Κεφάλαιο 21

Οι Πληγές του Ιεχωβά στο Χριστιανικό Κόσμο

Όραμα 5—Αποκάλυψη 8:1–9:21

Θέμα: Ηχούν έξι από τις εφτά σάλπιγγες

Χρόνος εκπλήρωσης: Από την ενθρόνιση του Χριστού Ιησού το 1914 μέχρι τη μεγάλη θλίψη

 1. Τι συμβαίνει όταν το Αρνί ανοίγει την έβδομη σφραγίδα;

“ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ άνεμοι” συγκρατούνται μέχρι να σφραγιστούν τα 144.000 μέλη του πνευματικού Ισραήλ και μέχρι να επιδοκιμαστεί για επιβίωση το μεγάλο πλήθος. (Αποκάλυψη 7:1-4, 9) Ωστόσο, προτού ξεσπάσει αυτή η θυελλώδης καταιγίδα πάνω στη γη, πρέπει επίσης να γνωστοποιηθούν οι δυσμενείς κρίσεις του Ιεχωβά εναντίον του κόσμου του Σατανά! Καθώς το Αρνί ανοίγει την έβδομη και τελευταία σφραγίδα, ο Ιωάννης πρέπει να παρακολουθεί με ζωηρό ενδιαφέρον για να δει τι πρόκειται να αποκαλυφτεί. Τώρα μας αναφέρει την εμπειρία του: «Και όταν [το Αρνί] άνοιξε την έβδομη σφραγίδα, έγινε σιγή στον ουρανό περίπου μισή ώρα. Και είδα τους εφτά αγγέλους που στέκονται ενώπιον του Θεού, και τους δόθηκαν εφτά σάλπιγγες».—Αποκάλυψη 8:1, 2.

Καιρός για Ένθερμη Προσευχή

 2. Τι λαβαίνει χώρα στη διάρκεια της συμβολικής ημίωρης σιγής στον ουρανό;

² Πρόκειται για μια σιγή γεμάτη σημασία! Η μισή ώρα μπορεί να φανεί μεγάλο χρονικό διάστημα αν περιμένετε να συμβεί κάτι. Τώρα, δεν ακούγεται ούτε η ουράνια χορωδία αίνου που έψαλλε συνεχώς. (Αποκάλυψη 4:8) Γιατί; Ο Ιωάννης βλέπει την αιτία σε όραμα: «Και ήρθε άλλος άγγελος και στάθηκε στο θυσιαστήριο, έχοντας ένα χρυσό θυμιατήρι· και του δόθηκε μεγάλη ποσότητα θυμιάματος για να το προσφέρει με τις προσευχές όλων των αγίων πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο που ήταν μπροστά στο θρόνο. Και ο καπνός του θυμιάματος ανέβηκε από το χέρι του αγγέλου με τις προσευχές των αγίων ενώπιον του Θεού».—Αποκάλυψη 8:3, 4.

 3. (α) Τι μας υπενθυμίζει το θυμίαμα που καίγεται; (β) Ποιος είναι ο σκοπός της ημίωρης σιγής στον ουρανό;

³ Αυτό μας υπενθυμίζει ότι, υπό το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων, καιγόταν καθημερινά θυμίαμα στη σκηνή της μαρτυρίας και, στα μετέπειτα χρόνια, στο ναό της Ιερουσαλήμ. (Έξοδος 30:1-8) Την ώρα που καιγόταν το θυμίαμα, οι Ισραηλίτες που δεν ήταν ιερείς περίμεναν έξω από τον ιερό χώρο και προσεύχονταν—χωρίς αμφιβολία σιωπηλά στην καρδιά τους—προς Εκείνον στον οποίο ανέβαινε ο καπνός του θυμιάματος. (Λουκάς 1:10) Ο Ιωάννης βλέπει τώρα να συμβαίνει κάτι παρόμοιο στον ουρανό. Το θυμίαμα που προσφέρει ο άγγελος συνδέεται με «τις προσευχές των αγίων». Μάλιστα, σε ένα προηγούμενο όραμα λέγεται ότι το θυμίαμα αντιπροσωπεύει τέτοιου είδους προσευχές. (Αποκάλυψη 5:8· Ψαλμός 141:1, 2) Προφανώς, λοιπόν, η συμβολική σιγή στον ουρανό έχει σκοπό να επιτρέψει να ακουστούν οι προσευχές των αγίων που βρίσκονται στη γη.

4, 5. Ποιες ιστορικές εξελίξεις μάς βοηθούν να προσδιορίσουμε τη χρονική περίοδο που αντιστοιχεί στη συμβολική ημίωρη σιγή;

⁴ Μπορούμε να προσδιορίσουμε πότε συνέβη αυτό; Ναι, μπορούμε, αν εξετάσουμε τα συμφραζόμενα, σε συνδυασμό με τις ιστορικές εξελίξεις στην αρχή της ημέρας του Κυρίου. (Αποκάλυψη 1:10) Στη διάρκεια των ετών 1918 και 1919, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη γη βρίσκονταν σε αξιοσημείωτη αρμονία με το σενάριο που περιγράφεται στα εδάφια Αποκάλυψη 8:1-4. Επί 40 χρόνια πριν από το 1914, οι Σπουδαστές της Γραφής—όπως ονομάζονταν τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—διακήρυτταν με τόλμη ότι οι καιροί των εθνών θα τελείωναν εκείνο το έτος. Τα οδυνηρά γεγονότα του 1914 απέδειξαν ότι είχαν δίκιο. (Λουκάς 21:24· Ματθαίος 24:3, 7, 8) Αλλά πολλοί από αυτούς πίστευαν επίσης ότι το 1914 θα παίρνονταν από αυτή τη γη για να λάβουν την ουράνια κληρονομιά τους. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντίθετα, στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, υπέμειναν έναν καιρό σκληρού διωγμού. Στις 31 Οκτωβρίου 1916, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, πέθανε. Κατόπιν, στις 4 Ιουλίου 1918, ο καινούριος πρόεδρος, ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, και εφτά άλλοι εκπρόσωποι της Εταιρίας μεταφέρθηκαν στις φυλακές της Ατλάντα, στην Τζόρτζια, αφού καταδικάστηκαν άδικα σε πολυετή φυλάκιση.

⁵ Οι ειλικρινείς Χριστιανοί της τάξης του Ιωάννη βρίσκονταν σε αμηχανία. Τι ήθελε ο Θεός να κάνουν στη συνέχεια; Πότε θα παίρνονταν στον ουρανό; Στη Σκοπιά 1 Μαΐου 1919 (στην αγγλική), εμφανίστηκε ένα άρθρο με τίτλο «Ο Θερισμός Τελείωσε—Τι θα Ακολουθήσει;» Το άρθρο αντικατόπτριζε αυτή την κατάσταση αβεβαιότητας και παρότρυνε τους πιστούς να συνεχίσουν να υπομένουν, προσθέτοντας: «Πιστεύουμε πως τώρα αληθεύει η άποψη ότι ο θερισμός της τάξης της βασιλείας αποτελεί τετελεσμένο γεγονός, ότι όλα τα μέλη αυτής της τάξης είναι κατάλληλα σφραγισμένα και ότι η πόρτα είναι κλειστή». Στη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, οι ένθερμες προσευχές της τάξης του Ιωάννη ανέβαιναν, σαν να ήταν μέσα σε καπνό μεγάλης ποσότητας θυμιάματος. Και οι προσευχές τους εισακούονταν!

Ρίχνεται Φωτιά στη Γη

 6. Τι συμβαίνει μετά τη σιγή στον ουρανό, και ως απάντηση σε τι;

⁶ Ο Ιωάννης μάς λέει: «Αμέσως ο άγγελος πήρε το θυμιατήρι και το γέμισε με φωτιά από το θυσιαστήριο και την έριξε στη γη. Και έγιναν βροντές και φωνές και αστραπές και σεισμός». (Αποκάλυψη 8:5) Ξαφνικά, μετά τη σιγή, εκδηλώνεται εντυπωσιακή δραστηριότητα! Αυτό γίνεται προφανώς ως απάντηση στις προσευχές των αγίων, αφού προκαλείται από φωτιά που λαβαίνεται από το θυσιαστήριο του θυμιάματος. Το 1513 Π.Κ.Χ., στο Όρος Σινά, βροντές και αστραπές, δυνατός θόρυβος, φωτιά και σεισμός στο βουνό ανήγγειλαν το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είχε στρέψει την προσοχή του στο λαό του. (Έξοδος 19:16-20) Οι όμοιες εκδηλώσεις που αναφέρονται από τον Ιωάννη δείχνουν με παρόμοιο τρόπο ότι ο Ιεχωβά δίνει προσοχή στους υπηρέτες του στη γη. Αλλά αυτά που βλέπει ο Ιωάννης παρουσιάζονται με σημεία. (Αποκάλυψη 1:1) Ποια ερμηνεία πρέπει, λοιπόν, να δώσουμε σήμερα στη συμβολική φωτιά, στις βροντές, στις φωνές, στις αστραπές και στο σεισμό;

 7. (α) Ποια συμβολική φωτιά άναψε ο Ιησούς στη γη στη διάρκεια της διακονίας του; (β) Πώς άναψαν φωτιά οι πνευματικοί αδελφοί του Ιησού στο Χριστιανικό κόσμο;

⁷ Σε κάποια περίπτωση, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Ήρθα να βάλω φωτιά στη γη». (Λουκάς 12:49) Πράγματι, ο Ιησούς άναψε φωτιά. Με το γεμάτο ζήλο κήρυγμά του, έκανε τη Βασιλεία του Θεού το ύψιστο ζήτημα ενώπιον του Ιουδαϊκού λαού, και αυτό προξένησε έντονες διενέξεις σε όλο εκείνο το έθνος. (Ματθαίος 4:17, 25· 10:5-7, 17, 18) Το 1919, οι πνευματικοί αδελφοί του Ιησού στη γη, η μικρή ομάδα των χρισμένων Χριστιανών που είχαν επιζήσει από τις αντίξοες ημέρες του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, άναψαν μια παρόμοια φωτιά στο Χριστιανικό κόσμο. Το Σεπτέμβριο εκείνου του έτους, το πνεύμα του Ιεχωβά έγινε φανερό με αξιοσημείωτο τρόπο καθώς όσιοι Μάρτυρές του από κοντινά και μακρινά μέρη συγκεντρώθηκαν στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο των ΗΠΑ. Ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, που είχε αποφυλακιστεί πρόσφατα και επρόκειτο σύντομα να δει τις σε βάρος του κατηγορίες να αποσύρονται, μίλησε με τόλμη σε εκείνη τη συνέλευση, λέγοντας: «Υπάκουοι στην εντολή του Κυρίου μας και αναγνωρίζοντας το προνόμιο και το καθήκον που έχουμε να πολεμήσουμε ενάντια στα οχυρά της πλάνης που για τόσο πολύ καιρό έχουν κρατήσει δέσμιους τους ανθρώπους, ήταν και είναι ιερή μας υποχρέωση να αναγγείλουμε την επερχόμενη ένδοξη βασιλεία του Μεσσία». Αυτό είναι το πρωταρχικό ζήτημα—η Βασιλεία του Θεού!

8, 9. (α) Πώς περιέγραψε ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ τη στάση και την επιθυμία του λαού του Θεού στη διάρκεια των δύσκολων ετών του πολέμου; (β) Πώς ρίχτηκε φωτιά στη γη; (γ) Πώς υπήρξαν βροντές, φωνές, αστραπές και σεισμός;

⁸ Ο ομιλητής, αναφερόμενος στις πρόσφατες τότε σκληρές εμπειρίες του λαού του Θεού, είπε: «Η βίαιη επίθεση του εχθρού ήταν τόσο αμείλικτη, ώστε πολλοί από το αγαπητό ποίμνιο του Κυρίου αιφνιδιάστηκαν και έμειναν άναυδοι, προσευχόμενοι και περιμένοντας να δείξει ο Κύριος το θέλημά του. . . . Αλλά, παρά τη στιγμιαία αποθάρρυνση, υπήρχε φλογερή επιθυμία να διακηρύξουν το άγγελμα της βασιλείας».—Βλέπε Σκοπιά 15 Σεπτεμβρίου 1919, σελίδα 280 (στην αγγλική).

⁹ Η επιθυμία τους ικανοποιήθηκε το 1919. Αυτή η μικρή αλλά δραστήρια ομάδα Χριστιανών πήρε φωτιά, από πνευματική άποψη, για να αρχίσει μια παγκόσμια εκστρατεία κηρύγματος. (Παράβαλε 1 Θεσσαλονικείς 5:19.) Ρίχτηκε φωτιά στη γη με την έννοια ότι η Βασιλεία του Θεού έγινε το φλέγον ζήτημα, όπως και συνεχίζει να είναι! Δυνατές φωνές αντικατέστησαν τη σιγή, κάνοντας το άγγελμα της Βασιλείας να ακουστεί με σαφήνεια. Προειδοποιήσεις από την Αγία Γραφή ήχησαν βροντερές σαν θύελλα. Λαμπρές αχτίδες αλήθειας έλαμψαν σαν αστραπές από τον προφητικό Λόγο του Ιεχωβά, και η θρησκευτική επικράτεια άρχισε να δονείται συθέμελα σαν από δυνατό σεισμό. Η τάξη του Ιωάννη είδε ότι υπήρχε έργο που έπρεπε να γίνει. Και μέχρι σήμερα, αυτό το έργο συνεχίζει να επεκτείνεται ένδοξα σε ολόκληρη την κατοικημένη γη!—Ρωμαίους 10:18.

Προετοιμασία για τα Σαλπίσματα

10. Τι ετοιμάζονται να κάνουν οι εφτά άγγελοι, και γιατί;

¹⁰ Ο Ιωάννης λέει κατόπιν: «Και οι εφτά άγγελοι με τις εφτά σάλπιγγες ετοιμάστηκαν να σαλπίσουν». (Αποκάλυψη 8:6) Τι σημαίνει το σάλπισμα με αυτές τις σάλπιγγες; Στις ημέρες του Ισραήλ, τα σαλπίσματα χρησιμοποιούνταν για να αναγγελθούν σημαντικές ημέρες ή αξιοσημείωτα γεγονότα. (Λευιτικό 23:24· 2 Βασιλέων 11:14) Με παρόμοιο τρόπο, τα σαλπίσματα που πρόκειται να ακούσει ο Ιωάννης θα επιστήσουν την προσοχή σε βαρυσήμαντα ζητήματα, ζητήματα ζωής και θανάτου.

11. Σε ποιο προπαρασκευαστικό έργο στη γη επιδόθηκε δραστήρια η τάξη του Ιωάννη από το 1919 ως το 1922;

¹¹ Χωρίς αμφιβολία, καθώς οι άγγελοι ετοιμάζονταν να σαλπίσουν με εκείνες τις σάλπιγγες, κατηύθυναν επίσης ένα προπαρασκευαστικό έργο στη γη. Από το 1919 ως το 1922, η αναζωογονημένη τάξη του Ιωάννη ασχολούνταν δραστήρια με την αναδιοργάνωση της δημόσιας διακονίας και την οικοδόμηση εγκαταστάσεων για την έκδοση εντύπων. Το 1919 παρουσιάστηκε το περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών, γνωστό σήμερα ως Ξύπνα!, “Περιοδικό Αλήθειας, Ελπίδας και Θάρρους”—ένα όμοιο με σάλπιγγα όργανο που θα έπαιζε βασικό ρόλο εκθέτοντας την ανάμειξη της ψεύτικης θρησκείας στην πολιτική.

12. Τι αναγγέλλει το κάθε σάλπισμα, και τι μας θυμίζει αυτό από τις ημέρες του Μωυσή;

¹² Όπως θα δούμε τώρα, το καθένα από τα σαλπίσματα αναγγέλλει μια δραματική σκηνή στην οποία τρομερές πληγές πλήττουν τμήματα της γης. Ορισμένες από αυτές μας θυμίζουν τις πληγές που έστειλε ο Ιεχωβά για να τιμωρήσει τους Αιγυπτίους στις ημέρες του Μωυσή. (Έξοδος 7:19–12:32) Αυτές οι πληγές αποτελούσαν εκδηλώσεις της κρίσης του Ιεχωβά εναντίον εκείνου του έθνους και άνοιξαν το δρόμο για να διαφύγει από τη δουλεία ο λαός του Θεού. Οι πληγές που βλέπει ο Ιωάννης επιτελούν κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, δεν πρόκειται για κατά γράμμα πληγές. Είναι σημεία που συμβολίζουν τις δίκαιες κρίσεις του Ιεχωβά.—Αποκάλυψη 1:1.

Προσδιορισμός του “Ενός Τρίτου”

13. Τι συμβαίνει όταν ακούγονται τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα, και ποιο ερώτημα εγείρει αυτό;

¹³ Όπως θα δούμε, όταν ακούγονται τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα, επιφέρονται πληγές στο «ένα τρίτο» της γης, της θάλασσας, των ποταμών και των πηγών των νερών, καθώς και των πηγών φωτός της γης. (Αποκάλυψη 8:7-12) Το ένα τρίτο είναι σημαντικό μέρος μιας μονάδας αλλά δεν είναι το σύνολο. (Παράβαλε Ησαΐας 19:24· Ιεζεκιήλ 5:2· Ζαχαρίας 13:8, 9.) Τότε λοιπόν, ποιο «τρίτο» θα άξιζε περισσότερο να λάβει αυτές τις πληγές; Η συντριπτική πλειονότητα της ανθρωπότητας έχει τυφλωθεί και έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και το σπέρμα του. (Γένεση 3:15· 2 Κορινθίους 4:4) Η κατάσταση είναι όπως την περιέγραψε ο Δαβίδ: «Έχουν όλοι εκτραπεί, είναι όλοι το ίδιο διεφθαρμένοι· δεν υπάρχει κανείς που να κάνει κάτι καλό, ούτε ένας». (Ψαλμός 14:3) Ναι, ολόκληρη η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο να λάβει δυσμενή κρίση. Αλλά ένα τμήμα της είναι ιδιαίτερα ένοχο. Ένα μέρος—το «ένα τρίτο»—δεν δικαιολογείται! Ποιο είναι αυτό το «ένα τρίτο»;

14. Ποιο είναι το συμβολικό ένα τρίτο που λαβαίνει τα όμοια με πληγές αγγέλματα από τον Ιεχωβά;

¹⁴ Είναι ο Χριστιανικός κόσμος! Τη δεκαετία του 1920, η επικράτειά του περιλάμβανε το ένα τρίτο περίπου της ανθρωπότητας. Η θρησκεία του είναι καρπός της μεγάλης αποστασίας από την αληθινή Χριστιανοσύνη—της αποστασίας την οποία προείπαν ο Ιησούς και οι μαθητές του. (Ματθαίος 13:24-30· Πράξεις 20:29, 30· 2 Θεσσαλονικείς 2:3· 2 Πέτρου 2:1-3) Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στο ναό του Θεού και έχουν παρουσιαστεί ως δάσκαλοι της Χριστιανοσύνης. Αλλά τα δόγματά τους απέχουν πολύ από τη Βιβλική αλήθεια, και αυτοί δυσφημούν συνεχώς το όνομα του Θεού. Ο Χριστιανικός κόσμος, που αντιπροσωπεύεται κατάλληλα από το συμβολικό ένα τρίτο, λαβαίνει ισχυρά, όμοια με πληγές αγγέλματα από τον Ιεχωβά. Αυτό το ένα τρίτο της ανθρωπότητας δεν αξίζει καθόλου τη θεϊκή εύνοια!

15. (α) Μήπως το καθένα από τα σαλπίσματα περιορίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο έτος; Εξηγήστε. (β) Τίνων η φωνή έχει προστεθεί στη φωνή της τάξης του Ιωάννη για τη διακήρυξη των κρίσεων του Ιεχωβά;

¹⁵ Σε αρμονία με την ύπαρξη μιας σειράς σαλπισμάτων, παρουσιάστηκαν ειδικές αποφάσεις σε εφτά συνελεύσεις από το 1922 μέχρι το 1928. Αλλά τα σαλπίσματα δεν περιορίστηκαν στα συγκεκριμένα έτη. Το δυναμικό ξεσκέπασμα των πονηρών οδών του Χριστιανικού κόσμου είναι συνεχές, ακάθεκτο καθώς προχωρεί η ημέρα του Κυρίου. Οι κρίσεις του Ιεχωβά πρέπει να διακηρυχτούν παγκόσμια, σε όλα τα έθνη, παρά το διεθνές μίσος και τους διωγμούς. Τότε μόνο θα έρθει το τέλος του συστήματος του Σατανά. (Μάρκος 13:10, 13) Είμαστε ευτυχείς που το μεγάλο πλήθος έχει προσθέσει τώρα τη φωνή του στη φωνή της τάξης του Ιωάννη εξαγγέλλοντας αυτές τις βροντερές διακηρύξεις που έχουν παγκόσμια σπουδαιότητα.

Το Ένα Τρίτο της Γης Κατακάηκε

16. Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο πρώτος άγγελος;

¹⁶ Αναφερόμενος στους αγγέλους, ο Ιωάννης γράφει: «Και ο πρώτος σάλπισε. Και έγινε χαλάζι και φωτιά ανακατεμένα με αίμα, και ρίχτηκε στη γη· και το ένα τρίτο της γης κατακάηκε, και το ένα τρίτο των δέντρων κατακάηκε, και όλη η χλωρή βλάστηση κατακάηκε». (Αποκάλυψη 8:7) Αυτό είναι παρόμοιο με την έβδομη πληγή της Αιγύπτου, αλλά τι σημαίνει για την εποχή μας;—Έξοδος 9:24.

17. (α) Τι αντιπροσωπεύει η λέξη «γη» στο εδάφιο Αποκάλυψη 8:7; (β) Πώς κατακαίγεται το ένα τρίτο της γης, το οποίο ανήκει στο Χριστιανικό κόσμο;

¹⁷ Στην Αγία Γραφή, η λέξη «γη» συχνά αναφέρεται στην ανθρωπότητα. (Γένεση 11:1· Ψαλμός 96:1) Εφόσον η δεύτερη πληγή επιφέρεται στη θάλασσα, η οποία έχει επίσης σχέση με την ανθρωπότητα, η λέξη «γη» πρέπει να αναφέρεται στη φαινομενικά σταθερή ανθρώπινη κοινωνία που έχει οικοδομήσει ο Σατανάς και η οποία πρόκειται να καταστραφεί. (2 Πέτρου 3:7· Αποκάλυψη 21:1) Το σενάριο της πληγής αποκαλύπτει ότι το ένα τρίτο της γης, το οποίο ανήκει στο Χριστιανικό κόσμο, καίγεται από τον καύσωνα της αποδοκιμασίας του Ιεχωβά. Τα εξέχοντα άτομα του Χριστιανικού κόσμου—τα οποία στέκονται σαν δέντρα στο μέσο του—κατακαίγονται από τη διακήρυξη της δυσμενούς κρίσης του Ιεχωβά. Όλα τα εκατοντάδες εκατομμύρια μέλη των εκκλησιών του, αν συνεχίσουν να υποστηρίζουν τη θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου, γίνονται σαν καμένο χορτάρι, πνευματικά μαραμένοι στα μάτια του Θεού.—Παράβαλε Ψαλμός 37:1, 2.a

18. Πώς διακηρύχτηκε το άγγελμα κρίσης του Ιεχωβά στη συνέλευση του Σίνταρ Πόιντ το 1922;

¹⁸ Πώς επιδίδεται αυτό το άγγελμα κρίσης; Σε γενικές γραμμές, όχι με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του κόσμου, τα οποία είναι μέρος του κόσμου και κατηγορούν συχνά το “δούλο” του Θεού. (Ματθαίος 24:45) Το άγγελμα αυτό διακηρύχτηκε με αξιοσημείωτο τρόπο στη δεύτερη ιστορική σύναξη του λαού του Θεού στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο, στις 10 Σεπτεμβρίου 1922. Οι παρευρεθέντες υιοθέτησαν ομόφωνα και με ενθουσιασμό μια απόφαση με τίτλο «Μία Πρόκλησις προς τους Ηγέτας του Κόσμου». Αυτή η απόφαση προειδοποιούσε τη σύγχρονη συμβολική γη με απερίφραστο τρόπο: «Ημείς επομένως, προσκαλούμεν πάντα τα έθνη της γης, τους άρχοντας και ηγέτας αυτών και πάντας τους κληρικούς πασών των κατ’ όνομα εκκλησιών της γης, τους ακολούθους αυτών και τους υποστηρικτάς αυτών, τους μεγάλους βιομηχάνους και τους μεγάλους πολιτικούς, όπως παρουσιάσωσι τας αποδείξεις των, ίνα δικαιολογήσωσι την θέσιν την οποίαν αυτοί έλαβον ισχυρισθέντες ότι δύνανται να εγκαταστήσωσιν ειρήνην και ευημερίαν εν τη γη και να φέρωσιν ευτυχίαν εις τον λαόν· επί δε τη αποτυχία των εις τούτο, προσκαλούμεν αυτούς [να ακούσουν τη μαρτυρία που προσφέρουμε ως μάρτυρες για τον Κύριο και μετά] όπως γνωμοδοτήσωσιν εάν η μαρτυρία ημών είναι αληθής ή ουχί».

19. Ποια μαρτυρία επέδωσε ο λαός του Θεού στο Χριστιανικό κόσμο σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού;

¹⁹ Ποια μαρτυρία έδωσαν εκείνοι οι Χριστιανοί; Την εξής: «Ημείς διακρατούμεν και διακηρύττομεν, ότι η Βασιλεία του Μεσσίου είναι η πλήρης πανάκεια διά πάντα τα δεινά της ανθρωπότητος, και θέλει φέρει ειρήνην επί γης και ευδοκίαν εν ανθρώποις, την επιθυμίαν πάντων των εθνών· ότι, εκείνοι οίτινες θα υποταχθώσι προθύμως εις την δικαίαν αυτού Βασιλείαν η οποία τώρα αρχίζει, θα ευλογηθώσι διά διαρκούς ειρήνης, ζωής, ελευθερίας, και ατελευτήτου ευτυχίας». Σε αυτούς τους διεφθαρμένους καιρούς, κατά τους οποίους οι ανθρωποποίητες κυβερνήσεις, ειδικά στο Χριστιανικό κόσμο, αποτυχαίνουν παταγωδώς να λύσουν τα προβλήματα του κόσμου, εκείνη η ηχηρή πρόκληση αντηχεί με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι το 1922. Πόσο αληθεύει ότι η Βασιλεία του Θεού, στα χέρια του νικηφόρου Χριστού του, είναι η μία και μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας!

20. (α) Με ποια μέσα έχει διασαλπίσει η εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών τα αγγέλματα κρίσης από το 1922 και έπειτα; (β) Ποιο αποτέλεσμα είχε στο Χριστιανικό κόσμο το πρώτο σάλπισμα;

²⁰ Με αποφάσεις, φυλλάδια, βιβλιάρια, βιβλία, περιοδικά και ομιλίες, αυτή και οι μετέπειτα διακηρύξεις διασαλπίστηκαν μέσω της εκκλησίας των χρισμένων Χριστιανών. Το πρώτο σάλπισμα είχε ως αποτέλεσμα να χτυπηθεί ο Χριστιανικός κόσμος, σαν να λέγαμε, με το στερεοποιημένο νερό του χαλαζιού που πέφτει με δύναμη. Η ενοχή αίματος που φέρει ο Χριστιανικός κόσμος, η οποία οφείλεται στη συμμετοχή του στους πολέμους του 20ού αιώνα, έχει ξεσκεπαστεί πλήρως και έχει καταδειχτεί ότι του αξίζει η φλογερή εκδήλωση της οργής του Ιεχωβά. Η τάξη του Ιωάννη, με τη μετέπειτα υποστήριξη από το μεγάλο πλήθος, συνεχίζει να επαναλαμβάνει το πρώτο σάλπισμα, στρέφοντας την προσοχή στην άποψη που έχει ο Ιεχωβά για το Χριστιανικό κόσμο, ότι δηλαδή τον θεωρεί άξιο καταστροφής.—Αποκάλυψη 7:9, 15.

Σαν Φλεγόμενο Βουνό

21. Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο δεύτερος άγγελος;

²¹ «Και ο δεύτερος άγγελος σάλπισε. Και κάτι όμοιο με μεγάλο βουνό που καιγόταν με φωτιά ρίχτηκε στη θάλασσα. Και το ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αίμα· και το ένα τρίτο των πλασμάτων που είναι στη θάλασσα, τα οποία έχουν ψυχές, πέθανε, και το ένα τρίτο των πλοίων ναυάγησε». (Αποκάλυψη 8:8, 9) Τι εξεικονίζει αυτή η τρομακτική σκηνή;

22, 23. (α) Ποια απόφαση ήρθε αναμφίβολα ως αποτέλεσμα του δεύτερου σαλπίσματος; (β) Τι αντιπροσωπεύει το «ένα τρίτο της θάλασσας»;

²² Θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη σκηνή αν την εξετάσουμε σε σχέση με τη συνέλευση του λαού του Ιεχωβά που έγινε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 18-26 Αυγούστου 1923. Το Σάββατο το απόγευμα, η ομιλία που παρουσίασε ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ είχε θέμα «Πρόβατα και Ερίφια». Τα «πρόβατα» προσδιορίστηκαν ξεκάθαρα ως τα άτομα που είχαν δίκαιη διάθεση και που θα κληρονομούσαν την επίγεια επικράτεια της Βασιλείας του Θεού. Μια επακόλουθη απόφαση έστρεψε την προσοχή στην υποκρισία “των αποστατών κληρικών και των «εγκρίτων των ποιμνίων τους», οι οποίοι είναι κοσμικοί άνθρωποι με ισχυρή οικονομική και πολιτική επιρροή”. Προσκαλούσε τα “πλήθη εκείνων που αγαπούν την ειρήνη και την τάξη και που ανήκουν στις εκκλησίες των διαφόρων δογμάτων . . . να αποχωριστούν από τα άδικα εκκλησιαστικά συστήματα τα οποία ο Κύριος χαρακτήρισε ως τη «Βαβυλώνα»” και να ετοιμαστούν “για να λάβουν τις ευλογίες της βασιλείας του Θεού”.

²³ Αναμφίβολα, αυτή η απόφαση ήρθε ως αποτέλεσμα του δεύτερου σαλπίσματος. Εκείνοι οι οποίοι στον κατάλληλο καιρό θα ανταποκρίνονταν σε αυτό το άγγελμα θα ξεχωρίζονταν από τα άτομα που ο Ησαΐας περιέγραψε με τα εξής λόγια: «Αλλά οι πονηροί είναι σαν την ταραγμένη θάλασσα, όταν δεν μπορεί να ηρεμήσει και τα νερά της σηκώνουν φύκια και λάσπη». (Ησαΐας 57:20· 17:12, 13) Συνεπώς, η «θάλασσα» εξεικονίζει κατάλληλα την ταραγμένη, αναστατωμένη και στασιαστική ανθρωπότητα, η οποία ξεβράζει αναταραχή και επανάσταση. (Παράβαλε Αποκάλυψη 13:1.) Θα έρθει ο καιρός που αυτή η «θάλασσα» δεν θα υπάρχει πια. (Αποκάλυψη 21:1) Στο μεταξύ, με το σάλπισμα της δεύτερης σάλπιγγας, ο Ιεχωβά εξαγγέλλει κρίση εναντίον του ενός τρίτου αυτής της θάλασσας—του ανυπάκουου τμήματος που βρίσκεται στην επικράτεια του ίδιου του Χριστιανικού κόσμου.

24. Τι εξεικονίζει ο φλεγόμενος ορεινός όγκος ο οποίος ρίχνεται στη θάλασσα;

²⁴ Ένας μεγάλος, όμοιος με βουνό όγκος ο οποίος καίγεται με φωτιά ρίχνεται σε αυτή τη «θάλασσα». Στη Γραφή, τα βουνά πολλές φορές συμβολίζουν κυβερνήσεις. Για παράδειγμα, η Βασιλεία του Θεού απεικονίζεται σαν βουνό. (Δανιήλ 2:35, 44) Η καταστροφική Βαβυλώνα έγινε «καμένο βουνό». (Ιερεμίας 51:25) Αλλά ο ορεινός όγκος τον οποίο βλέπει ο Ιωάννης εξακολουθεί να καίγεται. Το ότι ρίχνεται στη θάλασσα αντιπροσωπεύει κατάλληλα τον τρόπο με τον οποίο, στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου και έπειτα από αυτόν, το θέμα της διακυβέρνησης έγινε φλέγον ζήτημα ανάμεσα στην ανθρωπότητα, ειδικά στις χώρες του Χριστιανικού κόσμου. Στην Ιταλία, ο Μουσολίνι εισήγαγε το φασισμό. Η Γερμανία υιοθέτησε το ναζισμό του Χίτλερ, ενώ άλλες χώρες δοκίμασαν διάφορα είδη σοσιαλισμού. Μια ριζική αλλαγή έλαβε χώρα στη Ρωσία, όπου η Μπολσεβικική Επανάσταση παρήγαγε το πρώτο κομμουνιστικό κράτος, με αποτέλεσμα να χάσουν οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου τη δύναμη και την επιρροή τους σε μια χώρα που προηγουμένως αποτελούσε προπύργιό τους.

25. Πώς εξακολούθησε το θέμα της διακυβέρνησης να αποτελεί φλέγον ζήτημα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο;

²⁵ Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τερμάτισε τα πειράματα του φασισμού και του ναζισμού, αλλά το θέμα της διακυβέρνησης εξακολούθησε να αποτελεί φλέγον ζήτημα, και η ανθρώπινη θάλασσα συνέχισε να φέρνει στην επιφάνεια καινούριες επαναστατικές κυβερνήσεις. Στις δεκαετίες μετά το 1945, τέτοιες κυβερνήσεις εγκαταστάθηκαν σε πολλές χώρες, όπως στην Κίνα, στο Βιετνάμ, στην Κούβα και στη Νικαράγουα. Στην Ελλάδα το πείραμα της στρατιωτικής δικτατορίας απέτυχε. Στην Καμπότζη, η απόπειρα εφαρμογής της πιο ακραίας μορφής κομμουνισμού αναφέρεται ότι προξένησε πάνω από δύο εκατομμύρια θανάτους.

26. Πώς συνέχισε το “βουνό που καίγεται με φωτιά” να σηκώνει κύματα στη θάλασσα της ανθρωπότητας;

²⁶ Αυτό το «βουνό που καιγόταν με φωτιά» συνέχισε να σηκώνει κύματα στη θάλασσα της ανθρωπότητας. Αγώνες για την εξουσία έχουν γίνει στην Ασία, στην Αφρική, στη Βόρεια και στη Νότια Αμερική καθώς και στα νησιά του Ειρηνικού. Πολλοί από αυτούς τους αγώνες έχουν γίνει σε χώρες του Χριστιανικού κόσμου ή σε χώρες όπου οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου έγιναν ακτιβιστές. Μάλιστα κάποιοι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς ενώθηκαν με κομμουνιστικές ανταρτικές ομάδες και πολέμησαν με το μέρος τους. Παράλληλα, Προτεσταντικές ευαγγελικές ομάδες εργάστηκαν στην Κεντρική Αμερική για να αντιμετωπίσουν τη «φαύλη και ακόρεστη δίψα» των κομμουνιστών «για εξουσία», όπως την αποκαλούσαν. Αλλά καμιά από αυτές τις αναταραχές στη θάλασσα της ανθρωπότητας δεν έφερε ειρήνη και ασφάλεια.—Παράβαλε Ησαΐας 25:10-12· 1 Θεσσαλονικείς 5:3.

27. (α) Πώς έχει γίνει σαν αίμα «το ένα τρίτο της θάλασσας»; (β) Πώς έχει πεθάνει «το ένα τρίτο των πλασμάτων που είναι στη θάλασσα», και ποια κατάληξη θα έχει «το ένα τρίτο των πλοίων»;

²⁷ Το δεύτερο σάλπισμα αποκαλύπτει ότι τα μέλη της ανθρωπότητας που αναμείχθηκαν σε επαναστατικές συγκρούσεις για την εξουσία αντί να υποταχθούν στη Βασιλεία του Θεού είναι ένοχα αίματος. Ιδιαίτερα «το ένα τρίτο της θάλασσας», που ανήκει στο Χριστιανικό κόσμο, έχει γίνει σαν αίμα. Όλα τα ζωντανά πλάσματα που βρίσκονται σε αυτό είναι νεκρά στα μάτια του Θεού. Καμιά από τις ριζοσπαστικές οργανώσεις που επιπλέουν σαν πλοία σε αυτό το ένα τρίτο της θάλασσας δεν θα μπορέσει τελικά να αποφύγει το ναυάγιο. Πόσο ευτυχείς είμαστε που εκατομμύρια προβατοειδή άτομα σήμερα έχουν δώσει προσοχή στην όμοια με σάλπισμα πρόσκληση να χωριστούν από εκείνους που εξακολουθούν να παραδέρνουν στο μυωπικό εθνικισμό και στην ενοχή αίματος αυτής της θάλασσας!

Ένα Άστρο Πέφτει από τον Ουρανό

28. Τι συμβαίνει όταν σαλπίζει ο τρίτος άγγελος;

²⁸ «Και ο τρίτος άγγελος σάλπισε. Και ένα μεγάλο άστρο που έκαιγε σαν λυχνάρι έπεσε από τον ουρανό, και έπεσε πάνω στο ένα τρίτο των ποταμών και πάνω στις πηγές των νερών. Και το όνομα του άστρου λέγεται Αψιθιά. Και το ένα τρίτο των νερών μετατράπηκε σε αψιθιά, και πολλοί από τους ανθρώπους πέθαναν από τα νερά, επειδή αυτά είχαν γίνει πικρά». (Αποκάλυψη 8:10, 11) Για μια ακόμα φορά, άλλα μέρη της Γραφής μάς βοηθούν να καταλάβουμε πώς εφαρμόζονται αυτά τα εδάφια στην ημέρα του Κυρίου.

29. Τι συμβολίζει το «μεγάλο άστρο που έκαιγε σαν λυχνάρι», και γιατί;

²⁹ Έχουμε ήδη εξετάσει τι συμβολίζει το άστρο στα αγγέλματα του Ιησού προς τις εφτά εκκλησίες, στα οποία τα εφτά άστρα συμβολίζουν τους πρεσβυτέρους των εκκλησιών.b (Αποκάλυψη 1:20) Τα χρισμένα «άστρα», μαζί με όλους τους υπόλοιπους χρισμένους, κατέχουν με πνευματική έννοια ουράνιους τόπους από τον καιρό που σφραγίζονται με το άγιο πνεύμα ως εγγύηση της ουράνιας κληρονομιάς τους. (Εφεσίους 2:6, 7) Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι από τέτοια, όμοια με άστρα άτομα θα έβγαιναν αποστάτες, δημιουργοί αιρέσεων, οι οποίοι θα παροδηγούσαν το ποίμνιο. (Πράξεις 20:29, 30) Αυτού του είδους η απιστία θα οδηγούσε σε μια μεγάλη αποστασία, ενώ αυτοί οι ξεπεσμένοι πρεσβύτεροι θα αποτελούσαν το σύνθετο άνθρωπο της ανομίας, ο οποίος θα εξύψωνε τον εαυτό του παίρνοντας θέση θεού ανάμεσα στην ανθρωπότητα. (2 Θεσσαλονικείς 2:3, 4) Οι προειδοποιήσεις του Παύλου εκπληρώθηκαν όταν ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου εμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή. Αυτή η ομάδα συμβολίζεται κατάλληλα από το «μεγάλο άστρο που έκαιγε σαν λυχνάρι».

30. (α) Όταν ειπώθηκε ότι ο βασιλιάς της Βαβυλώνας έπεσε από τον ουρανό, τι σήμαινε αυτό; (β) Σε τι μπορεί να αναφέρεται η πτώση από τον ουρανό;

³⁰ Ο Ιωάννης βλέπει αυτό το συγκεκριμένο άστρο να πέφτει από τον ουρανό. Πώς; Οι εμπειρίες ενός αρχαίου βασιλιά μάς βοηθούν να το καταλάβουμε. Ο Ησαΐας, απευθυνόμενος στο βασιλιά της Βαβυλώνας, είπε: «Πώς έπεσες από τον ουρανό, εσύ ο λαμπερός, ο γιος της αυγής! Πώς ρίχτηκες κάτω στη γη, εσύ που έκανες ανίσχυρα τα έθνη!» (Ησαΐας 14:12) Αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε όταν η Βαβυλώνα ανατράπηκε από τα στρατεύματα του Κύρου και ο βασιλιάς της κατρακύλησε απότομα από την παγκόσμια κυριαρχία στην ατιμωτική ήττα. Άρα λοιπόν, η πτώση από τον ουρανό μπορεί να αναφέρεται στην απώλεια μιας υψηλής θέσης και στην πτώση σε ατίμωση.

31. (α) Πότε έπεσαν από την “ουράνια” θέση οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου; (β) Πώς έχει γίνει «αψιθιά» το νερό που σέρβιραν οι κληρικοί, και ποιο αποτέλεσμα είχε αυτό για πολλούς;

³¹ Όταν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου αποστάτησαν από την αληθινή Χριστιανοσύνη, έπεσαν από την εξυψωμένη “ουράνια” θέση που περιγράφει ο Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 2:6, 7. Αντί να προσφέρουν φρέσκο νερό αλήθειας, αυτοί σέρβιραν «αψιθιά», πικρά ψέματα όπως η πύρινη κόλαση, το καθαρτήριο, η Τριάδα και ο προκαθορισμός. Επίσης, οδήγησαν τα έθνη σε πόλεμο και δεν έκαναν τα μέλη αυτών των εθνών ηθικούς υπηρέτες του Θεού. Το αποτέλεσμα; Πνευματική δηλητηρίαση εκείνων που πίστεψαν στα ψέματα. Η περίπτωσή τους ήταν όμοια με εκείνη των άπιστων Ισραηλιτών στις ημέρες του Ιερεμία, στους οποίους ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ θα τους κάνω να φάνε αψιθιά και θα τους δώσω να πιουν δηλητηριασμένο νερό. Διότι από τους προφήτες της Ιερουσαλήμ απλώθηκε αποστασία σε όλη τη χώρα».—Ιερεμίας 9:15· 23:15.

32. Πότε έγινε φανερή η πτώση του Χριστιανικού κόσμου από τους πνευματικούς ουρανούς, και πώς έγινε πιο εντυπωσιακή;

³² Αυτή η πτώση από τους πνευματικούς ουρανούς έγινε φανερή το έτος 1919 όταν, αντί για τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου, εκείνοι που διορίστηκαν υπεύθυνοι για τα συμφέροντα της Βασιλείας ήταν το μικρό υπόλοιπο των χρισμένων Χριστιανών. (Ματθαίος 24:45-47) Και από το 1922, εκείνη η πτώση έγινε πιο εντυπωσιακή όταν αυτή η ομάδα Χριστιανών ανανέωσε την εκστρατεία της που σκοπό είχε να εκθέσει ανοιχτά τα σφάλματα του κλήρου του Χριστιανικού κόσμου.

33. Πώς εκτέθηκαν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου το 1924 στη συνέλευση που έγινε στο Κολόμπους του Οχάιο των ΗΠΑ;

³³ Σε σχέση με αυτό, εξέχουσα ήταν η διακήρυξη στη σύναξη την οποία το περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών χαρακτήρισε ως τη «μεγαλύτερη συνέλευση Σπουδαστών της Γραφής που έγινε σε όλους τους αιώνες». Αυτή η συνέλευση διεξάχθηκε στο Κολόμπους του Οχάιο στις 20-27 Ιουλίου 1924. Αναμφίβολα υπό την κατεύθυνση του αγγέλου που σάλπισε με την τρίτη σάλπιγγα, σε εκείνη τη συνέλευση υιοθετήθηκε μια δυναμική απόφαση και αργότερα διανεμήθηκαν 50 εκατομμύρια αντίτυπά της σε μορφή φυλλαδίου. Αυτό εκδόθηκε με τον τίτλο Οι Εκκλησιαστικοί Καταγγελλόμενοι. Ένας υπότιτλος παρουσίασε το εξής ζήτημα: «Το Σπέρμα της Επαγγελίας Εναντίον του Σπέρματος του Όφεως». Το κείμενο εξέθετε απερίφραστα τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου κατηγορώντας τους μεταξύ άλλων ότι λαβαίνουν πομπώδεις θρησκευτικούς τίτλους, ότι δίνουν στους εμπορικούς κολοσσούς και στους επαγγελματίες πολιτικούς την πρώτιστη θέση στα ποίμνιά τους, ότι επιθυμούν να λαβαίνουν δόξα από τους ανθρώπους και ότι αρνούνται να κηρύξουν στους ανθρώπους το άγγελμα της Βασιλείας του Μεσσία. Τόνιζε ότι κάθε αφιερωμένος Χριστιανός είναι διορισμένος από τον Θεό να κηρύξει “την ημέρα της εκδίκησης του Θεού μας· να παρηγορήσει όλους όσους πενθούν”.—Ησαΐας 61:2.

34, 35. (α) Τι έχει συμβεί στην εξουσία και στην επιρροή των κληρικών αφότου ο τρίτος άγγελος άρχισε να σαλπίζει; (β) Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου;

³⁴ Αφότου ο τρίτος άγγελος άρχισε να σαλπίζει, η θέση υπεροχής που κατείχαν οι κληρικοί στην ανθρωπότητα έχει εξακολουθήσει να υποβιβάζεται με αποτέλεσμα, στη δική μας εποχή, πολύ λίγοι από αυτούς να διατηρούν τη θεοειδή εξουσία που απολάμβαναν τους προηγούμενους αιώνες. Λόγω του κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων έχουν αντιληφθεί ότι πολλές δοξασίες που διδάσκουν οι κληρικοί είναι πνευματικό δηλητήριο—«αψιθιά». Επιπλέον, η εξουσία των κληρικών είναι σχεδόν ανύπαρκτη στη βόρεια Ευρώπη, ενώ σε μερικές άλλες χώρες οι κυβερνήσεις περιορίζουν αυστηρά την επιρροή τους. Στα Καθολικά τμήματα της Ευρώπης, καθώς και στη Βόρεια και στη Νότια Αμερική, η σκανδαλώδης συμπεριφορά των κληρικών σε οικονομικές, πολιτικές και ηθικές υποθέσεις έχει σπιλώσει τη φήμη τους. Από εδώ και πέρα, η θέση τους μόνο να χειροτερέψει μπορεί, διότι σύντομα θα έχουν την ίδια κατάληξη με όλους τους άλλους οπαδούς της ψεύτικης θρησκείας.—Αποκάλυψη 18:21· 19:2.

³⁵ Οι πληγές που επιφέρει ο Ιεχωβά στο Χριστιανικό κόσμο δεν έχουν τελειώσει ακόμα. Εξετάστε τι συμβαίνει μετά το τέταρτο σάλπισμα.

Σκοτάδι!

36. Τι συμβαίνει αφού σαλπίζει ο τέταρτος άγγελος;

³⁶ «Και ο τέταρτος άγγελος σάλπισε. Και πατάχθηκε το ένα τρίτο του ήλιου και το ένα τρίτο της σελήνης και το ένα τρίτο των άστρων, για να σκοτεινιάσει το ένα τρίτο από αυτά και να μην έχει φωτισμό η ημέρα στο ένα τρίτο της, και παρόμοια η νύχτα». (Αποκάλυψη 8:12) Η ένατη πληγή στην Αίγυπτο ήταν μια πληγή κυριολεκτικού σκοταδιού. (Έξοδος 10:21-29) Αλλά τι είναι αυτό το συμβολικό σκοτάδι που έρχεται να πλήξει τους ανθρώπους;

37. Πώς περιέγραψαν οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος την πνευματική κατάσταση εκείνων που βρίσκονται έξω από τη Χριστιανική εκκλησία;

³⁷ Ο απόστολος Πέτρος είπε στους ομοπίστους του ότι πριν γίνουν Χριστιανοί βρίσκονταν στο σκοτάδι από πνευματική άποψη. (1 Πέτρου 2:9) Επίσης, ο Παύλος χρησιμοποίησε τη λέξη «σκοτάδι» για να περιγράψει την πνευματική κατάσταση εκείνων που βρίσκονται έξω από τη Χριστιανική εκκλησία. (Εφεσίους 5:8· 6:12· Κολοσσαείς 1:13· 1 Θεσσαλονικείς 5:4, 5) Αλλά τι θα πούμε για τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό και λένε ότι δέχονται τον Ιησού ως τον Σωτήρα τους;

38. Ποιο γεγονός διασαλπίζει ο τέταρτος άγγελος σχετικά με το «φως» του Χριστιανικού κόσμου;

³⁸ Ο Ιησούς είπε ότι οι αληθινοί Χριστιανοί θα αναγνωρίζονταν από τους καρπούς τους και ότι πολλοί που θα ισχυρίζονταν πως είναι ακόλουθοί του θα ήταν «εργάτες της ανομίας». (Ματθαίος 7:15-23) Οποιοσδήποτε παρατηρήσει τους καρπούς του ενός τρίτου του κόσμου το οποίο κατέχει ο Χριστιανικός κόσμος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι αυτός ψηλαφεί σε βαθύ πνευματικό σκοτάδι. (2 Κορινθίους 4:4) Είναι ιδιαίτερα αξιοκατάκριτος επειδή ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικός. Άρα λοιπόν, είναι πολύ κατάλληλο που ο τέταρτος άγγελος διασαλπίζει το γεγονός ότι το «φως» του Χριστιανικού κόσμου είναι στην πραγματικότητα σκοτάδι και ότι οι πηγές του «φωτός» του είναι Βαβυλωνιακές—όχι Χριστιανικές.—Μάρκος 13:22, 23· 2 Τιμόθεο 4:3, 4.

39. (α) Πώς περιέγραφε το ψεύτικο φως του Χριστιανικού κόσμου η απόφαση που υιοθετήθηκε στη συνέλευση του 1925; (β) Ποιο περαιτέρω ξεσκέπασμα έγινε το 1955;

³⁹ Σε αρμονία με αυτή την ουράνια διακήρυξη, ένα πολυάριθμο πλήθος του λαού του Θεού συγκεντρώθηκε σε μια συνέλευση στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα των ΗΠΑ στις 29 Αυγούστου 1925 και υιοθέτησε μια απερίφραστη απόφαση που εκδόθηκε με τίτλο «Άγγελμα Ελπίδος». Και πάλι, περίπου 50 εκατομμύρια αντίτυπα διανεμήθηκαν σε αρκετές γλώσσες. Αυτή η απόφαση περιέγραφε το ψεύτικο φως που προσφέρουν οι εμπορικοί κερδοσκόποι, οι πολιτικοί ηγέτες και οι κληρικοί μαζί, με αποτέλεσμα οι «λαοί . . . [να] διατελούσιν ήδη εν τω σκότει». Επίσης, έστρεφε την προσοχή στη Βασιλεία του Θεού ως την πραγματική ελπίδα για να λάβει κανείς «τας ευλογίας . . . τουτέστιν, ειρήνην, ευδαιμονίαν, υγείαν, ζωήν, [ελευθερίαν] και ατέρμονα ευτυχίαν». Απαιτήθηκε θάρρος για να διακηρύξει η μικρή ομάδα των χρισμένων Χριστιανών τέτοια αγγέλματα ενάντια στη γιγαντιαία οργάνωση του Χριστιανικού κόσμου. Αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 μέχρι σήμερα, οι χρισμένοι συνεχίζουν με συνέπεια να κάνουν το ίδιο. Αργότερα, το 1955, εξέθεσαν περαιτέρω την τάξη του κλήρου διανέμοντας παγκόσμια σε πολλές γλώσσες ένα βιβλιάριο με τίτλο Χριστιανισμός ή Χριστιανοσύνη—Ποιο Αποτελεί «το Φως του Κόσμου»; Σήμερα, η υποκρισία του Χριστιανικού κόσμου έχει γίνει τόσο φανερή ώστε πολλοί άνθρωποι στον κόσμο μπορούν να τη διακρίνουν και μόνοι τους. Αλλά ο λαός του Ιεχωβά δεν έχει σταματήσει να τον εκθέτει και να φανερώνει αυτό που είναι στ’ αλήθεια ο Χριστιανικός κόσμος: ένα βασίλειο σκοταδιού.

Ένας Αετός που Πετάει

40. Τι έδειξαν τα τέσσερα σαλπίσματα ότι είναι ο Χριστιανικός κόσμος;

⁴⁰ Αυτά τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα είχαν πράγματι ως αποτέλεσμα το ξεσκέπασμα της ερημωμένης και θανατηφόρας κατάστασης του Χριστιανικού κόσμου. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι το τμήμα της «γης» που κατέχει αυτός αξίζει την κρίση του Ιεχωβά. Καταδείχτηκε ότι οι επαναστατικές κυβερνήσεις που ξεπηδούν στις χώρες του Χριστιανικού κόσμου, καθώς και αλλού, είναι επιζήμιες για την πνευματική ζωή. Η ξεπεσμένη κατάσταση των κληρικών του έγινε έκδηλη, και το γενικό σκοτάδι της πνευματικής του κατάστασης εκτέθηκε σε κοινή θέα. Πράγματι, ο Χριστιανικός κόσμος είναι το πιο αξιόμεμπτο μέρος του συστήματος πραγμάτων του Σατανά.

41. Τι βλέπει και τι ακούει ο Ιωάννης όταν γίνεται διακοπή στη σειρά των σαλπισμάτων;

⁴¹ Τι άλλο πρόκειται να αποκαλυφτεί; Πριν λάβουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, υπάρχει μια σύντομη διακοπή στη σειρά των σαλπισμάτων. Ο Ιωάννης περιγράφει αυτά που βλέπει κατόπιν: «Και είδα, και άκουσα έναν αετό που πετούσε στο μεσουράνημα να λέει με δυνατή φωνή: “Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο σε εκείνους που κατοικούν στη γη εξαιτίας των υπόλοιπων σαλπισμάτων των τριών αγγέλων οι οποίοι πρόκειται να σαλπίσουν!”»—Αποκάλυψη 8:13.

42. Τι μπορεί να υποδηλώνεται από τον αετό που πετάει, και ποιο είναι το άγγελμά του;

⁴² Ο αετός πετάει ψηλά στον ουρανό και έτσι μπορεί να γίνει ορατός από τους ανθρώπους σε μια μεγάλη περιοχή. Έχει εξαιρετικά οξεία όραση και μπορεί να δει πολύ μακριά. (Ιώβ 39:29) Ένα από τα τέσσερα χερουβικά πλάσματα που βρίσκονται γύρω από το θρόνο του Θεού απεικονίστηκε ως αετός που πετάει. (Αποκάλυψη 4:6, 7) Είτε πρόκειται για αυτό το χερούβ είτε για κάποιον άλλον οξυδερκή υπηρέτη του Θεού, αυτό το πλάσμα διακηρύττει μεγαλόφωνα ένα δυναμικό άγγελμα: «Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο»! Ας δώσουν προσοχή οι κάτοικοι της γης καθώς ακούγονται τα τρία υπόλοιπα σαλπίσματα, το καθένα από τα οποία συνδέεται με ένα από αυτά τα «αλίμονο».

[Υποσημειώσεις]

[Πίνακας στη σελίδα 139]

Αποκαλύπτεται ότι τα Νερά του Χριστιανικού Κόσμου Είναι Αψιθιά

[Εικόνα στη σελίδα 132]

Το άνοιγμα των εφτά σφραγίδων οδηγεί σε εφτά σαλπίσματα

[Εικόνα στη σελίδα 140]

«Μία Πρόκλησις προς τους Ηγέτας του Κόσμου» (1922)

Αυτή η απόφαση συνέβαλε στη γνωστοποίηση της πληγής του Ιεχωβά ενάντια στη «γη»

[Εικόνα στη σελίδα 140]

«Μία Προειδοποίησις προς Όλους τους Χριστιανούς» (1923)

Μέσω αυτής της απόφασης διακηρύχτηκε παντού η δυσμενής κρίση του Ιεχωβά εναντίον του “ενός τρίτου της θάλασσας”

[Εικόνα στη σελίδα 141]

«Οι Εκκλησιαστικοί Καταγγελλόμενοι» (1924)

Η ευρεία κυκλοφορία αυτού του φυλλαδίου συνέβαλε στο να προειδοποιηθούν οι άνθρωποι ότι το «άστρο» του κλήρου του Χριστιανικού κόσμου είχε πέσει

[Εικόνα στη σελίδα 141]

«Άγγελμα Ελπίδος» (1925)

Αυτή η απερίφραστη απόφαση χρησιμοποιήθηκε για να αποκαλύψει ότι οι υποτιθέμενες πηγές φωτός του Χριστιανικού κόσμου είναι στην πραγματικότητα πηγές σκοταδιού