Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Είναι σοφό ο χριστιανός του οποίου ο σύντροφος πέθανε να παραμένει ελεύθερος ελπίζοντας ότι θα ξαναενωθούν οι δυο τους στο μέλλον;

Πόσο υπέροχο είναι το γεγονός ότι ένας χριστιανός θα μπορούσε να αισθάνεται αγάπη για τον ή την σύντροφό του ακόμη και όταν εκείνος ή εκείνη έχει πεθάνει! Μερικοί που είναι σ’ αυτή την κατάσταση παρέμειναν ελεύθεροι, όχι γιατί είναι ευχαριστημένοι με την ελευθερία τους, αλλά γιατί ελπίζουν ότι θα συνεχίσουν τον γάμο τους μετά την ανάσταση. Αν και δεν είμαστε αναίσθητοι ως προς τα ανθρώπινα αισθήματα που βρίσκονται πίσω από αυτές τις ελπίδες, ενθαρρύνουμε εκείνους που είναι σ’ αυτή τη θέση να αναλογιστούν μερικά σημεία από την Αγία Γραφή.

Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε στο ζήτημα με τα εξής λόγια: «Η γυνή είναι δεδεμένη δια του νόμου εφ’ όσον καιρόν ζη ο ανήρ αυτής· εάν δε ο ανήρ αυτής αποθάνη, είναι ελευθέρα να υπανδρευθή με όντινα θέλει, μόνον να γίνηται τούτο εν Κυρίω. Μακαριωτέρα όμως είναι εάν μείνη ούτω, κατά την εμήν γνώμην· νομίζω δε ότι και εγώ έχω Πνεύμα Θεού». (1 Κορινθίους 7:39, 40) Αυτό δείχνει ότι ο γαμήλιος δεσμός τερματίζεται όταν πεθάνει ο ένας σύντροφος. Ήταν ένδειξη καλοσύνης από μέρους του Θεού που πληροφόρησε τους χριστιανούς γι’ αυτό το θέμα, για να μπορούν οι χήροι και οι χήρες να σταθμίζουν τις συναισθηματικές και τις άλλες τους ανάγκες και να αποφασίζουν αν θα ξαναπαντρευτούν ή όχι· δεν είναι δεμένοι με το νεκρό.—1 Κορινθίους 7:8, 9.

Δείχνει, όμως, η Αγία Γραφή αν θα είναι δυνατό οι αναστημένοι να ξαναπαντρευτούν ή να ανανεώσουν έναν προηγούμενο γάμο που έληξε εξαιτίας ενός θανάτου; Υπάρχει μια περίπτωση που φαίνεται να έχει σχέση μ’ αυτή την ερώτηση. Περιελάμβανε τους Σαδδουκαίους οι οποίοι, χωρίς καν να πιστεύουν στην ανάσταση, ήρθαν στον Ιησού προσπαθώντας να τον παγιδέψουν. Έφεραν στο προσκήνιο το εξής πρόβλημα που είχε να κάνει με τον ανδραδελφικό γάμο: «Ήσαν λοιπόν επτά αδελφοί· και ο πρώτος λαβών γυναίκα, απέθανεν άτεκνος· και έλαβεν ο δεύτερος την γυναίκα, και ούτος απέθανεν άτεκνος· και ο τρίτος έλαβεν αυτήν·a ωσαύτως δε και οι επτά· και δεν αφήκαν τέκνα, και απέθανον. Ύστερον δε πάντων απέθανε και η γυνή. Εν τη αναστάσει λοιπόν τίνος αυτών γίνεται γυνή;»—Λουκάς 20:27-33· Ματθαίος 22:23-28.

Οι χριστιανοί δεν βρίσκονται κάτω από το Νόμο, αλλά μπορεί και σ’ αυτούς επίσης να εγερθεί μια παρόμοια δυσκολία. Για παράδειγμα: Ο Αδελφός και η Αδελφή Σ _____ ήταν παντρεμένοι και είχαν δυο παιδιά. Μετά αυτός πέθανε. Η Αδελφή Σ _____ τον αγαπούσε και της έλειπε πάρα πολύ, αλλά είχε ανάγκη από συντροφιά, οικονομική υποστήριξη, σεξουαλική ικανοποίηση και βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών. Έτσι παντρεύτηκε τον Αδελφό Μ _____ με γάμο που ήταν σε αρμονία με την Αγία Γραφή ακριβώς όπως και ο πρώτος της γάμος. Αργότερα αυτός αρρώστησε και πέθανε. Αν οι προηγούμενοι σύντροφοί της ανασταίνονταν και ο γάμος επιτρεπόταν, ποιον θα παντρευόταν η αδελφή;

Σκεφθείτε την απάντηση του Ιησού στους Σαδδουκαίους: «Οι υιοί του αιώνος τούτου νυμφεύουσι και νυμφεύονται· οι δε καταξιωθέντες να απολαύσωσιν εκείνον τον αιώνα [σύστημα πραγμάτων (ΜΝΚ)] και την εκ νεκρών ανάστασιν ούτε νυμφεύουσιν ούτε νυμφεύονται· διότι ούτε να αποθάνωσι πλέον δύνανται· επειδή είναι ισάγγελοι και είναι υιοί του Θεού, όντες υιοί της αναστάσεως. Ότι δε εγείρονται οι νεκροί, και ο Μωυσής εφανέρωσεν . . . ότε λέγει Κύριον τον Θεόν του Αβραάμ και τον Θεόν του Ισαάκ και τον Θεόν του Ιακώβ. Ο δε Θεός δεν είναι νεκρών, αλλά ζώντων· διότι πάντες ζώσιν εν αυτώ».—Λουκάς 20:34-38· Ματθαίος 22:29-32.

Μερικοί νόμιζαν ότι ο Ιησούς αναφερόταν στην ουράνια ανάσταση, όμως υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι η απάντησή του είχε να κάνει με την επίγεια ανάσταση στο ερχόμενο ‘σύστημα πραγμάτων’. Ποιοι λόγοι υπογραμμίζουν αυτή την άποψη; Αυτοί που ρώτησαν τον Ιησού δεν πίστευαν σ’ αυτόν ούτε ήξεραν για την ουράνια ανάσταση. Ρώτησαν για μια ιουδαϊκή οικογένεια που βρισκόταν κάτω από το Νόμο. Στην απάντησή του ο Ιησούς αναφέρθηκε στον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, ανθρώπους που έλπιζαν να ξαναζήσουν στη γη. (Γένεσις 42:38· Ιώβ 14:13-15· παράβαλε Εβραίους 11:19.) Αυτοί οι πατριάρχες, και εκατομμύρια άλλοι, που θα αναστηθούν στη γη θα είναι ‘σαν τους αγγέλους’. Αν και θα είναι θνητοί, δεν θα πεθάνουν από τη στιγμή που ο Θεός τους ανακηρύξει δίκαιους για αιώνια ζωή.

Τα ανθρώπινα αισθήματα μπορεί να βρίσκουν αυτό το συμπέρασμα δύσκολο να το δεχτούν τώρα. Αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι πουθενά δεν λέει η Αγία Γραφή ότι ο Θεός, με το να αναστήσει τους πιστούς, αποκαθιστά και τη γαμήλια κατάστασή τους. Γι’ αυτό, κανείς δεν πιστεύει ότι, αν ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έχουν κερδίσει την ουράνια ζωή, έχουν ξαναρχίσει το γάμο τους. (Πράξεις 18:2) Και ο Ιωσήφ και η Μαρία θα ζήσουν τελικά σε διαφορετικούς κόσμους—αυτός στη γη κι εκείνη στον ουρανό. (Ιωάννης 19:26· Πράξεις 1:13, 14) Αφού κανένας μας δεν έχει ζήσει στον ουρανό, δεν μπορούμε να πούμε τι μπορεί να αισθάνονται εκεί ο Ακύλας, η Πρίσκιλλα και η Μαρία, όμως παρ’ όλα αυτά μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα βρίσκουν πλήρη ικανοποίηση στην ουράνια υπηρεσία τους.

Παρόμοια, δεν έχουμε ζήσει ποτέ σαν τέλειοι άνθρωποι. Συνεπώς δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι πώς θα αισθανόμαστε για τις παλιές μας σχέσεις αν, και όταν, κερδίσουμε την αιώνια ζωή στον παράδεισο. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι, όταν ο Ιησούς έκανε αυτή τη δήλωση, ήταν ένας τέλειος άνθρωπος και επομένως βρισκόταν σε καλύτερη θέση από εμάς για να εκτιμήσει τα αισθήματα εκείνων που είναι οι «καταξιωθέντες να απολαύσωσιν εκείνον τον αιώνα». Επίσης θα πρέπει να εμπιστευόμαστε στον Ιησού ότι είναι ικανός να «συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών». (Εβραίους 4:15) Έτσι, αν ένας χριστιανός το βρίσκει δύσκολο να δεχτεί το συμπέρασμα ότι οι αναστημένοι δεν θα παντρευτούν, να είναι σίγουρος ότι ο Θεός και ο Χριστός τον καταλαβαίνουν. Και μπορεί απλά να περιμένει για να δει τι θα συμβεί.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δίνουμε τώρα περισσότερη έμφαση σ’ αυτό το ζήτημα. Ο ψαλμωδός έγραψε: «Γνωρίσατε ότι ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] είναι ο Θεός· αυτός έκαμεν ημάς, και ουχί ημείς· ημείς είμεθα λαός αυτού και πρόβατα της βοσκής αυτού. . . . Δοξολογείτε αυτόν· ευλογείτε το όνομα αυτού. Διότι ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] είναι αγαθός». (Ψαλμός 100:3-5) Ο καλός μας Θεός θα δώσει σίγουρα άφθονες προμήθειες για να ικανοποιήσει τις αληθινές μας ανάγκες, αν βρεθούμε ‘καταξιωθέντες να απολαύσωμεν εκείνον τον αιώνα’.—Ιώβ 34:10-12· Ψαλμός 104:28· 107:9.

Η καλοσύνη του Θεού αντανακλάται επίσης και στο ότι μας πληροφόρησε πως ο θάνατος ενός συντρόφου τερματίζει το γάμο. (Ρωμαίους 7:2) Έτσι, οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε έχασε ένα σύντροφο, μπορεί να γνωρίζει ότι είναι ελεύθερος ή ελεύθερη να ξαναπαντρευτεί, αν αυτό φαίνεται αναγκαίο ή ωφέλιμο. Μερικοί ξαναπαντρεύτηκαν και μ’ αυτόν τον τρόπο βοηθήθηκαν να εκπληρώσουν και τις δικές τους τωρινές ανάγκες και των οικογενειών τους. (1 Κορινθίους 7:36-38· Εφεσίους 6:1-4) Συμπερασματικά, ένας χριστιανός, που έχασε λόγω θανάτου το σύντροφό του, δεν θα έπρεπε να αισθάνεται ότι είναι υποχρεωμένος να παραμείνει ελεύθερος επειδή περιμένει ότι η ανάσταση θα τον ξαναενώσει με τον προηγούμενο γαμήλιο σύντροφό του για να ζήσουν εδώ στη γη στο ερχόμενο σύστημα.

[Υποσημειώσεις]