Μια Ζωή Χωρίς Πόνο;

Ενόψει αυτής της σκληρής πραγματικότητας, μπορεί να φαίνεται παράτολμο το να κάνει κάποιος νύξη για την πιθανότητα ζωής χωρίς πόνο. Συνεπώς, τα εξής λόγια της Αγίας Γραφής μπορεί να φαίνονται απίστευτα: «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους . . . ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια».—Αποκάλυψη 21:4.

Εντούτοις, η πιθανότητα μιας ζωής χωρίς πόνο δεν είναι εξωπραγματική. Αλλά σκεφτείτε για λίγο. Τι εννοεί πραγματικά αυτό το εδάφιο; Υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που δεν έχουν το αίσθημα του πόνου. Έχουν γεννηθεί χωρίς αυτό. Θα πρέπει να τους ζηλεύει κανείς; Ο ανατόμος Άλαν Μπάσμπομ είπε: «Η παντελής έλλειψη πόνου είναι ολέθρια».

Αν δεν μπορούσατε να αισθανθείτε πόνο, πιθανότατα δεν θα αντιλαμβανόσαστε ότι είχε δημιουργηθεί κάποια φουσκάλα στο δέρμα σας μέχρι να γινόταν μια σοβαρά ελκώδης πληγή. Σύμφωνα με κάποιο δημοσίευμα, οι γονείς ενός μικρού κοριτσιού που δεν αισθανόταν πόνο «μύριζαν μερικές φορές καμένη σάρκα και το έβρισκαν να ακουμπάει αμέριμνα πάνω στη σόμπα». Έτσι, ο πόνος δεν είναι μόνο αμείλικτος εχθρός. Μπορεί επίσης να είναι ευλογία.

Τι θα πούμε, λοιπόν, για την υπόσχεση της Αγίας Γραφής: ‘Ούτε πόνος δεν θα υπάρχει πια’; Είναι αυτή μια υπόσχεση που θα πρέπει πράγματι να θέλουμε να εκπληρωθεί;

Μια Ζωή Χωρίς Δάκρυα;

Προσέξτε ότι τα συμφραζόμενα αυτού του εδαφίου λένε επίσης: «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους». (Αποκάλυψη 21:4) Αυτό είναι σημαντικό, εφόσον τα δάκρυα είναι ζωτικά. Χρησιμεύουν για να μας προστατεύουν, όπως μας προστατεύει και το αίσθημα του πόνου.

Τα δάκρυα διατηρούν τα μάτια μας υγρά και εμποδίζουν την τριβή ανάμεσα στο μάτι και στο βλέφαρο. Επίσης ξεπλένουν τα μάτια μας από ξένες ουσίες. Επιπρόσθετα, περιέχουν ένα αντισηπτικό που λέγεται λυσοζύμη, το οποίο απολυμαίνει τα μάτια και αποτρέπει τις μολύνσεις. Η ικανότητα που έχουμε να χύνουμε δάκρυα αποτελεί, συνεπώς, ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του θαυμάσια σχεδιασμένου σώματός μας, όπως είναι και το αίσθημα του πόνου.—Ψαλμός 139:14.

Ωστόσο, τα δάκρυα είναι επίσης στενά συνδεδεμένα με τη λύπη, τη θλίψη και τη στενοχώρια. «Όλην την νύκτα λούω την κλίνην μου», είπε με θλίψη ο Βασιλιάς Δαβίδ των Βιβλικών χρόνων. «Με τα δάκρυά μου καταβρέχω την στρωμνήν μου». (Ψαλμός 6:6) Ακόμα και ο Ιησούς «δάκρυσε» για το θάνατο ενός φίλου. (Ιωάννης 11:35) Αρχικά, ο Θεός δεν είχε σκοπό να χύνουν οι άνθρωποι τέτοια δάκρυα λύπης. Η αμαρτία του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, ευθύνεται για την ατελή, θνήσκουσα κατάσταση της ανθρώπινης οικογένειας. (Ρωμαίους 5:12) Έτσι, τα δάκρυα που προέρχονται από την ατελή, θνήσκουσα κατάστασή μας είναι εκείνα που δεν θα υπάρχουν πια.

Εφόσον η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ένα συγκεκριμένο είδος δακρύων είναι εκείνο που θα εξαλειφτεί, πώς θα εκπληρωθεί η υπόσχεση ότι ο πόνος δεν θα υπάρχει πια; Δεν θα υποφέρουν οι άνθρωποι, τουλάχιστον κάπου κάπου, από τον πόνο που προκαλεί λύπη και κλάματα;

Ο Πόνος που Δεν θα Υπάρχει Πια

Ο ΠΟΝΟΣ που θα εξαλειφτεί σε εκπλήρωση της υπόσχεσης της Αγίας Γραφής θα είναι ο πόνος που νιώθουμε ως συνέπεια της ατέλειας του πρώτου ανθρώπου. Αυτός ο πόνος περιλαμβάνει εκείνο που μπορεί να περιγραφεί ως χρόνιος πόνος.