Το Γνωρίζατε;

Τι ήταν το έθιμο της σταχυολόγησης, και ποιοι ωφελούνταν από αυτό;

▪ Ο Μωσαϊκός Νόμος απαγόρευε στους γεωργούς να απογυμνώνουν τη γη τους από όλα τα προϊόντα της. Απεναντίας, εκείνοι που συνέλεγαν τα σιτηρά δεν έπρεπε να θερίζουν εντελώς τις άκρες του αγρού τους. Εκείνοι που τρυγούσαν τα σταφύλια δεν έπρεπε να μαζεύουν όσα ήταν σκορπισμένα ούτε να επιστρέφουν για να τρυγήσουν όσα ήταν άγουρα την πρώτη φορά. Εκείνοι δε που ράβδιζαν τα κλαδιά των ελαιόδεντρων έπρεπε να αφήνουν τους καρπούς που δεν έπεφταν. (Λευιτικό 19:9, 10· Δευτερονόμιο 24:19-21) Οι φτωχοί, τα ορφανά, οι χήρες και οι πάροικοι μπορούσαν κατόπιν να σταχυολογήσουν​—δηλαδή να μαζέψουν—​τα απομεινάρια της συγκομιδής.

Ο νόμος της σταχυολόγησης ωφελούσε ολόκληρη την ισραηλιτική κοινωνία. Αφενός ενθάρρυνε τους κτηματίες να δείχνουν γενναιοδωρία, ανιδιοτέλεια και εμπιστοσύνη στις ευλογίες του Θεού. Αφετέρου ωθούσε εκείνους που σταχυολογούσαν να είναι φιλόπονοι, εφόσον η σταχυολόγηση ήταν σκληρή εργασία. (Ρουθ 2:2-17) Χάρη στη σταχυολόγηση, οι φτωχοί δεν πεινούσαν ούτε αποτελούσαν βάρος για τους άλλους. Επιπλέον, δεν έχαναν την αξιοπρέπειά τους με το να είναι αναγκασμένοι να ζητιανεύουν ή να βασίζονται σε ελεημοσύνες.

Γιατί μπήκε ο Σολομών στον κόπο να εισάγει ξυλεία από τον Λίβανο για την οικοδόμηση του ναού στην Ιερουσαλήμ;

▪ Τα εδάφια 1 Βασιλέων 5:1-10 περιγράφουν μια συμφωνία ανάμεσα στον Σολομώντα και στον Χιράμ, βασιλιά της Τύρου. Σύμφωνα με αυτήν, θα έφταναν διά θαλάσσης στον Ισραήλ από τον Λίβανο σχεδίες φτιαγμένες από κορμούς κέδρου και αρκεύθου οι οποίοι θα χρησιμοποιούνταν στην οικοδόμηση του ναού.

Ο κέδρος ήταν σημαντικό εμπορικό προϊόν στην αρχαία Μέση Ανατολή. Στην Αίγυπτο και στη Μεσοποταμία, αυτό το ξύλο χρησιμοποιούνταν συνήθως για τα δοκάρια αλλά και για την επένδυση ναών και ανακτόρων. Βασιλικά αρχεία, λογοτεχνικά κείμενα και επιγραφές μαρτυρούν ότι διάφορες πόλεις-κράτη της νότιας Μεσοποταμίας εισήγαν συνεχώς κέδρο, κάποιες φορές ως λάφυρο ή φόρο υποτελείας. Στην Αίγυπτο τον χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάζουν βασιλικές λέμβους, φέρετρα και άλλα νεκρικά αντικείμενα.

Οι κέδροι του Λιβάνου ήταν ιδιαίτερα ξακουστοί για το ανθεκτικό, όμορφο και ευωδιαστό ξύλο τους, ήταν δε επίσης απρόσβλητοι από τα έντομα. Συνεπώς, ο Σολομών χρησιμοποίησε τα καλύτερα υλικά για το ναό. Σήμερα, ό,τι απομένει από τα δάση των κέδρων που κάλυπταν άλλοτε τα βουνά του Λιβάνου είναι μερικά μικρά, απομονωμένα δασύλλια.

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Μεταφορά Κέδρων του Λιβάνου, ασσυριακό ανάγλυφο από το ανάκτορο του Σαργών

[Ευχαριστίες]

Erich Lessing/Art Resource, NY