον διαβάζουμε. Ως ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες, μπορούμε να επιλέξουμε είτε να υπακούσουμε στις οδηγίες του Ιεχωβά είτε να κάνουμε αυτό που φαίνεται σωστό στα δικά μας μάτια. (Παρ. 14:12) Ας εξετάσουμε γιατί μπορούμε να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά και πώς ωφελούμαστε όταν δίνουμε προσοχή σε αυτές.

 9. Όταν οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στην έρημο, πώς τους διαβεβαίωνε ο Ιεχωβά ότι τους υποστήριζε;

⁹ Όταν οι Ισραηλίτες ξεκίνησαν τη 40χρονη, όπως αποδείχτηκε, οδοιπορία τους στη «φοβερή έρημο», ο Ιεχωβά δεν τους έδωσε εκ των προτέρων συγκεκριμένες λεπτομέρειες για το πώς θα τους καθοδηγούσε, θα τους προστάτευε και θα τους φρόντιζε. Παρ’ όλα αυτά, τους έδειξε επανειλημμένα ότι μπορούσαν να εμπιστεύονται σε αυτόν και στις οδηγίες του. Χρησιμοποιώντας μια στήλη σύννεφου την ημέρα και μια στήλη φωτιάς τη νύχτα, υπενθύμιζε στους Ισραηλίτες ότι τους υποστήριζε ενόσω πορεύονταν μέσα από εκείνη την αφιλόξενη γη. (Δευτ. 1:19· Έξοδ. 40:36-38) Μεριμνούσε επίσης για τις βασικές τους ανάγκες. «Τα ενδύματά τους δεν φθάρηκαν και τα πόδια τους δεν πρήστηκαν». Πράγματι, «δεν τους έλειψε τίποτα».​—Νεεμ. 9:19-21.

10. Πώς οδηγεί ο Ιεχωβά το λαό του σήμερα;

¹⁰ Οι υπηρέτες του Θεού σήμερα βρίσκονται στο κατώφλι ενός δίκαιου νέου κόσμου. Εμπιστευόμαστε εμείς στον Ιεχωβά, βέβαιοι ότι θα μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε για να επιζήσουμε από την επερχόμενη «μεγάλη θλίψη»; (Ματθ. 24:21, 22· Ψαλμ. 119:40, 41) Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά δεν χρησιμοποιεί στήλη σύννεφου ούτε στήλη φωτιάς για να μας οδηγήσει στο νέο κόσμο. Αλλά χρησιμοποιεί την οργάνωσή του για να μας βοηθήσει να παραμείνουμε άγρυπνοι. Για παράδειγμα, έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στην οικοδόμηση της πνευματικότητάς μας μέσω προσωπικής ανάγνωσης της Γραφής, μέσω της βραδιάς Οικογενειακής Λατρείας, καθώς και μέσω της τακτικότητάς μας στις συναθροίσεις και στη διακονία. Έχουμε κάνει προσαρμογές για να ακολουθήσουμε αυτές τις υποδείξεις; Ενεργώντας έτσι θα οικοδομήσουμε το είδος της πίστης που χρειαζόμαστε για να εισέλθουμε στο νέο κόσμο.

11. Με ποιους τρόπους δείχνει ο Θεός ότι ενδιαφέρεται για εμάς;

¹¹ Οι οδηγίες που λαβαίνουμε μας βοηθούν, όχι μόνο να παραμείνουμε πνευματικά άγρυπνοι, αλλά και να χειριζόμαστε τα ζητήματα της καθημερινής ζωής. Λόγου χάρη, προτρεπόμαστε να διατηρούμε ισορροπημένη άποψη για τα υλικά πράγματα και να έχουμε απλό μάτι ώστε να μειώσουμε τις ανησυχίες. Έχουμε επίσης ωφεληθεί από τις κατευθύνσεις που έχουμε λάβει για το ντύσιμο και την εμφάνιση, την επιλογή κατάλληλης ψυχαγωγίας, καθώς και τη λήψη αποφάσεων όσον αφορά το επίπεδο της μόρφωσης που χρειαζόμαστε πραγματικά. Σκεφτείτε δε και τις υπενθυμίσεις που μας έχουν δοθεί σχετικά με την ασφάλεια στο σπίτι, στο αυτοκίνητο και στην Αίθουσα Βασιλείας μας, καθώς και την ετοιμότητα για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Τέτοιες συμβουλές δείχνουν ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για την ευημερία μας.

12. (α) Ποιο είναι ένα θέμα για το οποίο μίλησε επανειλημμένα ο Ιησούς στους μαθητές του; (β) Ποια πράξη ταπεινοφροσύνης χαράχτηκε ανεξίτηλα στη διάνοια του Πέτρου, και πώς πρέπει να επηρεάζει εμάς;

¹² Τον πρώτο αιώνα, ο λαός του Θεού λάβαινε συχνές υπενθυμίσεις. Ο Ιησούς μίλησε επανειλημμένα στους μαθητές του για την ανάγκη να καλλιεργούν ταπεινοφροσύνη. Ωστόσο, δεν αρκέστηκε απλώς στα λόγια​—τους έδειξε έμπρακτα πώς να είναι ταπεινοί. Την τελευταία του ημέρα ως άνθρωπος στη γη, συγκέντρωσε τους αποστόλους για το Πάσχα. Ενώ εκείνοι έτρωγαν, ο Ιησούς σηκώθηκε από το γεύμα και έπλυνε τα πόδια τους​—κάτι που έκανε συνήθως ένας υπηρέτης. (Ιωάν. 13:1-17) Αυτή η ταπεινή πράξη χαράχτηκε ανεξίτηλα στη διάνοιά τους. Περίπου 30 χρόνια αργότερα, ο απόστολος Πέτρος, που ήταν παρών σε εκείνο το γεύμα, έδωσε στους ομοπίστους του συμβουλές για την ταπεινοφροσύνη. (1 Πέτρ. 5:5) Το παράδειγμα του Ιησού πρέπει να υποκινεί όλους μας να είμαστε ταπεινοί στις μεταξύ μας σχέσεις.​—Φιλιπ. 2:5-8.

13. Όπως υπενθύμιζε ο Ιησούς στους μαθητές του, ποια ζωτική ιδιότητα έπρεπε να αναπτύξουν;

¹³ Η ανάγκη για ισχυρή πίστη ήταν άλλο ένα συχνό θέμα στις συζητήσεις του Ιησού με τους μαθητές του. Έπειτα από την αποτυχημένη τους απόπειρα να εκβάλουν το δαίμονα από ένα δαιμονισμένο αγόρι, οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού: «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να τον εκβάλουμε;» Ο Ιησούς απάντησε: «Εξαιτίας της ολιγοπιστίας σας. Διότι αληθινά σας λέω: Αν έχετε πίστη στο μέγεθος ενός κόκκου σιναπιού, . . . τίποτα δεν θα είναι αδύνατον για εσάς». (Ματθ. 17:14-20) Σε όλη τη διακονία του, ο Ιησούς δίδασκε τους μαθητές του ότι η πίστη είναι ζωτική ιδιότητα. (Διαβάστε Ματθαίος 21:18-22) Επωφελούμαστε εμείς από τις ευκαιρίες που μας δίνονται να ενισχύουμε την πίστη μας μέσω της εποικοδομητικής διδασκαλίας την οποία παρέχουν οι συνελεύσεις και οι συναθροίσεις; Αυτές δεν είναι απλώς χαρούμενες συγκεντρώσεις​—είναι ευκαιρίες για να δείχνουμε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.

14. Γιατί είναι σημαντικό να καλλιεργούμε χριστοειδή αγάπη σήμερα;

¹⁴ Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές περιέχουν πληθώρα υπενθυμίσεων που μας προτρέπουν να δείχνουμε αγάπη ο ένας στον άλλον. Ο Ιησούς είπε ότι η δεύτερη σε σπουδαιότητα εντολή είναι “να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας”. (Ματθ. 22:39) Παρόμοια και ο Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, αποκάλεσε την αγάπη «βασιλικό νόμο». (Ιακ. 2:8) Ο δε απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Αγαπητοί, σας γράφω, όχι μια καινούρια εντολή, αλλά μια παλιά εντολή την οποία είχατε από την αρχή». (1 Ιωάν. 2:7, 8) Σε τι αναφερόταν ο Ιωάννης με τη φράση «παλιά εντολή»; Αναφερόταν στην εντολή να αγαπάμε. Ήταν «παλιά» με την έννοια ότι ο Ιησούς την είχε δώσει πριν από δεκαετίες, «από την αρχή». Αλλά ταυτόχρονα ήταν «καινούρια» διότι απαιτούσε αυτοθυσιαστική αγάπη, την οποία θα χρειάζονταν οι μαθητές καθώς θα αντιμετώπιζαν καινούριες συνθήκες. Δεν εκτιμούμε και εμείς, ως μαθητές του Χριστού, τις προειδοποιήσεις που μας βοηθούν να φυλαγόμαστε από το ιδιοτελές πνεύμα αυτού του κόσμου, το οποίο μπορεί να διαβρώσει την αγάπη μας για τον πλησίον;

15. Ποια ήταν η κύρια αποστολή του Ιησού στη γη;

¹⁵ Ο Ιησούς νοιαζόταν προσωπικά για τους ανθρώπους. Εκδήλωνε αυτό το στοργικό ενδιαφέρον θεραπεύοντας ασθενείς και αναπήρους και ανασταίνοντας νεκρούς. Ωστόσο, η κύρια αποστολή του δεν ήταν να θεραπεύει σωματικά τους ανθρώπους. Το κήρυγμα και η διδασκαλία του είχαν πολύ πιο μόνιμη επίδραση στη ζωή τους. Γιατί το λέμε αυτό; Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι αυτοί τους οποίους θεράπευσε και ανέστησε ο Ιησούς τον πρώτο αιώνα τελικά γέρασαν και πέθαναν, ενώ όσοι ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά στο άγγελμά του απέκτησαν την προοπτική να ζήσουν αιώνια.​—Ιωάν. 11:25, 26.

16. Πόσο εκτεταμένο είναι σήμερα το κήρυγμα της Βασιλείας και η μαθήτευση;

¹⁶ Το έργο κηρύγματος που ξεκίνησε ο Ιησούς τον πρώτο αιώνα γίνεται σήμερα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Ο Ιησούς παρήγγειλε στους μαθητές του: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη». (Ματθ. 28:19) Αυτό και έκαναν! Μπορούμε δε να πούμε ότι το ίδιο κάνουμε και εμείς! Πάνω από εφτά εκατομμύρια δραστήριοι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν με ζήλο τη Βασιλεία του Θεού σε 230 και πλέον χώρες, ενώ διεξάγονται τακτικά Γραφικές μελέτες με εκατομμύρια άτομα. Αυτό το έργο κηρύγματος αποτελεί απόδειξη ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες.

17. Ποιες συμβουλές έδωσαν ο Παύλος και ο Πέτρος;

¹⁷ Σαφώς, οι υπενθυμίσεις βοήθησαν τους πρώτους Χριστιανούς να μείνουν σταθεροί στην πίστη. Φανταστείτε πόσο πρέπει να ενθαρρύνθηκε ο Τιμόθεος όταν ο απόστολος Παύλος, που ήταν τότε φυλακισμένος στη Ρώμη, του είπε: «Να διακρατείς το υπόδειγμα των υγιών λόγων που άκουσες από εμένα». (2 Τιμ. 1:13) Ο δε απόστολος Πέτρος, αφού παρότρυνε τους συγχριστιανούς του να καλλιεργούν ιδιότητες όπως υπομονή, αδελφική στοργή και εγκράτεια, είπε: «Θα είμαι πάντοτε διατεθειμένος να σας υπενθυμίζω αυτά τα πράγματα, αν και τα γνωρίζετε και είστε σταθερά εδραιωμένοι στην αλήθεια».​—2 Πέτρ. 1:5-8, 12.

18. Πώς έβλεπαν τις υπενθυμίσεις οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα;

¹⁸ Είναι αλήθεια ότι οι επιστολές του Παύλου και του Πέτρου συμπεριλάμβαναν “λόγια που είχαν προειπωθεί από τους αγίους προφήτες”. (2 Πέτρ. 3:2) Μήπως οι αδελφοί μας του πρώτου αιώνα δυσανασχετούσαν με τέτοιου είδους κατεύθυνση; Όχι, διότι αυτή αποτελούσε έκφραση της αγάπης του Θεού, η οποία τους βοηθούσε να αυξάνουν «στην παρ’ αξία καλοσύνη και γνώση του Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού».​—2 Πέτρ. 3:18.

19, 20. Γιατί πρέπει να εμπιστευόμαστε τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά, και πώς ωφελούμαστε από αυτό;

¹⁹ Σήμερα, έχουμε άφθονους λόγους να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά, οι οποίες υπάρχουν στον αλάνθαστο Λόγο του, την Αγία Γραφή. (Διαβάστε Ιησούς του Ναυή 23:14) Μέσα στις σελίδες της διαβάζουμε πώς πολιτεύτηκε ο Θεός με ατελείς ανθρώπους στο διάβα των χιλιετηρίδων. Αυτή η ιστορική αφήγηση καταγράφηκε για το δικό μας όφελος. (Ρωμ. 15:4· 1 Κορ. 10:11) Έχουμε δει την εκπλήρωση Βιβλικών προφητειών. Οι προφητείες θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με υπενθυμίσεις που δίνονται εκ των προτέρων. Παραδείγματος χάρη, εκατομμύρια άτομα συρρέουν στην αγνή λατρεία του Ιεχωβά, όπως είχε προφητευτεί ότι θα συνέβαινε «στο τελικό διάστημα των ημερών». (Ησ. 2:2, 3) Η επιδείνωση των παγκόσμιων συνθηκών αποτελεί επίσης εκπλήρωση Βιβλικών προφητειών. Και όπως προαναφέρθηκε, η εκτεταμένη εκστρατεία κηρύγματος που διεξάγεται σε όλο τον κόσμο αποτελεί άμεση εκπλήρωση των λόγων του Ιησού.​—Ματθ. 24:14.

²⁰ Το υπόμνημα που έχει διαμορφώσει ο Δημιουργός μας μάς εμπνέει εμπιστοσύνη. Ωφελούμαστε εμείς από αυτό; Χρειάζεται να θέτουμε πίστη στις υπενθυμίσεις Του. Αυτό έκανε η Ρόουζλιν, η οποία αναφέρει: «Καθώς άρχισα να θέτω πλήρως την εμπιστοσύνη μου στον Ιεχωβά, έβλεπα όλο και πιο καθαρά ότι με στήριζε και με ενίσχυε με το στοργικό του χέρι». Είθε να ωφελούμαστε και εμείς τηρώντας τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά.