Μια Στοργική Πρόσκληση για τους Κουρασμένους — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Μια Στοργική Πρόσκληση για τους Κουρασμένους

«Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 11:28.

1. Τι είδε ο Ιησούς στη Γαλιλαία στην τρίτη του περιοδεία κηρύγματος;

ΚΟΝΤΑ στις αρχές του έτους 32 Κ.Χ., ο Ιησούς έκανε την τρίτη του περιοδεία κηρύγματος στην περιοχή της Γαλιλαίας. Ταξίδεψε μέσα από τις πόλεις και τα χωριά, «διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύττοντας τα καλά νέα της βασιλείας και θεραπεύοντας κάθε είδους ασθένεια και κάθε είδους πάθηση». Καθώς το έκανε αυτό, είδε τα πλήθη και «τα σπλαχνίστηκε, επειδή ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα».—Ματθαίος 9:35, 36.

2. Πώς βοήθησε τους ανθρώπους ο Ιησούς;

² Ο Ιησούς, όμως, έκανε περισσότερα από το να σπλαχνιστεί απλώς τα πλήθη. Αφού έδωσε στους μαθητές του την οδηγία να προσευχηθούν ‘στον Κύριο του θερισμού’, τον Ιεχωβά Θεό, τους απέστειλε να βοηθήσουν τους ανθρώπους. (Ματθαίος 9:38· 10:1) Κατόπιν πρόσφερε στους ανθρώπους την προσωπική του διαβεβαίωση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορούσαν να βρουν γνήσια ανακούφιση και παρηγοριά. Τους απηύθυνε την εξής συγκινητική πρόσκληση: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας».—Ματθαίος 11:28, 29.

3. Γιατί είναι το ίδιο ελκυστική η πρόσκληση του Ιησού σήμερα;

³ Σήμερα ζούμε σε έναν καιρό κατά τον οποίο πολλοί νιώθουν καταβαρημένοι και καταφορτωμένοι. (Ρωμαίους 8:22· 2 Τιμόθεο 3:1) Για μερικούς, απλώς το να βγάζουν τα προς το ζην καταναλώνει τόσο από το χρόνο και τις δυνάμεις τους ώστε τους μένει λίγος χρόνος και δυνάμεις για την οικογένειά τους, τους φίλους ή οτιδήποτε άλλο. Πολλοί έχουν καταβαρυνθεί από σοβαρές ασθένειες, ταλαιπωρίες, κατάθλιψη και άλλα σωματικά και συναισθηματικά προβλήματα. Νιώθοντας την πίεση, μερικοί προσπαθούν να βρουν ανακούφιση με το να βυθίζονται στην αναζήτηση απολαύσεων, στο φαγητό, στο ποτό, ακόμη και στη χρήση ναρκωτικών. Ασφαλώς, το μόνο που κάνει αυτό είναι να τους ρίχνει σε ένα φαύλο κύκλο, φέρνοντάς τους περισσότερα προβλήματα και πιέσεις. (Ρωμαίους 8:6) Σαφώς, η στοργική πρόσκληση του Ιησού ακούγεται το ίδιο ελκυστική σήμερα όπως και τότε.

4. Ποια ερωτήματα πρέπει να εξετάσουμε προκειμένου να ωφεληθούμε από τη στοργική πρόσκληση του Ιησού;

⁴ Τι υφίσταντο, όμως, οι άνθρωποι στις ημέρες του Ιησού, ώστε να φαίνονται «γδαρμένοι και παραπεταμένοι», πράγμα που υποκίνησε τον Ιησού να τους σπλαχνιστεί; Ποια ήταν τα βάρη και τα φορτία που έπρεπε να βαστάζουν, και πώς θα τους βοηθούσε η πρόσκληση του Ιησού; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μπορεί να είναι πολύ υποβοηθητικές για εμάς ώστε να ωφεληθούμε από τη στοργική πρόσκληση του Ιησού για τους κουρασμένους.

Εκείνοι ‘που Μοχθούσαν και Ήταν Καταφορτωμένοι’

5. Γιατί ήταν κατάλληλο το ότι αναφέρθηκε ο απόστολος Ματθαίος σε αυτό το συμβάν της διακονίας του Ιησού;

⁵ Είναι ενδιαφέρον ότι μόνο ο Ματθαίος αναφέρθηκε σε αυτό το συμβάν της διακονίας του Ιησού. Εφόσον υπήρξε εισπράκτορας φόρων, ο Ματθαίος, ο οποίος ήταν επίσης γνωστός ως Λευί, γνώριζε καλά ένα συγκεκριμένο βάρος που βάσταζαν οι άνθρωποι. (Ματθαίος 9:9· Μάρκος 2:14) Το βιβλίο Καθημερινή Ζωή στην Εποχή του Ιησού (Daily Life in the Time of Jesus) λέει: «Οι φόροι που [οι Ιουδαίοι έπρεπε] να πληρώνουν σε χρήμα και σε είδος ήταν υπερβολικά βαρείς, και γίνονταν ακόμη βαρύτεροι από το γεγονός ότι λειτουργούσαν συγχρόνως δύο μορφές φορολογίας, οι κρατικοί φόροι και οι θρησκευτικοί φόροι· και κανένας από αυτούς δεν ήταν ελαφρύς».

6. (α) Ποιο ήταν το φορολογικό σύστημα που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Ιησού; (β) Γιατί είχαν τόσο κακή φήμη οι εισπράκτορες φόρων; (γ) Τι ένιωσε την ανάγκη να υπενθυμίσει ο Παύλος στους συγχριστιανούς του;

⁶ Εκείνο που τα έκανε όλα αυτά να αποτελούν ιδιαίτερο βάρος ήταν το φορολογικό σύστημα της εποχής. Οι Ρωμαίοι αξιωματούχοι εκχωρούσαν το δικαίωμα της είσπραξης φόρων στις επαρχίες σε εκείνους που θα πρόσφεραν τα περισσότερα. Αυτοί, με τη σειρά τους, προσλάμβαναν ανθρώπους στις τοπικές κοινότητες για να επιβλέπουν αυτή καθαυτήν την εργασία της είσπραξης του φόρου. Ο καθένας που περιλαμβανόταν σε αυτή την κερδοσκοπική πυραμίδα ένιωθε πλήρως δικαιολογημένος να προσθέτει τη δική του προμήθεια, δηλαδή το μερίδιό του. Για παράδειγμα, ο Λουκάς ανέφερε ότι «υπήρχε κάποιος άντρας που καλούνταν με το όνομα Ζακχαίος· και αυτός ήταν επικεφαλής εισπράκτορας φόρων, και ήταν πλούσιος». (Λουκάς 19:2) Ο «επικεφαλής εισπράκτορας φόρων» Ζακχαίος και εκείνοι που βρίσκονταν υπό την επίβλεψή του προφανώς έχτιζαν τις περιουσίες τους εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία των ανθρώπων. Οι καταχρήσεις και η διαφθορά που παρήγε αυτό το σύστημα έκαναν τους ανθρώπους να κατατάσσουν τους εισπράκτορες φόρων ανάμεσα στους αμαρτωλούς και στις πόρνες, και πιθανώς με το δίκιο τους στις περισσότερες περιπτώσεις. (Ματθαίος 9:10· 21:31, 32· Μάρκος 2:15· Λουκάς 7:34) Εφόσον οι άνθρωποι ένιωθαν ένα σχεδόν αβάσταχτο βάρος, δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι ο απόστολος Παύλος ένιωσε την ανάγκη να υπενθυμίσει στους συγχριστιανούς του να μην αγανακτούν υπό το ρωμαϊκό ζυγό αλλά να ‘αποδίδουν σε όλους αυτά που τους οφείλονται, σε εκείνον που ζητάει το φόρο, το φόρο· σε εκείνον που ζητάει το φόρο υποτελείας, το φόρο υποτελείας’.—Ρωμαίους 13:7α· παράβαλε Λουκάς 23:2.

7. Πώς πρόσθεταν στο βάρος των ανθρώπων οι ποινικοί νόμοι των Ρωμαίων;

⁷ Ο Παύλος υπενθύμισε επίσης στους Χριστιανούς να αποδίδουν «σε εκείνον που ζητάει το φόβο, το φόβο· σε εκείνον που ζητάει την τιμή, την τιμή». (Ρωμαίους 13:7β) Οι Ρωμαίοι ήταν διαβόητοι για τη σκληρότητα και την αυστηρότητα των ποινικών τους νόμων. Το μαστίγωμα, οι ξυλοδαρμοί, οι αυστηρές ποινές φυλάκισης και οι εκτελέσεις χρησιμοποιούνταν συχνά για να κρατούν το λαό σε υποταγή. (Λουκάς 23:32, 33· Πράξεις 22:24, 25) Ακόμη και στους Ιουδαίους ηγέτες είχε δοθεί η εξουσία να επιβάλλουν τέτοια τιμωρία όπως οι ίδιοι έκριναν κατάλληλο. (Ματθαίος 10:17· Πράξεις 5:40) Αυτό το σύστημα ήταν οπωσδήποτε άκρως κατασταλτικό, αν όχι εντελώς καταπιεστικό, για οποιονδήποτε ζούσε κάτω από αυτό.

8. Πώς φόρτωναν οι θρησκευτικοί ηγέτες βάρος πάνω στο λαό;

⁸ Ωστόσο, χειρότερο και από τους φόρους και τους νόμους των Ρωμαίων ήταν το βάρος που είχαν επιβάλει στον απλό λαό οι θρησκευτικοί ηγέτες εκείνων των ημερών. Στην πραγματικότητα, αυτό φαίνεται ότι είχε κυρίως κατά νου ο Ιησούς όταν περιέγραψε τους ανθρώπους ως ‘άτομα που μοχθούσαν και ήταν καταφορτωμένα’. Ο Ιησούς είπε ότι οι θρησκευτικοί ηγέτες, αντί να δίνουν στους καταπιεσμένους ανθρώπους ελπίδα και παρηγοριά, «δένουν βαριά φορτία και τα βάζουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, αλλά αυτοί οι ίδιοι δεν είναι διατεθειμένοι να τα κουνήσουν στο ελάχιστο με το δάχτυλό τους». (Ματθαίος 23:4· Λουκάς 11:46) Δεν μπορεί παρά να προσέξει κανείς στα Ευαγγέλια το σαφέστατο τρόπο με τον οποίο περιγράφονται οι θρησκευτικοί ηγέτες—ιδιαίτερα οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι—ως υπερήφανη, άκαρδη και υποκριτική ομάδα. Αυτοί περιφρονούσαν τους κοινούς ανθρώπους ως αμαθείς και ακάθαρτους, και καταφρονούσαν τους ξένους που βρίσκονταν ανάμεσά τους. Κάποιο σχολιολόγιο που περιγράφει τη στάση τους παρατηρεί: «Στην εποχή μας, ο άνθρωπος που παραφορτώνει ένα άλογο είναι υπόλογος ενώπιον του νόμου. Τι θα πούμε για εκείνον που φόρτωνε 613 εντολές στους ‘ανθρώπους της γης’ οι οποίοι δεν είχαν καθόλου θρησκευτική εκπαίδευση· και, κατόπιν, χωρίς να κάνει τίποτε για να τους βοηθήσει, τους καταδίκαζε ως ασεβείς;» Ασφαλώς, το πραγματικό βάρος δεν ήταν ο Μωσαϊκός Νόμος αλλά ο όγκος της παράδοσης που είχε επιβληθεί στο λαό.

Η Πραγματική Αιτία της Ταλαιπωρίας

9. Πώς συγκρίνονταν οι συνθήκες που επικρατούσαν ανάμεσα στο λαό την εποχή του Ιησού με εκείνες που επικρατούσαν στις ημέρες του Βασιλιά Σολομώντα;

⁹ Μερικές φορές, το υλικό βάρος πάνω στο λαό ήταν μεγάλο, και έτσι υπήρχε εκτεταμένη φτώχεια. Οι Ισραηλίτες έπρεπε να πληρώνουν τους λογικούς φόρους που όριζε ο Μωσαϊκός Νόμος. Ύστερα, στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Σολομώντα, ο λαός υποστήριξε πολυδάπανα εθνικά έργα, όπως ήταν η οικοδόμηση του ναού και άλλων κτιρίων. (1 Βασιλέων 7:1-8· 9:17-19) Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο λαός ‘έτρωγε και έπινε και ευθυμούσε. . . . Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν έως Βηρ-σαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος’. (1 Βασιλέων 4:20, 25) Σε τι οφειλόταν η διαφορά;

10. Ποια ήταν η αιτία για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο Ισραήλ τον πρώτο αιώνα;

¹⁰ Όσο παρέμενε το έθνος σταθερό υπέρ της αληθινής λατρείας, απολάμβαναν την εύνοια του Ιεχωβά και ευλογούνταν με ασφάλεια και ευημερία παρά τις υψηλές εθνικές δαπάνες. Αλλά, ο Ιεχωβά προειδοποίησε ότι, αν ‘απομακρύνονταν ποτέ από αυτόν και δεν φύλαγαν τις εντολές του’, θα υφίσταντο σοβαρές συνέπειες. Μάλιστα, «ο Ισραήλ [θα ήταν] εις παροιμίαν και εμπαιγμόν μεταξύ πάντων των λαών». (1 Βασιλέων 9:6, 7) Τα πράγματα πήραν ακριβώς αυτή την τροπή. Ο Ισραήλ βρέθηκε υπό ξένη κυριαρχία, και το κάποτε ένδοξο βασίλειο κατάντησε μια απλή αποικία. Τι τίμημα πλήρωσαν επειδή παραμέλησαν τις πνευματικές τους υποχρεώσεις!

11. Γιατί πίστευε ο Ιησούς ότι οι άνθρωποι «ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα»;

¹¹ Όλα αυτά μας βοηθούν να κατανοήσουμε γιατί πίστευε ο Ιησούς ότι οι άνθρωποι που έβλεπε «ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι». Αυτοί ήταν Ισραηλίτες, ο λαός του Ιεχωβά, οι οποίοι γενικά προσπαθούσαν να ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Θεού και να εκτελούν τη λατρεία τους με αποδεκτό τρόπο. Εντούτοις, τους εκμεταλλεύονταν και τους καταδυνάστευαν, όχι μόνο οι πολιτικές και οι εμπορικές δυνάμεις, αλλά και οι αποστατικοί θρησκευτικοί ηγέτες που βρίσκονταν ανάμεσά τους. Ήταν «σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα» επειδή δεν είχαν κανέναν που να φροντίζει για αυτούς ή να τους υπερασπίζεται. Χρειάζονταν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν την εξαιρετικά σκληρή πραγματικότητα. Πόσο επίκαιρη ήταν η στοργική και τρυφερή πρόσκληση του Ιησού!

Η Πρόσκληση του Ιησού Σήμερα

12. Ποιες πιέσεις νιώθουν σήμερα οι υπηρέτες του Θεού καθώς και άλλοι ειλικρινείς άνθρωποι;

¹² Από πολλές απόψεις, τα πράγματα είναι παρόμοια σήμερα. Οι ειλικρινείς άνθρωποι που προσπαθούν να βγάζουν με έντιμο τρόπο τα προς το ζην διαπιστώνουν ότι είναι δυσβάσταχτες οι πιέσεις και οι απαιτήσεις του διεφθαρμένου συστήματος πραγμάτων. Ακόμη και εκείνοι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον Ιεχωβά δεν είναι άτρωτοι. Οι εκθέσεις δείχνουν ότι μερικοί από τους υπηρέτες του Ιεχωβά το βρίσκουν ολοένα και πιο δύσκολο να ανταποκρίνονται σε όλες τις ευθύνες τους, παρότι θα ήθελαν να το κάνουν αυτό. Νιώθουν καταβαρημένοι, κουρασμένοι, εξαντλημένοι. Μερικοί μάλιστα νιώθουν ότι θα τους έφερνε ανακούφιση αν μπορούσαν απλώς να τα παρατήσουν όλα και να εξαφανιστούν κάπου ώστε να μπορέσουν να συνέλθουν. Έχετε νιώσει ποτέ έτσι; Μήπως γνωρίζετε κάποιο δικό σας άνθρωπο που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση; Ναι, η συγκινητική πρόσκληση του Ιησού έχει μεγάλη σημασία για εμάς σήμερα.

13. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς είναι σε θέση να μας βοηθήσει να βρούμε ανάπαυση και αναζωογόνηση;

¹³ Προτού απευθύνει ο Ιησούς τη στοργική του πρόσκληση, δήλωσε: «Όλα έχουν παραδοθεί σε εμένα από τον Πατέρα μου, και κανείς δεν γνωρίζει πλήρως τον Γιο, εκτός από τον Πατέρα, ούτε γνωρίζει κανείς πλήρως τον Πατέρα, εκτός από τον Γιο και εκείνον στον οποίο ο Γιος θέλει να τον αποκαλύψει». (Ματθαίος 11:27) Λόγω αυτής της στενής σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στον Ιησού και στον Πατέρα του, μας δίνεται η διαβεβαίωση ότι, αν αποδεχτούμε την πρόσκληση του Ιησού και γίνουμε μαθητές του, μπορούμε να εισέλθουμε σε μια στενή, προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά, ‘τον Θεό κάθε παρηγοριάς’. (2 Κορινθίους 1:3· παράβαλε Ιωάννης 14:6). Επιπλέον, εφόσον ‘όλα έχουν παραδοθεί σε εκείνον’, μόνο ο Ιησούς Χριστός έχει τη δύναμη και την εξουσία να ελαφρύνει τα βάρη μας. Ποια βάρη; Εκείνα που μας επιβάλλουν τα διεφθαρμένα πολιτικά, εμπορικά και θρησκευτικά συστήματα, καθώς και το βάρος που μας επιβάλλει η κληρονομημένη μας αμαρτία και ατέλεια. Πόσο ενθαρρυντική και καθησυχαστική σκέψη, η οποία εκφράζεται ευθύς εξαρχής!

14. Από ποιο μόχθο μπορούσε ο Ιησούς να παράσχει αναζωογόνηση;

¹⁴ Ο Ιησούς είπε στη συνέχεια: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω». (Ματθαίος 11:28) Ασφαλώς, ο Ιησούς δεν μιλούσε εναντίον της σκληρής εργασίας, διότι ο ίδιος συχνά συμβούλευε τους μαθητές του να αγωνίζονται στο έργο που είχαν να κάνουν. (Λουκάς 13:24) Αλλά η λέξη «μοχθείτε» (κοπιώντες, Κείμενο) υποδηλώνει παρατεταμένο και εξαντλητικό κόπο, συχνά χωρίς κάποιο αξιόλογο αποτέλεσμα. Επίσης, η λέξη «καταφορτωμένοι» μεταδίδει τη σκέψη ότι κάποιος βαστάζει βάρος πέρα από τη φυσιολογική του ικανότητα. Η διαφορά μπορεί να παρομοιαστεί με αυτήν που υπάρχει ανάμεσα σε έναν άνθρωπο ο οποίος σκάβει για έναν κρυμμένο θησαυρό και σε κάποιον που σκάβει χαντάκια σε ένα στρατόπεδο εργασίας. Κάνουν παρόμοια σκληρή εργασία. Για τον έναν, το έργο αυτό είναι κάτι που αναλαμβάνει με προθυμία, αλλά για τον άλλον είναι μια ατέλειωτη αγγαρεία. Αυτό που διαφοροποιεί τα πράγματα είναι ο σκοπός της εργασίας, ή η έλλειψη σκοπού.

15. (α) Ποια ερωτήματα πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας αν νιώθουμε ότι επωμιζόμαστε μεγάλο βάρος; (β) Τι μπορεί να λεχθεί σχετικά με την πηγή από την οποία προέρχονται τα βάρη μας;

¹⁵ Μήπως νιώθετε ότι «μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι», ότι απλώς υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που απαιτούν το χρόνο και τις δυνάμεις σας; Μήπως τα βάρη που βαστάζετε φαίνονται πολύ μεγάλα για εσάς; Αν ναι, ίσως είναι επωφελές να ρωτήσετε τον εαυτό σας: ‘Για ποιο πράγμα μοχθώ; Τι είδους φορτίο βαστάζω;’ Σχετικά με αυτό, ένας Βιβλικός σχολιαστής παρατήρησε πριν από 80 και πλέον χρόνια: «Αν εξετάσουμε τα βάρη της ζωής, αυτά κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες· μπορούμε να τα ορίσουμε ως αυτά που επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, και ως αυτά που είναι αναπόφευκτα: εκείνα που οφείλονται και εκείνα που δεν οφείλονται στις δικές μας ενέργειες». Έπειτα πρόσθεσε: «Πολλοί από εμάς θα ένιωθαν έκπληξη διαπιστώνοντας, ύστερα από αυστηρή αυτοεξέταση, πόσο μεγάλη είναι στο σύνολο των βαρών μας η αναλογία εκείνων που επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας».

16. Ποια βάρη ίσως επιβάλλουμε άσοφα στον εαυτό μας;

¹⁶ Ποια είναι μερικά από τα βάρη που ίσως επιβάλλουμε στον εαυτό μας; Σήμερα ζούμε σε έναν υλιστικό, φιλήδονο και ανήθικο κόσμο. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Ακόμη και οι αφιερωμένοι Χριστιανοί βρίσκονται υπό συνεχή πίεση να συμμορφώνονται με τη μόδα και τον τρόπο ζωής του κόσμου. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε σχετικά με ‘την επιθυμία της σάρκας και την επιθυμία των ματιών και τη φανταχτερή επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου’. (1 Ιωάννη 2:16) Αυτές είναι ισχυρές επιρροές που μπορούν εύκολα να ασκήσουν επίδραση πάνω μας. Είναι γνωστό ότι μερικοί είναι διατεθειμένοι να βυθιστούν στα χρέη για να χαρούν περισσότερες κοσμικές απολαύσεις ή για να διατηρήσουν ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Κατόπιν, διαπιστώνουν ότι πρέπει να δαπανούν υπερβολικό χρόνο στην εργασία, ή να αναλαμβάνουν πολλές εργασίες, προκειμένου να κερδίζουν τα χρήματα που απαιτούνται για να πληρώνουν τα χρέη τους.

17. Ποια κατάσταση μπορεί να καθιστά ακόμη δυσκολότερο το να βαστάζει κάποιος το φορτίο του, και πώς μπορεί να διορθωθεί αυτή;

¹⁷ Ενώ κάποιος μπορεί να σκέφτεται ότι δεν είναι λάθος να έχει ή να κάνει μερικά από τα πράγματα που έχουν ή κάνουν οι άλλοι, είναι σημαντικό να αναλύσει μήπως μεγαλώνει άσκοπα το φορτίο του. (1 Κορινθίους 10:23) Εφόσον υπάρχει όριο σε αυτό που μπορεί να βαστάξει κάποιος, πρέπει να εγκαταλείψει κάτι προκειμένου να αναλάβει και άλλο φορτίο. Συχνά, τα πράγματα που είναι ουσιώδη για την πνευματική μας ευημερία—η προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής, η παρακολούθηση των συναθροίσεων και η διακονία αγρού—είναι εκείνα που εγκαταλείπονται πρώτα. Το αποτέλεσμα είναι απώλεια πνευματικής δύναμης, η οποία, με τη σειρά της, καθιστά ακόμη δυσκολότερο το να βαστάζει κάποιος το φορτίο του. Ο Ιησούς Χριστός προειδοποίησε για αυτόν τον κίνδυνο όταν είπε: «Να προσέχετε σε ό,τι αφορά τον εαυτό σας ώστε να μην καταβαρυνθούν ποτέ οι καρδιές σας από υπερβολικό φαγητό και υπερβολικό ποτό και ανησυχίες της ζωής, και ξαφνικά έρθει αμέσως η ημέρα εκείνη πάνω σας σαν παγίδα». (Λουκάς 21:34, 35· Εβραίους 12:1) Είναι δύσκολο να αντιληφτεί κάποιος μια παγίδα και να την αποφύγει αν είναι καταφορτωμένος και αποκαμωμένος.

Ανακούφιση και Αναζωογόνηση

18. Τι πρόσφερε ο Ιησούς σε εκείνους που θα έρχονταν σε αυτόν;

¹⁸ Γι’ αυτό, ο Ιησούς πρόσφερε στοργικά τη θεραπεία: «Ελάτε σε εμένα, . . . και εγώ θα σας αναζωογονήσω». (Ματθαίος 11:28) Οι λέξεις ‘αναζωογονώ’, που αναφέρεται εδώ, και «αναζωογόνηση», που υπάρχει στο εδάφιο 29, αποδίδουν λέξεις του Κειμένου οι οποίες ταυτίζονται με εκείνη που χρησιμοποιεί η Μετάφραση των Εβδομήκοντα για να αποδώσει την εβραϊκή λέξη που σημαίνει «σάββατο» ή «τήρηση του σαββάτου». (Έξοδος 16:23) Επομένως, ο Ιησούς δεν υποσχέθηκε ότι εκείνοι που θα έρχονταν σε αυτόν δεν θα είχαν περαιτέρω εργασία, αλλά υποσχέθηκε ότι θα τους αναζωογονούσε ώστε να είναι έτοιμοι για την εργασία που θα έπρεπε να κάνουν σε αρμονία με το σκοπό του Θεού.

19. Πώς ‘έρχεται κάποιος στον Ιησού’;

¹⁹ Πώς, όμως, ‘έρχεται κάποιος στον Ιησού’; Στους μαθητές του, ο Ιησούς είπε: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς». (Ματθαίος 16:24) Συνεπώς, για να έρθει κάποιος στον Ιησού πρέπει να υποτάξει το θέλημά του στο θέλημα του Θεού και του Χριστού, να δεχτεί ένα συγκεκριμένο φορτίο ευθύνης, κάνοντάς το αυτό συνεχώς. Μήπως είναι όλα αυτά απαιτητικά σε υπερβολικό βαθμό; Μήπως είναι υπερβολικά υψηλό το τίμημα; Ας εξετάσουμε τι είπε ο Ιησούς μετά τη στοργική πρόσκληση που απηύθυνε στους κουρασμένους.

Μπορείτε να Θυμηθείτε;

◻ Από ποιες απόψεις είχαν καταβαρυνθεί οι άνθρωποι των ημερών του Ιησού;

◻ Ποια ήταν η αληθινή αιτία για την ταλαιπωρία των ανθρώπων;

◻ Πώς πρέπει να εξετάσουμε τον εαυτό μας αν νιώθουμε καταβαρημένοι;

◻ Ποια βάρη ίσως επιβάλλουμε άσοφα στον εαυτό μας;

◻ Πώς μπορούμε να λάβουμε την αναζωογόνηση που υποσχέθηκε ο Ιησούς;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ποια είναι μερικά από τα βάρη που ίσως επιβάλλουμε στον εαυτό μας;

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 15]

Courtesy of Bahamas Ministry of Tourism