Η “Αναγέννηση” Γίνεται Δημοφιλής

«Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΔΟΜΕΝΗ». Αυτός ήταν ο τίτλος μιας δημοσιογραφικής ανταποκρίσεως απ’ το Λος Άντζελες που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ποστ της Νέας Υόρκης στις 19 Μαΐου 1980. Η είδηση δήλωνε στη συνέχεια: «Περισσότεροι απ’ τους μισούς ενήλικες Αμερικανούς έχουν ζήσει μια μόνιμη Χριστιανική θρησκευτική εμπειρία αναγεννήσεως, αναφέρει μια σφυγμομέτρηση που συνεχίζεται. Τα δεδομένα . . . δείχνουν ότι 84 εκατομμύρια ενήλικες Αμερικανοί έχουν αναλάβει μια προσωπική υποχρέωση αφοσιώσεως προς τον Ιησού Χριστό την οποία εξακολουθούν να θεωρούν ότι ισχύει.» Λίγο καιρό πριν απ’ αυτή τη σφυγμομέτρηση, μια έρευνα έδειξε ότι σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί Προτεστάντες έφηβοι «είχαν μια εμπειρία αναγεννήσεως». Το εβδομαδιαίο περιοδικό Παρέιντ της 6ης Ιουλίου 1980, ανέφερε ότι και οι τρεις, εκείνη τη στιγμή, υποψήφιοι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Κάρτερ, ο Ρήγκαν και ο Άντερσον, ισχυρίζονταν ότι ήταν «αναγεννημένοι» Χριστιανοί.

Διάφοροι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί, κατά καιρούς, αποδίδουν την επιτυχία τους στον τομέα των επιχειρήσεων, στο γεγονός ότι έχουν αναγεννηθεί. Αναφέρεται ότι ένας πάρα πολύ επιτυχημένος ανώτατος διευθυντής στη Νέα Υόρκη είπε: «Ανοίγεις τον εαυτό σου στον Κύριο και ο Κύριος βοηθά. Κάποτε, όταν έπρεπε ν’ αγοράσω την Μπόνγουιτ Τέλλερ, μου έλειπαν 2,5 εκατομμύρια δολάρια και δεν ήξερα που να τα βρω. Ήταν ένα θαύμα. Και το ίδιο συνέβη όταν αγόρασα την Τίφφανυ και μου έλειπαν 1 εκατομμύριο δολάρια.» Σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Αυξάνονται οι ‘Αναγεννημένοι’ Παίχτες του Μπέιζμπώλλ», μια είδηση από το σαν Φραντσίσκο έλεγε ότι όλο και πιο πολλοί παίχτες του μπέιζμπώλλ ισχυρίζονται ότι έχουν αναγεννηθεί και ανέφερε διάφορους παίχτες, οι οποίοι απέδιδαν την επιτυχία τους στο ότι είχαν αναγεννηθεί. Ένας απ’ αυτούς δήλωσε: «Δεν μου παίρνουν τακτικά συνεντεύξεις, γι’ αυτό θάθελα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία αυτή για να αποδώσω την επιτυχία μου στον Ιησού Χριστό. Είναι το Νούμερο 1 στη ζωή μου». Κάποιος άλλος δήλωσε ότι «είναι τόσο πολύ ευκολότερα να παίζεις μπέιζμπώλλ, αλλά και το παιχνίδι της ζωής, όταν έχεις σαν συμπαίκτη σου τον Θεό».

Έπειτα πάλι μια είδηση για την οικονομική επιτυχία της «Ηλεκτρικής Εκκλησίας» ανέφερε: «Οι Θρησκευτικές Εκπομπές Εξελίσσονται σε Μεγάλη Επιχείρηση, Οι Αναγεννημένοι Χριστιανοί Εξαπλώνονται σ’ όλες τις Η. Π. και Συγκεντρώνουν τα πιο Πολλά Εισιτήρια για Παραστάσεις: Επιτυχία του Τζέρρυ Φώλγουελλ. Στόχος: Καρδιές και Πορτοφόλια».—Δη Γουώλλ Στρητ Τζόρναλ.

Όμως, μ’ αυτή την τάση, δεν χαίρονται όλοι οι θρησκευόμενοι στο Χριστιανικό κόσμο. Έτσι οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ανέφεραν ότι ‘οι Πρεσβυτεριανοί ήταν διχασμένοι ως προς τον ευαγγελιστικό ρόλο κι ότι η επιρροή των «Αναγεννημένων» ομάδων γινόταν αντικείμενο ζωηρών συζητήσεων από το δόγμα τους.’ Μερικοί στιγμάτισαν αυτή την τάση, λέγοντας ότι είναι απλός συναισθηματισμός, κι ένας καθηγητής σεμιναρίου παραπονέθηκε ότι πάρα πολλοί σπουδαστές ήταν απλούστατα ανεπίδεκτοι διδασκαλίας λόγω του ότι έχουν τη νοοτροπία του «αναγεννημένου». Σ’ ένα σεμινάριο, οι μισοί περίπου σπουδαστές ισχυρίζονταν ότι ήταν αναγεννημένοι.

Γενικά, η γνώμη κάποιου ότι έχει «αναγεννηθεί» είναι συνώνυμη με το ότι έχει αναλάβει «υποχρέωση» να υπηρετεί τον Θεό και τον Χριστό, κι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιφανείς ευαγγελιστές παρουσιάζουν το ζήτημα. Αυτό εγείρει μερικά ερωτήματα: Ο Ιησούς είπε ότι ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή θα ήταν στενός και δύσκολος και λίγοι θα τον εύρισκαν. (Ματθαίος 7:13, 14) Επίσης, κατ’ επανάληψη δήλωσε ότι οι ακόλουθοί του δεν ήταν μέρος του κόσμου. (Ιωάννης 15:19· 17:16) Πώς μπορούν αυτά τα λόγια του να εναρμονισθούν με τον ισχυρισμό ότι περισσότεροι απ’ τους μισούς ενήλικες κάτοικους των Η.Π. έχουν ζήσει μια εμπειρία «αναγεννήσεως»; Και δεν είναι μόνο αυτό. Αν οι μισοί ενήλικες μιας χώρας είναι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί, πώς συμβαίνει να υπάρχει τόσο πολλή παρανομία, τόσο πολύ έγκλημα, τόσο πολλή φοροδιαφυγή, τόσο μεγάλη πολιτική διαφθορά, τόσο πολλή σεξουαλική ανηθικότητα, τόσο πολύς υλισμός, τόσο πολύς εγωισμός; Υπόσχεται άραγε η Βίβλος επιτυχία στις επιχειρήσεις για όσους «αναγεννιούνται»; Μήπως ο Θεός και ο Χριστός γίνονται συμπαίχτες των παιχτών του μπέιζμπώλλ, και τους βοηθούν να κερδίζουν τους αγώνες;

Ο Ιησούς είπε σ’ έναν Ιουδαίο άρχοντα, τον Φαρισαίο Νικόδημο: «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν.» (Ιωάννης 3:5, 7) Τι εννοούσε ο Ιησούς μ’ αυτά τα λόγια; Για ποιο σκοπό ο Ιεχωβά Θεός αναγεννά μερικά άτομα; Με ποια διαδικασία αναγεννιέται κανείς, και ποιες είναι οι υποχρεώσεις των αναγεννημένων; Πριν μπορέσουν να απαντηθούν ικανοποιητικά αυτά τα ερωτήματα, είναι αναγκαίο να βάλουμε σαν θεμέλιο μερικά βασικά γεγονότα σχετικά με τις αρχές του Ιεχωβά Θεού και τους σκοπούς του αναφορικά με τη γη και τον άνθρωπο.

Ο Σκοπός για τον Οποίον ο Θεός “Αναγεννά” Μερικούς

«Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν.»—Ιωάννης 3:5, 7.

 1, 2. (α) Τι πρέπει να καταλάβουμε και να εκτιμήσουμε για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε ικανοποιητικά το σκοπό για τον οποίο ο Θεός «αναγεννά» μερικά άτομα; (β) Τι μαρτυρία δίνει ο Λόγος του Θεού για τη δικαιοσύνη του, και ωστόσο τι δεν τον υποχρεώνει η δικαιοσύνη του να κάνει;

ΠΡΙΝ μπορέσουμε να εξηγήσουμε ικανοποιητικά το σκοπό για τον οποίο ο Θεός «αναγεννά μερικά άτομα, είναι αναγκαίο να καταλάβουμε και να εκτιμήσουμε κάτι για τις βασικές ιδιότητες του Ιεχωβά Θεού και τους σκοπούς του σχετικά με τη γη και τον άνθρωπο.

² Η μαρτυρία του Λόγου του Θεού δεν μας αφήνει καμιά αμφιβολία για το ότι μια από τις εξέχουσες ιδιότητές του είναι η δικαιοσύνη. Επίσης, η δικαιοσύνη είναι το θεμέλιο του θρόνου του. (Δευτερονόμιον 32:4· Ψαλμοί 89:14) Το γεγονός όμως ότι είναι ευθύς και δίκαιος δεν τον υποχρεώνει να εννοεί με τον ίδιο τρόπο όλα τα νοήμονα πλάσματά του. Για παράδειγμα, δημιούργησε μερικά όντα σαν πνευματικά πλάσματα, τους αγγέλους, οι οποίοι κατά πολύ υπερέχουν από τους ανθρώπους. Ούτε ανταμείβει όλα του τα πιστά επίγεια πλάσματα με τον ίδιο τρόπο. Έτσι ο Ιησούς είπε σχετικά με τον Ιωάννη το Βαπτιστή ότι «ο μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανών, είναι μεγαλύτερος αυτού.» (Ματθαίος 11:11) Αυτά είναι σημεία που καλά θα κάνουμε να έχουμε κατά νου όταν θα εξετάζουμε αυτό το θέμα για την «αναγέννηση».

Ο Σκοπός του Θεού για τη Γη και τον Άνθρωπο

 3. Τι θαυμάσια προοπτική βρισκόταν μπροστά στον Αδάμ και στην Εύα όταν δημιουργήθηκαν;

³ Για να εκτιμήσουμε το σκοπό για τον οποίο ο Θεός «αναγεννά» μερικούς ανθρώπους, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τις περιστάσεις που ώθησαν τον Θεό να στραφεί προς την «αναγέννηση» μερικών ανθρώπων. Γυρίζοντας πίσω στους ίδιους τους πρώτους μας γονείς, βρίσκουμε τον Θεό να τους δίνει την εντολή: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί . . . παντός ζώου κινουμένου επί της γης.» (Γένεσις 1:28) Μέσα στην τελειότητά τους ο Αδάμ και η Εύα ήταν παιδιά του Θεού. Εφ’ όσον ο Θεός τους είχε τοποθετήσει σ’ έναν όμορφο κήπο, γεμάτο με κάθε είδους όμορφα λουλούδια και γλυκύτατους καρπούς, η μερίδα τους ήταν πραγματικά ευτυχισμένη. Καθώς προοδευτικά επρόκειτο να υποτάξουν τη γη και να τη γεμίσουν με το είδος τους, ολόκληρη η γη, τελικά θα γινόταν ένας παράδεισος γεμάτος από τέλειους ανθρώπους, όπως ήταν τέλειοι ο Αδάμ και η Εύα. Τι θαυμάσια προοπτική βρισκόταν μπροστά τους!

 4, 5. (α) Γιατί οι πρώτοι μας γονείς δεν κατάφεραν να υπηρετήσουν το σκοπό που είχε ο Θεός όταν τους δημιούργησε; (β) Έτσι ποιοι διευθέτησε ο Ιεχωβά να πραγματοποιήσουν το σκοπό του για τη γη και τον άνθρωπο;

⁴ Όμως, οι πρώτοι μας γονείς δεν είχαν εκτίμηση για όλες τις προμήθειες του Θεού γι αυτούς και παραβίασαν το νόμο του. Γι’ αυτό ο Θεός τους έβγαλε από την οικογένεια των παιδιών του και τους καταδίκασε σε θάνατο. Σαν αποτέλεσμα τούτου, όλοι οι απόγονοί τους γεννήθηκαν αμαρτωλοί υποκείμενοι σε θάνατο. (Γένεσις 3:19· Ρωμαίους 5:12) Ούτε οι πρώτοι μας γονείς, ούτε κάποιος απ’ τους απογόνους τους, μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν την αρχική εντολή του Θεού προς την ανθρώπινη οικογένεια. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο σκοπός του Θεού για τη γη και τον άνθρωπο δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ; Σε καμιά περίπτωση, γιατί ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι οι σκοποί του ποτέ δεν αποτυγχάνουν.—Ησαΐας 46:10, 11· 55:10, 11.

⁵ Πώς, λοιπόν, θα πραγματοποιηθεί ο αρχικός σκοπός του Θεού σχετικά με τη γη και τον άνθρωπο; Μέσω ενός Σπέρματος, όπως ακριβώς ο Θεός προείπε στον κήπο της Εδέμ και όπως υποσχέθηκε επίσης στον Αβραάμ. Ο απόστολος Παύλος δείχνει ότι αυτό το Σπέρμα είναι πρώτιστα ο Ιησούς Χριστός.—Γένεσις 3:15· 22:17, 18· Γαλάτας 3:16, 29.

Πώς Θα Πραγματοποιηθεί ο Αρχικός Σκοπός του Θεού;

 6. Με ποιο μέσο ο Θεός άνοιξε το δρόμο στους απογόνους του Αδάμ για να αποκατασταθούν στην οικογένεια του Θεού;

⁶ Πώς θα μπορούσε ο Ιησούς Χριστός να κάνει τον αρχικό σκοπό του Θεού να πραγματοποιηθεί; Πρώτα απ’ όλα, με το να αφαιρέσει την καταδίκη που βάραινε όλη την ανθρώπινη οικογένεια λόγω του στασιασμού του Αδάμ. Ο Ιησούς μπόρεσε να το κάνει αυτό γιατί γεννήθηκε τέλειος άνθρωπος, και Πατέρας του ήταν ο Ιεχωβά Θεός—κι όχι ο Ιωσήφ ο σύζυγος της Μαρίας. Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς πραγματοποίησε αυτή την αφαίρεση της κατάρας με το να πεθάνει σα θυσία στον εκτελεστικό πάσσαλο. Μάλιστα, ένας από τους κύριους λόγους που ήρθε στη γη, ήταν να δώσει τη ζωή του σαν λύτρο. Μ’ αυτό τον τρόπο άνοιξε το δρόμο ώστε οι απόγονοι του Αδάμ να αποκατασταθούν στην επιδοκιμασμένη οικογένεια του Θεού.—Ματθαίος 20:28.

 7. Πάνω σε ποια βάση αναστήθηκε ο Ιησούς σαν πνευματική ύπαρξη;

⁷ Όμως, ένας νεκρός Λυτρωτής δεν θα μπορούσε να ωφελήσει την ανθρώπινη φυλή. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά Θεός ανέστησε τον Ιησού Χριστό την τρίτη μέρα, και τον «ζωοποίησε κατά το πνεύμα». (1 Πέτρου 3:18) Ο Ιεχωβά το έκανε αυτό με βάση όσα είχαν συμβεί στον Ιορδάνη όταν βαπτιζόταν ο Ιησούς. Εκεί, μέσω του αγίου του πνεύματος, ο Θεός είχε γεννήσει τον Ιησού σαν έναν αναγεννημένο από το πνεύμα Υιό. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, όχι μόνο είχε δει το πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει πάνω στον Ιησού με τη μορφή ενός περιστεριού, αλλά και είχε ακούσει τη φωνή του Θεού να λέει: «Ούτος είναι ο Υιός μου, ο αγαπητός εις τον οποίον ευηρεστήθην.»—Ματθαίος 3:16, 17· Εβραίους 10:5-10.

 8. Εκτός από την «αναγέννησή» του στον Ιορδάνη, σε τι άλλο χρίσθηκε και διορίστηκε ο Ιησούς;

⁸ Έτσι ο Ιησούς έγινε όχι μόνο ένας πνευματικός Υιός του Θεού αλλά και Μεσσίας, ο Χριστός, ή ο Χρισμένος για να είναι βασιλιάς της βασιλείας του Θεού. Επίσης, την ίδια στιγμή, διοριζόταν αρχιερέας για το καλό της θνήσκουσας ανθρωπότητας, για ν’ αφαιρέσει το μειονέκτημα της αμαρτίας. (Εβραίους 7:26) Επιπλέον, τα λόγια του Ησαΐα 61:1, 2, ΜΝΚ, τώρα εφαρμόζονταν σ’ αυτόν: «Πνεύμα Κυριάρχου Ιεχωβά του Θεού είναι επ’ εμέ· διότι ο Ιεχωβά με έχρισε δια να ευαγγελίζωμαι εις τους πτωχούς με απέστειλε δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω ελευθερίαν εις τους αιχμαλώτους και άνοιγμα διάπλατο των ματιών εις τους δεσμίους.» Ο Ιησούς είχε γεννηθεί από το πνεύμα, «αναγεννήθηκε». Σαν Υιός του Θεού, χρισμένος από το πνεύμα του Θεού συνέχισε να είναι πιστός μέχρι θανάτου, παρ’ όλες τις προσπάθειες του Σατανά του Διαβόλου που σκόπευαν να κάνουν τον Ιησού να διαρρήξει την ακεραιότητά του. Έτσι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς.

 9. Λόγω της πιστότητας του Ιησού μέχρι το θάνατο, πώς ο Θεός τον εξάρτισε πλήρως και για ποιο σκοπό;

⁹ Γι αυτό και «ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα». (Φιλιππησίους 2:9-11) Το γεγονός ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί απ’ τους νεκρούς, πιστοποιήθηκε από εκατοντάδες μάρτυρες. Λίγο πριν επιστρέψει στον ουρανό στον Πατέρα του, είπε στους αποστόλους του: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία [η δύναμη, δηλαδή] εν ουρανώ και επί γης». (Ματθαίος 28:18) Τώρα ήταν πλήρως εξαρτισμένος με το δικαίωμα να αποκαταστήσει την ανθρωπότητα, με βάση τον θυσιαστικό του θάνατο, και με τη δύναμη επίσης να το κάνει αυτό, χάρη στην ανάστασή του και στην ανάληψή του στα δεξιά του Θεού στον ουρανό. (Λουκάς 22:69) Έτσι ο Ιησούς Χριστός είναι τώρα σε θέση να πραγματοποιήσει τον αρχικό σκοπό του Θεού για τη γη και τον άνθρωπο. Σ’ αυτόν, λοιπόν, εφαρμόζονται όλες οι Μεσσιανικές προφητείες.—Βλέπε Ψαλμό 72· Ησαΐας 9:6, 7· 11:1-10.

Γιατί «Αναγεννιούνται» κι Άλλοι

10, 11. (α) Ποια Γραφική μαρτυρία δείχνει ότι ο Ιησούς θα έχει συμβασιλείς; (β) Πόσοι συμμετέχουν σ’ αυτό το προνόμιο, και πώς ξέρουμε ότι ο αριθμός που δίνεται γι’ αυτούς πρέπει να ληφθεί κατά γράμμα;

¹⁰ Θα πραγματοποιήσει άραγε ο Ιησούς Χριστός όλ’ αυτά τα πράγματα μόνος του; Όχι. Θα έχει μήπως για συγκυβερνήτες του αγγέλους; Όχι. Μαζί του, συμμέτοχοι στην εκπλήρωση αυτών των Μεσσιανικών προφητειών θα είναι μερικά άτομα που θα έχουν ζήσει σαν άνθρωποι πάνω στη γη, όπως κι εκείνος. Αλλά πριν μπορέσουν να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση της Βασιλείας του Χριστού κι αυτοί, όπως κι εκείνος, πρέπει πρώτα να «αναγεννηθούν» ενόσω βρίσκονται πάνω στη γη. Το πνεύμα του Ιεχωβά που ενεργεί πάνω τους, τους αναγεννά σαν πνευματικούς γιους με την προοπτική αιώνιας ζωής στους ουρανούς. Σαν τέτοια άτομα έχουν μια ιδιαίτερη πολύ προσωπική σχέση με τον Θεό, ‘πνεύμα υιοθεσίας με το οποίο πνεύμα κράζουν: ‘Αββά, Πατέρα’!’ (Ρωμαίους 8:15) Ο Ιησούς, κατ’ επανάληψη, παρουσίασε αυτή την ελπίδα στους αποστόλους του. (Λουκάς 22:28-30· Ιωάννης 14:2, 3) Με όμοιο τρόπο, κι οι απόστολοι ανέφεραν αυτή την ελπίδα.—Ρωμαίους 8:17· 1 Κορινθίους 15:52, 53· 1 Ιωάννου 3:2.

¹¹ Πόσοι θα κερδίσουν αυτή την ουράνια θέση; Σύμφωνα μ’ όλα τα Γραφικά εδάφια που υποστηρίζουν αυτό το ζήτημα, εκείνοι που θ’ «αναγεννιόνταν» θα ήταν συγκριτικά λίγοι. Αυτό θα έπρεπε να το περιμέναμε, αφού πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο βραβείο, ένα πάρα πολύ υψηλό αξίωμα. Έτσι ο Ιησούς, σχετικά μ’ αυτά τα άτομα, είπε: «Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ηυδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.» (Λουκάς 12:32) Πόσοι ακριβώς απ’ αυτούς θα υπάρχουν; Ο απόστολος Ιωάννης είπε ότι είδε 144.000 πνευματικούς Ισραηλίτες σφραγισμένους στα μέτωπά τους, κι επίσης 144.000 άτομα που στέκονταν πάνω στο Όρος Σιών με το «Αρνίον» τον Ιησού Χριστό. Το ότι πρέπει να πάρουμε αυτό τον αριθμό κατά γράμμα φαίνεται από τα συμφραζόμενα που λέγουν επίσης και για έναν «όχλο πολύ τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση.»—Αποκάλυψις 7:3, 4, 9· 14:1, 3· 20:4, 6.

Λαός για το Όνομά Του

12, 13. Ποιος είναι ο τωρινός σκοπός του Ιεχωβά γι’ αυτούς τους μελλοντικούς συμβασιλείς;

¹² Ωστόσο, ο Ιεχωβά Θεός έχει προγραμματίσει ένα έργο γι’ αυτούς τους μελλοντικούς βασιλείς και ιερείς ενόσω ακόμη έχουν τα σάρκινά τους σώματα σαν άνθρωποι. Και ποιο είναι αυτό; Όπως κι ο Ιησούς ήταν χρισμένος να ευαγγελίζεται στους πράους, έτσι κι αυτοί είναι χρισμένοι να κηρύξουν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. (Ησαΐας 61:1, 2· Λουκάς 4:16-21· Πράξεις 8:4, 12) Έτσι ο Ιησούς έδωσε στους πρώτους μαθητές του την αποχαιρετιστήρια συμβουλή να κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους. (Ματθαίος 28:19, 20) Και λίγο πριν ο Ιησούς αναληφθεί στους ουρανούς, είπε στους 11 πιστούς του αποστόλους ότι επρόκειτο να ‘είναι μάρτυρές του στα πιο μακρινά μέρη της γης’.—Πράξεις 1:8.

¹³ Ένας απ’ τους κύριους σκοπούς του Θεού στη διακήρυξή του «ευαγγελίου» σ’ όλα τα έθνη είναι «να λάβη εξ αυτών λαόν δια το όνομα αυτού.» (Πράξεις 15:14) Εφόσον το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά, αυτοί οι κήρυκες είναι γνωστοί σαν μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησαΐας 43:10-12) Αυτοί οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού δεν είναι και οι μόνοι άνθρωποι που μιλούν για το «ευαγγέλιο» στους πράους, που κάνουν μαθητές και δίνουν μαρτυρία για τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά, όπως ακριβώς στον αρχαίο Ισραήλ, οι νόμοι του Ιεχωβά ίσχυαν και για τους ξένους που κατοικούσαν ανάμεσά τους, έτσι και οι εντολές που δίνονται στους πνευματικούς Ισραηλίτες ισχύουν επίσης και για τους συντρόφους τους, τον «πολύ όχλο» των «άλλων προβάτων»—Ιωάννης 10:16· Αποκάλυψις 7:9.

14. Ποια άλλη υποχρέωση έχουν αυτοί οι χρισμένοι ακόλουθοι των βημάτων του Ιησού Χριστού;

¹⁴ Μια άλλη υποχρέωση που βρίσκεται πάνω στους χρισμένους ακολούθους στα βήματα του Ιησού Χριστού είναι το να παράγουν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, δηλαδή, «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια.» (Γαλάτας 5:22, 23) Ο Ιησούς είπε ότι οι αληθινοί ακόλουθοί του θ’ αναγνωρίζονταν απ’ την αγάπη που θα εκδήλωναν ο ένας στον άλλο. (Ιωάννης 13:34, 35) Να γιατί ο απόστολος Παύλος τους συμβουλεύει: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας, και . . . να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας [με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα, ΜΝΚ].» Ενδεικτικά, του πόσο σπουδαία είναι αυτή η υποχρέωση για τους Χριστιανούς, είναι τα πάρα κάτω λόγια του απόστολου: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος.» (Εφεσίους 4:22-24· 1 Κορινθίους 9:27) Μόνο αν αποδειχτούν πιστοί μέχρι θανάτου, οι χρισμένοι μπορούν να ελπίζουν ότι θα πάρουν «τον στέφανον της ζωής».—Αποκάλυψις 2:10.

Ο Αρχικός Σκοπός του Θεού δεν Άλλαξε

15. (α) Ποιο σφάλμα έχουν κάνει πολλοί λεγόμενοι Χριστιανοί σχετικά με το σκοπό του Θεού; (β) Λόγω ποιας ελπίδας, που τονίζεται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, κάνουν αυτό το λάθος;

¹⁵ Πολλοί λεγόμενοι Χριστιανοί κάνουν σφάλμα στο ότι αγνοούν τον αρχικό σκοπό του Ιεχωβά για τη γη και τον άνθρωπο. Ο λόγος του ξεκαθαρίζει το τι ήταν και τι είναι αυτός ο σκοπός, και μας διαβεβαιώνει ότι δεν αλλάζει. (Γένεσις 1:28· Ησαΐας 45:18· Μαλαχίας 3:6) Ωστόσο, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές δίνουν μεγάλη έμφαση στον περαιτέρω σκοπό του Ιεχωβά, που τον διατύπωσε μετά από την πτώση της ανθρωπότητας στην αμαρτία, στην επιλογή δηλαδή ενός περιορισμένου αριθμού ανθρώπων, με βάση τη θυσία του Ιησού, για να γίνουν συνάρχοντες με τον Υιό του στην ουράνια βασιλεία. (Γένεσις 3:15· 2 Τιμόθεον 4:7, 8, 18) Όλοι αυτοί θάπρεπε πραγματικά πρώτα να «αναγεννηθούν», όπως κι ο Ιησούς Χριστός. (Ιωάννης 3:3) Όμως, η προμήθεια του Θεού για σωτηρία, με βάση τη θυσία του Χριστού, δεν περιορίζεται σ’ όσους έχουν ουράνια ελπίδα. Αυτό είναι φανερό ακόμη και από τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές.

Μια Σωτηρία—Δύο Ελπίδες

16, 17. Ποια εδάφια δείχνουν ότι τα οφέλη της θυσίας του Χριστού δεν περιορίζονται στα άτομα με ουράνια ελπίδα;

¹⁶ Ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης». (Ματθαίος 6:9, 10) Για να γίνει το θέλημα του Θεού πάνω στη γη, όπως στον ουρανό, χρειάζεται να ζουν δίκαιοι άνθρωποι πάνω στη γη, για τους οποίους προλέχθηκε: «Και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθαν». Αυτό δεν θα μπορούσε ν’ αναφέρεται στον ουρανό, γιατί εκεί ποτέ δεν υπήρχε κραυγή, λύπη, πόνος η θάνατος.—Αποκάλυψις 21:3, 4.

¹⁷ Τα λόγια του απόστολου Παύλου που βρίσκονται στην επιστολή προς Ρωμαίους 8:19-21 δείχνουν ότι υπάρχουν δυο ομάδες ανθρώπων που θα ωφεληθούν απ’ τις ελεήμονες προμήθειες του Θεού: «Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως [η μία ομάδα] προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού [μια άλλη ομάδα]. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά δια τον υποτάξαντα αυτήν, επ’ ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθεί από της δουλείας της φθοράς, και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού.» Έτσι, τελικά, όλοι όσοι ωφελούνται λόγω της πίστεώς τους στη θυσία του Χριστού θ’ απολαύσουν ζωή σαν γιοι Θεού—144.000 «Οι ηγορασμένοι από της γης» για να είναι στον ουρανό και πολλά δισεκατομμύρια που θ’ απολαύσουν αιώνια ζωή σ’ έναν επίγειο παράδεισο.—Αποκάλυψις 7:4, 9· 14:3· Ματθαίος 25:31-34.

18, 19. (α) Τι δείχνει ότι η εκπλήρωση του σκοπού του Θεού για τη γη και τον άνθρωπο είναι πάρα πολύ κοντά; (β) Ποια άτομα απαρτίζουν τη βασιλεία του Θεού και το σπέρμα του Αβραάμ; (γ) ποιο ερώτημα μένει να εξετασθεί;

¹⁸ Απ’ όσα προαναφέρθηκαν είναι φανερό ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη ο αρχικός σκοπός του Θεού για τη γη και την ανθρωπότητα. Κι η εκπλήρωση των Γραφικών προφητειών, όπως αυτές που βρίσκονται στον Ματθαίο κεφάλαιο 24, Μάρκο κεφάλαιο 13, Λουκά κεφάλαιο 21, 2 Τιμόθεον 3:1-5 και Αποκάλυψη 6:1-8, δείχνει ότι ο καιρός αυτός είναι πάρα πολύ κοντά! Λόγω του στασιασμού του Σατανά και της ανυπακοής του Αδάμ και της Εύας, ο Ιεχωβά προόρισε μια ουράνια αμοιβή για μια προνομιούχα ομάδα, την οποία θα χρησιμοποιήσει για την πραγματοποίηση των αρχικών του σκοπών. Μόνο αυτοί είναι εκείνοι που «αναγεννιούνται». Μαζί με τον Κύριο και Αρχηγό τους, τον Ιησού Χριστό, αποτελούν τη βασιλεία για την οποία ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται. Αποτελούν το σπέρμα του Αβραάμ για την ευλογία «όλων των εθνών της γης».—Γένεσις 22:18· Γαλάτας 3:29.

¹⁹ Εξετάσαμε το γιατί ο Υιός του Θεού και οι συμβασιλείς του έπρεπε να «αναγεννηθούν», πόσοι θα είναι σε αριθμό και ποιες οι τωρινές υποχρεώσεις τους. Ωστόσο παραμένει το εξής ερώτημα: «Ποιο ακριβώς είναι το μέρος του Θεού και ποιο το μέρος του ανθρώπου στην «αναγέννηση»;

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Στη βάφτισή του, ο Ιησούς έγινε ο χρισμένος για να είναι βασιλιάς στη βασιλεία του Θεού.

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Ο Ιησούς είπε στους πιστούς οπαδούς του ότι αυτοί θα ήταν ‘μάρτυρές του έως εσχάτου της γης’

“Αναγεννημένος»—το Μέρος του Θεού και το Μέρος του Ανθρώπου

«Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού, αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ· και δεν δύναται να αμαρτάνη, διότι εγεννήθη εκ του Θεού»—1 Ιωάννου 3:9.

 1, 2. Τι έχουμε μάθει (α) ως προς τις προοπτικές των σωζομένων; (β) ως προς το σκοπό του Ιεχωβά να «αναγεννήσει» ορισμένα άτομα;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο παρατηρήσαμε ότι πολλά εκατομμύρια άνθρωποι που λένε πως είναι Χριστιανοί ισχυρίζονται ότι έχουν «αναγεννηθεί». Επίσης, είδαμε από τις Γραφές ότι ενώ υπάρχει μόνο μια σωτηρία—που βασίζεται στην πίστη για την απολυτρωτική θυσία του Χριστού—υπάρχουν δυο διαφορετικές προοπτικές, που θ’ απολαύσουν αυτές οι ομάδες που θα σωθούν, μια ουράνια προοπτική και μια επίγεια.

² Είδαμε, επίσης, ότι ο Ιησούς Χριστός αναγεννήθηκε μετά το βάπτισμά του στον Ιορδάνη. Τότε ο Ιεχωβά Θεός έκανε να κατεβεί το άγιο πνεύμα πάνω στον Ιησού με τη μορφή περιστεριού, κι εκείνη τη στιγμή ο Θεός αναγνώρισε τον Ιησού σαν Υιό του αναγεννημένο από το πνεύμα. Επίσης είδαμε για ποιο σκοπό ο Ιεχωβά αναγέννησε τον Ιησού, δηλαδή, για να μπορέσει μετά το θάνατό του και την ανάστασή του να γίνει ο δοξασμένος, ισχυρός βασιλιάς της βασιλείας του Θεού. Μάθαμε ακόμη ότι αποτελεί θέλημα του Ιεχωβά το να έχει ο Ιησούς Χριστός συνάρχοντες μαζί του και ότι κι αυτοί επίσης, πρέπει να «αναγεννηθούν».—Ματθαίος 3:13-17· Ιωάννης 1:12· 3:3· Εβραίους 10:5-10· Αποκάλυψις 20:6.

 3. Πώς οι συμβασιλείς του Ιησού διαφέρουν από κείνον όσον αφορά την «αναγέννησή» τους;

³ Και τι συμβαίνει με τους χρισμένους ακολούθους των βημάτων του Ιησού Χριστού; Πότε «αναγεννιούνται»; Ποια βήματα πρέπει να κάνουν πριν ο Ιεχωβά ενεργήσει για λογαριασμό τους, και τους αναγεννήσει σαν πνευματικούς γιους; Επειδή Πατέρας του ήταν ο Θεός, ο Ιησούς γεννήθηκε σαν τέλειος άνθρωπος. Τριάντα χρόνια αργότερα ο Πατέρας του τον γέννησε σαν πνευματικό Υιό, κάνοντάς τον έτσι να «αναγεννηθεί». Αλλά όλοι οι απόγονοι του Αδάμ γεννιούνται αμαρτωλοί, ‘απηλλοτριωμένοι και εχθροί [του Θεού, ΜΝΚ] κατά την διάνοιαν, με τα έργα τα πονηρά’. Και σαν τέτοιοι δεν βρίσκονται σε κατάσταση που να μπορεί ο Ιεχωβά να πολιτεύεται μαζί τους και να τους γεννήσει σαν πνευματικούς γιους.—Ψαλμοί 51:5· Κολοσσαείς 1:21.

Το Μέρος του Ανθρώπου: Έξι Κύρια Βήματα

 4, 5. (α) Πριν ο Θεός εξετάσει τη δυνατότητα πνευματικής υιοθεσίας μερικών υποψήφιων μαθητών, πόσα βήματα πρέπει να κάνουν αυτοί, και από ποιους άλλους, επίσης, απαιτούνται αυτά; (β) Ποιο είναι το πρώτο βήμα;

⁴ Ποια βήματα απαιτούνται να κάνουν οι υποψήφιοι μαθητές πριν ο Ιεχωβά τους θεωρήσει κατάλληλους για πνευματική υιοθεσία; Υπάρχουν έξι ξεχωριστά βήματα που αυτοί πρέπει να κάνουν. Αλλ’ ας σημειωθεί ότι ο Θεός απαιτεί τα ίδια αυτά πράγματα από όλους όσοι θα γίνουν αληθινοί Χριστιανοί και θα κερδίσουν σωτηρία, είτε η τελική τους αμοιβή θα είναι ουράνια, είτε επίγεια.

⁵ Στην αρχή, αυτά τα άτομα πρέπει ν’ αποκτήσουν ακριβή γνώση για τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό τους και Ζωοδότη τους, και για τον Υιόν του, τον Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα τους και Λυτρωτή τους. (Ψαλμοί 36:9· 100:3· Ματθαίος 20:28· Ρωμαίους 10:13-15) Στην προσευχή του προς τον Θεό την τελευταία του νύχτα στη γη σαν άνθρωπος, ο Ιησούς τόνισε τη σπουδαιότητα αυτού του βήματος, με τα λόγια: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν»—Ιωάννης 17:3.

 6. Ποιο είναι το δεύτερο βήμα που πρέπει να κάνουν;

⁶ Ωστόσο, η γνώση μόνη της δεν είναι αρκετή. Πρέπει κανείς ν’ ασκεί πίστη, όπως διαβάζουμε: «Διότι, τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ναι, όπως δείχνει με τόση σαφήνεια ο απόστολος Παύλος, «χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν». Αυτή η πίστη αφορά την πεποίθηση ότι οι υποσχέσεις του Θεού είναι τόσο πραγματικές σαν να έχουν εκπληρωθεί. Είναι κάτι περισσότερο από απλή πίστη, γιατί ο μαθητής Ιάκωβος μάς υπενθυμίζει ότι κι οι δαίμονες ακόμη πιστεύουν και φρίττουν, και ακόμη, ότι «πίστις χωρίς έργων είναι νεκρά»!—Ιωάννης 3:16· Εβραίους 11:1, 6· Ιάκωβος 2:19, 26.

 7. Ποιο είναι το πρώτιστο έργο που απαιτείται σαν απόδειξη ότι έχει κάποιος πίστη;

⁷ Το πρώτιστο πράγμα που απαιτείται σαν απόδειξη της πίστεως ενός ατόμου είναι η μετάνοια. Ναι, πρέπει κανείς να μετανιώσει για την εσφαλμένη του πορεία και να πάψει να αμαρτάνει με τη θέλησή του. Όταν ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει, είπε: «Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθαίος 4:17) Για να μετανιώσει κανείς για την εσφαλμένη του πορεία, θα πρέπει να τη διακόψει. Θα πρέπει να νοιώσει βαθιά μεταμέλεια, λύπη, απέχθεια γι’ αυτήν. Μάλιστα, όλοι όσοι πρόκειται να κερδίσουν ζωή στην παραδεισένια γη είναι απαραίτητο να κάνουν το ίδιο, γιατί ο Θεός θα εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.—Ψαλμός 145:20.

 8. Η μετάνοια κάποιου για τις αμαρτίες του από ποιο βήμα πρέπει ν’ ακολουθείται;

⁸ Ωστόσο, το να πάψει κανείς απλώς να αμαρτάνει δεν είναι αρκετό. Πρέπει να προχωρήσει στο βήμα της μεταστροφής. Δηλαδή, πρέπει να κάνει μεταβολή και να προοδεύσει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Πρέπει να δώσει προσοχή στη συμβουλή που έδωσε ο Πέτρος στους Ιουδαίους της εποχής του: «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας.» Και μάλιστα, ‘πράττοντες έργα άξια της μετανοίας’. (Πράξεις 3:19· 26:20) Ότι το βήμα αυτό απαιτείται ακόμη κι από όσους ελπίζουν να απολαύσουν αιώνια ζωή στη γη, είναι φανερό από τα λόγια που βρίσκονται στις Παροιμίες 2:20, 21.

 9. (α) Ποια δύο, στη συνέχεια, βήματα απαιτούνται, απ’ αυτά τα άτομα, και μάλιστα απαιτούνται απ’ όλους όσοι θα είναι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού; (β) Τι συμβόλιζε το βάπτισμα του Ιησού;

⁹ Έπειτα, όπως ακριβώς ο Ιησούς παρουσιάστηκε στον Ιορδάνη για να κάνει το θέλημα του Πατέρα του, έτσι και το επόμενο βήμα, που απαιτείται απ’ όλους όσοι επιθυμούν να γίνουν ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, ανεξάρτητα από το είδος της ελπίδας τους, είναι να παρουσιάσουν τον εαυτό τους στον Θεό. Σήμερα, αυτό περιλαμβάνει το να κάνουν αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό και μετά απ’ αυτό πρέπει ν’ ακολουθήσουν στα βήματα του Υιού του, του Ιησού.a (Λουκάς 9:23) Έπειτα, σαν έκτο βήμα πρέπει να συμβολίσουν αυτή την αφιέρωση και να το ομολογήσουν αυτό δημοσία με κατάδυση σε βάπτισμα ακριβώς όπως έκανε ο Ιησούς.—Ματθαίος 28:19· παραβάλατε με Πράξεις 2:41.

Το Μέρος του Ιεχωβά Θεού Είναι το Πιο Σπουδαίο απ’ Όλα

10. Από ποιο παράδειγμα μπορούμε να καταλάβουμε το γεγονός ότι δεν αρκεί μόνο να κάνει ο άνθρωπος το μέρος του για να «αναγεννηθή» αλλά χρειάζεται κάτι περισσότερο;

¹⁰ Άραγε η απόκτηση γνώσεως για τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό, η άσκηση πίστεως, η μετάνοια, η μεταστροφή, η αφιέρωση και το βάπτισμα έχουν αυτά τα βήματα σαν αποτέλεσμα αυτόματα την «αναγέννηση» του ατόμου; Οπωσδήποτε όχι! Όπως δεν θα μπορούσατε να γεννηθείτε κατά γράμμα με τις δικές σας προσπάθειες, άλλο τόσο δεν θα μπορούσατε ν’ «αναγεννηθείτε» πνευματικά με τις δικές σας προσπάθειες. Όπως και σε μια σωματική γέννηση απαιτείται να ενεργήσουν οι ανθρώπινοι γονείς, έτσι και η πνευματική γέννηση, η «αναγέννηση», απαιτεί να ενεργήσει ο θείος Γονέας, ο Ιεχωβά Θεός, και η ουράνια οργάνωσή του, η «γυναίκα». (Ησαΐας 54:1, 5) Το μόνο που μπορεί να κάνει ένα άτομο, το οποίο προβαίνει στα παραπάνω βήματα είναι να προετοιμάζεται για να «αναγεννηθεί» αν αυτό είναι θέλημα Θεού.

11. Αν είναι Θεού θέλημα, σε ποιες ενέργειες προβαίνει απέναντι σ’ εκείνους που έχουν κάνει το μέρος τους;

¹¹ Λόγω της κληρονομημένης ατέλειας της ανθρωπότητας, ο ίδιος ο Θεός τώρα ενεργεί για χάρη εκείνων τους οποίους ευαρεστείται να καλέσει στην ουράνια βασιλεία. Γι’ αυτό διαβάζουμε ‘Εδικαιώθημεν εκ πίστεως.’ Πίστη σε τι; Πίστη στη θυσία του Χριστού, γιατί όπως δηλώνεται «εδικαιώθημεν τώρα δια του αίματος αυτού». (Ρωμαίους 5:1, 9) Παρατηρήστε ότι είναι ο Θεός και όχι το ίδιο το άτομο που ανακηρύσσει έτσι επίσημα τον άνθρωπο αυτόν δίκαιο. Αυτό του δίνει μια υπόσταση διαφορετική από την «κτίση», την ανθρωπότητα γενικά που πρέπει να περιμένει «την φανέρωσιν των [πνευματικών] υιών του Θεού» πριν μπορέσουν «να ελευθερωθούν από της δουλείας της φθοράς και να μεταβούν εις την ελευθερίαν της δόξης [ένδοξη ελευθερία ΜΝΚ] των [επιγείων] υιών του Θεού». (Ρωμαίους 8:19-22) Εκείνοι τους οποίους ο Θεός ανακηρύσσει δίκαιους μ’ αυτό τον τρόπο έχουν το δικαίωμα της τέλειας ανθρώπινης ζωής που τους υπολογίζεται κατά χάρη. Εξαιτίας αυτού, ο Ιεχωβά Θεός μπορεί τώρα να ενεργήσει απευθείας επάνω τους με το πνεύμα του.—Ρωμαίους 8:33.

12. Από τι φαινόμενα συνοδευόταν η «αναγέννηση» στην περίπτωση του Ιησού και των πρώτων μαθητών, και γιατί αυτά δεν συμβαίνουν σήμερα;

¹² Εκείνους που ο Θεός ανακηρύσσει δίκαιους τους γεννά τώρα σαν πνευματικά παιδιά του. Πώς γίνεται αυτό; Μέσω του αγίου του πνεύματος, της ενεργού, δηλαδή, δυνάμεώς του, την οποία κάνει να ενεργήσει για χάρη τους, με αποτέλεσμα την «αναγέννησή» τους. Στην περίπτωση του Ιησού καθώς και στην περίπτωση των αποστόλων του που ήταν συγκεντρωμένοι τη μέρα της Πεντηκοστής, ο Θεός έδειξε τη γέννησή τους σαν πνευματικών γιων με υπερφυσικά φαινόμενα. Ωστόσο, μια και τα πειστήρια της αληθινής Χριστιανοσύνης θεμελιώθηκαν σταθερά, δεν υπήρχε πια ανάγκη τέτοιων εκδηλώσεων, και «καταργήθηκαν».—Ματθαίος 3:16· Πράξεις 2:3· 10:44-48· 1 Κορινθίους 13:8-10.

13. Σε τι αναφέρονται το «ύδωρ» και το «πνεύμα»; (Ιωάννης 3:5)

¹³ Σ’ αυτή τη διευθέτηση της πνευματικής αναγεννήσεως αναφερόταν ο Ιησούς όταν είπε στον Ιουδαίο άρχοντα Νικόδημο: «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Το γεγεννημένον εκ της σαρκός είναι σάρξ· και το γεγεννημένον εκ του πνεύματος είναι πνεύμα. Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν». (Ιωάννης 3:1, 5-7) Το νερό που αναφέρεται εδώ, χωρίς αμφιβολία, είναι το κατά γράμμα νερό του βαπτίσματος. Και το πνεύμα; Είναι το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά που επενεργεί στο άτομο.

14. Από τι συνίσταται η «κλήση» και η «εκλογή», και για ποιο σκοπό χρίονται αυτοί οι Χριστιανοί και αποστέλλονται;

¹⁴ Οι Γραφές λένε για όσους «αναγεννιούνται» ότι πρώτα «καλούνται». Αυτή η κλήση τους είναι μια πρόσκληση απ’ τον ίδιο τον Θεό για να γίνουν σύντροφοι του Ιησού Χριστού. Όσοι ανταποκρίνονται στην πρόσκληση είναι «εκλεκτοί». (Αποκάλυψις 17:14) Γίνονται μέρος της εκλεγμένης εκκλησίας, η αποστολή της οποίας είναι να «εξαγγείλη τας αρετάς» του Ιεχωβά Θεού. (1 Πέτρου 2:9) Αυτοί οι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί είναι χρισμένοι με το άγιο πνεύμα του Θεού για να κηρύξουν, όπως ήταν κι ο Ιησούς. Έτσι διαβάζουμε: «Ο δε βεβαιών ημάς μεθ’ υμών εις Χριστόν και ο χρίσας ημάς είναι ο Θεός.»—Ησαΐας 61:1, 2· Λουκάς 4:16-21· 2 Κορινθίους 1:21.

15. Πώς μαρτυρεί το πνεύμα ότι ένα άτομο έχει «αναγεννηθεί», και με τι ενισχύεται αυτή η πεποίθηση;

¹⁵ Σχετικά μ’ αυτούς τους «εκλεκτούς» ο απόστολος Παύλος πιστοποιεί: «Αυτό το πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών, ότι είμεθα τέκνα Θεού.» (Ρωμαίους 8:16) Πώς το πνεύμα του Θεού κάνει αυτό το πράγμα; Με το να ενσταλάζει σ’ αυτούς τους Χριστιανούς την ουράνια ελπίδα. «Όστις [ο Θεός] κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι’ ημάς.» (1 Πέτρου 1:3, 4) Καθώς αυτοί διατηρούν μια καλή σχέση με τον ουράνιο Πατέρα τους, εκείνος τους ενισχύει στην πεποίθηση ότι είναι πράγματι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί.

Πώς Μπορεί Ένα Άτομο να Είναι Βέβαιο;

16. Από πότε έθεσε ο «πιστός και φρόνιμος δούλος έμφαση στη γήινη ελπίδα, και σε τα συμπέρασμα οδηγεί αυτό;

¹⁶ Όσοι συμμετέχουν στη διακήρυξη αυτού του ευαγγελίου της Βασιλείας στους σύγχρονους καιρούς, είναι πεπεισμένοι ότι, ο Ιεχωβά Θεός οδηγεί τους αφιερωμένους του δούλους μέσω της ορατής του γεννημένης από το πνεύμα οργανώσεως, του «πιστού και φρονίμου δούλου». (Ματθαίος 24:45-47) Κάτω από την κατεύθυνσή της προσφέρθηκε, υπογραμμίστηκε και τονίστηκε η ουράνια ελπίδα περίπου μέχρι το έτος 1935. Κατόπιν, καθώς το φως αυξήθηκε για ν’ αποκαλυφθεί φανερά η ταυτότητα του «πολλού όχλου» της Αποκαλύψεως 7:9, άρχισε να δίνεται έμφαση στη γήινη ελπίδα. (Ψαλμός 97:11) Είναι, επομένως, λογικό να συμπεράνουμε ότι εκείνο τον καιρό θα είχε σχεδόν συμπληρωθεί ολόκληρος ο αριθμός των 144.000. Φυσικά, όποια άτομα αποδεικνύονται άπιστα χρειάζεται ν’ αντικατασταθούν. Αλλά, όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτά τα άτομα θα ήταν συγκριτικά λίγα. Και από ποιους πρέπει αυτοί να αντικατασταθούν; Φαίνεται, επίσης, λογικό να συμπεράνουμε ότι πιθανότατα αυτή η ουράνια ελπίδα θα δινόταν σε μερικά άτομα που είχαν υπομείνει με ακεραιότητα, που είχαν μείνει προσκολλημένα στην αφιέρωσή τους χρόνια και χρόνια, και δεν θα δινόταν σε αδοκίμαστους νεοαφιερωμένους. (Συγκρίνετε με Λουκά 22:28-30.) Ωστόσο από τις εκθέσεις που έχουμε στα χέρια μας φαίνεται ότι και μερικοί νεοαφιερωμένοι Χριστιανοί θεωρούν τους εαυτούς τους «αναγεννημένους».

17. Τι είδους αισθήματα κάνουν μερικούς να νομίζουν εσφαλμένα ότι ο Θεός τους έχει εμφυτέψει την ουράνια ελπίδα;

¹⁷ Οποιαδήποτε άτομα που συγκριτικά πρόσφατα αφιερώθηκαν και βαπτίσθηκαν και θεωρούν τους εαυτούς τους ότι «αναγεννήθηκαν», καλά θα κάνουν να σκεφθούν σοβαρά τα ακόλουθα ερωτήματα: Τι λόγους έχετε για να νομίζετε ότι ο Ιεχωβά σας έχει εμφυτέψει αυτή την ελπίδα; Μήπως η συναισθηματική σας αντίληψη για το ζήτημα τούτο είναι ένα κατάλοιπο της λαθεμένης πίστεως που είχατε πριν, όταν βρισκόσασταν στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και σύμφωνα με την οποία ο ουρανός είναι ο προορισμός όλων των καλών ανθρώπων; Ή μήπως συμβαίνει ότι νοιώθετε έτσι γιατί είχατε μεγάλες εσωτερικές ανησυχίες και αρχικά μεν αντισταθήκατε σ’ αυτή την ιδέα αλλά σιγά - σιγά επικράτησε; Αλλά μήπως επικράτησε γιατί σεις θέλατε κάτι τέτοιο, ίσως και χωρίς να το συνειδητοποιείτε ακόμη; Τέτοιοι εσωτερικοί αγώνες από μόνοι τους δεν αποδεικνύουν ότι «αναγεννηθήκατε».

18. Γιατί η εκτίμηση βαθιών πνευματικών πραγμάτων από μόνη της δεν αποδεικνύει ότι κάποιος έχει «αναγεννηθεί»;

¹⁸ Ή μήπως νομίζετε ότι εκλεχθήκατε από τον Θεό σαν ένας από τους 144.000 χρισμένους λόγω της βαθιάς σας εκτιμήσεως για τα πνευματικά πράγματα, επειδή σας αρέσουν οι βαθιές πνευματικές αλήθειες; Τότε σημειώστε ότι πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν ισχυρίζονται πώς είναι «αναγεννημένοι.», είναι πνευματικοί άνθρωποι με την πιο πλήρη σημασία της λέξεως. (1 Κορινθίους 2:14, 15) Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το πνευματικό σθένος αυτών των ανδρών και γυναικών πίστεως που απαριθμούνται στην προς Εβραίους επιστολή κεφάλαιο 11. Κανείς τους δεν «αναγεννήθηκε». Όλοι απέβλεπαν σε «καλυτέραν ανάστασιν [για να ζήσουν κάτω από την βασιλεία του Θεού]» ακριβώς εδώ πάνω σ’ αυτή τη γη.—Εβραίους 11:35.

19. (α) Γιατί ο μεγάλος ζήλος δεν αποδεικνύει αναγκαία ότι ο Θεός έχει εμφυτέψει σε κάποιον την ουράνια ελπίδα; (β) Ποιο περιστατικό φαίνεται να δείχνει ότι σε μερικά άτομα ο ισχυρισμός ότι έχουν ουράνια ελπίδα μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη ταπεινοφροσύνης;

¹⁹ Ή μήπως νοιώθετε, όπως νοιώθετε, επειδή εκδηλώνετε περισσότερο ζήλο από μερικούς συγχριστιανούς σας; Αλλά αυτό από μόνο του δεν θα μπορούσε να είναι ο καθοριστικός παράγοντας, γιατί ο απόστολος Παύλος κατ’ επανάληψη αναγκάσθηκε να συμβουλέψει χρισμένους Χριστιανούς ότι έπρεπε να παίρνουν στα σοβαρά τις πνευματικές τους υποχρεώσεις. (1 Κορινθίους 11:20-22· Γαλάτας 4:9-11) Ή μήπως ο ισχυρισμός σας ότι είσαστε χρισμένο άτομο οφείλεται σε έλλειψη ταπεινοφροσύνης; Υπάρχουν μερικά άτομα που πολύ πρόσφατα ισχυρίστηκαν ότι ανήκουν στους χρισμένους αλλά οι οποίοι, αντί να οικοδομήσουν ενότητα στην εκκλησία, νόμισαν ότι έπρεπε να έχουν το δικό τους όμιλο Γραφικής μελέτης. Αντίθετα, οι ώριμοι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί παραμένουν κοντά στην τοπική εκκλησία έστω κι αν αποτελείται κυρίως από «άλλα πρόβατα». (Ιωάννης 10:16) Ωστόσο, το θέμα της «αναγεννήσεως» ενός ατόμου είναι προσωπικό θέμα μεταξύ του Θεού και του κάθε Χριστιανού. Κανείς δεν πρέπει να κρίνει τον άλλο σ’ αυτό το ζήτημα.—Ρωμαίους 14:10.

20. Έχοντας υπ’ όψη όσα εξετάσαμε, σε ποια συμπεράσματα καταλήγουμε σχετικά με την «αναγέννηση»;

²⁰ Απ’ όλα όσα εξετάσαμε τι συμπεραίνουμε; Ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι δίκαιος και ευθύς, σοφός και στοργικός. Έχει το δικαίωμα να αναθέτει στα νοήμονα πλάσματά του τους ρόλους τους αντίστοιχα—μερικοί να υπηρετούν το σκοπό του στον ουρανό, άλλοι να το κάνουν αυτό πάνω στη γη. Ας μη νομίζουμε ότι η ουράνια αμοιβή είναι κάτι που πρόκειται να κερδηθεί με προσωπική επιλογή και προσπάθεια, που πρέπει να την εποφθαλμιά κανείς εγωιστικά. Είναι μοναδική και κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν πρέπει να υποθέτει ότι την δικαιούται. Πραγματικά πρόκειται για μια θαυμαστή παρ’ αξία αγαθότητα που ο Ιεχωβά Θεός εκδηλώνει σε λίγα πλάσματά του, σε μια επέκταση των σοφών, δίκαιων και στοργικών σκοπών του, αλλά όχι λόγω κάποιας ιδιαίτερης αξίας από το μέρος αυτών των ίδιων των πλασμάτων. Η «αναγέννηση» περιορίζεται σ’ αυτά τα άτομα. (Ρωμαίους 3:23, 24· 11:33-36) Επίσης, η αιώνια ζωή πάνω στην παραδεισένια γη είναι ένας αφάνταστα προνομιακός στόχος για τον οποίο πρέπει να αγωνίζονται τα άτομα με δίκαιες διαθέσεις. (Αποκάλυψις 21:1, 3, 4) Όλ’ αυτά είναι αγαθότητα που δεν αξίζουμε. Κανείς δεν πρέπει να είναι τόσο αλαζονικός ώστε να πει στον Ιεχωβά, «Τι έκαμες;»—Δανιήλ 4:35.