ΘΗΡΙΑ, ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ

Από αμνημονεύτων χρόνων, ο άνθρωπος παρατηρεί τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες των ζώων και τα αποδίδει με μεταφορική ή συμβολική έννοια σε άτομα, λαούς, κυβερνήσεις και οργανώσεις. Η Αγία Γραφή αξιοποιεί αυτό το αποτελεσματικό μέσο συμβολισμού. Παραδείγματα μεταφορικής χρήσης των ιδιοτήτων που προσιδιάζουν σε κάποιο ζώο, ή που υποδηλώνονται από τα χαρακτηριστικά του, βρίσκονται στους συνοδευτικούς πίνακες.

Θηρία ως Σύμβολα Κυβερνήσεων. Ορισμένες μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις της ιστορίας μνημονεύονται άμεσα στο Γραφικό υπόμνημα, και όλες αυτές, καθώς και άλλα έθνη, έχουν χρησιμοποιήσει ζώα ως σύμβολα των κυβερνήσεών τους. Στην Αίγυπτο το φίδι κατείχε εξέχουσα θέση, και μάλιστα το διάδημα που φορούσαν οι Φαραώ έφερε ένα φίδι, τον ουραίο, δηλαδή την ιερή ασπίδα. Ωστόσο, η Αίγυπτος είχε και άλλο σύμβολο, τον ταύρο, ο οποίος ήταν επίσης σύμβολο της Ασσυρίας. Η Μηδοπερσία χρησιμοποιούσε τον αετό (οι ασπίδες των Μήδων έφεραν χρυσό αετό, ενώ οι Πέρσες είχαν ως έμβλημά τους έναν αετό ο οποίος βρισκόταν στην άκρη ενός δόρατος). Σήμα κατατεθέν της Αθήνας ήταν η κουκουβάγια, της Ρώμης ο αετός, της Μεγάλης Βρετανίας το λιοντάρι και των Ηνωμένων Πολιτειών ο αετός. Από αρχαιοτάτων χρόνων σύμβολο της Κίνας ήταν ο δράκος. Πασίγνωστος είναι ο βυζαντινός και ο γερμανικός «δικέφαλος αετός».

Τα Θηρία του Δανιήλ και της Αποκάλυψης. Τα θηρία τα οποία περιγράφονται σε αυτά τα βιβλία αντιπροσωπεύουν πολιτικά βασίλεια ή κυβερνήσεις που ασκούν διακυβέρνηση και εξουσία, όπως δηλώνεται ξεκάθαρα. (Δα 7:6, 12, 23· 8:20-22· Απ 16:10· 17:3, 9-12) Μια εξέταση των Γραφικών περικοπών αποκαλύπτει ότι, ενώ αυτά τα πολιτικά «θηρία» διαφέρουν ως προς τη συμβολική τους μορφή, όλα διαθέτουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά. Το υπόμνημα δείχνει ότι όλα εναντιώνονται τόσο στη θεϊκή διακυβέρνηση επί της ανθρωπότητας μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας όσο και στους «αγίους» του Θεού, το λαό με τον οποίο έχει συνάψει αυτός διαθήκη, που αρχικά ήταν το Ιουδαϊκό έθνος και κατόπιν η Χριστιανική εκκλησία. Τα θηρία που κατονομάζονται (Μηδοπερσία και Ελλάδα) ήταν μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, ενώ το μεγάλο μέγεθος που αποδίδεται στα άλλα ή η περιγραφή των ενεργειών τους υποδηλώνει πως ούτε αυτά ήταν μικρά βασίλεια. (Σημειωτέον πως υποδεέστερα βασίλεια συμβολίζονται ενίοτε από κέρατα.) Όλα τα θηρία περιγράφονται ως πολύ επιθετικά, καθώς επιδιώκουν να εξασφαλίσουν την κυριαρχία επί των εθνών ή των λαών που υπάρχουν μέσα στην ακτίνα της εξουσίας τους.—Παράβαλε Δα 7:17, 18, 21· 8:9-11, 23, 24· Απ 13:4-7, 15· 17:12-14.

Πολλοί σχολιαστές προσπαθούν να περιορίσουν την εκπλήρωση των οραμάτων του βιβλίου του Δανιήλ για τα θηρία ώστε να μην εκτείνεται πέρα από την εποχή που ήταν στη γη ο Ιησούς Χριστός, όταν κυρίαρχη δύναμη ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι ίδιες οι προφητείες, ωστόσο, διασαφηνίζουν ότι εκτείνονται πέρα από εκείνη την εποχή. Οι τελικές μορφές των θηρίων εμφανίζονται να καταλήγουν στην εποχή που αποτελεί τον “ορισμένο καιρό στον οποίο οι άγιοι του Θεού γίνονται κάτοχοι της βασιλείας”, «τον προσδιορισμένο καιρό του τέλους». Κατόπιν ο Μεσσίας εξουδετερώνει αυτή τη θηριώδη εναντίωση για πάντα. (Δα 7:21-27· 8:19-25· παράβαλε επίσης Απ 17:13, 14· 19:19, 20.) Ας σημειωθεί πως ο Χριστός Ιησούς προείπε ρητά ότι η εναντίωση στη Μεσσιανική Βασιλεία θα συνεχιζόταν ως τον καιρό του τέλους, και έτσι οι μαθητές του που θα κήρυτταν τότε αυτή τη Βασιλεία θα ήταν «αντικείμενα του μίσους όλων των εθνών». (Ματ 24:3, 9-14) Είναι προφανές ότι αυτό δεν αφήνει περιθώρια ώστε να αποκλειστεί κάποιο έθνος, ιδιαίτερα οι παγκόσμιες δυνάμεις, από το ενδεχόμενο να ταυτίζεται με τις τελικές μορφές ή εκφάνσεις των συμβολικών θηρίων.

Το όραμα του Δανιήλ για τα θηρία που βγαίνουν από τη θάλασσα. Όταν η περίοδος κυριαρχίας τόσο της Αιγύπτου όσο και της Ασσυρίας είχε ολοκληρωθεί, και προς το τέλος της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας, ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στον Δανιήλ ένα όραμα για «τέσσερα πελώρια θηρία» που έβγαιναν από την απέραντη θάλασσα. (Δα 7:1-3) Το εδάφιο Ησαΐας 57:20 παρομοιάζει τους ανθρώπους που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό με τη θάλασσα, λέγοντας: «Αλλά οι πονηροί είναι σαν την ταραγμένη θάλασσα, όταν δεν μπορεί να ηρεμήσει και τα νερά της σηκώνουν φύκια και λάσπη».—Βλέπε επίσης Απ 17:15.

Οι σχολιαστές της Αγίας Γραφής συνδέουν κατά κανόνα αυτό το όραμα με εκείνο της τεράστιας εικόνας στο δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ. Όπως δείχνει μια σύγκριση μεταξύ του 2ου και του 7ου κεφαλαίου, υπάρχουν συγκεκριμένες ομοιότητες. Η τεράστια εικόνα είχε τέσσερα κύρια μέρη, ή τμήματα, κατ’ αντιστοιχία με τα τέσσερα θηρία. Τα μέταλλα της εικόνας άρχιζαν από το πολυτιμότερο, το χρυσάφι, και βαθμιαία γίνονταν κατώτερα, ενώ τα θηρία άρχιζαν με το μεγαλοπρεπές λιοντάρι. Και στα δύο οράματα το τέταρτο τμήμα, ή «βασίλειο», εξετάζεται διεξοδικότερα, έχει την πολυπλοκότερη μορφή, εισάγει καινούρια στοιχεία και συνεχίζεται ως τον καιρό κατά τον οποίο εκτελείται θεϊκή κρίση πάνω του επειδή εναντιώνεται στη διακυβέρνηση του Θεού.

Εν συντομία τα τέσσερα θηρία ήταν: ένα λιοντάρι, που αρχικά είχε φτερά αετού, μετά τα έχασε και απέκτησε ανθρώπινες ιδιότητες· μια αρκούδα (ένα πλάσμα λιγότερο επιβλητικό και πιο δυσκίνητο από το λιοντάρι) που καταβρόχθιζε πολλές σάρκες· μια λεοπάρδαλη με τέσσερα φτερά (που αύξαναν τη μεγάλη της ταχύτητα) και τέσσερα κεφάλια· και ένα τέταρτο θηρίο που δεν αντιστοιχούσε σε κάποιο συγκεκριμένο ζώο, ασυνήθιστα ισχυρό, με μεγάλα σιδερένια δόντια, δέκα κέρατα και ένα ακόμη κέρατο το οποίο άρχισε να αναπτύσσεται και το οποίο είχε μάτια και «στόμα που έλεγε πομπώδη πράγματα». Μεγάλο μέρος του κεφαλαίου αφορά το τέταρτο θηρίο και το ασυνήθιστο κέρατο που είχε αυτό. Ενώ κάθε θηρίο ήταν «διαφορετικό από τα άλλα», αυτή η δήλωση ίσχυε ιδιαίτερα για το τέταρτο θηρίο.—Δα 7:3-8, 11, 12, 15-26.

Στο τελευταίο τέταρτο του έβδομου αιώνα Π.Κ.Χ., η Βαβυλώνα έγινε η κυρίαρχη δύναμη στη Μέση Ανατολή. Το βαβυλωνιακό βασίλειο επέκτεινε γρήγορα την επικράτειά του στη Συρία και στην Παλαιστίνη, ανατρέποντας το βασίλειο του Ιούδα και τη Δαβιδική γραμμή των βασιλιάδων του που κάθονταν στον ένδοξο θρόνο του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. (1Χρ 29:23) Ας σημειωθεί πως, όταν ο προφήτης Ιερεμίας προειδοποίησε τον Ιούδα για την επικείμενη ήττα του από τη Βαβυλώνα, παρομοίασε το μελλοντικό κατακτητή με “λιοντάρι που ανεβαίνει από τη λόχμη του”. (Ιερ 4:5-7· παράβαλε 50:17.) Μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ, ο Ιερεμίας είπε πως οι δυνάμεις της Βαβυλώνας ήταν “ταχύτερες από τους αετούς” καθώς καταδίωκαν τους Ιουδαίους. (Θρ 4:19) Η ιστορία δείχνει πως, προτού περάσει πολύς καιρός, σταμάτησε η επέκταση της Βαβυλώνας, που κάποια στιγμή έφτασε μέχρι την Αίγυπτο, και κατά την τελευταία περίοδο της αυτοκρατορίας οι ηγεμόνες της Βαβυλώνας δεν διακατέχονταν από τόση επιθετικότητα όση στο παρελθόν.

Η Βαβυλώνα ηττήθηκε από το μηδοπερσικό βασίλειο, του οποίου κοιτίδα ήταν οι λόφοι ανατολικά των πεδιάδων της Μεσοποταμίας. Η Μηδοπερσική Αυτοκρατορία διέφερε πολύ από τη σημιτική Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία, δεδομένου ότι ήταν η πρώτη ιαφεθιτική (ή άρια) δύναμη που κυριάρχησε στη Μέση Ανατολή. Οι Ιουδαίοι, αν και τους επιτράπηκε να επιστρέψουν στη χώρα τους, εξακολούθησαν να είναι υποτελείς στο μηδοπερσικό ζυγό. (Νε 9:36, 37) Αυτή η αυτοκρατορία επέδειξε ακόμη μεγαλύτερη όρεξη για εδάφη από ό,τι οι Βαβυλώνιοι, επεκτείνοντας την επικράτειά της από «την Ινδία ως την Αιθιοπία».—Εσθ 1:1.

Η μηδοπερσική κυριαρχία τερματίστηκε με τις αστραπιαίες κατακτήσεις των ελληνικών δυνάμεων υπό την ηγεσία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Αλέξανδρος δημιούργησε μια αυτοκρατορία που περιλάμβανε εδάφη της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής. Αυτή ήταν η πρώτη δύναμη με έδρα την Ευρώπη που κατείχε τέτοια θέση. Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου οι στρατηγοί του συγκρούστηκαν για τον έλεγχο της αυτοκρατορίας, και τέσσερις από αυτούς κέρδισαν τελικά την εξουσία τεσσάρων διαφορετικών τμημάτων. Την Παλαιστίνη διεκδικούσαν τα αντίπαλα βασίλεια των Σελευκιδών και των Πτολεμαίων.

Τελικά, η Ελληνική Αυτοκρατορία κατακτήθηκε ολοκληρωτικά από τη Ρώμη. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ξεπέρασε όλες τις προηγούμενες αυτοκρατορίες, όχι μόνο ως προς την έκταση της επικράτειάς της (κάλυπτε όλη την περιοχή της Μεσογείου και κάποια στιγμή έφτασε μέχρι τα Βρετανικά Νησιά), αλλά και ως προς την αποτελεσματικότητα της στρατιωτικής μηχανής της και τη σταθερότητα με την οποία επέβαλλε το ρωμαϊκό δίκαιο στις επαρχίες της αχανούς επικράτειάς της. Η Ρώμη, βέβαια, ήταν το πολιτικό όργανο που χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση του Μεσσία, του Χριστού Ιησού, καθώς και για το διωγμό της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας. Η αυτοκρατορία συνεχίστηκε χίλια σχεδόν χρόνια ακόμη υπό διαφορετικές μορφές αλλά με την πάροδο του χρόνου διασπάστηκε σε διάφορα έθνη, εκ των οποίων η Βρετανία κατέλαβε τελικά την κυρίαρχη θέση.

Ο ιστορικός Χ. Τζ. Ουέλς κάνει τις ακόλουθες ενδιαφέρουσες επισημάνσεις σχετικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: «Αυτή η νέα ρωμαϊκή δύναμη η οποία ήρθε στο προσκήνιο και κυριάρχησε στο δυτικό κόσμο το δεύτερο και τον πρώτο αιώνα π.Χ. ήταν, από αρκετές απόψεις, κάτι το διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη αυτοκρατορία που είχε επικρατήσει μέχρι τότε στον πολιτισμένο κόσμο. Αρχικά δεν ήταν μοναρχία ούτε ήταν δημιούργημα κάποιου μεγάλου κατακτητή. . . . Ήταν η πρώτη δημοκρατική αυτοκρατορία που διέφυγε τον αφανισμό και προχώρησε σε νέες εξελίξεις. . . . Ο πληθυσμός της ήταν λιγότερο χαμιτικός και σημιτικός από τον πληθυσμό οποιασδήποτε προηγούμενης αυτοκρατορίας. . . . Επρόκειτο για ένα καινούριο μέχρι τότε ιστορικό πρότυπο, για μια διευρυμένη άρια δημοκρατία. . . . Συνεχώς μεταβαλλόταν. Δεν καταστάλαξε ποτέ. Κατά μία έννοια το [διοικητικό] πείραμα απέτυχε. Κατά μία έννοια το πείραμα παραμένει ανολοκλήρωτο, και μέχρι σήμερα η Ευρώπη και η Αμερική εξακολουθούν να επεξεργάζονται τους γρίφους της τέχνης της παγκόσμιας διακυβέρνησης τους οποίους αντιμετώπισε πρώτος ο ρωμαϊκός λαός».—Συνοπτική Ιστορία του Κόσμου (The Pocket History of the World), 1943, σ. 149-151.

Το κριάρι και ο τράγος. Στο όραμα που έλαβε ο Δανιήλ δύο χρόνια αργότερα (Δα 8:1), οι δυνάμεις που αντιπροσωπεύονται από τα δύο συμβολικά θηρία του οράματος κατονομάζονται ρητά. Το βασίλειο της Μηδοπερσίας απεικονίζεται εδώ ως αρσενικό πρόβατο (κριάρι) με δύο κέρατα, το ένα από τα οποία, το ψηλότερο, ανέβηκε μετέπειτα. Η ιστορία δείχνει ότι αρχικά οι Μήδοι ήταν οι ισχυρότεροι και ότι κατόπιν υπερίσχυσαν οι Πέρσες, αν και οι δύο λαοί παρέμειναν ενωμένοι σε μια δυαδική δύναμη. Ένας τράγος, που διέσχιζε πολύ γρήγορα τη γη, συμβόλιζε την παγκόσμια δύναμη της Ελλάδας. (Δα 8:3-8, 20, 21) Το προφητικό όραμα δείχνει πως το «μεγάλο κέρατο» του τράγου, που βρισκόταν ανάμεσα στα μάτια του και αντιπροσώπευε τον πρώτο βασιλιά, έσπασε «μόλις κραταιώθηκε» και προέκυψαν τέσσερα βασίλεια, τα οποία όμως είχαν κατώτερη ισχύ. (Δα 8:5, 8, 21, 22) Η ταχεία κατάκτηση της Μηδοπερσικής Αυτοκρατορίας από τον Αλέξανδρο έχει ήδη σχολιαστεί, καθώς και η διαίρεση του βασιλείου του μεταξύ τεσσάρων στρατηγών του.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το ίδιο έθνος ή οι ηγέτες του μπορεί να παριστάνονται από διαφορετικά συμβολικά ζώα σε διαφορετικές προφητείες. Έτσι λοιπόν, στο εδάφιο Ιερεμίας 50:17 τα βασίλεια της Ασσυρίας και της Βαβυλώνας συμβολίζονται από λιοντάρια, ενώ στα εδάφια Ιεζεκιήλ 17:3-17 οι ηγέτες της Βαβυλώνας και της Αιγύπτου παριστάνονται ως μεγάλοι αετοί. Ο Ιεζεκιήλ παρομοιάζει αλλού τον Φαραώ της Αιγύπτου με «μεγάλο θαλάσσιο τέρας» ξαπλωμένο μέσα στα κανάλια του Νείλου. (Ιεζ 29:3) Οπότε, το γεγονός ότι η Μηδοπερσία και η Ελλάδα αντιπροσωπεύονται από κάποιους συμβολισμούς στο 8ο κεφάλαιο του Δανιήλ δεν αποκλείει την πιθανότητα να αντιπροσωπεύονται από άλλους συμβολισμούς στο προηγούμενο όραμα (Δα 7) ή σε επόμενες προφητείες.

Το εφτακέφαλο θηρίο που βγαίνει από τη θάλασσα. Στο όραμα που είχε ο απόστολος Ιωάννης και το οποίο είναι καταγραμμένο στο 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, ένα εφτακέφαλο θηρίο με δέκα κέρατα ανεβαίνει από τη θάλασσα. Το θηρίο αυτό είναι όμοιο με λεοπάρδαλη, αλλά έχει πόδια αρκούδας και στόμα λιονταριού. Αποτελεί, λοιπόν, σύνθετη μορφή διαφόρων συμβόλων που εμφανίζονται στο όραμα του Δανιήλ με τα τέσσερα θηρία. Ο δράκοντας, που στο εδάφιο Αποκάλυψη 12:9 ταυτίζεται με τον Σατανά τον Διάβολο, δίνει στο θηρίο την εξουσία και τη δύναμή του. (Απ 13:1, 2) Τα εφτά κεφάλια του θηρίου (τα οποία έχουν δέκα κέρατα) το διαχωρίζουν από τα θηρία του οράματος του Δανιήλ που είχαν ένα κεφάλι. Ο αριθμός εφτά (και ο αριθμός δέκα) είναι κοινώς αποδεκτός ως Βιβλικό σύμβολο πληρότητας. (Βλέπε ΑΡΙΘΜΟΣ.) Αυτό επιβεβαιώνεται από το μέγεθος της επικράτειας αυτού του θηρίου, διότι το θηρίο ασκεί την εξουσία του, όχι πάνω σε ένα έθνος ή σε μια ομάδα εθνών, αλλά «πάνω σε κάθε φυλή και λαό και γλώσσα και έθνος». (Απ 13:7, 8· παράβαλε 16:13, 14.) Το Βιβλικό Λεξικό του Ερμηνευτή (The Interpreter’s Dictionary of the Bible), επισημαίνοντας αυτούς τους παράγοντες, σχολιάζει: «Το πρώτο από αυτά τα θηρία [Απ 13] συνδυάζει τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων θηρίων του οράματος του Δανιήλ. . . . Συνεπώς, αυτό το πρώτο θηρίο αντιπροσωπεύει τις συνδυασμένες δυνάμεις όλων των πολιτικών κυβερνήσεων του κόσμου που εναντιώνονται στον Θεό».—Επιμέλεια Τζ. Μπάτρικ, 1962, Τόμ. 1, σ. 369.

Το δικέρατο θηρίο. Έπειτα ο Ιωάννης είδε να ανεβαίνει από τη γη ένα θηρίο με δύο κέρατα όμοια με τα κέρατα ενός ακίνδυνου αρνιού, το οποίο όμως μιλούσε σαν δράκοντας, ασκώντας όλη την εξουσία του πρώτου θηρίου που μόλις είχε περιγραφεί. Αυτό κατευθύνει τη δημιουργία μιας εικόνας του εφτακέφαλου θηρίου, το οποίο εξουσιάζει όλη τη γη, και έτσι εξαναγκάζει όλους τους ανθρώπους να δεχτούν το «σημάδι» του θηρίου.—Απ 13:11-17.

Μπορούμε να θυμηθούμε ότι το δικέρατο κριάρι του 8ου κεφαλαίου του Δανιήλ αντιπροσώπευε μια δυαδική δύναμη, τη Μηδοπερσία. Φυσικά, αυτή η δύναμη είχε εξαφανιστεί πολύ πριν από την εποχή του αποστόλου Ιωάννη, ενώ το όραμά του αφορούσε πράγματα που ήταν ακόμη μελλοντικά. (Απ 1:1) Υπήρξαν και άλλες δυαδικές δυνάμεις από την εποχή του Ιωάννη και έπειτα, αλλά από όλες αυτές η ιστορική σχέση της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη και μακρόχρονη.

Το άλλο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του δικέρατου θηρίου, το ότι μιλάει σαν δράκοντας, θυμίζει το «στόμα που έλεγε πομπώδη πράγματα» το οποίο υπήρχε σε εκείνο το επιφανές κέρατο του τέταρτου θηρίου στο 7ο κεφάλαιο του Δανιήλ (εδ. 8, 20-26), ενώ το ότι “παροδηγεί” τους κατοίκους της γης παραβάλλεται με την απάτη που διενεργεί ο “άγριος βασιλιάς” ο οποίος περιγράφεται στα εδάφια Δανιήλ 8:23-25.—Απ 13:11, 14.

Το κατακόκκινο θηρίο. Στο 17ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης ο απόστολος Ιωάννης καταγράφει το όραμα με το κατακόκκινο θηρίο, το οποίο είχε εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα και το οποίο ιππεύει η συμβολική γυναίκα «Βαβυλώνα η Μεγάλη». Αυτό το θηρίο μοιάζει, λοιπόν, με το πρώτο θηρίο του 13ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης, ή είναι κατ’ εικόνα του, αλλά διαφοροποιείται ως προς το κατακόκκινο χρώμα του και ως προς το ότι δεν διακρίνονται διαδήματα στα δέκα του κέρατα. Καθώς ο Ιωάννης παρατηρεί το θηρίο, πληροφορείται πως οι πέντε από τους εφτά βασιλιάδες που εξεικονίζονται από τα εφτά κεφάλια είχαν ήδη πέσει, ενώ ο ένας υπήρχε εκείνη την εποχή και ο έβδομος επρόκειτο να έρθει στο μέλλον. Αυτό καθαυτό το κατακόκκινο θηρίο είναι ένας όγδοος βασιλιάς αλλά είναι απόρροια ή προϊόν των προηγούμενων εφτά. Οι «δέκα βασιλιάδες» τους οποίους αντιπροσωπεύουν τα δέκα κέρατα υπάρχουν και ασκούν εξουσία μαζί με το κατακόκκινο θηρίο για λίγο διάστημα. Καθώς πολεμούν το Αρνί, τον Ιησού Χριστό, και όσους είναι μαζί του, υφίστανται ήττα.—Απ 17:3-5, 9-14.

Μερικοί λόγιοι εφαρμόζουν αυτό το όραμα στην ειδωλολατρική Ρώμη, και τα εφτά κεφάλια σε εφτά αυτοκράτορες της Ρώμης, τους οποίους ακολούθησε ένας όγδοος αυτοκράτορας. Διαφωνούν, ωστόσο, ως προς το ποιοι αυτοκράτορες πρέπει να συμπεριληφθούν. Η ίδια η Αγία Γραφή δεν κατονομάζει περισσότερους από τρεις Ρωμαίους αυτοκράτορες, ενώ ένας τέταρτος (ο Νέρων) μνημονεύεται με τον τίτλο «Καίσαρας». Άλλοι λόγιοι πιστεύουν πως τα «κεφάλια», δηλαδή οι «βασιλιάδες», αντιπροσωπεύουν παγκόσμιες δυνάμεις, όπως στο βιβλίο του Δανιήλ. Είναι αξιοσημείωτο πως η Αγία Γραφή όντως κατονομάζει πέντε παγκόσμιες δυνάμεις στις Εβραϊκές Γραφές, συγκεκριμένα την Αίγυπτο, την Ασσυρία, τη Βαβυλώνα, τη Μηδοπερσία και την Ελλάδα, ενώ οι Ελληνικές Γραφές κατονομάζουν και μια έκτη δύναμη, τη Ρώμη, που κυβερνούσε την εποχή του Ιωάννη. Αν και με αυτή την εκδοχή ο έβδομος “βασιλιάς” δεν κατονομάζεται, το γεγονός ότι δεν είχε ακόμη εμφανιστεί όταν ο Ιωάννης κατέγραψε την Αποκάλυψη επιτρέπει αυτή την ανωνυμία. Ο όγδοος βασιλιάς, το συμβολικό κατακόκκινο θηρίο, συνενώνει κατά κάποιον τρόπο στο πρόσωπό του αυτά τα εφτά κεφάλια ενώ συγχρόνως προέρχεται από αυτά.

[Πίνακας στη σελίδα 1166]

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

ΖΩΟ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ Ή ΙΔΙΟΤΗΤΑ

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

Αετός

Οξυδέρκεια

Σοφία, ιδιότητα ενός από τα “ζωντανά πλάσματα” που είναι κοντά στο θρόνο του Ιεχωβά (Απ 4:7)

Διάκριση, πνευματική ενόραση των υπηρετών του Θεού (Ματ 24:28· Λου 17:37)

Αετού φτερούγες

Πτητική δύναμη

Αναζωογονητικό σφρίγος, υπομονή (Ψλ 103:5· Ησ 40:31)

Φροντίδα, προστασία

Η φροντίδα του Ιεχωβά για τον Ισραήλ (Εξ 19:4) και για τη «γυναίκα» του (Απ 12:14)

Άλογο (λευκό)

Πολεμικό άλογο

Δίκαιος πόλεμος (Απ 19:11, 16)

Γαζέλα (και συγγενικά ζώα)

Ομορφιά, χάρη

Ο ποιμένας τον οποίο αγαπούσε η Σουλαμίτισσα (Ασμ 2:9)

Ταχύτητα

Ταχύτητα των Γαδιτών πολεμιστών (1Χρ 12:8)

Γαϊδούρι

Ικανότητα για σκληρή εργασία

Η φυλή του Ισσάχαρ προσφέρεται να κάνει κοπιαστική εργασία (Γε 49:14, 15)

Ελαφίνα

Γρηγοράδα

Η φυλή του Νεφθαλί γρήγορη στη μάχη (Γε 49:21)

Σταθερό πάτημα

Σταθερότητα και καθοδήγηση των βημάτων κάποιου από τον Ιεχωβά (2Σα 22:34· Ψλ 18:33)

Χάρη

Η σύζυγος ενός άντρα (Παρ 5:19)

Κατσίκι

Για θυσίες

Ο Ιησούς Χριστός ως θυσία (Εβρ 9:11-14)

Κερασφόρο φίδι

Επικινδυνότητα

Φυλή του Δαν, ικανή οπισθοφυλακή του Ισραήλ (Γε 49:17)

Κότα

Προστασία των μικρών

Τρυφερή φροντίδα του Ιησού (Ματ 23:37· Λου 13:34)

Λιοντάρι

Μεγαλοπρέπεια, θάρρος, καταστροφικότητα για τους εχθρούς

Δικαιοσύνη, ιδιότητα ενός από τα “ζωντανά πλάσματα” που είναι κοντά στο θρόνο του Ιεχωβά (Απ 4:7)

Ο Ιησούς ως μεγαλοπρεπής Βασιλιάς, εκτελεστής δικαιοσύνης (Γε 49:9· Απ 5:5)

Ιεχωβά (Ησ 31:4· Ωσ 11:10)

Λαός του Ιεχωβά (Μιχ 5:8)

Λύκος

Πολεμιστής

Φυλή του Βενιαμίν πολεμάει τους εχθρούς του Θεού (Γε 49:27)

Περιστέρι

Χάρη, ομορφιά, αθωότητα

Σουλαμίτισσα (Ασμ 1:15· 5:2)

Οι υπηρέτες του Θεού αθώοι, όχι παραβάτες του νόμου (Ματ 10:16)

Ένστικτο της επιστροφής στη φωλιά

Ο λαός του Ιεχωβά συνάγεται (Ησ 60:8)

Πρόβατο

Για θυσίες· πραότητα, ευπείθεια, ομαδικότητα

Ο Ιησούς Χριστός, «το Αρνί του Θεού» (Ιωα 1:29· Απ 5:6· 14:1· 22:3)

Το ποίμνιο του λαού του Ιεχωβά (Ψλ 79:13· Ιωα 10:7· Εβρ 13:20)

Άτομα που κάνουν το καλό στους πνευματικούς αδελφούς του Χριστού και λαβαίνουν τις ευλογίες της Βασιλείας (Ματ 25:32-34)

Ταύρος

Ισχύς, δύναμη (Ιωβ 39:9-11)

Δύναμη, ιδιότητα ενός από τα “ζωντανά πλάσματα” που είναι κοντά στο θρόνο του Ιεχωβά (Απ 4:7)

Ταύρος, νεαρός (μοσχάρι)

Για θυσίες

Καρπός χειλιών, θυσίες αίνου (Ωσ 14:2· Εβρ 13:15)

Ο Ιησούς Χριστός ως θυσία (Εβρ 9:11-14)

Φίδι

Προσεκτικό (Γε 3:1)

Οι υπηρέτες του Θεού προσεκτικοί (Ματ 10:16)

Ψάρι

Μερικά ψάρια καθαρά σύμφωνα με το Νόμο (Λευ 11:9)

Άνθρωποι καλοί, δίκαιοι, κατάλληλοι για τη Βασιλεία (Ματ 13:47-50)

[Πίνακας στις σελίδες 1168, 1169]

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟ

ΖΩΟ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ Ή ΙΔΙΟΤΗΤΑ

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

Αετός

Σαρκοβόρο, αρπακτικό

Βασιλιάδες της Βαβυλώνας και της Αιγύπτου (Ιεζ 17:3, 7, 12, 15)

Αλεπού

Πανουργία, υπουλότητα

Ο δόλιος Βασιλιάς Ηρώδης Αντίπας (Λου 13:32)

Άλογο

Χρησιμότητα στη μάχη (Ιωβ 39:19-25)

Πόλεμος, πολεμικός εξοπλισμός (Ψλ 33:17· 147:10· Ησ 31:1· Ιερ 4:13)

Έντονη σεξουαλική επιθυμία

Σεξομανείς Ισραηλίτες των ημερών του Ιερεμία (Ιερ 5:8)

Αρκούδα

Αγριότητα

Πονηροί ηγέτες (Παρ 28:15)

Μηδοπερσική Παγκόσμια Δύναμη (Δα 7:5)

Γαϊδούρι

Έντονη σεξουαλική επιθυμία

Ο άπιστος Ιούδας στρέφεται στην Ασσυρία και στην Αίγυπτο (Ιεζ 23:20)

Γουρούνι

Ακαθαρσία

Αποστάτες (2Πε 2:22)

Δράκοντας

Καταβροχθίζει, συντρίβει, καταπίνει

Σατανάς ο Διάβολος (Απ 12:9)

Βασιλιάς της Βαβυλώνας (Ιερ 51:34, υποσ.)

Ζέβρα (θηλυκή)

Λαχταράει σεξουαλική ικανοποίηση από κάθε πηγή

Ο Ισραήλ αποζητάει με απιστία ειδωλολατρικά έθνη και τους θεούς τους (Ιερ 2:24)

Ζώα γενικά

Απουσία λογικής

Πονηροί άνθρωποι (2Πε 2:12· Ιου 10)

Καμήλα (θηλυκή)

Άσκοπη αποζήτηση ικανοποίησης επιθυμιών

Ο Ισραήλ αποζητάει με απιστία ειδωλολατρικά έθνη και τους θεούς τους (Ιερ 2:23)

Κατσίκι

Ισχυρογνωμοσύνη, ανεξάρτητη, εριστική διάθεση

Άτομα που δεν διάκεινται φιλικά προς τους πνευματικούς αδελφούς του Χριστού, «καταραμένοι», που οδεύουν στην καταστροφή (Ματ 25:32, 41, 46)

Ελληνική Παγκόσμια Δύναμη (Δα 8:5, 21)

Λεοπάρδαλη

Ταχύτητα

Ταχύτητα χαλδαϊκής κατάκτησης (Αββ 1:8)

Ελληνική Παγκόσμια Δύναμη (Δα 7:6)

Λιοντάρι

Άγριο, σαρκοβόρο, αρπακτικό

Πονηροί εχθροί του Δαβίδ (Ψλ 22:13)

Βαβυλωνιακή Παγκόσμια Δύναμη (Δα 7:4)

Βασιλιάδες της Ασσυρίας και της Βαβυλώνας (Ιερ 50:17)

Διάβολος (1Πε 5:8)

Λύκος

Αγριότητα, αρπακτικότητα, θηριωδία, πανουργία

Ψευδοπροφήτες (Ματ 7:15)

Πονηροί, κίβδηλοι Χριστιανοί· ψευδοδιδάσκαλοι (Πρ 20:29)

Πονηροί άνθρωποι του κόσμου (Ματ 10:16)

Περιστέρι

Αφηρημάδα, αστάθεια, αφέλεια

Δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ (Ωσ 7:11)

Πρόβατο (αρσενικό)

Εριστικό

Μηδοπερσική Παγκόσμια Δύναμη (Δα 8:3, 4, 20)

Σκουλήκι

Ευτελές, αδύναμο, ασήμαντο

Το έθνος του Θεού, ο Ισραήλ (Ιακώβ), αδύναμο από μόνο του, ισχυρό με τη δύναμη του Θεού (Ησ 41:13-15)

Σκύλος

Αγριότητα, ακαθαρσία· δρουν κατά αγέλες· ακόρεστη σεξουαλική επιθυμία

Πονηροί εχθροί του Δαβίδ (Ψλ 22:16· 59:6, 14)

Σεξουαλικά διεστραμμένοι (Δευ 23:18·Φλπ 3:2· Απ 22:15)

Άχρηστο άτομο (2Σα 16:9)

Πονηροί ποιμένες του Ισραήλ (Ησ 56:10, 11)

Αρχαία Ιουδαϊκή άποψη για τους απερίτμητους Εθνικούς (Ματ 15:26, 27)

Αποστάτες (2Πε 2:22)

Ταύρος

Αγριότητα

Πονηροί εχθροί του Δαβίδ (Ψλ 22:12)

Φίδι

Πανουργία, εξαπάτηση (2Κο 11:3)

Σατανάς ο Διάβολος (Απ 12:9)

Ψάρι

Μερικά ψάρια ακάθαρτα σύμφωνα με το Νόμο (Λευ 11:10-12)

Πονηρά άτομα, ακατάλληλα για τη Βασιλεία (Ματ 13:47-50)