Ερωτήσεις από Αναγνώστες
Εφόσον ο Ιησούς καταγόταν και από τον Ιεσσαί και από τον Δαβίδ, γιατί αποκαλείται «η ρίζα» των προγόνων του, του Ιεσσαί και του Δαβίδ;
Φυσιολογικά, θεωρείτε τη ρίζα ενός δέντρου ή κάποιου φυτού ως κάτι που εμφανίζεται πριν από τον κορμό ή τα κλαδιά. Επομένως, θα φαινόταν ότι ο Ιεσσαί (ή ο γιος του, ο Δαβίδ) θα έπρεπε να αναφέρεται ως η ρίζα από την οποία προήλθε τελικά ο Ιησούς. Όμως, το εδάφιο Ησαΐας 11:10 προείπε ότι ο ερχόμενος Μεσσίας θα ήταν ‘η ρίζα του Ιεσσαί’, και το εδάφιο Ρωμαίους 15:12 εφάρμοσε αυτή την προφητεία στον Ιησού Χριστό. Αργότερα, το εδάφιο Αποκάλυψη 5:5 τον αποκάλεσε «το Λιοντάρι που είναι από τη φυλή του Ιούδα, η ρίζα του Δαβίδ». Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους χρησιμοποιούνται αυτοί οι χαρακτηρισμοί.
Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί πολλές φορές κάποιο φυτό, όπως ένα δέντρο, συμβολικά. Μερικές φορές αυτό βασίζεται στο γεγονός ότι, όπως ο σπόρος βλαστάνει και αναπτύσσεται, έτσι και οι ρίζες αναπτύσσονται πριν από τα κλωνάρια, τα άλλα κλαδιά ή τους καρπούς, τα οποία συντηρούνται από τις ρίζες. Για παράδειγμα, το εδάφιο Ησαΐας 37:31 αναφέρει: «Το υπόλοιπον εκ του οίκου Ιούδα, το διασωθέν, θέλει ριζώσει πάλιν υποκάτωθεν και θέλει δώσει επάνω καρπούς».—Ιώβ 14:8, 9· Ησαΐας 14:29.
Αν επέλθει βλάβη στη ρίζα, το υπόλοιπο δέντρο νιώθει τις συνέπειες. (Παράβαλε Ματθαίος 3:10· 13:6). Έτσι, ο Μαλαχίας έγραψε: ‘Η ημέρα η ερχομένη θέλει κατακαύσει αυτούς, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων, ώστε δεν θέλει αφήσει εις αυτούς ρίζαν και κλάδον’. (Μαλαχίας 4:1) Το νόημα είναι ξεκάθαρο—ολοκληρωτική εκκοπή. Οι γονείς (ρίζες) θα κόβονταν, όπως και οι απόγονοί τους (κλωνάρια).a Αυτό υπογραμμίζει την ευθύνη που έχουν οι γονείς απέναντι στα ανήλικα παιδιά τους· το διαρκές μέλλον των ανήλικων παιδιών θα μπορούσε να καθοριστεί από την υπόσταση που έχουν οι γονείς τους ενώπιον του Θεού.—1 Κορινθίους 7:14.
Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στα εδάφια Ησαΐας 37:31 και Μαλαχίας 4:1 βασίζεται στο γεγονός ότι τα κλωνάρια (και ο καρπός που υπάρχει σε δευτερεύοντα κλαδιά) αντλούν τη ζωή τους από τη ρίζα. Αυτό αποτελεί κλειδί για να κατανοήσουμε το πώς ο Ιησούς είναι η ‘ρίζα του Ιεσσαί’ και η «ρίζα του Δαβίδ».
Από σαρκική άποψη, ο Ιεσσαί και ο Δαβίδ ήταν πρόγονοι του Ιησού· αυτοί ήταν οι ρίζες και εκείνος ήταν ο βλαστός ή το κλωνάρι. Το εδάφιο Ησαΐας 11:1 είπε για τον επερχόμενο Μεσσία: «Θέλει εξέλθει ράβδος [κλωνάρι, ΜΝΚ] εκ του κορμού του Ιεσσαί, και κλάδος θέλει αναβή εκ των ριζών αυτού». Με παρόμοιο τρόπο, στο εδάφιο Αποκάλυψη 22:16, ο Ιησούς αποκαλεί τον εαυτό του ‘απόγονο του Δαβίδ’. Όμως, ονομάζει επίσης τον εαυτό του ‘ρίζα του Δαβίδ’. Γιατί;
Ένας τρόπος με τον οποίο ο Ιησούς αποτελεί τη «ρίζα» του Ιεσσαί και του Δαβίδ είναι το γεγονός ότι μέσω αυτού παραμένει ζωντανή η γενεαλογική τους γραμμή. Κανένας άνθρωπος σήμερα δεν μπορεί να αποδείξει ότι ανήκει στη φυλή του Λευί, του Δαν, ή ακόμη και του Ιούδα, αλλά μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η γραμμή του Ιεσσαί και του Δαβίδ εξακολουθεί να υπάρχει διότι ο Ιησούς είναι τώρα ζωντανός στον ουρανό.—Ματθαίος 1:1-16· Ρωμαίους 6:9.
Ο Ιησούς έλαβε επίσης τη θέση του ουράνιου Βασιλιά. (Λουκάς 1:32, 33· 19:12, 15· 1 Κορινθίους 15:25) Αυτό επηρεάζει τη σχέση που έχει ακόμη και με τους προγόνους του. Προφητικά, ο Δαβίδ αποκάλεσε τον Ιησού Κύριό του.—Ψαλμός 110:1· Πράξεις 2:34-36.
Τελικά, ο Ιησούς Χριστός είναι εξουσιοδοτημένος ως Κριτής. Στη διάρκεια της ερχόμενης Χιλιετίας, τα οφέλη του λύτρου του Ιησού θα επεκταθούν επίσης στον Ιεσσαί και στον Δαβίδ. Η ζωή τους στη γη θα εξαρτάται τότε από τον Ιησού, ο οποίος θα υπηρετεί ως ‘Αιώνιος Πατέρας’ τους.—Ησαΐας 9:6, ΜΝΚ.
Συνεπώς, μολονότι ο Ιησούς προήλθε από τη γραμμή του Ιεσσαί και του Δαβίδ, τα όσα έχει γίνει και τα όσα θα κάνει στο μέλλον τού δίνουν το δικαίωμα να αποκαλείται ‘η ρίζα του Ιεσσαί’ και «η ρίζα του Δαβίδ».
[Υποσημειώσεις]
a Μια αρχαία φοινικική νεκρική επιγραφή χρησιμοποίησε παρόμοια γλώσσα. Αυτή έλεγε για οποιονδήποτε θα παραβίαζε τον τάφο: «Ας μην έχουν ρίζα από κάτω τους ή καρπούς πάνω τους!»—Βέτους Τεσταμέντουμ (Vetus Testamentum), Απρίλιος 1961.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 31]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.