Παγκόσμια Έκθεση

Πηγαίνετε Εκεί που Βρίσκονται οι Άνθρωποι

Ο απόστολος Πέτρος και ορισμένοι από τους συντρόφους του ήταν έμπειροι ψαράδες. Ωστόσο, μερικές φορές μοχθούσαν όλη νύχτα χωρίς να πιάνουν τίποτα. Σε δύο τέτοιες περιπτώσεις, ο Ιησούς τούς είπε πού να ρίξουν τα δίχτυα. Αυτοί ακολούθησαν την κατεύθυνσή του, με αποτέλεσμα να βγάλουν, και τις δύο φορές, ασυνήθιστα μεγάλες ποσότητες ψαριών. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτές τις ευκαιρίες για να δώσει στους μαθητές του οδηγίες για τη διακονία. (Λουκ. 5:1-11· Ιωάν. 21:1-17) Μέσω του ‘πιστού και φρόνιμου δούλου’, εξακολουθεί να δίνει οδηγίες σχετικά με το πώς να επιτελούμε τη διακονία με τον πιο καρποφόρο τρόπο.—Ματθ. 24:45-47.

Το περασμένο έτος, όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παροτρύνθηκαν να λάβουν πρακτικά μέτρα προκειμένου να προσεγγίσουν περισσότερους ανθρώπους με τα καλά νέα. Κατ’ αρχάς, τονίστηκε ότι πρέπει να είμαστε άγρυπνοι σε σχέση με τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται ώστε να δίνουμε μαρτυρία κάθε μέρα. Επίσης, μας δόθηκε η συμβουλή ότι, αν στα σπίτια υπάρχουν λίγοι άνθρωποι, τότε θα ήταν σοφό να σκεφτούμε σοβαρά να δίνουμε μαρτυρία εκεί που θα μπορούσαμε να βρούμε ανθρώπους.

Τους τελευταίους μήνες το σύνθημα των αδελφών μας στο Περού είναι: «Πηγαίνετε εκεί που βρίσκονται οι άνθρωποι!» Δίνουμε μαρτυρία όχι σε σπίτια αλλά σε ανθρώπους. Τα πρωινά τις Κυριακές ή τις καθημερινές, πάρα πολλά άτομα δεν βρίσκονται στο σπίτι τους. Πού είναι; Στην εργασία τους, σε σταθμούς λεωφορείων και τρένων, στο δρόμο, στην αγορά, στα παγκάκια των πάρκων. Εκεί, λοιπόν, πηγαίνουν οι αδελφοί μας για να τους βρουν.

Στο Μεξικό, η μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι εξακολουθεί να είναι ο κύριος τρόπος κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Από πέρυσι, ωστόσο, καθώς οι αδελφοί μας επιδιώκουν να πλησιάζουν τους ανθρώπους οπουδήποτε θα μπορούσαν να είναι αυτοί, βλέπει κανείς ευαγγελιζομένους και σκαπανείς σε στάσεις λεωφορείων νωρίς το πρωί, σε αίθουσες αναμονής νοσοκομείων, στους δρόμους, σε χώρους στάθμευσης, σε δημόσια πάρκα. Μπορεί κανείς να βρει τους Μάρτυρες να κηρύττουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε, μέρα και νύχτα. Μια εκκλησία έχει ορίσει πέντε διαφορετικές ώρες στη διάρκεια της μέρας, οπότε ομάδες αδελφών βγαίνουν στο έργο δρόμου, δηλαδή πηγαίνουν σε στάσεις λεωφορείων αλλά και οπουδήποτε συγκεντρώνεται συνήθως κόσμος στη διάρκεια της μέρας. Ξεκινούν στις έξι το πρωί και βρίσκουν ανθρώπους που δεν έχουν μιλήσει ποτέ προηγουμένως με Μάρτυρες του Ιεχωβά. Κάποιος άντρας, τον οποίο πλησίασαν αδελφοί καθώς πήγαινε στην εργασία του το πρωί, είδε και άλλους ευαγγελιζομένους στο δρόμο την ώρα που γύριζε στο σπίτι του, το βράδυ· σκέφτηκε ότι ίσως θα έπρεπε να ζητήσει από κάποιον από αυτούς να τον επισκεφτεί στο σπίτι του.

Στην αρχή, μερικοί ευαγγελιζόμενοι δίσταζαν κάπως να πλησιάσουν ανθρώπους σε δημόσιους χώρους. Αλλά όσοι δεν ήταν διστακτικοί άρχισαν να έχουν καλά αποτελέσματα. Μια αδελφή στην Αυστραλία είπε: «Είμαι ντροπαλό και συνεσταλμένο άτομο· στην πραγματικότητα δυσκολεύομαι πολύ να μιλήσω ανοιχτά για την αλήθεια όταν παρουσιάζεται κάποια ευκαιρία. Με παρότρυναν να δοκιμάσω και άλλους τρόπους επίδοσης μαρτυρίας· ήξερα ότι έπρεπε να προσπαθήσω. Προσευχήθηκα στον Ιεχωβά σχετικά με τις ανησυχίες μου και το πήρα απόφαση να δοκιμάσω. Αλλά δεν αισθανόμουν άνετα και εξακολουθούσα να διστάζω, πράγμα που ενοχλούσε τη συνείδησή μου». Τελικά, μια μέρα, στο λεωφορείο, χαμογέλασε σε κάποια συνεπιβάτισσα και άρχισε να της μιλάει. Την επομένη, η αδελφή πρόσφερε στην κοπέλα ένα φυλλάδιο. Όταν συναντήθηκαν μια εβδομάδα αργότερα, η ευαγγελιζόμενη είπε ότι πήγαινε να διεξαγάγει μια Γραφική μελέτη. Προς έκπληξή της, η κοπέλα θέλησε να τη συνοδεύσει. Σύντομα άρχισε μια μελέτη με την κοπέλα από το βιβλίο Γνώση.

Κάποιοι ευαγγελιζόμενοι στην Αργεντινή αντιλήφθηκαν ότι μερικά άτομα που δεν δέχονταν τους Μάρτυρες στην πόρτα τους συζητούσαν μαζί τους στο δρόμο. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια απλή, επίκαιρη ερώτηση όπως: «Συμφωνείτε με τη θανατική ποινή;» Σε κάποια άλλη περίπτωση, μια γυναίκα, την οποία συνάντησαν οι αδελφοί στο δρόμο, ήθελε ανέκαθεν να μιλήσει με τους Μάρτυρες αλλά ο σύζυγός της δεν της το επέτρεπε. Μακριά από το σπίτι μπορούσε να μιλήσει ελεύθερα. Έπειτα από μια μεγάλη συζήτηση, συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη στο σπίτι κάποιας αδελφής.

Δυο ευαγγελιζόμενες στις Ηνωμένες Πολιτείες πλησίασαν ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και πρόσφεραν τα περιοδικά σε μια κοπέλα που καθόταν μέσα. Οι ίδιες αφηγούνται: «Καθώς άπλωνε το χέρι της για να πάρει τα περιοδικά ξέσπασε σε κλάματα. Παρατηρήσαμε ότι διάβαζε την Αγία Γραφή. Είπε ότι ήθελε να ευαρεστεί τον Θεό αλλά δεν ήξερε πώς». Η γυναίκα τούς είπε: «Προσευχόμουν στον Θεό να στείλει κάποιον που θα μπορούσε να βοηθήσει». Δεν ήταν δύσκολο να ξεκινήσουν μελέτη μαζί της.

Μια ενθουσιώδης ομάδα μαρτυρίας στη Νέα Ζηλανδία έγραψε σχετικά με τις προσπάθειες που καταβάλλουν τα μέλη της για να δώσουν μαρτυρία στον εμπορικό τομέα: «Έχουμε επισκεφτεί 650 χώρους εργασίας, και στην πλειονότητά τους οι υπεύθυνοι και οι ιδιοκτήτες, παρότι είναι απασχολημένοι, ανταποκρίνονται ευνοϊκά στην επίσκεψή μας. Ένας εκπληκτικά μεγάλος αριθμός από αυτούς έχουν μαζί τους στην εργασία την Αγία Γραφή».

Λαβαίνοντας σοβαρά υπόψη τις συστάσεις που έχουν γίνει, μερικοί αδελφοί στην Αυστρία βγαίνουν για μαρτυρία στις 5:30 π.μ. Πηγαίνουν σε ένα μέρος κοντά στα σύνορα όπου διανυκτερεύουν οδηγοί φορτηγών. Πολλά από τα φορτηγά προέρχονται από την Ανατολική Ευρώπη, και μερικοί οδηγοί δεν έχουν ξανακούσει για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι αδελφοί πηγαίνουν εφοδιασμένοι με έντυπα σε 20 γλώσσες, και τρεις με τέσσερις ευαγγελιζόμενοι μπορεί να δώσουν από 50 έως 70 περιοδικά μέσα σε δύο μόνο ώρες. Αν και είναι δύσκολο να γίνουν επανεπισκέψεις, υπάρχει η ελπίδα ότι κάποιοι από τους σπόρους θα ριζώσουν και θα αυξηθούν.—Εκκλ. 11:1.

Μια αδελφή στην Ιταλία σκέφτηκε ότι μερικοί από τους ανθρώπους που δεν βρίσκονται στο σπίτι ίσως είναι στην παραλία. Εκεί, λοιπόν, συνάντησε ένα νεαρό από τη Σενεγάλη. Του έδωσε το βιβλίο Ο Άνθρωπος σε Αναζήτηση του Θεού. Μέσα σε αυτό έγραψε: «Εύχομαι να βρεις τον αληθινό Θεό, Εκείνον που δίδαξε εμένα και την οικογένειά μου να σεβόμαστε ανθρώπους κάθε φυλής, χρώματος και γλώσσας». Αυτός αποφάσισε να βρει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όταν θα γύριζε στη Σενεγάλη. Τι έκπληξη ένιωσε όταν έμαθε ότι, ενόσω έλειπε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μελετούσαν με τη μητέρα του! Σύντομα όλη η οικογένεια συμμετείχε στη μελέτη.

Ένας επίσκοπος περιοχής στο Περού οργάνωσε μια ομάδα προκειμένου να δώσουν μαρτυρία σε μια υπαίθρια αφετηρία λεωφορείων. Ο χώρος ήταν γεμάτος κόσμο. Παντού υπήρχαν λεωφορεία. Οι αδελφοί πλησίαζαν εύκολα τους αστυνομικούς που είχαν υπηρεσία, εκείνους που πουλούσαν φαγώσιμα είδη στους ταξιδιώτες, και τους ανθρώπους γενικά. Κάποιος αδελφός ανέβηκε σε ένα γεμάτο λεωφορείο και, με την άδεια του οδηγού, σήκωσε ψηλά τα δύο περιοδικά που κρατούσε και ανακοίνωσε: «Έχω τα τελευταία τεύχη των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα! για να διαβάσετε στο ταξίδι σας». Έπειτα από παρατεταμένη σιωπή, ένας άντρας στο πίσω μέρος του λεωφορείου είπε: «Θα πάρω δύο». Κατόπιν άλλος ένας, και σε λίγο και άλλοι άρχισαν να ζητούν τα περιοδικά κάνοντας και μικρές συνεισφορές για το έργο. Ο αδελφός ρώτησε αν υπήρχαν άτομα που θα ήθελαν να τους επισκεφτεί κάποιος, τον καθέναν τους στον τόπο του προορισμού του. Τελικά, αρκετοί από αυτούς έδωσαν ευχαρίστως το όνομά τους και τη διεύθυνσή τους. Μια ηλικιωμένη κυρία είπε δυνατά, με αποτέλεσμα να την ακούσουν όλοι: «Φροντίστε να με επισκεφτεί κάποιος οπωσδήποτε. Θέλω να καταλάβω περισσότερα από την Αγία Γραφή μου».

Μια ευαγγελιζόμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες παρατήρησε ότι οι μαθητές λυκείου στη διάρκεια του μεσημεριανού τους διαλείμματος συγκεντρώνονταν σε κάποιους δρόμους κοντά στο σχολείο. Μια ομάδα ευαγγελιζομένων προετοιμάστηκε καλά και κατόπιν τους πλησίασε με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Προκειμένου να προσεγγίσουν ορισμένες ομάδες ανθρώπων, μερικοί ευαγγελιζόμενοι έμαθαν μια άλλη γλώσσα. Στα Νησιά Σέτλαντ που βρίσκονται στα ανοιχτά της βόρειας ακτής της Σκωτίας, δύο σκαπανείς έμαθαν ρωσικά για να μπορούν να δίνουν μαρτυρία σε Ρώσους ναυτικούς που περνούν έξι μήνες το χρόνο ψαρεύοντας σε εκείνες τις ακτές. Οι σκαπανείς χρησιμοποιούν ένα ταχύπλοο σκάφος για να πηγαίνουν στα μεγάλα πλοία όπου εργάζονται οι άντρες.

Μια σκαπάνισσα στη Χαβάη προσφέρθηκε να δίνει μαρτυρία στο αεροδρόμιο. Πολλοί δέχονταν έντυπα ευχαρίστως. Από την πρώτη κιόλας φορά που πήγε στο αεροδρόμιο ξεκίνησαν αρκετές μελέτες. Μίλησε με δύο νεαρούς στρατιωτικούς που μόλις είχαν επιστρέψει από την Αίγυπτο όπου υπηρετούσαν. Ο ένας είπε ότι η μητέρα του είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Πήγε στην Αίθουσα Βασιλείας και δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Ο άλλος στρατιώτης είχε πολλά βαθιά ερωτήματα, επειδή λόγω της εργασίας του έβλεπε πράγματα που τον έκαναν να αναρωτιέται για το σκοπό της ζωής. Πήγε και αυτός στην Αίθουσα Βασιλείας και ζήτησε Γραφική μελέτη.

Μια από τις σκαπάνισσες στην Αργεντινή διαπίστωσε ότι η χρήση του τηλεφώνου για μαρτυρία έχει πλεονεκτήματα. Κάθε μέρα όταν γυρίζει στο σπίτι από το έργο καλεί έναν ή δύο αριθμούς. Η ίδια λέει: ‘Μια μέρα κάλεσα έναν αριθμό και απάντησε κάποια κοπέλα. Τη ρώτησα αν πίστευε ότι είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε κάποιον. Η απάντησή της ήταν ένα κοφτό «Όχι». Συστήθηκα και εξήγησα ότι σκοπός του τηλεφωνήματός μου ήταν να τη διαβεβαιώσω πως υπάρχουν άνθρωποι τους οποίους μπορούμε να εμπιστευόμαστε παρά τις παγκόσμιες συνθήκες. Εκείνη επέμενε ότι δεν μπορούσε να εμπιστεύεται κανέναν, ούτε καν την οικογένειά της, περιλαμβανομένης και της μητέρας της. Άρχισα να χρησιμοποιώ την Αγία Γραφή. Είπε ότι είχε προσπαθήσει να διαβάσει την Αγία Γραφή αλλά δεν μπορούσε να την καταλάβει. Εγώ ανέφερα ότι ο Θεός και ο Ιησούς ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους και ότι και εμείς ενδιαφερόμαστε. Κανονίσαμε να συναντηθούμε στην είσοδο της Αίθουσας Βασιλείας. Δεν ήρθε. Της τηλεφώνησα αμέσως και μου εξήγησε ότι χρειάστηκε να πάει τον πατέρα της στο νοσοκομείο και ότι είχε προσπαθήσει να μου τηλεφωνήσει. Κανονίσαμε και πάλι να συναντηθούμε. Αυτή τη φορά ήρθε και έμεινε κατάπληκτη από τον τρόπο με τον οποίο την υποδέχτηκαν, ιδίως οι νεαροί Μάρτυρες. Τώρα μελετάει δυο φορές την εβδομάδα, σημειώνει καλή πρόοδο στο βιβλίο Γνώση και έρχεται σε όλες τις συναθροίσεις. Τι εξαίρετο αποτέλεσμα προέκυψε από ένα τηλεφώνημα!’

Μεγάλη πρόκληση εξακολουθεί να αποτελεί η προσέγγιση ανθρώπων με τα καλά νέα σε απομονωμένες περιοχές της Ισλανδίας. Ένας ιεραπόστολος από την ανατολική ακτή κάνει καλή χρήση του τηλεφώνου. Μια φορά το μήνα επισκέπτεται έναν όμιλο 300 χιλιόμετρα μακριά για να κάνει μελέτη μαζί τους. Επίσης, στη διάρκεια κάθε επίσκεψης εκφωνεί μια δημόσια ομιλία και διεξάγει τη Μελέτη Σκοπιάς. Στη συνέχεια αυτά τα ενδιαφερόμενα άτομα κάνουν την εβδομαδιαία Γραφική τους μελέτη από τηλεφώνου. Συνδυάζοντας δύο τηλεφωνικές γραμμές και χρησιμοποιώντας τηλέφωνα με μεγάφωνο και μικρόφωνο, μέχρι και πέντε άτομα σε τρία διαφορετικά σπίτια είναι δυνατόν να μελετούν ταυτόχρονα. Όταν κάνει τη μελέτη από τηλεφώνου, ο οδηγός ορίζει ποιοι θα απαντήσουν στις ερωτήσεις προτού τις διαβάσει. Όλοι παίρνουν πολλή ενθάρρυνση μελετώντας την Αγία Γραφή με αυτόν τον τρόπο. Τουλάχιστον έξι μελέτες διεξάγονται κάθε εβδομάδα.

Ενώ φρόντιζε το σύζυγό της ο οποίος ήταν άρρωστος για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, μια αδελφή στις Μπαχάμες έδινε μαρτυρία μέσω αλληλογραφίας. Κάθε πρωί διέθετε λίγο χρόνο γράφοντας επιστολές σε γυναίκες των οποίων τα ονόματα ήταν καταχωρημένα στον τηλεφωνικό κατάλογο. Χρησιμοποιούσε πληροφορίες από το βιβλίο Συζητάτε και πρόσφερε μια δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη. Μια μέρα, κάποια γυναίκα τηλεφώνησε στην αδελφή για να της πει ότι θα ήθελε πάρα πολύ μια Γραφική μελέτη. Η γυναίκα ανέφερε πως όταν έλαβε την επιστολή, είπε σε μια συνάδελφό της ότι ο Θεός τής έλεγε πως χρειαζόταν να μελετήσει την Αγία Γραφή. Παρά τη σφοδρή εναντίωση από τη μητέρα της και από κάποιον κληρικό, αυτή η γυναίκα έκανε θαυμάσια πρόοδο. Άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις τακτικά, παραιτήθηκε από την εκκλησία της και βαφτίστηκε.

Μια 79χρονη αδελφή που ζει σε κάποια αγροτική περιοχή της Ιαπωνίας έχει σοβαρά προβλήματα υγείας. Αλλά από ευγνωμοσύνη στον Ιεχωβά είναι σκαπάνισσα. Για λόγους υγείας περπατάει δύο με τρεις ώρες κάθε μέρα, χρησιμοποιώντας μπαστούνι ή ένα παιδικό καροτσάκι για να μπορεί να στηρίζεται. Στο δρόμο, πλησιάζει τους άλλους με φιλικό τρόπο, και μιλάει στους αγρότες που βρίσκονται στα χωράφια. Σημειώνει προσεκτικά τις διευθύνσεις όσων ενδιαφέρονται. Ως αποτέλεσμα έχει περισσότερα από 100 άτομα στο δρομολόγιό της επίδοσης περιοδικών, δίνει 600 περιοδικά το μήνα, αναφέρει γύρω στις 200 επανεπισκέψεις και διεξάγει τρεις Γραφικές μελέτες.

Μερικοί ευαγγελιζόμενοι ήταν σε θέση να ρίξουν τα δίχτυα τους, με πνευματική έννοια, σε νερά όπου έχει γίνει πολύ λίγο ψάρεμα. Στο Μεξικό, ιδιαίτερα κατά μήκος των οροσειρών (σιέρας) στην πολιτεία Οαχάκα, υπάρχουν δυσπρόσιτοι τομείς οι οποίοι ως εκ τούτου καλύπτονται σπάνια. Εδώ, δεν μιλούν την ισπανική γλώσσα, αλλά τη μισική ή τη μασατική διάλεκτο. Τα πρόσφατα χρόνια, μερικοί αδελφοί από το Τεουακάν της πολιτείας Πουέμπλα άρχισαν να πηγαίνουν σε διάφορες πόλεις αυτής της περιοχής για να δώσουν μαρτυρία. Είκοσι πέντε σκαπανείς που ήρθαν να βοηθήσουν ζουν τώρα και εργάζονται στην περιοχή, και υπάρχουν άλλοι 15 ντόπιοι τακτικοί σκαπανείς. Τα καλά αποτελέσματα είναι φανερά αφού τώρα υπάρχουν 13 εκκλησίες.

Ένα ζευγάρι που επί 28 χρόνια ζούσαν μακριά από την πατρίδα τους βγήκαν πρόωρα σε σύνταξη και επέστρεψαν στις Φιλιππίνες για να κάνουν σκαπανικό. Η διαδρομή από το σπίτι τους που βρίσκεται στο Καβίτε Σίτι μέχρι το Τρέσε Μαρτίρες, όπου υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη, διαρκεί μία ώρα. Αξίζει τον κόπο αυτή η προσπάθεια; Ενάμιση χρόνο νωρίτερα, υπήρχαν μόνο 19 ευαγγελιζόμενοι στην εκκλησία. Τώρα το ζευγάρι διεξάγει 28 Γραφικές μελέτες, ενώ όλη η εκκλησία πρόσφατα ανέφερε 98. Καρποφόρος τομέας στ’ αλήθεια!

Ένας μεγάλος αριθμός αδελφών μας υπηρέτησαν πρώτα σε περιοχές όπου υπήρχε ιδιαίτερη ανάγκη μέσα στη χώρα τους και κατόπιν μετακόμισαν σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, τα τελευταία λίγα χρόνια, περίπου 40 αδελφοί (άγαμοι αδελφοί και αδελφές, νεαρά αντρόγυνα και ολόκληρες οικογένειες) μετακόμισαν στην Ονδούρα από τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ισπανία, τη Σουηδία και την Ιαπωνία. Πολλοί από αυτούς ήρθαν από το Κεμπέκ. Νωρίτερα είχαν μετακομίσει στο Κεμπέκ για να βοηθήσουν, αλλά όταν το έργο εδραιώθηκε καλά σε αυτό το μέρος του Καναδά, άρχισαν να αναζητούν νέους «ψαρότοπους». Και σε αυτόν τον καινούριο αγρό έχουν θαυμάσια αποτελέσματα.

Αφρική

Στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εμείς, λοιπόν, λάβαμε, όχι το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα που είναι από τον Θεό, ώστε να γνωρίσουμε τα πράγματα που μας έχουν δοθεί με καλοσύνη από τον Θεό». (1 Κορ. 2:12) Αυτό το πνεύμα είναι πραγματικά φανερό ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αφρική, και τους ξεχωρίζει από τον ιδιοτελή και ταραγμένο κόσμο που τους περιβάλλει.

Η ουδετερότητα, η αμεροληψία και η αγάπη που εκδηλώνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ελκύουν ανθρώπους στο Λόγο του Ιεχωβά και στην οργάνωσή του. Σχετικά με αυτό, ένας αδελφός στο Ζαΐρ γράφει: «Στο χωριό Μονίγκι, στα περίχωρα της Γκόμα, άνθρωποι των φυλών Χούτου και Τούτσι δεν πηγαίνουν πια στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου, για να μη δεχτούν φυλετικές επιθέσεις ο ένας από τον άλλον ενόσω βρίσκονται μέσα στην εκκλησία! Εφόσον οι περισσότεροι πρόσφυγες έχουν επιστρέψει στη Ρουάντα, όσοι έχουν απομείνει στα δύο γειτονικά χωριά ξέρουν ότι το μόνο μέρος όπου Χούτου και Τούτσι συγκεντρώνονται ειρηνικά είναι η Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Έτσι λοιπόν, πολλοί από αυτούς ζητούν να κάνουν Γραφική μελέτη».

Έπειτα από 30 χρόνια εμφύλιου πολέμου, η Ανγκόλα έχει αρχίσει να απολαμβάνει σχετική ειρήνη. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά την αξιοποιούν δίνοντας μαρτυρία σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Σε μερικές περιοχές η ανταπόκριση είναι εξαιρετική. Ύστερα από διακοπή τεσσάρων ετών, ένας επίσκοπος περιοχής κατάφερε τελικά να επισκεφτεί κάποια εκκλησία στη βόρεια επαρχία Ουίζε. Κανονίστηκε να γίνει μια δημόσια ομιλία, και οι 75 ευαγγελιζόμενοι ενθουσιάστηκαν βλέποντας ότι οι παρόντες έφτασαν τους 794! Στο νότιο τμήμα της χώρας ιδρύθηκαν ιεραποστολικοί οίκοι στην Μπενγκουέλα και στο Ναμίμπε. Δεδομένου ότι οι παρόντες στην Ανάμνηση ήταν 108.394, ενώ οι ευαγγελιζόμενοι είναι 28.969, υπάρχει πολύ έργο να γίνει.

Μια σκαπάνισσα στην Αντίς Αμπέμπα, στην Αιθιοπία, γύριζε σπίτι μετά την υπηρεσία αγρού. Στην είσοδο ενός σπιτιού μια γυναίκα κρατούσε στην αγκαλιά της το παιδί της. Ξαφνικά, η τετράχρονη άρχισε να παλεύει μέχρι που ξέφυγε και έτρεξε προς την αδελφή μας έχοντας το χέρι της απλωμένο για χειραψία. Η αδελφή δεν ήταν γνωστή της οικογένειας, αλλά επωφελήθηκε από αυτή την ευκαιρία για να πλησιάσει τη μητέρα και να ρωτήσει αν μπορούσαν να περάσουν μέσα για να μιλήσουν. Μόλις η σκαπάνισσα άρχισε να δίνει μαρτυρία για την ελπίδα της Βασιλείας, η γυναίκα ξέσπασε σε κλάματα. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, αποκάλυψε ότι ετοιμαζόταν να βάλει τέρμα στη ζωή της παίρνοντας δηλητήριο. Προηγουμένως προσευχόταν στον Θεό, ρωτώντας γιατί την είχε εγκαταλείψει, όταν το παιδί τράβηξε την προσοχή της αδελφής μας. Στη συνέχεια η γυναίκα εξιστόρησε τα πολλά της προβλήματα. Η αδελφή μας την παρηγόρησε, και αυτό οδήγησε αμέσως σε μια Γραφική μελέτη. Παρά την οικογενειακή εναντίωση, αυτή σημειώνει καλή πρόοδο στην αλήθεια.

Η Στέλλα, μια φοιτήτρια στη Νιγηρία, αναζητούσε την αλήθεια. Αφού έζησε μερικά χρόνια ως Πεντηκοστιανή, νόμισε ότι είχε βρει τη σωστή θρησκεία. Αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο για να δείξει ότι όλες οι άλλες θρησκείες είναι ψεύτικες. Ωστόσο, καθώς έφτιαχνε έναν κατάλογο με τις κυριότερες θρησκείες του περίγυρού της, συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε και πολλά για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. «Θα παρακολουθήσω τις συναθροίσεις τους τρεις μήνες για να ενημερωθώ για αυτούς», σκέφτηκε. Εκείνο το σαββατοκύριακο πήγε σε μια συνέλευση περιοχής. Μέχρι το τέλος του προγράμματος είχε αρχίσει να έχει αμφιβολίες για τη δική της θρησκεία. Την επόμενη εβδομάδα πήγε στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας. Επίσης, διάβασε όσα έντυπα των Μαρτύρων μπορούσε να βρει. Μετά την τρίτη συνάθροιση που παρακολούθησε, πλησίασε έναν πρεσβύτερο της εκκλησίας και είπε: «Αδελφέ, βάφτισέ με. Τώρα είμαι μια από εσάς». Ο αδελφός εξήγησε ότι έπρεπε να μάθει κάποια πράγματα προτού βαφτιστεί. Της έδωσε να μελετήσει ένα βιβλίο. Η Στέλλα το διάβασε μέσα σε δύο ημέρες και ξαναπήγε στον πρεσβύτερο λέγοντας: «Τέλειωσα το βιβλίο, αδελφέ. Βάφτισέ με». Ο πρεσβύτερος κανόνισε να κάνει μελέτη μαζί της μια αδελφή, και ύστερα από λίγους μήνες η Στέλλα πράγματι βαφτίστηκε.

Οι αδελφοί μας στο Μάλι καταλαβαίνουν ότι οι Χριστιανικές συναθροίσεις συγκαταλέγονται στις προμήθειες που έχει κάνει με καλοσύνη ο Θεός για τους υπηρέτες Του. Θέλουν να το διακρίνουν αυτό και νεοενδιαφερόμενοι, γι’ αυτό και αγωνίζονται να κάνουν τα καινούρια άτομα να αισθάνονται άνετα. Ένας από αυτούς έγραψε τα εξής: «Την πρώτη φορά που πήγα στην Αίθουσα Βασιλείας μού έκαναν πραγματικά εντύπωση όλα τα χαρούμενα πρόσωπα και η αγάπη που μου έδειξαν. Έφτασα μερικά λεπτά αργοπορημένος και κάθησα μόνος μου. Αμέσως ένα νεαρό ζευγάρι μού έδωσε μια Αγία Γραφή και ένα αντίτυπο της Σκοπιάς. Μετά τη συνάθροιση σχεδόν όλοι στην Αίθουσα Βασιλείας με πλησίασαν και μου έσφιξαν το χέρι κάνοντας την παραμονή μου πολύ ευχάριστη. Έφυγα από την αίθουσα με τρία έντυπα—τη Μετάφραση Νέου Κόσμου της Αγίας Γραφής και τα βιβλία Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ και Μπορείτε να Ζείτε Για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Άρχισα το διάβασμα το ίδιο εκείνο βράδυ, και για πρώτη φορά έμαθα ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά».

Στο σχολείο, στη Σιέρα Λεόνε, ο Στίβεν παρενοχλούνταν από τους συμμαθητές του επειδή δεν έπαιρνε μέρος στις συζητήσεις τους γύρω από τη σεξουαλική ανηθικότητα και δεν διέπραττε πορνεία. Χωρίς να το ξέρει εκείνος, μερικοί συμμαθητές είχαν γράψει ένα ερωτικό γράμμα με το όνομά του και το είχαν στείλει σε κάποιο κορίτσι στο σχολείο. Το κορίτσι τον πλησίασε και είπε: «Πήρα το γράμμα σου και συμφωνώ, αλλά δεν με πλησίασες». Ο αδελφός παραξενεύτηκε και απάντησε ότι δεν της είχε γράψει τίποτα. Την επόμενη ακριβώς ημέρα έφερε στο σχολείο το βιβλίο του Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις. Συγκέντρωσε το κορίτσι και τους συμμαθητές του και εξέτασε μαζί τους το θέμα «Σεξ και Ηθική». Αργότερα, οι συμμαθητές του προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο πράγμα ξανά. Ο νεαρός αδελφός μας χρησιμοποίησε και πάλι το βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν για να συζητήσει μαζί τους σχετικά με τη Χριστιανική διαγωγή. Σιγά σιγά, οι περισσότεροι από αυτούς τους «βασανιστές», όπως τους αποκαλεί, έφυγαν από το σχολείο. Οι λίγοι που απομένουν τον σέβονται πολύ για τη θαρραλέα ηθική του ακεραιότητα.

Οι ευαγγελιζόμενοι στη Σουαζιλάνδη διαπιστώνουν πως είναι εύκολο να δώσουν το βιβλίο Γνώση, και μια σκαπάνισσα έγραψε ότι με κάποια γυναίκα είχε καλύψει εννιά κεφάλαια μέσα σε δέκα μόνο μελέτες. Όσον αφορά αυτή την κυρία, η αδελφή είπε: «Δεν έχει χάσει ούτε μία εκκλησιαστική συνάθροιση από την πρώτη μελέτη. Στη Σουαζιλάνδη οι δουλειές σπανίζουν, γι’ αυτό όταν σου προσφέρουν εργασία, ακόμη και με πενιχρό μισθό, τη δέχεσαι. Η γειτόνισσα αυτής της κυρίας με την οποία μελετώ της είπε να πάει μαζί της στο τοπικό καζίνο, όπου έπαιρναν συνεντεύξεις από άτομα που θα ήθελαν να εργαστούν ως κρουπιέρηδες. Εκείνη αρνήθηκε, λέγοντας ότι δεν ήθελε να χάσει τη Γραφική της μελέτη που θα γινόταν αργότερα εκείνο το βράδυ. Τότε η γειτόνισσα προσφέρθηκε να της πληρώσει ένα ταξί για να είναι πίσω στην ώρα της. Και πάλι η κυρία αρνήθηκε. Όταν μου είπε το περιστατικό, τη ρώτησα γιατί πίστευε ότι οι Χριστιανοί δεν μπορούν να δουλεύουν σε καζίνο. Μου είπε ότι, από όσα είχε μάθει από τη μελέτη της Αγίας Γραφής, ο Ιεχωβά δεν εγκρίνει τα τυχερά παιχνίδια. Πρόσθεσε: ‘Αφού αγαπάω τον Ιεχωβά και θέλω να κάνω το θέλημά του, πώς θα μπορούσα να δουλέψω σε καζίνο;’» Η σκαπάνισσα επέμεινε: «Πληρώνουν καλά, και εσύ θα μπορούσες να αγοράσεις πράγματα που χρειάζεσαι. Δεν θα έδειχνε κατανόηση ο Ιεχωβά;» Η γυναίκα έδειξε το βιβλίο Γνώση και είπε στη σκαπάνισσα πως στο εδάφιο Ματθαίος 6:33 είχε δει ότι ο Ιεχωβά θα τη φροντίζει πάντοτε και θα τη βοηθάει στα προβλήματά της αν εκείνη τον βάζει πρώτο.

Ασία και Νησιά του Ειρηνικού

Το τμήμα στην Ινδία επιβλέπει έναν αχανή αγρό—περίπου το ένα έκτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Τον Ιούλιο ανέφερε τον 23ο του διαδοχικό ανώτατο αριθμό ευαγγελιζομένων. Λόγω της εντατικής εργασίας που κάνει το Μεταφραστικό Τμήμα γίνονται διαθέσιμα διάφορα έντυπα σε περισσότερες γλωσσικές ομάδες, μερικές από τις οποίες αριθμούν εκατομμύρια ανθρώπους. Το βιβλίο Γνώση τυπώθηκε πέρσι σε 11 γλώσσες της Ινδίας. Το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; εκδόθηκε σε 20.

Φέτος ένα από τα έγχρωμα ειδικά μας βιβλιάρια έγινε για πρώτη φορά διαθέσιμο στην ασαμική, στη θιβετική, στην κονκάνι (ντεβαναγκάρι), στη μανιπούρι και στη χασί. Σε μια προσπάθεια να μεταδοθούν τα καλά νέα σε 250 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στο ανατολικό και βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, δόθηκε ειδική προσοχή σε οχτώ από τις κύριες γλωσσικές ομάδες για τις οποίες έχουμε λίγα ή καθόλου έντυπα. Οι αδελφοί εργάζονται με θέρμη σε αρμονία με την προφητική υπόσχεση ότι άνθρωποι από ‘όλα τα έθνη και τις φυλές και τις γλώσσες’ θα σταθούν επιδοκιμασμένοι μπροστά στο θρόνο του Ιεχωβά όταν τελειώσει το παλιό σύστημα.—Αποκ. 7:9, 10.

Οι βιντεοταινίες της Εταιρίας βοηθούν τους ανθρώπους να μάθουν πόση έκταση έχουν πάρει οι δραστηριότητες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αποφασισμένο να κάνει καλή χρήση αυτής της προμήθειας, ένα ζευγάρι στην Αυστραλία έφτιαξε έναν κατάλογο με ανθρώπους στους οποίους θα μπορούσε να δείξει τις διάφορες βιντεοταινίες. Ανάμεσα σε αυτούς που είδαν ευχαρίστως ένα ή περισσότερα από τα προγράμματα ήταν ο οικογενειακός τους γιατρός, ο λογιστής τους, ο ταχυδρόμος τους, ένας ιεραπόστολος του Χριστιανικού κόσμου που συνάντησαν σε κάποιο εστιατόριο και ένας ντόπιος κληρικός. Σε μικρό διάστημα, το ζευγάρι έδειξε τη βιντεοταινία Οργάνωση σε 70 άτομα, τη βιντεοταινία Προφητείες σε 35, και τη βιντεοταινία Μοβ Τρίγωνα σε 19. Οχτώ από αυτούς που είδαν τις βιντεοταινίες μελετούν αυτή τη στιγμή το βιβλίο Γνώση, και οι τέσσερις είναι τώρα ευαγγελιζόμενοι.

Οι πιέσεις που δέχονται για να ακολουθήσουν το παραδοσιακό πρότυπο οικογενειακής ζωής κάνουν τα ενδιαφερόμενα άτομα κάποιων φυλών στα Νησιά Σολομώντος να δυσκολεύονται πολύ να ασπαστούν την αλήθεια της Αγίας Γραφής. Έτσι, μια γυναίκα που δέχτηκε να μελετήσει την Αγία Γραφή βρέθηκε σύντομα να δέχεται πιέσεις από πλήθος συγγενών. Σύμφωνα με το έθιμο, οι συγγενείς μπορούν να επισκέπτονται μια οικογένεια ολόκληρες ημέρες, συχνά να συνωστίζονται στο σπίτι και να απαιτούν και γεύματα. Ωστόσο η γυναίκα συνέχισε τη μελέτη της χρησιμοποιώντας το ειδικό βιβλιάριο Απολαύστε Ζωή στη Γη για Πάντα! Προς έκπληξή της, μια ημέρα ο άντρας της, ένας κυβερνητικός αξιωματούχος, δέχτηκε να κάνει μελέτη. Αυτός διέκρινε γρήγορα την ανάγκη για οικογενειακή Γραφική μελέτη και βοήθησε τους επισκέπτες συγγενείς να καταλάβουν ότι δεν έπρεπε να τη διακόπτουν. Οι συγγενείς έμαθαν επίσης ότι το μάσημα καρύδας του βετέλ, το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση μπίρας δεν επιτρέπονταν πια στο σπίτι του. Το αδιάκοπο ρεύμα επισκεπτών σύντομα περιορίστηκε. Ο άντρας είναι πολύ γνωστό πρόσωπο, και οι άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι βλέποντας τις αλλαγές που συνέβαιναν. Ως βαφτισμένος ευαγγελιζόμενος, ο καινούριος μας αδελφός δαπανάει πολλές ώρες μιλώντας για την αλήθεια με ανθρώπους που θέλουν να μάθουν: «Τι το ξεχωριστό έχει αυτή η θρησκεία;» Η σύζυγός του και τα παιδιά του συνεχίζουν επίσης να σημειώνουν καλή πρόοδο.

Όταν κάποιοι Μάρτυρες στην Ταϊτή άρχισαν να μιλούν στον Ρέμι και στη νεαρή γυναίκα με την οποία συζούσε, εκείνος ήταν μέλος ενός συλλόγου κικ-μπόξινγκ. Είχε νικήσει σε πολλούς αγώνες και έτσι είχε επιλεγεί για να αγωνιστεί έξω από την Ταϊτή. Ένιωθε άτρωτος. Έπαιζε σε καζίνο και καβγάδιζε με τη σύντροφό του στο σπίτι. Οι απόψεις του ήταν εγωιστικές. Θα μπορούσε η αλήθεια να βοηθήσει πράγματι ένα τέτοιο άτομο; Παρά την εναντίωση της οικογένειάς του, εκείνος δέχτηκε να μελετήσει. Η αλήθεια της Αγίας Γραφής σταδιακά διαμόρφωσε τις απόψεις του. Άφησε μια εργασία που ήταν αντίθετη προς τις Γραφικές αρχές, εγκατέλειψε το κικ-μπόξινγκ και σταμάτησε τα τυχερά παιχνίδια. Οι καβγάδες στο σπίτι αραίωσαν. Παντρεύτηκε, και οι απόψεις του για τη ζωή άλλαξαν εντελώς. Πολύτιμα για αυτόν τώρα είναι τα πνευματικά πράγματα που έχει κερδίσει για τον εαυτό του και την οικογένειά του ως αποτέλεσμα του ότι απέκτησε γνώση για τον Ιεχωβά, τον αληθινό Θεό.

Η Πόνγκπλιου είναι μια αδελφή στην Ταϋλάνδη με μικρή κοσμική μόρφωση. Ως τακτική σκαπάνισσα, όμως, κρατάει την υπηρεσία του Ιεχωβά σε εξέχουσα θέση στη ζωή της. Μια Κυριακή απόγευμα, ενώ πήγαινε στην Αίθουσα Βασιλείας, είδε ότι η μπροστινή πόρτα ενός μεγάλου σπιτιού ήταν ανοιχτή. Κανείς δεν βρισκόταν ποτέ σε αυτό το σπίτι όταν το επισκεπτόταν. Η Πόνγκπλιου πήρε θάρρος, πήγε στην εξώπορτα και ζήτησε τον οικοδεσπότη. Η κυρία του σπιτιού δέχτηκε ευχαρίστως δύο περιοδικά. Στην επανεπίσκεψη, η γυναίκα ρώτησε την Πόνγκπλιου πόση κοσμική μόρφωση είχε. Όταν αυτή απάντησε ότι είχε πάει μόνο μέχρι την τετάρτη δημοτικού, η κυρία ρώτησε με απορία: «Πώς γίνεται να ξέρεις πολλά πράγματα που δεν τα ξέρω εγώ; Είμαι απόφοιτος πανεπιστημίου». Επίσης, της εκμυστηρεύτηκε ότι είχε περάσει από δίπλα της πολλές φορές με το κλιματιζόμενο αυτοκίνητό της, ενώ η Πόνγκπλιου περπατούσε στον καυτό ήλιο. Και πρόσθεσε: «Δεν ήξερα πού πήγαινες, αλλά φαινόσουν πάντα πολύ ευτυχισμένη και ικανοποιημένη. Εγώ μπορεί να φαίνομαι ευτυχισμένη από μακριά, αλλά αν κοιτάξεις προσεκτικά, θα δεις ότι δεν είμαι ευτυχισμένη. Αυτά που ξέρεις από την Αγία Γραφή πρέπει να σου δίνουν ευτυχία. Θα μου φέρεις μια Αγία Γραφή για να τη μελετήσεις μαζί μου;»

Ευρώπη

Ενώ έκαναν έργο από πόρτα σε πόρτα στη Λετονία, δύο ευαγγελιζόμενοι συνάντησαν τη Σβετλάνα, η οποία άκουγε προσεκτικά καθώς αυτοί διάβαζαν το εδάφιο Ιωάννης 17:3. Της έδειξαν πώς μπορεί να μελετήσει κανείς την Αγία Γραφή χρησιμοποιώντας ως βοήθημα το βιβλίο Γνώση. Έπειτα από τη μελέτη τη ρώτησαν πότε θα ήθελε να συνεχίσουν. «Αύριο», απάντησε εκείνη ευγενικά. Έπειτα από κάθε μελέτη, όταν τη ρωτούσαν πότε θα ήταν το επόμενο ραντεβού, απαντούσε: «Αύριο». Εξέταζαν ένα κεφάλαιο του βιβλίου Γνώση κάθε φορά.

Έπειτα από δέκα ημέρες, κοίταξε στα μάτια το άτομο που διεξήγε τη μελέτη και είπε: «Θέλω να γίνω θεοφοβούμενο άτομο. Τι πρέπει να κάνω;» Δέχτηκε τη συμβουλή που της δόθηκε και έκανε αμέσως τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις ένα σημαντικό μέρος τόσο της δικής της ζωής όσο και των παιδιών της. Στην τρίτη συνάθροιση που παρακολούθησε, άρχισε να δίνει σχόλια. Τέλειωσε το βιβλίο Γνώση σε τέσσερις εβδομάδες και μια ημέρα. Όταν μελέτησε το κεφάλαιο 12, πέταξε τα πνευματιστικά έντυπα που είχε. Στο κεφάλαιο 14, σταμάτησε κάθε είδους απάτη και άρχισε να πληρώνει εισιτήριο όταν έπαιρνε το τρένο. Η ίδια είπε: «Έπειτα από κάθε μελέτη αισθανόμουν όλο και πιο καθαρή». Όταν τελείωσε το κεφάλαιο 15 άρχισε να κάνει οικογενειακή μελέτη, αν και στην αρχή τα πράγματα ήταν λίγο δύσκολα. Το κεφάλαιο 18 έπεισε τη Σβετλάνα ότι η υπηρεσία αγρού και το βάφτισμα είναι αναγκαία.

Προτού γνωρίσει την αλήθεια, η Σβετλάνα ακολουθούσε έναν αχαλίνωτο τρόπο ζωής. Ύστερα από μια εμπειρία που τη συγκλόνισε βαθιά, αποφάσισε να σταματήσει αυτά που έκανε, αλλά η ζωή της ήταν κενή. Ωστόσο, η κατάσταση άλλαξε όταν άρχισε να αποκτάει γνώση για τον Ιεχωβά. Τώρα λέει: «Είμαι πολύ ευτυχισμένη. . . . Αγαπώ τον Ιεχωβά και τους αδελφούς, και ελπίζω να μπορέσω να ζήσω στον Παράδεισο μαζί με τα παιδιά μου». Ύστερα από τέσσερις μόνο εβδομάδες, έγινε αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη, και βαφτίστηκε στη συνέλευση που έγινε στη ρωσική γλώσσα στη Ρίγα.

Ο δωδεκάχρονος Ράιαν στη Βρετανία έπρεπε να ετοιμάσει μια ομιλία που θα έκανε στην τάξη του στο σχολείο με θέμα: «Το Άτομο που Θαυμάζω Περισσότερο». Τι ωραία ευκαιρία για μαρτυρία! Ο Ράιαν αποφάσισε να μιλήσει για τον Ιησού Χριστό. Ετοιμάστηκε καλά και έκανε μια δεκάλεπτη διάλεξη, παραθέτοντας εδάφια για να υποστηρίξει τα επιχειρήματά του. Στο τέλος, πρόσφερε το βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ σε όποιον θα ήθελε να το πάρει. Τα δύο αντίτυπα που είχε μαζί του έγιναν ανάρπαστα, και πήρε παραγγελίες για άλλα πέντε. Την επόμενη ημέρα πήρε στο σχολείο έξι αντίτυπα, τα έδωσε και του ζήτησαν άλλα έξι. Την άλλη ημέρα πήρε μαζί του εφτά αντίτυπα, τα μοίρασε και του ζήτησαν άλλα δύο.

Στα Νησιά Φερόες ανατέθηκαν σε μερικούς μαθητές σχολικές εργασίες που απαιτούσαν από εκείνους να βρουν πληροφορίες για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι διαθέσιμες πηγές στο σχολείο ήταν ανεπαρκείς και παροδηγητικές. Μια νεαρή Μάρτυρας του Ιεχωβά προσφέρθηκε να τους φέρει ύλη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και η προσφορά της έγινε ευχαρίστως δεκτή. Έδωσε επίσης στο δάσκαλο τη βιντεοταινία Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα. Εκείνος την έδειξε σε όλη την τάξη και αργότερα, την ίδια εβδομάδα, αυτή προβλήθηκε και σε άλλες τάξεις.

Όταν ένας νεαρός αστυνομικός στην Ελλάδα άρχισε να μελετάει για να μάθει την αλήθεια, αντιμετώπισε σφοδρή εναντίωση από τους συγγενείς του. Ο πεθερός του πήγε τη γυναίκα του νεαρού άντρα σε ιερείς, σε θεολόγους και μετά στο δεσπότη, ο οποίος την παρότρυνε να πάρει διαζύγιο από το σύζυγό της και υποσχέθηκε να της βρει άλλον. Όταν εκείνη επέστρεψε στον άντρα της, διέκρινε πώς η μελέτη βελτίωνε τη διαγωγή του και παρατήρησε τη διαγωγή των Μαρτύρων με τους οποίους αυτός συναναστρεφόταν. Άρχισε να μελετάει μαζί του, αλλά οι γονείς της ανέλαβαν να βαφτίσουν την κόρη του νεαρού ζευγαριού στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο πεθερός απειλούσε να δείρει το γαμπρό του και, μαζί με δυο άλλα μέλη της οικογένειας, πήγαν στην Αίθουσα Βασιλείας για να δημιουργήσουν φασαρίες. Εντούτοις, η θύελλα πέρασε όταν ο νεαρός άντρας και η γυναίκα του πήραν σταθερή στάση υπέρ της αλήθειας. Βαφτίστηκε αυτός και η γυναίκα του. Τώρα τα πεθερικά του κάνουν Γραφική μελέτη. Ο κουνιάδος, που πήρε μέρος στις φασαρίες που έγιναν στην Αίθουσα Βασιλείας, βαφτίστηκε και αυτός μαζί με τη γυναίκα του.

Για να ανανεώσει το διαβατήριό της, ώστε να μπορέσει να βγει από τη Βουλγαρία και να παρακολουθήσει τη φετινή συνέλευση περιφερείας στη Ρουμανία μαζί με τη μητέρα της, τον παππού της και τη γιαγιά της, η εννιάχρονη Μπλαγκομίρα χρειαζόταν την υπογραφή του πατέρα της, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την οικογένεια προτού γίνουν Μάρτυρες. Ο πατέρας αρνιόταν επίμονα να ικανοποιήσει την επιθυμία της μικρής του κόρης. Εκείνη του τηλεφωνούσε συχνά ζητώντας την έγκρισή του, αλλά μάταια. Αναπάντεχα, τη Δευτέρα της εβδομάδας που θα γινόταν η συνέλευση, η μεγαλύτερη αδελφή της Μπλαγκομίρα επισκέφτηκε την οικογένεια και είπε στη γιαγιά ότι ο πατέρας δεχόταν να υπογράψει την αίτηση για το διαβατήριο. Έφυγε χωρίς να δώσει περισσότερες εξηγήσεις. Κανείς δεν ήξερε πότε και πώς θα υπέγραφε ο πατέρας. Όταν γύρισαν σπίτι από την υπηρεσία αγρού και έμαθαν τα νέα, η Μπλαγκομίρα και η μητέρα της προσευχήθηκαν μαζί: «Αν είναι θέλημά σου, Ιεχωβά, να είμαστε μαζί στη συνέλευση, σε παρακαλούμε, βοήθησέ μας. Θα περιμένουμε στο γραφείο διαβατηρίων αύριο το πρωί». Για να είναι βέβαιες ότι θα ήταν οι πρώτες εκεί, πήραν δυο μικρές καρέκλες και έφυγαν από το σπίτι στις 4:30 π.μ. Ύστερα από αρκετή ώρα, η Μπλαγκομίρα πήγε με τα πόδια στο σπίτι του πατέρα της, που δεν ήταν μακριά. Τον φίλησε και ρώτησε: «Μπαμπά, θα έρθεις; Η μαμά και εγώ περιμένουμε μπροστά στο γραφείο από τις πέντε και δέκα το πρωί». Αυτός ντύθηκε αμέσως και πήγε μαζί με την κόρη του για να βάλει την υπογραφή του. Το εκπληκτικό είναι ότι το διαβατήριο ήταν έτοιμο την αμέσως επόμενη ημέρα, και έτσι πρόλαβαν να φύγουν το άλλο πρωί! Η μητέρα της Μπλαγκομίρα βοήθησε την κόρη της να καταλάβει ότι αυτή ήταν μια φανερή απόδειξη της ύπαρξης του Ιεχωβά και της αγάπης του για την Μπλαγκομίρα. Είπε ότι αυτό έπρεπε να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την απόφαση της Μπλαγκομίρα να τον υπηρετεί για πάντα. Μετά τη συνέλευση, η Μπλαγκομίρα δώρισε στον πατέρα της το καινούριο βιβλίο Το Μυστικό της Οικογενειακής Ευτυχίας.

Ενώ έκανε έργο δρόμου, μια ειδική σκαπάνισσα στην Πολωνία συνάντησε μια νεαρή γυναίκα που την προσκάλεσε σπίτι της και μάλιστα της έδειξε πώς να πάει εκεί. Αλλά όταν η σκαπάνισσα πήγε την ώρα που είχαν συμφωνήσει, κανείς δεν άνοιξε την πόρτα, παρ’ όλο που εκείνη άκουγε κάποιον να είναι μέσα. Φεύγοντας από το τετράγωνο, η αδελφή μας έδωσε μαρτυρία σε έναν ηλικιωμένο κύριο που έδειξε ενδιαφέρον. Στην επόμενη επίσκεψη άρχισε μια θαυμάσια μελέτη με αυτόν και τη γυναίκα του. Ωστόσο, η αδελφή αποφάσισε να επισκεφτεί και πάλι τη νεαρή κυρία. Κοίταξε τις σημειώσεις της και κατάλαβε ότι την προηγούμενη φορά είχε πάει σε λάθος τετράγωνο. Πήγε γρήγορα στη σωστή διεύθυνση και η κυρία χάρηκε που την είδε. Όταν η αδελφή άρχισε να ζητάει συγνώμη, η γυναίκα είπε: «Είπα στον άντρα μου ότι είχα προσκαλέσει Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εκείνος σε περίμενε για να σε πετάξει έξω. Φοβόμουν πολύ και, κλεισμένη στο δωμάτιό μου, προσευχόμουν να μην έρθεις, αλλά χαίρομαι πολύ που ήρθες σήμερα». Τώρα η αδελφή έχει δυο θαυμάσιες Γραφικές μελέτες και είναι πεπεισμένη ότι οι άγγελοι βοήθησαν να γίνει αυτό.

Βόρεια και Νότια Αμερική

Ένας αδελφός στον Καναδά δίσταζε πολύ να κάνει γνωστή την ταυτότητά του ως Μάρτυρα του Ιεχωβά στον τόπο της εργασίας του και να δώσει ανεπίσημη μαρτυρία. Αλλά προσευχήθηκε σχετικά με αυτό, πήρε θάρρος και άρχισε. Στην αρχή ο συνεργάτης του δεν ανταποκρίθηκε στις προσπάθειές του, αλλά όταν έγινε λόγος για την ελπίδα της ανάστασης, αυτό οδήγησε σε Γραφική μελέτη. Εκείνο το βράδυ ο αδελφός προσευχήθηκε: «Ιεχωβά, υπόσχομαι ότι ποτέ δεν θα χάσω άλλη ευκαιρία να μιλήσω στους γείτονές μου. Θα τους βλέπω πάντα σαν μελλοντικούς αδελφούς και αδελφές». Και αυτό έχει κάνει. Στον επόμενο τόπο εργασίας του, οι εργάτες τού έβγαλαν το παρατσούκλι «Μωυσής» λόγω του ζήλου με τον οποίο δίνει μαρτυρία την ώρα του μεσημεριανού φαγητού και των διαλειμμάτων για καφέ. Χρησιμοποιεί σοφά τη βιντεοταινία της Εταιρίας Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα. Στις αρχές του περασμένου χρόνου, 394 άτομα στον τόπο της εργασίας του είχαν δει τη βιντεοταινία, χωρίς να υπολογίσουμε τις οικογένειες και τους φίλους τους, και εκείνος έχει μια λίστα αναμονής με πολλούς άλλους που θέλουν επίσης να τη δουν. Ύστερα από 14 χρόνια σε αυτό το εργοστάσιο, ο αδελφός μας έχει βοηθήσει 34 άτομα να βαφτιστούν.

Στη Χιλή οι ευαγγελιζόμενοι κατέβαλαν ειδικές προσπάθειες το καλοκαίρι προκειμένου να προσεγγίσουν απομακρυσμένους τομείς. Πολλές οικογένειες έκαναν τις διακοπές τους με αυτόν τον τρόπο. Βρήκαν ανθρώπους που διψούσαν για την αλήθεια. Περίπου 30.000 άτομα ζουν στα πολυάριθμα νησάκια που βρίσκονται στα νότια της χώρας. Οι αδελφοί προσπάθησαν να φτάσουν εκεί με αεροπλάνο. Όπου ήταν δυνατόν, προσγειώνονταν και έδιναν μαρτυρία. Όπου δεν μπορούσαν να προσγειωθούν, πετούσαν με το αεροπλάνο πάνω από τα χωριά και έριχναν πακέτα που περιείχαν δύο περιοδικά ώστε και εκεί επίσης να μάθουν οι άνθρωποι για το τι σκοπεύει να επιτελέσει ο Ιεχωβά μέσω της Βασιλείας του.

Στη Δομινικανή Δημοκρατία δεν είναι ασυνήθιστο για τα άτομα που κάνουν Γραφική μελέτη να ενθουσιάζονται τόσο πολύ με όσα μαθαίνουν ώστε να αρχίζουν να διεξάγουν μελέτες με άλλους, ακόμη και προτού τους δοθεί η έγκριση να υπηρετούν ως αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι. Αφού κάποιος κύριος παρακολούθησε μερικούς μήνες συναθροίσεις σε μια μεγάλη πόλη, γύρισε στο ορεινό χωριό του και άρχισε να μεταδίδει σε άλλους αυτά που είχε μάθει. Όταν δύο σκαπανείς έφτασαν σε αυτόν τον «ανεπεξέργαστο» τομέα, ο ένας οικοδεσπότης μετά τον άλλον τους έλεγε ότι είχε μάθει τα πράγματα που έλεγαν οι σκαπανείς από τον Ρανταμέζ. Τελικά οι αδελφοί βρήκαν τον Ρανταμέζ. Προτού αυτός και η οικογένειά του αρχίσουν την προσωπική τους Γραφική μελέτη, πήρε τους σκαπανείς για να επισκεφτούν μερικά από τα άτομα με τα οποία μελετούσε. Τόσο αυτός όσο και η γυναίκα του είναι τώρα βαφτισμένοι.

Στη Γιακουίμπα, στη Βολιβία, κάποιος τοπικός όμιλος Ευαγγελικών κανόνισε να προβληθεί από έναν τηλεοπτικό σταθμό μια ταινία την οποία προφανώς είχαν γυρίσει αποστάτες. Σταθμίζοντας τον άσχημο αντίκτυπο που είχε εκείνο το πρόγραμμα, οι πρεσβύτεροι αποφάσισαν να επισκεφτούν δυο τηλεοπτικούς σταθμούς και να τους προτείνουν να προβάλουν επί πληρωμή στο κοινό τις βιντεοταινίες Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα και Η Αγία Γραφή—Βιβλίο Γεγονότων και Προφητειών. Αφού είδε τις βιντεοταινίες της Εταιρίας, ο ιδιοκτήτης ενός ραδιοφωνικού σταθμού αγανάκτησε με την παραπληροφόρηση που υπήρχε στο πρόγραμμα των αποστατών και προσφέρθηκε να μεταδίδει δωρεάν ανακοινώσεις για την ερχόμενη συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο αριθμός των παρόντων ήταν ασυνήθιστα υψηλός, και πολλοί άνθρωποι με έντιμη καρδιά έκαναν ειλικρινείς ερωτήσεις όταν οι Μάρτυρες τους επισκέπτονταν στη διακονία.

Η διοίκηση μιας μεγάλης υαλοβιομηχανίας στον Ισημερινό θέλησε να διοργανώσει για τους υπαλλήλους της ένα σεμινάριο σχετικά με τις οικογενειακές και τις ηθικές αξίες. Ο διευθυντής προσωπικού ζήτησε βοήθεια από μερικούς ιερείς, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όταν ένας Μάρτυρας το έμαθε αυτό, επισκέφτηκε το διευθυντή και του έδειξε έναν κατάλογο θεμάτων που εξετάζονται στα περιοδικά μας. Ο διευθυντής εντυπωσιάστηκε, διάλεξε τρία θέματα και κανόνισε να γίνει ένα δίωρο πρόγραμμα για όλο το εργατικό δυναμικό, το οποίο χώρισε σε εφτά ομάδες των 30 ατόμων. Τρεις αδελφοί που είχαν τα προσόντα διηύθυναν τις συναντήσεις. Το ακροατήριο παροτρύνθηκε να κάνει σχόλια και να υποβάλει ερωτήσεις. Όταν συζητούνταν το θέμα της εντιμότητας, ένας φύλακας είπε ότι πίστευε πως, υπό ορισμένες συνθήκες, θα ήταν κατάλληλο να κλέψει. Κάποιος άλλος συμφώνησε, λέγοντας: «Αν η μητέρα μου είναι άρρωστη και εγώ δεν έχω λεφτά, θα αναγκαστώ να κλέψω. Να την αφήσω να πεθάνει;» Απαντώντας, ο αδελφός τούς είπε για κάποιο νεαρό πατέρα που χρωστούσε το ενοίκιο τριών μηνών. Αυτός έμπλεξε με μια συμμορία κλεφτών και σκοτώθηκε σε μια απόπειρα ληστείας, αφήνοντας τη γυναίκα του χήρα με τρία παιδιά. «Αντίθετα», εξήγησε ο αδελφός μας, «τα έντιμα άτομα έχουν συνήθως καλούς φίλους που τα βοηθούν σε μια έκτακτη ανάγκη». Στο τέλος κάθε συνάντησης, πολλοί εξέφραζαν την εκτίμησή τους. Άλλοι έδωσαν το όνομα και τη διεύθυνσή τους και ζήτησαν από τους αδελφούς να τους επισκεφτούν. Η διοίκηση πρόσφερε δωρεάν ένα βιβλίο Οικογένεια σε όποιον το ήθελε. Εξήντα έξι άτομα έδωσαν τα ονόματά τους. Επιπλέον, τοποθετήθηκε σε κοινή θέα στη ρεσεψιόν το βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ και στη συνέχεια το βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις. Ενώ γραφόταν αυτή η εμπειρία, γίνονταν ακόμη παραγγελίες για τα βιβλία. Η διοίκηση εντυπωσιάστηκε πολύ από τις πρακτικές πληροφορίες και ήθελε να διευθετήσει άλλη μια συνάντηση σε έξι μήνες.

Στην Παραγουάη μια σκαπάνισσα έδωσε το βιβλίο Γνώση σε μια γυναίκα που έδειξε κάποιο ενδιαφέρον, αλλά εκείνη άλλαξε θέμα συζήτησης όταν της έγινε πρόταση για Γραφική μελέτη. Αργότερα είπε στη σκαπάνισσα ότι αυτά που της έδειχνε από την Αγία Γραφή δεν συμφωνούσαν με τα πιστεύω της, και γι’ αυτό δεν ήθελε να την επισκέπτεται πια η αδελφή. Εντούτοις, ύστερα από μερικούς μήνες, η σκαπάνισσα την επισκέφτηκε για να της δώσει ένα ειδικό τεύχος του Ξύπνα! και η γυναίκα φέρθηκε σαν να περίμενε στο μεταξύ υπομονετικά την αδελφή να επιστρέψει. Η γυναίκα εξήγησε ότι είχε διαβάσει το βιβλίο Γνώση, το είχε βρει θαυμάσιο και μελετούσε την Αγία Γραφή με τρεις γειτόνισσες, σύμφωνα με όσα είχε μάθει στο κεφάλαιο 16 του βιβλίου. Όταν η αδελφή μας επέστρεψε με το σύζυγό της, η γυναίκα τούς περίμενε. Ωστόσο, αντί να κάνουν τη μελέτη στο σπίτι της, τους πήρε στο σπίτι της γειτόνισσάς της—κάποιας που ήταν παρούσα όταν είχαν γίνει οι πρώτες επισκέψεις. Μαζί με αυτή τη γειτόνισσα πήγαν στο σπίτι της δεύτερης γειτόνισσας, και στη συνέχεια πήγαν και οι πέντε στο τρίτο σπίτι, όπου η κυρία περίμενε επίσης για τη Γραφική μελέτη. Όλες τους κάνουν καλή πρόοδο.

Ενώ έδινε μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι, μια σκαπάνισσα στην Ουρουγουάη χτύπησε κάποια πόρτα την οποία άνοιξε ένα μικρό κορίτσι. Οι γονείς του κοριτσιού έλειπαν, και η αδελφή μας έδωσε μαρτυρία στο κορίτσι, το οποίο έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον. Στο τέλος, η αδελφή πρότεινε στο κορίτσι να κάνουν μια τακτική Γραφική μελέτη, αλλά της είπε να ζητήσει πρώτα την άδεια των γονέων της. Πώς θα αντιδρούσαν οι γονείς; Προς μεγάλη έκπληξη της ευαγγελιζόμενης, η μητέρα είπε ότι συμφωνούσε να μελετάει εκείνη με τη μικρή της κόρη την Αγία Γραφή, αλλά ρώτησε αν μπορούσε να πάρει μέρος και η υπόλοιπη οικογένεια. Και βέβαια μπορούσαν! Τώρα λοιπόν, διεξάγεται μια τακτική Γραφική μελέτη με τέσσερα μέλη αυτής της οικογένειας—και όλα αυτά επειδή δόθηκε μαρτυρία σε ένα κοριτσάκι.

Υπολογίζεται ότι στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν πάνω από δύο εκατομμύρια κουφά άτομα που επικοινωνούν στην αμερικανική δακτυλολογία. Η διακονία στον αγρό της δακτυλολογίας συνεπάγεται πολλές αντιξοότητες. Μερικοί σκαπανείς καλύπτουν μέχρι και 300 χιλιόμετρα την ημέρα για να βρουν οχτώ ή εννιά ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους μπορεί να είναι απόντες. Για να εντοπίσει κάποιος τα κουφά άτομα του τομέα πρέπει να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Σε μερικές πόλεις που χρηματοδοτούν εκδηλώσεις για τους κουφούς, ευαγγελιζόμενοι επιδέξιοι στη δακτυλολογία έχουν πάρει την άδεια να στήσουν έναν πάγκο ή περίπτερο για να εκθέσουν με ελκυστικό τρόπο τα έντυπά μας για τους κουφούς. Στήνουν επίσης τηλεοράσεις και βίντεο για να προβάλουν τις βιντεοταινίες μας που υπάρχουν στην αμερικανική δακτυλολογία. Έτσι δημιουργούν μια θαυμάσια ευκαιρία για να συναντήσουν περισσότερα κουφά άτομα, να τους δώσουν έντυπα και να κανονίσουν να τα επισκεφτούν στο σπίτι τους. Σε μια τέτοια εκδήλωση, οι αδελφοί πήραν τα ονόματα και τις διευθύνσεις 40 ατόμων που δεν είχαν συναντήσει προηγουμένως.

Ένα από τα σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα πέρσι στη Γουιάνα ήταν ο γάμος, την ίδια ημέρα, 79 ζευγαριών που παρακολουθούν τις συναθροίσεις στην Εκκλησία Μπαραμίτα. Ένα μέλος της Επιτροπής του Τμήματος έκανε την ομιλία γάμου, η οποία μεταφράστηκε στη γλώσσα καρίμπ, και κατόπιν κάθε ζευγάρι επανέλαβε δυνατά την υπόσχεση στην καρίμπ. Γιατί αποφάσισαν τα 79 ζευγάρια να παντρευτούν; Επειδή η αλήθεια της Αγίας Γραφής είχε αλλάξει την άποψή τους για τη ζωή. Ενώπιον του Ιεχωβά και πολλών μαρτύρων, δέχτηκαν να ζουν με ένα μόνο σύντροφο και να πληρούν τις Γραφικές προϋποθέσεις για έναν έντιμο γάμο. Έπειτα από τρεις ημέρες, 41 άτομα—κυρίως από τα νιόπαντρα ζευγάρια—παρουσιάστηκαν μαζί με εκείνους που τους έκαναν μελέτη και εξέφρασαν την επιθυμία τους να γίνουν αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι.

Οι Καρίμπ αυτής της περιοχής είναι αποφασισμένοι να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα για τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του, και να τα μάθουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Περπατούν δύο, τρεις ή περισσότερες ώρες για να πάνε στις συναθροίσεις κάθε εβδομάδα. Πολύ λίγοι φτάνουν αργοπορημένοι, μολονότι έρχονται από μονοπάτια της ζούγκλας γεμάτα ποτάμια, τίγρεις, δηλητηριώδη φίδια και τα παρόμοια. Τόσο πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να μάθουν την αλήθεια για τον Θεό, ώστε οι Μάρτυρες διεξάγουν τις Γραφικές τους μελέτες με ομάδες των 40 ως 70 ατόμων.