-
Η Αγία Γραφή—Είναι Θεόπνευστη;Θα Υπάρξει Ποτέ Ένας Κόσμος Χωρίς Πόλεμο;
-
-
παραθέτει 23 ονόματα στη γενεαλογία των ιερέων που είχε συντάξει στα εδάφια 1 Χρονικών 6:3-14 αλλά μόνο 16 ονόματα για την ίδια περίοδο όταν αναφέρεται στη δική του γενεαλογία στα εδάφια Έσδρας 7:1-5. Αυτό δεν είναι ανακρίβεια αλλά απλώς συμπύκνωση. Επιπρόσθετα, ανάλογα με το πού αποσκοπούσε ο συγγραφέας όταν κατέγραφε ένα γεγονός, τόνιζε, μικροποιούσε, συμπεριλάμβανε ή παρέλειπε λεπτομέρειες τις οποίες κάποιος άλλος Βιβλικός συγγραφέας εξέφραζε κάπως διαφορετικά καθώς κατέγραφε το ίδιο γεγονός. Αυτά δεν είναι αντιφάσεις αλλά, απεναντίας, είναι διαφοροποιημένες αφηγήσεις στις οποίες αντικατοπτρίζεται η άποψη του συγγραφέα και το κοινό στο οποίο απευθύνεται.b
11 Συχνά, οι φαινομενικές ασυνέπειες μπορούν να εξηγηθούν αν απλώς δούμε τα συμφραζόμενα. Για παράδειγμα: «Πού βρήκε ο Κάιν τη σύζυγό του;» Αυτή είναι μια ερώτηση που ακούγεται συχνά, τονίζοντας την πεποίθηση ότι εκθέτει μια ανακολουθία στη Βιβλική αφήγηση. Υποτίθεται ότι ο Αδάμ και η Εύα είχαν μόνο δυο γιους—τον Κάιν και τον Άβελ. Η δυσκολία εύκολα εξηγείται αν διαβάσουμε τη συνέχεια. Το εδάφιο Γένεσις 5:4 λέει: «Έγειναν αι ημέραι του Αδάμ, αφού εγέννησε τον Σηθ, οκτακόσια έτη· και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας». Ο Κάιν λοιπόν παντρεύτηκε μια από τις αδελφές του ή ενδεχομένως μια ανιψιά του, πράγμα που θα ήταν σε πλήρη αρμονία με το αρχικό σχέδιο του Θεού για την επέκταση της ανθρώπινης φυλής.—Γένεσις 1:28.
12 Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες της ανθρώπινης ιστορίας οι οποίες δεν έχουν καταγραφτεί ως μέρος του Θεϊκού Υπομνήματος. Αλλά κάθε απαραίτητη λεπτομέρεια, τόσο για εκείνους που το διάβασαν πρώτοι όσο και για εμάς σήμερα, έχει συμπεριληφτεί, χωρίς αυτό να κάνει την Αγία Γραφή δύσχρηστη και να καθιστά αδύνατο να τη διαβάσει κάποιος.
Μπορούν να την Καταλάβουν Μόνο οι Λόγιοι;
13-15. (α) Γιατί πιστεύουν μερικοί ότι η Αγία Γραφή είναι πάρα πολύ δύσκολη για να την καταλάβουν; (β) Πώς γνωρίζουμε ότι πρόθεση του Θεού ήταν να καταλαβαίνουμε το Λόγο του;
13 Έχετε ποτέ διερωτηθεί: «Γιατί υπάρχουν τόσο πολλές αλληλοσυγκρουόμενες ερμηνείες της Αγίας Γραφής;» Όταν ακούνε ορισμένους που είναι αυθεντίες σε θρησκευτικά θέματα να αντιφάσκουν μεταξύ τους, μερικοί ειλικρινείς άνθρωποι πέφτουν σε σύγχυση και αποθαρρύνονται. Το συμπέρασμα στο οποίο φτάνουν πολλοί είναι ότι η Αγία Γραφή περιέχει ασάφειες και αντιφάσεις. Ως αποτέλεσμα, πολλοί απορρίπτουν εντελώς την Αγία Γραφή, πιστεύοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να τη διαβάσει κάποιος και να την κατανοήσει. Άλλοι, βλέποντας αυτή την τεράστια ποικιλία θρησκευτικών ερμηνειών, διστάζουν να κάνουν σοβαρή έρευνα των Γραφών. Μερικοί λένε: «Μορφωμένοι άνθρωποι μελετούν χρόνια ολόκληρα σε θεολογικές σχολές. Με ποια βάση θα μπορούσα εγώ να αμφισβητήσω τα όσα διδάσκουν;» Αλλά είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τα ζητήματα ο Θεός;
14 Όταν ο Θεός έδωσε το Νόμο στο έθνος Ισραήλ, δεν είπε ότι τους έδινε ένα σύστημα λατρείας που δεν μπορούσαν να καταλάβουν και το οποίο θα έπρεπε να παραμείνει στα χέρια θεολόγων σοφών ή «λογίων». Μέσω του Μωυσή, στα εδάφια Δευτερονόμιον 30:11, 14, ο Θεός δήλωσε: «Επειδή η εντολή αύτη, την οποίαν εγώ προστάζω εις σε σήμερον, δεν είναι πολλά βαρεία δια σε, ουδέ μακράν. Αλλά πολύ πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου και εν τη καρδία σου, δια να εκτελής αυτόν». Σε όλο το έθνος, και όχι απλώς στους ηγέτες του, ειπώθηκαν τα εξής: «Ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου· και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος». (Δευτερονόμιον 6:6, 7) Οι εντολές του Θεού, οι οποίες όλες καταγράφτηκαν, ήταν αρκετά σαφείς ώστε να τις ακολουθεί ολόκληρο το έθνος, γονείς και παιδιά.c
15 Από τις ημέρες του Ησαΐα κιόλας, οι θρησκευτικοί ηγέτες επέσυραν την καταδίκη του Θεού επειδή μόνοι τους ανέλαβαν να προσθέτουν στους νόμους του Θεού και να τους ερμηνεύουν. Ο προφήτης Ησαΐας έγραψε: «Ο λαός ούτος με πλησιάζει δια του στόματος αυτού και με τιμά δια των χειλέων αυτού, αλλ’ η καρδία αυτού απέχει μακράν απ’ εμού, και με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων». (Ησαΐας 29:13) Η λατρεία τους είχε μετατραπεί σε εντολή ανθρώπων, και όχι του Θεού. (Δευτερονόμιον 4:2) Αυτά τα «εντάλματα ανθρώπων», οι δικές τους ερμηνείες και εξηγήσεις, ήταν που έφασκαν και αντέφασκαν. Όχι τα λόγια του Θεού. Το ίδιο αληθεύει και σήμερα.
Υπάρχει Κάποια Γραφική Βάση για την Προφορική Τορά;
16, 17. (α) Τι πιστεύουν μερικοί σχετικά με τον προφορικό νόμο; (β) Τι δείχνει η Αγία Γραφή σχετικά με τον προφορικό νόμο;
16 Μερικοί πιστεύουν ότι ο Μωυσής παρέλαβε και μια «Προφορική Τορά» εκτός από τη «Γραπτή Τορά». Σύμφωνα με αυτή την πεποίθηση, ο Θεός κατηύθυνε να μην καταγραφτούν ορισμένες εντολές, αλλά αντίθετα να μεταδοθούν προφορικά από γενιά σε γενιά και να διατηρούνται μόνο μέσω της προφορικής παράδοσης. (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 10). Ωστόσο, η Βιβλική αφήγηση δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Μωυσής ποτέ δεν έλαβε την εντολή να μεταβιβάσει κάποιον προφορικό νόμο. Τα εδάφια Έξοδος 24:3, 4 μας λένε: «Ήλθεν ο Μωυσής και διηγήθη προς τον λαόν πάντας τους λόγους του Κυρίου και πάντα τα δικαιώματα αυτού· απεκρίθη δε πας ο λαός ομοφώνως και είπε, Πάντας τους λόγους, τους οποίους ελάλησεν ο Κύριος, θέλομεν κάμει. Και έγραψεν ο Μωυσής πάντας τους λόγους του Κυρίου». Επιπλέον, στο εδάφιο Έξοδος 34:27 αναφέρεται: «Και είπε Κύριος προς τον Μωυσήν, Γράψον εις σεαυτόν τους λόγους τούτους· διότι κατά τους λόγους τούτους έκαμα διαθήκην προς σε και προς τον Ισραήλ». Στη διαθήκη που σύναψε ο Θεός με τον Ισραήλ δεν είχε καμιά θέση κάποιος άγραφος προφορικός νόμος. (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 8). Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν γίνεται λόγος για την ύπαρξη κάποιου προφορικού νόμου.d Το σημαντικότερο είναι πως οι διδασκαλίες του έρχονται σε αντίθεση με τις Γραφές και ενισχύουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η Αγία Γραφή φάσκει και αντιφάσκει. (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 22). Αλλά για αυτή τη σύγχυση ευθύνονται οι άνθρωποι και όχι ο Θεός.—Ησαΐας 29:13. (Βλέπε πλαίσια, σελίδες 20, 21).
17 Σε αντίθεση με τις αντιφατικές ερμηνείες των ανθρώπων, η Αγία Γραφή αυτή καθαυτήν είναι σαφής και αξιόπιστη. Ο Θεός μάς έχει παράσχει άφθονες αποδείξεις μέσα στο Λόγο του για το ότι ο ειρηνικός κόσμος που μπορούμε να οραματιστούμε μέσα από τα εδάφια Ησαΐας 2:2-4 δεν είναι απλώς όνειρο αλλά επικείμενη πραγματικότητα. Κανένας άλλος δεν θα τον φέρει παρά μόνο ο ίδιος ο Θεός, ο Θεός των προφητειών, ο Θεός της Αγίας Γραφής.
-
-
Ποιος Είναι ο Σκοπός Του Θεού για το Ανθρώπινο Γένος;Θα Υπάρξει Ποτέ Ένας Κόσμος Χωρίς Πόλεμο;
-
-
Ποιος Είναι ο Σκοπός Του Θεού για το Ανθρώπινο Γένος;
1-4. (α) Ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού για το ανθρώπινο γένος; (β) Γιατί αποδείχτηκε ανυπάκουος ο άνθρωπος; (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 13).
Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ για έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, όπως αυτή αποκαλύπτεται στα εδάφια Ησαΐας 2:2-4 και Μιχαίας 4:1-4, όχι μόνο μας προσφέρει βάσιμη ελπίδα για το άμεσο μέλλον, αλλά παράλληλα μας λέει κάτι πολύ σημαντικό για τον Δημιουργό μας. Πρόκειται για έναν Θεό με σκοπό. Η προφητεία στο 2ο κεφάλαιο του Ησαΐα είναι στην πραγματικότητα μέρος μιας μακράς σειράς προφητειών η οποία ξετυλίγεται από τις πρώτες σελίδες της Αγίας Γραφής μέχρι και την τελευταία, διευκρινίζοντάς μας πώς ο Θεός θα πραγματοποιήσει τον αρχικό σκοπό του.
2 Όταν ο Θεός δημιούργησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, τους είπε καθαρά ποιος ήταν ο σκοπός Του για εκείνους. Στο 1ο κεφάλαιο της Γένεσης, εδάφιο 28, διαβάζουμε: «Ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης». Όταν συσχετίζουμε αυτή την εντολή με εκείνα που αναφέρονται στο επόμενο κεφάλαιο της Γένεσης—«Έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ δια να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν»—γίνεται σαφές ότι ο σκοπός του Θεού για εκείνο το αρχικό ζευγάρι, και για τους απογόνους τους, ήταν να επεκτείνουν τον Παράδεισο πέρα από τα όρια του κήπου της Εδέμ μέχρι που τελικά η έκτασή του να καταλάβει ολόκληρη την υδρόγειο.a—Γένεσις 2:15.
3 Για πόσο θα απολάμβαναν την παραδεισιακή τους κατοικία; Οι Γραφές αφήνουν να εννοηθεί ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε να ζει για πάντα στη γη. Ο θάνατος θα ερχόταν στο ανθρώπινο γένος μόνο αν οι άνθρωποι παράκουαν τον Δημιουργό τους, όπως αναφέρεται στο 2ο κεφάλαιο της Γένεσης, εδάφια 16 και 17: «Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Λογικά, λοιπόν, αν εξακολουθούσαν να υπακούν, το αποτέλεσμα θα ήταν να συνεχίζουν να ζουν, να ζουν αιώνια σε αυτές τις παραδεισιακές συνθήκες.—Ψαλμός 37:29· Παροιμίαι 2:21, 22.
4 Ωστόσο, ένας άγγελος, ο οποίος αργότερα αναφέρεται ως Σατανάς (που σημαίνει «Αντίδικος»), παρακίνησε εκείνο το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να κάνει κακή
-