καταστροφή του ναού και του ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. (Ματθαίος, κεφάλαια 23, 24) Πραγματικά, ‘ο Θεός της δικαιοσύνης’ ήρθε ως «μάρτυς σπεύδων» σ’ εκείνο το ιουδαϊκό έθνος 37 χρόνια αργότερα, το έτος 70 μ.Χ., όταν τους κατέλαβε αιφνίδια «η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής». (Μαλαχίας 2:17, ΜΝΚ· 3:5· 4:5, 6) Εκείνο τον καιρό, ο Ισραήλ συλλογικά, σαν όμοια με δέντρο οργάνωση που απότυχε να παραγάγει καλό καρπό, ‘κόπηκε και ρίχτηκε στη φωτιά’ τότε που καταστράφηκε από τα χέρια των Ρωμαίων. (Λουκάς 3:3-14) Και όλα αυτά ‘διότι δεν αντιλήφθηκαν τον χρόνο της επίσκεψής των’.—Λουκάς 19:44, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών».

Η Σύγχρονη Εκπλήρωση

17. Τι δείχνει ότι η προφητεία του Μαλαχία θα είχε μια περαιτέρω εκπλήρωση στους σύγχρονους καιρούς;

¹⁷ Αλλά τι μπορούμε να πούμε για μια δεύτερη ή σύγχρονη εκπλήρωση της προφητείας του Μαλαχία; Τον πρώτο αιώνα, η αρχική εκπλήρωση συνέβη μετά που ο Ιησούς χρίστηκε με άγιο πνεύμα και έγινε ο Διορισμένος Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού. Λογικά, θα πρέπει να υπάρχει μια περαιτέρω εκπλήρωση της προφητείας, μετά την ενθρόνιση του Ιησού Χριστού στους ουρανούς το 1914. Η ίδια η προφητεία έδειχνε ότι θα εκπληρωνόταν «πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] η μεγάλη και επιφανής». (Μαλαχίας 4:5) Ενώ μια τέτοια ‘μέρα του Ιεχωβά’ ήρθε πάνω στο ιουδαϊκό σύστημα το 70 μ.Χ., οι Γραφές υποδεικνύουν μια μελλοντική ‘μέρα του Ιεχωβά’ στη διάρκεια αυτού του καιρού της «παρουσίας» του Χριστού.—Ματθαίος 24:3· 2 Θεσσαλονικείς 2:1, 2· 2 Πέτρου 3:10-13.

18. Πώς ενημερώθηκε ο λαός του Θεού το 1922, ότι βρισκόταν σε καιρό κρίσης;

¹⁸ Ήδη από πολύ νωρίς, από το 1922, ο λαός του Ιεχωβά έχει ενημερωθεί ότι βρίσκεται σε έναν καιρό κρίσης, σε εκπλήρωση της προφητείας του Μαλαχία. Το τεύχος της 1ης Σεπτεμβρίου του περιοδικού Η Σκοπιά (στην αγγλική) ανάφερε: ‘Αλλά η προφητεία του Μαλαχία δείχνει πέρα από τη μερική εκπλήρωση στην πρώτη έλευση του Κυρίου μας και αποβλέπει στον καιρό που ο Μεσσίας έπρεπε να έρθει με δόξα και δύναμη, και που αυτός έπρεπε να κρίνει το λαό του . . . Τώρα, για άλλη μια φορά, ο καιρός της κρίσης έχει έρθει· αυτοί που ομολογούν ότι είναι λαός του δοκιμάζονται και πάλι σαν από φωτιά, και οι αληθινοί στην καρδιά γιοι του Λευί συγκεντρώνονται για υπηρεσία’.

19. Στη σύγχρονη εκπλήρωση, με ποιο τρόπο στάλθηκε νωρίτερα ένας ‘αγγελιοφόρος’;

¹⁹ Όπως δείχνει το εδάφιο Μαλαχίας 3:1, ένας ειδικός αγγελιοφόρος στάλθηκε νωρίτερα. Αυτός αποδείχτηκε ότι είναι, όχι ένα άτομο, αλλά μια τάξη που υπηρετεί σαν τον Ιωάννη το Βαφτιστή. Από το 1881 αυτή η τάξη χρησιμοποιεί αυτό που τώρα είναι η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά σε ένα αξιοσημείωτο εκπαιδευτικό έργο μέσω της Αγίας Γραφής. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αποκατασταθούν πολλές βασικές αλήθειες στις καρδιές εκείνων που αγαπούσαν την Αγία Γραφή. Να μερικές απ’ αυτές τις διευκρινίσεις: Ο άνθρωπος δεν έχει αθάνατη ψυχή, αλλά αυτός ο ίδιος είναι ψυχή· δεν υπάρχει πύρινος άδης· ο Ιησούς Χριστός δεν θα επέστρεφε με σάρκα· ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός, όχι μια Τριάδα. Πραγματικά, ήταν ένα έργο που ‘προετοίμασε την οδό μπροστά από τον Ιεχωβά’ για το έργο κρίσης που θα έκανε.

20. (α) Πότε, προφανώς, ήρθε ο Ιεχωβά στο ναό; (β) Ποια ερωτήματα εγείρει αυτό;

²⁰ Ξαφνικά, ο Ιεχωβά, ως «ο [αληθινός] Κύριος», ήρθε στον πνευματικό του ναό. Πότε; Το υπόδειγμα τέθηκε στην εκπλήρωση του πρώτου αιώνα. Τότε, ο Ιησούς ήρθε και καθάρισε το ναό τριάμισι χρόνια μετά από τότε που χρίστηκε ως Βασιλιάς στον Ιορδάνη. Σύμφωνα μ’ εκείνο το υπόδειγμα, αφού ο Ιησούς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς το φθινόπωρο του έτους 1914, φαίνεται λογικό να περιμένουμε ότι τριάμισι χρόνια αργότερα θα αναμενόταν να έρθει μαζί με ‘τον [αληθινό] Κύριο’ Ιεχωβά στον πνευματικό ναό. Σύμφωνα με την προφητεία, τι επρόκειτο να συμβεί από τότε και ύστερα; Δοκιμασία και κοσκίνισμα. Όμως αυτό εγείρει μερικά σημαντικά ερωτήματα: Ποιες αποδείξεις υπάρχουν γι’ αυτόν τον καθαρισμό; Συνεχίζεται μέχρι τώρα; Και πώς όλα αυτά σας επηρεάζουν προσωπικά; Ας δούμε.

Δοκιμασία και Κοσκίνισμα στους Σύγχρονους Καιρούς

«Αλλά τις δύναται να υπομείνη την ημέραν της ελεύσεως αυτού; και τις δύναται να σταθή εις την παρουσίαν αυτού;»—ΜΑΛΑΧΙΑΣ 3:2.

 1. Όταν ο Ιεχωβά ήρθε στον πνευματικό ναό στους σύγχρονους καιρούς, τι βρήκε, και ποια ερώτηση εγέρθηκε;

ΟΤΑΝ «ο [αληθινός (ΜΝΚ)] Κύριος» ήρθε στον πνευματικό ναό συνοδευόμενος από τον ‘αγγελιοφόρο του της διαθήκης’, λίγο μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας στον ουρανό το 1914, τι διαπίστωσε ο Ιεχωβά; Ο λαός του χρειαζόταν καθαρισμό και εξαγνισμό. Θα υποβάλλονταν σ’ αυτόν και θα υπόμεναν κάθε απαραίτητο καθαρισμό της οργάνωσής τους, της δράσης τους, των δοξασιών και της διαγωγής τους; Όπως το έθεσε ο Μαλαχίας: «Τις δύναται να υπομείνη την ημέραν της ελεύσεως αυτού; και τις δύναται να σταθή εις την παρουσίαν αυτού;»—Μαλαχίας 3:1, 2.

 2. Στους σύγχρονους καιρούς, ποιοι είναι ‘οι υιοί του Λευί’ του εδαφίου Μαλαχίας 3:3;

² Ο Ιεχωβά αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εξαγνισμό και τον καθαρισμό ‘των υιών του Λευί’. (Μαλαχίας 3:3) Στον αρχαίο Ισραήλ, οι ιερείς και εκείνοι που βοηθούσαν στο ναό προέρχονταν από τη φυλή του Λευί. Αυτοί οι ‘υιοί του Λευί’ αντιστοιχούν στο συλλογικό σώμα των χρισμένων σήμερα, που υπηρετούν ως ιερείς κάτω από τον Ιησού, τον Αρχιερέα. (1 Πέτρου 2:7-9· Εβραίους 3:1) Αυτοί υποβλήθηκαν πρώτα σε δοκιμασία όταν ο Ιεχωβά ήρθε στον πνευματικό ναό με τον ‘αγγελιοφόρο του της διαθήκης’. Τώρα, ποια απόδειξη υπάρχει ότι αυτός ο καθαρισμός άρχισε να γίνεται από τις τελευταίες μέρες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ύστερα;

Ένας Καιρός Πύρινων Δοκιμασιών

 3. Στην άνοιξη του 1918, ποια ήταν η κατάσταση των μαρτύρων του Θεού;

³ Όταν ο Ιεχωβά, μαζί με τον ‘αγγελιοφόρο του της διαθήκης’, ήρθε στον πνευματικό ναό, βρήκε ότι το υπόλοιπο χρειαζόταν καθαρισμό και εξαγνισμό. Για παράδειγμα, το περιοδικό Η Σκοπιά είχε ενθαρρύνει τους αναγνώστες του να ξεχωρίσουν την 30ή Μαΐου 1918 σαν μια μέρα προσευχής για τη νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων, όπως ζήτησε το κογκρέσο των Η.Π.Α. και ο πρόεδρος Ουίλσων. Αυτό ισοδυναμούσε με παραβίαση της χριστιανικής ουδετερότητας.—Ιωάννης 17:14, 16.

 4. Ποιες ήταν οι εξελίξεις σχετικά με το διωγμό των δούλων του Ιεχωβά;

⁴ Ο κλήρος και οι κυβερνήσεις άσκησαν μεγάλη πίεση πάνω στους χρισμένους δούλους του Ιεχωβά. Επειδή το χρισμένο υπόλοιπο κατηγορήθηκε ψεύτικα για υποκίνηση σε στάση κατά του καθεστώτος, προσπάθησε να αποδείξει δημόσια την αθωότητά του. Εντούτοις, στις 7 Μαΐου 1918, εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για οχτώ μέλη της διεύθυνσης και του συγγραφικού προσωπικού της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, συμπεριλαμβανόμενου και του προέδρου, Ι. Φ. Ρόδερφορντ. Η δίκη τους άρχισε τη Δευτέρα, 3 Ιουνίου. Στις 20 Ιουνίου, οι ένορκοι τους έκριναν ένοχους για τέσσερις κατηγορίες. Στη συνέχεια, στις 4 Ιουλίου 1918, αυτοί οι αφιερωμένοι χριστιανοί μεταφέρθηκαν με τρένο στις φυλακές, στην Ατλάντα της Γεωργίας, των Η.Π.Α.

 5. Πώς έγινε φανερό ότι υπήρχε ανάγκη κοσκινίσματος ανάμεσα σ’ αυτούς που υπηρετούσαν τον Θεό, και τι δείχνει ότι συνέβη αυτό;

⁵ Από το καλοκαίρι του 1918, η άλλοτε ισχυρή και οργανωμένη φωνή του δημόσιου κηρύγματος για τη Βασιλεία του Ιεχωβά από τους χρισμένους μειώθηκε σε ένταση. Ήταν σαν να τους είχαν «θανατώσει» σε ό,τι αφορά τη δημόσια δράση τους. (Αποκάλυψις 11:3, 7) Τον καιρό των συνελεύσεων της Εταιρίας εκείνου του καλοκαιριού, μερικοί αποστάτες έφυγαν και σχημάτισαν δικές τους αντίθετες θρησκευτικές ομάδες. Εκδηλώνοντας τα χαρακτηριστικά ενός ‘κακού δούλου’, αυτοί σαν «άχυρον» ξεχωρίστηκαν από το πιστό υπόλοιπο του Ιεχωβά. (Ματθαίος 3:12· 24:48-51) Η Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού γιορτάστηκε την Κυριακή 13 Απριλίου 1919 με 17.961 παρόντες σε πολλές χώρες. Σε σύγκριση με την ατελή έκθεση του 1917, ο αριθμός εκείνων που παρακολούθησαν την Ανάμνηση είχε μειωθεί κατά 3.000 και πλέον, πράγμα που έδειχνε τα αποτελέσματα του κοσκινίσματος.

 6. Πώς ο Ιεχωβά είχε ως σκοπό του την τελική ευλογία του λαού του, με το να επιτρέψει τέτοιες δοκιμασίες;

⁶ Ωστόσο, ο Ιεχωβά επέτρεψε να συμβούν τέτοιες πύρινες δοκιμασίες στο λαό του, με σκοπό να τους ευλογήσει τελικά. Ποτέ δεν τους εγκατάλειψε εντελώς. Την Τρίτη 25 Μαρτίου 1919, ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ και οι εφτά συνεργάτες του βγήκαν από τη φυλακή με εγγύηση και αργότερα έλαβαν πλήρη απαλλαγή από τις κατηγορίες. Ξαφνικά, είχε έρθει απελευθέρωση από τη δουλεία στους καθαρισμένους που επέζησαν απ’ αυτή την περίοδο της δοκιμασίας! Ναι, «εισήλθεν εις αυτούς πνεύμα ζωής εκ του Θεού, και εστάθησαν επί τους πόδας αυτών», έτοιμοι για δράση.—Αποκάλυψις 11:11.

 7. (α) Τι έκαναν τώρα αυτοί οι αποκαταστημένοι μάρτυρες; (β) Τι προέκυψε απ’ αυτόν τον καθαρισμό και την εξάγνιση;

⁷ Τι θα έκαναν τώρα; Ως μια αποκαταστημένη χριστιανική κοινότητα, τα άτομα του υπολοίπου εξέτασαν λεπτομερώς τον εαυτό τους. Προσευχήθηκαν να συγχωρήσει ο Ιεχωβά κάθε αμάρτημα συμβιβασμού που είχαν κάνει. (Παράβαλε Ψαλμός 106:6, ΜΝΚ· Ησαΐας 42:24.) Και βγήκαν ως ένας καθαρισμένος λαός. Επειδή είχαν καθαριστεί, τα από καρδιάς όσια μέλη του υπολοίπου έγιναν λαός που ‘πρόσφερε εις τον Κύριον προσφοράν εν δικαιοσύνη’. (Μαλαχίας 3:3) Οι πνευματικές θυσίες αίνου που πρόσφεραν έγιναν ευάρεστες στον Θεό. (Εβραίους 13:15) Αισθάνθηκαν μεγάλη χαρά για το γεγονός ότι είχε τελειώσει το σύντομο χρονικό διάστημα της δυσαρέσκειας του Ιεχωβά. Είχαν την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα δεχόταν την μελλοντική τους υπηρεσία. (Ησαΐας 12:1) Από την 1 ως τις 8 Σεπτεμβρίου 1919, έγινε μια χαρούμενη συνέλευση στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο που παρακολούθησαν 7.000 άτομα και 200 βαφτίστηκαν. Όλα αυτά έδειχναν την αποκατάστασή τους και την προθυμία τους να τελειώσουν το έργο κηρύγματος του Ιεχωβά.

 8. (α) Πώς μας επηρεάζει σήμερα ο τρόπος του καθαρισμού και του εξαγνισμού; (β) Εκτός από τους σύγχρονους «υιούς του Λευί», ποιοι άλλοι πρέπει να περάσουν από δοκιμασία και κοσκίνισμα;

⁸ Πώς επηρεάζουν όλα αυτά το λαό του Θεού που ζει σήμερα; Σύμφωνα με την προφητεία, ο Ιεχωβά, μαζί με τον αγγελιοφόρο του, θα ερχόταν να «καθήσει ως ο χωνεύων και καθαρίζων». (Μαλαχίας 3:3) Ναι, το έργο του καθαρισμού και του εξαγνισμού θα συνεχιζόταν, και ο Ιεχωβά θα ‘καθόταν’ και θα παρακολουθούσε προσεκτικά. Το γεγονός ότι το όσιο υπόλοιπο πέρασε έναν καιρό πύρινων δοκιμασιών στην αρχή αυτού του αιώνα δεν σημαίνει ότι ο Μεγάλος Χωνευτής είχε τελειώσει τον καθαρισμό που τους έκανε. Η δοκιμασία και το κοσκίνισμα συνεχίζονται μέχρι και τις μέρες μας. Ο Ιεχωβά είναι ακόμα στο ναό του, και κάνει κρίση. Δεν εξαγνίζει μόνο «τους υιούς του Λευί», το χρισμένο υπόλοιπο. Η προφητεία του Μαλαχία έδειχνε το ενδιαφέρον Του για «τον ξένον», που αντιστοιχεί στον ‘πολύ όχλο’, ο οποίος έχει την προοπτική επίγειας ζωής. (Μαλαχίας 3:5· Αποκάλυψις 7:9, 10) Ναι, στη διάρκεια των περασμένων 69 ετών, υπήρξε μια συνεχής εξάγνιση του λαού του Ιεχωβά με τέσσερις γενικούς τρόπους.

Οργανωτικοί Καθαρισμοί

 9. Ποιες είναι μερικές από τις προοδευτικές εξελίξεις στην οργανωτική διάρθρωση από το 1919 και έπειτα;

⁹ Πρώτο, καθαρισμός έγινε μέσω της προοδευτικής εναρμόνισης της εκκλησίας παγκόσμια με τις Γραφικές αρχές που μόλις είχαν γίνει κατανοητές. Έπρεπε να γίνει μια σταδιακή κατάργηση του δημοκρατικού τρόπου χειρισμού των εκκλησιαστικών ζητημάτων. Εξετάστε μερικές από τις προοδευτικές εξελίξεις προς αυτή την κατεύθυνση.

1919: Άρχισαν να γίνονται διορισμοί από το Κυβερνών Σώμα, με την εκλογή από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά ενός μόνιμου διευθυντή υπηρεσίας σε κάθε εκκλησία, για να επιβλέπει τις δραστηριότητες υπηρεσίας αγρού.

1932: Τερματίστηκε η ετήσια εκλογή πρεσβυτέρων και διακόνων· την εκλογή των ατόμων γι’ αυτές τις θέσεις που την έκανε η εκκλησία, την έκανε τώρα μια επιτροπή υπηρεσίας, η οποία βοηθούσε τον διορισμένο από την Εταιρία διευθυντή υπηρεσίας.

1937: Κατανοήθηκε ότι οι «Ιωναδαβίτες» [εκείνοι που έχουν επίγεια ελπίδα] μπορούν να έχουν θέσεις ευθύνης στην εκκλησία.

1938: Όλοι οι επίσκοποι και οι βοηθοί τους επρόκειτο να διορίζονται από την Εταιρία με ένα θεοκρατικό τρόπο.

1972: Έγινε σαφές ότι σύμφωνα με την Αγία Γραφή, κάθε εκκλησία πρέπει να κυβερνιέται όχι από έναν μόνο ώριμο χριστιανό, αλλά από ένα σώμα πρεσβυτέρων διορισμένων από την Εταιρία.

1975: Ίδρυση επιτροπών στο Κυβερνών Σώμα για τη φροντίδα διάφορων ευθυνών· δεν θα διευθύνει ένας τα ζητήματα, αλλά όλοι σε μια επιτροπή θα είχαν ίση ψήφο και θα στηρίζονταν ενωμένα στην ηγεσία του Χριστού Ιησού.

10. (α) Τι έχει προκύψει από τέτοιους καθαρισμούς; (β) Πώς αισθάνεστε για όλες αυτές τις προσαρμογές;

¹⁰ Ποιο ήταν το αποτέλεσμα τέτοιων προσαρμογών; Η ευλογία του Ιεχωβά ήταν χωρίς αμφιβολία άφθονη, όπως έγινε φανερό από την αύξηση της πνευματικότητας και του αριθμού των λάτρεών του. (Παράβαλε Πράξεις 6:7· 16:5.) Είναι αλήθεια ότι μερικοί επίσκοποι και άλλοι κοσκινίστηκαν και έπεσαν, επειδή δεν υποτάσσονταν όσια στον τρόπο με τον οποίο κατεύθυνε ο Θεός τα ζητήματα. Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού του Ιεχωβά αποδείχτηκε υπάκουη και υποτακτική στις οργανωτικές βελτιώσεις. (Εβραίους 13:17) Αντιλαμβάνονται ότι, μέσω τέτοιων προσαρμογών, ο Μεγάλος Χωνευτής τούς έχει φέρει σε πληρέστερη αρμονία με τις Γραφικές μεθόδους για τη λειτουργία των εκκλησιών.

Η Διακονία Αγρού

11. Ποιες προοδευτικές μορφές έχει πάρει το έργο κηρύγματος τις τελευταίες δεκαετίες;

¹¹ Δεύτερο, καθαρισμός συντελέστηκε μέσω δοκιμασιών σχετικά με τη συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού.

1922: Όλοι οι συνταυτισμένοι με τις εκκλησίες ενθαρρύνθηκαν να συμμετέχουν στην υπηρεσία αγρού από σπίτι σε σπίτι. Άρχισε να διανέμεται το μηνιαίο Δελτίο (που τώρα είναι γνωστό ως Η Διακονία Μας της Βασιλείας) το οποίο περιείχε οδηγίες για την υπηρεσία.

1927: Άρχισε το τακτικό έργο κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι, τις Κυριακές· βιβλία και βιβλιάρια διαθέτονταν αντί μικρού τιμήματος.

1937: Παραλήφθηκε το Σχέδιο Μελέτης το πρώτο βιβλιάριο για οικιακές Γραφικές μελέτες.

1939: Έγινε η πρώτη εκστρατεία για ετήσιες συνδρομές στο περιοδικό Η Σκοπιά· έγιναν πάνω από 93.000 νέες συνδρομές.

1940: Άρχισε το έργο δρόμου με περιοδικά.

Αυτό το δημόσιο κήρυγμα πήρε και άλλες προοδευτικές μορφές, μεταξύ των οποίων ήταν οι επανεπισκέψεις και η διεξαγωγή οικιακών Γραφικών μελετών.

12. (α) Ποια ήταν τα αποτελέσματα τέτοιων καθαρισμών στη διακονία αγρού; (β) Πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε την οσιότητά μας για τον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά καθαρίζει το λαό του;

¹² Και ποια ήταν τα αποτελέσματα; Στη διάρκεια των ετών μερικοί κοσκινίστηκαν και έπεσαν, επειδή ήταν απρόθυμοι να είναι παραγωγικοί χριστιανοί. (Ιωάννης 15:5) Αλλά, οι περισσότεροι από το λαό του Θεού ανταποκρίθηκαν αναμφισβήτητα στην κλήση για κήρυκες της Βασιλείας. Να γιατί εκείνη η μικρή ομάδα, με λιγότερους από 8.000 το 1919, έφτασε τον αριθμό των 3.229.022 ευαγγελιζομένων της Βασιλείας το 1986! Και τι θα πούμε για την ολοχρόνια διακονία; Σε σύγκριση με τους 150 δραστήριους βιβλιοπώλες (σκαπανείς) την άνοιξη του 1919, το περασμένο έτος είδε ένα μέσο όρο από 391.000 και πλέον σκαπανείς ευαγγελιζόμενους, δραστήριους κάθε μήνα—το μεγαλύτερο αριθμό στην ιστορία των σύγχρονων Μαρτύρων του Ιεχωβά! Όταν έχουμε ενεργή συμμετοχή στο κήρυγμα των καλών νέων, εκδηλώνουμε την όσια υποστήριξή μας στον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά συνεχίζει να καθαρίζει το λαό του.—1 Κορινθίους 9:16.

Αυξανόμενο Φως

13. Ποια είναι μερικά παραδείγματα του πώς ο Ιεχωβά έχει διαφωτίσει το λαό του;

¹³ Τρίτο, καθαρισμός έγινε καθώς ο λαός του Θεού δοκιμαζόταν σχετικά με την αποδοχή προοδευτικής πνευματικής διαφώτισης από την Αγία Γραφή. (Παροιμίαι 4:18) Από το 1919 μέχρι σήμερα, ρέει ένας αληθινός ποταμός από νεοκατανοημένες αλήθειες.

1925: Κατανοήθηκε σαφώς ότι υπάρχουν δυο ξεχωριστές και αντίθετες οργανώσεις—η οργάνωση του Ιεχωβά και η οργάνωση του Σατανά.

1931: Υιοθετήθηκε το νέο όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά.

1935: Ο ‘πολύς όχλος’ των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9-15 προσδιορίστηκε ως τάξη που έχει επίγειο προορισμό.

1941: Εξηγήθηκε ότι η ορθότητα της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά ήταν το πρωταρχικό θέμα που εγέρθηκε από την πρόκληση του Σατανά.

1962: Οι ‘ανώτερες εξουσίες’ στο εδάφιο Ρωμαίους 13:1 προσδιορίστηκαν κατάλληλα ότι είναι οι κοσμικές κυβερνητικές εξουσίες, στις οποίες οι χριστιανοί πρέπει να δείχνουν σχετική υποταγή.

1986: Κατανοήθηκε ότι και το υπόλοιπο και ο ‘πολύς όχλος’ πρέπει να μετέχουν συμβολικά από τη σάρκα και το αίμα του Ιησού, με το να δέχονται τη θυσία του για να είναι σε αρμονία μ’ αυτόν.—Ιωάννης 6:53-56, ΜΝΚ.

Στο πέρασμα των δεκαετιών, καθώς ο Ιεχωβά διαφώτιζε το λαό του, έγινε φανερό ότι υπήρχε ανάγκη να φροντίσει η εκκλησία για τη διατήρηση μιας καθαρής και ουδέτερης οργάνωσης που να σέβεται την ιερότητα του αίματος.—1 Κορινθίους 5:11-13· Ιωάννης 17:14, 16· Πράξεις 15:28, 29.

14. (α) Πώς έχει ανταποκριθεί ο λαός του Ιεχωβά σε τέτοιες προοδευτικές διαφωτίσεις; (β) Ποια είναι η δική σας σταθερή απόφαση σχετικά με τον αγωγό επικοινωνίας του Ιεχωβά;

¹⁴ Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός του Θεού σε τέτοιου είδους προοδευτική διαφώτιση; Σε όλο αυτό το διάστημα, υπήρχαν μερικοί που δεν μπορούσαν να δεχτούν ορισμένες προσαρμογές. Αυτοί ‘ξεκαθαρίστηκαν’. (Ματθαίος 3:12, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Από την άλλη πλευρά, πόσο ευτυχισμένοι είναι οι όσιοι δούλοι του Ιεχωβά γι’ αυτή την πνευματική διαφώτιση! Σε έναν καιρό που ο χριστιανικός κόσμος ψηλαφεί σε πνευματικό σκοτάδι, η οδός του λαού του Ιεχωβά γίνεται ολοένα και πιο λαμπρή. Δεν πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να προσκολληθούμε στενά στον αγωγό επικοινωνίας που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά, δεχόμενοι όλες αυτές τις προοδευτικές διαφωτίσεις ως «τροφήν εν καιρώ»;—Ματθαίος 24:45.

Αποβολή Ακάθαρτων Συνηθειών

15. Πώς ο Ιεχωβά έχει καθαρίσει σταδιακά το λαό του σχετικά με τις ακάθαρτες ή Βαβυλωνιακές συνήθειες;

¹⁵ Τέταρτο, καθαρισμός συντελέστηκε όταν έγινε υποχρεωτικό να αποβληθούν ακάθαρτες ή Βαβυλωνιακές συνήθειες. Στη δεκαετία του 1920, ο λαός του Θεού σταμάτησε να γιορτάζει Χριστούγεννα και άλλες γιορτές που καταδείχτηκε ότι έχουν ειδωλολατρική προέλευση. Το 1945, εξηγήθηκε η χριστιανική θέση για τις μεταγγίσεις αίματος. Στις δεκαετίες 1960 και 1970, καθώς το ηθικό κλίμα του κόσμου συνέχισε να εκφυλίζεται, το περιοδικό Η Σκοπιά συνέχισε να προμηθεύει εύστοχη συμβουλή για τον λαό του Θεού, σε θέματα όπως η κατάλληλη διαγωγή μεταξύ των φύλων και η ανάγκη της απελευθέρωσης από τη χρήση καπνού και άλλων ναρκωτικών.

16. Πώς πρέπει να θεωρούνται τέτοιες προσαρμογές σχετικά με τις ακάθαρτες συνήθειες;

¹⁶ Φυσικά, τέτοιες προσαρμογές, σχετικά με τις ακάθαρτες συνήθειες, αποτέλεσαν συχνά δοκιμασία της οσιότητας του λαού του Θεού. Ωστόσο, εκείνοι που έκαναν τις απαραίτητες προσαρμογές θεώρησαν αυτές τις αλλαγές ως βοήθεια για να αποβάλουν ένα ρυπαρό ένδυμα. (Κολοσσαείς 3:9, 10) Αντιλήφθηκαν ότι, αν και τα έθιμα που έχουν σχέση με μερικές γιορτές μπορεί να φαίνονται αβλαβή, εκείνο που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η άποψη του Ιεχωβά· αυτός παρατηρούσε προσωπικά τις ειδωλολατρικές θρησκευτικές συνήθειες από τις οποίες πήγασαν αυτά τα έθιμα. Σχετικά με τις απαιτήσεις του Θεού για την ηθική, τις θεώρησαν μάλλον σαν προστασία, παρά σαν περιορισμό και έτσι ευλογήθηκαν από τον Ιεχωβά επειδή καθαρίστηκαν. Αν δυσκολεύονταν να κατανοήσουν την ανάγκη κάποιας προσαρμογής, είχαν εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι ο Ιεχωβά ‘τους δίδασκε για την ωφέλειά τους’.—Ησαΐας 48:17.

17, 18. (α) Πώς δοκιμαζόμαστε ατομικά από τον Μεγάλο Χωνευτή; (β) Ποια πρέπει είναι η δική μας σταθερή απόφαση καθώς περιμένουμε τη μέρα του Ιεχωβά;

¹⁷ Ο Ιεχωβά συνεχίζει χρόνο με το χρόνο να καθαρίζει και να εξαγνίζει το λαό του. Συλλογικά, έχουν δεχτεί πρόθυμα τον τρόπο του καθαρισμού σε ό,τι αφορά την οργάνωση, τη δραστηριότητα, τις δοξασίες και την ηθική καθαρότητά τους. Αλλά τι θα πούμε για μας ατομικά; Ο Ιεχωβά συνεχίζει να διανέμει «στερεά τροφή» μέσω της οργάνωσής του για καθοδηγία που καθαρίζει την καρδιά. Τα κίνητρά μας δοκιμάζονται και εξετάζονται. (Εβραίους 4:12· 5:14) Όταν ανταποκρινόμαστε στον τρόπο καθαρισμού και εξαγνισμού από τον Μεγάλο Χωνευτή, διατηρούμαστε καθαροί καθώς περιμένουμε ‘τη μέρα του Ιεχωβά τη μεγάλη και επιφανή’.—Μαλαχίας 4:5.

¹⁸ Οι ευχαριστίες ανήκουν στον Ιεχωβά, ‘τον [αληθινό] Κύριο’, και στον ‘αγγελιοφόρο του της διαθήκης’, τον Ιησού Χριστό, οι οποίοι μας καθαρίζουν και μας ελευθερώνουν από την ακαθαρσία σ’ αυτόν τον καιρό της δοκιμασίας και του κοσκινίσματος. Είθε όλοι μας να είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να βαδίζουμε στις καθαρές οδούς της ειρήνης του Ιεχωβά κάτω από τον ‘Άρχοντα Ειρήνης’, τον Χριστό Ιησού και έτσι να διατηρούμε την ευτυχισμένη σχέση μας με τον Ιεχωβά.—Ησαΐας 9:6· Ψαλμός 72:7.

Πώς ο Ιεχωβά Έχει Καθαρίσει το Λαό του Σχετικά με—

◻ Τις οργανωτικές προσαρμογές;

◻ Τη συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού;

◻ Την αποδοχή της προοδευτικής διαφώτισης;

◻ Την αποβολή ακάθαρτων συνηθειών;