Το Επικείμενο Τέλος του ‘Βιβλίου των Πολέμων του Ιεχωβά’

Το Επικείμενο Τέλος του ‘Βιβλίου των Πολέμων του Ιεχωβά’

‘Τούτο λέγεται εν τω βιβλίω των Πολέμων του Ιεχωβά’.—ΑΡΙΘΜΟΙ 21:14.

1, 2. Στην αρχαιότητα, σε ποια περίπτωση έδειξε ο Ιεχωβά στους Αιγυπτίους ότι ήταν πολεμιστής-Θεός, και πώς το έκανε αυτό;

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ σήμερα δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Θεός της Αγίας Γραφής, ο Ιεχωβά, είναι ένας μαχητής, ένας δυνατός πολεμιστής. Το γεγονός αυτό φάνηκε παραστατικά όταν αυτός απελευθέρωσε το λαό του των αρχαίων χρόνων από την καταπίεση στην Αίγυπτο. Ο Φαραώ είχε υποκινηθεί από τον αόρατο εχθρό εκείνου του λαού, τον Σατανά τον Διάβολο, να προσπαθήσει να τους εξοντώσει με τη σκληρή δουλειά. Κατόπιν, όταν συνειδητοποίησε τι έχανε αφήνοντας τους Ισραηλίτες ελεύθερους να φύγουν, ο Φαραώ άρχισε να τους καταδιώκει μαζί με τις στρατιές του.

² Αλλά ο Φαραώ δεν κατανοούσε ότι ο Θεός των Ισραηλιτών μπορούσε να γίνει ένας πολεμιστής-Θεός για να απελευθερώσει το λαό Του. Καθώς εκείνες οι Αιγυπτιακές δυνάμεις προχωρούσαν μέσα από την ξεραμένη κοίτη της Ερυθράς Θάλασσας, σε μια γεμάτη εκδίκηση καταδίωξη, ο Θεός των Ισραηλιτών που κινδύνευαν ανέλαβε δράση και έπνιξε τους αρματηλάτες και τους ιππείς, αφήνοντας τα στοιβαγμένα νερά να κατακλύσουν τη διέξοδο που είχε ανοιχτεί θαυματουργικά για τους Ισραηλίτες.—Έξοδος 14:14, 24-28.

3. Στο άσμα της νίκης τους, ως τι είδους Θεό χαρακτήρισαν οι Ισραηλίτες τον Ιεχωβά, αλλά ποιο γεγονός αγνοούν σήμερα τα έθνη;

³ Ασφαλείς πια, στην ανατολική όχθη της Ερυθράς Θάλασσας, οι αγαλλόμενοι Ισραηλίτες έψαλαν ένα άσμα νίκης, δοξάζοντας τον ουράνιο Απελευθερωτή τους: ‘Ας ψάλλω προς τον Ιεχωβά· διότι εδοξάσθη ενδόξως· τον ίππον και τον αναβάτην αυτού έρριψεν εις την θάλασσαν. Ο Ιεχωβά είναι η δύναμίς μου και το άσμα μου, και εστάθη η σωτηρία μου· αυτός είναι Θεός μου και θέλω δοξάσει αυτόν· Θεός του πατρός μου, και θέλω υψώσει αυτόν. Ο Ιεχωβά είναι δυνατός πολεμιστής· Ιεχωβά το όνομα αυτού. Του Φαραώ τας αμάξας και το στράτευμα αυτού έρριψεν εις την θάλασσαν· και εκλεκτοί πολέμαρχοι αυτού κατεποντίσθησαν εν τη Ερυθρά θαλάσση’. (Έξοδος 15:1-4) Εκεί στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Ιεχωβά έδειξε ότι είναι πολεμιστής ικανός να κάνει θεαματικές πράξεις. Το γεγονός αυτό το έχουν αγνοήσει τα κοσμικά έθνη.

4, 5. Από ποιον κοινό προπάτορα προήλθαν εκείνες οι αγαλλόμενες 12 φυλές του Ισραήλ, και τίνος φίλος έγινε αυτός ο προπάτορας επειδή εκδήλωσε ποια ιδιότητα;

⁴ Ο προφήτης Μωυσής, ο οποίος πρωτοστάτησε στην ψαλμωδία εκείνου του θεόπνευστου άσματος, αποκάλεσε τον Ιεχωβά ‘Θεό του πατέρα μου’. Ο Εβραίος Αβραάμ ήταν ένας εξέχων προπάτορας του έθνους Ισραήλ. Απ’ αυτόν, μέσω του Ισαάκ, του Ιακώβ και των 12 γιων του Ιακώβ, προήλθαν οι 12 φυλές του Ισραήλ. Ο Αβραάμ αποδείχτηκε υποδειγματικός λάτρης του Ιεχωβά Θεού. Ήταν άνθρωπος με τόσο ισχυρή πίστη που, όταν ο Ιεχωβά τού ζήτησε να εγκαταλείψει το σπίτι του στην Ουρ των Χαλδαίων, δεν δίστασε να ξεκινήσει για τη χώρα που θα του υποδείκνυε ο Ιεχωβά, πεπεισμένος ότι ο Θεός θα εκπλήρωνε την υπόσχεσή Του, σύμφωνα με την οποία θα έδινε αυτή τη γη σ’ αυτόν και στους απογόνους του.

⁵ Λόγω της έξοχης πίστης του Αβραάμ, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε να του δώσει ένα «σπέρμα», δηλαδή έναν απόγονο, μέσω του οποίου θα ευλογούνταν όλες οι ‘φυλές [οικογένειες, ΜΝΚ]’ της γης, περιλαμβανομένων και των σημερινών οικογενειών. (Γένεσις 12:2, 3· 22:17, 18) Ο Αβραάμ απέκτησε μια τόσο στενή σχέση με τον Θεό του, ώστε ονομάστηκε ‘φίλος του Ιεχωβά’, μάλιστα ο ίδιος ο Θεός αποκαλούσε τον πιστό πατριάρχη ‘φίλο’ του.—Ιακώβου 2:23, ΜΝΚ· Ησαΐας 41:8, ΜΝΚ.

6. Αν και ήταν ένα ειρηνικό περιπλανόμενο άτομο στη Γη της Επαγγελίας, πώς απέδειξε ο Αβραάμ ότι ήταν μαχητής που εμπιστευόταν στον Ιεχωβά;

⁶ Αν και περιπλανιόταν σαν ξένος στη Γη της Επαγγελίας, ο Αβραάμ απέδειξε ότι μπορούσε να ενεργεί ως μαχητής, ως πολεμιστής. Σε μια περίπτωση, τέσσερις βασιλιάδες από άλλες περιοχές εισέβαλαν στη Γη της Επαγγελίας κι έφυγαν παίρνοντας μαζί τους τον ανιψιό του Αβραάμ, τον Λωτ, και την οικογένεια του Λωτ. Ο Αβραάμ, κινούμενος από τους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, εξόπλισε 318 άντρες που βρίσκονταν στην υπηρεσία του και, αφού πήρε ενισχύσεις από τρεις ντόπιους συμμάχους του, τον Ανήρ, τον Εσχώλ και τον Μαμβρή, καταδίωξε τους επιδρομείς. Κάνοντας μια απρόσμενη επίθεση μέσα στη νύχτα, ο Αβραάμ και οι άντρες του νίκησαν τους εισβολείς, παρ’ όλο που αυτοί είχαν πολύ ανώτερο στρατό. Έγινε ‘σφαγή των βασιλιάδων’ αυτών. (Εβραίους 7:1, ΛΧ· Γένεσις 14:13-17) Ο Αβραάμ διέσωσε τον Λωτ και την οικογένειά του και ανέκτησε όλα τα κλοπιμαία.

7-9. (α) Ποιον ιερέα επισκέφθηκε ο Αβραάμ, και ποια ευλογία έλαβε; (β) Πώς έδειξε ο Αβραάμ ότι ήθελε να πλουτίσει μόνο από τον Ύψιστο Θεό; (γ) Σε αρμονία με την επιβεβαίωση του Μελχισεδέκ, ποιος έδωσε στον Αβραάμ τη στρατιωτική νίκη;

⁷ Ο Αβραάμ παραδέχτηκε ότι το πολεμικό του επίτευγμα πέτυχε μόνο με τη βοήθεια του Ιεχωβά Θεού και, καθώς επέστρεφε θριαμβευτής, μπόρεσε να αναγνωρίσει δημόσια το γεγονός αυτό. Ήξερε ότι ο ιερέας που είχε την επιδοκιμασία του Θεού του βρισκόταν στην πόλη Σαλήμ. Γι’ αυτό, πορεύτηκε προς την πόλη αυτή. Το τελικό μέρος του 14ου κεφαλαίου της Γένεσης μας λέει τι συνέβη στη συνέχεια:

⁸ ‘Και Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ έφερεν έξω άρτον και οίνον· ήτο δε ιερεύς του Θεού του Υψίστου. Και ευλόγησεν αυτόν και είπεν, Ευλογημένος ο Άβραμ παρά του Θεού του Υψίστου, όστις έκτισε τον ουρανόν και την γην· και ευλογητός ο Θεός ο Ύψιστος όστις παρέδωκε τους εχθρούς σου εις την χείρα σου. Και ο Άβραμ έδωκεν εις αυτόν δέκατον από πάντων. Και είπεν ο βασιλεύς των Σοδόμων προς τον Άβραμ, Δος μοι τους ανθρώπους, τα δε υπάρχοντα λάβε εις σεαυτόν. Είπε δε ο Άβραμ προς τον βασιλέα των Σοδόμων, Εγώ ύψωσα την χείρα μου προς Ιεχωβά, τον Θεόν τον Ύψιστον, όστις έκτισε τον ουρανόν και την γην, ότι δεν θέλω λάβει από πάντων των ιδικών σου από κλωστής έως λωρίου υποδήματος, δια να μη είπης, Εγώ επλούτισα τον Άβραμ· εκτός μόνον εκείνου το οποίον έφαγον οι νέοι, και της μερίδος των ανθρώπων των ελθόντων μετ’ εμού, του Ανήρ του Εσχώλ και του Μαμβρή, ούτοι ας λάβωσι την μερίδα αυτών’.—Γένεσις 14:18-24.

⁹ Όπως δείχνουν αυτά τα εδάφια, ο Μελχισεδέκ, ο Βασιλιάς-Ιερέας της πόλης Σαλήμ, επιβεβαίωσε την πεποίθηση την οποία είχε ο Αβραάμ ότι ο Ύψιστος Θεός ήταν Εκείνος που πολέμησε γι’ αυτόν και για τις στρατιωτικές του δυνάμεις, και του έδωσε τη νίκη. Ο Βασιλιάς-Ιερέας Μελχισεδέκ δεν υποτίμησε το ρόλο που έπαιξε ο Ιεχωβά σ’ εκείνη την υπόθεση.

Το Βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά

10. Ποια είναι η πρώτη αναφορά πολέμου στην Αγία Γραφή, και γιατί ήταν αυτή απλώς η αρχή των νικηφόρων πολέμων του Ιεχωβά;

¹⁰ Η περιγραφή του 14ου κεφαλαίου της Γένεσης, σχετικά με την εισβολή στη Γη της Επαγγελίας και τη νίκη του Αβραάμ επί των οπλισμένων εισβολέων, αποτελεί την πρώτη αναφορά πολέμου στις Άγιες Γραφές. Έτσι, τέσσερις και πλέον αιώνες πριν από το επίτευγμά του στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Ιεχωβά έδειξε ότι είναι ένας μαχητής, ένας ‘δυνατός πολεμιστής’. Ωστόσο, αυτή ήταν απλώς μια αρχή. Επρόκειτο να επακολουθήσουν μεγαλύτερες και πιο συνταρακτικές νίκες, περιλαμβανομένης και μιας τελικής νίκης στη διάρκεια αυτής της ‘συντέλειας’ του συστήματος πραγμάτων.—Ματθαίος 24:3.

11. Τι είναι ‘το βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά’, αλλά πού αλλού υπάρχουν άφθονες αφηγήσεις για τα πολεμικά του επιτεύγματα;

¹¹ Σύμφωνα με τα όσα λέγονται στο εδάφιο Αριθμοί 21:14, συντάχθηκε ένα ‘βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά’. Αυτό το αξιόπιστο υπόμνημα, ή ιστορικό, των πολέμων που διεξήγαγε ο Ιεχωβά για χάρη του λαού του πιθανόν να άρχιζε μ’ αυτή τη μάχη για χάρη του πιστού Αβραάμ. Ο Μωυσής ήξερε γι’ αυτό το βιβλίο, αλλά δεν μας παρέχει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά μ’ αυτό. Γι’ αυτό, δεν είμαστε ενημερωμένοι για όλους τους τρόπους με τους οποίους ο Ιεχωβά αποδείχτηκε πολεμιστής στη διάρκεια της περιόδου που καλύπτει αυτό το βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά. Εντούτοις, από τότε που έγινε μνεία γι’ αυτό το βιβλίο κι έπειτα, γράφτηκε το μεγαλύτερο μέρος της Αγίας Γραφής, κι αυτή μας δίνει άφθονες αφηγήσεις για τα πολεμικά επιτεύγματα του Ιεχωβά.

Ο Μεγαλύτερος Μελχισεδέκ—Ένας Πολεμιστής

12. Ποιον μεγαλύτερο Αξιωματούχο του Ύψιστου Θεού προεικόνιζε ο Μελχισεδέκ, και ποιος ψαλμός που συνέθεσε ο Δαβίδ απευθύνεται σ’ αυτόν ως ιερέα και πολεμιστή;

¹² Αφού ο Αβραάμ νίκησε τον Χοδολλογομόρ και τους συμμάχους του βασιλιάδες, ο Μελχισεδέκ τον ευλόγησε. Ο Βασιλιάς-Ιερέας Μελχισεδέκ προεικόνιζε προφητικά Εκείνον που θα ήταν ο Αρχιερέας του Ύψιστου Θεού και ταυτόχρονα ισχυρός πολεμιστής υποστηριζόμενος από τον Υπέρτατο Θεό. Ο 110ος Ψαλμός, που συνέθεσε με θεϊκή έμπνευση ο πολεμιστής-βασιλιάς Δαβίδ, απευθύνεται σ’ Αυτόν που είναι μεγαλύτερος από τον Μελχισεδέκ της Σαλήμ, όταν λέει: ‘Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου. Ώμοσεν ο Ιεχωβά και δεν θέλει μεταμεληθή, Συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ. Ο Ιεχωβά ο εκ δεξιών σου θέλει συντρίψει βασιλείς εν τη ημέρα της οργής αυτού’.—Ψαλμός 110:2, 4, 5.

13. Στο 7ο και 8ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, ποιος προσδιορίζεται ως ο Μεγαλύτερος από τον αρχαίο Μελχισεδέκ, και σε ποιο εξυψωμένο μέρος εισήλθε Αυτός και με τι είδους θυσία;

¹³ Ο θεόπνευστος συγγραφέας της προς Εβραίους επιστολής αποκάλυψε την ταυτότητα Εκείνου στον οποίον απευθύνονταν στην πραγματικότητα αυτά τα λόγια, όταν είπε: «Ο Ιησούς εισήλθεν υπέρ ημών πρόδρομος, γενόμενος αρχιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ». (Εβραίους 6:20) Στο επόμενο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, εξηγείται η μεγαλειότητα του αρχαίου Μελχισεδέκ. Εντούτοις, την ιερατική μεγαλειότητα του Μελχισεδέκ την ξεπερνάει Εκείνος τον οποίον αυτός προεικόνιζε, ο αναστημένος, δοξασμένος Ιησούς Χριστός που εισήλθε στην άγια παρουσία του ίδιου του Ιεχωβά Θεού με την αξία μιας θυσίας πολύ πιο μεγαλειώδους από οτιδήποτε μπόρεσε ποτέ να προσφέρει ο Βασιλιάς-Ιερέας της Σαλήμ, ο Μελχισεδέκ.—Εβραίους 7:1–8:2.

14. Έχει εξουσιοδοτήσει ο Μεγαλύτερος Μελχισεδέκ τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου να συμμετάσχουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των λεγόμενων Χριστιανικών εθνών;

¹⁴ Ο Βασιλιάς-Ιερέας Μελχισεδέκ ευλόγησε έναν πολεμιστή, το νικηφόρο Αβραάμ. Αλλά τι θα πούμε για τον Μεγαλύτερο Μελχισεδέκ, τον Ιδρυτή της αληθινής Χριστιανοσύνης; Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τον Ιησού Χριστό όταν ευλογούν τους στρατούς των λεγόμενων Χριστιανικών εθνών και προσεύχονται γι’ αυτούς. Αλλά έχει υποστηρίξει ο ουράνιος Αρχιερέας του Ιεχωβά αυτή την ενέργεια των κληρικών του Χριστιανικού κόσμου; Έχει δεχτεί μ’ αυτόν τον τρόπο την ευθύνη για όλο αυτό το αιματοκύλισμα που συνεχίζεται στη διάρκεια της λεγόμενης Χριστιανικής Εποχής, περιλαμβανομένου και του αίματος που χύθηκε στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Απολύτως όχι! Αυτός ποτέ δεν εξουσιοδότησε τους αληθινούς μαθητές του να γίνουν μέρος αυτού του κόσμου και να ενωθούν σ’ αυτόν τον αιμοσταγή μιλιταρισμό.

Ο Πολεμιστής Θεός Κάνει Ένα ‘Ένδοξο’ Όνομα για τον Εαυτό του

15, 16. Τι έκανε ο Ιεχωβά για τον εαυτό του, όταν πολέμησε υπέρ του λαού του για να τους απελευθερώσει από την Αίγυπτο;

¹⁵ Το εδάφιο Νεεμίας 9:10 αναφέρεται στην περίπτωση που ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τις 12 φυλές του Ισραήλ από την Αίγυπτο, λέγοντας: «Και έδειξας σημεία και τέρατα επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού και επί πάντα τον λαόν της γης αυτού· επειδή εγνώρισας ότι υπερηφανεύθησαν εναντίον αυτών [των Ισραηλιτών]. Και έκαμες εις σεαυτόν όνομα, ως την ημέραν ταύτην».—Παράβαλε Έξοδος 14:18.

¹⁶ Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρεται στην ποιότητα αυτού του ονόματος όταν μιλάει για τον Ιεχωβά ως ‘τον ποιήσαντα τον ένδοξον βραχίονα αυτού να ενεργήση δια της δεξιάς του Μωυσέως, τον διασχίσαντα τα ύδατα έμπροσθεν αυτών δια να κάμη εις εαυτόν όνομα αιώνιον’. Και, απευθυνόμενος στον Ιεχωβά, λέει: «Ούτως ωδήγησας τον λαόν σου, δια να κάμης εις σεαυτόν ένδοξον όνομα». (Ησαΐας 63:12-14) Επικαλούμενος τον Ιεχωβά να ενεργήσει και πάλι υπέρ του λαού του, ο Δανιήλ απευθύνεται σ’ αυτόν λέγοντας: «Όστις εξήγαγες τον λαόν σου εκ γης Αιγύπτου εν χειρί κραταιά και έκαμες εις σεαυτόν όνομα, ως εν τη ημέρα ταύτη».—Δανιήλ 9:15· Ιερεμίας 32:20.

17. Ποιον θα αποστείλει ο Ιεχωβά να πολεμήσει στο όνομά του, και τι θα δείξει μ’ αυτόν τον τρόπο σ’ όλα τα έθνη σήμερα;

¹⁷ Στον κατάλληλο καιρό, ο Ιεχωβά Θεός θα αποστείλει τον Ιησού Χριστό, τον Μεγαλύτερο Μελχισεδέκ, ως ισχυρό πολεμιστή. Μέσω αυτού, ο Ιεχωβά θα κάνει ένα όνομα για τον εαυτό του, το οποίο θα ξεπερνάει οτιδήποτε υπήρχε στο παρελθόν και το οποίο περιγράφεται στο βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά ή στο Εβραϊκό τμήμα της Αγίας Γραφής. Στο τελευταίο κεφάλαιο του προτελευταίου βιβλίου των Εβραϊκών Γραφών, προλέγεται μια διεθνής επίθεση κατά της Ιερουσαλήμ. Κατόπιν, σύμφωνα με το εδάφιο Ζαχαρίας 14:3, ‘ο Ιεχωβά θέλει εξέλθει και θέλει πολεμήσει κατά των εθνών εκείνων, ως ότε επολέμησεν εν τη ημέρα της μάχης’. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός της Αγίας Γραφής θα δείξει σ’ όλα τα σύγχρονα έθνη ότι εξακολουθεί να είναι ο πολεμιστής-Θεός που ήταν και στις μέρες του αρχαίου Ισραήλ.

18, 19. Ποια Ιερουσαλήμ θα υποστεί μια ολοκληρωτική επίθεση από τα έθνη;

¹⁸ Αυτή η προοπτική είναι ακόμη μελλοντική. Αλλά ποια Ιερουσαλήμ θα υποστεί μια τέτοια ολοκληρωτική επίθεση; Η προφητεία δεν εκπληρώθηκε στην Ιερουσαλήμ των ημερών του Ζαχαρία. Εκείνη η πόλη καταστράφηκε από τα στρατεύματα της Ρώμης το 70 Κ.Χ. Εντούτοις, η Ιερουσαλήμ ανοικοδομήθηκε και θεωρείται σήμερα ιερή από το Χριστιανικό κόσμο, καθώς και από το σαρκικό έθνος Ισραήλ. Στη διάρκεια του πολέμου των έξι ημερών το 1967, ο σαρκικός Ισραήλ κατέλαβε όλη την ανοικοδομημένη επίγεια Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι ο Ιεχωβά Θεός είχε έστω και την παραμικρή συμμετοχή σ’ εκείνο τον πόλεμο. Ο ενθρονισμένος Βασιλιάς του, ο Ιησούς Χριστός, δεν βασιλεύει στην επίγεια Ιερουσαλήμ, κι αυτή δεν είναι πια η «πόλις του μεγάλου βασιλέως», δηλαδή του Ιεχωβά.—Ματθαίος 5:35.

¹⁹ Όχι, αυτή η επίσημη πρωτεύουσα του Ισραήλ, του μέλους των Ηνωμένων Εθνών, δεν είναι η Ιερουσαλήμ που μνημονεύεται στην προφητεία του Ζαχαρία. Αντίθετα, ο Ζαχαρίας αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ για την οποία διαβάζουμε στην προς Εβραίους επιστολή. Εκεί, ο Παύλος απευθύνεται στους χρισμένους Χριστιανούς και λέει: «Προσήλθετε εις όρος Σιών και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, και εις μυριάδας αγγέλων». (Εβραίους 12:22) Αυτή η ουράνια Ιερουσαλήμ δεν είναι άλλη παρά η Μεσσιανική Βασιλεία του Θεού, που εκπροσωπείται σήμερα στη γη από μια μικρή ομάδα χρισμένων Χριστιανών οι οποίοι τρέφουν την ελπίδα να γίνουν συγκυβερνήτες με τον Ιησού Χριστό σ’ αυτή τη Βασιλεία. Αυτοί θα υποστούν την προειπωμένη επίθεση.

20. Ποια λόγια είπε ο Βασιλιάς Εζεκίας στον απειλούμενο λαό του προκειμένου να τον στηρίξει, και τα λόγια ποιου Βασιλιά που είναι μεγαλύτερος από τον Εζεκία στηρίζουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα;

²⁰ Αλλά δεν χρειάζεται να φοβούνται για το αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ούτε αυτοί ούτε ο πολύς όχλος των Χριστιανών που έχουν επίγεια ελπίδα και οι οποίοι έχουν βγει από όλα τα έθνη για να ενωθούν με τους χρισμένους στην αγνή λατρεία. Όταν τα τρομακτικά στρατεύματα του Σενναχειρείμ, του βασιλιά της Ασσυρίας, στράφηκαν κατά της Ιερουσαλήμ όταν κυβερνούσε ο Βασιλιάς Εζεκίας, οι Ισραηλίτες που κινδύνευαν βοηθήθηκαν να δουν ψύχραιμα την κατάσταση με τα λόγια που τους είπε ο Βασιλιάς Εζεκίας: ‘Μετ’ αυτού είναι βραχίονες σάρκινοι· μεθ’ ημών δε είναι Ιεχωβά ο Θεός ημών, δια να βοηθή ημάς και να μάχηται τας μάχας ημών’. Σαν αποτέλεσμα, «ενεθαρρύνθη ο λαός εις τους λόγους Εζεκίου του βασιλέως του Ιούδα». (2 Χρονικών 32:8) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, όταν απειλούνται από τις εθνικές δυνάμεις αυτού του παγκόσμιου συστήματος, μπορούν να στηριχτούν με παρόμοια λόγια τα οποία προέρχονται από ένα βασιλιά που είναι μεγαλύτερος από τον Εζεκία, τον Ιησού Χριστό.

21. (α) Γιατί θα ξανάρθουν στο νου τα λόγια του Ιααζιήλ, στη διάρκεια της επικείμενης επίθεσης κατά της ουράνιας Ιερουσαλήμ; (β) Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της μάχης που πρόκειται να διεξαχθεί;

²¹ Εκείνο τον καιρό, θα ξανάρθουν στο νου τα ενισχυτικά για την πίστη λόγια του Ιααζιήλ του Λευίτη: ‘Δεν θέλετε πολεμήσει σεις εν ταύτη τη μάχη· παρουσιάσθητε, στήτε και ιδέτε την μεθ’ υμών σωτηρίαν του Ιεχωβά, Ιούδα και Ιερουσαλήμ· μη φοβείσθε μηδέ πτοηθήτε· αύριον εξέλθετε εναντίον αυτών· και ο Ιεχωβά μεθ’ υμών’. (2 Χρονικών 20:17) Ναι, όλη εκείνη την επικίνδυνη περίοδο, ο Ιεχωβά θα είναι με το λαό του. Η ασφάλειά τους και η διαφύλαξή τους θα βασιστεί στο ότι εκείνος θα πολεμήσει γι’ αυτούς. Και πράγματι θα πολεμήσει μέσω του πολεμιστή-Βασιλιά του, του Ιησού Χριστού! Το αποτέλεσμα; Ο πλήρης αφανισμός της ορατής οργάνωσης του Διαβόλου στη γη.—Αποκάλυψις 19:11-21.

22. (α) Ποια θα είναι η θριαμβευτική κατάληξη του βιβλίου των Πολέμων του Ιεχωβά, και τι θα κάνει ο Ιεχωβά για τον εαυτό του μ’ αυτόν τον τρόπο; (β) Τι θα υποκινηθούν να κάνουν από τη νίκη του Ιεχωβά εκείνοι που αγαπούν το όνομά του;

²² Τι ένδοξο όνομα θα κάνει ο Θεός για τον εαυτό του με την συνταρακτική νίκη του σ’ αυτή ‘την ημέρα τη μεγάλη του Θεού του παντοκράτορα’, στον Αρμαγεδδώνα! (Αποκάλυψις 16:14, 16) Σαν να λέγαμε, ένα καινούριο κεφάλαιο θα προστεθεί στο βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά. Θα είναι μια θριαμβευτική κατάληξη, ένα μεγαλειώδες τέλος, σχετικά μ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων. Ολόκληρο το βιβλίο θα δείχνει ότι ο Παντοδύναμος Θεός δεν έχασε ποτέ ούτε μια μάχη. Με πόση αγαλλίαση θα αινούν κατόπιν τον Ιεχωβά εκείνοι που αγαπούν το όνομά του! Τότε, θα εκπληρωθεί πράγματι με μεγαλειώδη τρόπο το τελευταίο εδάφιο του βιβλίου των Ψαλμών: ‘Καθετί που αναπνέει ας αινεί τον Γιαχ. Αινείτε τον Γιαχ!’—Ψαλμός 150:6, ΜΝΚ.

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση

◻ Τι δεν αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι σήμερα σχετικά με τον Θεό της Αγίας Γραφής, τον Ιεχωβά;

◻ Ποιον πόλεμο διεξήγαγε ο Αβραάμ, και ποιος του έδωσε τη νίκη;

◻ Τι είναι ‘το βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά’;

◻ Ποιο θα είναι το τέλος του ‘βιβλίου των Πολέμων του Ιεχωβά’, και ποιο αποτέλεσμα θα φέρει;